Theologia dogmatica et moralis, ad usum seminarii Catalaunensis. Autore D. Ludovico Habert ... Tomus primus septimus Tomus primus. Continens tractatus de Deo uno & trino, angelis, atque mundi visibilis opificio

발행: 1736년

분량: 795페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

431쪽

Di VINIsQUE EIUs ATTRIBUTIs.sas, superest ut investigemus, quae tandem sint verae illius causae. PARAGRAPHUs V. De causis praedesinationis:

CErtum est 1' causim finalem praedestinatio

nis esse gloriam Dei, qui praedestinavit nor, inquit Apostolus Ephes. I. v. s. & 6. in laudem gi vis graria frae. Et v. I . in Laudeω gloriae ipsius. Certum est xv. nullam esse causam raedestina tionis, quatenus est actus in Deo entitative spectatus, cum sit Deus ipse, in quo esse 5c velle sunt quid realiter unum. Unde sanctus Thomas

u. a y. art. s. air neminem fui me ita insanae men- ris, ut diceret merita esse causam praedestinatio nis ex parte actus Praedestinanti S. . .

Dissicultas itaque solum est de praedestinationis actu connotative spectam is hoc est prout con notat praedestinationis effectus , ad quos Producendos Deus liber8 ab aeterno se determinavit, an scilicet illius detur aliqua causa moralis , quae Deum moverit , ut hos prae aliis prae

destinarer.

Cum aurein duplex causa moralis esse possit, altera praedestinatio cxterna, altera interna, Puta merita , de utraque hic inquirendum. Itaque. . I'. Est m aliqua causa exterior praedestinacionis e

R. Constat apud omnes Catholicos Christum Dominum esse causam moralem & meritoriam praedestinationis hominum adaequale sumptae de quoad omnes & fingulos ejus effectus:

Probatur ex Scriptura ,-Act. Φ. v. I, . Non estinabo aliquo fiallis; nee enim aliud nomen est sub eoelo Mitim homnibus inpio nos oporteat salvos feri. Ephes. I. V. I. q. Benedixiι nos in omni benedictione Di

432쪽

rituali moetesibtis in Chrso. Simi elegit nos in ipso ante mundi constitutionem, ut essemus sancti di immaculat; in conspectu eius in charitate. sui praedestino, nos in adoptionem liorum per Iesitim Chrstim in ipse', sciindam propositum voluntaris sua. Vide plura demerito Christi Tractatu de Incarnati ODe pag. 168. & de Gratia. Dices : Incarnatio est singularis e Fctus praedestinationis : atqui Christus ex dietis Tractatu.

de Incarnatione, non meruli Incarnationem.

Nego majorem , quia aeternum decretum ver-hi incarnandi est in gratiam omnium hominum, tam reproborum, quam praedestinatorum, proceditque ex illa generali voluntate salvandi omnes homines , quam diximus pertinete ad PsO- videntiam supernaturalem, non veto ad Pi aedes ii-ilationem,quae est dccretum e Scax eligendi unum' prae alio tum ad floriam , tum ad gratiam , idquς per merita Christi. Q. 2'. Purus homo ornatus gratia potest ne alteri esse cavo meritoria praedestinationis rR. Potest .aliquos cmeetiis praedestinationis alteri mereri de congruo, nullos de condigno. Prima pars prosatur i'. ex Scriptura, in qua jubemur orare pro aliis erit m inimicis : oras e pro persequentibus θ' eah nianisitis tos, Matth. Quod adtem ejusmodi orationes aliis plosint ad salutem , assirmant duo Apostoli, Jac s. Orate pro

invicem, ut salvemini ; multum enim valet deprecatio

tosti os ua. Et Joan. epist. i. c. s. qui sciι frutrem

suum peccare peccatum n n ad mortem , p iat ori dabitur ei vita peccanti non ad mortem. 1o. ex sancto Augustino. lib. de dono persti verantiae cap. m. Si qui

nondum sunt vocati, inquit, pro iis oremus , MI Uscen- .

tur; Artassis ita praedestinati sunt ui nostris orationibus ιc ci danus, ct accipiant eandem gratiam, qua Velint

433쪽

, Divis Isut1E Eius ATTRIBOIs. 394esse θ esciantur. eledii. ipsemet precibus & lacrymis piritimae matris donatus est, de de oratione salacti Stepham sic pronuntiat scr. 8 i . Si M Ur Stephanus non sic orasset, Ecclesia Patihιm hodie non ha- Dixi io. efectus, non ipsam praedestinationem, quia Sanctorum preces , correctiones, & alia

Charitatis ossicia erga proximum , non illi Prinsent, nisi sit e numero eorum, quos VcVS ala aeterno efficaciter decrevit vel vocare vel si va-

Ie , ut docet sanetus Augustin s passim in lib. de rsept. dc grat. Hinc savctus Stephanus non ei t auditus pro omnibus lapidantibust se; quia non .Omnes erant praedestinati. Ergo intercessio San- .etorum non est causa meritoria Praedellinationis aliorum , sed medium duntaxar, quo Deus in tempore exequitur, quod ab aeterno Praede

inlit.

Dixi eto. aI quos es ectus, non cmnes; quia ΠΙ-mis absurdum foret alteri quam Christo tribuere omnes M singulas pias cogitationes & mota nes , quibus Deus paaedellinator Perducit a gloriam. ' - a ..' Secunda pars, nempe justum altis non postemereri de condigno , probatur qui' meri Ium de condigno debet habere ordinem cum Pra mio, sive ex natura sua, sive cx Dei instituto. Hinc Theologi docent, ubi de merito, jultum Posse mereri vitam aeternam de condigno , bona vero temporalia , licet longe infericra, non- ni si de congruo , quia gratia, per quam meretur, ex natura sui tendit ad vitam aeternam nullatcnus ad icmporalia ; atqui gratia in uitis, sive ex natura sua, sive ex Dei initituto, non habet ordinem ad aliorum sanctificationem , quemadmodum habet in Christo , utpote om-mbun hominum capite, ex dictis Tractatu dς

434쪽

Incarnatione pag. I s I. Unde sanctus Hieronytamus in caPur Es. Matth. Neque , inauit, aliorum virtuter po ni aliorsm vista Jblevare. Et S. Augustinus Trach. 2o2. in Ioan . Exaudi 1tir omnes Sancti pro se Usr, non autem pro omnibus exaudiuntur Ulces contra primam partcm responsionis: Sidanctu Pro altis mererentur quosdam effectus Prae itinationis, sequeretur aliquos salvari parti in Per merita Christi, partam per Sanctorum merita : Talsum consequens, ergo & antecedens.

Nego sequelam maj. quia It sti neque Orant neque exaudiuntur; nisi per merita Christi, quae an ipsis & per Ipsos tanquam per instrumenta Aorgana operantur.

4 3 . - ne in hominibus aliqua praedestinationis eati a moralis o meritoria pR. Io. Si quaestio est de praedescinatione in exe-Clirione, nde constat este in praedestinatis causana meritoriam secundae gratiae, seu augmenti gratiae & vitae aerernae. Ira enim desipit Conci- ies' 1 rident iuum sess. G. can. 24. Si quis dixerirIΠgiHrsim acceptam non conservari, argue crisim augeri

coram Deo per bona opera , sed opera ipsa fructus -ἐummodo osigna esse Astificationis adeptae , non autem Vsus augendae causam; ana ema sis. Et can. 3 a. de argumento gratiae simul & de vita aeterna. Si quis cmerit. ... ipsum 'si sicarum bonis operibus, ptie Ib eo per Dei gratiam, o Iesu Christi meristim, cujus visum

membrum es, fiunt, non vero mereri augmenrum gra-νue, vitam aeternam . . . anathema sit.

Probatur responsio simul & Ecclesiae definitio,' . X Scriptura. De operibus quidem in gratia, ς', , ζxur Prov. q. Iustorum . . . semita giras. Ipse eni procedit, ct crescit usque ad persectam y I. 2. Cor. 9. Augebit incrementa frugum justitiae V 1 α. Apoc ultimo, qui justus est, justificetur adtac. De vita vero aeterna Matth. s. merces vestra copio

435쪽

DivisisQUE EIUs ATTRIBUTIS. ' is ealis. Matth. 1s. Posiare paratum vobis regnum a constitutione mandi; esurivi enim , ct dedi sis miM manducare. 1. Tina 4. Reposita es mihi corona justitia, quam reddet mihi Dominus in illa die rustus Iudex, non solum autem mihi , sed ct iis qui diligunt adventum ejus. Probatur 2'. ex Traditione. Sanctus Augustinus in Psal. 7. scribit, justum auxilium est , quod justo tribuitur. Lib. de dono per ἰverantiae caP. s. Hoc ergo donum perseverantiaeὶ suppliciter emereri potest, id est , supplicando impetrare. Et cap. I s. Constat Deum, alia dedisse etiam non orantibus, ut inirium fidei, alia nonnisi orantibus praeparasse. Alii Patres tam frequenter furit in illo argumento, ut viq deatur superfluum verba illorum referre. R. 26. De fide quoque est praedestinationem ad primam gratiam , esse Prorsus gratuitam., nullamque esse ejus causam in praedestinato ἔi probaturque efficaciter iis omnibus momentis, quibus paragia pho quarto confutavimus Oppositos errores Pelagianorum & Semipelagiano

rum.

R. 3'. Eadem fide divina constat , praedestinationis totalis Se adaequale sumptae nullam aliam esse causam praeter Dei misericordiam ἔ, praedestinatio enim sc spectata includit decretum efficax dandae primae gratiae quae in praedestinato nullum praesupponit meritum, nullam v dispositionem. Unde naec responsio probatur iiD dem momentis , quibus Praecedens: Controvertitur itaque solum in Scholis depraedestinatione in intentione spectata, tum ad gloriam, tum ad gratiam secundam, qaam diximus in tempore concedi ob praecedentia m

rita.

Molin istae juria sinam systema , dc ordinem

decretorum a se constitutum , de quibus Paragrapho tectio P contendunt praedestinatione R V

436쪽

Divi NIsQUE EIUs ATTRIBUTis. 39 inierit: s, sed contra est meritorum & perseverantiae causa. Respondent Adversarii, in ejusmodi textihus sermonem esse de praedestinatione completa icadaequale sumpta, quae est ante Praevisa merita ;agitur enim de iis qui credunt, qui vocem Pasto. ris audiunt, quique in eo quod acceperunt, Pe severant, quae Omnia pertinent ad gratiam: ii autem, qui praevidentur gratiae consensuri, & in ea usque in finem permansuri, consequenter eliguntur ad gloriam, vitam aeternam do eis, inquit Clitastus. Eis, inquam, iam credentibus, jam ovibus factis, & suppliciter promerent ιbu S Perseverantiae donum ; nam ex sancto Ausustino sup ta laudato, illud donum supplicando impetrari po-t Η : Ergo, inquiunt , in laudatis textibus is facile deprehenditur decretorum ordo , nempe secundum nostrum concipiendi modum, prius gratuito decernitur prima gratia , quae est radix itotius meriti- , deinde donum perseverantiae ex recto gratiae usu praeviso, ac Iandem vita

aeterna.

Contra agitur in laudatis textibus de iis, qui 'vel tenrationibus eripiuntur, vel qui in tenta,rionibus positi non reunt, nec perire possunt. Quinam autem sunt illi 3 An omnes ad primam gratiam efficaciter vocati & jtistificati λ Minime , certum quippe est quod multi cx iis pereant. Sed illud est electorum privilegium quod Perire non possint. Unde autem electit ex invicta animi fortitudine contra tentationes x.ν& perseverantia in bonis operibus. Imo Chri- shis illam constantem & invictam fortitudinem λ

manifeste repetit ex 'antecedente illorum ele

ctione. . .

437쪽

3 6 DE DEO LI NO, quod filiis suis quibusdam Deus non dat istam perseverantiam; absit enim tit ita esset, si de illis pr desmaiis essent, ct secundum propositum vocatis, qui vere Iimrsilii promissionis. Nam i si crim pie vivunt, dicuntur filii Dei; sed quoniam vi sitiri sum impie, ct in eadem --

pietate moνituri, non eos dicit filios Dei praescientia Dei, is quibus ait... Joannes . . Ex nobis exierunt, sed non' erant ex nobis. Quo si fuissent ex nobis, permansissem utique nobiscum . . . Erant itaque in bo no ; Ied quia in eo non permanserunt. non ream, inquit. , ex nobis ... quoniam qui vere filii sum, praescitio praedestinati sunt conformes imagines filii ejus, ct s cundum propositum vocati sunt , ut electi essent . . . mergo Christo intelliguntur dari qui ordinati runt ' in vi ram aeternam. Ipsi sunt illi praedesinati, ct secundum propositum vocasi ; quorum nullus perit. Ac per hoc nul

Ius eorum ex bono in malum mutatus sinis hunc vitam,

quoniam se est ordinatus, ct ideo Christo datus, ut noπpereat, sed habeat vitam sternam. Et infra : propter hoc Apostolus, cum lxisset: scimus quoniam dili gentibus Deum omnia cooperantur In bonum, sciens nonntillos diligere Deum, di in eo bono usque ita f-nem non permanere, mox addidit; his qui secundum Fropositum Vocati . sunt . . Ostendens autem quid siti fecundum propositum vocari, mox addidiι ea, quae jcur spra posui; quoniam quos ante praescivit & pr destinavit . . . . illos & vocavit, scilicet secundum propositum. Talibus Deus diligentibias eum Omnia ccto pressorur in bonum, usque adeo prorsus omnia, ut etiamst qui eorum deviant o exorbitant, loc ipsum eis faciat 'oficere in bonum , Dia humiliores redeunt di doctiores. a ita ceres sanctum Doctorem his verbis ex professo refellere Molin istas: quid itaὶ Quia textusa: nobis laudati, quos hic manibus versiat, eorum systema funditus subvertunt. Nunquid enim Dilus, qui; a justitia sua per Peccatum cecidit,

438쪽

meretur Pei severantiae donum,.cum peccato ejus

clebeatur poena aeterna 8 Accipiet tamen illud donum , si praedestinatus sit, imo illud iesum peccatum, quod in altero est causa damnationis, ipsi cooperatui in bonum : Ergo praedestinatio in intentione , sive ad gloriam sive ad perseveran, tiam, non est ex praevi fis meritis ; sed potius illa emcit , licet in tempore Deus emcacia na decreta

exequatur Per merita.

Apostolus eandem doctrinam, . quam a Christo, non per hominem, sed per revelationem acceperat, in gentibus disseminavit , maxime in epistola ad Romanos, in qua totam praedestinationis oeconomiam ad gratuitam Dei voluntatem refert tanquam ad unicam ejus causam, cujus effectus sunt vocatio, justificatio glorificatio ; Nam, inquit cap. R. quos praescivit : ct praedesti. vix conformes seri imaginis filii sui, ut si ipsie priamogenitur in multis fratribus , quos autem praedestinavit, hos ct vocavix, ct quos vocavir, hos instim vir ; quos autem justificavit, idos ct glari sicavit. Haec scribit Apostolus , ut 'probet quae praemiserat, nimirum omnia cooperari in bonum diligentibus Deum, non quidem omnibus ξ, sed iis qui j secundum propositum vocati sunt sancti ; quia, quos ita praescivit, id est, praedilexit , seu praesciendo praedestinavit, hos primum emcaciter.

vocavit, & jam justificatos invictissime ad gloriam perduxit. Unde concludit in haec verba quis ergo nos separabit a Haritate Christi Z tribulatio panangustia Z an fames p an nuditar 2 an periculum Z an persecurio P an gladiasy. . sed in his omnibus superatamus, propter eum qui dilexis nos; scilicet speciali Messicaci illo modo.

Sed cima ista non omnes spectent, sed solos filios promissionis , meritoque quaeri possit, quae fit hujusce d1scretionis causa , Apostolus caPIL

439쪽

sequenis, nempe nono , multis probat non. esse Volentis neque currentis, sed miserentis Dei, qui, sicut figulus ex eodem luto facit vasa alia

quidem in honorem , alta vero in contumellam , ita ex eadem massa generis humani per peccatum infecta; & ideo reprobatione digna, quos voluit secundum divitias bonitatis suae , Praeparavit in gloriam , quos & vocavit non solum ex gentibus, sed etiam ex Judaeis, quia a 'ut loqui cur cap ai. Non repulit plebem suam, quam praescivit, seu praedilexit. Gut aut m non omnes,

cum in omncm terram exierit sonus Evangelii r

nec alii aliis sint digniores, permiseriique Deus 'Omnes concludi sub pcccato & sub incredulitate, ut Omnium misereretur capitibus io.& m. Resipondet Apostolus exclamando rem esse instru- Iabilem , satisque nobis esse, quod noverimus Deum nemini quidquam debere : O altiιudo, inquit , divitiarum sapientias ct scientiae Dei; quam incomprehensibilia 1 t judieia ejus .ct inves abiles vis ejus 8 . . quis prior dedit illip ct retribuetur ei Z quoniam ex ipso, ct per ipsum, ct in ipso sunt omnia. At

non solum juxta Pelagianos & Semipelagianos, sed etiam iuxta Molini stas , cuilibet etiam idiotae

in Promptu erat responsio, nempe salutem nostram in manu.liberi nostri arbitrii , Deum,' Voluntate antecedente & coniaditionata vel e omnes homines sal vos fieri, ipsorum esse eis cacem reddere gratiam quae , comitatur praedicationem Evangelii , ac proinde cur alii salventur , alii reprobentur ,.liam causam, praeter liborum hominis arbitrium , non esto assignandam. Sed Apostolus non secus ac Augusti Dus nescivit e usmodi systema , ideoque recurrit ad inscrutabsita Dei judicia , qui non similiter ncs vocat sibi', quosdam quidem secundum P positum , hoc est efficaciter, alios .non iῖλε

440쪽

Diveto: sQUE EIUs ATTRIBUTIS: quia cujus vult miseretur, & quem vult indurar, non blaspirando malitiam , ut blasphemat Calvinus, . sed nos, Impertiendo giat iam emcacem. Ergo in mente Apostoli tora oeconomia sal tis humanae pendet.ex praedestinatione antece

dente

Duo respondent oppositae sententiae Parronio Io. ApostoIum loqui de vocatione ad fidem Evangelii, vel ad summum de praedestinatione: adaequale sumpta , non vero de praedestinatione ad gloriam Praecis e. 20. laudatos textus ostendere duntaxat specialem Dei amorem respectu mediorum , qualem cernere est in principe qui iter aggrcssurus aequaliter Hiit omnes domesticos subsequi sed quosdam pedestres relinquit , aliis 'Vero equos suppeditat , ut commodius viam conficiant. Similiter Deus quibusdam singulari benevolentia tribuit auxilia commodiora & magis congrua , quae aliis denegat: quaerentem vero, quae sit huiusmodi discretionis causa, rev

cat Apostolus ad inscrutabilia Dei judicia , interprete sancto Augustino , lib. de Spiritu, dclit. c. 3 . Si illam, inquit, profunditatem scrutandam qui quam nos eoarctet, cin illi ita suadeatur, ut illi pr6uadeatur, illi autem non ira : duo sola occurrtini in-3orim , quae respondere mihi placeat, ὁ altitudo diviariarum , ct nunquid. iηiqtiitas aptid Detim. Cui re sponsio ista displicet, quaerat diniores, sed caveat, ne inveniat praejumptiores. At de ultimo fine non ita . est, cum enim omnibus proponatur Ut mesces snon potest antecedenter intendi nisi conditionate , nec Proinde absolute decerni nisi praevisis meriti S.

Contra. Io. Apostolus loquitur etiam de iis qui jam credunt & Deum diligunt , quorum iii in tribulationibus deficiunt , alii virtutis α-mesita augmentum accipiunt ex , eo quoia f

SEARCH

MENU NAVIGATION