Les Métamorphoses d'Ovide : traduction nouvelle avec le texte Latin, suivie d'une analyse de l'explication des fables, de notes géographiques, historiques, et critiques

발행: 1806년

분량: 764페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

511쪽

LIBER X.

Hic, ne deficeret, metuens, aVidusque Videndi, Flexit amans oculos, et protinus illa relapSa est. Brachiaque intendens, prendique et prendere eas Nil nisi cedentes infelix arripit auras. ta I S, Jamque iterum moriens non est de conjuge quidquam uesta suo : quid enim nisi se quereretur amatam Sul remiamque Vale, quod jam vix auribus ille Acciperet, dixit: revolutaque rurSUS eodem e St. Non aliter stupuit gemina nece conjugis Orpheus, Quam tria qui timidus, medio portante Caten IS, Colla canis vidit : quem non pax or ante reliquit, Quam natura prior, SaXo per CorpUS oborto :Quique in se crimen traxit; voluitque videri olenos esse nocens : tuque o confisa figurae, Infelix Lethaea tuae; junctissima quondam Pectora, nunc lapides, quos humida sustinet Ide. Orantem, frustraque iterum transire Volentem Portitor arcuerat: septem tamen ille diebus

513쪽

LIBER X. 415

Squallidus in ripa Cereris sine munere Sedit. Cura, dolorque animi, lacrymaeque alimenta suere. Esse Deos Erebi crudeles questus, in altam Se recipit Rhodopen,pulsumque Aquilonibus Haemum. Tertius aequoreis inclusum piscibus annum Finierat Titan : omnemque refugerat Orpheus FCemineam Venerem ; Seu quod male cesserat illi ;Sive fidem dederat. Multas tamen ardor habebat Jungere se Vati : multae doli1hre repulsae. Ille etiam Thracum populis fuit auctor, amorem

In teneros transferre mare S : citraque juVentam Ttatis breVe Ver, et primos Carpere flore S.

Collis erat, collemque super planissima campi Area : quam viridem faciebant graminis herbae. Umbra loco deerat. Qua postquam parte resedit Dis genitus Vates, et fila Sonantia movit, Umbra loco venit. Non Chaonis abfuit arbos, Non nemus Heliadum, non frondibus aesculus altis,

514쪽

quo de diverses Couleurs, te Saule qui se plait stir lo hord des sontaines, l'aquatique lotos, lebuis dotii la vel dure brave les hi Vers , la bruyeret 6gere , te myrthe a detix couleurs, te figiater aux

515쪽

LIBER X. 41 7

Nec tiliae molles, nec fagus , et innuba laurus :Et coryli fragiles, et fraxinus utilis hastis, Enodisque abies, curvataque glandibus ilex,

Et platanus genialis, acerque coloribus impar, Amnicolaeque simul salices, et aquatica lotoS, Perpetuoque virens buXUS, tenueS IIae myricae, Et bicolor myrtus, et baccis caerula tinus ἰVos quoque flexipedes hederae Venistis, et uti, Pampineae Vites, et amictae vitibus ulmi :Ornique, et piceae, pomoque onerata rubenti Arbutus, et lentae Victoris praemia palmae :Et succincta comas, hirsutaque Vertice Pin US, Grata Deum matri : siquidem Cybeleius Atys Exuit hac hominem ; truncoque induruit illo. Adsuit huic turbae metas imitata CupreSSUS, Nunc arbor, puer ante Deo dilectus ab illo Qui citharam nervis, et nerViS temperni BΓCUS. Namiae sacer Nymphis Carthaea tenentibus arva 3. , 5

517쪽

Ingens cervus erat : lalhque patentibus altas Ipse suo capiti praebebat cornibus umbras :Cornua fulgebant auro demissaque in armo SPendebant tereti gemmata monilia collo. Bulla super frontem parvis argentea loris Vincta movebatur : parilesque ex aere nitebant Auribus in geminis, circum CaVa tempora, ba Ceae. ΙSque metu Vacuta S, naturalique pa Ore Deposito, celebrare domos, mulcendaque colla

Quamlibet ignotis manibus praebere Solebat. Sed tamen ante alios, Ceae pulcherrime gentis, Gratus erat, Cyparisse, tibi : tu pabula cerVum

Ad nova, tu liquidi ducebas sontis ad undam :Tu modo texebas varios per cornua flore S : Nunc, eque S in tergo residens, huc latus et illuc, Mollia purpureis fraenabas Ora CapiStriS.ristus erat, mediusque dies : solisque Vapore Concava littorei fervebant brachia Cancri. Fessus in herbosa posuit Sua corpora terra

519쪽

LIBER X. lGI

Cervus : et arborea ducebat frigus ab umbra. Nunc puer imprudens jaculo Cyparissus acuto FiXith et, ut saevo morientem Vulnere Vidit, Velle mori statuit. Quae non solatia Phoebus Dixit 2 et ut leviter, pro materiaque doleret, Admonuit. Gemit ille tamen : munusque SVPremtim Hoc petit a superis, ut tempore lugeat omni. iamque, per immensos egesto sanguine fletus, In viridem verti coeperunt membra colorem ;Et modo, qui nivea pendebant fronte capilli,

Horrida caesaries fieri: sumptoque rigore Sidereum gracili spectare Ca Cumine Coelum.

Ingemuit, tristisque Deus : lugebere nobis, Lugebisque alios, aderisque dolentibus, inquit.

Tale nemus vates Contraxerat : inque serarum Concilio medius, turba Volucrumque, Sedeb3t. Ut satis impulsas tentavit pollice chordas, Et sensit varios, quamviS diversa Sonarent, Concordare modos ; hoc Vocem carmine mOVit :

520쪽

Muse a qui je dois te jour, que Iupiter soli le

i'auroit alassi placo tot-mhme , si l 'inflexit,le Destin t 'etit permis. Du moltis, aulant qu'il est enSon poUVoir, ii te renit immortel. Tolites les misque te printemps vient Chasser i 'hi ver, et que laconStellation pluvieuse des Poissons s ait place a

SEARCH

MENU NAVIGATION