장음표시 사용
61쪽
BREVICULUS TOLLATIONIS TUM IONATIsTIs. 5bulis. Et cum se nota ignorare dicerent, petentes ut prius eis ederentur gesta conscripta , Cognito jussit, ut quod eorum notarii exceperant perlatis codicibus qui signati custodiebantur, eis recitaretUr, ne Contra SV UmConSensum venirent. Cumque et ipsi Saepe de gestorum editione cau- Sarentur, quod exceptore non OCCUrriSSenti geSta Conscribereri etiam hoc eis responSum St, quod notaria sua ideo se petisse dixerant edi sibi Catholicorum mandatum, ut ad praesentem diem inStructi occurrerent, quia exceptore occurrere Cum gestorum editione non possent L hi non invenientes quid dicerent, voluerunt iterum praescriptionem diei refricare , de qua fuerat ei Satis Super que responsum, et inde jam fuerat primo die transitum. Sed tunc eis Catholici etiam ad hoc responderunt, quod non solum in edicto Cognitoris,alendarum Iuniarum dies constitutus legeretur, Sed etiam ipsi octavosalendas Junias suum mandatum ConSCripSiSSent, cum jam transisset dies, quo dicebant agi debuiSSe causam, id est, quarto-decimos alenda duntas Dictum est etiam ipsum Primianum adialendas Iunia Se Pollicitum occurrere. Quae omnia ideo a Catholicis dicta sunt, quod audierant eos etiam in populo Suo de hac re invidiose locutos Gettamen inter haec omnia illi in petenda dilatione vehe mentissime perstiterunt. Quod cum vidissent Catholici ad hoc eis diu negari, ut gesta mulii Verbi onerarentur, petierunt Cognitorem , ut eis quam petebant dilationem concederet. Et conceSSa est ex dierum dilatio, respondentibus exceptoribus , quando editio gestorum posset occurrere , et illis promittentibus, cum gesta edita fuerint, se suis proSecutionibu SuhScripturos.
62쪽
I. TE Eetio die Collationis, id est, sexto Idus Junias,
ingressis partibuS, primo loco, utrum edita ei gesta fuerint, Cognitor inquisivit. Respondit ossicium se ante diem quam promi Serat edidisse , quod ex utriusque partis cautionibus probaretur. Et recitatae Sunt cautiones, qui bus constitit Catholicos accepisse gesta octavo Idus Junias hora diei quinta, Donatistas autem eodem die, tertia. II. Secundo loco cum Cognitor jussisset principale negotium jam proponi, dictum est a Catholicis, olim se agere velle principale negotium , et hoc esse , ut Crimina, quae solent Donatistoe dicere in Ecclesiam toto orbe dissu-sum , Si POSSent probarent. ReSpora Sum es tui Donatistis, ut prius quaereretur qui SSent qui agerent, ut morae sierent de discussione perSonarum. De qua re Cum diu Confligeretur, Catholicis recusantibus et ut remoti Superfluarum morarum tergiversationibus ad causam veniretur vehementer instantibus, contra Donatistoe obnixissime
contendebant, ut personae discuterentur, et agitabant ut exprimerentur qui petissent ab Imperatore istam seri Collationem Volebant enim ut constaret Catholicos esse petitores, ut ex forensi jure possent discutere persona petitoruma Cum jam in actione prima recitatum suisset Catholicorum mandatum, ubi Se ostendebant non petitores esse, Sed defensores adversus crimina , quo illi eorum communioni objicere solenta: Cum ipsi prius exegerint, ut EccleSis Causa non forensibus ornautis, se magis divinarum Scripturarum testimoniis ageretur; confessique fuerint, lecto Calliolicorum mandato, Scripturis sancti eo Ecclesiae causana firmare VoluiSSe, Seque ex
63쪽
eadem divinae Legis auctoritate Vicissim acturos esse pro
miserint. Tunc ergo quasi obliti quid exegeripi, et quid etiam ipsi polliciti fuerint, cum de Ecclesiae criminatione
et purgatione Catholici proposuissent agi oportere coeperunt personas quaerere Petitor' m, ut ea possent ex forensi jure discutere contra ergo Catholici resistebant. et propter Praescindendas mora S, qua eo et praeparare audierant, et innectere jam isset, int, PerseVeranter in- Stabant, ut Ecclesim causa potius ageretur. In conflictu Pei Ventrum In est, ut Imperatoris praepepliam quo Colliitionem jussisset fieri legeretur, ut e modo petitorum por-Sona constaret. Videbatur enim et Cognitori, ne quid 'onptistis etiam de ipso jure forensi, Veluti uita poscen- librum negaretur, prius petitorum Cos Stituenda esse per- donat. Caecepto ergo imperiali recitato, Collationem petisse Catholicos declarat una est, eamque QSSe OnCESSdia . Tunc Donatistae etiam preces nibus ab eis illa Collatio petita est, postulare coeperunt dic cum eis ipse Cognitor responderet, in Pragmatico rescripto prece inseri non sere , ad id se convexierunt, ut mandat una Catholico Tum equosa an laverant peti ab impe*atore Collationem eosdemque legatos quos ad hoc impetrandum miserant, ibi ederent atque proderent asserentes discutere se deuiter quae mandata Sunt, atque ibi in Venire poSSe in arida lacatholicorum quae de illis imperatori locuti sunt. Iloccum ipselligerent Catholici ad hoc inquiri, ut invenirentur oec siones quibus ProtiSi temporis morae aediliationes ingererentur, assesebant omni rast quod peterent ad causam poli pertinere quandoquidem Collatione fit ab eis petitam ipse Imperator apertissime ostendereti, cui tognitorem dederat, ut superstitionem manis Sta rati confutaret Livehementer Ufgebantur, ut es oti omnibus toxaruim
64쪽
interpositionibus, et aliarum interponendarum inquisitionibus, id potius ageretur quod ea Collatione agi ab
Imperatore Praeceptum est, quam et petitam ab illo et
III. Inter haec etiam de catholico nomines apud quos potius SSet Pauca ab utraque parte invicem dicta et objecta sunt, et JUSSum S principali Cau Spe potius reSerVari. Et post aliquanta identidem , cum catholici nominis facta mentione dicerent Donatistae apud se potius esse Catholicam interlocutus Si Cognitor, se interim sine cujusquam praejudici non poSSe aliter appellare Catholicos, quam eos appella Vit Imperator, a quo Cognitor datus est:
illos autem quanto magis Se esse Catholicos dicerent, lanio magis jam causam ipSam remoti morarum interpositionibus agere debere , in qua probare POSSent Se potius eSSe Catholicos Ilic Donati Stae PoSt tantas mora et tot interlocutiones Cognitori Contra eos prolatas, exigentis ut causa potita ageretur, atque teStanti de legatorum personis, vel mandat quod ei injunctum est, nec ad causam aliquid pertinere , nec sibi aliquid ut hinc requireret fuisse praeceptum dixerunt ut Si in legatis, vel mandato quod eis datum est manifestando, noluissent Catholici
obtemperare judicatis, Saltem hoc responderent, utrum loco petitorum ConSi Sterenta multum mirantibus Catholicis, cur eos Donati Stae dixerunt, in edendo legatorum mandato non parere judicatis Cum potius contra ipsos tam multis interlocutionibus Cognitor pronuntiaverat. Interrogaverunt ergo Catholici, quibus judicatis non paruerint. Et Donatisti ad hoc non respondentibus, interlocutus est Cognitor, ad illud quod de loco petitoris
Donatistae quaesierant, Catholici responderent. Et responderunt Se hoc Proponere, ut crimina quae Solent
Donatistae communioni eorum objicere vel probentur,
65쪽
vel diluantur ut possit Donatistarunt separatio vel defendi, vel corrigi. Tunc Cognitor Cum responSionem a Donatistis exigeret, responderunt Afros, qui se Catholicos dicerent, alienam causam velle defendere , hoc est, totius orbis Ecclesiam , de qua ibi nihil debere praejudicari, cum inter Afros hoc negotium Ventiletur; et expectari potius Ecclesiam transmarinam, ut qui vicerint , ipsi ad eam pertinere Videantur, et ipsi habeant catholicum no meum sed in sine proSecutioni Suae rurSUS de perSona petitoris ut ibi responderetur, postulaverunt tii Catholici ad utrumque breviter responderunt; et quia de Personis jam primo et Secundo judicio quaestio fuerit terminatas et quia Ecclesiae toto orbe dissusse , cui testimonium perhibet Scriptura divina, ipsi, non Donatistae,
communicant, unde Catholici merito et Sunt et vocantur. . Donatistae autem reSponderunt, non Catholicum nomen ex universitate gentium, Sed ex plenitudine Sacramentorum institutum: et petiverunt ut probarent Catholici sibi Communicare omne genteS. Quod Catholici cum gratissime acciperent, et peterent ut hoc probare permitterentur rursus illi de mandat illo, quod legati injunctum, edi sibi petiverant, quaestionem refriCare Coeperunt, et a causa Ecclesiae quae jam in medium diScutienda perve nerat, iterum reSilire, modo mandatum Supra dictum petendo, modo de petitori persona Ut ConStaret instando,
modo ut de his ipsis quae petierant judicaret Cognitor, exigendo de quibus jam toties fuerat interlocutus, et
eos illa frustra petere pronuntiaVerat. IV. Sed Cognitor, quanquam Viderentur non reCte petere edi sibi mandatum quod legatis injunctum est; quia, id quod sufficiebat ad causam Collationem petitam conia ceSSamque Constabat; non ei tamen Videbatur, injuste illos petere ut petitoris persona Constaret Catholici autem vi-cXL.
66쪽
dentes, quod jam sibi suerat antea nuntiatum, et hoc eorum intentione Satis intelligebant non ob aliud Donatista persona quaerere petitorum niSi ut liceret eis personarum discussione longissima temporum et dilationum moras inserere; quoniam Vehementer nolebant ut perveniretur ad causam, in qua se nihil habere quod dicerent, sicut re ipsa vel Sero postea patefecit, plenisSime sciebant: hoc ergo videntes Catholici, noluerunt personam SVScipere Petitorum, aSSerenteS non Se objicere crimina, sed objecta defendere; quae cum defendiSSent, et salSa esse demonStraSSent, ConSequenter eo apparere qui sint, et quanta iniquitate se ab unitate diviserint. Ilic Donatistae asserebant, quocumque modo etiam de ipsis criminibus quae vellent dilueres ultro Catholici cogerent Sibi adversarios reSpondere, petitorum eo habere personam. Sed Catholici respondebant, ad hoc e petisse Collationem, non
ubi objicerent diluenda, sed ubi objecta diliterint quo
niam et mandatum Donati Starum adverSus traditore et PerSecutore factum erat; et verba Priamiani, quando prius a Catholicis de Collatione conventus St, crimen eiSeum objicere testabantur, ubi dixerat: si Indignum est ut in unum conveniant silii martyrum et progenies traditorum tamet quamVi tunc Conferre noluiSSet, PoStea tamen
in judicio praefectorum se audiri et discuti velle dixerat. Quem eorum de Collatione consonSum tenentes Catholici, hoc ut seret ab Imperatore peti erant. V. Tunc jussit eos Cognitor objecta a se crimina jam probare, nec de petita Collatione personam petitoris ostendi, si etiam i, utrique petisse probarentur. Ilic Donatistae identidem petere coeperunt, ut de persona Pronuntiaret . . t pronuntiavit Cognitor, dicens, Si Collationem parSutraque PetiViSSet, eum esse petitoIem, qui crimina objiceret. Et
67쪽
exegerunt Donatistae, ut probaretur a Catholicis, utrum Collationem utrique petiverint. Ubi Cognitor cum dixisset diu doc Catholici probare debebunt tan ortus est iterum moratorius conflictu de catholico nomine et Don, istarum et Caecilianistarum. Deinde obtulerunt Catholici gesta habita in judici praesecturae, quibus probarent etiam Donatistas Collationem petisse. Quae cum jussisset Cognitor recitari, rursus illi ad praeterita redierunt, et de his ut pronuntiaret Cognitor flagitare coeperunt, de quibus toties pronuntiaverat, id eSt, de persona et de mandato legatorum, quod sibi ut ederetur toties Superfluo POStulaVerant. IIoc autem agebant, quantum intelligeb;-tur, timente ne gesta praesectoria legerentur, ubi suam causam quibusdam inconsideratis et temerarii responsionibus vulneraverant. Diu itaque conflictatum est ab eis, et maxime cum ipso Cognitore: cum ipsi peterent edi sibi mandatum legati injunctum, aut pronuntiaret eos hoc superfluo petivisse cille autem et pronuntiasSe Se diceret, ei pronuntiaret hoc omnino ad Proesen non pertinere judicium, ubi declararetur imperialibus litteris quid petitum esset quidve concessum. Et tandem aliquando ad JuSSum dia Coeperant geSta praefectoria recitari, Quorum gestorum cum dies et ConSules suissent recitati, continuo rursus Donatistae interruperunt, et eadem illa praeterita poscere coeperunt. Sed cum Cognitor interloqueretur, debere gesta recitari, ut de petitori PerSOna ConStaret; illi contra ab initio coeperunt dicere , Sse geSta Priora, quae deberent potius recitari. Contra a Catholicis dictum est, ideo illos nolle ut gesta praesectoria legerentur, quod In eis pro Secutiones propria formidarent. VI. Obtulerunt ergo Donatistae geSta Procon Sularia,
et vicariae praefecturae, ubi Catholici petierant eos actis in unicipalibus conveniri, ut Collatione utrorumque facta
68쪽
error de medio tolleretur, longe ante quam ipsam Collationem ab Imperatore petivissent: et his gestis Catholicos volebant ostendere, loco a SSistere petitorum, quia illic eos dixerant uisereticos, multa contra divinas leges huma-DaSque Committere , Contra hoc Catholici dicebant, ideo
se etiam tunc flagitasse Collationem, ut contra eorum crimina pro Ecclesia reSponderent. Itaque petiVerunt saepius uti ea geSta recitanda SSent, quae priora eSSe ConStaret, illa potius legerentur, ubi Donati Stae primitus causam Caeciliani ad Imperatorem Constantinum per Anulinum ProconSulem GCCu Sando miSerunt Q recitatisque gestis quae ipsi proferebant, non sunt recitata illa quae apud praefecto habita jam coeperant recitari. Et coepit esse conflictus, ut Si propterea gesta quae DonatiStoe protulerant, praehit Sunt geSti quae a Catholicis prolata suerant, quia priora reperta Sunt, uti PS a potiUS recitarentura Saltem poS i pSorum recitationem aecitarentur etiam illa longe priora, ubi eo appareret in hac tota causa quae
agebatur, primitu a CCUSatore eXtitiSSe per Proconsulem apud Imperatorem I Sta ergo ne reCitarentur, Vehementer monatistae obluctabantur , multis et multiplicibus prosecutionibus resiStentes, Sicut obluctati fuerant et extorserant ne illa praesectoria legerentur. In hac autem obluctatione Saepe repetebant illud jam detritum, et tot interlocutionibus Cognitoris repulsum, de mandato legatorum sibi edendo. Repetebant etiam quaeStionem, quae fuerat jam ante transacta, trum testimoniis Legis, an publicis gestis Catholici agere mallent, et dicebant, ut si testimonia divinae Legis eligerent, facerent omnium legum pul)si Carum gestorumque jacturam et Si autem Publicis legibus et gestis agere potius vellent, omitterent
divina documenta. Et tamen Si hoc eligerent Catholici, ut publicorum gestorum documentis potius agerent, di-
69쪽
Catholicis offerebantur gesta legerentur; eo quod haberent validam temporis praescriptionem, illam scilicet, de qua eis fuerat sussicienter et Catholicis, et ab ipso Cognitore responsum, quia ipsam Causam lapsam et agi jam
non posse dicebant, quia dies transierat quo menSes quatuor complerentur. Vehementer enim eo timere apparebat, ne gesta legerentur, quibus doceretur a majoribus eorum Caecilianum apud Imperatorem primitus accusatum, et deinde judiciis et ecclesiasticis et imperialibus
absolutum atque purgatum : OC St, ne PS Causa omnino, propter quam Ventum fuerat, ageretur, ubi se evi dentissime superari posse sentiebant. Si autem nolebant et timebant, ut hoc etiam confiteri cogerentur, dicentes quod sensim, id est, paulatim inducerentur in causam, et ad causae interna deducerenturm quod utique optare deberent, si non de inanibus et moratoriis praescriptionibus, sed de ipsius causae Veritate considerent. VII. Contra ergo Catholici cum Vehementer Conarentur, ut ad CauSam perVeniretur, quo eo prorSu nolle PerVenire Cernebant, respondebant tamen iterum atque
iterum eisdem ipsis quae illi toties jam transacta repete hant. Et quoniam duo erant quae in medium Venerant,
unum de editione mandati quod legatis injunctum est, alierum utrum divinis testimoniis, an gestis publicis a tholici agere mallent de mandati illius editione et Catholici responderunt, non ad eos, neque ad PraeSentem CaUSam omnino pertinere et ipse Cognitor, quod saepius Pronuntiaverat, iterum pronuutiavit, legatorum perSο- Sonam et mandatum quod susceperunt omnino Se non
posse discutere, et ab eo quod sibi injunctum est non debere discedere : quandoquidem satis apparebat imperialibus litteris quibus judo huic causae fuerat conSti-
70쪽
tutus, Collationem ab Imperatore Concessam. De illo autem altero, ubi quaerebant quid eligerent Catholici,
utrum divina documenta, an geSta publicam Saepius Catholici responderunt, si Donatistae hominum Crimina non objicerent, quae velut traditoribus objiCere ConSUEVerunt, Sed tantummodo id quaereretur, quae, vel ubi esset Ecclesia, nihil Se acturos publicis gestis, sed Scripturarum di-Vinarum tantummodo testimoniis disi autem in illa hominum aCCUSatione et Criminatione persisterent, quia et ipsi ista nisi talibus gestis demonstrare non possent, Sine dubio
et Catholicos hujusmodi crimina gestis publicis defensu-TOS; aliter enim ista nec accusari poterant, nec defendi. se eis saepius et a Catholicis et ab ipso Cognitore re petita et inculcata sunt, multis et variis modis multarum prosecutionum illis ad eadem redeuntibus, et eadem repetentibUS, ne ageretur a USa, De geSta legerentur quae
jam in manibus SSe cernebant. Sed aliquando vici Cognitor tam longas obstinationes, et jussit recitari quae a Catholicis data sunt et coepit tandem agi cauS Propter quam tot episcopi Partis utriusque Convenerant. Quod mirabiliter actum est ut cum monatiStae propterea
quaererent petitori personam ne perVeniretur ad Causam, ipsa inquisitio petitoris subito in medium mitteret
VIII. Tertio ero loco liae acta sunt octa Si relatio Anusini proconsulis ad Imperatorem ConStanimum: quam quaerentibus Donatistis unde prolata sit Catholici responderunt in archivo proconsulis, si dubitarent, Saequaerendum. In qua relatione evidentissime Continetur, ipsos primitus ad Imperatorem Constantinum Per memoratum proconsulem ea quae Caeciliano crimina objiciebant accusando misisse. Quia persecta DonatiStae quaerere Coeperunt, quem sibi Calliolici dicerent patrem. Quibus