장음표시 사용
501쪽
Nego subsumptum , cujus confirmationem diis Itinguo, convertit in malum corda improborum,& indurat permissiue : indirecte & occasionaliter, Concedo: positive, & directe , Nego. I'. Itaque Deus obdurat, non intundendo malitiam, ut docet S. Augustinus epist. 194. alias io s. sed, non impertiendo gratiam; nam sicut aqua, recedente Sole, frigore constringitur, sic Deo deserente corda congelascunt; duriora plerumque evadunt repetitis admonitionibus & castigationibus, quod cernere est in
Pharaone. 20. Deus occasionaliter & per accidens cord in malum convertit, quatenus bona temporalia, quae inordinate concupiscunt, sunt ipsis plurium peccatorum occa sto , vel enjm Deus ad eoium Vo.
tum illa plenius largitur & inde superbiunt, la-
curianturque Vel denegat, cum interim alios, ipsis cernentibus, copioSe amplificet ; & inde impii odio ac invidia exardescunt, quemadmodum dicitur Psalm. iir. Cornu ejus julti in exaltabitur in floria, peccator videbit irascetur: sic ad litteram Deus convertit corda AEgyptiorum , ut odirent Populum ejus, quatenus rerum copia, qua Deu Israelitas in terra aliena solabatur, fuit AEgyptiis invidendi occasio. 3'. Deus indirecte inclinat malas voluntates ad hoc potius, quam ad aliud malum, cima vel per se interius, vel per hominis ministerium, cxtrinsecus viam Obstiuit, ne iis noceant, qu9sservare decrevit, quo fit, ut mala voluntas in malum ruat ea, qua Patet, via. Sic diceretur quis aquam in Pratum deducere eo ipso, quo alveum, in quo concludebatur, rumperet, cum
hoc tamen duplici disicrimine, quod 3qua i
502쪽
DivrNIsQUE A1us ATTRIBUTIS. 4 arilla hypothesi necessario & ox intentione viam
aperientis in pratum deflueret: contra vero re probi, cum nocere non permittuntur iis, quos Deus protegit, libere & contra Dei voluntatem ad alia scelera Ipsis libera sese convertunt, ut Ab salom ad horrendum incestum , 2. Reg. ca P. I g. Attamen Deus suum opus amrmat, 2. Reg. cap. 32. Tu. . .fecisti abscondite , ait Da utili, ego autem fasiam. . . in conspectu Solis. Facturum se dicit, non
positive & indirecte, sed permissiue, substrahendo scilicet gratiam, quae horrorem tanti criminis injiceret, occasionaliter inspirando Davidi satius este relinquere mulieres ad custodiendam domum , quam viros armatos quia minus videbatur periculi, ne Absalom in illas de Leviret, quam in istos. In directe etiam , permittendo nefandum illud Achitophelis consilium , Potiusquam alia, quae in mentem ejus venire Poterant. Hoc providentiae & justitiae divinae mysterium praeclare exposuit Hugo a sancto Victore lib. i. de Sacram. parte s. cap. 29. ubi sic scribit, de si o
tem modo divinae moderationis , quo malas volunta-us , praesidens occulia , inta Metti operatione, ad suum arbitrium temperat o inclinat, sentiendum est us credatur malis voluntatibus Deus non dare coνruppionem ,
sed ordinem. In voluntate vitium est, ct ex ipso voluntas mala est: ct ordo est, in quantum ad hoc vel ad hoc ex disponente est. Potest ergo mala voluntas in se corrumpi, quod ei cliunde non datur; sed non potest per se veste extra se praecipilari, nis qua ei vid aperia 3ur , cui praecipit i , qua vult ad ruinam viam aperit , quodammodo ipsam inclinat, non impellendo, sed permittendo .ct non tenendo; nee auctor tui est mendi ,sed incedendi ordinator. Opus iraque Dei est injusta Chaldaeorum depraedatio , incestus Absalonis , deceptio Achab, non quatenus horum impulsor, sud quatenus ordinator.
503쪽
ΑΩ. DE DEO D NODices 2'. Rom. 6. vers. I i. & i 3. de Iacob &Esaii, cum nundurn nati fuissent, aut aliquid honi egissent aut mali, scriptum est, Iacob di-ἰeri , Gaii autem odio habui. vers. i 8. cujus vult miseretur , ct quem vult indurat. vers. 2I. -- non haber potestatem figulus Iuli, ex eadem massa facere aliud uidem vas in honorem, aliud vero in contumeliam PErgo Deus ex Apostolo antecedenter praedeicinat aeque ad damnationem ac ad vitam aeter
Nego conseq. Agit enim Apostolus de hominibus peccato originali infectis, de massa corrupta , de vasis irae; ac proinde in ejus mente reprobati est ex praevisione peccati, saltem originalis. Ita sanctus Augustinus epist. I 86. alias Io I. niatas inquit, in Iacob ct Esaia opera propria bona vel ma-D ; sed uterqtie illi uni obnoxius erat, in quo omnes pec caverunt. Et lib. 2. ad Bonifacium cap. 7. ubi dicitur : Ergo cujtis vult miseretur, ct quem vult indwrat ; qui facit aliud vas in honorem, aliud in contumenam, lonum quidem immerito ct gratis datur, quia in eadem maβε es cui datur: malam veto merito ct δε- hilum redditur; quia in massa perditionis malum moto non maia redditur.
Instabis: atqui Apostolus reprobationem re fundit , non in peccatum originale, sed in solam Dei voluntatem. Cum enim reproborum nomia ne sibi objiciat, v. I9. quid adhuc conqueritur Deus, quod Peccatores ad ipsum non convertan-aur , si quos vult eligit, δc quos vult indurat ac reprobat; voluntati enim ejus quis resistitJ In Promptu Occurreret allata S. Augustini responsio , si esset ad Apostoli mentem ; sed illa neglecta, opponit absolutam Dei voluntatem, & Ω- Premum ejus in creaturas dominium , quo de illis disponere potest, prout libuerit, quemadmo
dum figulus disponit de . subiecto sibi luto, ad
504쪽
Divi NI suryE Esus ATTRIBUTIS. 46ue quem voluerit usum. O homo, inquit, ru quis es ,
qui respondeas Deo , id est, qui disputes cum Deo Nunquid dieit figmentum ei qui se Anxit, quod me fecisti sic Ergo reprobatio. aeque ac praedestinatio ex sola Dei voluntate repetenda est. Distinguo antecedens, in solam Dei voluntatem refundit reprobationem comparate specta tam, Concedo di absolute spectatam, Nego antecedens: Atque ut solutio percipiatur, suacleaturques attendendus est scopus Apostoli in hac Epistola, nimirum probare intendit contra Judaeos in lege confidentes, & contra Gentiles , Praesertim philosophos, de sua justitia praesumen res ,
gratiam nee dari nec decerni meritis ; Omnes im, inquit cap. 3. peccaverunt ρο egent gloria Dei, . cap. f. in quo Adamol omnes peccaverunt. Et cap.
II. Conclusit. . . Detis omnia in credulatate, ut omnium imisereatur. Ergo totus Apostoli discursus circa Praedesti nationem & reprobationem, supponit Peccatum, saltem originale, ex quo in vincibiliter eruit electionem quorundam, v. g. Jacob esse prorsus gratultam, & ex mera misericordia: re lectionem contra aliorum, puta Esau, esse justissimam. Jam vero pergenti quaerere cur Deu Shos Potius, quam illos eligit aut indurat Z respondet Apostolus, d homo, tu quis es qui respondeas
Deo an- non habet potestatem figulus tuti, ex eadem massa facere aliud quidem vas in honorem, aliud veris in contumeliam p quibus verbis Apostolus aperte demonstrat causam discretionis inter vasa irae,& vasa misericordiae ad invicem comparata, nor esse repetendam, nisi a voluntate Dei, justa qui dem erga vasa irae, quibus pro massae meritis retribuit : gratuita vero erga vasa misericordiae ,
quae sine praecedentibus meritis praeparat in gloriam ; quemadmodum, inquit sanctus Augustinus cit. cap. 7. lib. a. ad Bonis se duobus debitori-
505쪽
bus aequaliter reis, alteri dimittitur , ab altero exigismquod pariter ab utroque debetar: prior itaque haberunde gratias agat creditori, ut posteriori conqueri non Possit, quod in aequali ratio agendi increditore sit tam diversa. PARAGRAPHUs IV.
De caussi reprobationis negativa-
Q. I. nam est causa reprobationis negativa y ΤR. Non aeque convenit inter Cathoia scos circa causam reprobationis negativae , ac circa causam reprobationis positivae. Nonnulli ex Schola S. Thomae, ut Estius, s 'Iam Dei voluntatem agnoscunt causam reproba tionis ne alivae, tam Angelorum, qui cecid runt , quam hominum, qui non liberantur, comtenduntque Angelos apostatas sine eorum praeV fis demeritis exclusos fuisse a gloria, & consequenter ab auxilio necessario ad perseverandum in gratia, in qua conditi fuerant; quia cum gloria sit beneficium creaturae indebitum, utpote su-Pernaturale, Deus absque cujusquam injuria illud denegare potest; nec ipsi desunt denegandi rationes, quas Apostolus exf ponit. ROm. 9. u scilicet justitiam suam manifestet in vas irae, &divitias bonitatis sitae magis commendet in vasa
misericordiae. Dicit enim Scriptura Pharaoni, inquit' v. IT. quia in hoc ipsum excitavit te, ut Um-dam in te virititem meam. Et vers 11. quias D si volens ostendere iram , ct notam facere potentiam susim, substinuit in multa patientia vasa ira apta in interi-rum , ut ostenderet divitias gloriae sua in vasa miberia cordis , quae praeparavit in gloriam. Confirmat etiam suam sententiam auctorita
te S. Thomae, qui ad Annibaldum distinet. 4r.
506쪽
DIVINIsQUE Erus ATTRIBUTIS. 46ssib. I . qu. unica art. 3. sic scribit: Voluntas de con-3radictorio secundum quam vult Deus in aliquem non
salvari. . . non requJit aliquam Farionem ex parte voviiiiἱ, eum salus gloriae non sit debita natura humanae οῦ non enim requirixur rat is, quare non dem alicui, cui dare non debeo.
Quamvis haec sententia longe distet ab impi
tate Calvini, qua definit Deum ante praevisa d merita, quosdam non solum excludere a regno suo, sed etiam pofitive destinare ad Poenas aete nas , quarum ut reos sese constituant, emcaciter impelli a Deo ipsos ad male operandum: quam blasphemiam isti Thom istae, non secus ac alii Caretholici exhorrent; nihilominuS. Refellitur 1'. severior illa sentenrra a ceteris
Thomistis, & ab aliis Theologis communitera'. ex Scriptura. Sap. I. Nec teratur Deus in perditione vivorum; creaυi3 enim , ut essent omnia. Et cap. II. nihil odisti eorum, quae fecisti. I. Tim. 2.qui. . . Omnes homines vult salvos fieri. Ergo neminem a salute excludit, nisi peccando ea se reddiderit indignum. 2. Petri cap. 3. Patienter agit Detis propter vos, nolens aliquos perire, sed omnes ad poenitentiam reverti.
Refellitur et '. tum ex sancto Augustino, tum ex S. Thoma. Sanctus quidem Augustinus epist. alias. IO obnunc vero 36 num I 8. Haec massa, inquit, si esses
ira media, ut quemadmodum nihil boni, ita nec mali aliquid mereretur, non frustra vidρrexvr iniquisar, tir ex ea ferent vasa in contumeliam. Sanctus quoque Thomas quaest. 3. de Verit. art. 2. ad 9. in ipsa electione, inquit, ratio est divina bonitas: ratio autem reprobationis peccatum originate, ut Augustinus dicit. Et ieet. q. in caput 9. ad Rom. ait: Humana nattira vilitatem habet ex suὰ materia;
quia, ux dicitur Gen. a. feciν Dent hominem de Lis
507쪽
mo i sed majorem vilitatem habet ex corruptione pectacati . . . Et ideo homo merito lato comparatur. Similia ier θ Deus liberam habet potestaetem ex eadem massa corrupta generis humani , sicut ex quodam luto. . . quosdam homines facere praeparatos in gloriam, quosdam in miserid relictos. Ad momenta , quibus Thom istae illi suam sententiam stabilire conantur , facilis est resiponsio.
Ad primum distinguo, gloria est beneficium
indebitum creaturae ad eam non ordinatae, ut in
statu naturae purae, quc in possibilem probamus Trach. de Gratia pag. 344. Concedo: creatura ad cam ordinatae per gratiam, Nego , debet enim Deus saltem suae sapientiae, ut creaturam a fine , ad quem illam ordinavit, non exesudat sine ejus
demerito ; sub Deo quippe justo, inquit Sanctus
Rugustinus . nemo nisi mereatur, miser esie P test: atqui sive Angelus, sive homo miser esset, si non aisequeretur finem, ad quem Deus gratia sua illum ordinavit. Ad secundum, Apostolus non loquitur de ma GSa pura, sed peccato originali infecta, interpretibus sancto Thoma loco mox citato , & sancto Augustino lib. L. ad Bonis cap. 7. ubi sic scribit: quod ab irae vasis exigit justitia ptinientis , hos vosis misericordia dimittit gratia liberantis; nes beneficium, quod quibusidam gratis tribuitur, apparerer, nisi Deus aliis ex eadem massά pariter reis, 1usto supplicio eo demnaris, quid utrivme deberetur, ostendereι 'Ad tertium, vel sanctus Thomas jam senior retractavit quod junior scripserat ad Annibal dum, ut nonnulli existimanti vel f quod verisimilius est loquitur de reprobatione comparat spectata in hypothesi peccati originalis, quo suP-
P tiro, Deus, inquit , leol. 4. mox laudata liberamasiber potesatem ex editem mased corrupta generis .
508쪽
DIVINIsQUE EIUs ATTRIBUTIs. ης γmani, secur ex quodam luto ... quosdam homines facere praeparatos in gloriam, quosdam in miserid relictos. Derelictis autem 'uaerentibus rationem , cur non eligantur sicut alii cum omnes sint aequaliter rei, respondet Angelicus Doetor, non requiri rationem, quare non dem alicui, cui dare non debeo. Idipsum repetit in postremo suo opere . nimirum in Summa I. Part. quaest. 23. art. ubi postquam sibi objecit iniquum videri, ut aequalibus inaequalia dentur: omnes autem homines esse aequales & secundum naturam, & secum dum peccatum originale, sic respondet ad temtium: Voluit. . . Deus. . . quantum ad aliquos, quos praedestinat, suam repraesentare bonitatem , per momdum misericordiae parcendo : ct quantum ad aliquor , quos reprobat, per modum iustitia puniendo. Et has est ratio quare Deus quosdam elegit, o quosdam reprobat. Ergo in mente Angelici Doctoris, causiareerobationis absolute spectatae, est: peccatum originale. De ea vero comparate sumpta subdit, sed quare bos eligit ad gloriam, ct illas reprobavit , non habet m-rionem , nisi divinam voluntatem. . neque tamen propteν hoc est iniquitas apud Deum, si inaequalia, non
inaequalibus praeparat. . . in his enim, quae ex gratia
dantar, potest aliquis pro libito suo dare eui vult plus
vel minus. . . absque praejudicio Iustitiae. Ergo ad Pr positam quaestionem. Resp. Peccatum est causa reprobationis negativae ; probatur iisdem momentis, quibus confutavimus Oppositam sententiam. Quae autem contra objici possunt, soluta sunt paragrapho praec
Q. α'. Quodnam peccatum est causa reprobationis negativa pCertum est peccatum actuale esse causiar reprobationis Angelorum reproborum . caus
509쪽
enim reprobationis eorum est peccatum, ut cor mltat ex dictis: atqui peccatum illud non est originale, a quo omnes Angeli fuerunt immunds, utpote conditi in gratia : Ergo est peccatum actuale. Sed controvertitur in Scholis quodnam peccatum sit causa reprobationis negativae hominum, an actuale, an originale duntaxat.
Molina dc ejus Sectatores statuunt peccatum finale, in quo quis decedit, sive illud sit originale, ut m Parvulis, sive actuale ut in adultis, dc quidem consequenter ad sutim systema, dc decretorum ordinem ab ipsis constitutum, in quo
DeuS I'. antecedenter vult aequaliter omnes homines salvos fieri, deinde omnibus decernit au- Nilia pro nutu voluntatis efficacia vel sufficientia , ac Praevisa per scientiam mediam futura determinatione voluntatis, & ejus perseverantia usique in finem sive in bono sive in malo , demum alios praedestinat ad gloriam, alios reprobat. Sed cum supra ostenderimus, ubi de scientia media, de decretis divinis. & praedestinatione ad gloriam , ejusmodi systema repugnare traditioni, Asanctorum Patrum, ac praesertim S. Augustini
doctrinae, necesse est ut a sententia, quae uti necessaria conclusio ex illo systemate eruitur, rec damus. Quare cum ceteris Theologis ad propositam quaestionem. R. Causa reprobationis negativae hominum est
Probatur. Reprobatio negativa est in hoc stata decretum denegandi quibusdam beneficia, quihus certissime liberantur, quicunque liberantur atqui peccatum originale est causa. hujiismodi de-Creli: Frgo peccatum originale in hoe statu est
calisia reprobationis negativae.
Major constat ex dictis superius ad calcem P a. hujus capitis.
510쪽
DIVINison E Erus ATTRIBUTIs. 4ςFMinor probatur iv. ex mox allatis textibu 3 Apostoli, sancti Augustini, de sancti Thon ut sin quibus Deus dicitur facere vasa ex eadem mas Sa, alia in honorem , alia in contumeliam: illa equia bonus est & misericors et ista, quia justus eii 1, bonum quidem, ait sanctus Augustinus lib. 2.
ad Boni f. c. 7. immerito ct gratis datur, quia in ea adem mased es cui datur ; malum vero merito ct debi. rum redditur, quia in massὰ perditionis malum mala non male redditur : Esau , quem in exemplam adducit Apostolus, antequam aliquid mali egisset, reprobatus est, quia aui uni obnoxius erat, in quo omnes peccaverunt, inquit sanctus Augustinus epist. 186. alias Io 6. a'. quia inordinatio, quae peccatum originale consequitur, nempe ignorantia dcconcupiscentia est cause cur gratia sufficiens, per
quam boni Angeli steterunt, de homo in statu
innocentiae perseverasset, nunc semper careat es
fiet uaci quem datur , ac proinde ii a gloria excludantur, quibus Deus non praeparavit illa beneficia , quibus certissime liberantur, quicunque
Dices Io. peccatum originale in multis repro bis per baptisma fuit remissima : Ergo peccatum originale in iis saltem non est causa reprobatio
Distinguo antecedens; fuit Nemissuria quoad culpam , Concedo: quoad poenalitates, Nego
antecedens; in haptizatis enim remanent in co Pore mothi, dolores, dc mortalitas ; in animo' vero ignorantia dc concupiscentia , quae morale quandam peccandi necessitatem inducunt, nisDeus efficaciter adjuver. Dices Σ'. Deus vult omnes Sc singulos homi nes etiam peecato originali infectos salvos fieri , non enim veni vocare jtistos , sed peccatores, inquie Christus Matth. 0. v. ici Luc. 19. v. IO. υess