장음표시 사용
361쪽
291 Pollicibusque meas pugnabam eVellere sau CeS. Sic quoque devicto, restabat tertia tauri
Forma tria Cis. Tauro mutatus membra, rebello.
Induit ille toris a laeva parte lacertos;
Admissumque trahens sequitur: deprensaque dura Cornua figit humo; meque alta Sternit aren n. Nec satis id fuerat : rigidum sera dextera cornu Dum tenet, infregit; truncaque a fronte revellit. Naides hoc, pomis et odoro flore repletum, Sacrarunt; divesque meo bona Copia Cornu e St. Dixerat: at Nymphe ritu succincta Dianae Una ministrarum, susis utrimque capillis, Incessit, totumque tulit praedivite cornu Autumnum, et men Sas, felicia poma, Secundas. Lux subit: et, primo seriente ca Cumina Sole,
Discedunt juvenes ; neque enim dum flumina pacem, Et placidos habeant lapsus, motaeque re Siddnt,
363쪽
Opperiuntur, aquae. Vultus Acheloius agrestes, Et lacerum cornu mediis caput abdidit undis. Hunc tamen ablati domuit jactura decoris ;Caetera sospes erat; capitis quoque, fronde saligna, Aut super imposita celatur arundine damnum. At te, Nesse ferox, ejusdem Virginis ardor Perdiderat, volucri trajectum terga Sagitta. Namque, noVa repetens patrioS CUm Conjuge mUI OS, Venerat Eveni rapidas Jove natus ad undas. Uberior solito nimbis hyemalibus au CtUS, Vorticibusque frequens erat, atque imperViUS Imni S. Intrepidum pro se, curam de conjuge agentem Nessus adit, membrisque Valens, Scitusque VadorUm :Officioque meo ripa sistetur in illa Haec, ait, Alcide : tu viribus utere 113ndo. Pallentemque metu,fluviumque,ipsumque timentem. JTradidit Aonius pavidam Calydonida Nesso. MOX, ut erat pharetraque graVis, spolioque leonis,
369쪽
Quandoquidem coepi, Superentur flumina, dixit.
Nec dubitat, nec qua Sit clementissimus amnis Quaerit : et obsequio deferri Spernit aquarum. Jamque tenens ripam, miSSOS CUm tolleret arCUS, Conjugis agnoVit Vocem : Nessoque parante
Fallere depositum : Quo te fiducia, clamat, Vana pedum, Violente, rapit 2 tibi, Nesse biformis,
Dicimus; exaudi: nec res interCipe noStra S. Si te nulla mei reverentia movit; at Orbes Concubitus vetitos poterant inhibere paterni. Haud tamen effugies, quamvis ope sidis equina. Vulnere, non pedibus te consequar. Ultima dicta Re probat : et missa fugientia terga sagitta Trajicit. Exstabat ferrum de pectore adunCUm. Quod simul evulsum est, sanguis per utrumque foramen Emicuit, mistus Lernaei tabe Veneni. Excipit hunc Nessus : Neque enim moriemur inulti,