장음표시 사용
161쪽
Quae res conferri debeant. I fit
erri debent a liberis bona omnia profecta a parentibus, quibus succedere Molunt S. 638. Quae fissi a parentibus aequirere omiserunt. collationi non subjacent: nisi possederint , et dolo mala Possedere desierint. S. 639.
Quae Post mortem parentis ab pso, uel ab alio, etiamsi defuncti parentis contemplatione , ad Ilios ρervenerant, conferri non debent; nec quae tini ex liberis meciali jure acquiruntur. S. 6 o. Conferri non debent, quae siti a parentibus titulo oneroso consecuti sunt. S. 64 i. Dos, atque donatio Propter n tias collationi subsunt: hodie sola consentir dos Profecta ab eo, cui succeditur. S. 6 aDos neρti suo data in successione Patris conferet debet, si a s MPtem patris conten latione dolaverit. S. 643. Dos, quam mulier sine cu*a sua amisit, in succesSione non confertur. S. 644. Collationi non subjacent res a parentibus donatae, ut sita se sam, maritum, Meltiberos aleret. S. 645. Donationis Proρter nuptias iure censentur res a Parentibus sim uxorem diacenti lue, ut Nonsae se gratiorem praestaret, atque ad illius nutias facilius per-Meniret. S. 646. Collationi non subjacene subitis fracti occasione nutiarum, ne e Mestium , C-ὐDii , et festisitatis nuptialis: nisi alia denoscatur Parentum i endentium uoluntas.
Qid si ex his rebus quaedam sversint ροst mortem Parentis Z S. 649. Donationes simplices non conferuntur: nisi Parens aliter caverit, rei in alteriam ex Iliis dotem , oes donationem ρmρter nutias erogauerit. S. 65o., et 65r. Donatio, quae in donantis utilitatem Dergit, an conferri debeat 8 S. 65 a. Donatio facta in contractu matrimonii, et fauore nuρtiarum si lex non est: sed Ob caussam; atque ideo conferri debet S. 653., et 654. Donatio remuneratoria non confertur. Θibtis argumentis merita demonstrentur' S. 655. Proρonitur dulex quaeatio de iure sin licis donationis. S. 656. Donatio sim lex co/ferenda est a liberis emancmatis, si succedere relint cum suis, sire ab intestato, sire ex testamento. S. 657. Donatio si lex non confertur, si Ditis, in quem erogata fuit, cogere nolit alios ad dotem, oel donationem Promer nutias conferendam. S. 658. Donationum si licium m ensatio fit, ilia vi conjerri non debeant, si puter in iantim ex stiis si licem donationem contialerit, in alterum, tum si licem, tum ρ ρter nivitas. S. 659. Con rei debent res omnes a ρatre ad filium projectae seraeter alimerita; nisi Parens
donandi animo ρro stiis i enderit. S. 66o.
Alimentoriam nomine hic venium cibaria, stes, et quae necessaria sunt au illac Plinas, Mel artes, sectimium decentiam status, et uires Patrimonii. S. 66r.
Donandi animus Praesumitur in Parentibus, qui in siliorum utilitatem iisendunt, nisi aliud demonstretur. S. 66 a.
162쪽
lsia ris ud. lib. III. tu. II. cap. III. i Mi Ta. Pater non creditur velle repetere, quod i endit, ut filius consequeretur sicliam . xi I benescium, quod nec uendi ρoteat, nec in haeredes transmittitur. S. 663 Militiae nomine armata , togata , Palatina, et litterata intelligistin S. 664. - l. 6. Officia quaedam vud Romanos ad haeredes transmitiebantur, quaedam etiam Men--22 22 dere , et ρignori dare licebat , non alia. S. 665. Conferri non debent, quue Pater Pendit pro flis studiorum caussa, nisi Patrimonii ratione habita , immodici sint. S. 666. Quid si Mitis, in cujus studia Pater i endit, quaedam bona habeat, quorum pator legitimus administrator sit 8 S. 667. Bibliotheca studiorum an Peculio qtiasi castrensi adnumeranda sit 8 S. 668.
Libri Pretio aestimantur, atque in haeredes transeunL S. 669. Pater libros tini sim comparans non censetiar eorum dominitam a se abdicare; nec inaequalitatem inducere oelio odio caeterorum siliorum. S. 67o. Milites armati muter grauissima Misae Pericula, quae subeunt, singularibus PriLIegiis digni sunt Prae togatis militibus. S. 67 ., ct 67 a. Fratres non tenentur Pro stulte in studia in eradere, licet Pater ρω limis sti tus in haec fecerit. S. 673. Haeredes patris non tenentur ad id, quod Pater Pietate ducitis fecisset, vel etiam ea Paternae Pietatis ossisio facere debuisset. S. 6 4.
I ensae studiorum ex communi Patrimonio fratrum, qui in bonorum communione Perseuerant, sieri debent, si immodicae non sint. S. 675.
Conferri debent, quae ρaωr in totitis familiae utititatem filio donaoit. Quid do rebus sim seorsim de nil a ρatre datis p S. 6 6. Quae sitas ρatri debet ex contractra, Mel quae parer ex silii delicto soluit, eoli sioni subacent. Quid si ρater Ilium ab hostibus, Mel a barbaris curum re--
Conferre debet filius, quae contra justam ρatris Moluntatem made consti sit. S. 673. Fecialium aduentilium non confertur: nec illius usu fructus, quem Pater, etiam acquisitum , filio remirerit. S. 679. Lucrum dotis, quod silius familias, mortua sine liberis uxore, acquirit, collationi non subest. S. 68o. An conferri debeant bona, qtiae situs familias sua in stria comamoit, artes, pes negotiationem exercendo p S. 68 i. Pectilium castrense, et quasi castrense ab onere collationis plerumque eae lasunt. S. 68 a. Titulus clericalis a patre da tis silio in successione tum intestata, eum testamentaria conferendus eat. S. 683. Donatio sim facta titiali clericalis nomine Mere ob caussam est, quae donatarii commodum reFicit. S. 684. Cur clerici clericalis tituli a ρatre dati fructus, Miso etiam Patre, Pierio jure Perci-ρiant, non tamen δε eo testari ρossint, nec maecstium in successione habeant. S. 685. An suda conferri debeant, nec ne, res pendet ere dioersis locottian legibias, sera- tuus , oes consuetudine. S. 686.
Fructus ex relias conre radia ρereepti, Miso parente, colliationi non subsunt, utique percePti post mortem donantis. Quid de aere alieno contracto in utititialem rerum com
Ietioralis regula hic in primis pracstituenda est, videlicet conferri debere a filiis, qui parentibus ab intestato, vel ex testamento succedere velint, bona omnia pro 'ctitia, Seu quae a parentibus utriusque sexus, sive primi, sive remoliorum graduum
163쪽
Quae res conferri debeant. 163 ad filios successores pervenerunt, cum adhuc viverent Parentes siὶ; ut ita servetur imi. l. 3 inter liberos succedentes aequalitas sa), quam parentes servari velle praesumuntur 33. st
αὶ L. i. in Princiρ. hoc tit 3ὶ Novell. 18. cv. Illud quoque 6., I Non solum 67. S. I . V de ritia nuρtiar. 23. I. S. 639.
Igitur, quae ad liberos pervenerunt, conferri debent, non vero quae filii acquirerea parentibus potuissent, nec tamen acquirere voluerunt, licet dolo malo id fgerint; quia et sibi insidiati sunt, ait Ulpianus siὶ: nec leges acquirendi necessitatem alicui
injungunt, ut alteri quandoque prosit. Sane, si dolo malo possidere desierit, quod jam tenebat, hoc ipsum in collationem venit sal; qui, adhuc possidere intelligitur, qui dolo possessionem amisit 37. 1ὶ L. i. S. Confert- 23. in μι. f. hoc sit. αὶ D. ι. i. S 23. in Princ. 3ὶ L. Non fraudantur 134. in ρrincip. V. de reg. fur. so. i . S. 64O. Nee etiam conferri debent a liberis, quae post mortem patris, vel ab ipso parente si , vel ab alio, licet defuncti parentis intuitu, ad ipsos perveniunt ia); desicit enim pro prioribus voluntas patris S. 635. ; posteriora autem bona paterna videri nequeunt, licet data contemplatione meritorum defuncti patris; alioquin silio non aeruirerentur, si haeres Patris non esset, quod nemo dixerit. Idem ferri debet iudiciume illis rebus, quae uni ex liberis speciatim cedunt, puta primogenio 3ὶ; quia haec
extra caussam haereditatis Constituta existimantur.
si D. l. Si donatione 13. , I. Nec emancpati 15. cod. hoc ej αὶ Fab. cod. famil. erciscund lib. 3. sic α 5. desin. I l. in Princiρ. 3ὶ Tinaque de jur. Primogenitian quaeat. 5 I. I. 641. Haec generatim sumpta ab omnibus probantur; sed, quia plures sunt rerum species, quae a parentibus, dum adhuc vivunt, ad filios perveniunt, praecipua expendere non inopportunum ducimus; perveniunt, inquam , titulo lucrativo: quae enim si ius emancipatus, puta Per smptionem, aut permutationem, vel simili alia caussa habuit, conferri non debent ii 3; nec enim deterior est filii, quam extranei cum patre contrahentis conditio: nec aequalitas inter liberos inducenda, quae collationi caussam praebuit a , rerum ex caussa onerosa aequisitarum collationem postulat.
Inter res prosecutias a descendentibus conserendas caeteris tiberis, cum de ascendentis successione quaestio est, praecipuum locum tenent dos mulieri nupturae tradita , atque donatio propter nuptias in filium a parentibus occasione matrimonii Progata si : olim etiam dos adventitia conserebatur αὶ: hodie vero sola prosecutia, sive a Patre, sive a matre, sive ab alio quocumque ascendente data fuerit 3 .
Cum autem collatio fieri tantum debeat in bonis ejus, a quo dos, vel dona uo prosecta est ii: atque ideo dos a patre data in haereditate matris non conseratur ia :si fingamus, dotem nepti ab avo traditam fuisse, haec a filia conserenda erit in suc-
164쪽
I t. l. 3. csessione Patris , utique si avus patris contemplatione neptem dotaverit s3ὶ: alioquin collatio cessabit; nec enim a Patre prosectum videri potest, quod alius, neptis ipsiustii a coutemplatione, tradidit . Co i. 1 s. si in Thesaur. dec. 46. Num. 9.--- ain V. d. TOm. V. Pag. 177. S. 669.
Mulierem, quae dotem sine culpa sua amiserit, ad conserendum non tenori si , jam riuauimus S. 639. ): utique vero tenebitur, si culpa sua res dotales perierint, vel deteriores effectae sint a sicut enim acquitas non patitur, ut damnum sentiat ille, cui nec dolus, nec culpa Potest imputari; ita aequum est, damnum illius oneric,so, qui ex culpa sua detrimentum patitur 3
Dotem prosectitiam a filia conserendam esse, omnes satentur: sed non consentiunt, an idem ilicendum sit de rebus a patre donatis filiae, ut se, maritum , vel liberosuleret: Plerique tamen, et merito, defendunt si , hasce res collationi neutiquam subiacere; neque enim ad caussam dotis ullo modo referri possunt, quasi amplior ex his essecta sit: sed potius censeri debent iure donationis simplicis, quam minime conferri alibi diximus saὶ, atque inserius demonstrabimus. si Vori in Pandere de dot. collation. lib. 37. sit. 7. Num. 4. a) V. Tom. IV. S. 745., Fab. cod. hoc sit. de collationib. lib. 6. til. 4. δε it. 4.
Dos a filia consertur, donatio a sillo S. ticia. : an vero donationis propter nuptias jura sequantur res a parentibus filio uxorem ducenti traditae, ut gratiorem se sponsae praeberet, atque illius nuptiis facilius potiretur, non eadem est ominum sententia :Inagis tamen est, ut haec conferri a filio debeant si ; quia sunt veluti accessoria d nationis ant nuptias; atque naturam habent donationis ob caussam a patre filios actam ta , quae omnino conserri debet sa), ut infra expendemus. iii Imri in Pandeat. de ML collusionib. lib. 37. rit. 7. num. 3.sa V. Tom. V. ρος. a 7. S. 8ao., Cram S. 835. , et seqq. 3, Fudi cod. de inoscios. testament. lib. 3. tu. is. defuit. 3o. V. Tom. m.
Dissicilior est quaestio, utrum conferri deboant sumptus caeteri occasione nuptiarum iacti, scilicet vestimentorum, convivii, et festivitatis nuptialis: verior tamen, vit, Post ullos Plures, Voet, ac communior interpretum sententia, eos minime conserendos esse in judicio familiae ei ciscundae fratribus, et sororibus, sti; tum quia nullum inde molumentum ad fratres, et sorores pervenit tum quia hujus generis sumptus magis in Pareulum honorem erogati videntur, quam liberorum; tametsi matrimonium a liberis contractum illis occasionem praebuerit. ij met in Pandect. de dot. collation. lib. 37. tu. 7. num. 5.
Exceptionem huic sententiae admittunt, si aperte constet, parentes harum rerum collationem voluisse si in; quod ex sumptuum quantitate, aliisque rerum, aut personarum
adiunctis colligi potest: puta si sumptus immodici sint, ratione habita paterni patrimonii, majores facti fuerint instante filio, atque pater, cum alii filii uxorem ducerent,
165쪽
Quae res conferri debeant. longe minores secerit. Alia quoque exceptio locum haberet, Si hujus generis expensae tria. i. 3. ex regionis consuetudine conferri solerenti st' ,
9 649- ..... Sane consentiunt omnes, collationem, aequalitatis inter liberos inducendae caussa --- seri debere, quatenus ex impensis ad nuptiarum splendorem lactis apud Sponsum, vclaponsam utilitas permanet: veluti in vestibus pretiosis, annulis, gemmis, atque orna mentis nuptiarum intuitu comparatis si in; quia haec videntur pars dotis, vel donationis ProPter nuptias, quas conserondas osse jura praescribunt sa). Subjicit Voet post Iure- consultos IIolandiae, in dubio eirca bonorum conserendorum quantitatem Privatae Pu-lris . aut matris, quac sumptus erogarit, adnotationi standum esse i3 . si Atque hinc alibi dixistis post Thesauriam decis. 46. num. S., Consi radu rabea stis DCulis , et restes magni Oaloris a ρatre , seu 3o ro nurui ιι διώ.
sa) L. O liberis i ., t. Illum merito i9. cod. hoc tit. 3ὶ mei in Pandect. de dot collat. lib. gr. KL 7. num. iast. insu . S. 65o.
Sequitur disputatio de eaoteris donationibus extra caussam , vel Occasionem nuptiarum a parentibus in liberos erogatis; at quo hic duplicis speciei donatioues Secernendae Sunt: nimirum aliae sunt simplicos . aliae ab eaussam aliquam. Donationes Simplicos neutiquam conferri, alibi diximus ti) post Fabrum sa)cinia enim per hanc donationem silio plenum , et irrevocabile dominium quaesitum sit, portu tu ac Si extraneo donatum esset, collatio cessare debet s3ὶ.
. iaὶ Fab. cod. hoc sit. Im 6. HL 4. d. snit. 4. num. ia. in cor i Jὶ L. Penust. S. i. cod. hoc tu. I. 65 I. Duo tamen sunt castas, in quibus etiam simplex donatio conserenda est: primus, Cum Pater eXPresse, vel tacite hanc legem dixit ti); cum unicuique liceat rebus suis legem, quam malit, dicere ain. Alior easus est, cum pater donation tu simplicem conmtulit in unum ex stiis, atque simul dotem, vel donationsem propter nuptias in alium 3 : tunc quippe donationem simplicem conferri placuit Iustiniano, ut aequalitas inter
saὶ L. Ob rea quoque donatas dio. I. i. V. de paci. dotalib. a 3. 4. 3 33 Fab. d. des. 4. niam. I 3. in cor sέὶ D. t. pentast. S. I. cod. hoc tu. S. 65 a.
Si donatio ob eaussam facta sit, interest, si Fabro credimus, an caussa liaec respiciat utilitatem patris donantis, an si ii dotiatarii. Donatio, quae propositam habet donationis utilitatem , veluti si pater filio donaverit, ut domestica negotia diligentius tractet, ex eodem Fabro conserenda Lest iὶ: qui enim ob lianc caussam dat, non ideo Praesumitur inaequalit atem inter liberos inducere velle, quam inaequalitatem avertit collatio lai: alii tamen defendunt, donationem hane minime conserendam esse; quia ad remuneratoriam accedit, quam a collatione exemptam omnes latentur 33. iὶ Fab. cod. de inossici . testament. lib. 3. tu. I Q. def. 3o. Num. a. in C P.
166쪽
Sed donatio, quae in utilitatem donatarii vergit, quasi ob caussam lacta diei ne. .. n queat, collationi non subiacere, Putat idem Faber, non quidem ex Senatus Sabaudi l-6- plaeito, sed ex propria s latentia, cum ita tractatum, non decisum reserat siὶ: atque inde eolligit, donationem factam in contractu matrimonii, et nuptiarum favore tamquam simplicem habendam esse, nec ideo conserendam saὶ.
Verum, ut alibi diximus si , aequitati, et patris donantis voluntati magis consentanea est sententia assirmantium, donationem occasione matrimonii, ejusque contemplatione in filium a patre erogatam conferri debere taὶ; cum enim palor x hac caussa donat, id potius agere videtur, ut filius certus fiat de certa haereditatis, vel bonorum parte consequenda, quam ut meram liberalitatem exerceat: potissimum in dispondium aliorum filiorum, quos pater neque diligere praesumitur 3x si in V. Tom. V. ρος II 8. S. 67ι. αὶ Thesaur. dec. 46. num. i. Post alioS Plures.
3ὶ L. Non solum M. S. I. y de ritu nuρtiar. a 3. a. S. 655.
Donationem remuneratoriam minimo conserendam esse, existimant omnes stὶ; quia pater non donat in hoc casu tamquam filio, sed tamquam alteri cuicumque propine bene merita : nec filium deterioris Prae extraneo conditionis esse sinit aequitas. Porro sufficit de meritis coustare per solam donantis assertionem, si modo suspectus non sitsul; alioquin probationes aliunde edere oporteret, cum merita facti res sint, quae non Praesumuntur i3 . si Fudi cod. hoc tit. de collat. lib. s. sit. 4. de it. 4. niam. Io. , et seqq. in COS. αὶ Fudi cod. hoc tit. lib. 6. sit. 4. d. de it. 4. num. ai. in corP.
3ὶ L. Quoties operae i8. f. ad ρrobat. s aa. 3. S. 656. De simplici donatione, quam non conserri diximus t S. 65o. ὶ, nisi aliud parens d
nans caverit, vel ulli donatoris liberi dotem, aut donationem propter nuptias conseranti S. 65 i. , duo supersunt inquirenda. i. Utrum ab emancipatis donatio haec conserenda sit, uec uc. I. Utrum eadem donationis simplicis conserendae necessitas indistincte urgeat, cum dos, vel donatio Propter nuptias in alterum filium a parentibus erogata est, an in eo tantum casu, quo filius, qui donationem simplicem meruit, fratres, vel sorores ad conserendum adigere velit.
I ii prima quaestione existimat Faber, emancipatos liberos simplicem etiam donationem conferre debere, sive ab intestato, sive ex testamento succedere velint cum Da- tribus in potestate patris retentis; etiamsi nihil de inducenda aequalitate tractari opo leat siὶ: quia emancipatorum durior conditio esse debeat, contra quos primum Praeseri hi collatio debuit ad inducendam aequalitatem saὶ: sententia haec juris auctoritata nititur: etenim Leo Imperator generatim tradit, emancpatos liberos utriusque sexus ea, quae in psa ema patione a parentibus, ut adsolet feri, consequunttir, oel ρose nnofationem ab eisdem ρarentibus acquisierint, couituros esse i3x Emancipatos filios inter se neutiquam conferre, apud Omnes constat si b. eod. hoc tit. de Douationib. lib. 6. tu. 4. demit. 4. num. Ia, et 3eqq. in corP.
167쪽
Quae res conferri debeant a si S. 658.
Donationem simplicem non indistincte conserendam esse , sed tantiam in eo Casu , quo filius, in quem collata est, alterum cogere velit ad dotem, vel donationem propter nuptias confercndam, recte defenditur ii); etenim Iustinianus donationis simplicis collationem iubet, cum Persona, quae ante nuρtias donationem, DeI dotem stiscestis, conferre eam cogenda sit, ne injustum aliquid oriatur taὶ, quod deinceps repetit 3ὶ: ergo, si donatarius Aimplicis donationis ulierum non cogat, ut dotem, vel donationem propter nuptias conserat, nec ipse ex parte sua conferre tenetur. si di cod. hoc lit. lib. s. tit. 4 d. def. 4. num. 24., et 1eqq. in cORP. sat L. mnust. S. I. in meae cod. hoc tis.
Jὶ D. ι ρenust. S. i. ρωρ. M. uersio. Si quid hujusmodi. S. 65 . Sed quid juris, si fingamus, ex una parte adesse tum donationem simplicem, tum
donationem propior nuptias, ex alia vero unam tantummodo simplicem donationem ;seu patrem uni filio lum propter nuptias, cum uxorem duc ret, donasse, tum alia occasione; aliorum vero ex filiis aliquid extra nuptialem donationem a patre linbuisset Respondet Faber . donationem utique propter nuptias, Vel dotem conscrendam esse, simplicium vero donationum compensationem fieri, licet non una sit utriusque quantitas ti ; quia in simplicibus donationibus nulla hahetur ratio ina qualitatis; alioquin ad sam inducendam indistincte conferri deberent, quod supra negavimus S. 65o. exeommuni sententia.
ii Fab. cod. hoc fit lib. 6. tit. 4. d. def. 4. num. 27. , et 28. in C P. . S. 66o. De impensis a patro saetis in utilitatem silii non una est omnium ratio. Imprimis generalis regula prae oculis habenda est, collationem rorum omnium a patre tu fit inmerogatarum faciendam esse praeter alimenta, et quae his continentur, secundum unius. eujusque conditioncm ; nisi pater, vel mater donandi animo, qui facile in parontibus praesumitur, favore filiorum impenderint: alimenta quidem, quae siliis tuis ρω scitisti, tibi reddi non itista ratione ρostulas; cum id exigente marema Pistote secoris: si qnidatitem in rebus eorum titiliter, et ρrobabili more ivbendisti, si non et hoc materna liberalitate, sed reostendi animo focisse te ostenderis; id negotiorum gratoriam actione consequi ρOtes; verba sunt Imperatoris Alexandri ix iii L. Alimenta ii. cod. do neSol. μοι. sa. 39. γῆ. 66 i. Ergo conserenda non sunt, quae Pater, Vol mater eadem enim ost in hae reutriusque caussa ὶ impendit in stiorum alimenta: alimentorum autem nomine hic continentur tum cibaria, tum vestes, tum quae ad artes, Vel disciplinas, secundum de-eentiam status, et vires patrimonii necessaria sunt si in; male enim paternae pietatis ossicio fungeretur pater, qui silio sola suppeditaret cibaria, et vestes; nec simul curaret, ut filius eonvenientibus artibus, vel disciplinis instrueretur. ιν Arg. I. Ius alimentorum 3. S. Ante octilos I. V Ubi ρvit educan debeat a I. a.), I Sian tus 3. cod. de administration. tutor. 5. 37. S. 66a. Quinimmo nee conferri debent, quae praeter alimenta impendit pater tu utilitatem sibi, nisi collationem postulantes demonstrent, patrem non donandi, sed repetendi animo impendisso iὶ: hinc censuit Ulpianus post Papinianum . id, quod dignitatis nomine datum filio est, vel adhuc debetur, conserendum non ess , scd communiter ab omnibus cohaeredibus serendum sa : atque idem Papinianus alibi tradit: quae ρater filio emancipato stiadiorum caussa ρeregre menti subministrauit, si non credendi animo Pater misisse fuerit comprobatus, sed pietate debitu ductus, in rationem Portionis, quae ex defuncti bonis ad eundem Ilium ρertinuit, computari aequitatem non Sinere sa).
168쪽
em si D 3 G i 9 L . 29. num. i. in P., et uum. 3. in alieς aQ. S. 663. Quod de impensis a patre crogatis in utilitatem filii studiorum caussa , idem vulgo traditur de illis, quae pater secerit, ut si ius consequeretur officium, vel beneficium. quod nec vendi, nec in haeredes trasmitti possit ii, quia pater facile creditur hosc sumptus secisse pietate paterna ductus, non animo repetendi: contra quam dicendum esset, si os scium lioc vendi, vel in haeredes transferri posset ain, contraria ratione ex eadem voluntate patris desumpta. ιὶ Fab. cod. de Messio. testam. lib. 3. tu. t 0. d. disin. 29. ali gat. a. Voci in Pandect. hoc fit. lib. 37. tu. 6. num. 39 in meae sa) met d. num. ιν in minom. ρost alios quan lares.
Distinctio haec iuris auctoritate niti videtur: Iustinianus agens de rebus, quas filius in legitimam imputare, adeo lite et conferre in iudicio familiae erciscundae teneatur si ;distinguit duplex militiae genus: aliam, quae sendi potest, vel quae militantis haereditius quoddam emolumeritum affert: aliam quam nec vendere licet, nec haeredibus prodest αὶ uili lino nomine hic non tantum armatam, sed etiam togatam, palatinam,ot litteratam intelligimus: adeoque per militiam, de qua loquitur Iustinianus i3ὶ, vulgo Placet distingui certum ossicium , quod reditus serat sέ .sii L. Penula. in ρrinciρ. cod. hoc tit. αὶ L. Omnimodo Zo S. ult. in An. cod. de inofficios. testam. 3. 28. , d. I. Penuit. in Princiρ. cod. hoc tu. 3ὶ D. l. 3o. s. a. 4 Brunneman. ad Z L 3O. num. 7. I. 665. Ergo militiae appellatione leges Romanae utuntur ad designandum certum ossicium , quod commoda, et salaria a Principe habet; ex his ossiciis quaedam ad haeredes transmittebantur sit: quaedam etiam vendere. et pignori dare licebat a ; alia veronee in haeredes transferuntur, nec vendi, aut pignorari possunt 3ὶ: priora conferri debent, non item posteriora S. 663. ii L nu. cod. de ρl non 8. i4. I. His quidem 5. cod. qui militan poss.
13 II. L nu cod. de 'ignorib., Moesi. 53., cas'. intimum quoque 5., I Creditor 5 a. S. Iuler oendilorem a. o . de actiou. en ti i9. i. i 3) ' l. omnimodo 3o. I. ut . in sin. cod. se inos las. testament. 3. 28. S. 666. Quae studiorum caussa pater pro filio impendit, minime conferri diximus i S. 66i., pt 66 a. , utique si pro conditione sua impenderit pater tu filii studia, nec nimis immodici sint sumptus, habita ratione patrimonii si in; si enim nimia inter liberos inaequalitas oriretur, dum modici patrimonii parens ingentes in unius filii studia sumptus secit, repetendi, nou donandi animus praesumeretur in patre a , qui filios suos omnes aequa diligere existimatur 3, si in V e in Pandecl. hoc tit. lib. 37. tu. 6. num. II. PrV. ρ.
169쪽
- Quae res confrei debeant. i S. 667.
Alia quoque exceptio huic regulae passim adstruitur, videlieet cum filius, in cujus studia pater impendit, quaedam habet bona, quorum pater legitimus administratorsit, quia pater potius de filii, quam de proprio patrimonio erogasse videatur ti): P tissimum si in librum rationum liasce impensas retulerit sa, Verum quaestio haec tota saeti est 3 ; quae ideo definiri non potest nisi perpensis singulis adjunctis tum conditionis personarum , tum quantitatis sumptuum tum patrimonii paterni, et honorum filii: atque ex responsis Iureconsultorum, quae asseruntur, primum est de nepote alterum de filio emanei pato O ; melior autem sine dubio est conditio filii in po
serenda videatur, Dequentiors tamen calculo placet, nit Voet, non magis libros, quam ipsos studiorum sumptus collationi obnoxios esse ; cum sint veluti arma studiosorum :adeoque , si non alia evidens sit mens parentis, quasi castrensi adnumeranda peculio si , quemadmodum continentur arma filio similias ad bellum proficiscenti data leti: Nisi maxima in acqualitas inter liberos oriatur, si bibliothecam instruetissimam filius Praecipuam haberet 33. ii mee in Panderi. hoc dic de collationib. lib. 37. tu. 6. num. II. in PrinciP. sai Ar m. Castrense Ii. o. de Castrens. Pectit s49. 17. s3ὶ mel in Pandect d. num. I a. in M. I. 669 . Verum sententia haec parum consentanea videtur buris textibus, nec non voluntati parentis. Imprimis quod pertinet ad juris textus, Iustinianus do militia agens, seu Ossiciis. quae certos reditus pariunt, collationi obnoxia esse tradit, si vendi possint, vel in haeredes transferantur si : inter haec autem ossicia pleraque pertinent ad militiam , quae peculium quasi castrense constituit sS. 665. : porro, si ossicium ipsum, cum vendi potest, vel in haeredes transit, conferri debot, multo magis, quae accessoria ossicii sunt, puta libri studiorum, de quibus disputamus ; quippequi pretio aesti
mantur , atque haeredibus acquiruntur.
Patris quoque in libros studiorum pro filio impendentis voluntas hanc collationem postulat, etenim Pater, cum libros comparat, utique vult filio consulere, atque eidem suppeditare necessaria ad finem studiorum: sod vix, ac ne vix quidem praesumi potest ea mente, ut velit eorum dominium a se abdicare, et pleno jure in alium transferre, odio caeterorum filiorum, qui sorte domesticae rei utiliorem operam navant: patris affectio aequalis erga liberos omnes praesumitur si in; atque ideo volita collatio, ut aequalitas inducatur ta .
170쪽
i o Iuri. d. lib. III. Q. II. ωρ. LII. . . S. 67 . Parum vero urgent, quae a contra sentientibus obiiciuntur: aiunt, libros studiorum esse veluti arma litteratorum, quemadmodum arma bellica militum; cum et advocati, qui dirigunt ambigua sata caussarum, et gloriosae pocis consist munimine laborantium mem, Misam, et Posteros defendunt, militares dicantur, non recus ac illi, qtii gladiis, ob eis, et Moracibus utuntur sti: ergo, inquiunt, sicuti data a patre liberis militiae caussa peculio castrensi continentur a , quod collationi non subest 3ὶ, ita nec studiorum libri. ιὶ L. Ad cati 14. cod. de adoocat diversor. iudicior. sa. 7. iαὶ L. Si militi 6., I Castrense ii. f. de castrens. Pecia i 49. II. IJὶ L. i. S. Nec castrense i 5. P. hoc ire S. 672. Verum , praeterquamquod argumentum hoc vim suam potissimum excreret in libris Atudiorum , qui caussarum patronis inserviunt, parum Vero urgeret in caeteris ; militibus , qui clypeis, et glauiis utuntur, singularia quovis tem Pore privilegia indulta
suerunt, et merito; etenim dato etiam, quod caussarum patroni utiliorem navent reipublicae operam, quam milites; priores tamen nullum vitae periculum subeunt, sub tecto dogunt, atque ibi oracula sua pandunt: contra milites gravissima incommoda patiuntur; et, quod magis est, proximum vitae discrimen subire tenentur, ut rempus licam defendant: nihil proinde mirum . si amplioribus privilegiis digni visi sunt. . . S. 6 3. Sed quid dieendum , si pater in quorumdam filiorum studia jam impenderit, tum
decedat, iuniores fratres cogerene possunt alios, ut eosdem sumptus ex communi parentis haereditate faciant ad litteras addiscendas, quos Pro ipsis pater erogavit, nec tamen conserunt ὶ Plerique negant; nisi pater aliud caverit, et merito : nam defuncto patre singuli liberi propria habent bona. ex quibus impendant si . Sane, si quid solvendum supersit post mortem patris, filius praecipiet, ut solvat, quasi aesulienum patris sa . iὶ L. Etsi flium 15. V de munerib., et honorib. So. 4 3, t. si Asia ao. S. Idem scribit 6. in M. V. fami ercisc. s o. a. αὶ D. I ao. S. 6. in PrinciP.
Neque objiciatur, patrem, si supervixisset, aeque impensurum fuisse pro junioribus liberis, ac pro aliis impendit; etenim patris haeredes ad id tantum tenentur, ad quod pater cogi potuisset, non ad id, quod paterna pietate ductus secisset, vel etiam exl a ternae pietatis ossieto sacere debuisset liὶ: prout attendenti facile patet: sane longe alius patet officium parentum erga liberos, quam fratrum inter se. 1ὶ Argum. t. Si quis a liberis 5. S. Item rescriptum 17. ' de agnoscenae, et alend. liber. sa5. 3.
Hinc solvi potest quaestio, an solus ferre debeat impensas studiorum frater, qui litteris vacat, an praestari ex communi patrimonio fratrum, qui Post patris mort ombonorum communione persevcrent. Si hujusmodi Oxpensae non immodicae sint, habita ratione conditionis personarum, patrimonii virium, nec nimis graves caeteris fratribus cohaeredibus, communioni imputandae sunt ti); ita quippe suadet fratrum iusta V luntas , et fraterna assectio: alioquin frater impendens in propriam utilitatem de suo solvore leuetur sax