장음표시 사용
491쪽
De Reprobatione. O Uaeremus sub hoc titulo, io. quadi sint Noam Ina reprobationis, & reproborum, 2 o. Utrum existat reprobatio. o. quoruplici modo' spectari S definiri possit. o. quae sint elus causa sq. qui effectus. PARA G R A P Η' U S I., De nomine, ct existentid reprobationis. 4 i'. Uid signi at reprobationis nomen E. R. RCProbatio secundum vim noia minis, est rejectio, quaecunque tandem illa sit Unde Apostolus de veteri Testamento Per novum excluso, ait Hebr. 7. Reprobatio quidem sit Dorcedentis mandaar propter infirmitatem eius , ct inutilitatem.
Ex communi autem Christianorum usu nomine reprobationis intelligi rur rejectio, seu exclusio a gloriac esti, reprobatio quippe opponitur praedestinationi; cum ergo praedestinatio sit electio ad gloriam & felicitatem aeternam, sequitur nomen reprobationis accipiendum esse Pro ejectione a gloria, dc a felicitate aeterna. a zo. QVomodo vocantur in Scripturis, quos Deue excludit a gloria. R. Vocantur reprobi, ut 24 Cor. 13. Vers. s. nisfori/ rtprobi estis. Maledicti, Matth. 1 . vers. - . Discedite a me maledicti in ignem aetemum. Filii Perditionis, Joan. IT. vers. o. vasta irae, Rom. 9. vers. 22. Od: o ha Iti, ibid. vers. I 3. D T. Pecti, Eccles. 7 vers. I . co Videra. . . quod nomo '
492쪽
DIVINIIQUE EIUs ATTRlmTIs rpost corrigere quem ille i Deust despexerit. Appellantur quoque a sancti Patribus praesciit, ut distinguantur a Praedestinatis , quorum opera DeUS, non solum praescivit, sed etiam praedefiniit , &in tempore operatur, illibata eorum libertate, ut vitam aeternam in fallibiliter consequantur , cum contra re Proborum mala opera, quibus obnoxios,st reddunt damnationi aeternae, solummodo Psae sciat, & ordinet. A Concilio tamen Valentinoi reprobi dicuntur praedestinati ad mortem Fiden-rer fatemum, inquiunt Patres can. Praasmationem electorum ad vitam , ct praedestinationcm impiorum ad mortem : In elatilione tamen salvandorum mi. sericordiam Dei praecedere meristim bonum: In damnatione Nero periturorum, meritum malum praecedere iu- sum Dei 1udicium, Q. IO' Datur ne Reprobatio p R. In confessi, est apud omnes tum Catholicos , tum Heter odoxos dari reprobationem, pIobaturque ex laudatis Scripturae textibus, in quibus fit ex Pressa mentio reproborum, maledictorum, filiorum Perditionis , &c.
Reprobatio adaequale sumpta. duo includ It, . nempe rejectionem a gloria4 & destinationem acti supplicium aeternum. Prius se habet ut terminus a quo, & posterius ut terminus ad quem, juxta illud Matth. . 1 s Discedite a me maledicti in ignem aeternum. Per ver . tam . discedite, denotatur recessus , & per se,
493쪽
quenteS voces, in ignem aeternum , significatur a cessu S. Reprobatio 'inada quate spectata dicit d taxat alterutrum ex duobus terminis in reprobatione adaequata comprehensis, estque, vel rejectio a gloria, vel destinatio ad supplicium arter
Ergo reprobatio in adaequa te sumpta duplex est, alia negativa, quὰ est e Y clusio a perseverantia finali, & gloria aeterna: alia positiva , nimirum destinatio ad poenam aeternam. an quam reprobatio positiva plerumque confunditUr cum adaequata & totali, quia nullus damnatur ad poenam aeternam, quin simul excluda
Haec divisio reprobationis in negativam Sc po- stivam celebris est in Scholis, & prae oculis ha- benda, cum infra quaeretur quae sit reprobationis
Q. 2'. Quomodo desinitur reprobatio adaequata in
R. Definitur, aeternum & e tax Dei decreruns privandi aliquos gratia finali', 8c gloria coelesti illosque addicendi poenis aeternis. Dicitur Io. aeternum ct escax Dei decretum, quia existimandum non est illam exclusionem esse ire Deo meram negationem alicujus actus positi ut quae possit dici non electicii quae enim Deus in tempore e Xequitur, haec ab aeterno facienda deincrevit. Reprobatio itaque est in Deo actus positivus. Confirmatur. Si reprobatio etiam negativa esset actus negatio, infiniti Angeli & homines possibiles, nunquam tamen futuri, dici possent reprobati; quia sicut in Deo nullum est decretum illos creandi, ita nulla voluntas, nullus actus gloriae illis conferendae, sed Deus respectui
494쪽
Drvi Nis E EI Us ATTRIBUTIS. illorum mere negative se habet. Dicuur 20. esscata ; quia voluntas antecedens & conditionata clici nequit reprobatio, alioquin Angeli viatores, etiam qui in bono permanserunt, daccndifforent reprobati ; quia cum Deus in ma-inu liberi eorum arbitrii reliquisset vel in gratia Permanere, vel ab ea excidere , voluit conditi natu illos a gloria excludere , & poenis aeternis addicere , nempc ut a bono dcficerent. Reproba - . tio itaque est decretum Dei esticax puniendi in o. Adruntes experturos in stippliciis ejus potestatem, cu us bonitat cm in donis contem erunt. sapientiam enim non v Incit malitia. Dicitur 3 o. privandi, ut significetur exclusio nem a gratia finali & a gloria non dici reproba II Onem, nisi habeat rationem privationis. Illud aui cm i mei est negationem inter e& privationem, quod illa sit ab scntia formae indebitae, ista vero ablei. tia formae debriae, sic absentia visus v. g. in lapide sit mera negat lo ; in homine autem Privatio . quia lapis non est : nititutus ad videndum sicut homo. Hinc cxcluso a gloria in statu Possibili naturae purae, de quo Tiaci. de Gratia, non foret Privasto , nec Proinde re Probatio ; quia ., cum statu S ille non cst t- ordinatus ad finem supernaturalem, homines in illo de gentcs , & a gloria exclusi non dicerentur reprobati ; illa quippe cxclusio esset in ipsis mer
Dicitur 60. a gratia mali di gloria ; quia nullus positive reprobatur, nHi pro Pser peccatum inale , dc cum morte conjur dium , in Quo intelia algitur lxclusio a graria finali, qua .an hoc stri ucst serra per donum cssicax. David v. g. perniis' est labi in adulterium, sanctus PetrUS in nega, tioncm , & Sanctu S Thoma S in incredulitatem,
Proeterea svrobati sunt, quia cxclusi non
495쪽
fuere a gratia finali, nec proinde a gloria. . . Dicitur s0. illosque addicendi poenis aeternis; quia in hoc statu non datur medius locus inter beatitu- .clinem supernaturalem , & poenam ceternam , in hypothesi etiam quod parvuli, qui sine baptismo exeunt, igne non crucientur , quod expendetur, ubi de peccato originali. ' 43'. Quomodo definitur reprobatio pR. Definitur emcax Dei decretum non Praepa-irandi quibusdam beneficia quibus certissime li
Dicitur ro. decretum ; quia reprobatio est in Deo actus positivuS. Dicitur Eo. non praeparandi quibusdam beneficia , dic. Quia reprobatio negativa contra sic opponi aut praedestinationi: contrai torum autem contrariae sunt rationes. Lum ergo praedestinatio sit decretum praeparandi ejusmodi beneficia, oeprobatio negativa necessario intelligi debet decretum eadem non Praeparandi. Dices : re Pro Datio negativa est: exciti fio a glo-iria: atqui decretum non praeparandi ejusmodi beneficia non est cxclusio a gloria, cum illam consequi possint ii, quibus non pia parantur , Deus enim vult illos salvΟS fieri . . Nego minorem; nam ex dictis quicunque non est piaedestinatus, est reprobus: nec salvabitur
quamvis salvari possit per auxilia suffcientia. in '. Quomodo definitur reprobatio positiva rR. Definitur emcax Dei decretum addicendi quosdam Poenis aeternis. Haec definitio ex dictis perspicua est. Superest jam ut investigemus quod caput est in hac materia, nimirum quae sit causa formalis,
sita rario cur Deus aliquos reprobet. Dico, causa formalis, nam de aliis causis nullum potest esse dubium: non qu dem demate
496쪽
DNINIsQUE EIUS ATTRIBUTIS. 6ri; constat enim Angelos & homines reprobos esse reprobationis causam materialem, seu subjectum. Neque etiam de cauSa effciente; quis enim praeter Deum mcludere potest a gloria coelesti, & poenis aeternis addicerest Nec denique de causa finali, mersa enim propter eripsum
operatus est Dominus , impium quoque ad diem ma dum. Prov. I 6. nempe ad manifestationem divi nar sitiae justitiae. Tota igitur dissicultas & controversia est circa causam formalem, & rationemicur Deus aliquos reprobet.
. ui De caum reprobationis possiva ct totalis.
R. Zui glius & Calvinus non aliam statuunt, Praeter voluntatem Dei, qui ex Angelis & ho
.mnibus alios amecedenter Praedestinavit ad poeianas aeternas , asios ad felicitatem aeternam ; do- .cen. tque Deum vi Illius decreti, & ex potestate qua dominatur creatas volunIatibus, reprobos
ad mala opera, & electos ad bona emcaciter movere ; adeo ut traditio J udae non minus fit opus Dei, quam confessio S. Petri: neque propterea Deum dicendum auctorem peccati ; quia omnia operatur voluntate recta , scilicet propter ploriam suam. vim uisur , inquit Tuinglius
Serm. de provid. atque idem facinus, puta, adulterium , aut homiciditim , quantum Dei auctoris, ms roris , impulsoris opus est, crimen non est : quantum auiaeem fiominis est , crimen ac scelus es. Calvinus quoque lib. 3. Institur. cap. a I. num. s. sic scribit: aliis vita aterna, aliis damnario aterna praeordinapur. I. caP. IS. num. a. a Dco ipso maam est ocia ρε-
497쪽
omaleficia perpetramur, etiamsi prima causast ejus l. eiὶ .volanιas, peccaιi tamen eum esse auctotem nego. ibadem Xefellit Catholicos, definientes mula fieri Dei Permissu, non voluntate. Et Lib. Institur. cap. 22. PasV. P. Decxeratim quidem horrιoile , reor, i riari tamca nemo potest , quin praescivcrii Dau quem .exiit in habiιtirus esset homo , antequiam ipsum coulier, . ct ideo pr c. verit, quia decretosuoscorda ia ι. Quam doctis nam ipsim et Calvini Sectatores, adeo exhorruerunt, ut plures Magistrum hac in pat te deseructant, assentiantur clue Concilio Tridentino dic definienti sciit 6. can. 6. Si quιι drxιτὼν ... mala Opera, ita tir όona, Detim operari, non permissis olum, Ita ei m proprie O per je , adeo ut m proprium qu
Opus non minus pro itis Itidae, quam υocatio Pacili. . an abemasit. Et casa. 17. Si quis. . . . dixerit reliquos ... omnes, qui Vocantur, vocari quidem, hed graiiam non ac
cistere ut pote diu:na poιesitate praede stinatos ad malum; nathema sit. Quare ad proposita in quintionem R. Rc robatio positiva non est ante, sed post
Praevisa demetata, hoc est, peccatum est reprobationis posita vae causa formalis, non vero cjus effectu b. Probatur i v. em Scriptura tum veIeriS, rum n vi Testamenti Osee . 3. vers. 9. Perdιι io tua Israera ex te , t summodo in me a-ιlium tiatim. Sa P. I. . Vers. Iue. i& Iq. nec latatur Deus) in perditione vivorum; creavIι enim, ιιι essent omnia. Et cap. H. vers.
23. Diligis. . omnia, quae sunt, o nuit odsi eo tum , quae fecisti. Psal s. non Deus volens iniqtiliatem ιu es ,
is redempιionem semeipsum tro omnibu . , ' Probatur
498쪽
lDiv INIsQUE EIUs ATTRIpore, Probatur 2'. ex Traditione. Concilium Arausicanum anno s29. Q decernit can. 2 s. ad maluin divina potesareese pr. destinatos non sulum non credimus ,sed etiam insunt,
gur tantum malum crederent, cum omni detestatione tialis anathema dicimus.
Concilium Valentinum II I. anno 8s s. Can.
3. Iaaec habet: Faxemur prae desanationem electoriam ad vitam: ct praedestinationem imp Ortim od mortem ;ia elestione tamen Ialvandorum misericoriam pr cedere meritum bonum ; in damnaιione verb periturorum meritum malum praecedere justum Dei judicium. hi infra addit, in malis Deum illorum malitiam , quae ex ipsis
o , praescisse , non praedestinasse ; quia ex illo non est a poenam vero malum eorum sequentem o praestiise , σpraedesin se, quia iustus cs.., Tertullianus Itb. 2.. contra Marcionem cap. Iristisique ad delictum hominis, inquit, Deus a primordio ramum bonus, exindejudex ct severus. . . ita prίor bonisqs Dei sexuadum naruram, severitas posterior feci iussa causam a illa ingentia, haec accedens Nilia propria . hvic accommodata: illa edita, haec adhibita: aberam stali, alteram reis Deus praestitit. S. Augustinus lib. 3. contra Iulian. c. 18. Bonus
est Deus, inqui t, justus est Deus: potes ali uor fine bσ-nis meritis tiberare; quia bonus es: ηοn potest quenquam sne malis meritis damnare; quiolastus es. Sanctus Prosper de reprobis sic loquitur cap. 7. ad capita Gallorum, horum lamum Deo ascribere immodica pravitatis es, quas ideo ruinaeip ortim impulsor atque auctor est, quia eos ruituros propria v=rum voluntate praescivit; ct ob hoc a filiis perditionis nulla praedestinatione discrevit. Dices I'. Prov. I s. habetur, universa propter semetipsum speratus es Dominus impium quoque ad diem malum: Ergo Deus aliquos creavit ad aete nam damnationem.
499쪽
D1stinguo antecedens; impiuΠk quoque creavit, materialiter, hoc est, naturanr ejus condidit, Concedo: formaliter, quasi sit auctor 8c impulsor hujus malitiae, Nego antecedens ; Deus enim nihil odit eorum, quae fecit, Sap. D. Atqui odio sunt Deo impius, ct impietas ejus. SaP. I 4. Ergo Deus non fecit impium ut impius est. Sensus itaque est unum esse rerum omnium aucto rem, qui omnia in suam gloriam convertit, etiam impium ; quamvis enim a lege aeterna recedat, non effugit tamen omnipotentem Dei justitiam, quae illum servat in diem malum. Unde Chaldaeus vertit, impium quoque, qui servatur ad diem
Instabis iri Amos 3. vers. 6. dicitur, si erit ma Ium in civitate, quod Dominus non fecerit . Ergo Deus non impiorum duntaxat, sed & impietatis illo
Distinguo antecedens, malum Poenae, Con cedo ; cima enim sit justum, absolute bonum est: malum culpae, Nego antecedens. Legatur integrum caput, & Palam siet in eo agi de malo
Instabis 2'. Atqui in malo poenae intelligitur etiam marim culpae, cujus Deus se causam dicit, quatenus impios impellit ad patientiam justorum exercendam, & Peccatorum Praevaricariones puniendas. Nam Genes. s. ait Ioseph ad fratres, qui illum injuste vendiderant, non vestro consilio, sed Dei voluntate huc missus sum , h. Beg. cap. 16. Dominus Praecepit Semel, ut malediceret David. 3. Reg. cap. 22. ait Dominus ad Sathan, qui promiserat se decepturum Achab , decipies, ct pravalebis, egredere, o fac ita. Job. I. Domin m dcdit, Dominus abstulit, inquit vir innocens de rapina injusta Chaldaeorum, quam tri
buit Deo. Jerem. s r. suspiravis Domissi spirimm
500쪽
Divi NisQUE EIUs APORIBUTI s. regum Medorum, ad vastandam Babylonem, quoaerat in ipsis injustum. Act. cap. a. sanctus Petrus injustam & crudelem Christi mortem aeterno Dei decreto tribuit: hunc, inquit, desinito con lio , ct praescientid Dei tradisum ... interemistis Ergo Deus aeque est auctor mali culpae , ac mali
Distinguo minorem; Deus impios impellit, eisque praecipi I improprie , vel permissiue, quatenus pravis voluntatibus dat nocendi potestatem , nec gratia sua illas refrenat, sed habenas veluti laxat, quemadmodum venator eo ipso , quo solvit canem , dicitur illum immittere in leporem, Concedo: impellit positive, & proprie Praecipit, Nego minorem. Itaque Deus quod ab aeterno definierat, nempe exaltare Ioseph, salvare mundum per mortem Filii, punire David, Achab ; Babylonios, & identidem Judaeos idololatras factos, martyrii gloria coronare electo S, illud ipsum in tempore executus est per pravas iniquorum voluntates, quas quidem non excitavit, sed non impedivit; ordinavit tamen eas ad finem a se intentum. Unde opus ipsum, lIcilicet patientia Joseph , Jobi, Martyrum ; N Domini nostri poena David, Achab, Babyloniorum, dc Judaeorum, sanctum est, de justum, dg a Deo
praede finitum , ipsa vero operis executio injusta , crudelis, Deo invisa , sed ad sp ὶ ordinata ad meritum Iustorum , & vindictam reproborum, Deus enim ita honus de potens est , ut mali S nostris bene utatur ad gloriam suam, & salutem
Urgebis: Atqui Deus positive inducit hominum voluntatem ad malum: Ergo nulla solutio. Probatur antecedens ex Scriptura, Pal. IO . Convertit cor eorum AEgyptiorum ut odirent popu-