Theologia dogmatica et moralis, ad usum seminarii Catalaunensis. Autore D. Ludovico Habert ... Tomus primus septimus Tomus primus. Continens tractatus de Deo uno & trino, angelis, atque mundi visibilis opificio

발행: 1736년

분량: 795페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

DIVIMIsms Ε3Us A TIRIBUrI'. I lita lex necessitatis est, ut consepultis corporibus. ad inferos animae descendant. Ergo. Distinguo antecedens : destendant ibi non remansurae usque ad diem Judicii, Concedo: ibi remansurae , Nego antecedens. Sanctus itaque Hilarius cum Tertulliano, lib. de anima c. s. existimavit omnium defunctorum animas ad inferos descendere, quod Dominus, inquit, ad conserimmationem veri hominis non recusavit : sed Scut Christus coelum statim astendit, ita & animae plene Purgatae. Instabis: S, Hilarius in Palm. I xo. docet animas Justorum in sinu Abrahae collocari, donec

introtundi νιν - in regnum coelorum tempus adveniar. Et lib. ix. de Trin. de ultima ludicii die loquens, ait: Tradet autem Christus Deo patri regnum, di tune quoc regnum Deo tradideris, Deum videbun1 : Ergo prius non videbunt.

Nego consequentiam. Sanctus enim Hilarius regnum Christi distinguit a regno Patris : primum extendit usque ad diem Judicii, quo illud Patri tradet r. Cor. Is . secundum nunquam mniendum auspicatur a die Iudicii. Scribit autem electos simul in illud secundum regnum rursum introire, quod supponit eos separatim in illud jam fuisse ingrcssos, & sinum Abrahae in lege nova esse ipsum coelum , ait enim in Psalmum I i 9 Christi consortium mors acquiris Et in Psalm. Mar res in coelestis domicilii habitationem introierunt. Objicies 3'. sanctus Ambrosius lib. de honomortis caP. I o. docet animas in certis quibusdam habitaculis & promptuariis usque ad diem Judioxii contineri. ErFD. Nego conseq. ipse enim sanctus Doctor statim addit illas mansiones esse in coelis apud Patrem ,

ut habetur Joan. I 4. U. 2.

Instabis. idem Ambrosius lib. de Cain cap.

292쪽

sitabit animam corpore solutam, futuri Iudici ambiguo suspendi.

Distinguo, suspenditur ambiguo diei Judicii

extremi, Concedo : nescit enim diem qua Chri-lius veniet : suspenditur ambiguo suae beatitudinis, Nego. Saninis enim Doctor epist. is. ad Thest . scribit Acolium defunctum esse posse in rem civitatis aeternae, quae in coelo est omnia jam ipsi esse aperta, & videre facie ad faciem. Objicies '. S. Augustinus serm. α99. definit nanes Sanctos post resurrectionem suald sabbatismum in terra cum Christo esse acturos; ante quam in coelum admittantur. Respondeo, nos supra monuisse sanctiam Augustinum aliquando versatum in errore Millena riorum , ut ipse agnoicit lib. Eo de Civitate Dei c. I. ubi meliora jam sentit; scut & c. 13. lib. r. Retrach. cap. Iq. enarrat in Psalmum II9. lj b. I. de peccatorum meritis, & lib. q. contra JMlianum cap. 8. de parvulis statim a Baptismo morientibus, ait: intratis in regnum Dei, ubi sit eis alernitatis saltis O agni io veritatis. Instabis : Sandrus Augustinus enchiridii cap.ro'. sic habct; timptis quod inter hominis mortem di Rhimam resurrectionem interpositum est, animas abditis νeceptactilis continet fictit unaquaeque digna es vel frequie, Ques rem1 via. Eadem repetit lib. I. de Ciri cap. I 3. & lib. 32. cap. 9. Ergo ante resurrecti nem animae Piorum non exeunt in coelum.

Respondeo Sanctum Augustinum revera fuisse

ancipitem de loco sanetarum animarum , quam. Vis certus esset de earum felicitate, quemadmodum firmiter credens peccatum Originale contrahi, dubitat tamen de modo quo contraheretur, quia Scriptura ejusmodi circunstantias non aeque 'clare ac res ipsas definit.

Ac primo quidem pro certo habuit sanctas ani-

293쪽

Divi NI surrE EINI ATTRIBUTu. 46τanas a Christi adventu ad inferos non descendere,fic enim scribit lib. ao. de Civitate Dei cap. inon absurdὸ credi videtur antiquos etiam sandior, qui venturi Christi tenuerunt fidem, locis quidem a tormentis impiorum remotissmis, sed apud inferorfuisse... profecto deincσι boni fideles, sifo tuo lsanguine Christi) pretio jam redempti inferos prorsus nesciunt. Sed quis sit sinus Abrahae, in quo Scriptura sane hos

recipi perhibet, non ita fidenter pronuntiat, lib. N. Confessi. cap. 3. rem istam relinquit in dubio.

quidquid illud est , inquit, quod illo significatur sinu,& lib. rh. de Gen. ad lit t. cap. a . Postquam definti Abrahae , in quo collocatus est Lazarus, de paradiso , quo introductus eR Latro , & de tertio coelo, quo raptus est Paulus, fuse dita putavit , se tamen , inquit, non aliquid es diversis nominibus appellarum unum , ubi sum anima bea

torum

Est tamen ubi Abrahae sinum omnino distinopuat a regno coelorum, ut enar. in Psalm. 36.conc. I. sic enim loquitur, post vitam sam parvam nonsim eris ubi sunt Sancti, quibus dicetur, venite benedicti Patris mei : nondum ibi ex s, quia nescit' sed jam ibi poteris esse , tibi illam quondam uI-ee sum pauperem rives ille superbas.... in tormentis vidit a longὸ requiescentem. In ilia requie positus, certὸ sectirus expectas rudicii diem, quando recipias corpur, quando immuteris. tir Angelo aequeris. Sed omnium frequentissime illum finum cum regno coelorum confundit. in Psiam ii 9 lib. 4. Contra Julianum cap. 3. lib. ro. de Civ. caP. Ultimo, dc lib. 2O. cap. IE. lib. Σ. quaest. Evang. cap. 28. sinus Afrahae 4nquit, requies es beatorum pauperum, quorum est regnum caelorum, in quo posῖ hanc υiram recipiantuν. Et infra : siclus Abrahae imessi-gitur fecretum Patri , quo pos passonem resurgem affumptus est . Dominω.

Diuiti so

294쪽

166 DE DEO UNO, Instabis iterum : atqui S. Augustinus negat Piorum animas beatituditae tam frui ; sic enim habet tract 49. in Joan. Promissa est resurrectio carnis , cita aeterva ctis Angelis , hoc omnes simul accepturiflmus. Ergo ante resurrectionem singuli vitam aeternam non accipiunt. Et lib. I. Retrach. cad.

x . Angeli quidem sancti, inquit, quod ibisint linbeatitudinis possessione j nulla qtussio es : sed de

sanctis hominibtis jam defunctis , virum tui saltem dicendi sinit in illa postlisione consipere, merato quoerixur. . Distinguo subsumptum, negat animas beatitudine jam frui completa , Concedo : in completa seu inchoata , & ut loquitur Joannes XX l I. in sua fidei posse sirone, quantum status animae separatae pax itur , Nogo. Vcteres agitur ita distinxerunt inter v isionem Dei intuitivam & beatutudinem perfectam & compictam , ut illam ante Resurrectionem concesserint animabus sanctis, hanc vero negaverint propter Propensionem animae ad corpus, Et haec observatio imprimis necessaria est ad solvendas difficultates, quae occurrunt in eorum lectione. Urgebis: atqui sanctus Augustinus negavit ipsam Dei visionem animabus separatis: Ergo nulla solutio. An recedens probatur ex Epistola ad Fortunatianum supra laudata , S ex h narrat . in Psalm. 3. ubi sic loquitur , illa visio facie ad faciem liberalis in Resurrectione servatur. Ergo. Nego antecedens , cujus confirmationem distinguo. Visio facie ad faciem in Restir rectione servatur, quoad certum perfectionis gradum, Concedo : quoad substantiam , Nego. Solutio eruitur ex lit, I 1. de Gen. ad tui. cap. 34. & 3 S. ubi sanctus Doctor diserte mentem suam aperit. Cum enim scripsisset cap. 34. in tertio c O ,

quo raptus est Apollolus, ipsam Dei substan-

295쪽

tiam vide ii quae tu cap. 3 s. Quid opus si spiritibur

desine fortim csypo jua in Rejurrectione recipere, si potest eis etiam sive corporibtis summa illa beatitudo prae- derip Tum respondet, minimὲ dubitantam est, ct rapsam hυmin s a carnis sensibus mentem , ct post mortem ipsam carne deposita . . . non μ videνe posse incommutabilem substantiam , ut fantii Angeli vident: sive atia latentiore catisa , sise ideo quia inest ei naturalis quidam appetitus corporis adminis randi, quo appeι itu

retar atur quodImmodo , ne tota antentione pergat in rIDd stimini m caritim, quandiu non subest corpus, cujusiadmi sistratione appetiitis ille conquiescat. Sanctus tam Lia ThomaS i et . q. q. art. s. ad 4. & ubi expendit illum S. A ugust. textum, respondet In tentioncm animae ad Deum dupliciter spectari Posth, iv. ut ad summum bonum & summe ap-Petibile. 2'. ut quodam modo communicabile C rpori. Intentio animae sub priori respectu nGnCrit ard ratior resumῖto corpore, ncc clus vilion quiret novum perfectionis gradum, quo delect biliti, in Deo quiescat ; nam visio Dei in

itiitiva semia concessa est immutabilis ; cum nec crescat nec decrescat sive lumen gloriae mentem illustrans, sive charitas affectu ni rerficiens : sed gaudium, quo superabundat, retundet in cor pus . & sic crit beatior extensive, non intensi v . Objicles s '. S. Bernardus negat sanctis visio-rium beatificam; nam Serm. . in festo omnium Sarct irum dicit animas Martyrum esse sub aliat i ; quia solam vident Christi humanitatem , rost corporum autem Resurrectionem eXaltandas esse super altare ad intuendam ejus divinita lem. Et Ser m. q. in dedicatione tres mansiones

distinguit, infimam, mediam, & supremam tinfimam vocat tabernacula, secundam atria, tertiam domum Dol. Primam tribuit hic viventi. bus, secundam hinc migrantibus, tertiam in

296쪽

de resurgentibus. In tabernacutis, inquit, gem/xus est poenitentiae, in atriis gustus laetii ιae; in re idomum Dei alloquituri satietas gloriae. Felix qui bis declinaverit a malo quod est culpa, ct fecerit bonum : ni illic in secunda mansione 3 a malo, quod est porηa, Iiberetur, ct in te recipiat bonum: his nimirum primiliae spiritus, illic divitiae , in te plenitudo. Respondeo μ. nonnullis visum D isse sanctum vernar dum in opposita versari sententia ; sed quae variis in locis de piarum animarum felicitate nu de & dilucide tradit, pbstant, quominus Propter quoedam allegorice & obscure dicta quidquam simile de tanIo viro suspicemur. Nam Serm. a. in sanctum Victorem, 1am coelos ingressus, inquit,

τere nunc reet elata facie speculatur gloriam Dei. . . beata visio , qua in eandem imaginem transformari x. Serm. 30. dc Diverss , hauriunt barctit aquas in gaudio de fonti lus Salvatoris, ct nudis, tit ita dicam , octilis diυinitatis initientur essentiam, Ser m. a. de sancto Malachia, hodιe in consionitim Angelorum recipitur. . . pari cum Augesis gloria di felieitate laetatur Et animam ejusdem sancti alloquens, Epist. Uri ad fratres de , Iibernia , nec iam, inquit, in me ambulas , sd in specie regnas. Lib. de diligendo Deo

cap. IO. de animabus Martyrum , immersas ex toto credimus immensis illi pelago aeterni luminis ct luminosa aeternitatis. Serm. 3. de omnibus SanctiS, r

ceperuat , inquit, jam singulas solas ; sed non vestientur dupi cibus, donec vestiamur o nos. Stola prima, . ipsa es felicitas animarum. Secundae, immortalitas ct gloria corporum. Et Serm. 4r de iisdem distinguit sinum Abrahae, quo olim Piorum animae de re hantur, ab eo, quo jam abeunt. loco. Illa, inquit , in tenebris, hic in lace multa e in inferno ille , his in coelo. His praemissis, quae nullum relinquunt dubitandi locum de sina sancti Bernardi doctrina sirca statum animarum Plane Purgatarymν

297쪽

divisi saer g Isus ATTRIBUTIS. Respondeo et'. ad textus in objectione laudatos, sanctum Bernardum ibi velle duntaxat beatitudinem animae non fore completam, sive extensive, ut omnes fatentur, sive intensive, ut aliqui opinati sutat ex supra hi dato Augultini textu lib. ih. de Gen. ad lit t. cap. 3 .njst resumpto corpore. Adeo, inquit Serm. 3. de Om nibus Sanctis, viget in iis desiderium hoc naturalei resumendi corporis) ut necdam tora eorum allectio uberὸ pergaν in Ddnm. Et Serm. de diversis, in hoc

statu positi Sancti bibere quidem possunt, sed inebriari non possvnr; quoniam a persem Ad contemptatione diviniratis quodammodo retardantur , dum adhuc Di corporis resurrectionem infineseculi praestolantur. Ergo interim divinitatem, licet minus perficie, contemplantur. Ergo animae sanctae sive dicantur in sinu Abrahae, sive in Atriis domus Dei, fi ve sub altari, revera sunt in colo, nan ex sancto Ber nardo, finus Abrahae a Cli isti passione coelum est, & atrium in ejus mente ; quia in eo propinquant ad perfectissimam Dei visionem , quam vocat domum Dei. Ergo sub altari Piorum animae humanitatem Christi non contemplantur nudo, & iecundum se praecise spectatam, sed ut subsistentem in verbo, quo sensu ipfi etiam Angeli desiderant in eam prospicere , ut 'ibidem Ioquitur S. Bernardus : haec autem conrem Platio non est sine intuitiva Dei visione, licet minus perfecta ad mentem sancti Doctoris, quam rutura sit post resurrect ionem. Objicies 6'. in veteribus Liturgiis Sanctorum'

Marci, Basilii, Chrysostomi , Epiphanii, Syrorum , & AEthiopum , praescribuntur Preces, pro omnibus defunctis etiam Patriare Ris, Apostolis, & Martyribus , quin & in Latina lis.

dierna fiunt orationes, ut Deus eruat animas desore. lconis . nec absorbeat eaS tartatu S, quod'

298쪽

Da DEO UNO , signum est eas hactenus non subiisse Der :udroclum , sed sortem earum adhuc esse sus Pensam. Ergo Ecclesia nulli bi credidit animas se par Masfrui visione beatifica. Re . IV. distinguendo anteced. praescribuntur Preces , ut sacrificium Apostolis Martyri bus, & ceteris Sanctis proficiat ad hono tem &Celebrem memoriam, aliis ad ro quiem , Concedo : ut omnibus S singulis proficiat ad requiem, Subdistinguo: ad requiem essenti alcm , Nego antecedens nam ex S. Augusti rora crin. 149. alias I p. de verbis Apostoli , injuria es pro

Marore orare, cujus nos debemus oratIOnIbtis commen

res nonsic commemoνamus, quemaia modum at os desun-e OL, tix etiam pro ipsis orcmus , sed magis ut oleης ipsi

pro nobis. Sanctus quoque Chrysostomus honua I. in Acta Apostolorum , sic interpretatur Illas Preces, quae pro Martyribus in Liturgiis fundebantur et Quid paras , inquit, pro Martyribus ser-νe Z . . . Ingens gloria in memoria tunc haberi sicut quando Regum trophaea stat timur, tunc celebrantur, O

quicunque υictoriae socii fuerint. Similia habent san.ctus Cyrillus Jerosolymitanus, catechesi s. &sanctus Epiphanius haeresi s. Resp. 2o. In Li iurgia nostra Latina, ubi Ecclesia commemorat defunctorum depositionem , seu diem obuias, exhibet eos quasi adhuc ani- .mas exhalantes & in periculo subci indi Judicii ,. quemadmodum in festo Nativitatis subucit Cculis Christum nascentem , re in Adventu quasi jam jam nasciturum: Rorate, inquit, coeli desuper, nubes pluant just timo blicies ultimo : Ochamus e familia Mino ,rum , dc Joannis XXII. coetanus testatur eumili bcllis & Constitutionibus defini i sic anima, ania resurrectioneni; non donari visione bellifica ,

299쪽

D1visis Q08 EIUs ATTRIBUTIs. insuper cavisi e , ne quis in Academia Parisiensi gradum Magisterii consequeretur , DIn prius Sacramento se obstrinxisset, ejusmodi dog. ma se defensurum. Idem refert Adrianus V Din quartum tracit. de Sacrameneto Confirmati

Respondeo, Ochamum Joannis XXII. Inre ninsisIimum hostem hac in parte non esse audiendum , ptaesertim cum in Dral. p. 2. Irael. 2. scrDbat se id rescivisse ex aliorum narratione, cul omnimodam fidem non adhibet fateaturque Joanne in XXII. protestatum se nihil detini illati Adrianus autem , qui ducentis circiter poli Joan nem annis vixit , videtur deceptus scripti, Uchaismi, falsis rumoribus Sc libellis de Ioanne disse

PARAGRAPH us VI I. Qita quot requiruntur, ut Deus intuisive videatur st. n Ria. Unum ex parte subjecti seu inter. I lectus creati : alterum ex parte obje ti :tertium ex parte ipsiusmet a LuI, sive visionis. Ex parte quidem subjecti requiritur 1umen' gloriae, juxta illud Psalm. 3 s. apud te est fons via ,

tae; scilicet spiritualis, continuo dimanans in nos, hic per gratiam : in coelo per gloriam , ct in lumine rus videbomtis tamen. Non in lumine solari aut lumine naturali intellectus nostri, vetstientiae humanae, ut olim docuerunt Beguardi ,

& ideo damnati in Concilio Viennensi ,) sed inlumine tuo supernaturali, seu a te supernaturaliter infuso vide nus lumen , id eri fulgentem faciem tuam. Et ratio est quia si ad credendum quod Deus promittit, necessarium est

lumen supernaturale fidei & gratiae ; a fortiori

300쪽

ad illud intuendum reqvstitur supernaturaleuit, men gloriae, quo mens humana elevetur suprae Omnem ordinem creatum, & roboritur ad su-llinendum tantum divinae Majestatis fulgoremia Consule quae in hanc rem fusius tradimus Tractatu de Gratia, cap. I. P. 3iq. ex seq.. Q a'. Lumen gloria es ne habitus ZR. Nonnulli negant , sed Theologorum turba: amrmat, quia . Iumen gloriae non minus est in Beatis Permanens, quam fides ,ipes, & charitas in viatoribus : Ergo sicut ejusmodi virtutes suot habitus M ita ec lumen gloriae. Definitur ergo lumen gloriae, habitus super naturalis, quo mens creata elevatur, & ultimo disponitur ad Deum intuitive videndum. Ex parte etiam objecti, nempe Dei. , requiritur , ut intellectui inmine gloriae instructo conjungatur i, & cum eo objective concurrat sive

Per se, sive per sui speciem ad eliciendam viso- Iiem; namque ex sancto August)no lib. si de Trinit. cap. . Ιχ. 3c alibi passim cognitio gignitura cognoscente & objecto cognito. Hinc est quod homo viator Deum M licet ubique praesentissimum , intuitive non videat quia in ratione ob tecti non conjungitur ejus intellectui, nec Ocu- Ius etiam persecte sanus percipiat in tenebris obisjecta , quaei circunstant , quia sine lumine ab iis

non assicitur , nec movetur. Cum autem Objectum sit aliquando distans, aut cramus quam ut facultati per se conjungatur ; tunc conjungitur, Per vicariam sui speciem, quae idco dicitur im- Pressa , quod imprimatur sive ab objecto , sive a Deo immediate , ut ideae primorum principiorum. Unde Aristoteles lib. de arflma c. 8. ait, non lapis in anima est , sed ejus species. Et haec ad mentem sanctorum Ausultini & Thomae, a quibus recedere nefas est viro Theologo, qu-

SEARCH

MENU NAVIGATION