장음표시 사용
481쪽
-o, D p D eo UNO, usque in finem jultitiae incrementum, Nego mistan consequentiam, i De fide quidem est Iustum non deseri a Deo, nisi ipse prius Deum deserat; quia1 voluntas Iusti semper est infirma : in- onstans, & fixi brii scin bonum & in malum,nia si in bono firmetur per auxilium efficax , Deum infallibiliter deseret, quamvis per auxilium susti- ciens, quod sanctus Augustinus vocat justum adjutorium, possit nos deserere. Porro D S nemini justo in p tuculliri promisit se ei daturum efficaci stimum perseverantiae donum, ac proinde illud mereri non potest de condigno. Unde sanctus Augustinus in causa duorum Ju itorum, quorum alter Perseverat, alter vero deficit, non re eurrit ad praecedentia corum merita vel demerita,
sed ad praedestinationem & inscrutabilia Dei judicia. Ex duobtis autem piis, inquit i b. de dono, Perseu. cap. 9. cur hVie donet in persevera ra et que
in sinem, illi non douetur insicritiabiliora junt judicia Dei. Et infra. Diue es iandym ista discretio 8 Pa.
tent libri Dei, non avertam's a petitim. . . non erant '
en iis qui permanserunt) sma non erant necundum propositium υocatio non eram in Christo electi ante mundi constitutionem; non erant in eo portem con iecu ri, non erant praedestina ii secundum propositum ejus, qui finiverya operatur. Et cap. I a. ut are ruos potiuS, quam illos Z Iterum atque iter Vm dicimus, nec nω piger et O homo , tu quis es, qui respondeas DeΘ
Uscrutabilia sunt judicia ejus, & investigabiles
Cur autem non promiserit Deus p i severantiae donum, sicut vitam aeternam 5c justitiae. incrementum , non videbimur temerarii Judiciorum Dei scrutatores, si Dei consilium ex Scripturis colligamus; ideo nempe non promisit, ne ejusmodi promissio foveret socordiam , quae CX Pec Cato originis quodammodo naturalis nobis est .
482쪽
Di VINI satyΕ Ems ATTRIBUTIy. 4 Iessetque nobis occasio respiciendi retro , & numerandi plura bona opera, forte etiam heroica facta , propter quae jam secure quiescenduns arbitraremur, c iuri perseverantia viatoris lit semper Froficere, Sc ad pacti amcoelestem continuo an videlare , quemadmodum exemplo suo docet nos
Apostolus Philip . cap. 3. Qua quidem rcti O sunt,
inquit, oblivisceηs, ad ea vem qua sunt priora extendens meipsum , ad . desanatum perseqtior, ad bravium supernae vocationis Dei in Christo Iesu. c. Imitatores mei sore. . . ct observa/e eos, qui ita ambulant, sicut habetis formam nostram. Ad eiusmodi autem con- tentionem urgemur calcaribus timoris iuxta illud 'Ierem. 3 2. lam laudatum: timorem meam dabo in coν
eorum, ut non recedant a me; SO Illud sesel. 2. apprehendiete disciplinam, nequando nascartur Dominus O p realis de viάjusta. Unde. R. 2'. Donum Perseverantiae de congruo mereri possumus orationibus, bonis operibus, continua vigilantia, ne quid excidat, quod Deo 'displiceat. Probatur i'. ex Scriptura, Matth. 26. Vers. I. Vigilare o orate, ut non intretis in tentationem. LV c. et r. vers. 3 6. Vigilate itaque, Omni tempore Orantes,
tit digni het,eamini fugere ista omnia, quae fotura sunt,
ct stare ante Filium hominis. 2. Petri I . Versi l . magis satagire, ut per bona opera certam vestram vocationem ct electionem faciatis; hac enim facientes non pee eabilis aliquando. Cerram dicit fieri nostram vocas tionem & electionem, non quidem in se & re spectu Dei; nam piaedestin tio est praeparatio beneficiorum , quibus certissime liberantur, qui-cunque liberantur ; sed certan3 ait fieri quoad nos, , ouare vis vigilantes in orat senibus, & insuperchonis operibus incumbentes, moraliter & con -jecturaliter certi sumus nos esse electos, & usque in finem perseveraturos Deus quippe Praedestina. TLV
483쪽
44t D x D r o v K o, tos elegit ante mundi constitutionem, ut sinit laneti & immaculati, Eph. i.& in tempore timorem suum dat in corda eorum , ne recedanti Jerem. cap. 32. Ergo qui sollicite sis custodiunt timmaculatos ab hoc seculo, & minimam Dei offensam formidant, signum praest ferunt moralia ter certum, quod perseveraturi sint tanquam e numeroe electorum. Probatur 1'. ex Patribus J Sanctiis Augustinus . e. s. tapius cit. lib de dono perseu. hoc domm , inquit, suppliciter emereri potest. Patres Arausicani can. supra laudato, illud i psu m istis dilucide declarant, cum definiunt adlutorium Dei a renatis ac sanctio semper esse implorandum, ut ad finem ibonum pervenire possimi Ex his colliges, donum perseverantiae non in fallibiliter obtineri per unum aut.alterum actum, . sed per indefessam sollicitudinem , & continuam ivigilantiam: pra: sertim in orationibus. Unde non
nulli Theologi contendunt Iustum posse impetrare , non vero mereri perseverantiam , cum ad 'eam non perveniatur . nisi assiduis Orationibus.
um sanctus Augustinus agnoscit vigilantiam . in orationibus este congruum perseverantiae m lritum, cum ait, suppliciter emereri potest y cumque adversus Semipelagianos concludit initium ifidei non fore gratiam , sed oebitum, si juxtae rum errorem Peuentibu6 daretur .
484쪽
PARAGRAP1HUs X. Salisi nonnullii diFetitialibus circa Praedesinationem. '. Hossumus ne esse certi de nostr4 Praedestis , I, rionei R. Absque speciali Dei revelatione non possumus esse certi certitudine fidei, sed tantum coniecturali quae formidinem non excluditὶ no esse praedestinatos & perseveraturos. Ita definiit Coiicilium Tridentinum contra Pseudore so .matos sesL G. can. 1 s. Si quis dixerit hominem ronatum ct justificatum teneri ex me ad credendum , se eerto esse in numero praedestinatorum; Mathema sit. Et Can. Ii,. Si quis magnum illud usque in Anem perseverantrae donum se certo habiturtim , absoluiάo infallibiti certitudine dixerit, nisi hoc exspeciali revelationes an thema sit. . Probatur Concilii definitio 1 ex 'Scripturae textibus, quibus Paragrapho praecedenti osten- dimus justum de condigno non mereri perseve- rantiam: χο. ex sancto Augustino lib. ii. de Civ. Dci c. tr. licὶr sancti, inquit, de sua perseverantis praemio certi sint, de ipsa tamen perseveram: id sua repe- riuntur incerti; quis enim hominam perseveraturum se esse 1ciar , nisi aliqua revelatione Z ao. huc revocan- da sunt quae tradimus de incertitudinei praesentis justitiae tract. de Gr. cap. 4. toto parag. 8 si , enim iustus nescit an odio aut amore dignus si, γinulto minus scire potest, an sit salvandus &in bono per veraturus. Consule quae ibi dicta
Dices: Apostolus Rom. 8. ait, terrus 'th. qntia neque mors, neque vita. . . neque creatura alia poterit nos separare a charitata Dei: Ergo: 'Distinguo anteced dicertus sum firmissima spe .
485쪽
η DE DEO UN quam omnes in Dei misericordia, & Christit
metatis collocare & reponere debent, Concedo: 'certus sum abibluta certitudine, quae excludat omnem formidinem, spectata propria infirmitate , & voluntatis inconitantia, Nego anteced. . Nam ipse Apostofus i. Cor. testatur se casti--- gare corPus suum, ne reprobus efficeretur. Sicut nenio pius, inquitatar Patres Tridentani sest . 6. Cap. . s. de Dei misericordia, de Chrisi merito, degi e Sacramentorum viritiιe ct sycacia dubitare debet , sie quilia ker, dum seipsum suamque propriam infirmitatem dii 'indispositionem reis cra, de stia gratia formidare ct tiam re potest. 34 2'. Numemus praede si rorum est. ne major nume-
R. Io. Certum est longe majorem esse numerum reproborum, si in eo comprehendantur infideles. Disticultas solum esse potest, si quaestio , ad solos fideles, praesertim adultos, restringa
R. 20 . Plures sunt fideles reprobi, quam praedestinati. Probatur Io. ex Scriptura Matth. 2Ο. Vers. Iς. Multi sunt vocati, pauei vero eIe ii. Haec dicuntur de 'iis, qui vocati venerant de laboraverant. Marrh. Vehs. I ab in Ecclesia permixti sunt mali cum bonis , ficut in area miscentur paleae cum tritico: IErgo sicut maior est palearum numerus in area citram tritici, ita dc in Ecclesia reproborum quam Praedestinatorum. ' . Probatur 1'. ex Patribus.
Sanetus Chrysostomus hom. 4. qnor, inquit,rtatis esse in hac civitate , qui salvi fiant ' Non ps
,anctus Augustinus lib. 3. contra Cresconium capite Isio sic scribu , boni verique Christiani ,.qω
486쪽
rtimque iidem pauci sunt. ει Sanctus Gregorius homά 39. multi, inquit, ad fidem pervenirenti, o ad caeleste regnum pauci perducrin-rar. Ecce enim hodiernam festivitatem quam multi convenimus ; parietes Ecelsae implemus; sed tamen quis sciat quam pasci metuo et lorum grege numerantur.
Rrobatur rationei, quia ex fidelibus longe pauciores sunt qui mandata Dei custodiant, pactum cum Deo initum in haptismo servent, & ea
Praescent , Peliquae diximus pei veniri ad per seu rantiam: atqui Oraedestinari vitam aeternam non ingrediuntur nisi observatione mandatorum Dei, . juxta illud Mariti. svis ad vitam angredi, sex mandata; . electi sunt ante mundi constitutionem ,
ut sint sancti &immaculati, Ephes. r. & conformes imagini filii sui. Rom. 8. quia non intrabit in
eam scivitatem coelestem J aliquod coinquinarum. . Apocaly P. 21. Vers. IT. Ergo. Dices: plerique ac fere omnes fideles, licet nequi Tme Uxerinx, in exitu tamen reeonciliantu PDeo per Sacramenta : Ergo. Nego, Conse tu quia vera conversi. quae ad In Ne in dii est Iri, admodum rara est propter rationes , t qHas famesimus tract. de Grat. Pap. 6 I.
V . & seq. Peccator quidem etiam nequiis mus in iiijs cxtremi se cor suum & omnia Deo fac de 'devovet, sed quemadmodum viator latronibus
mortem in tantiu Sucrumenam libenter Offcri , ,
pellem enim ρxspelle o cuncta qua habet homo dabit pro anima DE, Job. 2-Unde saneti Patres illam poenitentiam habent ad minimum ut valde dubiam. De ea sanctus Caesarius, vel quivis auet GrSerm. 2 sis. in appendice tona. F.. operum Sancti Augustini sic loquitur, poenitentia quae ab infirmo
petitur , infirma est: poenitentia qua a moriente tantum lpetasur timeo ne ipsa monatur. Et Sanctus Augusti-
487쪽
inquit, positus in ultima necessitate aegriminis sue, v luerit accipe e paenitentiam, O accipit, ct mox reconciliatur , ct hanc vadit; fateor vobis, non alti negamus quod perii, sed non praestimimus ι quia bene hinstexis. Non praesumor non vos fallo , non praesumor Por ro ex propositione dubia nihil probabiliter concludi porcst; maxime cum habeamus ex Scriptura , Matth. T. aretam esse viam, quae ducit ad ζ tvitam, latam vero & a multis frequentatam, quae ducit ad perditionem , & ad perseverantiam fi- inalem perveniri vjgilantia in orationibus, ac bO- inis operibus. r. 3'. Quid est Iiber vitae ' R. Liber Dei dicitur per metaphoram d ictam
ex more hominum, qui, ne certa quaedam e memoria excidant, in libris scribere solent. Propriὸ autem liber Dei generatim est firma & perfecta
Dei notitia praedestinatorum, reproborum, re rumque omnium, juxta illia a Psalmi 338. in li- bro tuo omnes scribemvr. Unde notilia reproborum dici posset libet mortis, sed Scriptura abstinet ab hae loquendi rationei contra vero sepius te- istatur Deum nescire reprobos, ut Matth. T. Vers. cap. 2I. vers. i 2 I& nlimina eorum scripta esse in terris , Jer. II. vers. a s. recedenι ex λ te in iterra scribentur cicilicet legetur in seculorum commentariis & historiis ipsos fuisse reges, duces, retulisse victorias , &c. Et haec pars illorum. Ele- et is autem ait Christus , Luc. Io. Vers. ΣΟ. Gau- dete. . . quod nomina ves soripta sunt in coelis.
Ergo liber virae est notitia iustorum, de qui-ibus dacitur Psalmo t. novit Dominus viam justorum. Duplex autem est ejusmodi liber, alius simpliciter dictus, alius secundum quid. In primo stria buntur praedestinati ad vitam aeternam, & est ipη isamet praedestinatio ; in secundo vero Iusti, qui 'et
488쪽
Di VINI saera grus ATTRIBUTI s. 447 'temporales sunt, nec perseverant usque in finem. 4'. Pois ne quis. deleri de libro vita PR. Iq. De libro vitae secundum quid iustos
qui non perseverant, deleri, juxta illud Psal. 63. Deleantur de libro viventium, o cum justis non scribantur. Difficultas solum est de libro vitae simpliciter. Semipelagiani , ut refert Sanctus Prosper in estpiit. . ad Sanctum Augustinum. contendebant i ad persus Sanctum Doctorem, librum vitae simpliciter dictum, seu praedestinationem non ei te Immutabilem , adeo ut praede uinati possint fieri . reprobi, &vicissim reprobi praedestinati, alloquin , aiebant illi,ere utiaque partesuperfluus est labor , si neque resectus usia industria possi intrare, nequoinctus ulla negligentia possit excidere. Sed contra. R. 20. Liber vitae limpliciter dictus est immutabilis, nec praedestinati pollunt fieri reprobi.
Quamvis haec responsio perspicue colligatur ex dictis, nihilominus. Probatur Io. ex Scriptura, Joan. ID. vers. 28: Ego visam aeternam do eis i ovibus) ct non peribuni insternum, O non rapiet eas quisquam de manu mea. Probatur 2 o. ex Sancto Augustino lib. de Cor. .& pr. cap. a. horum, inquit, si quisquam perit, vitio bumano vincitur Deus; sed nemo illorum perit, quia nun '
Nec sequitur sit perfluum fore laborem si ve in apra destinatis sive in reprobis: namque io. Deus , praedestinatos perducit ad regnum inter pericula r& tentationes & bona opera, in quibus vigilantia, labore, & industria opus est. χῶ ad omnium sali t vi utitur ministrorum suorum exhortationibus & correctionibus, quas si neglexerint reprobi , eorum culpa est: Deus enim impossibilia inon jubet, sed jubendo Omnes monet & facere rq Rod possint, & adjuvat ut PQssim.
489쪽
Dices: Moyses fuit praedestinatus, de nihiloa
minus ait Exodi 32. vers. 32. dele me libro tuo, quam lscripsi ii: Ergo praedestinatio non est immurabibis. Distinguo antecedens, & id dixit Moyses imhypothesi, quam sciebat impossibilem, Concedo : in hypothesi possibili Nego anteced. MDy- :ses itaque verba illa protulit ex ardenti zelo prctfalute populi Israelitici, qui Deum graviter Offenderat, & ex singulari fiducia, qua apud Deum
audebat, eo modo quo charissima Principis coniux , ut veniam ei, pro quo intercedit, facilius& certius impetret, hanc apponit Conditionem, quam probe scit esse impossibilem , aut dimitte illi hanc noxam, aut me cum illo simul in
' Instabis: Apoc. 3. vers. ix. praedestinam dicitur , tene quod habes, tit nemo accipiat coronam tuam I
Ergo praedestinatus potest deleri de libro vitae simpliciter di sto. Dii tinguo antecedens, praedestinato, qui P
cedentibus meritis coronam vitae meruerat, sed cum ipse nesciret num perseveraturus foret, me-' rito timendum ei erat, ne, quemadmodum justi temporales, amitteret justitiae suae meritum, Concedo: sc Apostolus post multos exant latos labores timebat ne reprobus emceretur, I. Cor. . Praedestinato, qui noverat & speciali revel itione coronam praecedentius meritis esse prae paratam voluntate absoluta dc consequente , N go anteced. & Conseq. Q. so. de desumitur tertitudo ct immutabilitas i praedestinationis ad gloriam pMolin istae, qui rejiciunt decreta antecedenter absoluta & emcacia, consequenter docCnt repe- .
tendam ex Dei praescientia, seu scientia media , qua Deus ab aeterno praevidit quid actura esset humana voluntas auxilio suffcienti praeventa εὐ-
490쪽
Di VINIs styr E Enys ATTRIBUTIς. η4s adjuta , an gratiae versatili consensura , 5 usque in finem esset perseveratura. Verum , posito illo . systemate, nulla fuisset Augustino cum Semip lagianis controversia circa propositam qua tionem ; illi quippe haeretici agnoscebant in Deo futurorum liberorum praescientiam 3, quae falli non possit & ex eorum concessis sanctus Augustinus lut supra retulimus probat adversus illos
decreta emcacia non nragii nocere libertati, ad- 'horrationibuς SI correctionibus, quam Przesci Cn- .riam ; cum aeque ex Dei praescientia atque ex absoluto ejus decreto oriatur necessitas hypotherisia & consequentiae. Ergo in sententia Sancti Mi-gustini cert)tudo praedestinationis non ex Prae-kientia solum, sod & ex decretorum: immutabi litate repeti ur. Quare R. Certitudo & immobilitas praedestinationis ad gloriam Oritur ex decreti divini emcacia.
Probat ut i . ex Scriptura, quae certitudinem. praedestinationis constanter repetit. X omni P tenti mina Dei v Clunt ante, Joan. IO. VCrs. 29. Pater meus, quod dedit mihi majus omnibus est=nemo potest rapere de manu Patris mer. Rom. 8. Vers. 3 2 Si Deus pro nobrs, quis contra nos.
Probatur 2 L ex Sancto Augustino dib. de Cor.& Gr. cap. 2. Ubet sic habet, Deo voIenti salυum facere, nullam hominis registit liberum arbitritim e sic enim ivrige ct nolle in volentis aut nolentis est potestate , ni divinam Volunt atem non impediat , nec superet pox estotc--