Theologia dogmatica et moralis, ad usum seminarii Catalaunensis. Autore D. Ludovico Habert ... Tomus primus septimus Tomus primus. Continens tractatus de Deo uno & trino, angelis, atque mundi visibilis opificio

발행: 1736년

분량: 795페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

DivIms S EIUs ATTRIBUTrs. 3 m. quia voluntas hominis sola non sti cis . . . po-rs ct hoc modo dici, igitur non miseremis es Dei , sed volentis est hominis, quia misericordia Dei susno' se icit, nisi consessas nostras addatur, sed rejecta:

paritate , sic concludit non igiιαν ideo dictum putitandum est, non volentis neque currentis , sed miserem-ris est Dei S quia uis eius adjutorio non possimus adi psi quod, volumin: sed friapotitu, quia nisi ejus vo-

eatisne non Ovlumus.

Diccs medium seientiae divinae , utpote perfectissimae, debri esse metaphyfice certum :

ae autem novimus certitudine duntaxat morali , illa sicimus imperfecte i atqui decrerum Detemcax non est medium metaphysice certum , nam que posito illo emaci decreto, liberum est vGluntati consent ire vel dissentire motibni divina. :

Nego minorem ctim enim Detas per gratiam essicacem det velle & operari libere . certum est etiam metaphysice aistunt illum e cacitcr prae definitum libere futurum. Consule quae in hanc rem diximus para grapho secundo Pag. 3OO.. Instabis : sialtem praestientia futuri peccati in decreto pomissivo, non est nisi moraliter certa icum voluntas, potito decreto permissi vo, absolutei possit non Peccare , noe repugnet possibile reduci ad actum et Ergo. Confirmatur. Dives certo certitudine morat praevidet 1 mcndieum i risei libi liter acccpturum. pinguem eleemosynam ipsi oblatam , nihilominus continget aliquando quod illam ex quadam morositate respuat, ac proinde non re pugnat non poni quae infallibiliter futura prae

videntur. .

Nego antecedens, & dico repugnate non futuc rum , quod DeuS praevidet infallibiliter futurum , quamVis absolute possis nou evenire, ac

372쪽

proinde illud esse metaphysice certum, nam qui fide divina credendum est aliqua nunquam futura , quamvis absolute contin ere possint, v. S. Concilium Tridentinum Se C 6. can. 13. definidi justos in hac vitii absque speciali auxilio, quale concessum est Beatae' Virgini non futuros immunes ab omni peccato veniali, quamvis absolute illa vitare possint, & nonni si sua culpa offendant. Unde sic argumentari licet : illud est mctaphysice certum, quod est de fide divina credendum ; fidei enim non potest subesse falsum : atqui fide divina credendum est quaedam 'nunquam futura, licet absolute contingere pop

Ad confirmationem respondeo 'divitem ideo 'poste falli in eo quod judicat infallibiliter futurum ; quia non perspicit in' allato mendici 'exemplo intimos cordis recessus , o non vide Linordrnatas, quae inesse possunt, anim I affecti nes, sed futurum conjicit ex iis, quae extrinsecus 'apparent & ordinarie contingunt. At Deo omnia sunt pervia, videt quid voluntas, posito ejus decreto permissi vo , factura sit vel non factura, ut Plenius explicabitur parag. seq. in responsione ad secundum quaesitum. Objectiones, quae solent peti ex libertate contra decreta Dei absoluta, stavimus Paragrapho secum

De medio quo Deus vidit ab aeterno fartiros actus liberos' ordinis naturalis, vel supernaturalis Angelorumo hominis 'innocentis. Q. I'. T Eus vidit-ne ab aeterno in sitiis decretis am-

O tecedenter absolutis o e cacibus futuros'octus liberos supernanιrales Angelorum ae hominis im-

373쪽

' centis, o ceteros qui stiui ordinis nartiralis 'R. Minime, quia ex sancto Augustino nulla fiant ejusmodi actuum decreta antecedenter abis soluta eκ emcacia, i flam gratiam, inquit lib. decor. 8c grat. cap. Io. non habuit homo primus , qua nunquam vellet esse malus : sed sane habuit, in qua spermanere vellet, nunquam malus esset; O me quaepiam eum libero arbitrio bonus esse non posset. . . tale quippe erat a jutorium quod delereret cim vellet, ct in quo permaηeret se vellet, non quo feret ut υellet. Haec est prima gratia, qua data est primo Adam ; sed haec potentior est in secundo Adam. Prima est enim , qua sit up homo habeat iustitiam si velit. Secunda ergo pha potest, qua etiam si ut velit. Et post pauca de Angel* bonis subdit, cadentibus aliis per libertim arbitrium, per idem liberum arbitrium steterunt ipsi. Eadem traicitar , 1 cap. ra. ejusilem libri; quae funus referimus tract. de Gratia cap. i. Par. q. pag. Sor.&seqq. 2. edit. ut palam fiat sanctum Doctorem nullam agno Visse gratiam per se emcacem in Angelis viatoribas & in statu innocentiae, sed sussis lentem dum taxat & ad. nutum voluntatis versatilem , ac Proinde Angelorum, qui steterunt, praedestinationem non fu isse antecedentem, sed consequentem ex Praevisis eorum meritis Quod autem dicimus de actibus supernaturalibus Angelorum dc hominis innocentis, idem dicendum de actibus Mnaturalis ordinis. Dices : Sanctus Augustinus lib. de cor. gr. cap. IO. docet Angelos, qui ster erunt fuisse a m -- Pllus adjutos & certiores factos de sua perseverantia : Ergo. Distinguo anteced. amplius adiutos & certi res factos in ipsa beatitudinis retributione, Concedo : ante beatitudinis retributionem , dum essent adhuc in via , Nego antec. Solus Io Patet eΣ

ipsa laudati capitis lectione. .

374쪽

Q. Σ'. Quo medio Deus ab aeterno vidit f ' : tiros ejusmodi actus.

R. i'. Haec quaestio est plane Philosophicr, etam solo laetonis discursu solvi possit , nec extet hac de re revelatio, ex qsia Theologus dis

currere valeat.

Nonnulli ex his Theolosis , qui scientiam mediain respectis actuum super naturalium hulium natus magna animi contentione rejiciunt, eam tamen admittunr respectu non solutia actuun naturalis ordinis in quolibet statu ; sied etiam 'respectu actuum supernaturaIium itatus Innocentiae & Angelorum viatorum , docentque Deum per sdientiam mediam praescisse ejusmodi actus futuros. Sed refelluntur ex dictis Pa ragrapho tertio , ubi probavimus omnem Dei' scientiam esse vel simplicis intelligentiae , vel

visionis.

Alii Theologi desilaiunt ejustiiodi actus eraesciti a Deo in futura causae liberae determinatione , quia, inquiunt, Deus noti determinat iMIos actus, std sola causa libera , per quam Deus 'determinatur ad praebendum suum concursum :Ergo Deus non in se, sed in futura cauis liberae determinatione praescit futuros illos actus, nec decernit ad eos concurrere, nisi praevisa determi- natione causae liberae: Sed remanet difficu tas, quomodo Deus praescit illam determinationem, an sine medio , an cum medio, & quodnam tandem illud est. R. 1'. Generatim Deuς ab aeterno illos actus eo Praescivir modo, quo illos in tempore vidit prata sentes in primo instanti existentiae eorum, qui

semper esse hoet , inquiebat supra sanctus Grego- lrius, cuncta seia praesentia conspicit. 2ιae in seipsissimul existere non possunt, illi simul omnia UUMt , scilicet- objective. acientia quippe ejus , utpota

375쪽

DivitiisQUE EIUs ATTRIBUTIS., immutabilis , rerum ortu aut interitu non crescit aut decrescit, nec aliquatenus modificatur; sed sicut universam mundi fabricam. mente ab aeterno concepit, atque singulas ejus partes usque ad mi-Nimas atomos ordinavit ac diluibustita in tempore illam secundum suam ideam produxit, &continuo suo influxu administrat cunctis rebus praesentior, quam ipsae sibi, in ipso enim vivimus , ct sumus, ct Iumur, Aet. IT . . Unde non mirumi quod ipse causis liberis ita intimus percipiat ubi '& quando exigunt ejus concursum i si enim Lucifer v. g. in instanti, quod immediate praecessit ejus rebellionem, sensit se ad eam propensum; a: fortiori Deus idipsum vidit in praesenti S intima. voluntatis Luciferi coexistentia. Quod autem Deus in etempore vidit immensitati suae coeXi- stens, illud ali aeterno eodem prorsus modo vidit in arte sua , juxta qupra decrevit hancce rerum . universitatem condere admini strare quare R. 3o. Pressius, Deus actus libere futuros ordinis naturalis vel supernaturalis Angelorum viatorum , & hominis innocentis praescivit in dispo- sitione praeconcepta hujusce universitatis, in qua repraesentantur rerum minium natura , & essen-: tialis a Deo dependentia, affectionςs , motus,: modificationes, & futura rerum intima coe b stentia. Patet responsio ex mox dictis.

. De voluntate Dei.

C laca divinam voluntatem quatuor discutie'-δa occurrunt I'. ejus existentia & essentia.

Is rQ. divisio. ι'. Objectum. 4'. Proprietates s

i i fectiones.

376쪽

PARAGRAPHUs I. De misentia ct essentis divina volontatis.. Q. ro. ποῦ myir- ne in Deo volt tas . c. R. Certum est existere, Io. . ex Scrip.

ne Ecclesiae in sexto Concilio generali, in quo

Contra Monothel jtas declaravit duplicem in Christo esse voluntatem , divinam- scilicet &, humanam 3 . ex ratione, quia cuilibet enti sua linest: Inclinatio naturalis: atqui haec inclinatio in mente praeditis, qui agunt ratione seu intel- . lectu, voluntas dicitur m sensitivis, quae non moventur nisi praevio sensu , appetitus : & in ina-inimati S, quae solo naturae pondere feruntur, ut lapis, vocatur Pondus, vel naturalis Propensio.

Q. 2'. Volantas diυina distinguitur ne ab essentiar R. Non distinguitur nisi secundum nostrum Im- Perfectum concipiendi modum; esse enim, &velle in Deo sunt realiter unum & idem; quia Deus, utpote ens a se est actus purissi mys, simi Plicissimus, & expers realis compositionis, sive 'ex natura & potentia , sive ex potentia & actu ; sed est sua voluntas , & sua volitio. Ergo realiter una est in Deo volitio, aeterna dctim mutabilis, sicut illius esse, sed ratione raIiocinata multiplex pro diverstate effectuum. Dices : si velle Dei est ejus esse immutabile ,

frustra ad eum preces diriguntur. , unicus enim prccantium finis est flectere alterius voluntatem Maninus propensam , Nel etiam aversam. Nego sequelam , cujus confirmationem distin- .guo , flectere voluntatem creatam , Concedo rancreatam, Nego.

Preces itaque non diriguntur ad Deum, usin

377쪽

DIVINIsQUE EIUS ATTRIBUTIs. ad hominem, Propter disparem utriusque voluntatis rationcm. Enimvero nullius hominis voluntas per seipsam statui potest regula & men-sbra aliarum voluntatum , quia flexibilis est ad malum aeque ac bonum , nonnunquam est in- . iusta , saepius minus propensia ad praestandum id. quod expedit. Ideo exponamus necesse est m . tiva quae illam inclinare debeant , insuper precibus instamus & urgemus, ut flectatur ad no- tram ut pote rectam , alioquin nostra oratio. fieret illi in scandalum, nobis vero in Pecca

tum.

Contra vero divina voluntaS est regula, cui conformari debent omnes creaIae Voluntates, ut 'quae sit immutabilis, semper recta, imo ipsemet .rectitudo, cui nasi cohaereant ceterae voluntates, Pravae sunt & distortae. Ora ergo, inquit sanctus Augustinus, non uι tua voluntas fiat; sed sicut orare Midicisti, tit mi voluntas Dei in te. At, inquies, qui ergo fit, ut non Consequar, quod secundum Dei voluntatem peto Z Jubet continentiam, humilitatem, Pro quibus me oram

Iem non exaudi c.

Respondet sanctus Augustinus lib. a. de ser. Domini in monte cap. 3. ideo te hactenus non fuisse plene exauditum, quia non plene & ex

.Loto corde tanta dona 3esideras : ipsa , inquit orationis intentio cor nostrum strenat di purgat, capaxiusque e cit ad excipienda divina munera, quα nobis spiritualiter infunduntur ; inon enim ambitione precum mos exaudit Deus, quia paratus es lacem suam re . sed nos non semper parati sumus accipere, cum inclina mur ad alia, o 1ertim temporalium crapiditate tene

otiν. Plura in hanc rem vide Tractatu de religio. Ne, cap. de Oratione Paras. s. &seq.

378쪽

Q. I o. omodo dividitur, voluntas divina p e R. Dividitur generatim in voluntatem signi , & voluntatem beneplaciti. . Q. 2'. uuid es voluntas signi pti Est Signum, quo. Deus exterius declarat se aliquid uelle, & hoc sensu dicimur facere volun-Hatem Dei, cum ejus legem & prahcepta obser-Vanius , quia Dei praecepta sunt signa voluntatis ejus. Ergo voluntas signi , mei phorice dicitur voluntas Oicut idiomat vocatur lingua l. & est Deo

trinseca. ' ,

. 3'. Quid est volantat beneplaciti. R. Est ipsemet Dei volitio, decernens aliquid

adquam sibi gratum. Dicisur .a'. ipsamet Dei volitio , ut -significetur illam voluntatem esse vere& proprie in Deo. Dicitur 20. debernens aliquid, qu e voces deno tam voluntatem beneplaciti non esse necessariam Dei complacentiam in , no: cognito, sed

actum liberum . seu decretum alicujus effectus Prnducendi. i 4 4o. Quotvlex es voluntas signi iR. Quintuplex, nempe praeceptum , prohibitio, permissio, consilium, dc operatio, quae solent exprimi veri u sequenti: Praecipit ac prohibet, permittis , confulis, implex. His enim signis colligimus latentem alteriuSIO luntatem , iudicamusque illum velle cum praeciuSit, permittit, suadet & operatur : nolle vero Gum Protatbet. a

379쪽

Minae ZR. Quatenus Dous non impedit, cum possit

operationem cauis secu uda . Nam ex sancto ThGma qu. io. ars. 2. remoυens prohibens dicitur - moυens per accidens, sic Deus permittit pecca uim , quod tamen Prohibet; quia revera vult aliud esse in voluntate peccasori S. Votanias Am conjungitur ne semper cum πο- tuntate beneplaciti

R. 6ἰ per quidem denorat aliquam in Des voluntatem, ali quin esist fgnum falsiini; sed rion semper sgmficat De tam velle quidquid illosgno apprehendiimus, UT PateI ex Cap. 22. Gen. ubi Deas praecipit Ahrah. no ut olfeci et filium in holocaustim, Abraharmas eri ina intcllexit hoc. Praecepto Deum velle Iiuacum sol immi, iri ,

cum vellet duntaxat lcmare e S obedi ni m. Unde sanctus Thomas et t. art. I 1. d Ct operationem Dei semper esse con mactam Cum voluntate beneplaciti , non autem praeceptum vel consilit fieri enim nequit quin is proprie velit. quod libere & sponte facit. Ergo certissimum est signum Deum velle nos: ea pati, quae ab Ipso nobis obveniunt incommoda , cum non ita certum si illum velle quae nos ducem permittit. sQ. 7 '. 2ιoin ex est volantas beneplaciti p R. Duplex, antecedens & consequens. Q. 80. .Quid est voluntas aurecedens ZR. Est voluntas beneplaciti , qua Deus ex ho-nitate sua vult fieri aliquid secundum se specta tum, & nostio concipiendi modo ante circun- qtantias Paniculares secundum quas ill ad ipsum non vult; sic Judex antecedenter vult Onitiem, civem vivere, & ad vitam cujusque tuendam

media suppeditat ; sed civem homicidam ge

380쪽

pestiferum voluntate consequente vi it oceidi. Voluntas igitur consequens est voluntas beo placiti , . qua Deus spectatis omnibus circunstan-:aiis, Vult aliquid simpliciter & abiliate. De utraque volu utate sic scribit sanctus Chrysosto

ianus hom. r. in Epist. ad Ephes prima est ut η- pereant, qui non peccarunt Wolamas secu a s, quifalli futui mali, pereant. Et sanctus Ioannes D Inascenus lib. 2. de fide cap. 29. Himd quidem -- tantos se inquit, Deus vias omnes homines servari diregni sui compotes esse: ne e enim Applicii ac Irucia-atis causa, verum ad Me, ut bonitatis ipsius participessimus , nos e nx' : ut justus aurem, iis quoque q peccant, poenam infert. hoc est , voluntate cons .quente, seu secundaria. Q. 9o. Voluntas,icisur ne antecedens aut consequem .ex eo pro cisi, quod antecedas vel sequatur pravisu volatatis creata consensum ZAmrmat Molina, ut qui ex dictis nolit esse illum Dei decretum emcax salvandi homines& concurrendi ad actus liberos, nisi ex ptaevi'so voluntatis consensu; sed rejeci, illa opinione.

ι R. JΗxta sancti Augustini doctrinam, volumias consequens infligendae poenae est ex praeviso. Me consensus voluntatis malae; quia poena su ponit culpam S demeritum: omnis poena, inquit

sanctu Doctor lib. 3. de lib. ain. c. 18 se justa est, pecuari poena est, is supplicium nomisatur. Sed

oluntas consequens gratiae & gloriae conferendae non praesupponit voluntatis consensum; quia gratuita esb& illum effcit. i . IC'. Quomodo ergo voluntas illa dici potest eo segnens, cum ρωvisionem futuri conbenstis anteverrat pR. Ita dicitur quia non abstrahit, sicut antz- cedens, a circunstantiis , ih quibus homo a parte

rei existere potest, sed ini illis om*bus spectas

SEARCH

MENU NAVIGATION