장음표시 사용
81쪽
In eroando potentiam, in ereata gubernando a lentiam, in eadem ad optimum ventum deducendo bonigniatatem ex ipsi Husdem aritatis liquido deprehende-xent, quia una et eadem ait unitato substantia, quia tria divisa propcletato, ibi sanetam trinitatem divinam perpenderunt. Quippe aliud est eas potentem, aliud avientem, aliud esse benignum.
Quomodo in trivitate persona Recipiatur.
Quia igitur haec tria proprietate divisa personam patria et personam filii et personam spiritus saneti saepenumero jam assignari diximus, idcirco qualiter hie persona dicatur oelarandum existimamus. Ut ergo magis liqueat, quod monstraro intendimus, dis- finitione diversa secundum diversas acceptiones ponamus. Paulo itaquo altius ordiendum ratio per- auadet. Aliter enim accipitur persona in grammatica et aliter in rhetorica, aliter in hominibus, aliter quoque in divina essentia omnis siquido locutio
tria debet habere, per quod fiat, ad quod fiat, do quo fiat. Per quod fiat per loquentem, ad quod fiat ad audientem, do quo fiat do eo scilicet undo fit
aermo. Prima persona dicitur loquens, secunda audiens, tertia, de qua fit aermo, inter loquentem et audientem. Et ergo in grammatica eadem res prima persona et secunda et tertia, quia idem homo
loquitur, quandoque ad alium, quandoque in eum dirigitur locutio, quandoque do eo fit locutio. Ne ergo diffinitur in grammatica persona est, quae loquitur, vel ad quom loquitur aliua, vel de quo aliquis Ioquitur. In rhetorie vero dieitur Personae,
82쪽
eriue oortum dietum vel laetum in eontroversia a dueitur. In homine autem sic peraona rationalia
individua Sie Bootiua in libro do duabus naturia
in Christo ontra quosdam haeretieos estorium et Eutyeon, qui dicebat in Christo duas esse perastans, diffinivit porsonam persona ea substantia rationalia individua, ae Christus est uria substantia rationalia individua, igitur Christus est una persona. In Deo vero est persona vel gignens, vel genitus, vel ab utroquo procedens. te igitur una pereona adom
τε prima et aecunda et tertia porgona, non tamen
prima ea aecunda vel tertia e e converso. Sio una et eadem divina substantia et pater et filius elapiritua nanetus. Ita quod nec pator est filius, eo filius pater, vel spiritu sanctus, ne spiritu sanetu. e pater vel filius.
quod nomina divinae essentiae alia naturalia alia personalia.
Νomina igitur hujus essentia alia sunt Personalia, alia naturalia. aturalia ut jam nuperina assignavimu sunt ista Deus omnipotens, neternu , ot aetera hujusmodi et ideo omnibus similiter etainguli singillatim personia conveniunt. Porsonalia sunt, quas singillatim inguli eonveniunt et non omnibus nec imilitor, ut hie pater, filius, spirituananetus. Sio etiam in aliis rebun alia uni naturalia, alia personalia. Ut hoc: hoe nomen naturato ost Soerates vero personato quia illud at omismuno ui naturas, illud proprium ui pernonae. Conlae natura adom imilitudo naaeentium.
83쪽
De genitura mi et proee lone piritus sancti.
Quia vor de his nominibu auperius alia ex. proasinina, o genitura filii a patre, et processiona spiritu breviter diffiniamus. Ad hoc aciendum, quod Omnia nomina ista, pater, filius, apirituasanetus, translata uni sapientia enim et acientia animae potentia sunt, et ita potentia genua est R. pientia et eientias. Omnia enim apiontia pote tia animae at ae non eonvertitur similitor omnia aetentia potentia animae eat, ae non convertitur.
Eodem modo potentia divina continet apientiam, polontia enim divina se potentia abrieandi mundum, ersandi hominem vel equum et caetera. a. pientia vero ea ratio et potentia discernendi. Sie igitur potentia continet potentiam reandi et potentiam gubernandi et discernendi, quae est sapientia. Quod otiam similitudine generia ad apocles, Vel materia ad materiatum, lacilo videri potest. Dieunt enim genus dividi philosophi quasi in quasdam pro-ereationes suas. Procreationes istas apeetes dicunt, quasi a genere procreari dieunt, quia Ontinet eas au a st in orum diffinitionem adit, ae non convortitur. Ut animal eontinet hominem, ut onu speciem, quia quicquid est homo est animal, sed non eonverso. Νο igitur animal oxigit hominem ad age suum, sed homo animal. Eodem modo
annulua iste conatat ax aere et forma, et tamen sano exigit annulum ad osse suum, annulus vero ea
Oxigit. Sicut igitur in isti ea sic potentia divina, eum eontineat aptantiam diaeemendi, non exigitoam ut ait sod sapientia dia rnandi omnino ad
84쪽
ε se suum potentiam requirit, et si potontia divina ex a sapientiam gignit, ut genua peciem, vel materia materiatum. Quia vero non poterat diei, potentia lata a materia, sapientia ea materiatum, quia potentia aeterna est, apientia eoasterna, idoo
tranatatum est hoc nomen pater ad significandam potantiam divinam, filius ad significandam sapientiam, quia ut diximus sapientia diacornendi est ex potentia illa. Sed potentia non eat ex sapientia, aieu filius eat ex patre, non pater ex filio, sed quia multi aunt, qui possunt et solunt, nec tamen voluntat ideo talis potentia et talia scientia ad nullum Liaetum porveniunt, ideo illi divina essentia eoasterna quoquE Voluntas adest. Quia vero voluntas non eat potentia, ido non continet sapientiam, nec eontinotur a potentia. O igitur gignit ex o apientiam et ita non est pater nec genitus a potentia, et aio non eat filius, ae procedit a potentia et a piontia haec voluntas, quia ideo vult Doua omnia quae saeit, quin potest, quin seit, non autem ideo potest quia scit, vel quia vult. Hae processio indoeat, quia haec voluntas, qua est et bonitas, alvo benignitas, sive magis caritas, ex omnipotentia et omnisapientia exit Deus nim eum plene ait sum-eiens sibi, cum nihilo indigeat, in nullo sibi prodesso potest. Cum vero caritas, ut diei Gregorius, vicaria ait, quia non potest esse ad minus, quam inter duos,undo Christus binos anto a mittebat apostolos, et ipso Deus ut dictum est si biJ misereri et prodesse non possit, eum hoc, inquam, ait, erga reaturas una deeuit exerceri eam M), dona sua singulis pro libertatis
auas arbitrio dividendo, hoe illi Ilud huic pro modo
85쪽
eonvonientiae donum largiendo. mi igitur divinit
tia offectu erga reatura habitus spiritus, quas napiramine, dicitur, sui ut superius diximu spiritu oris nostri, id est anhelitu, affectu animi maximo patefiunt, eum incilicet aut prae amore auspiramu aut prae dolor gemimus. Ex amor itaque affectus citato divinus spiritus dieitur. Et nota, quod eum et filius proeedat a patre, ipsum autem prouodere patre non ait aliud, quam ipsum a patro gigni, spiritus a patre quoquo procedit, non tamen apiritus a patre gignitur Filius enim proeedit ut natus, apiritus sanctua non, sed ut datus.
quomodo valeat Graecia aesponderi, qui leunt, apiritum sanctum a filio procedere, non debere concessi.
Do hae proeoasion spiritus ab utroquo interno et Graeeo magna diversita est. Dicunt namque, spiritum anetum a patre tamen, non ex filio procedere, et hoc auctoritate evangeliorum et aliarum apostolicarum scripturarum confimant. In quibus cum nulla mentio absatur, nihil aliud esset addendum, nihilquo quod in eis contineatur esset dicendum. Affirmant hoc quoquo, quarta Dconciliorum auctoritato firmiter astruunt, ubi doctore eorum anto Conatantinum imperatorem do fido atholie traetaverunt et indo quoddam ab omnibus probatum On- utituerunt, ubi nullam mentionem de sancti spiritus a filio procession seeorunt. In cujus finem, quicun- quo aliquid aliud, quam in hoo symbolo eontinetur, addore vel aliquid mutaret anathemato pere aε- Tunt Qua propter videntes, Romano han proe-
86쪽
aionem eas a filio quoque et erodero, e praedieaero, Romam anope onerunt et maximo in tempore Palle ait, leonisa a eas parato rationibu et auetoriatatibus, Romano eas Exeommunicatos et haeretieoneomprobare. Et cum papa ei daret inducia ut inerastinum parati probaro convenirent, et illi pro apostolici eonsilio in erastinum ad hoo parati redi- Tent, noluit memoratus antiate eontroversiam tuam audire, timens calliditato et versutia Graecorum Bo-mnno superari et ex hoc quoque maximum forte ineeelesia uboriri perieulum. Sod et Graecis indosacito responderi et aio fas, auctoritatibus annetorum potest conlprobari. Si Graecorum auctorea in illa excommunieatione aliud pro diviso et non pro eontrari posuerunt, constat, omnes, ut de vita beati
Μartini vel alterius Sanet in occlesia praedicant, axeommunieatos esse. Ipso quoquo Christu hoo anathemate oriretur, eum dixerit, dictum est antinqui non oecides, ego autem dico vobis, qui dixerit tri avo raeha et eaotera. Dicit naria quo Paulus ad Galatas si quis vobis praedicavori aliud evangelium, quain hoc quod ego praedico, et si angelua fuerit o ooelo, anathema sit. Ε Μoysos in Deuteronomio quieunquo addet verbum aliud vo mutabit, maledictus sit. Si ergo aliud non pro eontrario ae pro diviso ponitur et sancit praedieatores stipso Christus hujus maledictionis ei sunt, vel orte possumus dicere, quia ipsi non homines sed Deum excommunitenuerunt. Cum enim aliquem hujusmodi
additionem o mutationem eontigit fieri, hoe utiq- non homo saeit, sed per hominem Deus.
87쪽
Ostonso ergo qualiter Graeeia valeat responderi, spiritum anetum a filio quoque procedere, nixi avetoritatibua demonstremus. Primum ergo patuaveritatis irrefragabilem vetoritatem inducamus. Ait namquo eum apostolos insufflavit, aceipito spiritum sanetum. is enim et ab Eo procederet, non sollinsufflando spiritum eis tribueret. Hoc otiam Didymua quidam eorundem Graecorum auetor pertis ostendit, eum in quodam auo iraelatu, ut editio indosacta traetat, apiritum anetum a patre procedentem
dieat et a filio. Similiter Chrysostomus, qui etiam Graecus Athanasius quoque spiritus, inquit, a patris et filio, non laetus, non genitus, sed procedensiuQuod si intolligi obat, apiritu non eat factum a patro et filio, cilicet non est genitus a patro et filio, similitor ad utrumque obet respicero, saest procedena a patro et filio. litor non honolunxisset. Otandum tamen, quod nostri uotaerea non pro nihilo hoc dixisse eonsideraverunt. Ait namque Auguntinua et iterum Hieronymus spiritumaanctum a filio et patro procedere, ae prineipaIitae patre. Hilarius quoquo qui istos praecessit longo et ideo Grasci adhue vieinior, spiritum proeΘdero npatro per filium dixit. Et bono quidem quia aient aliqua aqua ex fonto proeedero dieitur Et per lusumit, aio apiritu annetua ut a patro et ex eo, qui estprineipium, non a priueipio per filium proe ero dieitur, quia, quiequid gratia nobis eonser per fili ..ut par modiatorem hoe Iae4t Potaat otiam M. diei,
88쪽
quod niseeundario ex alveo proeedit aqua, eodem modo x filio, qui etiam ex patre eat, non principaliter, sed aecundario seritus anctus procedit. oavero spiritum sanctum a patro et filio indubitanter procedere dieimus, vel ideo quia patris et filii est, vel quod ideo vult omnia disponero quia ei et
potest, ae non e convorao Spiritus sanctus ut au- perlua diximus ne genitus ne ingenitus, quia ad hoc, ut esset genitus, portoret, ut voluntas esset
omnipotentia, ex qua et sapientia. at igitur non genitus, id est, ita os voluntas, quod non apientine potentia, quippo eum apiritu sanetus ejusdem ait subatantia eum filio, non enim de eadem substantineum filio nec enim idem osse non genitum, ut jam diximus, et ingenitum; sicut non si idem esse non Pium et impium, quia omnia impius non ius sed non convertitur. uno do praodication nominum videamus, quae sunt nomina domnibus praedicentur. Sciendum igitur est, quod quaedam nomina substantialiter Deo eonveniunt, quaedam relativo, id est,
o proprietatibus personarum. omina autem substantialiter eonvenientia sunt ea, qua superius ubstantialia voeavimus, qua sunt omnipotens, sapiens, benignus, aeternus, immensus et aetera. nee
enim de singulis personia dicuntur, ut pater est omnipotens filius est omnipotens, apiritu sanetus omnipotens, pater est sapiens, filius est sapiens, spiritus anctus eat aptena pater est benignus, mina est benignus, apiritua anctu ea benignus, et aied aliis. omina autom poraonarum non ale. Quippis
eum dieatur pater ea pator, filius sat filius, non possumua diesro pater ea filiva via aviantia Dia
89쪽
eat nee filius, a sapientia Dei pater, qui oporteret, . ut pater esset pater aut ipsius, o filius atmilitaraui ipsius filius. Oporteret etiam ut apiritua anetua easet sui ipsius spiritua, id ea a s ipso proeederet, alaut in praemissa similitudino videri potest. Veroaiquidem uni istas, hoc aea est igillum et ho augillum est os, et hoc igillabilo si igillum voletiam est ea, et hoo igillum vel hoo ne eae sigillabile. Si vero nomina relativorum o relationum ponam et dicam, hae materia ea materiata vel hoc materiatum est materia, Ialaa sunt Ioe tione istae. Ad hoe enim ut vera esset haec I eutio, materia est maioriata, oporteret, ut hoc Reaaio esset sigillum, quod esset materia sui ipsius. Similito ad hoo ut haec alia saet vera, hoc interiatum est materia, conveniret, ut hoc igillum saetlaetum ex se igiIIo, quod falsum est. Lieet nimeadem ros ait ho asa et hoc igillum, tamen multa possunt dici do hoc oro, quod non possit dici do hoc igillo et eonvorso ut d hoc aere dieitur, quod est reatura Dei, do hoc aero dieitur quod eat materia hujus sigilli, quorum novirum do hoc sigillo potos diei. Similiter do oo igillo dicitur, quod eat opus hominia, quod a maioriatum hujua aeris, nullum quorum potos diei do hoc aere. ΕΟ-dem quoquo modora patro et filio eocleotaro Beoti
Do apiritu aneto adhuc videndum eae, AEu modo hilaaophi inde a. orint, quia vidantur pH
90쪽
rirem minorem patra et filio Maignam et emarum in Plato guton et ἀγαsoνhaummum patrem, oin νουν misitem divivam dixit id est sapientiam, quiat uto con eroum asseruit, animam vero mundi, Brquam spiritum vivifieantom euneta intellexis, ereaturameaseivixit et mundo inissam. vin voatolua addueat amotoritato eos is probandum, genti a Deum eogn.visae, a spiritum anetum minorem emo dixἄ- sunt, non - .gnoverunt. Et te ineonvenienter
videtur ponto ua vixisse, quia quod notum erat mi anikneum eat in illis, id est per illos, quia quod 'ipsi intelloxerant, alios oeuerunt. Videamus igiine sonsum eorum, ut tandem eum bene mimo Enti visa. Qua admodum jam alia diximus, bonitas ne spiritu dieitur sanetus. Quare etiam partina sanetus dicatur OBita ejus assignavimus. ΝοtRn--- igitur, quod te idem spiritus sanetas, sellioet qui in a secundum affectum eoustonus est patri et filio, reiso habet ineetus. Undo Salomo. spirituammetus unicus, multiplex atabilis, discernens. evndum hoc est, quod est unieua in o et impleΚ, tortia persona os in trinitate, patri et filio eoa temn secundum o vero quod in ahaguli erea uria aliquid meit -hilis et diaeerno is Uudo illo uni-- Et simplex spiritus annetua dicitur. Sio Ioannea in poenlypsi Et septem inquis spiritibus. vi Mineant thronum Dei. Secundum igitur hunc optira
mem esseetum, per quem Metuum unctorum uni-
'var instramin Mur, tino leti, in is AEMunish δε- ritu sanctus anima mundi dietua at, quia anima et emata ensetur, quia Ipa apictius ematuras vivifieat. dom ergo utatamia et aph rus anetua et animae