Sancti Aurelii Augustini ... opera omnia multis sermonibus ineditis aucta et locupleta

41쪽

Ecclesiam veniunt, unitatis ipsius charitate mundantur, profecto sine Cau Sa rebapti Zantur. XXIII. Iides ita lue in lio Sermone , Cui mereSpondere voluisti, quam multa dixerit ille pro nobis. Quid ergo jam pus est, ut epi SCOporum Romanae ecclesiae, quos incredibilibus calumniis insectatus est, objecta ab eo crimina dilitamus Marcellinus, et presbyter ejus Melchiades, Marcellus, et Sylvester, traditionis codicum

divinorum , et thurificationis ab eo Crimine arguuntur sed numquid ideo etiam convincuntur, aut convicti aliqua documentorum firmitate monstrantur Ipse celera tos et sacrilegos fuisse dicit, ego innocente fuisse reSpondeo Quid haborem probare defensionem meam, Cum ille nec tenuiter probare conatus sit accusationem suam Si est ulla humanitas in rebus humanis, puto no JUS-tius posse reprehendi, Si ignotos homines, quos criminantur inimici, nec eorum crimen ulla testificatione de monStrant, nocentes potius quam innocentes crediderimus.

Quia si sorte se aliter veritas habet, ipsi certe humanitati debitum redditur, cum homo de homine nihil mali temere Si Spicatur, nec cuiquam criminanti facile credit, quando sine teste ac sine ullo documento crimen objiciens, maledicus potius Conviciator, quam Veridicus CCuSator ex literit.

XXVIIJ IIuc accedit, quia Melchiade tunc episcopo

Romanae eccleSi se Proesi sente , ex praecepto Constantini Imperatoris, ad quem totam illam causam accuSatoreSepi Scopis arthaginensis Ecclesipei aeciliani per Anulinum proconsulem detulerunt, idem Caecilianus innocens pronian tiatus est. De quo judicio cum majores istorum importunissima per Vicacia memorat Imperatori quererentur. quod non plene nec recte fuerit examinatum atque de

promptum, nihil de Melchiadis traditione vel thurifica-

42쪽

tione dixerunt. Ad cujus audientiam nec venire utique debuerunt, hoc potius ante Suggerente imperatori, aut ut suggereretur in Stantes, quod apud traditorem codicum divinorum et idolorum sacrificiis inquinatum causam Suam agere non deberent. Cum hoc ergo nec ante SuggeSSerint, ne poStea quam Contra eos pro Caeciliano

judicatum est, saltem victi et irati objiciendum putarint,

quid nunc inanes tam Sero Connectunt Calumnia , quaSi

et innocentia Caeciliani, Melchiadis judicis decoloratione

fuscetur e et ipsa Romana ecclesia , ubi nec damnare quemquam Suo qualicumque judicio potuerunt, nec aliquem suorum velut in locum Subrogare damnati contra quam paucissimis Afris parti suae primo interventores iadventitio furtim longeque mittebant, quos istum nominatim commemorare non puduit, donec deceptae plebe culpe quasi proprios episcopos ordinarent 'empe episcopum Abiungensem Felicem post Caeciliani surgationem apud Imperatorem CC u Saverunt, quod ipse essetnaanifestissimus traditor, et ideo Caecilianus episcopus eSSe non posset, quod ab illo traditore fuerit ordinatus. Tunc Constantinus nec huic eorum accusationi negavit locum , quamvis eos in Caeciliani fictis criminibus calumniosos fuisset expertus et ideo praecepit , ut CauSa Felicis discuteretur. In Africa discussa est a proconsule Eliano. Felix quoque innocens declaratus est. Extant geSta proconsulariam qui voluerit, Sumat et legat. ocautem non solum ad innocentis Caeciliani demonstrandae cumulum pertinet, ipsiusque Felicis evidentissimam purgationem, atque illorum calumnia Silecharondas, qui eum sontem omnium malorum in concilio suo dixerant; e

t Interventores sive intercessores dicebantur, qui Ecclesiam administrabant sede vacante Confer Augustini epistolam a. n. . et Concilium Carthas. s. ean. . - Vide Retraei cap. 3s.

43쪽

rum etiam ad cogitandam Melchiadis alb eorum criminationibus purissimam Vitam bis forte quisquam tam sit insipiens, ut credat eos, cum Felici non pepercerint, a quo Caecilianus fuerat ordinatus, Melchiadi parcere potuisse, a quo fuerat absolutus, si illius episcopi vitam , quamvis nullum Vulnus conScientiae peremiSSet, salieni qualiscumque fama culpasset. An vero quod de foro Abiungensium fictum fuerat, ab isti accuSaretur; et quod in Capitolio Romanorum factum fuerat taceretur. XXIX. De Mensurio autem quid respondeam , Cum ejus tempore usque ad obitus diem plebs unitatis nulla conscissa est ipsaeque litterae Secundi Tigisitani, quibus reprehensu aSSeritur, eo ad Se invicem pacifice scripsisse confirmant, atque in collegii societate mansisses amvero quod etiam de Cirtensi ecclesia dicere voluit et episcopos ibi catholicos maledictis insectatus est quibus voluit quid aliud egit, nisi ut vituperando Sanctos etiam noStrorum temporum VirοS, οbiSque optime cognitos, Satis Stenderet, quid etiam de ignotis , quibus similiter maledicit, sentire debeamus Proinde si Profuturus ante paucisSimo annos defunctus , et Fortunatus qui in cor pore adhuc est, atque illi Successit epiScopo, quo modo Manichaei fuerunt, sic fuerunt et illi traditores, quos

longe a nostris temporibus ignotiSSimo accusare non CeS- Sant, etiam illorum nobis pura historum probris vita notissima St. XXX. Non sane parva est Parumque glorioS ConSο-

latio cujuscumque nostrum, si ab inimicis Ecclesiae cum ipsa Ecclesia criminamuret ejus tamen defensio non in eorum hominum defensione consistit, quos isti nominatim salsis criminationibus appetunt. Prorsus qualeSCum

que fuerint Marcellinus, Marcellus, vivester, Melchiam des, Mensurius, Caecilianus, atque alii quibus objiciunt

44쪽

do AUGUSTINI EPISCOPI

pro sua dissensione quod volunt, nihil praejudicat Ecclesiae catholicae toto terraruna orbe dissu spem nullo modo eorum innocentia Coronantur, nullo modo eorum iniquitate damnamur. Si boni fuerunt, in res catholicae tri tura tanquam grana mundati sunt: si mali fuerunt , in areae catholicae tritura tanquam Stipulae Comminuti sunt. Intra istam aream boni et mali PSS POSSunt, extra eam honi esse non poSSunt. Quisqui ab hac unitate Vento Superbiae tanquam Sola palea Separatur , areae Dominicae

Propter Commixtam paleam quid calumniatur XXXI. Nos quoque dicimus, nec tantum dicimus, Verum etiam litterarum monimentis ecclesiasticis et publicis comprobamuS, Secundum Tigi silanum , cdjus Congregato concilio Caecilianum dicunt esse damnatum , confessis traditoribus, ne Schisma fieret, pacem dedisse , cum et eidem ipsi Purpurio ima tensi crimen traditionis suisset objectum. Dicimus Victorem Rusicca liensem, Donatum Callamen Sem, Donatum a Sculitanum, Marinum ab aquis Tibi sitanis, divanum Cirtensem fuisse

traditores , eosdemque quasi tradi lorum Severissimos damnatores Iloc probamus et ecclesiasticis , et munici

palibus, et judicialibus gestis. Sed nec ideo traditores

sunt omnes in parte Donati, quia in ea isti suerunt, nec ideo est innocens par Donati, si isti innocentes a tradi tionis iniquitate monstrentur. Melius en in audimu Ssan clam Scripturam , quam Vel cuiquam calumniamur de peccatis alienis, vel cujusquam similem calumniam sorinidamus Anima enim quae PCCC at ipsa morietur i. DEt, uinusqui S(Ple proprium onus portabit . , Et, usui

manducat et bibit indigne, non aliori sed sibi judicium

manducat et bibit h. n P t Sinuntur utraque Crescere S-que ad meSSem, ne Cum ante tempus Colliguntur Zi Zania,

45쪽

eradicetur simul et triticum iri et commixti optimis pascuis hostili agnique a Sciantur , done a P a Stores qui Cr-Tare non poteSt, Og regent Ur : De Omni genere pisci uni

retia complentur unitatis, donec ad judicium littoris perducantur. Nisi quod Stinua perVerSa salSaque sententia sibi praejudicant, qui propter aliena peccata juste se dicunt ab orbis christiani communione Separatos et per hanc enim absurdani insanamque opinionem il)Si faciunt,

ut eis quorumdam uorum peccata omnibu imputentur.

Quod si justum arbitrantur, rei sunt omnes cujuslibet apud se in uno homine inventi manifestissimi criminis:

si autem hoc, sicut injustum Si injustum CSSe CognoSCunt, rei Sunt omnes iniquissimo Separationis. XXXII. Jam vero quoniam in hoc sermone de unico magis baptismo quaestio Stri ut unde Coepta est nostra

disputatio concludatur, Sicut in ipsa unitate Dominicae areae, nec propter bono laudandi sunt mali, nec propter malos deserendi sunt boni et sic in uno homine nec propter illud quod in eo utegrum St, ejus Si CCipienda perversitas, ne propter illud quod in eo per-Vei Sum est, negari debet ejus integrita Set quia et in Ju daeorum iniquitate detinetur Veritas resurrectionis mortuorum het ingentilium iniquitate detinetur veritas unius Dei, qui condidit mundum det in eorum iniquitate , qui cum Christo quia non colligunt, Spargunt, detinetur Veritas qua in ejus nomine pellunt spiritum immundum; et intemplorum sacrilegorum iniquitate inVenta est veritas, qua colebant ignotum Deumri et in daemonum iniquitate inVenta est Veritas, qua consessi sunt Christum. Sic et inhaereticorum iniquit: te inventa Verita non neganda St, qua detinetur baptismi Sacramentum.

Matth. XIII, as.

47쪽

S AUR AUGUSTINI

IlIPPONENSIS EPISCOPI

BREVICULUS COLLATIONIS

COLLATIO TRIMI DIEI L su Catholici episcopi et partis Donati jussu

Imperatoris, disputando inter se gestis apud Tribunum et Notarium Marcellinum Cognitorem luabitis contulissent, multum prolixa eorumdem gestorum Si facta Con- Scripti , quamVi pοSSet totum multo brevius agi. Sed qui causam honam non Se habere sciebant, id egerunt primum quantum Potuerunt, ut ne ipsa Collatio fieret, et ut prorsus CauSa ipsa non ageretur. Sed quia hoc h-tinere minime potuerunt, id effecerunt multiplicitate gestorum , ut quod actum est, non facile legeretur. Unde visum est isto breviario cuncta complecti, ut ad signa numerorum, quae et in isto breviculo, et in ipsis gestis anno tantur, sine difficultate quisque inveniat quod voluerit. II. Ingressi itaque utrisque partibuS, Primo loco recitatum est rescriptum Imperatoris, quo jussit Collatio

Seriptus sub finem anni 11 - 2 Vide Retract. lib. I, cap. s. a Vide D. Guillon, lom. xxta, p. 28 -28s.

48쪽

3 AUGUSTINI EPISCOPInem inter memoratos episcopo fieri, ut superstitionem Manifesta ratio confutaret.

III. Secundo loco recitatum est edictum ipsius Cognitoris, quod per provinciam miSit, ut Convenirentur utriusque partis episcopi, et intra diemi alendarum Juniarum Conferendi causa Congregarentur Carthagine. In eo edicto basilicas sine jussione imperatoris reddidit Donatistis, qui Se Pollicerentur esse VenturoS, ut eo modo

eos ad conferendum etiam beneficiis invitaret. In eodem etiam edicto obtulit eis, ut alium quem vellent cum illo judicem constituerent Iuravitque Se hoc judicaturum

quod verita suasi Sset et caetera quke ad exit ortationem congregationis illorum eodem Continentur edicto.

IV. Tertio loco recitatum est alterum Cognitoris edictum. quod proposuit jam praeSentibus apud Carthaginem utriusque partis episcopis, qui locus et qui modus i. ollationis futurus esset, Supradicto die itidem commemorato et constitutora et admonuit ut ei pars utraque re Scriberet, utrum placerent quae comprehendit ed scio.

V. Quarto loco cum partis Donati episcopi exigerent proponi sibi ab adversariis qua causa fuissent congregati: Cognitor distulit, ut ex ordine prius onmia reCitarentur, quae ante diem Collationis acta fuerant. Et recitata est 1iotari Donatistarum , in qua dixerunt, non sibi placere quod in edicto suo posuit, ut hi Soli ex episcopis convenirent ad Collationis locuna, quos ad ipSam causam peragendam Caeteri delegiSSecit, qui omne triginta sex complebantur, decem et octo hinc, et decem et octo in dea id est, septem qui inter se disputarent, et alii septem qui concilio si opus esset adhiberentur , et alii quaterni qui gestis cuilo cliendis et conscribendis praeessent sed petiverunt Se omnes potiuS, qui venerant, adeSse de

Forte per pro ilicias.

49쪽

bereri ut eorum imaeriis appareret, dicentes quod eqsgdversarii paucos esse naentiti sint. Ibi dixerunt ita se omnes Veni SSe usque ad gravissimos senes, ut hi soli deesient, quos adversa Valetud corpori impedisset: et cae-iera quae ipsa notaria continentur. II. Quinto loco recitatae sunt litteraei Catholicorum, quas rescripserunt Cognitori, Sicut edicto Commonuerat, ipsinuantes Consentire se ad omnia , qu illo edicto fuerant ordinata. In eisdem litteris otiana Se obStrinxerunt, et polliciti sunt, quod si in parte Donati veritas eis dei nonstraretur Ecclesiae , non se illic episcopalem honorem quaesitui os Sed conSilium eorum Secuturos pro salute christianam si autem in sua communione potius Veritas ostenderetur Ecclesiae, honore episcopales eis non se negaturos De hoc d se steri hono pacis, ut intelligerent hi quibus hoc praestaretur, quod in eis Catholici non christianam conSecrationem, Sed humanum deteStaren ii ii errorem. Quod Si plebes duos in una Ecclesia episcopo ferre non poSSent, utriusque de medio recedentibus singuli constituerentur episcopi, ab eis episcopis ordi pandi, qui in suis plebibus singuli invenirentur. In eis eui litteris conam ei norata est etiam Causa Maximianistarum, ex qui hiis a st damnatis propter Pacem partis Itonati quos an in hoporthius integri susceperunt, et ab eis datum in sacrilego schismate baptismum non rescide runt Vet caetera quae in memorati litteris Continentur. ii dexto loco recitatum est etiam edictum ipsius Cognitoris, quod proposuerat Cum Supra dicta notaria Donatistarum , et Supradictis litteris Catholicorum insinuans populo , quae illi pars utraque rescripserit. Id Septimo loco recitatae sunt: litterae Catholicorum ad Cognitorem datae, quibus Donatistarum notariae reS