장음표시 사용
571쪽
Distingo anteced. ipse Filius subiectus erit ut
caput hominum & unum cum lis corpus mysticum emtiens, Concedo: ur persona singularis , Nego anteced. Nam regnum ejus dicitur aete aeum fore, Dan 1. 3c 7. Michaeae A Luc. I. I. P
Rri 4. v. II. itaque Christi regnum desinet sotum quatenus consiliit in debellandis hostibus, rob randis fidelibus, & perducendis adeam cuin Deo ianitatem, quam ipsis ad precatus est , Joan. I 7. qua adepta, Deus erit omnia in omnibus, solus in iis aspicietur operans, solus amabitur , & c
tera in ipso , & propter ipsum. Cum Ecclesia a spiritu sancto regatur, dicen
te Domino, Joan. 14. Alitim Paraesertim dabit vothis , ut maneat vobiscum in aeternum, ad testimonium
Spiritus sancti pertinet traditio , quae a tempOribus Apostolorum tam constans est in asserenis da Filii divinitate, ut mirum videatur, ne dicam temerarium , quomodo etiam e Catholicis magni nominis viri asseruerint plerosque Partes Concilio Niceno antiquiores hoc praecipiuum Religionis Christianae dogma non te misse. Quod autem Patres communiter, & conlianter usque ad Concilium Nicaenum anno 32 . c lebratum , docuerint Filium esse Patri consubstantialem, licet aliquando verbis obscurioribus di mimis exquisitis, ut contingit, iis, qui ante ortas haereses scripsere. Probatur i . generatim ex illa fidei nostrae regula a primis seculis observata , & a Concilio Tridentino sessi. commendata, & praescripta
his verbis, Nemo ... sacram Scripturam ... contra
m sensum, quem renuit, o tenet sancta Mateν Eegle ... aut etiam contra unanimem consensum P aerum . . . . interpretari audeat. Hac regula docet Ter
572쪽
glum adversus omnem haeresim . Verba ejus no-ἐent Sociniani, quoniam , inquit , prosiciar ni iι congressio Scripturarum, nisi planὸ ui aua stomachi quieineat eversionem , aut cerebri. IIa harem non recipit Udam Seriplinas , ct si quas recipir , adjectionibus er detractionibus as di possionem instititi stii intexue sit : si recipit, non recipiι integras : O s Miquatenus iraegras praestat , nihιlomisus diversas expositiones
commentata convertit. Tantum veritara obstrepit adulter
s με, quantum corruptor mlus . concluditque ex Traditione revincendos omnes haereticos. QuQ-
modo autem ea revincentur, si in Episcopis Mali is Scriptoribus primorum seculorum defe- gerat iProhatur 1o si Patres aliud de Filio, quam Apostoli , scripsere , id contigisse necesse est ,
vel I . seculo , vel 1 v. vel 3'. nam unanimiSMmnium consensus pro asserenda Filii divinitate emicuit initio quarti seculi, ut mox dicturi sumus : atqui haec mutatio in nullo ex tribus prumis seculis concini ere potuit: l rgo. Quoad primum seculum , probatur ratiocinio ejusdem Tertulliani, aetorix secundi & tertii seculi , citato opere cap. 26. 27. & 13. nem Apostoli, qui primum seculum illustrarunt , maxime canetus Joannes, qui nonnisi ineuntest'. seculo e vita demigravit, ut testatur sanctus Hieronymus lib. de 'criptoribus Ecclesiasticis , plenitudinem scientiae a Domino acceperunt unam , id est , unum verbum sine fructu in abdito reservarunt, rum subdit , s ergo incredibile es, vel ignorasse Apostolas plenitudinem praedicationis , veI non
omnem ordinem regula omnibus edidisse, videamus ae
suo vitio aliter acceperiat, quam Apostoli proserebat αHoc posterius adversarii praesumere videntur, s
ed quam ab urda sit illa praesumptio sic ostendit
573쪽
idem auctor. Age nunc: omnes erraverint, decepsersi ct Apostolus de testimonio reddendo quibusdam scilicet Ephesiis cap. i. vers. i s. & Philippensibus 'Cap. I. Vers. 6. dc s. nullam re pexerit Spiritus θη-ctus , uti eam in veritatem deduceret, ad Demississ a Christo, ad hoc postulatus a Patre, ut esst Doctor veri- ratis, neglexerix o e um Dei villicus; Christi visartur, senens Ecclesias aliter interim intelligere, aliter tridem,
quam ipse peν Uolos praedieabat, &c: Quoad secundum seculum evincitur verbi consubstantialitatem tum fuisse cognitam & a nuntiatam , maxime ex eo quod Apostoli eam suos discipulos docuerint , ut sanctum Poly- carpum sancti Ioannis auditorem , sanctum Irenaeum Polycarpi discipulum Lugdunensem Episcopum, S martyrio coronatum tertio ineunte seculo. Sanctus Ignatius Antiochenae Ecclesiae tertius post Petrum Apostolum Episcopus, Romae sanguine suo confirmavit quod in Oriente & in Occidente docuerat , filium esse Deum aete Dum , ut Patet ex ejus epistola ad Ephesios: Ioavius, inquit, qui ct Theophorus eiectae per volum rem Patris , Iesu Christi Dei nostri Eeel , quo est Ephesi, salutem. Et post pauca, Medicus tinus es cam sis di stiritualis , nctus di non fastis . in bomiseexsens Deus, in morte visa vera , ct ex Maria, θ' ex Des. Et in Epistola ad Magnesianos Christus
dicitur Patris verbum aeternum .. ' '
Sanctus Polycarpus Smyrnensis Episeopus, in Epistola ad Philippenses, commendat eis Epistolas S. Ignatii: ergo erat ejusdem cum eo sententiae circa Filii divinitatem. S. Iustinus Martyr, qui ex oriente Romana veniens circa annum iso. ibi Scholam instituit, docuitquo in Apologia prima , quae vere est s cunda x Patrem & Filium esse ante omnia , M
574쪽
calumniam , qua Christianos dicebant atheos , se respondet: non verissimi Dei sumus expertes, ve-.νum hune ipsam ct qui ab eo venit . . . Fuitim ct Spiriarum sanctum colimus ct adoramus. Et in Dialogo cum .
TrIphone suadet non esse rem incredibilem uod Christus sit Deus ante omnia secula exiens , & postea carnem assumpserit, tum exemis Plo ignis, ex quo alius ignis accenditur , PrΟ-bat contra Haereticos Verbum esse Patristoni stantiale , & hypostasi distinctum. Quo exem-Plo etiam utitur Tatianus sancti Iustini disci- .pulus , sed novae haereseos parens, in Oratione ad Graecos. Et in Epistola ad Diognetum , sive sit. Justini , ut omnes eruditi agnoscunt, sive alterius antiquioris, explicat quomodo Filius non sit minor Patre , licet ab eo missis, : Ipse omnipotens Deus, inquit, ἡ caelis Verbum inter bomines Locavit, non quemadmodum aliquis conjicere possit, misyaeliquo ministro, sese Angela , sed ipso apisce ct crea
ore omnium , quo coelos condidit. .
Athenagoras sancto Iustino conjungendus est; hic enim Christianorum causam agens , iisdem temporibus , quibus & Iustinus egregiam Ap logiam obrutit ipsis Imperatoribus, Marco Aurelio , & filio ejus Commodo. In ea autem sic
loquitur , Quis igitur non mirein nos, qui Deum Patrem pradicamus, ct Deum Filium , ct Spiritum- sanctum , ira ut tinionis eorum vim , ct ordinis distimctionem exponactus, impios ct fine Deo.homines vocari 'Ne vero hac distinctione Personarum videretur solvi monarchia, & dividi suprema potestas, exemplum producit duorum Imperatorum patris & filii, qui non partiuntur Imperium Romanum , sed conjunctim regunt , subsistentoe Monarchia , quam tamen Commodus habet a patre Marco Λurelio.
575쪽
i Ex his testimoniis, in quibus habetur Filim
Patri coaeternus , omnium rerum Conditor, ejusdem naturae & potestatis cum Patre, quam , lvis hypostasi distinctus, simul cum illo adoran- ldus, solvi possunt alii sancti Iustini textas, alio. Quin dissicillimi in Apol. aa. & in Dialogo cum Tryphone , ubi scribit Filium Dei εφ. proximam
Post Deum esse potestatem , quod dictum intel- ge ad distinguendas personas , in quarum Or- imne Pa r primum tenet locum , quia est principium Filii . ao. isse Patris ministrum in cremtione mundi, ministrum , inquam ego, sine de- Pendentia ut colligitur ex ejus verbis laudatis,3o. de Patris voluntate esse Deum , id est, ex naturali Patris inclinatione ; quia non illo invito tanquam extraneus regnat , quast imperium dividens. Quomodo etaim ex libero Patris arbitrio penderet, qui habet eandem cum
Patre naturam maxime necessariam , quemadmodum Justinus probat exemplo ignis alium Ignem ex naturat, inclinatione producentis r-o. Patrem esse omnium sinpliciter Dominum, eoquea psius Christi, mandata ei dedisse. Nam pinnissi textus interpretari cogunt Patrem, qua tenus est principium Filii, esse ejus Dominum improprie dictum , non vero propriε , quem
admodum est Dominus Angelorum , ia quibus
beatus Martyr illum expres e distinguit: im-Proprie ergo mandata ei dedit eo ipso quo misit. Ita explicant has loquendi formulas , iisque utuntur Patres Concilio Nicaeno posteriores , α consubstantialitatis FiIii acerrimi vindices. Sanctus Hilarius 1ib. q. de r. de Trin. sanciuvBasilius lib. de Spiritu sancto eap. Disanctus Gregorius Nagiangenus orat. 36 3c ante Concilium Nicaenum Patres Antiocheni contra Pa
tum Samosatenum tertio seculo , qui haec dum
576쪽
testantur , & Patrem Filio piaecepi sse, & FI-lium esse Patri aequalem. Quin & ipse Iustinus hanc distinctionem subministrat in eodem
Dialogo , ubi expendens illa verba Genestos IPluit Dominus ignem a Domino, sic habet: λοι ρr phericus sermo numero esse indicar, auertim in terris , quem descendisse ad clamorem Sodomorum inspieiendum: alterum in eoelis, qui etiam Dominus est Domini in rerra, apparentis, nempe quatenas eius Parer ρο Deus est nota,
Dominus est Filii qoatenus Pater arque auictor ip ut sis o quidem praeponens, o Dominus Deus R. Dices : sanctus Justinus in eodem Dialogo docet Patrem esse invisibilem , immensum , nec proinde posse descendere , aut loco moveri, cuinfir ubique praesens. Unde concludit non ipsum, sed Verbum ejus descendisse , de apparuisse Ada mo in Paradiso terrestri , & Prophetis in lege, tum naturae , tum scripta. Quam sententiam deinceps amplexi sunt communiter alii Patres, ut supra monuimus. Ergo sanctus Justinus censu t Filium non esse Patri eonsubstantialem.
Distinguo : Verbum apparuisse de descendissa in effectibus, & in forma assumpta , sive ps
manente , nempe in natura huin ana , sive tra sitoria, v. g. in specie imis, venti, dcc. Conc. in propria substantia, Nego antec. Institurum
sancti Iustini est probare, Patrem & Filium
non distingui solo nomine , sed etiam hypostasi; & in argumentum adducit quod legitue
in Acriptura, Demm nemo vidit tinqtiam , dc , appa ruit Dominus Abrahae in convalle Maubre ; quae cdmin unam & eandem personam cadere non pos' sint, concludit Patrem , qui nunquam legitur missus , esse invisbiIem , & a nemine visum ;Filium vero descendisse & apparuisse in effectu exteriori , seu in illa specie , in qui sistebatur sensibiliter Praesens , non vero in illa naturi,
577쪽
1 communicat , quemadmodum 'rizdens naturam suam tribuit igni a I 8 li attonibus diligenter notandis fatic
Irenaeus in SchoIa sancti Polycarpi 'dgoris 3oannis Evangelistae institutus , & ' Σ - V du0i , ubi martyr occubuit ini- , 'eti Oh υ Vς ς prolixius contra Hae I Vctb divinitatem demon strat : lib. 2.
P. I 8. contra Gnosticos. definit esse aeternum ,ri 'PC'p' μὴ contra Valentinianos idem P aestat , Non es infectus, 3 homo, inquit, neque Aem-
discis a Verbo dispositiones Dei, qui Et cap. se.
in i , m fecit omnia semer sum ,2 Hic Verbum unus est cum Patre Deus,
ct persona distinetiim. Lib. 3. cap. 3. Manimum est quoniam nunquam Propheta , neque Apostoli alium nom merum , O Dominum appetiaverunt, ora-
Doctor fusius prosequitur toto capite. Lib. q. cap. F. dicit In Deo nihil non immensum , Patrem mensiurari in Filio, quoniam, inciuit, di capit eum , ἴδP- ut in rubo locutus esε Moysi: de eo dem sublicat beatus martyr , Wν haec itaque mani- 'festum fecit quoniam is, qui de rubo locutus est Mov-δε, ct manifestavit des esse De&m Patrum, Me est via Deus. Auis enim est vivorum Deis, iasi qui Hez ' 'I Oς G, super quem non est abus Deus '
578쪽
Sanctus Clemens Alexendrinus, Irenaeo coaeis us, Magister Origenis, dc Scholae Alexandrianae Praefectus , in exhortatione ad Gentes , asse ἀrit du Verbo , quod fuerit a Principio apua Deum , quod per illum facta sint omnia, & n 'vissime apparuerit Salvator. Er alloquens Gentes' sic habet , crede bomo, homiai ct Deo: crede homo ei qui passus est, ct ei qui adoratrir, Deo viventi; eredire servi moritio, credite omnes semines ei qui solus Deuces omnium hominum. Haec exhortatio non est hominis Sociani. Et infra: Verbum divinum est ma nifestissim/ verus Deus universorum, Domi O exequa- να ... aetexnus hie est. Praedagogi lib. r. c. s. de tribus Personis divinis sic scribit: renus Fidem es
iversortim Pater ; tintim etiam es V rbum universo.
rum ; ct Spiritus salictus unus, qui ct rpse est tibique. 'Et cap. g. latius probat omnia Patris attributa absoluta Filio convenire, sicque concludit; veri sime itaque comperium es quost qui universorum es Deus tinus , solus sis bonus, iustus opifex , nempe Filius in Patre, cui gloria insecuta seculorum. Amen. Dices : S. Clemens lib. q. s. dc 6. Stromatum haec de Filio docet. Io. quod sit sapientia creata. facta, quae sub demonstrationem cadit, non vetaro Pater. 2 o. quod natura & essentia a Patre distinguatur I Elgo. Resipondeo : licet vox Graeca, qua utitur auctor , communiter significet naturam, non nunquam tamen usurpaTur Pro Persona, ut constat ex epistola Alexandri Alexandrini apud Theodoretum lib. r. cap. 4. Quod autem 1anctus Clemens hanc vocem in eo sensu abhribeat, satis colligitur ex ejus verbis mox laudatis proconsubstantialitate Verbi , quod vocat sapieti tiam creatam , factam , Per quam Pater nobis bannuntiatus est , utpote qui si, demostratio pein non cadat juxta illud , Deum nemo vidi; -- Z ,
579쪽
quam , sed, unigenixus . . enarravit nobis, Data I. Nomen autem creationis sumit in latiori st-gnificatione pro productioneinam ipsemet is explicat citato lib. s.signimans, inquit, primogenitum Filium.
. Quoad tertium seculum, quod inchoant Tertulianus & Origenes , de quorum fide circa verbi divinitatem nonnulli dubitant. Sed et*liberaliter agentes daremus Adversiariis illos au- flores male de Verbo sensisse , propterea tradiri, non nutaret in hac parte. Nonne enim ex soli traditione confirmata est baptismi ab haereticis collati veritas conrra SS. Cuprianum, Firmilianum & alios henemultos illam inficiantes Θ An fides , quae, ex testimontis Sanctorum Irenaei MClementis Alexandrini , ubique fulgebat, cum fecu Io secundo statim occubust ., veritasque Evangelii Iaudatis Patribus adhaesit quemadm dum lux Soli, adeo ut illis recedentibus uni versus orbis ignorantiae tenebris fuerit obvolutus Superstites reliquerunt discipulos , qui cum vitam tertio feeulo diutius protraxerint , illi transfuderunt quod a Magistris secundo seculo hauserant ; Sed tantum abest , ut Tertul-hanum & Origenem dimittamus propter nonnulla duriora , quae in eorum Scriptis leguntur , suin ex eorum testimoniis perspicuis traditi nem pro Verbi consubstantialitate confirma
. TertuIlianus igitur, eis in aliis graviter emr erit , contemnendumque fit, juxta sanctum
Rugustinum , quod ex ejus Scriptis profertue
contra Doctrinam Ecclesiae, attamen trium Permionarum distinctionem , & naturae unitatem contra Haereticin fortiter vindicavit. Lib. cOD-tra Praxeam cap. 2. nos , inquit , anicum quidem
Deum credimus, sub Me tamen inpensaviae , quam
580쪽
ικπομαν dicimus, ut unici Dei si Filius sermo ipsius , qui ex ipso processerit , per quem omnia facta fiunx...Hiinc missum a Patre in Virginem , ct ex ed natum hominem θ Deum. . . Hanc νegulam ab initio Evavetii deis' currisse, etiam ante priores quossae mνericos , nedum ante Praxeam seseratim , probabit tam ipsa posteritas omnium Hareticorum , quam ipsa novelli as Praxeae heia sterni. . . qua se existimat meram verisatem possidere , dum unicum Deum non alias putat credendum , quam βipsum eundemque o Patrem, o Filium, ct Spiritum- Ρηctum dieat , lamerebant enim esse tantum tria nomina, & unam personam quasi non sic mqne unus sit omnia, dum ex uno omnia , per snbstantiae sc
licet unitatem: ct nihilominas sustodiarur εικαν μαει -- cramentum , qua unitatem in Trinitarem disponit, trex
dirigens, Patrem, ct Filium. O Spiritamsanctum. Tres outem non flatu, sed gradu i scilicet originis Inersu flantia sed forma , hoc est characteribus personalisbus , nec potestate , sed Derie: unius amem substantis, O unius stata ct unius potestatis; quia unus Deus, ex quo O gradus isti, ct forma. ct species. Certe Patres Nicaeni divinitatem Verbi viarius non definie.
Iunt. Cap. 4. Filium, inquit, non aliunde deduco , sed ex substantia Panis. Cap. 3. Prolatum dicimus a Patre Filium; non separatam, protulit enim Dens F
ham , sistit risis fruticem, O fons fluvium, o sol ra
dium. Et ca P. IS. Deos omnino non dicam , nec Domia
nos, 'd Apostolum sequar, ut si pariter nominandi Deiarint Pater ct Rhus, Deum panem appellem, S Iesuma Christum Dominum nominem. Solum autem Christumst sero Deum dicere, sicut idem spostolus, ex quibus Curisius, Dens super amnia benedictas. Ibi probat Patrem& Filium non duos Deos, sed rino usque Deus, a tr. Legendum est integrum capur, sicut & I Bbi fuse probat omnia , quae de Patre dicuntur, dici possie de Filio, qui de se ait, omnia Patris mea sunt. Cum ergo letis Deum omnipotenrem , ,