장음표시 사용
101쪽
2 PRO LEGOMEN A caracteres saepe conveniunt, nimirum quaedam Traditiones Apostolicae aeque ac divinar semper & ubique servatae sunt, ut observatio diei Dominicae , & Quadragesimae: rum quia interdum apud sanctos Patres confunduntur nomina divi- nae & Apostolicae Traditionis; divina nonnunquam vocatur Apostolica, ut a sancto Augustino cit. lib. q. Contra vero Apostolica appellatur divina , ut a sancto Leone serm. q. & s. de Qu. dragesima. Nam in priore loco dicit Quadragesimam esse institutionis divinae, & in posteriore, Apostolicae. Quare R. Secundo, Traditiones divinae his notis di. stinguuntur ab Apostolicis. Prima quando mos aliquis in Ecclesia semper retentus est, tanquam ad fidem pertinens, at mos baptizandi parvulos, & non iterandi Baptismum ab Haereticli collatum, ad divinam Traditionem proculdubio referendus est, cum fides sola auctoritate divina nitatur. Secunda , quando Patres Theologi communiter consuetudinem aliquam ad Christum referunt, scribuntque esse divini praecepti. Quod si in Veterum scriptis, & praxi sit aliqua obscuritas, explicatio expectanda est ab Ecclesia, quae est Iudex controversiarum nascentium circa Scripturas & Traditiones, ut infra dicetur. PARAGRAPHUs II. De existentia Traditionis divina.
Q. St-ne agnoscenda Traditio divina tanquam re-I . eula mei di morum pR. I R. Certum est eX cap. 2 o. v. 3 o. Joannis &cap. 2I.V. 2I.Christum multa dixisse dc fecisse, quae non sunt scripta. Id agnoscunt Pseudoreis
formati ; sed negant ea posse esse fidei regulam,
102쪽
T M E o L o G I AE. 73αdntenduntque Scri pruram omnia ad salutem necessaria continere , & a Spiritu sancto nobis datam , tanquam unicam fidei nostrae regulam , per quam nos extet ius interiusque docet abiaque traditionis auxilio , quidquid vitae aeterna Consequendae necesarium est Contra hos erro
R. Σ'. De fide est Traditiones divinas esse admittendas , tanquam regulam fidei morum. Sic enim definit Concilium Triden imum si L. q. Traditiones ipsas , tum adsidem , tum ad mores peraxinentes, sanquam υel ore tenus a Chrso , vel a Spiritu sancto dictatas, ct continuasuecessione in Eces m Ca- rholica conservatas i Sancta Synodus pari pietatis Uectu ac reverentia suscipit o venerarur. Et infra rSi quis ... Traditiones praedictas sciens di prudens eonis rem ferit; authema sit. Proharur 1'. ex Scinitura , 2. Tessalon. cap. a. Apostolus hortatur dessalonicenses, ut sten- n fide, adhaereantque iis, quae ab ipso acceperant sive tipto, sive verbo tenus. Tenete, inquit Traditiones quas didicistis,sive per sermovcm , e per Epistolam nostram. Nec dicant Adversarii verba Apostoli eme re tringenda ad tempus, quo Fideles nondum habebant integras Scri prurast, nam sancti Patros illa ad omne tempus extendunt, ut PatebIt ex atagumento sequenti. itaque Probatur Σ'. ex Traditione sanctorum Parru
Sanctus Chrysostomus in laudatum Apostoli lo .cum, sic scribit: Hinc est perspisuum , quod nonon .ιia tradiderunt Apostoli j per Epistolam ; sed intilia etiam Ane scriptis, ct ea quoque sunt de fide divina. Utiamoisem Ecclesiae Traditionem censeamus esse fide dignam. Esi Traditio . nihil quaeras ampli Sanctus Masilius lib. de Spiratu sancto cap. 27. Dogmaia , inquit, quae in Eccle servantis o praedicantur, et sme L D
103쪽
AE PROLE OMENA . dam habemus doctrina ex scripto tradita; quaedam sissum ex Apostolorum Traditione in ,st rio sid est o culte) tradita recipimus, quae titiaque parem vim ad
Objiciunt nonnullos Scripturae textus, quibus suum errorem stabilire conantur, Ut De ut. c. A. ubi habetur: Non addetis ad verbtim, quod vobis to-quor. Et apoc. 22. Siquis appoquerit ad haec, apponet
Deus super illum plagas scriptas in libro isto. Ergo reinjiciendae sunt Tradi 1 OneS. Nego consequentiam. Ad antecedens jam dudum respondit sanctus Augustinus trach. 39. ia Ioan . non prohibitum este citatis locis addere utilia, & conformia iis, quae jam tradita sunt; alioquin non debuissent scribi inulti Prophetarum libri post Deuteronomium, nec Evange
lium sancti Joannis post Apocalypsim. Sibi ipsi,
inquit, praejud ret Apostolus j qui cupiebat venire ad Thessalonicenses, ut suppleret qua eorum mei defuerant ; 1ed qu, upplet, quod minus erat addit: non quod inerat tollit. Uni videre est quam desperata sit Adversariorum causa , cum pro ea stabili pnda ad
tam inanem rationem recurrere cosantur.
Instant: δε qui non solum prohibetur addere, seu opponere contraria iis, quae scripta sunt, sed
etiam aliena , .quantumcunque utilia & consentanea. Ait enim Apostolus Gal. i. Lic/ι nos, aut Angelus de calo mangelizet vobis, praterquamquod evangelizavimus vobis , anathema sis. . . o nunc iteram dico : Si quis volis evangeliraverit nater id quod accepistis, aηathema sit. In quem locum sic scribit. Theophilaetus : Usu non dixit, se contraria, απιι pugnantia praedixeist, sed, si parvum quid annun-riret praeter id,id es, si pluscidum quidpiam adjecerint. Sanctus quoque Basillus ait, ubi de confessione i. ofidei, non licere addere aliquid, quod non
104쪽
T MEO L cI m. : Nego consequentiam. Apostolus enim non ait,ssi quos evangelizaverti praeterquamquo cripsimus, sed fraterquamquod evangelizavimus, ct accepistis: at- , qui Apostolus evangelizavit verbo, & Galataemu ita ex ore Apolloli acceperant. Porro i cclesia Catholica per Traditiones divinas non alia d cet , quam quae tradid crunt Sanctus Paulus, de alii Apostoli. Allatis itaque textibus S aliis similibus prohibemur obtrudere verba hominUt a tan- quam vetha Dei, Pseudoprophetarum more,qui
dicebant, haec dicit Dominus, cum Dominus non esset locutus; & laudare traditioneS humanas tanquam divinas.
Instant iterum : Sanctus Hieronymus lib. con- tra Helvidium , ab uti te rejicit omnem traditionem ; sic enim scribit: tis haec qius scripta sunt, non Negamus, ita ea, quae non suntscripta renuimus. Et in Cap. 23. Matthaei, quod descripturis auctoritatem non habet, eadem facilitate contemnitur,
Respondeo: contra mentem sancti Doctoris ista injuste proferuntur; non enim agit his in locis de Traditionibus divinis, sed de Historiis fabulosis, aut plane incertis, v. g. quod Beata Virgo post mortem sancti Joseph alteri nupserit, quod Christus secundum Helvidium ex utero
virgineo exierit sordibus inquinatus, quemadmodum ceteri infantes; quod Zacharias filius
Barachiae occisus inter Temelum & Altare, sit Pater Ioannis-Bapt1stae, ideo a Judaeis interfectus , quod praedicaret Dominum Jesum esse Me
105쪽
rum nihil in Traditionibus divinis contineatvir a ais Iutem necessariam rR. Α Ffirmant Novatores, constanter vel cx negant Catholici. Probatur Doctrina Catholica, ex verbis Apo- soli jam laudatis 2. Theis. a Tenete, inquit, Traditiones. Modus enim ille Imperavi vus, tentae, indicat Praeceptum, quod sine periculo salutis reternae contemni nequit, ait quippe Christus Matth I9. Si ... vis ad viiam insieri , serva man-
Probatut 1'..tribus exemplis rerum ad salutem necessariarum inter alias selectius, quae non continentur in Scriptura sacra, Necessarium est I' remedium contra peccatum originale, 2'. indi, Cium quoddam, quo libri sacri & canonici se-Cernantur ab Apocryphis, 3'. ratum esse baptisma ab Haereticis collatum atqui haec tria qua tumcunque ad salutem necessaria , non continentur in Scriptura. Non primum, namque in nulla Scriptura authentica fit mentio remedii pro feminis in vel xi lege praeparati contra peccatum originale.
Opponit vittakerus illud i. Cor. 7.sanctima-νa est mulier infidelis per virum Melam, & ex eo concludit feminas fuisse sanctificatas per marium
Sed illud effugium indignum est linmine, qui
si rationis compos: eum quia Scriptura illa non est athentica apud Iudaeos, ut inde sumant regulam fidei: tum quia non est exarata, nisi post
Mrogatam circunsionem & Promulgatum LVaημ
106쪽
elium: tum quia eo loci scribit Apostolus virum infidelem aeque sanctificari per mulierem fidelem qua in veteri lege non circuncidebatur. Non secundum, quia nulla Scriptura docedquinam sint libri canonici , qui vero' Apocryphi , sed illa distinctita sola traditione habera potest. Libri Apocryphi vocaηtur, inquit Sanctu si
Augustinus Iib. I s. de civ. Dei cap. 23. eo quod eo sum occulta origo non claruit Pairibus, a quibus inque ad nos auctoritas veracium Scripturarum certis a σηotissimasuccessione pervenit; & lib. contra Epistolam fundamenti Manichaeorum c. . EvangeIio
non crederem,nis Ecclesiae Catholica me movereι aucto
Nec dicant Adverserit principia. non probari ,rsed sipponi nam id verum est duntaxat de principiis notis quoad nos. Atqui Scripturae sacrae non sunt Religionis Christianae principia nota quoad nos, sed innotescunt nobis per solam traditionem, ut supra observabat sanctus Augustinus. At, inquiunt , Scripturae praedestinatis notae sunt ptoprio sapore, & interiori sancti Spiritus illustratione. Contra. Si admittatur illa responsio, Liberum' erit cuilibet Haeretico rejicere veras Scripturas . quae ejus errori opponuntur ; & obtrudere falsas tanquam genuinas, utpote ipsi faventes , se depravato suo gustui accommodatas, sic Epistola sancti Jacobi palato Lutheti est straminea& insipida, clim Calvino sapiat tanquam divinum opus: quis autem illos in hac parte con ciliabit , non fides praedestinationis, uterque enim firmiter credit &-asserit se esse praedestina
Non tertium, nempe ratum esse baptismum
ab Haereticis collatum, nec sine sacrilegio poste
107쪽
repeti; Nam Apψρυ, inquit sanctus Augustinum
lib. f. de Bap. cap. 1.3. nihil quidem inde praeceperant. Sed consuetudo illa , quae opponebatur Opriano. neganti ratum esse ejusmodi baptismum i ab eorum traditione exordiomommisse credenda , sicutsunt in multa, qua miυessa tene i Eccle lia, quae abhino ab Apο- stois praecepta bene creduntur, quanqriam scripta non reperiantur. Et lib. de unitate Ecclesiae cap. 19. hic forid dicis , lege ergo quemadmodum Christus jusserit recipi eos , qui ab Haereticis baptizati sunt. Hoc aper datque eciden e7 ineque ego lego, neque tu.
Cur ergo ,. inquies , sanctus Audustinus co gerit tot Scripturarum testimonia ad probradam baptismi ab Heraeticis collati veritatem , si idogma illud exScripturis non eruitur. Resp. Ideo sianctus Doctor testimonia illa adhibet; quia cum Donati itae ex Scripturis duo probare conarentur, scilicet baptisma apud Har- reticos e M irritum; S Catholicos contrarium asserentes , Scripturae sacrae adversiari , debuit opponere PlureS Scri Pturae textus, quibus palam fieret Doctrinam Catholicam Scripturae esse admodum consentaneam , , nedum ei opponatur. Primum evidenti r demonstrat, secundum vero
probabiliter duntaxat adstruit. Ergo Scriptura, quamvis ex Apostolo 2. Tim.
3. sit titi 3. . ad docendum , ad arguendum . . . adi
erudiendum in justitici, tii per fectus sit homo Dei, sola tamen non sui it, nec est unica fidei de morum,
regula, cum non contineat omniaad salutem ne. cessaria..
108쪽
PARAGRAPHUs IV. Utrum Traditio sit necessaria ad eruendum verpropugnandum verum Scriptu a senstim p
T quaestioni fiat satis, duo praemittere nece .se est. Primum, Scriptores sacros obscure interdum scripsisse, ut constat tum ex Scriptura, tum φX sanctis Patribus, tum ex cu usque experientia Primo quidem ex Scripturae, nam 2. Petri ca P. legitur in Epistolis sancti Pauli i me quaedam di scilia intellectu , quae indocti ct instabiles depravant sicur ceteras Scripturas, ad suam ipsorum perditionem. Secundo ex sancto Augustino , qui lib. 83. sic scribit; Deus noβer sis ad salutem animarum divinos libros Spiritu sanctio moderatus est, ut nonsolum sex infestis pascere, sed etiam obscuris exercere nos υellet. Tertio ex cujusque experientia : omnes qui Ppecum Eunucho, de quo Act. S. v. a. i. experiuntur se sine Interprete plura Scripturaeloca intelligere non posse. Causae autem hujusce obscuritatis sunt i '. r rum , quae in Scripturis tractantur, altitudo , absentia factorum, quae in eis narrantur, 3'. figurata locutio , '. sensuum varietas, quos una eademque littera includit, ipsa in aliam linguam transsatio.
Secundum, Pseudoresermatos docere Scripturam obscuram quidem esse in iis , quae sine dispendio salutis ignorarr possunt, ut descriptio 'Templi Ezechielis, 3c Prophetia Apocalypsis et sed claram fluere, ubi tractat de rebus ad salutem neccssariis, puta de Deo uno, de Incarnati O-m, dc de fide juitificante. Si autem eis objiciatur
109쪽
haec ipse loca falsis Haereticorum Interpretatio nilnis obscurari. & in alienos sensus detorqueri: neque enim .nans sunt haereses, inquit, S Augustinus tracto. io. in Joan. nisi dum Scripturae bonae in-τelliguntur non bene, ct qtiod in .eis non beaee intelligi-ΠιV, etiam temeia ct audacter asperitur, ac proinde in ejusmodi saltem circunstantiis ad Apostoli- eam Traditionem recurrendum , ut vindicetur venuinus Scripturae sensus : Rel pondent quemli, hei maxime praedestinatum, Spiritu privato , hoc est, revelatione Spiritus sancti sibi imme-d rite ficta percipere verum Scripturae sensum ,& constitui Judicem omnium controversiarum quae circa fidem i& mores oriri possunt: adeo ut juxta Lutherum tanta sit connexio inter elleChristianum & cdocori a Spiritu sancto , atque Judicem est controversiarum, quanta inter ram. tionale &rifivum.
His praemissis, directe ad propositam qua tiω
R. I'. Scriptura secra aliquando obscure tradit ea quae sunt ad salutem necessi. ria Probatur nonnullis texetibus valde obscuris, nec per alios elucidandis. Primus habetur Matth. s. vers. 32. omnis qui di miserit uxorem 'am , excepta fornicationis causa , facit eam moechari: ct qui dimissum duxerit, adulterat. Locus ille quamvis ad fidcm & ad mores pertiisnens , est valde dissicilis, videturque favere Graecorum errori, quo docent licere viro aliam uxorem ducere, cum prior adhuc superstes ad ultririi rea convincitur. Nec dicant Adversarii hane obscuritatem tolli Marc. Io. U. II.& ra. Ubi Christus ab sique exceptione prohibet secundam uxorem ducere, quandiu Prima vixerit ; nam Christus apud Marcum minus se explicat, quam
apud Matthaeum i laudato quippe textu Mattia
110쪽
ΤREOLOGIAE. 8 LMeet -fornicationem iustam esse causam dimittetidi uxorem, quod apud Marcum sub flentici
Praetermittit : ergo, inquiunt. Graeci, sicut ex textu Marci colligi non potest non licere etiam in causa fornicarionis dimittere uxorem , ita re ae non infertur in eadem causa prohibitum esse Miam ducere , unde sequitur hanc' di meultatem 11ori solvi nisi ex Traditione.' Secundus locus petitur ex eodem capite Mart. v. 3 4: Ego auιem dico vobis, non jurare omnino.
Plon potest esse locus expressior, linquiunt Ana- Baptistae) ad probandum omne iuramentum in ischrdietum esse Christianis, nec sine periculo
ternae damnationis posse exigi, aut reddi. Tertius legitur I Cor. 7. v. l . Sanas artis est
enim vir infidelis per malierem fidelem, o sanctificara es mulier infidelis pes virum sidelem alioquin Atii -- 'tri immundi essent, nunc aurem Sancti sunt. Haec sane obscure scripta sunt;quis enim ab ue Interprete intelligat quo sensu Apostolus scribere pollicrit virum infidelem & ejus filios esse sanctos per mulierem fidelem Si ex hoc loco colligitur, ut contendunt Calvinistae, filios mulieris λfidelis fine baptismo salvari posse , ergo & parer eorum, quamvis infidelis ι de illo enim Apostolus aeque ac de filiis pronuntiat, quot sanctil
fnt per mulierem fidelem. Quartus locus depromitur ex cap. s. vers. 32
'ist. at Ephesios, ubi Apostolus, postquam epit de unione Christi curi Ecclesia, & de vincula matrimonii, in haec verba prorumpit, SH cramentum hoc magnam est, ego autem dico in Chii 'o 'di in Ecclesia. Seclusa aurem Traditione obscu- 'rum est & prorsus Incertum an Apostoliis in his ,
uerbis intelligendus sic de unione Christi curta Dclesia, vel de signo mirabilis hujusce unionis im