장음표시 사용
81쪽
' O delineat ut quoties cogitat aliquis homnem
notum absentem, mente quasi delinea corporias-guram, quam intuetur de absente cogitans., eundem modio pictor manu exprimit delineamenta corporis,cum imaginem pinget,ae absenti sforma, quantum fieri potest, referat O repraesente picta imago Hanc se propriam significationem mag ms manifestum est, quam appellationem verbum Dei accommodat terno v ,deinde re homini,ac vocat maginem Dei, qua ipsimi Deum reproentat St,lis duplex en, naturalis nimirum et gratuita. NATURALIS Dei imago violo Christo eli,
et en duplex, essentialia et per Tirtutem. ESSENTIM LISeli erusdem sentiae cum Patre,unde oelo oucri dicitur, coaeterna ct coaequa s. Ut enim
in nobis cogitatio format imagines rem, de quibus cogitam et ita aeternM Pater sese ab aeterno intues et cogitavs,gignit imaginem sui. Sed nos non transsfundimus u antiam in imagines Hai, in mente formata 1 quae reipsa sunt subit, evanescentes actiones is Pater aeternus ab aeterno Frit maginem,communicata ipsi essentia. Hanc essentialem Dei imagine,hoc B, Christum Dominis, istola ad Ebraeos vocat Charactere sub tantiae Patris,hoc est, imaginem substantialem, qua Filiu eris audi. ιι per na Patris vocatur oe hq γγ eadem ratione. Mi enim imago in nobis ocepta,eLLA γγ hoc est, verbiis mentala ita Filius Dei Ahγν, en aeteriit E i atris
82쪽
Gr e LASSIS DTaim imago , ne stabili ratione communicata essentia ab aeterno Dei per gloriam in tuttii u im Epipola ad Ebraeos aπ-γur u gloric cat est, quae refulget in christo per operum diu, norum Nirtutem, unde atris coelisi potentia gloriosa, volu ita paterna conjicitur. Ita enim se tollim in Chris p. fecit Deus, is in ipso immensam suam bonitatem sapientiam, Tirtutem aco. ea Tria in solidum declarauerit. De hac ima gine loquitur Dominus,Ioban.Iq. Philippe,qui ' det me, videto Patrem. Et quoniam virtutis similitudocae inquit Hilarius uos potest esse dissimilis
naturae, recte ex virtutu similitudine, essentia sim, litudo concluditur. Viri s enim christi, praesentis diuiuitatis visibilis est imago, qua Deus nobis, per se inuisibilis, quodammodo redditur,sibilis 2, ecpotest haec virtutis gloria Trophetia aut Apo olis tribui, qui diuina opera ediderunt Abnimm proprias sed CHRISTI virtute et inuocatrone id foecerunt,ad confirmandam rarissi gloriam. Porro Iso D EI per gratiam ea ess,secum dum quam primulis homoractius di formato fuit, iuxta illud: Faciamus hominem in imagine nosera, secundum similitudinem inram. Haec imago in homine tripliciter considerari potest. PRIMUM, ratione substantiae: Dui Ni ratione donorum, quibae ormatus erat primus homo:TERJlo,rationeminentiae super altari creatura j.A G STINUS
hmginem Dei, a ratione subsantia lyeLiatur, iii,
83쪽
vh terpretatur hoc modo Memoria in mente hominis vi sioniscat Patrem aeternum gignentem Filium so in istatio significat Filiam,vnde oe hqv merclita si in dicitur. Voluntari Spiritum sanctum signiscat. 'ttitu eg dubio eli, aeterni Patris. Fit . Spiritu is clum saneti discrimina inhumana mente esse adumbram: illli uia. a. Eli mens quidem una simpluissma natura, sed
, mima in ea sunt sae tres proprietates Memoria cogitam, laticia tio et Voluntari,quae repraesentant, taquam obscura
proii quadam umbrae,personarum in diuinis discrimina.V mra, Verum si ad Do Nis reserari hanc Dctimet nem in homine, erit profecto imago Der confirmι- , et is, ta cosmilitudo, qua Osdamo erat cum Deo, qua in Dum iusticiam ct sanctitatem sic quasi in specillo re tam praesentauit Adam. Vnde Paulin Ephes A. Et n- i . t uatis nouum hominem, qui secundum Deum cre M a tus en iniuisicia sanctitate veritatis. Huin
imatiuis suis,/t,ut jam cum sua posteritatem iustitia omnibus diebiu seruriret Deo.
,ita creaturis,homo erat conditis ad imaginem Det,ut
Dbviinus omnium rerum inferiorum ordrcum e di onstituti a me quidem mano non adplirita , sanctitatem cordis, sed ad exterssam ordi
natiovem Dei pertinet.Gnde Paulis I. Cor. II. V. rum imaginem O gloriam Dei docet. IV emisse enem, qua vir mulierem antecessit, gloria in maere imago Dei quodammodo milicitur cmadmo in otiani principati .
84쪽
Ha TLES partes imaginis Dei esse non est inbiumeq/inum extrema,hoc est,prima. Titima, iuxta quasdam tenues umbras remanserunt in homine pili lapsum Media autem pars pror si ducta fuit per peccatum, sed per Christum in regeneratis indies reparatur oest illustrior qua peiresurrectionem persicietur: ando non solum mente,corde, affectibus consormes Christo erimus,uhrumetiam corporibus, quod Paulo 1 Corinth.Ii. Philip.3 docet.
SEcvNDv M, quod habuisse hominem in primo flatu dixi,est testegritas. Haecfuit mentis,pe fecte intelligentis di rectissime iudicautis cordis iustissime di ordinatissime appetentis corporis promtissime exequentis, quae mens perfecte indicauit, cor recte imperauit. III. T, 'rio loco luxu posui, quae omnium ubrium pulcerrima harmonia extitit qua mens nihil cogitauit, cor nihil appetiuitu corpus nihil executum est, nisi quod Deo probabatur. Quae harmonia mentis,corporis di cordis, cim voluntate Dei, summum hominis bonum fuit , ratione status hominis perfectissimi. IULSEQUITUR Verbum,quod O praeceptum et
85쪽
prohibitionem continet. Traeceptum: Ex omni a bore paradis comedes Trohibitionem De arbore autem scicentiae bovi O mali ne comedas. Haec arbor homini exitialis fuit, non quidem sua natura,nam bona Dc creatura erat,see propter mali- datum Dei,quod violare nescis erat.
POSTRE MVM, quod posui in statu primo h minis fuit sacramentum duplex, sed licet probationis di immortalitatis. Luemadmodum enim arbor scientiae boni et mali exitio fuit, imo propter ipsi praeuaricationem cerat enim illi a Deo commendatum, ut esset explorationis e probationis sacramentum quoddam via, si praecepto obtemperasset, victus arboris vitae sacramentum fuisset illi immortalitatis ac quasi remedium, quo vita perpetuo conseruanda esset. Hoc aperte indicat textus,cum dicit Nim ergo nesorte mi tat manum suam, sumat etiam de arbore,itae, comedat, vivat tu aeternum, emisit emi minus Dems de horto Eden,seu Paradisio.ST. s Te secundus hominis miserrimus eli,
sub peccato. Drannide Diaboli,qui qualis sit, in VIII capite, ubi de peccato agetur,manifestabi
TERTIVS statui Gratia I. In hoc imago Dei,per peccatum in secundo statu deleta,instaurari incipit per chrissum, naturalem Dei imaginem. ctuemadmodum enim creatio hominis fuit formatio P
86쪽
tio ipsus ad imaginem Dei: Ita sane regeneratio piorum nihil aliud est, qui in reformatio imaginis Dei in illis In hoc igitur flatu lapsus homo dextera Dei erigitur, dum in Christum credit. Vnde praecla, re Augustinus: Sed quoniam inquit non sicuissorum te homo cecidit, ita sponte resurgere potest, porre Liam nobis desuper dexteram Dei, id est Dominum no strum Iesum Chrisu, sima fide teneamus. D. Quia Retro statu hominis, qui si piorum
quidem in gloria, hoc e t aeterna beatitudine Impiorum vero in gehenna,dicam in S=mbolo. S. To stlao v SVS uim capitis est,ut agnito, ne no raeconditionis, Chrsum natura nostra imaginis Dei in nobis reparatorem sirma sidet, neam , eiq; totis Miribus serviamus, insane litate iussicia vera. Nunc semonia de primo tantum
s itu hominis subi clam, quia de alijs commodius suis propriij loci dicetur TESTIMON VA DE HOMINIS
Gene. I. CreauitDEr hominem ad ima msuam,ad imaginem Dei creauit eum, masculum et flaminam reauit eos. Gede.2.Formavit Deus hominem de puluere terrae, iussirauit ius ciem to spiraculum vitae. Psa . p. Homo clis in honore esset, non intes
87쪽
rubim ille, lilixit. Hi statum innocentici moris titulo orna Dauid. Eccles T. De fecit hominem erectum. racidae i. Deva reliquit hominem in manu
Dracidae T. Dein de terra creauit homenem,et secundum imaginem suam fecit illum. Sapien.2. Deus creauit hominem in integritate, ad imaginem similitudinis suae fecit eum. Esai. 3. Omnem Vocatio in nomine meo, in gloriam meam creaui cum,formaui eum, feci eum.
G I OVA VI S. ετ ιβcile colligi potest,ex iis,quae , mus de statu hominis ante lapsum, quae qualus sit iustitia originalis et tamen mile est tenere aliquam breuem de criptionem , qualis haec sepoterit IrSTI coriginalis est integritas naturae humanae, in qua refulget imago Dei, obedientia di tui a omnium virium , mentis , cordis, corporis,erga Deum, aveoque ipsa generis humani approbatio O acceptatio apud Deum. In hac definitione duo complexus sum,nimirum materi ite informale iusticia originalis . M ATERIALE est integritat naturae humanae , tuae mentia,
88쪽
mentis molimiatis conuersio ad Deum cordis obdidientia di omnium virilis in homine. FORMAc merueli ipsa approbatio acceptatiora minis apud Deum. Descriptionis huius membra ex testimonij supra commemoratis de flatu hominis
M T. Alit, cum Teterum,tum recentium acutae doctae ilibutationes de libero arbitrio. quo ut e rectivi intelligant adolescentes,pr, mum exponam quadam Tocabula, qnorum cogη tio faciat ad intelligendam rectius hanc Afir,
Spesunt in homine, quantum ad hoc negocium attinet, pectanda vita, Sensus, rumpetitus Ratio,
voluntari,Moluntatis liberta s. v ipsa est internus O naturalis motus, Tigens tantum intri sectis. SENS S est vitali in corpore motus, T, gens etiam extrinsecus. APPETIT vcestinat iratis uel in animante mouendis uide sensibus attributa.
89쪽
malis, rationis petitui, sensui pi Uidens. Hac sane quos ire se inclinauerit, semper turbet rationem comitem, O cirrodammodo pedisequam, non od semper ex ratrone, sed quod nudquam abyseratione moueatur, ita, ut imita ficiat per ipsam contra ipsam, hoc B, quasi peritus ministerium contra ein consilium di iudicium. Hinc illa vox
Deteriora sequor. Es autem ratio Toluntati data,vt instruati lam,non, destruat Destrueret autem,si necessita,
tem ei ullam imponeret, qu minus libere pro arbi trios moueret, siue in malum consentiens siue in bonum. Si horum alterutrum prohiberet ratio, voluntas non esset vosolitis. Voluntari enim coacta proprie Toluntas dici nequit licet serua sit in nourenatu Iam unde sit liberum arbitrium,ex praedictis colligendum est:nempe, qu)dsit Pontanem ex voluntatis libertate di rationis arbitrio, hoc est, iudicio, consens M. Ratio enim non imperat Noluntati, sed ut consiliari sidae iudicat, relinquens, Iuviati imperandi inmin. tio Medea voluntati dictauit, heu herga prolem conseruandam quod iudicium etsi probauit volunt is tamen ut domina media ad imperandum elegit contrarium, idque
90쪽
sum LIBER M ARBORIVMeliscustas,quo Moluntas spote sua,minime coacta eligit vel respuit quod ratio iudicat. Vt enim arbitrium,iud, cium rationis, ita libertas voluntatis inclinationem liberam in hoc vel illud monstratum a rationeres'icit. Hic certe libertari seruituti non oppouitur,
sed necessitatiseu coaectioni ci , nullo pacto sine implicatione contradiectionis cum voluntate sare potest Cim itaque Theologi quidam liberum arbitrium oppugnant, non tollunt libertatem voluntatis, quatenus sua Fonte di voluntario motu hoc eligit, vel illud rei cit sed quatenuaserua esse negatur captiua sub peccato. Hanc enim opinioliem impugnant, o Stoicam statuunt Noluntatis necessitatem. Vnde sit, qu)d interdum non tam de rebus, quam de vocabulis certetur, dum alis ubertatis vocabulum opponuut necessitati,ali seruituti. Si enim libertas nece sitati seu coactioni opponitur, voluntatem tollit, qui eius libertatem enervat. At si opponitur hemocratiae hostis est,qui libertatem,quantum ad iusticiam Piritualem attinetu homini novrenato Mindicat Otq in hunc modum philo ophice fere inter Theologos disputatur. y ON IAM autem in quaestione de libero arbitrio in Ecclesia queritur nisEllor,libenter enim me doctorum iudicio sub cio simul de iudicio voluntate di viribus hominum, tu i s praestandis, quae ad