장음표시 사용
91쪽
dieitur, apiritu ex bonitate, anima ex vivifications, apiritua anctua ex affectu, anima ex effectu, apiritu. in aua aeternitate, anima in administrationatemporali. disque inconveniena, a spiritus anetua aeternus dicatur secundum Metum, anima mundi euneta vivificans mecundum offectum sadam
ossentia divina dieitur Deus, dieitur dominus, Deus ab aetorno. dominus Vero ex tempore. Indo isse etiam illud in voluerum quod eam in medio Platoloeavit, ni euneta vivifiearet, idonea nimaret otvivifiearet, quia gratia saneti spiritus praesto atomnibus, dona pro cujusque congruentia cuique consorons am etiam Iudaei et gentiles et omnos homines quieunque sint dona aliqua habent. Etenimai non habeant fidem vel spem via talia, habent tamen genera linguarum et eurationam infirmitatumst aetera Ne igitur Plato liuet non motoruam
prooemionem, temporalem tamen assignavit, quomodo vidolieet ad euneta vivificanda procedat, qua pro-e aio tam a patro quam a filio licet aliter et alitor . ait namque duplex pro asio, una aeterna auperius, et altera semporalia. indo veritas inovangelio vadam inquit ad patrem et initiam spiritum paraiaraum. Et alibi apiritu qui a patro pro-eadit, illo vos doeabit omnia. mim enim da temporali agitur prooemione indo med auper hane loeum: Spiritua, ait, qui a patre proe it, id at, mittitur. Idem nisi eat apiritum pro derae a patre quod mitti. Et alibi spiritua domin replevit orbam
tidis .e dioerata, quotidia diveran dona ooniaruntur. de amatorua dividana inqui ai iam prout Vule.
92쪽
Ηorum bonorum alia unt atabilia et ontinua, alia interpolata, variabilia, ut Petro quaedam eonlatae sunt in eo stabilia et permanentia, ut fide apea Beearitas, quaedam non permanentia, ut sacer miraevia. Propheta quoquo modo habebant apiritum prophetandi, modo εο arebant.
Qua potentius, quas sapientiae, quae eonveniant bonitasta,
Viso do genitura at proeession ad illam d aeriptionem summi boni, quam ipso Chriatus ut pra dictum est asaignavit, redeamus. Et eum alia multa domo dieantur, ut aeternus, immensus, incomm tabilia et eastera, an illi tribus hae omnia eontianeantur, animadvertamus. Alioquin assignatio illa dominie do summo bono minus perseeta saora prehonditur. Videamus igitur quae potentiao, quRBaapientiae, qua eonveniant bonitati divinas. Quod dicitur invariabilia, immutabilia, indesciens, aeternua et caetera, potentia eat. Posso atquidem variari,posae defieero tenetera, impotentia est. Quod rura praevidens, praesciens dieitur, apientias eat. am non nostero rea nisi ex evantibus se effectibus auia i aipientia ea humanae Iustus oro, miserisora et minaerator et uetera eum dicatur, ad bonitatem poe- eat, quamvis Maerator magis exhibition miaorlao quam ex bonitate dieatur. Si diximus uperi , quum illas tres persona inter a emo divorana eo alat, andam tamen totius trinitatis emo operati nam manis turn oat Nihil anim oporatu patae
93쪽
quod non filius vo viritu sanetua. Id sat nihil
operatur sua quod non possit, quod non aetae, quod non velit. ulti autem unt, qui possunt oporari, quod nesciunt, et ideo quod oporantur non habet leganto effectum. Rursus quidam et possunto aesunt, o noIunt, et ideo non o modo pom tur, quo melius inde proventro poteae Talo est igitur ae a dieatur, ala potest Doua operari quod es non potest reaigii, aio sapienter, quod eleganti inde provonis non possit, aio benigno, quod motiva nequeat inde voviro. Licet autem aio eorum ni ait trium personarum operatio, ut dieium a non tamen a filius eat incarnatus, et pater, quia eo
aequitur, at omnia qua sunt filii aunt patria, ueidom in vangotio ait, ergo earo filii est ear patria. Si enim sat intelligendum: omnia mea tua sunt. Ideo quiequid ego possideo et tu, o pater et B eo verso. Si dieitur quicquid ea regia a regina' ergo membra regis uni membra regina fiasum ea aedisio exponitur, quiequid est in possBasione rogis, eat in osaeaalone reginae. Similiter quiddam eo venit apiritui, quod non convenit patri vo filio, ut
renascatur hoc ex aqua Et spiritu saneto, et non ex
aqua et filio et patre. Dimittit atquidem De oo eat ox gratia quas bonitatis at non potentia via sapientiae, quia non dimittit ex hoe quod potens tuo aviena, ae ex quod bonua Sod eum apiantia ait, ut diximus, incarnata, id eat, ut Vorbum eam ait laetum, ut evangoliata intonuit, videtur verbum onao faetum, quod ab aeterno non fuerit, quod quisdem anno eoneedim , non tamen ea laetum. Ne dominus faetua eat mihi in alutem, nee tamen al
94쪽
saetus Iob at verbum aro laetum ne a dieatue Dona laetus ae homo, quod aino omni visibilitato natum eontingit. Nulla namquo mutatio ibi facta est, eum non proprio mutari dieatur, suod in aul
laetua os homo, quod divina natura in humanam vel humana in divinam onvera non eat, quod non pomo fori nisi unaquaeque natura difforentiam aliam amitteret substantialom. Dieitur ergo Deu homo optor altoram naturam, quam ibi assumsit homo Dsus propter alteram n qua a umina ut aio homo datatue rationalia propter animam, erius rationaliena Morontia sat quia nota anima discernit et non eo ua; dicitur etiam mortalis propter corpus, quia avium eo us moritur at non anima. io hoe orgo
quod stius moi dieitur deseondias videamus. Diaeunt mille quod Deus ubiquo est, verum quudam eat, diei vero Auguatinua, quod non est .alumbi, per quod probat, ipsum non etiam ' eorpus, hoe --ο Deus non est orpus. Muiequid ea alie i, sat eo M aod Deus non est Himbi, ergo non eateorpus. Ite et ubiquo est o alie i non at. ibi. quo a nidem ae per potentiam, quin ubiquε per tur Omnia enim Iocus o praesens, aio et omne --- Ubiquo aliam per Montiam, quia ubique p. a. ipsum oporatur, lino indigentia internuntio eum. Cum AEnim rex potentialiter ait per totum
Baaentium, quin non per totum regnum imul potest
operari, mino indigensia miniauorum Quod ergo
95쪽
dieiis Dona in uterum virginia deaeendisse, quia ae ad hominem auaeipiendum humiliasae. Ubi autem probat Augustinus, quod Deus non ait Hieubi, quum
eo ua non ait, ibi proseet astruere videtur, quod apiritu quoquo eroatua alleubi non ait, quippo vi ilua piritus orpus est. Si enim ideo, quod De
eo ua non at Deus non est alioubi no spirituaerentus, eum orpus non ale, alicubi με eaam Quod autem spiritus eroatus alicubi non ait, Auguntinua, super geneain, hi verbia ostendit Creatura, inquit, Orporalis movetur per Ompora et Ioea, apiaritalia vero per tempora tantum Idom in odem, eorporalia, inquit, movεntur in tempor et Ioeo, apiritu creator ne tempore nee Ioco, apiritu voro ereatu tempore non Ioeo. Si quasi quoddam medium eat apiritu exsatua inter reatorom et corporalom ereaturam. Per hoc enim, quod tempora movetur, corpori, o hoc quod Ioealem motum non recipit, creatori oncordat. Si oro in auctoritato inveniatur, quod Ioeias elammaeripti in spirituaerenti, hoe oeundum operationem e corporis a
numtionem intonigendum eat, quia eum hie operatur, non at ibi. Undo et anima Christi ad insoroa d aeendisa dieitur, non per loci mutationem, o p.romeaeiam insarnum poliandi, quod polium ens anima Meribit, quia anima in eo oro palla est.
An Mura, an aliter, an melius posin Deus facere, quam faciat.
Expeditis igitur omnibua tam ad montia unitatem divinas, quam ad pora aruin ymp inis P.
96쪽
12tinentibus, antequam ad bonineia uanseamus, an plura possit laeere, an aliter, quam saeiat, inquurondum videtur. Quo cire ut hoc plenius o evidentius disseramus, aliquantuIum altius incipiamus.
Deum eas omnium reatoro et gubornatorem et unum tamen et non plures, ex reaturis facile eo
nitum esse, non solum Augustinus, o otiam alii sanet et philosophi docuerunt. Unus Tullius probat, omnia ista bono regi, quia unus et sapientisaimus omnium a quo providentur et ideo bono gubemnantur. Qua enim pie providentur, melius reguntur, quam ea, qua non providentur et ideo non bene ε).mundus providentia regiis' homine autem pars mundi sunt et eae ora. Hanc dispositi imam gubernationem ex diversitato maehinam istam eonstituontium maxime perpendunt, vidente siquidem mundum octam divorsis et a so invieem dissonanti. bus naturi esse compactum, tam aliud ' esse, quod
hoe secerit, quam in ejus inaestimabilom sapientiam
in istis regendis saeuo cognoverunt. Si onim so titer te sapienter euneta creatis gubernat, quin inihil rosistor possit, nee in eausa aliquid V niro permittat. Unde Iob: ne otiam solium adit de arboro in causa. Oe etiam Plato, quod nihil fit alno rationabili ausa. Cum igitur inter ersat ras, ut dictum eat, Hiquid, quod hoc posset facere, reperir minimo Querunt, animadverterunt auper universitatem istam aliquid sae, quod hoc faceret, et illud ago omnium reatorem et sapientem Basis dixerunt et reetorem ex hoe quod nihil tresistero posset, omnipotentem, o hoc, quod ad legantomo erum omnia dueerat omnisapientem, ex hoe quod
97쪽
d omnibus saei eo modo provenire, quo melius Potest, omnibenignum osse censuerunt. Unum ero tantum et non plures inde cognoverunt, quia, si duo essent, aut Iter alteri in omnibus aequalia esset,
aut non. Si inaequalia, tune sibi insuffieiena essesq, utpoto qui aliquo ad sui plenitudinem indigeret,iaeut qui summus non esset. Si aequalia alter alter eonstaret, cum unus quisque tantum esset, quod ad omnia creanda et reata gubernanda aufficeret,iater profecto superflueret. Relinquitur igitur, quod unua tamen Deus omnium creator et gubernator
oriatat. Utrum igitur plura possit laeere, quam saeiat, quaeri Eolet et dieunt aliqui, quod plura possit sacer et aliter quam facit, qua damnat potest ab Varo, et B eonverso. Et de hoc lapido hominem potest sacer et aliter quam faciat, o talia. Et indueunt indo exemplum de asina Balaam et do quinque Panibus, de uxor Loth, de aqua vinum laeta; hoc quoquo pluribus auctoribus nituntur. Ut Auguatinus inquit fuit si alius modus possibilia Deo, sodnullus Oatra miseriae eonvontentior. Item idom: qui maeitavit Lagarum in eorpora, potuit Iudam auaritaro in monte. Et dominus in ovangelio, non Possum est rogare patrem meum, et o ibobit mihi plus quam decem legiones angolorum Sed ut mihi videtur nec sapientia Dei cognoverunt neo ueto-roa intellexorunt. Cum enim ut letum est Deum omnisapientem esse constet, rationabiti est prae omnibu ersaturis. Quid igitur faciendum sit vel non, sapienter et rationabiliter providet. Videt enim eausam rationabilem, quare conveniens ait ho fieri
vel non, vel quar ineonveniens ait o fieri vol
98쪽
aon. Vidat autom, Deo eligi Esau reprobari.
eonveniena esse, quin, im opportunum erat uno alio ad patiendum a fratre, si opportunum erat tu Ium reprobari, ut asot fornax et persecutio fratris; quia sicut bonum eat, id est, utila est bonum Mae, ita bonum eat, id eat, utile est Hum aso. Undo Augustinua non enim, inquit, summo bonua aliqua maIa fiori sineret, nisi aliquod bonum indo saeorol. Da est enim, ut mala bona sunt cum ergo aienniua uiuaquε vonius rationabilia enua ait ei pra aena et orta, quod unicuique eongruero videt, ido sapienter administrat. Undo plua contulit Ioanni quam Petro, qui convoniens sa videbat, plus illiqvam huic conferri debere. Si autem plus haborsi Potrua quam habuit, non indo melior extitisset, quia illud plus irrationabilo sanet. Si nim rationabilo esset ut plua haberet et B Doua ei non ontulisset,
profoeto non summo bonus eas videretur. Undo
Datinus eum pater, inquit, filium suum sibi aequalem gignero possetis hoc non faceret, invid rot. Similitor o Plato do mundo ensibili traetana dieit, quod optimus Optimum feeit, quia Omnis invidia ab oc elogata est. Quod igitur te unctaneorit, quod melius facere non potvorit, annoti di- eunt. Quod vero hominem metiorem . potuerit &elsa quam feeerit hoc quidem negare non aude-inua. Sed hao comparatio ad rem, non ad ipsum Deum rosoronda ut aio aliquis facit cyphum aureum Misyphum vitroum, non melius faei aureum quam vitreum ae meliorem, quia melior est aureuaquam vitreua. Cum itaquo quaecumque saeiat, aietaeia prout videt a Laetanda osso, tot faciat
99쪽
quot eonvenien ea fieri, tunc si aliter faeleo vola plura vel paueiora saearet quam faciat, ineonvs-niona aget et sacere eontra rationisin et sapiontiam auam faceret). Sed hoc imp sibile esset, quineum ejus sapientia omnino immitabilis ut in avi talis existat, neque augori noquo in ini potest. Non igitur plura potoa ve aliter a re quam faciat. D praesciesreia quoquo ius providontia, o pria deatination Ridem ratiocinamur. Sod ambigi P teat, an Petrus potuit allo justior .rem fuit, quod quidem anne eoneossim . Sed quaeritur a quot Dicimus quod a Deo et portauin justio quam fuitem potuit, et taman Doua non potuit eum meli rem o justiorem facere, quia aieu dirim , aruet m)quam eonvensret. Sicut ager isto potest oricoli ab il1 puero et per inum, in sat aptus at ad hoo, non tamen illo potest eum excolere. Ego possum a te aecipere C. Olidos et tu non pote mihi dare. Praedicta vero auetoritate aio intelligi oboni, ut pollaibilitas ad ros, non adisum osseatur. Siora eimus chimaera ea opinabilis, id est homine pomaunt opinari himaeram. Similitorious potui I dam auaeitare in monte, qui Lagarum ausistinuit ineorpore Ηοe oas ad naturam illiu refertur, non ad ipsum Deum; sic et aetor Exponantur fiuntvsro nonnulli, qui ale olent in hujusmodi doloriniunare: oaget Deus o vo illud, at velles; qui quidem rationabilem exitum rerum voluntati, rationi alvo apientiae subneetunt, tamquam prius
volitos hoe via illa sori et postmodum an on-vonianter evoniat ho via illud an non apud gQ liberat. Aut quidem erraro in Deo videntur et con-
100쪽
1avonionis ordinem deliberandi atquo volandi in moeonfundero nituntur. Prius atquidem animus adve tendus est, qua ex quo utilitas, quae convenientinaequatur, et deinde ut ait vel non ait, votiinta eat
adhibonda. Isti perlaeto Origenem et Hieronymum malo intelligunt. Dicit enim Hieronymus ut vero ut rusticus modo loquar quemadmodum aliquis primum Videt et exeogitat do aliqua re, an facienda ait e non, quam vel a saeiat vo dimittat, o aividet eas faciendam, facit, in autem, dimittit; aieinquam Deus providet qua sint facienda vel non, et tune vult a non vult ea sacere vel dimittore. Et ita rei utilita in ejus cognitione praecedit. Sic igitur ea facere quae saeit, quia sunt lacienda, non quia taeere velit. Quoeire procul dubio deprehenditur asserendum, euneta tam bona quam mala ordi alias a diapensation provenire, quis aio Veniunt, eonveniunt, quod conveniontina venire non possunt. Unde Auguatinus adeo Deus bonus est quod mala fieri non sineret, nisi bonum esset mala .aso sedem enim ratione qua vult bona esse, quia Conveniens at ea esse, eadem ratione vult et mala esse, qui sicut, quaecunquo non init eas rationabi- Iitor non init, aio quaecunquo permittit rationabi-nter eas permittit vel etiam disponit. Quod quia dem poeta totum ad ejus majorem gloriam. Sic enim aliqua pietura quandoquo pulchrior et commo dabilior redditur apposito aliquo olor vili'ri, quama unius oloria et uniformia esset. Sic ex admixtions malarum respublica ista pulehrior et ommendabilior officitur uuippo cum boni avo Videant alio eadero, qui tamen istabiliorsa Baa putantur,