Epistola pastoralis artibus pp. societatis et amplissimi D. Steiartii composita. Eiusdem praeconiis alte laudata. Eiusdem notis, aphorismi & thesibus refutata

발행: 1693년

분량: 184페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

quempiam , digito, ut aiunt, i nent, ruboremque non illi solum & stomachum, sed concioni universae moveant: quo quid potest esse durius, &a Christiana lenitate & prudentia alienius Z Quanto rectius seorsim corripietur juxta Christi Servatoris regulam λ Quanto majori cum spe emendationis & fructu, quisquis ita reus est, cum videbit sincerEpaternEque secum agi 3 At publica reprehensio&ὸ Cathedra , quae speciem habet contumeliae, exas erabit animum, a Concionibus & Templo deterrebit quantumvis vitae melioris cupidum , in desperationem aget praecipitabitque

impatientem injuriae. Nec carnis vitia resque venereas sc inces t ὰ cathedra, Iecensendo omnia enucleatius, & vivacius repraesentando,

ut nullus honor sit ausebus castis, & peccare potius doceant, quam a peccato deterreant. Materiatam lubrica & 8elicata delicatὰ tractari amat, & pinguem Minervam os tu ei nsulsum odit maxim). Nequaquam convenit hic esse nimios, ct experientia ipsa docet quosdam per ejus generis conciones factos esse deteriores i pronioresque in libidinem, aliovadhuc integros purosque sceleris frequenti admonitione solicitatos ad sagitium. Ad promiscuam aetatis omnis, status, conditionis & sexus multitudinem jacere periculosiunest, quod prodesse paucis queat, nocere pluribus. Quidquid autem tractandum susceperint, graviter, attente, religiosὸ tractent, memores persenae quam sustinent,& Verbi Divini, quod explanant. Materiae dignitati totius corporis habitus, orisque Majestas respondeat. Nihil sit ingestibus leve, in voce molle, in dictione effaeminatum, aut ad risum potius, quam ad pios animorum motus eXcit dos compositum. Neque sic affectent populares esse, aut

rerum naturam exprimere, ut acceptis c trivio verbis mimum agere videantur, non Evangeli j praeconem : in quo

non pauci sedecipiunt, ac si ruuctum omine serrent, sibique

blandiuntur.

102쪽

RESPONSIO.T N qeto praecipue peccare contingit Religiosios , ait ex adoptato lan sonio Stet artius de ratione conci liandi, qui hujus gratiae , qua pollent ad populum, occasione , suae Rhligionis risciplinam , in qua silent qsui tempore luctati, nutriti, validi essecti sum , penitus enervant , ct quod multo antea labore compa rat*m fuerat , philaaria bojus morbo consumi patiuntur. IN sacris denique Oratoribus locum minime habeat illudifungor vice cotis. Non facile quempiam eXacuet, nisi ipse acutus sit, neque caelestibus flammis accendet audi'torum pecto ra nive frigidior. Se priorem animet oportet, affectus eos in se concitet necesse est , quos in aliis concluxandos sitscipit. Spes vero fructus omnis evanescit, si sila dicta factis destruat, & de virtute loclitus magnificis verbis. deprehendatur in flagitio, iisque obnoxius vitiis, quae pro Corona maximc exagitat. Via ad virtutem insinuandam ani mis compendiosissima est per exempla, quibus praecepta exprimantur. Hinc coepit IES VS face e , docere. Via per Praecepta exemplis destitutalonga, anfractuosa, invia , sine cxitu, Sc ut verbo absolvamus, i. byrinthus.

ESPONSIO. Tinam haec observentur i utinam non tam studeas a sacris omnibus arcere, qui haec

observant, quam in idi a intrudere qui negligunt.

103쪽

CAPUT VIII.

De Sacramento Poenitentia, praeloquium. Nunc veniendum ad gravissimum Pastoris munus de

periculi plenum , quod in fideli Sacramenti Poenitent ae administratione cor sistit. Id nos ante omnia solicitos hac et, noctesque & dies excruciat. Adeo multis, adeo variis pulsamur quotidie querelis, aliis nimium quo rumdam rigorem & ferream duritiam culpantibus, & aliis immodicam laxitatem & ignavam conniventiam vocautibus in crimen.

RESPONSIO.

ID RO at quot etenim peccatis mortalibus, ais Eximie Domine , he si de poenit. g. 23. nonnisi

totidem forti Rosiarii .decades, si non est levi si a poenitentia pro peccatis gravibuι I quid vero tale erit gatque haec dum ab aliquibus practicantur, dum ipsis identidem a nobis obsectantur, nihil habemus restonsi praeter fabulas, quas vici im obiciunt, de ono, indusio humida, ct si quod aliud fingunt, vel ab aliissctum accipiunt. Scilicet haec est ferrea duritia,

quae culpatur. Ullibi tanta opus prudentia, tanta circumspectione , tanto judicio acipiritus discretione, tanta bonorum Auctorum peritia, sententiarumque delectu, tot occurrentibus perplexis ambiguisque quaestionibus, ne forum con

scientias io justis vinculis gra cra , aut justis sine causa expe-

104쪽

iliant. a) Hinc Synodus Mechliniensis II. S. Carolo adstipulante in sua instructione monet, ib) ut ob gra es Οὐ- Uersos scrupulos, qui poenalentibus in dies occurrunt, plurima, di ultates Ilii coharentes habent, bonos sicos auctores nonnullos , qui casus conscientia exprofesso traefant, manibu3 continuo terant. Leges in negotio tanti momenti omnibus & singulis strvandas praesic bere arduum cst, &tantum non impossibile : in quo unicuique sua proui as dematuritas, ac proxuni amor, & in Christum fides debetcsse pro legi bus. mentem tamen nostram super hoc apei obrevibus A dilucide haud gravabimur.

RESPONSIO.C Ed semper recordare, Amplissime Domine , Q Eximii Stes artis testantis: sc) Non solum omnium harum propositionum damnatarum inter s. in Cen

sura demonstrat, sed θ laxi in m quisque Casi sta

runt admitteti non paucos dari casus, quibus neganda

νel diffrenda sit absolutio. Qui ergo fieri posse ilica , ut tot sui Confessari, pronisue qtribu fibet audiendis

exposti, qui etiam in gloria suae titulis ultro ponunt se nunquam in vita quemquam sine absolutione dimi- φ Num forte vel inde non manifestam evadit' praxim in re morali adhuc aliquanto corruptiorem

se, quam Theoriam

105쪽

CAPUT IMDe Lenitate Confissuriij.

ANte omnia Sacramenti hujus administri ob oculos

propositu semper habeant Christi Domini Dei Se vatorisque nostri exemplum, cujus in hoc munere vices obeunt: lenitatem ejus dc benevolentiam , ac pronam in reos culpam suam agnosccntes voluntatem imitentur, cui vitio aliquando versum est a superbis malignisque hominibus , quod peccatores reciperet, cumque illis vcsce xetur. Fuerit licet cardiognostes, hoc est cordium scrutator, nihil illum ex intimis animi latebris , ac recessib fefellerit, suis tamen hac in parte discipulis praeivit, nefastidirent quempiam, aut repellerent ad meliorem vitam ac pirantem suorumque scelerum pertaesum. Cogitent avarum

es se non debere dispensatorem , cujus Pater familias largus RESPONSIO.

Liam nuper comparationem adhibebat J suita Missionarius Rotemdami, dum in Pansionis historia pro concione dicebat : Si Iudasrriginta Argenteis venis, it Christum, Sacerdotes mois non decer, ut enm Regn- ue ejus caro Pendant. Ita sequebatur hic praxim Apostoli, sicut Epistola Pastoralis praxim illius Iesu itae ct imaginis primi saeculi lib. a. quae Societatis nomine faci-ritatem obtinenda: veniae exhibet hieverbis : Ala critis multo, atque ardentius scelera jam expiantur ,

quam ante ani cmmitii, plur in rix sitius maculas

106쪽

culas contrahant, quam citiunt. & luculentius per Emblema , in quo canis toto corpore ulcerosi saniem lambit. Cum hac subscriptione. FERT LINGu A MEDELA M. Sequuntur inter alia haec pulcherrima Carmina.

Ah ni Erl sh nesiui non te manus assera tanget Tibi sola ferre lingua me icinum potest. Talneribias non sola canum fert lingua medelam p. Loiola in hujus muneris partem venit.

CAPUT X.

De praxi Eeclesia moderna. E Ccἰς tris su e consuetudinem&praxim teneax

longo seculorum usu probatam , neque supra suam se magistram erigant, aut ejus indulgentiam ausit temerario corripiant. Non suspirent semper antiqua saecula, primaevum in Matre sua aetatis forem vigoremque reposicant, fastiditis rugis canisque despectis. Habuit Ecclesia olim, ut quod rcs est loquamur, ex quo corrigi possit ho dierna disciplina, sed & jam habet, uia id corrigi potuit antiqua, quemadmodum periti temporum & rerum norunt atque testantur. Non est filiorum in Matris annos inquirere, aut exprobrare senium, aut nova ni tamorphosi velle reco'quore. Plus quam satis est adhuc ipsa vigoris habet, supe-xis sit gratia, ut sibi suisque prospiciat, &si quid noxium accrevit, resecet, & ab Episcopis resecandum moneat. RESPONSIO.

107쪽

vio editum anno is98. Infirmitas hominum iant non patitur, ut condignae eis poenitentiae uxta Veteris Ecclesiae Distiplinam imponantur: nequcullus , ques liqueat audi Amplissime Domine tuam consutationem a teste non suspecto in id ho-άre contendit. Tantum satagunt multi, quod idem

storale mox verbi jam citatis si jungit, ad quam tamen inquit Disciplinam ) quantum feri potest ,

redeundum est.

Vide ergo quam tibi contradicas. Vide quam iniquE iuxta proprium tuum testimonium mul- ros accuses. Vide quam hic non ilima mercium seu dogmatum, Amplissime Domine, sed etiam lcantionum Jesultarum Mangonem agas, ut osten- 41um est supra ex collatis cum his loannis Bruti e-lij Iesbitae verbis : Vistum est Gallis in Ecclesiis Matris ρε annos inquirere, amissum vigorem pristinum , rugas aevo disturniore contractas , fatiscentes senio

o 'rires exprobrare. Visum est 2 se u o c. Plura prhoc parallelo sunt supra exhibita Quod autem vagas huiusmodi aceti sationeuattinet : an hoc est Ecclesiam Pelle recoquere, rugas

Via il licere, sura fiam se Magistram eriirre , si

laxitates quorumdam , dc Disciplinae corruptio nes, quas ipsi Ecclesia improbat, etsi non raro cogitur cum gemitu eas tolerare, optent genuini.

eius silii corrigi ad veteris Ecclesiae exemplum Si ad veterem Disciplinam, quantum fieri potest , de humana infirmitas permittit, studeant redire

Quid aliud ipse ex Pastorali Mech niensi edito sub

108쪽

' sub Novio mox praecepisti φ Quid aliud Sancti

i omnes fecere φ Quid aliud faciendum inculcaviti S. Carolus φ Exulcerantur , ait Conc. Med. 6.1 animi quorcinatim dictitantium, Non ferunt haec tempora veterum Canonum ct antiquae Ecclesia: medicamenta. Imὸ ardentius prosequamur , qVo-i niam haec ulla medicina praestant ima est, maximei oppρrtunum id remedium, ut, quibus otiin rationibus

Disciplina christiana sata ct propagata fuit , iis emi ipsis ct instauretur 9 propagetur. Qui his exulce-

rantur vocat FILI Os PERDITIONI s loco supra citato. Notum est insuper quanto labore αa sollicitudine antiquos Canones Poenitentiales ipse tollegerit, & commendarit, dum statuit: Con-- fessarius Canones Paenitentiales sciat oportet, nam

3 quampi, iri possint θ debsant secundum prudentis O, timorati Confessari, arbitrium mitigari, prout paeni-

tentis contritio , persienarrem qualitas , dirersaqueo, conditio, aliaeque circumstantiae exigent, utili iamum tamen est, semper i los Canones prae oculis D s Ura, ct ad eos tamquam ad re iam rellicere, quani tum expedire viaebitur. Ergo vel S. Carolus dei sua Amplitudo ipsa cum Pastorali Mechliniensis edito per piovium volunt Ecclesiam modernam a recoqui, vel nullus hoc vult inter Catholicos. i Quod postremum manifeste consessus es.

QEminem fascinet speciosum Resormationis nomen, i quod a Calvmi temporibus merito odiosum esse coepit atque suspeebini. Non est privati hominis aut Doctoris E clesiam, α receptas toto orbe catholico consuetudines I

109쪽

id proprium est opus, quos torpere, aut in praesenti Eccle si e neces itate turpiter comitvere promistas illis Sanctus Spiritus haud sinet. Ad rem tantam privata authoritate aggredi, quae nulla est , viam est sternere, loquimur libere ut nos decet: ad schisma.

nomen S. Carolus, Theresa aliique sancti quin de Buseoducenses Episcopi Mettius & Mastus judicarunt admodum gloriosum : sed illud huic Epistolae Pastorali odiosum est, ct suspe- ctum. Et quosdam quidem posuit Dem in Ecclesia pri- ntim Apostolos, secundo Prophetas, tertio Doctores.

Quis dubitet etiam ad hos spectare errores & mo- res corruptos , docendo strenue reformare φ Quid aliud fecisti, Eximie Domine, priusquam eras Episicopus, aut umbra Episcopi, essendo Theologiam nunc finendatam, nunc Lxpurgatam, hoc est, vel discerne si potes , Reformatam. Scilicie n

tunc hoc tibi licebat. sed postquam factus es l

110쪽

a) D R4 fluti nest, ais, haud dubie multos uia

μ periri, qui non scientes cur credant, etiam vere non credunt . . . Ex fructibus ergo illorum toni- muniter cognsemus eos. Vera enim fides, & praesertim illa , quae amore Dei saltem affectu sit per

omnia animatur J. eis non simper jugitium ipsem, paria tamen justitia opera secum haberes uti b) Sο- Ia Conse io non est generatim susciens doloris stu contritionis signum, quod aliqui ex sociis Con-. patrum hujus Epistolae Pastoralis) non ita pridem inscriptis suis volebat. OptimE , Eximie Domine, atque indὁ patet

opera bona , dum ante abBlutionem requiruntur, nequaquam ideo requiri, quasi satisfactio debiret necessario praecedere absolutionem, sed ut signa verae fidei di conversionis, vel ut dis ponentia ad conversionem , quandoquidem sola Confessio non sit sussciens doloris seu contritionis signum. Cur ergo haec doctrina Steiartii ab Epistola Pastorali vapulat' Jam tuae Theologiae eonvenit, quod habes Conclus a. in tio. Rursus cernimus versatilem hanc Theologiam in hoc uno fixam firmanis, ut copiditatibu3 9 licentia fareat.

AT viguerit mos iste, & veteres lautent per nos licet, modo utantur annis sitis : si consultum id certis qui busdam casibus videbitur ,neque sperentur alia remedia suc-ee suraca stoart a. p. bor. di9. 3.

SEARCH

MENU NAVIGATION