장음표시 사용
271쪽
suae tranquillitas posset turbari. Din. se in suscepto opere continuo incumbere profitetur, atque eo magis terreri, quo plus progrederetur. Dis. I 3. doctrinam quam in S. Augustino reseravit, omnibus stuporem inculturam esse scribit. In alia epistola, si contingat meam doctrinam revelari, futurum est, ut tanquam delixus & somniator insignis audiam. Diff. IS. Augustinum degusto, fastidit Thomas. Dis . a I. rogat Sancyranum, ut sibi de Potentum ac Nobiliorum, maxime Religiosorum caetuum tavore ac patrocinio
prospiciat, quia inquit hoc necessarium privideo ad libri mei successum. CXIX. Vix lucem asipexit Augustinus Pansenti
duobus ab Auctoris morte annis, mox sequente ad tenebras damnatus est ab Urbano VIII. quoniam errores Baii imstaurare visus fuit. Excitavit fulmen hoc Vaticanum magnas in Gallia & Belgio Contentiones, quibus per octoginta de quinque Episcopos Galliae ad Innocem tium X. delatis causia haec magnis utrinque studiis Romae integro hiennio discussa fuit. Venerunt illuc una ex parte Rquibusdam Galliae Episicopis missi pro tuendis quinque famosis propositionibus
272쪽
e Jansensi libro extractis duo Theologiae
Doctores, & unus Licentiae gradu insignis, quibus postea duo alii accesserunt rex altera vero tres Theologiae Doctores ad promovendam & urgendam propositionum dictarum censuram ablegati fuerunt. Innocentius vero ad causam discutiendam
constituit Cardinales quidem Julium Roma S. Collegit Decanum, Bernardinum Spada, Martinum Ginnetum, Dominicum
Sechinum, & in hujus paullo post defuncti locum Fabium Cighium, quibus subinde additus est Card. Pamphilius rConsultores vero tredecim designavit,
Theologos e Religiosis Familiis doctiores,
scilicet duos Dominicanos, duos Augustinianos, duos Minores, duos Carmel, tas Discalceatos, unum Capucinum: item duos Theatinoso, unum e Servis Mariae, seu Servitam, alterum e Societate Jesu.
Inter hos aliqui libro Jansenti favebant, duo nimirum Dominicani Vincentius Candidus Magister S. Palatii, & Vincentius de Pretis Commissarius S. Ossicii: unus Augustinianus Visconti Praepolitus Generalis, unus e Minoribus Lucas Wading. Albietius vero Congregationis Secretarius est nominatus. Verum hunc, uti & P. Pallavicinum lJesultam, tanquam sibi merito suspectos a Congregatione removeri
273쪽
importune postularunt Jansienti defensores; quamvis incassum: pari enim ratione, respondebat illis Card. Spada, illi qui ex altera parte starent, recusare possent Dominicanos vel Franciscarios et . Sub initium quidem sansenti Patroni totis viribus institerunt ad obtinendas Congregationes seu Conventus publicos, in
quibus causa haec ultro citroque ventilaretur, quemadmodum in Celebri controversia cle auxiliis gratiae sub Clemente VIII. & Paulo V. factum esset. Sed responsum tulere: Satis de rei summa conis stare tum ex ipso Jansienti volumine, tum e literis Episcoporum Gallicanorum , tum e tot libris & scriptis hac de re in utram. ue partem editis, atque de sola propotionum censura ut agatur, superesserpublicas autem illas congregationes de
Auxiliis institutas fructu caruisse, qRum nihil de te ipsa decisum fuerit. Hac spe deiecti Jansentani aliam inivere Viam, ut vel imminens fulmen alio deflecterent, vel saltem prolongarent judicium ι atque per Oratorem Regis Christianissimi scriptum Memoriale adpellant pontinci obtulerunt , quo declarabant inprimis. se solummodo versatilem illam & libero
274쪽
Historica seu cintroversiae caeci Tor
athitrio subditam in Molinae sensu gratiam impugnarer dein nihil eorum, quae in quinque Jansienti propositionibus continerentur, se defendere praeter griitia messicacem: demum nullam se de Jaei senio Curam gerere , neque libri ipsius cle semsionem in se suscipere. Ita satis callide illi; sed rursum frustra. Quippe qotestio haud erat de gratia sussiciente Moliniana, neque de gratia essicaci Thomistica , sed de essicaci in perverso sensu sanNenii,
quem toto conatu tuebanturi Deliique - rebus omnibus rite discussis post celebratas duorum annorum sipatio triginta sex Comgregationes an. i ,s3. ultima die Maii Innocentius Constitutionem et idit, cuius initium: Cum occasione impressonisubri &c. in qua singulas quinque prO- 'positiones Variis affectas censurae notis condemnavit. Sunt autem sequentes:
L Aliqua Dei pracepta hominibus iu- sis bolentibus se conantibus secundum prasentes, quas habent vires, funt impossibilia; aes quoque illis gratia, quo possibilia flant. Censura i Temerariam simpiam, blasphemam, anathemate damna tam , & bareticam declaramus, uti imiem damnamin.
II. Interiori gratia in flatu natur L a nunsuam re itur. Censurar 5
275쪽
reticam declaramus, uti talem dam-
III. merendum vel demerendum iu flatu natura lapsa non requiritur in bo- minitus tibertas a necessitate, sed sinicit Iibertas a coactione. Censura: hareticam declaramus, Er uti talem damnamus. IV Semipelagiani admittebant praυ nientis Gratia interioris necestatem ad singulos actus, etiam ad initium Mei, an hoc haeretici, quod vellent, eam gratiam talem esse, cui posset humana voluntas res ere, vel obtemperare. Censura r Falsam γ hareticam declaramus, talem damna g. V. Semipelagianum es dicere, Grisitam pro omnibus omnino hominilus moritium esse, aut sanguinem fudisse. Conlurar Impiam , blasphemam, contumeliosam, Diviana pietati derogantem, γ' bireticam δε- claramus, uti talem damnam s. Heic enimvero omnem in partem instar colubri torquere se vili sint Ian lenii Asie-Clae, quos Vulgus modo Ian senistas adpellat. Ac primo quidem, quum palam huic judicio Sedis Apostolicae necdum auderent Contradicere, negarunt, has propositiones contineri in Augustino Jarbienti: paullo post, ubi positis ante oculos Jans ii verbis palam id demonstrata
276쪽
tum ipsis fuerat, asserebant secundo eas ι .sensu a mente Auctoris prorsus alieno proscriptas fuisse, atque in eo sensu, in quo damnatae sunt, a Jansenio esse ii tensas negarunt. Verum & hoc effugium sustulit Innocentii successor Alexander VII. edita an . Iss6. I 6. Octobr. Bulla,
quae inter alia sic loquitur: Cum Aut a cepimus, nonnulti iniquitatis Alii prad, Eas quinque propositiones vel in libro ora dicto non reperiri, ves non in sensu ab eodem intento damnatas fuisse viserere non reformidant, nos qui omnia sumenter attente perspeximus, quinque illas proso tiones ex libro praememorati Rusenii excerptas, ac tu sensu ab eodem Corn.
pang. intento damnatas fuisse desinimus
vir declaramus, ac uti tales iterum damnamus. Non minus idem pontis ex ueallas praecluderet Jansentanis evadendi vias, edidit postmodum formulam iuramenti, ab omnibus in Gallia quibuscunque Ecclesiasticis praestandi in haec uerbarcinsitutioni Apostolicas Innocentii X ae Alexandri VII. me subjicio, quinque propositiones ex Pansienti Iibro excerptas. in Mensu ab eodem Auctore intento, proutilus Sedes Apostolica per pras dictas Consi-
tutiones damnavit, sincero animo reuicio, ac damno, ita juro ξ c. POii h Gec
277쪽
tertio quum Jansentani praetenderent, triplicem sensum propositionum illarum
esse posse, nec satis constare, qualis damnatus sit, qualisve fuerit inter tres illos ansenti, Innocentius XII. an. I 69 . 6. Febr. dato in lucem Decreto vetuit dicere, allum sensum a Jansenio intentum, aut a Pontificibus damnatum esse, quam o, vlumi Sensus Vero obvius, ait Decr hum, est ille, quem verba cuique statim offerunt in ea significatione, quam ex institutione habent, quique quasi praedominans est, ac statim se legentibus ingerit. Sic equidem causa finita est, ut loquitur Clemens XI in Bulla Vineam Do mini Sabaoth, non tamen sicut par erat, finitus est error Apostolico toties mucrone percussus. Quippe quarto asserere ausi sunt Iansieniani, iuramentum illud praestari quidem posse, non tamen necessi
rium esse, ut animus verbis Consormetur , & interius ita quis sentiat, uti enuntiat exterius, sed satis esse respectuosum γ obsequi um Jentium tenere, ne pu-hlice contradicatur illi, quod Ecclesia decidit. Sed haec doctrina tanquam Omnis periurii ac perfidiae asylum, qua Vul- gata exhorruit Ecclesia, illico damnata fuit a memorato Clemente XI. in citata
278쪽
Historica seu Controversae Ne. It
I6. Jul. promulgata, in qua Antecesso. rum suorum hac de re Constitutiones adprobat, confirmat, & innovat, simul.
que declarate Obedientia, qua praedictis Apostolicis Constitutionibus debetur, obsequissio illo suntio minime fiatis eri, sed damnatum in quinque propositionibus Pan- Meuiani libri siensum, quem illarion verba prvi erunt, ab omnibus cirisi 'irilibus ut bareticum non ore solum, sed F corde rejici ac damnari debere, nec alia mente, animo, aut credulitate superadicta Formula fiubscribi licite posse. Verum huius quoque fulminis ictum ut a capite suo averterent Jansentani, Confugerunt denique quinto ad subtilem admodum Mistinctionem inter quinsionem juris facti: quaestionem iuris in praesenti casu esse posse, an aliqua dei praecepta hominibus iustis Sc. sint observatu impost hilia, uti asserit prima propositio dam
nata et an interiori gratiae in statu naturae lapsae nunquam resistatur, ut docet sie-Cunda &c. Quaestionem vero facti esse, an quinque illas propositiones eo in sensu, in quo damnatae sunt, defenderit, ct an in sensu, in quo Jan senius defendit, sint damnatae. Hac distinctione se .li asserebant: quidquid demum sit de quaestionibus juris, saltem in quaestioni
279쪽
hus facti Pontificem ut quemvis alium hominem aut doctorem errori obno. xium esse , ac neutiquam infallibilis eatis dono praeditum. Verum quam inane sit effugium istud , a causae d speratae defensoribus inventum , ut alia taceam, facile patet cuivis vel obiter consideranti, si errandi periculo obnoxia foret Ecclesia vel Pontifex in decidendis facti dogmatici quaestionibus circa sensum librorum aut propositionum quarumdam ad religionis doctrinam pem tinentium, nullus esset haereticus, qua aperte convinci di haeresis damnari poNset: Semper enim scuto isthoc se ac prava dogmata sua tueri posset asserens, alienum esse sensum , longeque a ment. sua remotum, quam Ecclesia vel Ponti . sex illis affinxit, dum proscripsit. Quis enim est, qui propriam adlegat turpitudinem Sic igitur oppressa videri pol rat seditiose Jansienti factio, nisi novum ducem & caput nacta fuisset Paschasium Quesnellum natum Parisiis an. I 634. Ur torii Gallicani a Cardinale Berullo insi tuti Presbyterum, qui libro quodam Comsiderationum moralium in Novum Test mentum gallico idiomate in lucem editito prava dogmata instauravit, Ec novoala ausus janienianam sectam erexit. Libee
280쪽
Historica seu Controuersae eri. 7r 3
hic eo maiorem animarum stragem Eo.esesiam intulit, quo Venenum occultius S sub splendida pietatis imagine latens in intima fidelium, etiam Religionis vinculo eo strictorum, praecipue sacrarum Deo virginum in coenobiis viscera pene, travit. Quare Clemens XI. piis ac sit, pius repetitis tum Ludovici XLV. Galli irum Regis, tum majoris longe ac sani ris Cleri Gallicani & Antistitum partis precibus ac votis adductus novam an. I7I3ω8. Septembr. Constitutionem universae Ecclesiae proposuit, cuius exordium rUnigenitus Dei Filius. quaque centum S unam propositiones e libro Quesnelli depromtas debita censura notavit, scilicet omnes & singulas tanquam falsas, captio fias, male finantes, piarum aurium inen vas, scandalosas , perniciosius , rem Orias , Ecclesia ejus praxi injurio
fas, neque in Ecclesiam solum, sed etiam in potestates secuti contumelio as, seditio. Ias , impias , blasphemas, suspectas de b
res, ne haeresen ipsam sapi res, nec non ba reticis, haresibus, ac etiam schisemati faventra , erroneas , res proximas , pluries damnatas, ac demum etiam
reticas, variasque bareses, ου potiss-mum illas, qua in famosis Ianfinii pro puritionibus, θ' quidem eo insensui in quo