장음표시 사용
51쪽
per quam possidetur hoc bonum. Porro alia est beatitudo naturalis seu felicitas, quae consititit in possessione dei per actus naturalest alia supernaturalis, ad quam sumus elevati, & quae consistit in perfecta dei posse ilione per actus supernaturales intellectus & voluntatis. Beatitudinis naturalis possibilitatem impugnarunt Lutherus, deinde Calvinus, & pothhos errorem recoxerunt Bajus & Janse-nius. Sed postibilem esse ratio & auctoritas probant, quia certum est, Deum non posse hominem condere , nisi ut sitheatus aliqua beatitudine, & aliunde ceratum est, illam ad quam nunc sumus ele vati, esse omnino indebitam, uti definitum est contra Baium a Pio V. damnan. te piopositionem ejus vigesimam pri
De heatitudicie autem formali, in quo posita sit, acriter disputant Theologi. Ce tum est, quod non consistat in aliqua unione physica substantiae divinae cum subissantia animae, ut docuit Henricus a Ganis clavo c) neque in vera & reali tran formatione animae in Deum . & suurri principium, quemadmodum voluerunt aliis qui contemplativi, quos redarguit Les,
sius cri). Quando igitur aliqui Patrum
52쪽
dixerunt Beatos in Deum transformari, intelligendi sunt de transformatione morali, qua Beati absorbentur in amore Dei S perfecta conformatione, cum illius vo- duntate. Num vero consistat beatit, do formalis in solo actu in ellecti s per visionem, ut vult S. Thomas, aut in solo
actu voluntatis per amorem, Ut contra docet Scotus, controversia est, quam bene
admodum definire vident: r ili , qui utramque sententiam concitant, & cum Doctore Seraphico Bonaventura, pliaribusque aliis eam nec in L lo actu intellectus, nec in solo actu voluntatis, sed in utroque, nempe visione intuitiva & amore fruitivo Dei constituunt, quoniam S. Scriptura & Patres modo visioni, modo frui ioni, modo utriqne rationem beatitudinis tribuunt. Visioni ce): Beati mum do corde, quoniam Deum videbunt. in
quae Uetha S. Augti itinus cf). Et ipsa visis es facie ad faciem, qua summum pramium promittitur justis. F; uitioni g : intra in gaudium Domini tui, cui Consonat illud ij sit na Augustini ch ipsia es Eeata vita gaudere ad te, de te,
53쪽
er propter te. Utrique ci) r Satiabor, cum apparuerit gloria tua. & Irenaeus k Purticipatio Dei es videre Deum , effrui benignitate ejus. Et reipsa per hos
geminos actus intellectus & voluntatis, scilicet visionem & amorem habetur ple
na γ perfecta posse o summi boni , in
qua consistit vera beatitudo & felicitas. ut autem etiam perfecte satiet heatum, cognosci debet ab eo, quod finem nunquam sit habitura. LXXXI. . Verum ut intellectus humanus ad v, sonem Dei summi boni pervenire possit, lumine gloriae illum indigere communis. sime docent Theologi contra Beguardos di Beguinas, quorum error scilicet quod quaelibet natura intellectualis in se ipsa naturaliter sit beata, quodque anima non indigeat lumine gloriae ipsiam elevante ad Deum videndum, & eo beate fruendum damnatus fuit in Concilio Viennensi. Hinc non admittunt Theologi , possibilem esse intellectum creatum, cui visio beata naturaliter debeatur. Deus enim lucem
inhabitat inare bilem l . Multo minus
favorem hunc oculo corporeo indulgent, quem
54쪽
quem ne elevari quidem posse docent ad videndum Deum, utpote qui neque color est, neque lux. Sperabat quidem Job, in carne aliquando videre Deum, sed imcarnatum. Gravioris momenti quaesti nes geminas heic excitant auctores e primam, num ulli hominum in hac etiain. num vita, seu in Ula ut loquuntur, favor ille videndi Deum concessus, fuerit hunc non pauci indulgent Mosi, de quo ipse Deus cm testatur et At non talis semvus meus Moses. . . Os enim ad os loquor
ei, γ palam, non per animata , Ruras Dominum videt. Item 1'aullo gentium Doctori, qui de se ipso fatetur n
quod raptus fuerit in tertium coelum seu . paradysium, sive in corpore sive extra corpus, & arcana ibi verba audiverit, quae non licet homini Ioaui. Paraclysus autem hic non fuit ille norius voluptatis, sed coelum empyreum, Dei & Beatorum sedes. Multi etiam SS. Patrum di Doctorum pro Mose ac Paullo deceditant. Verum alii sunt, & forte major Patrum ac Doctorum numeruS, qui nemini mortalium in hac vita concessam fuistis contendunt praerogativam visionis, ne ad breve quidem tempus, qua Deum
55쪽
ipsum intueri licuerit; probantque hanc legem cunctis hominibus praescriptam e pluribus S. Scripturae locis : Non poteris videre faciem meam. non enim videbitnete homo , vivet, dixit Deus Mosi co).cuem nullas hominum vidit, nec videre potes, scilicet in hac vita p . & Irenaeus q igitur ait, neque Moses vidit Deum, nec htias, nec Ezechiel adde P. ullum) qui multa de coelestibus viderunt; qua autem ab bis videbantur, erant sim titudines claritatis Domini. Altera quaestio est, an Justorum animae, CorporiS solutae vinculis, si nihil luendum post mortem ipsis supersit, quam primum de ante ultimum illud ac generale judicium
ad claram Dei visionem admittant T. Occasionem controversiae primus praebuit Cerinthus seculo primo, auctor fabulae de regno Christi post universialem An stasin per mille annos continuando inter commessationes, & nuptiarum Voluptates et Papia vero, qui discipulus S. Joamnis fuisse dicitur, & Chili astarum Ant signanus , amandatis obscenis Cerinthi deliciis in hoc mille annorum regno cluntaxat locum dabat licitis corporis voluptatibus. Denique fuerunt, qui etiam lici co Ex. . A . p Ad Timotb. 6. q) L. 4.
56쪽
Iicitis corporis voluptatibus exclusis solas animi spirituales castasque delicias admi tebant et atque haec ultima opinio etiam Patrum aliquos, ut Irenaeum, Apollinarem, Tertullianum, Lactantium &c. &ι aliquando etiam Augustinum patronos nacta est. nam quaestio haec eo tempore in 'utramque pRrtem Ventilata quidem, ne
clum tamen ultimo Ecclesiae iudicio decisia fuit. Theologi nunc sequentia hoc in negotio dogmata ordine quodam proserunt. Primo quidem docent, a heatitudine sempiterna excidere omnes illas animas, quae in statu peccati gravis nondum expiati ex thac vita migrantes iusto dei iudicio ad inferni supplicia damnantur, quorum aeter nitatem definiit contra Origenem Synois clus Generalis V. Secundo: Illorum an, mas , qui in gratia quidem decedunt, non- dum tamen pro peccatis in vita commissis plene satisfecerunt, in purgatorii poenis detineri, donec residuas pecCatorum ma-Culas penitus expiarint. Tertio r Illos qui post consummatam a Christo redemptionem omni reatu tam culpae quam pC nae vacui e vita migrant, non debere eX- spectare in loco quodam tertio generalem Corporum resurrectionem, aut post extremum judicii diem per mille annos cum Christo in terris regnaturos esse, ut Mil. Ii 3 i lena
57쪽
lenarit voluerunte sed mox ab obitu ad visionem Dei intuitivam admitti. Quam do autem D. Joannes in Apocalypsi memtionem facit regni Iustorum cum Christo per mille annos, loquitur de regno, quod adventum Anti-Christi praecedet, qui multos seducet, donec ipse perdatur. Haec autem visio beata non est aequalis
resipectu omnium , uti post Iovinianum docuit Lutherus; sed est proportioni meis
ritorum commensurata, dicente Apostolo cor Unusquisque autem propriam me cedem accipiet Becundum suum laborem. unde D. Polycarpus, quemadmodum leg, tur in Actis martyrii, Deum iudicem ita alloquiturr Merita mea doloris instimatione pensabo : quanto graviora pertulero, ranto majora praemia prensiabo. Disputant autem Theologi inter se, quaenam caussa, quodque inaequalitatis hujus principium sive num intellectus, magis vel minus perfectus & perspicax Z an vero lumen gloriae magis vel minus vivax & fulgidum num utrumque simul Θ pro posteriore pa te stat D. I homas cs , quem sequuntur Plures Theologorum. Nam in tantum, inquit S. Doctor, intellectus creatus divinam essentiam perfectius vel minus perfecte cognoscit, in quantum majori vel minorico T. Car. a. s Hic f. 1a. ο γ
58쪽
Mori lumine perfunditur. Non solum amtem lumen gloriae elevat intellectum ad
Deum clare videndum, sed etiam Volumtatem ad eum amandum suavissima quadam vi necessitat. hinc a Beatis peccandi Potentiam excludunt, docentque Beatos esse impeccabiles contra Origenem cum S. Scriptura, quae pluribus in locis beat, tudinem fore perpetuam asserit, nec eamdem posse cum ullo peccato Consistere.
Vocatur enim ct bareditas incorruptibistis, incontaminata, immarcescibilis. quippe clara visio summi boni necessitat illos ad amorem ex genere suo perfectissimum, ac proinde omnem affectum pravum &peccaminosum vel levissimum excludit. Quamvis vero ad essentiam seu perfectionem essentialem beatitudinis ex natura rei non requiratur neque corpus aut perfectio corporis, neque hona eXterna, ne que societas hominum, neque ullus usus
aut delectatio sensuum , quum visio &amor dei in patria perfecte, uti diximus,
heatos satiet; ad hos autem actus neque Corpus neque sensus, aliave bona externa sint necessaria r ad beatitudinem tamen accidentalem requirunt communissimuΤheologi tum integritatem ac perfectionem corporis suo tempore rursius assumendis ζ x. Petr. r. I i
59쪽
di, tum bona quaedam exteriora, nimirum possess1 mem coeli empyrei , societatem & consuetudinem amicorum similiter heatorum , tum oblectamenta sensuum purissima. Quare secund m S S. Patres& maxime Augustinum cu) corpora iustorum in resurrectione erunt integra, &omnis desectus ac deformitatis expertia,srnulque vigore virilis aetatis praedita, quem circa trigesimum a nativitate annum unusquisque vel habuit, vel habiturus
fuisset, si eo usque vixisset, id quod colligunt e verbis Apost ii cx) Donec occum
ramus omnes . . . in virum perfectum, inmensuram retatis plenitudinis Christ. De coeti possellione dicit Claristus apud Evangelistam r siuoniam ipsorum es regnum
coelorum. Societatem amicorum innuunt ea nomina, quibus Scriptura beatitudinem denotar, Vocando regnum coelorum,
novam civitatem , causem Hierusalem, i ἱ em coia vivium. Oblectamenta sensuum ostendjt ratio et Deus enim post hanc vitam non nilnus est benignus in dando praemio, quam severus & justus in puniendo peccato : licut ergo in vindictam peccari omnos sensus damnatorum post resum rectionem cruciabuntur, ita par est etiam iri u L. 22. de Civit. Dei. e. 15. m. Ad Ephes. 4.
60쪽
in praemium virtutis omnes sensus beatorum oblectati. hinc apud Matthaeum cyb dicitur: Meroes veso copiosa es in estis.
Quatuor autem dotes beatorum corpo
rum adsignantur, nimirum impassibilitas, subtilitas, agilitas, S claritas, quaS Pl .ribus explicant Theologi.
S. VI. . . Tractatus de acyibus humanis. εLXXXII. um beatitudo supernaturalis in hae. proVidentia non gratis a Deo con- concedatur homini, sed hic suam quoque symbolam per bona opera conferre dein heat, hinc transeunt Theologi ad actus humanos rite ordinandos. Tendit enim homo ad felicitatem non palsibus, sed actionibus suis, id est, humanis, quas generatim triplici modo heic Considerant. iidem Theologi, scilicet ut Voluntarias, ut liberas, ut honestas. Quippe ad actiones, ut humanae sint, seu tales, quarum homo Dominus est quemadmodum definit S. Thomas et) voluntarias & liberas
ut autem ad finem ultimum conducant, etiam m C p. 5. Σὶ x. a. f. T. a. T.