장음표시 사용
525쪽
Ab Iove, musa parens cedunt JOVis Omnia regno , Carmina nostra move. Jovis est mihi saepe potestas Dicta prius : cecini plectro graviore Gigantas, Sparsaque Phlegraeis victricia fulmina campis. Nunc opus est leviore lyra : puero Sque C3n3mUSDilectos superis ; in concessisque puellas Ignibus attonitas meruisse libidine poenam. B ex supersim Phrygii quondam Ganymedis amore Arsit: et inventum est aliquid, quod dupiter esse, Quam quod erat, mallet. Nulla tamen alite verti Dignatur, nisi quae possit sua fulmina ferre.
Nec mora : percusso mendacibuS aere pennis
Abripit Iliaden; qui nunc quoque pocilla mi Seet, Invitaque Iovi nectar Iunone ministrat. Te quoque, Amyclide, posuisset in aettiere Phoebus Tristia si spatium ponendi sata dedissent. Qua licet, aeternus tamen es : quotiesque repellit Ver hyemem, Piscique Aries Succedit aquoso;
526쪽
Solida in a l 'ardour dia jeu te laissant emporter, imprudent Hyacinthe , tu t'ύlances potir salsir ledisque bonitissant ; la terre te repotasse , it Vahapper ton front. Tu palis ; comme tot, te di eu
527쪽
Tu toties oreris, viridique in cespite Vernas. Te meus ante alios genitor dilexit : et orbis
In medio positi caruerunt praeside Delphi;
Dum Deus Eurotan, immunitamque frequentat Sparten ; nec citharae, nec sunt in honore Sagittae. Immemor ipse sui non retia ferre recusat; Non tenuisse canes; non per juga montis iniqui Isse comes : longaque alit assuetudine flammas. Jamque fere medius Titan Venientis et actae
Noctis erat, spatioque pari distabat utrimque ;Corpora Veste leVant, et succo pinguis olivi Splendescunt, latique ineunt certamina disci. Quem prius adrias libratum Phoebus in auras Misit, et oppositas disjecit pondere nubes. Recidit in solidam longo post tempore terram Pondus: et exhibuit junctam cum Viribu S artem. Protinus imprudens, actusque cupidine ludi, Tollere Taenarides Orbem properabat: at illum Dura repercussum subjecit in aera tellus
529쪽
In vultus, Hyacinthe, tuo S. Expalluit, aequh, Ac puer, ipse DeuS : collapsosque eXcipit artus :Et modo te res vel : modo tristia Vulnera siccat :Nunc animam admotis fugientem sustinet herbis. Nil prosunt artes erat immedicabile Vulnus.
Ut si quis violas, riguoVe papa Ver in horto, Liliaque infringat, fulvis haerentia virgis; Marcida demittant subito caput illa gravatum ;Nec Se Sustineant; spectentque Ca Cumine terram ἰSic Vultus moriens jacet; et desecta Vigore Ipsa sibi est Oneri cervix; humeroque recumbit.
Laberis, OEbalide, prino fraudate juVenta,
Phoebus ait: videoque tuum, mea Crimin3, VulnUS. Tu dolor es, facinusque meum; mea dextera leto Inscribenda tuo est; ego Sum tibi funeris auctor. Quae mea culpa tamen P nisi si lusisse, vocari Culpa potest Z nisi culpa potest, et amaSSe, Vocari. Atque utinam pro te Vitam, tecumve liceret