장음표시 사용
71쪽
Libertas Archiep. Benem. e. Vindicata .
perator egit adversus Eeclesiae Libertatem, Momnium gravissimumsit, inquit Cedrenus, quod legem tulit, eui ct Apis si quidam leves adulatores subscri erunt , Imperatoris in .su ultas crearetur Episcopus. Verum Polye uetus Patria cha Constantinopolitanus antequam Ioannem ΤΣemiscam Phocae occisorem , & in Imperio successorem Caesareis inlignibus decoraret , voluit Conscindi libellum Edim , guod ad confundendas res Ecclesiasticas Nicephorus Phocas ediderat.
Ita laudatus Auctor, qui paulo post subdit: Edictique libellus prolatus ct discerptus es, pristinaque Ecclesiae Libertat reri
Regius in Sacrorum Praesulum electionisus Gyensus falso pariter adHruitur ex Ecclesiarum fundatio
nibus , Ave dotationisus , vel reis Raurationisus. ALterum Regii Assensius sundamentum in eo , ut supra
vidimus , collocat Anonymus , quod seculares Principes Ecclesias fundaverint, aut restauraverint, vel reditibus auxerint; atque haec omnia , quoad Regni Neapolitani Ecclesias, nedum liberaliter , sed profuse & large se ille praestita asserit a Longobardis & Northmannis Principibus sa). Verumtamen quam plurimas olim extitisse & adhue extare Ecclesias a laicis Principibus neque sun datas , neque restauratas, neque reditibus auctas novit quisquis Ecclesiasticam Historiam vel a limine salutaverit. Quapropter corruit illud universale Regii Assensus fundamentum . Ad Ecclesas vero Regni Neapolitani speciatim quod a 4 inet, ex eis quamplures , ante Longobardorum & Northis mannorum Principum Dynastias , fuisse a fundamentis extructas, restauratas & congruis reditibus auctas, & inter has Beneventanam Ecclesiam, quisque videre potest apud Ughellum
72쪽
lum in Italia Sacra , ubi de ejusdem Regni Archiepiscopis& Episcopis sermonem instituit. Sed restauraverint , locupletaverint , immo etiam a sundamentis extruxerint aliquas in Regno Ecclesias neque enim hoc negamus ) Longobardi Principes: non tamen inde sequitur, quod acquisii verint jus Assensus in electione Antistitum ei stem Ecclesiis praeficiendorum , antequam hi Episcopatuum possessionem capesserent . Porro ejusmodi jurium acqui titioni repugnasse eorum temporum disciplinam a S. Gregorio Magno addi stimus. Cum enim Subdiaconus quidam Mamertinae in Sicilia civitatis fundamenta jecisset Basilicae Martyrum , scripsit Gregorius Felici ejus Urbis Episcopo , ut sundationi diligenter perpensae assentiretur; sed sundatoris gnificaret, exinde in eam Basilicam ipsi non plus potestatis
accessurum , quam cuique fidelium : Nunciaturus ex more ni-ιώ illie Conditorii juri ulterius jam deberi, nis processionis
gratiam,quae Fidelibus omnibus in commune debetur i). Consonant duo rescripta, quibus nomen Gelasii Papae praefixum
erat , & quae Gratianus Collectioni Canonum innexuit sa); in iis quippe approbat Pontifex a viris praedivitibus constructas in suis lati sundiis duas Ecclesias, quas & dedicari jubet, proposita tamen hac lege , Ut sibI nihilsiandator ex hoe Ba dies
noverit vIndicandum , nisi processionis avitum , qui Gripianis omnibus in eoismane debetur . Quidquid autem illa verba proces nis gratiam, processionis adisum tandem fgni licent, de quo disputatur inter Auctores , certum est ex allatis testimoniis, tunc temporis Ecclesiarum sundatoribus nihil iuris suisse attributum in Sacrorum Ministrorum eleetiones . Sed nequo in Historia Longobardorum Principum , quam ex variis in unum collectis Opusiculis Camillus Peregrinius adornavit, A.
cile est invenire vestigium Regii in electione Episcoporum Beneventi Assensius, qui ex laudationibus, aliisve supradictis titulis pro se mis fuerit. Quod deinde ad Northmannos Principes spectat, GOD
73쪽
is Libertas Archiep. Bene . Oe. Vindicata .
fridus quidem Monachus Rogerio Comiti adseribit fundatio. nem , seu dotationem complurium Siciliae Episcopatuum si . Quocirca & Episcopos eos nominabat Comes a . At cum non sundarentur , si unam Agrigentinam excipias sy) , vel do
tarentur eae Ecclesiae , nisi restitutis iis rebus , quas olim possedissent, tunc penes Ecclesiam jus suit semper electiones iis nominationibus subrogandi , ut optime observat Thomassinus Α). Caeterum Rogerium Romanis Pontificibus ob id praeter alia fuisse insensum , quod in Episcoporum electionibus intemperantius se immisceret, ita narrat Baronius: ,, Reperitur ,, quod Rogerii I. temporibus non in Sicilia modo, sed etiam M in Apulia, caeterisque ejus Regni Provinciis Episcopatus, , per Regios codicillos conserebantur . . . . Sed per Hadria- num Papam ista postea fuisse sublata, cum concessit investi- , , turam Guillelmo Regi Rogerii filio , ita declarat Rober- , , tus Abbas in additamento ad Sigebertum his verbis :,, Cum Papa Hadriano pacem fecit, concedendo ei consecratio- ,, net Episcoporum Regni sui Ducatus,sicut antiquitus eal,, habuit Ecclesia Romana. Unde vi ordi uerat inter Patrensis suum Rogerium ct Innocentium ct Eugenium Romanoris Pontifices 3) . Porro ista cum aliis ab Antipapa Anacleto, , suisse concessa Rogerio quis poterit dubitare, cum aliunde se accessisse dici non possit, laborantibus in contrarium omni bus antecessoribus Romanis Pontificibus , & in hoc ipsumis usque ad mortem inlistentibus, ut ista a Iaicis Principibus D male usurpata in pristinum usum, S. Libertatem Ecclevastiis cana revocarent 6 . Ut ad Suevos demum Principes veniamus, Fridericus II., ad quem extimsta Northmannorum Regum sobole Neapolitani Regni sceptrum pervenit , Regium Assensum veluti abusum his verbis ejuravit: Illum volentes abolere abusum, quem quidam Praedecessoram nosrorum exercuisse dignoscuntur, Decretum de electionibus Praelatorum concedimuI ancimur, ut
electiones Praelatorum libere ct canonice flant 7). Quod autem
74쪽
tem ibi Fridericus complexus sit abusum cujusque Regii As sensus sive ante , sive post electiones, satis demonstrat ejusdem rescriptum ab Innocentio IU. in Concilio Lugdunensi legi jussum , in quo Concedebat, se quitabat , si aliquod jus habui set in electIonibus Ecelesiarum Regni I) . Hunc eundem Frideri cum expostulantem , quod se inconsulto quibusd .im Regni Ecclesiis Honorius III. praesecis et Antistites , monuit Ponti sex constituendoruin Episcoporum jus Apostolicae Sed is potestati in divulse cohaerere a . Si igitur Neapolitanis Regibus in Episcoporum electionibus usurpare Assensum Regium molientibus Romani Pontifices semper pro viribus restiterunt ; rursus si Fridericus II. Apostolicae Sed is nondum apertus hostis ipsum Assensum nomine abusus traduxit ac ejuravit, id sane argumento est eumdem Assensium ab Ecclesiarum sundationibus , reparationibus, vel dotationibus legitime non fuisse prosectum . Nec North manni Reges si unum Rogerium excipias Anacteti Antipapae,
cui favebat , privilegio fretum ) ejusmodi Regii Assensius titulos unquam objecisse leguntur Romanis Pontificibus urgentibus electionum libertatem adversus ipsorum conatus: quod certe facere non omississent, si in Ecclesiarum sundationibus, restaurationibus , sive dotationibus legitimam Regii Assensus originem agnovissent. Non tamen imus inficias , quod Longobardi & North manni Principes in Regno Neapolis plura Beneficia , praesertim vero in Beneventana ditione, sundaverint ac dotaverint, Episcopatuum item aliquorum dotem auxerint. Sed quid inde pro Anonymi sententiat Demonstrandum esset,
quod ista illi praestiterint ea lege, ut penes ipsos esset jus AD
sensus in Sacrorum Praesulum electiones ; & rursus quod E clesia hanc legem subierit. Bona enim , quae Deo in Beneficiorum sundationibus, vel dotationibus offerunt nr, ab omni prorsus Onere libera juxta Canones censentur, nisi aliter ex offerentium voluntate , Ecclesiaeque accipientis consensu sit cautum . Quam d issicultatem etsi Anonymus superaret, quod non credimus restat alia non minoris ponderis. Etenim cum
75쪽
8 Lisertas Aresto. Benem. Oe. Vindicata .
Longobardi, Northmannique Principes nec omnes ejusmodi sun dationes, seu dotationes , ac Ecclesiarum reparationes , nec ex iis plures peregerint aere publico , sed proprio , jus Assensius, quod ei silem acquisitum asseritur , nequaquam dicendum est transiisse ad eos Reges , qui non jure aliquo consanguinitatis, sed tantum jure seudi successerunt. Denique cum plerasque Regni Ecclesias non fuisse a Regibus extructas, nec reparatas neque dotatas ostendant aperte & ipsarum Ecclesiarum antiquitas , & perpetua Fidelium erga easdem liberalitas , nescio quo pacto Anonymus ex titulo sundationis, vel restaurationis seu dotationis omnes Regni Archiepiscopatus & Episcopatus Regio Assensiui, Regioque proinde Edicto indiscriminatim subjectos esse velit.
unod olim miguerit usique disciplina Regii Assensus
in Episcoporum electionibus, quodque eam comprosaverint o commendaverint Romani Pontifices , non probatur neque ex Epistolis S. Gregorii Magni, neque ex Gratiani Decreto. Communissimam nihilominus eam fuisse olim disciplinam, ne videlicet quis in Episcopum electus in Episcopali
Sede collocari & Episcopatus possessionem capere ponet, non petito prius ac obtento Assensu laicorum Principum, eamque
disciplinam ab ipsis Romanis Pontificibus suis e commendatam& approbatam asserit Anonymus; idque perspicuum esse ait ex pluribus S. Gregorii Magni Epistolis & ex Gratiani Decreto ι . Iure hic miremur hominis impudentiam , qui salsissimae
assertioni fidem adstruere praesumit veneranda Romanorum Pontificum, & praesertim S.Gregorii Magni auctoritate . Etenim percurrenti mihi hujus Pontificis epit olas plurimae sane ex iis occurrunt, in quibus Clerum Nobiles & Plebem Civi
76쪽
tatum hortatur, ut spectatae virtutis viros in Episeopos eligant communibus votis ι , dc electos mittant Romam Cum Pontificio consensu , sicut priscii fuit temporibus, ordinandos a) :At ubinam Gregorius meminit Assensus Principum ea ratione requisiti, ut hoc prius non obtento , nemo posset Episcopale Solium conscendere , nemo Ecclesiarum capere possessionemr Indicet ipse Anonymus non dico plures, sed vel unam Gregorri Epistolam , in qua haec, quam communis sinam appellat, disciplina commendetur oc approbetur . Habes profecto inter
Epistolas Gregorii unam 3 , in qua Sanctissimus Pontis et
contra Maximum Praetensorem in Salona, qui se elee unx,
Episcopum jussione Imperatoris jactabat, urget hujusmodi jussiones videri sublestae fidei: nam Serenissimi Domini, inquit, Imperatorii Mauritii videlicet ) animum non ignoramus , quod se in causis Sacerdotalibus misere non soleat, ne nostris in aliquo gravetur peccatis. Ubi Guisan villaeus in notis ad eam epistolam haec subjicit, licet invitus : D Negare tamen videturis S. Gregorius in more positum Episcopos istis jussionibus,, promoveri, eos scilicet, qui Romano Pontifici suberant ;,, quamquam ea, quam adducit ratio , quoad omnes aeque D militet, , . Alta serra vero in notis ad eamdem epistolam ita monet, ,: Principes non debent salcem mittere in messem alie-
,, nam, & electioni Episcoporum se ingerere , nec aliis rebus is Ecclesiasticis . Uerum quidem est S. Gregorii duas extare epistolas, ad Joannem Primae Justinianae Episcopum unam , & ad omnes Illyrici Episcopos alteram ) , in quibus Apostolico calculo
approbat eumdem Joannem fuisse electum Totius Concilii Sa-eerdotum unito consensu , edi Sereni mi Principia poluntate , . nempe Mauritii Imperatoris . Sed hic intelligendam esse Meam voluntatem , qua Maurit ius electioni Ioannis a Concilio Sacerdotum celebratae, ut par erat, obsequutus est, non vero voluntatem, sine qua idem Ioannes Episcopatus possessionem consequi nequiret, patet ex eo quod , ipso S. Gregorio teste,
77쪽
so Libertas Archiep. Benev. c. Vindicata .
se in electionibus Episcoporum Maurit ius miscere non stoleret. Adest praeterea peculiaris ratio , cur electioni dicti Episcopi voluntas Imperatoris accesserit. Prima enim Iustiniana , ut observat Gulsan villaeus in notis ad praefatas duas epistolas, alias Acridus, nunc vero Locrida in Albania , urbs olim Macedoniae ad Licnidum lacum , Civitas est , in qua natus suit Juilinianus Imperator, qui eam instauravit, & privilegiis ornavit , jure praesertim Metropolitico Praevalitanae Provinciae,
immo& primitiali dignitate,& Vicaria Apostolicae Sedis: quod privilegium obtinuit a Uigilio Papa Iustinianus, prout in Novella trigesima prima habetur. Interea vero jura, seu privilegia a Uigilio concessa , illud etiam non sine probabili conjectura suilla dicas, ut electioni Epistopi praedictae Urbis voluntas Graeci Imperatoris accederet; eo vel magis quod Prima Iustiniana quamquam tunc temporis revera spectaret ad Pa
triarchatum Romanum I), inter Urbes tamen Imperii Orientalis nn merabatur a) . Non est autem hic nobis sermo de electionibus orientalibus, in quibus multum sibi usiurparunt Graeci Imperatores, sed de occidentalibus, praecipue vero de illis, quae in Regno Neapolis peragebantur ; circa quas in S. Gregorii epistolis ne vestigium quidem extat Regii Assensus, qui Episcopatuum seu Epistopalium Sedium possessionem praeiret. Id etiam hic cum Gussan villaeo 3 observare possumus, quod si aliquando Imperatorum jussiones in electionibus,
praesertim Orientalibus, quid operabantur, tunc non disciplinae parcndum, sed tempori serviendum erat,Canonibus tantisper se positis; quorum tandem vigor restitutus est in septima &o hava Synodo, cum damnatae sunt Potentium molitiones adversus antiquissimam electionum Libertatem . Venio modo ad Gratiani Collectionem, vulgo Dere Ium, quae non plus favet Anonymo, quam S.Gregorii Epistolae faveant. Hoc ut clarius pateat, duo praenotanda sunt; primum,
judicium Antonii Augustini de Collectione ipsa Gratiani, quod in Epistola praefixa Canonibus poenitentialibus his verbis
78쪽
expressit i): Video multos iuris Pontificiis studiosos ve- hementer decipi , qui Gratiani Collectionem parem vim
D cum Gregoriana habere putant , cum tamen Gregorius IK. Pontificia auctoritate usus, omnibus in Volumine Decreta- , , lium contentis vim legis statuerit; Gratianus unius Magi is stri & Monachi personam gerens, ea, quae refert, non majori , , pollere auctoritate potuit eiscere, quam ante fuerint. Si , , quae igitur ab eodem relata ex Pontificiis indubitatae fideiis Epistolis, ex Conciliis generalibus sumpta, ea suprema illa ,, potestate, qua excellunt, apud omnes vim legis obtinent. , , At quae ex provincialibus Conciliis,aut ex Episcoporum,autis aliorum Sanctorum Libris, aut Epistolis accepta sunt, ea se generalem non habent auctoritatem . Accidit autem saepe, se ut falsae sint apud Gratianum inscriptiones singulorum Ca- , , pitum; ita fit, ut ne illa quidem Capita vim legis obtineant, is quae dicuntur esse sumpta ex Romanorum Pontificum , aut ex generalium Conciliorum Decretis: sed necesse est adire is sontes, unde emanarunt,ut certa ab incertis distinguamus, ,. Secundum, quod ει quamvis Romani Correctores sa sub ,, Gregorio XIII. emendatius ediderint Decretorum opus, is non adeo absolutum omnibus numeris opus nobis e flac D runt, ut non sequentium curis aliquid laboris reliquerint, , , cum non pauca supersint, quae castigationem adhuc aliquam ,, desiderare videntur. Et quidem non immerito Bellarmi-
nus 3 in eo praesertim Gratianum reprehendi posse existiis mat, quod non habuerit delectum Auctorum , ex quibus is Decreta collegit, adducitque aliqua loca in ejus rei exem-M Plum,1 , Ita Doujat. His praenotatis, ad quae si Anonymus respexisset, vel ea a nobis non ignorari animadvertisset, nullatenus Gratiani Collectionem adduxisset in suae causae patrocinium, distutiendi jam sunt ejusdem Collectionis Canones, qui in Episcoporum electionibus quoquo modo Saecularium Principum requirunt A sensum . Hi habentur in Dist. 63. ubi de Electionibus agitur, & ad quinque numerantur. Primus est in dicta D, G a stin-
79쪽
s a Lisertas Archiep. Benev. oe. Vindicata.
stinct. Canon nonus, qui ad literam desiumptus est ex Q- praeitata Epistola S. Gregorii ad Ioannem Primae Iustinianae Episcopum, cui jam respondimus. Secundus & tertius Canon sunt in eadem Distinctione decimus sextus & decimus septinatas , qui ibidem tribuuntur Leoni IV. in Epistolis ad Lotharium & Ludovicum Augustos, atque ad Ritam Comitissam. At in Editionibus Conciliorum Labbaei, tum primis,tum novissimis nullae tales Leonis IU. extant Epistolae . Quartus Canon est in praedicta Disti iactione decimus octavus, qui ibi excerptus asseritur ex Epistola Stephani Papae quem hujus nominis IU.
nem Comitem . Verum in prafatis Conciliorum Editionibus nulla Stephani IV. ad Guidonein Comitem scripta Epistola reperitur. Quintus denique Canon est in eadem Distinctione vigesimus quintus, qui ibidem depromptus legitur, ut revera est, ex Concilio Toletano duodecimo cap. 6., in quo haec habentur: Unde placuit omnibus Episcopis Ugpaniae, uisalsoprioilegio uniuscujurique Provinciae, licitum maneat deinceps Tolerano Pontifici quoscumque regalia potestas elegerit jam dii ZI Toletoni uscopi judicium igno1 esse probaveru, In qui-ὼ ιslibet Provinciis in praeeedentium Sedibus praeficere Praesules, O decedentibus Episcosis eligeresecesῖres. In quem Ca-nonem , post verba Loaifae, quae pro se affert Van-Espen a) , lure Loalsa subdit, quae Uan-Espen subdole omisit. ,, omniab, autem harc fiebant concessione Romanae & Apostolica: Se- ., , dis, cujus auctoritatem Ecclesia Hispaniae majorem in mo-
, , dum coluit Sc observavit 3 ,, . Ex eo igitur Toletanae Synodi Canone deduci nequit disciplina , quae a iure Principatus
originem traxerit, quae communi Ilima fuerit, ac commendata& approbata ab ipsi sinet Romanis Pontificibus, sed consuetu-uo in Hispaniis tantum vigens, quam Toletana Synodus ex concessione Apostolica invexerit: nisi malimus dicere hanc ipsam consuetudinem ex privilegio Apostolico haudquaquam inductam, sed fuisse potius abusium perniciosissimum, qualem
probant Literae Petri Regis Aragonum, quas infra se prose-
80쪽
remus: quem abusum a Gothis Regibus jampridem invectum eum Toletani Patres eliminare se non posse cernerent, praesenti malo occurrentes meliori quo poterant modo , statu runt, ut quos Regalis potestas elegisset, num ii digni essent Episcopali fastigio, a Toletano Praesule probarentur. Ubi etiam vides non Regis, ut vult Anonymus, sed Toletani Antistitis supremum judicium & Assensum fuisse desideratum, ut electi a Rege Episcopalium Sedium possessionem caperent. Caeterum si ex Gratiani Collectione res definienda est , nostra procul dubio est victoria. Sunt enim in eadem Distin. 63. plures Canones , & quidem excerpti ex legitimis &genuinis sontibus Conciliorum Generalium, nimirum Constantinopolitani IV. & Nicaeni II., ut ibidem adnotatur i);
qui Canones laicos Principes ab Episcoporum, aliorumque s Sacrorum Ministrorum electionibus prorsus arcent . Quocirca Anonymum non immerito homini comparaverim, qui ex collectione gemmarum cujuscumque generis eas seligat, quae parvi aut nullius valoris , sive etiam rat se sunt, ut imperitis atque ipsarum specie deceptis quamplurimi vendat.
Guae eongeHa sunt a Chri Ziano Lupo O Van-Ε en , monumenta nullatenus probant eam olim fuisse omnium Ecclesiarum disciplinam, ut laici
Prineipes jus 6sensus in Episcoporum
Q Uod Occidentis Imperatores & Beneventani Principes
exercuerint jus Allensus in Beneventani Praesulis et et ione , hoc extra omnem dubitationis aleam positum esse scribit Anonymus, additque D Frustra laborare mo- , , do Romanos Scriptores occultandi causa hance illorum D temporum praxim; ex historia enim Ecclesiastica jani clarem demonstrari eam fuisse olim omnium Ecclesiarum discipli