Epitome theologiae christianae: ex codicibus Monasterii S. Emmeramni ...

발행: 1835년

분량: 172페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

eodem temporo in diversis Ioeis habetur, aient, inquam, haec omnia ad singularitatem illius corporianti inent, at istud quoquo, quod divorsa simul habet formas. Si enim hoc est admirandum, nihilominus unumquodquo aliorum constat esse lupendum, quod omnia do eo sunt admiranda. anna quoquo hujus veri pani saeramentum extitisse, aperte insinuavit. Cum siquidem filiis Israe manna plueret, admia Tantes, quid esset, invicem quaerebant: anhu, id est, quid est Oel odem modo hic semper quaeri potost Quid est hoc Quippe nec humanum ingenium nec lingua depromere, quid ait, pleno auffieit. Si enim nolumus dicere, quod IIius Orporia ait haec serma, possumus satis dicere: quod inaors sit illa forma ad occultationem propter praedictam causam carnis et sanguinis reservata, sicut forma humana in aer est, quando angelus in homino apparet. De hoe, quod negligentia ministrorum eventro Olet, quod scilicet mures videntur rodero et in ore portare corpus illud, quaeri solet.

Sod dicimus, quod Deus illud non dimittit ibi, ut a

tam turpi animali tractetur; sed tamen remanet ibi forma ad negligentiam ministrorum corrigendum. Nun do efficacia hujus sacramenti videamus. Emeaei enim hujus major et sortior est, quam ali-erius alterius, quia in tantum eonfirmat, quod qui devoto accipit, quamdiu per infirmitatem suam ip-llum a s non rejicit, nullam diaboli tontationsmpatitur, quia per hujus eueharistia pereoptionem diabolus vineitur si religatur traice in so, qui taIta est, emper ε habeat, tamen ipsum emper reeipies in eo habitaeulum facit.

132쪽

Caput XXX.

De sacramento notionis.

De saeramento unctioni videndum restat Sciendum igitur, hoe sacramentum esse ejusdem rei saeram nium, cujus et sacramentum altaris, quia illam unctionem capitis et membrorum significat, qua saeramento altaria significatur. Unctio enim ista sicut trina in capite praecessit sic et in membria ubinaequitur. Verum quin hoc acramentum ultimum eae omnium, et quasi Onsummatio, ideo praerogativa quadam, licet in alii unctio Ontiseatur, hoc un tionis saeramentum jure Oeatur, quod quidem in eapito nostro Christo, ut dictum est, trina praecea- sit. Undo et Christus, id est chrismate unctus, dictus est. Ipse namque oleo spirituali ab ipsa Oneoptione unctus fuit. Unde et Christum Spiritus Domini super me, eo quod unxerit me ad annuntiandum mansuetis misit B, ut mederer eontrito eo de et cetera. ine etiam psalmista dilexistici alitiam et odiati iniquitatem, propterea unxit BDeus, et cetera. Postea perunxtimaria pedes rina in domo Simonis leprosi, deind eaput, quando Iabastrum fudit super caput ejus. a duas unctiones suscepit, qui rex et sacerdos erat. Duae imiliter persona unguuntur in celesia, rex Et nee dos, una major altera minor. inor vero a majora benedicitur, ut ApostoIus ait. In unctions igitur po-dnm minor persona, id est, sacerdos, in unctionis

capitis major, id est, rex guratur. David aliam, qui in Christi Dra praeeosait, unctua sutago legitur, primo in domo patris a Samuele, secundo a

133쪽

pur parto Israel, tertio super totum. Eodem quoquo modo unusquisquo Christianus ter ungitur, primo ad inchoationom, in baptismat asineet, ubi peccata dimittuntur, ecundo in confirmatione, ubi dona gratia conseruntur, tertio in exitu ubi vel omnia siqua sunt peccata, e eorum maxima pars deletur. Videndum igitur, quae res, quae ait efficacia hujus saeramenti, utrum idem ait rea et officacia an potius inter a diversa. ad quod dicendum, quod quaedam sacramentorum in hoc eonveniunt, quod videlieat alia est eorum efficacia et aliud eorum ros Quasdam vero in hoc discrepant, utpoto baptismus idom habet rem et effectum Sacramentum vero altaris non sic o habet. Cum enim idem sit ros et quod efficit, tamen aliud efficit sacramentum altaris, de qua efficacia superius ostendimus sufficienter, at alia est res ejus Similiter et hujus saeramenti alia est res et alia efficacia res eadem, quae et aeramenti altaris. am non hoc sacramentum, quod figura ), sed ostendit factum ossis. Priussiquidem est aliquis membrum Christi quod fit in

baptismo, suam ad consecrationem altaria accedat. Similito ante est membrum Christi, quam sic unguatur. Per ingulos quoque sensus haec unctio fieri debet, ut quaecunque sensibus sunt perpetrata, ex toto vo ex maxima parte remittantur Do iteration secundum diveraam consuetudinea fiat ecclo-aiarum. Iaeobus enim cum dicat: Infirmatur quia in vobis inducat presbyteros ecclesiam et unguanesum et beno habebit, non videtur prohibere . quin repetaturi me majoribus enim, ut baptismo Onfimmatione it altaria aeramento, imum est, nullum

134쪽

aaeramentum reiterandum. equo eadem hostia on-aeeratur bis, eum tamen idem corpus ab eodem frequenter sumatur.

caput XXXI.

De eonjugii sacramento et quod non confer Hiquod donum, sicut cetera faciunt. Item de caritate.

Nunc do onjugi dicendum est, quod quidsmaneramentum est, ae non consert aliquod donuin, aicut cetera faciunt, sed tamen muli remedium est. Datur nim propior incontinentiam refroenandam,

unde magis ad indulgentiam pertinet. Sic autom diti finitur coniugium est maris et Deminae laederatio legitima, propter quam Iicet eis sine culpa commisceri Foederatio vero alia est do conjugio contrahendo, ut est, quando promittit, quod eam accipiat sibi uxorem, alia conjugii, ut quando dicit, trado mo tibi ad usum arnis meae, ita ut, quamdiu vixEris, non me alii conjungam. Et haec foederatio adprime facit conjugium. Sciendum ero est, quod in hoc sacramento multa olim fuerunt licita, quas modo licita non sunt, quia in veteri testamonio li-eebat uni multa uxore habero, ut populus Dei augeretur, sed non mulieri multo viros, quia multas possunt ex uno Deeundari, Aed non una ex multis. Νuno vero non licet, quia populus Dei auctus est. Etiam tunc regibus non licebat multas ae unam habere ut subditia suis providere possent. Si enim multa haborent, earum sollicitudine animus impodire uis ot ita minua providerent. Quod vero David et Salomon multa habuerunt, plans eontra le- Didiis=6db COOgle

135쪽

gem Reerunt. Ostrum vero Oriugium ad rogum

conjugium redactum est, qui rege sumus, de quibus Petrus no sumus genus electum, regat an-eordotium. πιο saeramentum, ut dictum est, mali remedium si isti donum non onserat. Undes qui potest aper eapiat, id est, qui potest contineraeontineat, qui non potest uxorem dueat. at Apo-atolus: unus quiaque habeat suam propter fornic tionam vitandam. Utrum Iorie matrimonium eontrahor posaint, quaeri solet. Sacerdotes, qui non secerunt, pos- anni. Si vero aliquia in eoeleain, qua votum aus-eepit, fuerit qui non Votum fecerit, potest dueero,as in oeeIsaia illa officium non exercebit, quod est,

paroehiam non tenebit Graecorum vero sacerdotos, quia votum non susceperunt, bene uxore dueero possunt, qui, quando onseerantur, de manu pi-aeopi uxores accipiunt et virgines, qua si moriantur, non alia necipiunt, nec ipsa alio M). Prao-eeptum etiam erat eis, ut unusquisquo do tribu sua uxore duceret, o tribus ommiscerenturis ne tra uiro possessio unius tribus in possessionem alterius,

quia terra per tribus divisa erat. uno autem non Ilest, ae de aliena gente, quod oelesia propter propagationem aritatis, quod a Romanis oeeIesia aecepit Romani enim, quando amieitiam eum allia civitatibus Iaeoro volebant, uxore in eis ad On- foederationem amicitia dueebant. Similitor eel aia onstituit, ut non do sua uod do aliena prosapia uxorem quia dueat, quia non putavit hoc mitiseor ad dilatationam aritatis, qui per Norem

asiam aeeipit totam illam progeniem diligit. vita

136쪽

uunt, quas conjugium impediunt, eognatio, votuin, ordo, frigiditas. Sunt, qui in secreto continentiana vovent mi, si non possunt continere, do voto poeniteant et uxores dueant. Qui voro in manifesto votum faciunt, ut monachus et sacerdos, matrimonium contraher nequeunt Ordines impediunt, possunt tamen ducere usque ad acolythum ei beneseia dimittero debent. uni vero supra acolythum ordinati sunt ducer non possunt. Gregorius tamen Anglieis permisit, suta nuper conversis ad fidem i es eis prohiberetur, facile relabi possent. Servitus otiam impedit Si quis enim se ignorant ancillam ducit alterius, a noluerit in servitutem redigi, aut etiam redimat aut dimittat. Item si quis frigidua uxorem duxerit et eam habere non potuerit, meo papa dicit, quod eam dimittere potest Gregorius

vero dicit, esse conjugium et a non potest eam habere ut uxorem, habent ut sororem et non minus erit conjugium, aicut conjugium maria et Ioseph. Si vero mulier non potuerit continere et hoc dixerit, non propter hoc separanda, suin necessis est, eam continere. Inde Hieronymus et Theophrastus dieunt nulli sapienti ducenda est uxor. In aliis enim experiri possumus, qualia sint, antequam habeamus, ut equum, antequam emamus, et cetera;

sod mulierem experiri non permittimur, nisi postquam in uxorem accipimus. Item mulier aut asinos aut incesta. Si asta auperba, si incesta nunquam erit libera a suspicione. Conjugium etiam aerinvitus dieitur. indo Apostolus: ervus vocatus es testem, id est, in orino utero ervitute, id es habita etiam Oeeaalano amittendi non dimittas. Si

137쪽

rem, si via allo libor. Tria sunt bona eonjugii, fides, proles, ancramentum. Fidea, non catholica, sed pactio conjugalis, quod, quamdiu vixerit, cum alia non commisceatur. Protea, ut uaceptus filius religioso,dueetur, et est ad decorem, ut quod ibi per oceatum eommissum eat, filiorum fructu recompensetur. Sa-eramentum est Christi et eccleatae, quia sicut uxor unius viri et vir unius uxoris, sic Christus unius sponsae, id est, ecclesiae ponsus est et celesia

unius ponat, id est, Christi sponsa. uuaeritur, at inter infideles possit esse oriugium. Potest utique. Unde Joannes Chrysostomua τ): Fon licet tibi habero uxorem fratri tui. Ioannes dieit, quod adulterium erat, et i conjugium. Sed opponitur, Omne, quod non est ex fide, peceatum L ed intelligendum est, quod non est o fide, id Est, quod contra eonscientianti uod eonaeiantiaiestatur malum sas, illud, si sat peceatum est. Augustinus dieit, quod conjugium bonum naturato est, quod diffunditur inter omnes, etiam intor insi- dolos. Item eonjugium est inter fideles et infideles. Indo Apostolus: si quia fidelis abderit uxorom infidelem et hae eonaentit habitar eum illo, non dimittat am. Christianus etiam Iudaeam posset dueere, a recompe alio inde aequeretur. Diximus superius summam alutis in his tribus, cilicet fido et aacramento et caritate eonstaro. Nunc do duobus, do et aeramento, sufficiantor expedito, do tertio, earitate, modo disseramus.

Caritas, ut upra diximus, eat amor honestus, id

138쪽

est amor, qui ad eum finem, ad quem referri debor, refertur. Est autem amor bona voluntas erga alia quem propter ipsum. Si enim diligam aliquem propter aliquam utilitatem, non sat amor ad ipsum, sed ad meam utilitatem. Undo a optem vitam aeternam alicui non propter se, ae ut ab eo liberor, jam vellem, ut in paradiso esset, non eum diligo, sed aliquod de mori aua Ommodum mihi desidero. Neo eat igitur honestus amori id est, non tendena in eum finem, in quem debet, id est, in ipsum Deum. Licet enim multi e diversi fines esse possint in dialectione, o in aliquo, ut in domo propter pauperes facienda pauperes sunt in ausa, tamen finis, id est, finalia ausa et suprema scilicet Deus unus est. Unde quamvis diligam aliquem propter o iuium in finem dilectioni constituero non debeo, sed ipsum Deum et tunc ad primum amor ad eum refertur finem, ad quem debet. Gemina vero haeo dilectio in diloetion utiquo Dei ot proximi onai-atit. on enim possumus diligere Deum, nisi proxiamum diligamus. ο tamen non Osso non ad narituram, as ad institutionem praecepti reseratur; ο uet enim esse, quod nullus homo praeter me saetet bene diligere Deum possem. Est quoquo do Matinatis in proximum illud Ioannis intelligendum: uni non diligit proximum, quem Videt Deum, quem non videt, quomodo potest diligere quasi dioeret, qui adeo erga proximum, quem videt, induratus at, quod nullo modo ad ejus dilectionem revocari potest, ille, dum talia est, Deum non potest diligere;

hoe enim iam nihil aliud est, quam proximum odio habere et qui proximum odit, De 1 non diligit.

139쪽

Caput XXXII.

Quibus modi no diligat Deum et quibus modis nos Deumve proximum diligere debeamus.

Nunc vero, quibus modis nos diligat et qui-hva modi nos Deum e proximum diligero oboamua, dicendum videtur, ut, quis ordo in aritato nervari debeat, videnter appareat. Deum igitur aliquem diligere non est aliud, quam ipsum ab aeterno

bono do eo disponer et per temporum Kuccellatonam donia gratia auae ad Vitam aeternam Eum Praeparare. Undo eum dico Deus diligit illum, sonsus est de aluto ejus ab aeterno disposuit, ut acilicet in praesenti vita aliquod bonum i largiatur, per quod salvetur. ullus enim motu est in Deo ad nos diligendum, aicut est in nobi ad ipsum. os enim eum Deum diligimus, talem motum antini ad ipsum habemua. Est enim caritas, ut ait Augustinus, motu animi ad Deum diligendum propter sae proximum propter Deum. Hi solet quaeri, an Dous aliquem diligat modo, quem non semper dilexorit. Sed dieimus minime uuaeritur etiam, si

Deus omne diligat, qui eum diligunt. On. Si opponatur, quod ait: ego diligentes in diligo, si similia, dicimus, quod de perseveranti dilection distum est. Sed notandum, quod in dilections si

nullus modus, nullus denique terminus ut statutus. In dilection vero proximi est menηura. Dictum est enim, dilige Dominum Deum tuum ex toto eorde te. Ex toto corde diligit, qui paratus est,

oi obediro pro posse suo. Cotera, qua sequuntur, inculcationes sunt tale enim est, ne a dieaturi ad ejus obsequium implendum totam intentio-

140쪽

nem tuam extendas. In dueetione vero proximi mon- aura at ubi dictum est dilige proximum tuum, aicut te ipsum. Non ait quantum, sed sicut Eae igitur sonans illud bonum, quod tibi velles fieri, at esses in eo gradu, ei velis in eo gradu, in quo est. Unde alibi quaecunque vultis, ut laetant vobis homines, eadem vos faeit illis. . Omnia siquiadem debemus aliis facere, quae vellemus nobis fieri, at essemus in eodem gradu et in eadem dignitato. Quaecunque vultis, id eat, approbatis. Si enim volo, mihi adduei cortum, hoc non approbo. Hine etiam latum est, quod tibi non via sori, alii non feceris. Quorum alterum naturale, ut hoc alterum positivum, ut illud quaecunque vultia, ut saeianeete. Sic vero et Deus diligendus est et proximus, ut charitas nostra ait ordinata. Sicut enim sua prae hominibus bonua eat, si super omnia diligendus est, et si pras omnibus diligendus est, aio honor et reverentia magia est ei exhibonda, post ipsum etiam do singulis in gradu auo eat a. eienda. Si enim aliquem video magia bono dignum, quam ego sim et ipsum ei magis, quam mihi vpero debeo. Si atquidem ordo in aritato e Tatur, ut pro meritia et pro eonveniehtia riuaqua magis vel minua in diversia gradibus eos diligamus. Notandum tamen, quod eum talem ordinem in diloetion retinero obeamus, quod magia debeam diligere aliquem religiosum, quam patrem meum, qui non eat adeo religiosus. In exhibitione profecto h ritati aliter est saetondum, quia, a non possum utrique aufficero, illi sano subtraham et patri mobtribuam. agis enim in exhibition m ad eos,

SEARCH

MENU NAVIGATION