장음표시 사용
451쪽
statu gloriam consequitur, non minus est connexum cum Vita aeterna, quam capitis dam
Quomodo autem cum decreto antecedenter absoluto & emcaci concilienter libertas & raiatio meriti ac mercedis , ostendimus supra ad causem Parag. 2. cap I S. sed alia supersunt momen a sequenti paragrapho solaenda. PARAGRAPH Us VII. Solaiantur objectiones.
OBjicies i'. Matth. Regnum coeIorum dicitur paratum electis, sicut ignis arte nus diabolo: Venite benedicti Patris mei, possideteparatum vobis regntim a constitutione mundi; esurivi enim. &c. infra. Disceire a me maledicti in ignem a temnum , qui paratus es diabolo ct Angelis 6tis ; esurivictim , &c. Atqui ignis aeternus paravis est diab Io propter demerita; ergo & regnum coelorum Uectis propter eorum merita. Nego majorem; quia verba illa, esurivi enimo dedistis, o non dedistir, referuntur ad praecedentia , venire, possidete, discerire, solumque denotant regnum ccelorum, Vel ignem aeternum retribui pro meritis aut demeritis, coguntque ad hanc interpretationem textus supra allati, ex quibus evidenter collegimus praede tinacionem & animcedens Dei propositum esse causam persevera tiar & meritorum. Obiicies Sanctus Augustinus lib. I. ad Sim-Plicianum qu . 2. num. q. multis probat electi nem praesupponere justificationem, & bona opera : quomodo est enim, inquit, justa aut qualiscunque omnino eLAio, ubi nulla distantia est ys enim nullo m inis electin es Iacob. . . . nta omnino eui pauis, nullo
452쪽
DIViNIsmE EIVI ATTRIBUTI . 4 II existente disterentia. . . . Non itaque electus est ut fleret bonus, sed bonus factus eligi potuit. Et num. s. non ergo secantam electionem propositum Dei manet,sed exproposito electio, id es , non quia invenit Deus opera bonais hominibus quae eligat, ideo manet propositumjussim rionis ipsius ;sed quia illud manet ut iusti mei credentes ,
ideo invenit opera quae jam eligat ad regnum coelorum. . .
non electio praeeedii justificationem,sed electionem justifcatio ; nemo enim eligitis , nisi jam distans ab illo qua rejicituria Ergo in mente sancti Augustini electio ad gloriam est ex praevisis meritis. Hic est aries
Distinguo conseq. electio in executione, Conincedo: in intentione , Nego conseq. alioquin sanctus Augustinus manifeste sibi contradiceret, ut qui tam constanter afferat Deum eligendo honos facere, & merita misericorditer tribuere, non prassupponere , electi sunt, inquit citato cap. II. de praedestinatione Sanctorum , et proe- destinatione, in qua Deus sua futura facta praescivit qeIecti sunt de mundo ea vocarione, qua Deus id quod pradestinavit, implevit. Et infra Elegit ergo Deus sideles. sed ui sint, non quia iam erant... Eligens sergo facii divites in me , sicut heredes regni. Rect/ quippe in eis hoc eligere dicitur : quod ut in eis faciat, ec selegit. Quibus verbis sanctus Doctor luculenter probat elactionem nulla praesupponere merita , sed ea facere.
Respondent alii senetum Augustinum in posterioribus libris non mutasse quidem sententiam; cum in libro primo Retractationum non retractet, imo probet quae scripserat ad Sim. plicianum ; sed muta me modum loquendi; nani in primo libro ad Simplicianum distinguit inter electionem & propositum seu praedestinationem: adeo ut velit propositum esse causem electionis indu erzo , diuit, secundum riectionem proposiam
453쪽
Dei manet, sed ex proposito elemo, In posterioribus vero libris electio, propositum & praedestinatici sunt apud ipsum termini synonymi, & idem prorsiis significant, elegit ergo Deus fideles, sed ut Ini, non quia jam erant: ubi electio sicut & pra destinatio non supponit meritum , scd facit. Unde juxta hanc responsionem, in forma distingui debet consequens; in mente sancti Augustini electio ;ad gloriam est ex praevisis meritis: electio, inquam, ut distincta a prpedestinatione &Proposio, Concedo: electio sumpta pro ipsa praedellinatione & proposito. Nego conseq. haec solutio quoad sen sum eadem plane est cum Praecedente, sed amplius satisfacit, quia mentem sancti Dochoris melius explicare videtur.
Instabis: Ex dictis de fide non est praedestinationem ad gloriam e*e ante praevisa merita ἔatqui anchus Augustinus libro de praedestinatione Sanctorum c. i'. asserit praedestinationem, de qua tractat, pertinere ad fidem : Hoc scio , inquit , neminem contra istam praedestinationem , quam fecundum Scripturar sacras defendimus, nisi errando
di putare potui se. Ergo sanctus Augustinus non agit de praedes inatione ad gloriam ; sed vel ad
gratiam duntaxat, vel ad summum de praedestinatione adaequale spectat/. Distinguo minorem. Sanctus Augustinus asserit ad fidem pertinere praedestinationem , de qua tractat, ita ut eam gratuitam probet ex antecedente Dei proposito & emcaci decreto dandi gloriam: ut jam osteridimus, Concedo:
ita ni eam probet duntaxat ex decreto conferendi gratiam in tempore, suspenso decrexodandi gloriam , Nego minorem & cpnseq, Equidem scopus sancti Augustini in his ppst rioribus libris est, ut evincat contra Semipe
lagianos initium fidei & perseverannam in Do-
454쪽
DIVINUQUE Ems ATTRIBUTIs. 4I3no esse specialia Dei dona non omnibuS COncessa, sed iis duntaxat, qui sunt praedestinati& secundum propositum vocati; & ita exponit fidem Catholicam scilicet initium fidei dc Perseverantiam esse dona Dei j non juxta ordinem decretorum quem statuunt Molin istae, definientes Deum prius decrevisse dare gratiam , quam gloriam ; sed contra ex decreto seu proposito dandi electis gratiam, colligit Deum consequenter dare illis & credere dc Persieverare. Unde veritas, quam probandam suscipit, est de fide, quia definita est ab Ec clesa: medium autem quo illam probat, non est de fide; quia nondum Ecclesia quidquam circa illud sanxit. Objicies 3'. plures e sanctis Patribus Augustino tum antiquioribus, tum junioribus docent praescientiam bonorum operum esse causaria electionis Iacobi prae Esau , ita sanctus Iretinis lib.
4. caP. 38. sanctus Hieronymus in I. caput Malachiae sc in I. ac s. capur ad Gal. sanctus Chrysostomus hom. I 6. in caput 9. ad Rom. HOm. I.
in epistolam ad Eph. quod se homines, inquit,
quando eligunt, optima Mi deligunt, multo magis Deus. Et Hom. i 2. in epist. ad Heb. Opori et nos eligere
primum quae bona sunt, ct tunc ipse quae sua sunt ,
introducit: non antecedit nostras voluntates, ne laedatur arbitrium; ctim aurem nos elegerimus, tunc mtillam
nobis assert avxiliationem. Sanctus Ambrosius lib. s. de Fide, quorum merita praescivis, horum praemia praedestinavit. Sanctus Fulgentius lib. I. ad Monimum cap. χψ praedestinamir ad regnum quos adse praescivis misericordiae praeornientis auxilio νedituros. Sanctus Damascenus lib. 2. de Fide cap. 2 . Omnia quidem praecognosciι Deus, non autem Omnia pradeterminat. Ergo.
Respondeo 1'. si oppostri textas, prout so-
455쪽
Nant, crude accipiantur, vicerunt, PeIastiani, Verumque erit hominem justi fieari & salvari ex Operibus sine gratia elicitis, quod non dixerint quI auctoritatem laudatorum Patrum nobis Ob- clunt. Quare Respondeo Σ'. cum sancto Augustino i cui P Iagsam G oemipelagiani multa opponebant non solum ex antiquis Patribus, sed etiam ex iis quae Ipse scripserat, priusquam eorum haeresis nata tumet) veteres In tractandis rebus Ecclesiasticis , Qe quibus in Ecclesia necdum erat ulla controversia, libera ori & minus a ceu rato usos fuissis quam Ortas jam haereses impugnare
, - , i. . in Πῖ. Qum Uitur opus est, inquit, lib deI'raedestinatione Sanctorum, cap. I . ut eorum
scrutemur opuscula, qui priusquam isa haeress oriretur, non habuerunt necessisalem in hae di citi ad solvendum ursi eversari s quod procul dubio face eni ,s respon-
aere talibus cogerentar. Nonne duriora quaedam Vanimo tamen catholico scripsere Patres, qui Hrsum praecesserunt Θ an non ipse Cyrillus acer Ismus antiquae fidei propugnator, compulsus eli eXplicare nonnulla operum suorum loca, qui laus Eutvehiani, postmodum exorti, suum errorem liabilire conabantur Quin δί Pelagianim argumentum contra sanctum Augustinum
contorquebant , quae nondum nata eorum haere-H, contra Manichaeos scripserat. Plura autem exigunt ut benigne & catholice interpretemur, quae Veterum scriptis primo aspectu praedestinationi
primo, ex sancto Prospero in epistola ad sanctum Augustinum, praefixa libris de praedestinatione Sanctorum, & de dono perseverantiae, Semipelagiani coacti sunt fateri se nihil in Antiquis Ieperisse, quod suae opinioni faveret. Secundo, si Scriptores, qui nobis opponuntur
456쪽
Divi NIsoeyg EIM ATTRIBUTIS.. 4r sqecessissent a communi Catholicorum sententia, suam luculenter demonstrant sanctus Cyprianus in Africa, sanctus Gregorius Nazianzenus in Oriente I & sanctus Ambrosius in Occidente , Quorum testimoniis, a nobis supra laudatis, sanetus Augustinus fulcit suam doctrinam tib de dono Perseu. cap. I9. siluissentane Catholici, quiram vehementer ubique commoti sunt, statim atque Pelagius impia sua dogmata evulgavit Quis e Veteribus adversus S. Chrisostomum &alios, tanquam gratiae Dei hostes, calamum acuit Cum ergo illi omnes apud suos coaetaneos fuerint in pretio, tanquam eximii antiquae fidei praecones & defensores ; dubium esse Don Potest,
quin recte de gratia Christi senserint & documtint.
Tertio, mens & intentio scriptoris colligi d hent ex ejus scopo & circunstantiis, in quibus scripsit, attendendumque quos habuerit haeretiaeOS , vel cavendos, vel impugnandoS. Sanctus Irenaeus pugnavit adversus Marcionem, qui duo rerum statuebat principia, quorum unum esset causa honorum , alterum causa malorum , cumque videretur iniquum quod legitur Malac. r. dilexi Iacob, Mati autem odio habui, quia duo illi gemelli erant meritis aut demeritis pares; OPPONtunior non erat responsio ad occludendum os liet retici, quam ista, Deum scilicet praescivisse futura bona opera Iacob: praescivit autem, quia ea facturus erat, interprete S. Augustino lib. de dono Perse . cap. I 8. Aliquando, inquit, eadem prσ- de ii natio signiscatur etiam nomine praescientiae, sicut sistapostolus, non repulit plebem suam, quam Praescivit. Hic quod ait, praescivit, non rectὸ intelligiιur,
visi praedestinavit. Samstus Hieronymus, qui ex professo insectatus est Pelagianos, necessario debet exponi sicuζ
457쪽
16 DE DEO 'NO, sanctus Irenaeus, dum ait Deum peccatores diligere ex praescientia futurorum.
Sanctus Chrysostomus sermonem habebat ad
Populum , quem hortabatur ad virtutes, ut Observat sanctus Augustinus citato cap. I A. de Praed. anctorum. Quis autem nesciat concionat Oresetiamnunc catholice movere 'peccatores ad Praestandum quod in se est, ut consequantur Peccat Ium remissionem i Nunquid Propheta negavit gratiam Praevenientem, cum diceret, expecta Deus, ut misereatur vestri 2 Et iterum , convertimini ad me, ct ego convertar ad vos Z Praeterea tunc tCm- Poris vindicandum erat liberum arbitrium con-rra grassantem Manichaeorum errorem, quo fa- tum & necessitatem fatalem inducebant: atqui
ex sancto Augustino lib. de gratia Christi cap.
67. illa quasio, ubi de arbitrio voluntatis o Dei gratia disputatur, ita es ad discernendum di*cilis , ut quando defendiitir libertim arbitriam, negari Dei graria videatur. Hinc cst, quod Semipelagiani, uxiam observavimus, ex libris , quos sanctus Doctor contra Manichaeos scripserat, argumenta Peterent adversus Praevenientem gratiam. Deus itaque, juxta sanetum Chrysostomum, Praeveniendo non necessitat, ne laedatur liberum arbitrium, sed adjuvat, quemadmodum ipsemet sanctus Doctor mentem suam aperit hom. I 2. in I. ad Cor. verba Illa expendens, quid babes, quod non accepissi ρ Et hom. de Adam 5c Eva tom. I.
ubi sic loquitur: omnium bonorum lectuum atque operum. . . quibus ab initio fidei ad Deum tendisur , Deum profiteamur auctorem, o non dubitemus ab ip-μr gratia omnia hominis merita provenire , per quam
etiam sit, tit aliquia boni o velle incipiamur , ct facere. Quae cum clara sint & perspicua, mirum quod Vasque sitis, qui alios Patres a Semipela- , ε anismo vindicat, 'Chrysostomum deseraῆ.
458쪽
DIVINIsQUE EIUS ATTRIBUTI s. ITSanctus Damascenus eodem sensu , quo sanctus Chrysostom his, est accipiendus, subdit enim ,
non υuis malitiam, nec compellit viri tem.
Sanetus Ambrosius, sanctus Fulgentius, alii, quos nobis opponunt Adversarii, loquuntur de Praedestinatione in executione, ut legenti patebit. Opponitur etiam Origenes, qui in caput octavum epist. ad Rom. propositum secundum quod aliqui vocati dicuntur v. et 8. explicat de PrOPΟ- sto, non Dei, sed hominis ad Deum per amO- rem tendentis. Sed auctoritas Origenis in hac parte non est magni facienda, cum juxta sanctum Hieronymum epi sola ad Ctesiphontem , doctrina Pelagii sit Origenis ramusculus. Nec major ratio habenda est commentariorum Theodoreti, Theophilachi, & Oecumenii in eandem locum, ut qui Origenis interpretationem ibidem inseruerint: ab ea quidem non recedit sanctus Clitisostomus hom. in cap. g. ad Rom. sed non
dicit hominis propositum leu voluntatem Praecedere vocationem: illud unum amrmat, nempe vocationem, & hominis propositam salutem efficere ; quia, inquit, vocatio non est coacta, nec vict-ιenter facta. Homi lia autem Ix. in illa verba I.
Cor. caP. q. quid habes, quod non accepi piῖ diserte docet non solum bona opera esse Dei dona , sed fidem ipsam pendere a Dei vocatione. Objicies 3'. haec doctrina de Praedestinatione negligentiam fovet, sollicitudinem boni operis adimit, syem minuit, vel etiam tollit. Ergo est
perniciosa tu rejiciend i, cavendumque ne concionatores eam populos doceant.
Nego anteced. quod jampridem a sancto Augustino confutatum est quoad lingulaS suas Partes in Semipelagianis, qui iisdem armis impetebant, quam praedicat docitinam. Unde mira-
459쪽
ηiS DE DEO UNO, ri subit qu5d Catholicos non pudeat uti haereti
corum armis, nec advertant se adversus Augustinum pugnare, c a contra nos Ilia contorisquent.
Primo igitur sanctus Augustinus lib. de dono
Perseu. caPite Is. Probat praedellinationem non magis fovere incrtiam , quam praescientiam futurorum , quam nullus haereticus negaverit, nedum Catholicus. Nonne , inquit , si Deus illos bonos futuros esse pr civit, boni erunt in quantalibet nunc malignitate versemur : s autem malos , mali erunt, in quantesibet nunc bonitate cernantur Z ct paulo ante : Nunquid se hoc audito, nonnulti in torporem segnitiemque vertantur, ct a labore proclives ad libidinem post concupiscenpias suas eant. . . quae de praescientia Dei vera dic tur, vel neganda junt, vel tacendi i runc scilicet, quando si non dicantur , in alios Bur errorest Et capite i7. ostendens quis fructus ex hac praedicatione percipi possit, sic Pergat: secur ille, quem eastum Diuxtim ese prascivir, quamvis id incertum habeat, agit tir castus sire ita ille quem casum futurum praedestinavit, quamvis id inceratim habeat: non ideo non agit ut cassus sit, quoniam Dei dono β audit futurum esse quod erit 8 imo etiam gaudeι ejus charitas. . . Non soltim ergo praedicatione prι deginationis ab hoc opere non impegitur, verum , ct hoc adpuotvr , ut cum gloriatur, in Domino Ila
Secundo, aet sanctus Doctor ,. capite 22. ejusdem lit, de dono perscv. num. 63. doctrinam de praedestinatione gratuita spem salutis au-pere, nedurn minPat: an vero, Inquir , timendum
es, ne tunc de se homo desperer, quando spes ejus p
nenda demonstrati r in Deo: non auism desperarer, si
eam in se si superliseus ct infelicisi mus I onere 'Nonne Angeli, qui facti sunt daemones, Pe r-diderunt salutem, quam in manibus libat arbi-
460쪽
DIVINIsQUE E ms ATTIUBUTI S. 4Istrii habebam repositam Primi parentes , quam vis fortes, & nullis tentationibus obnoxii, exciderunt a gratia, quam Deus eorum dispositioni reliquerat ; nos vero infirmi, quorum vita tentatio est super terram , servaremus Dei dona ,s eorum usus penderet a nostro libero arbitrio rabsit a vobis , pergit sanctus Doctor, ideo desperare de vobis, quoniam spem vestram in ipsio habere jubemini, non in vobis. Maledictus enim Omnis qui spem habet in homine: & bonum est confidere in Domino, quam confidere in homine; qui beati omnes qui confidunt in eo. Hanc spem te-
uentes, servite Domino in timore, & exultate ei cum tremorer quoniam de vita aeterna, quam si is promissisnis promisit non mendax Deas ante rempora aeterna, nemo potest essesecurus, nisi consummata sueris ista vita. Tertio, sanctus Augustinus eodem capite 22, multis ostendit quomodo conciones de praedestinatione ad populum prodesse vel obesse possunt: dolosi enim, inquit, vel imperiti medici est, etiam
titile medicamentum sic alligere, ut autem non prosit ,
aut obsit. Sicut autem de Dei praescientia, quam nemo negar, quis durissime quamvis vere dice ret, sive curatis, sive dormiatis, eritis quod vos
futuros praescivit, quia falli non potest ; ita fetendus non esset, qui praedestinationem sic praedicaret , si qui jam obeditis, si praedestinati no
estis, subtrahentur obediendi vires, ut obedire cessetis: hoc enim dicere, inquit, qtiid aliud vide-yur esse, quam maledicere, aut mala qtiodammodo pro
pherare ' Hunc loquendi modum, etsi verissimum, improbissimum tamen dicit: nan falso ela- quis , sed non salubriser valetudini humana infirmatis apposito. Vult igitur uri sta non proDrantur in secunda persona, quasi in audientium frontem compellantur , sta in tertia tanquam are absent γ