장음표시 사용
211쪽
DE CONMx. GRATIAE CUM ACTU SALUT. nos ex natiira gradiae, quae de se est indisserens, sed eRconatu et voluntate creaturae. R. N. M. Gratia eAeitans, sive eidem consentiatum sive resistatur , dat semper vir-tatem negessariam ad agendum, praevenit, corroborat,
movet, quamvis impedibiliter . volantatem. Ergo gratia, licet communis sit bonis et malis, discernit semper eo sentientem a dissentiente. Praeterea D. in . Gratia est communis honis et malis, spectata quoad suam entitatem, C. ni: Considerata ut est expressive et ei sective efficax , N. m. Gratia efficax entitative considerata non differt a gratia suffieiente ; proinde omnibus tam consentientibus quam dissentientibus communiq est : at vero conside- Tata ut est expressive et effective efficax, non omnibus ised iis tantum conceditur, qui gratiae cooperantur; hos enim tantum per Solentiam mediam praevi lit Deus gratiae cooperaturos si daretur ; hisque tantummodo Deus ex speciali honevolentia decrevit auxilium illud dare, ut Sequatur consensus. A l I. Prob. R. Augustinus loco cit contra Pelagianos di palans, non loquitur de gratia supernutaridi , sed de natura humana, et libero arbitrio, quod Pelagiani gratiae nomine turpiter abutentes , u
que errores suos tegerent, gratiam voeabant, ut man,
seste colligitur ex contextu. Aa II. yrob. C. A. N. Cet paritatem. Equus, arma, et remi non dant Posse, neque vires ad equitandum, bellandum, et remigandum: et om uino indisserenter se habent, nec ulla ui habent
convexionem sive ex se sive aliunde eum recto illorum usu. At vero gratia excitans elevat naturam ad operandum in ordine supernaturali, dat ipsi vires ad actus salutares : et quamvis de se sit indisserens ad salutarem operationem , neque illam secum inseparabiliter trahat;
nihilomiuus prout collata ex directioue Scientiae me-
212쪽
ARTICULUS I. CONTROVERSIA III. iae ite illius hono usu, infallibiliter conneetitur cum
salutari operatione, atque discernit in actu primo salutariter operantem et consentientem a non Operante et dissentiente: salutaris autem operatio , quam immedi, te eligit ae determinat voluntas creata , viribus gratiae adiuta , discernit consentientem et salutariter operantem
in aetii secundo. Vide hae de re plura apud Osephum Carpanum in Disputatione Scholastica de Systemate deIeetationis coelestis , ad terrenae.
CLXXXI. Objicitur II. alter locus Apostoli ad Rom.
cap. IX. v. 16. IXon solentis neque currentis, sed mi serentis est Dei. Ex quo istud instruitur argumentum. Juxta Apostolum opus salutare est opus miserentis Dei. Atqui si gratia non est ex natura Saa conneXa cum acti salutari, non est opus Dei miseretitis, sed hominis volentis atque currentis. Ergo. P. m. Essectus tribui potius debet causae determinanti, quam causae indissere ti. Atqui gratia Dei est indisserens, ex natura sua mi nime connexa cura aeta Salutari; volantas vero hominis se ipsam determinat ad actum. Ergo effectus, seu Opus salutare juxta nos voluntati nostrae magiψ tribueu- dum est quam gratiae. Corinrm. Iuxta nostrum systema Deus promiscue gratiam indifferentem confert tam S Iutariter operanti, quam non operanti. Ergo erga omnes' est aequaliter benevolus. Ergo Deo actus bonus tribui non potest ratione majoris benevolentiae. R. L. M. N. m.
Dei gratia non impedit quidem , quo minas voluntas creata innuat in opus salutare, ita ut ipsa sola illud immediate eligat ac determinet; est tamen causa Prine ratior elevans voluntatem ad operandum in ordine su-Perno , Praebens ipsi vires ad sic operandum, et inci naus eam ad actus salutares. Atque ita respondet S. Tho,
213쪽
Dp comm. GRATIAE CUII A TU SALUT. aia as in II. Disp. XXVI. Quaes. I. Verum est, quod
ipse motus poluntatis non est a gratia sine libero ambItrio ; et tamen quia se habet gratia , ut princiρale , quia inesinat ad talem actum per modum naturae, ideo ipsa sola talem actum dicitur operari , non quia sine libero arbitrio operatur ; sed quia ipsa est princiρ alior causa. Et quaes. X XLV. de Veritate, Artie. I. Illa est Causa Principalior, quae magis inctuit in efffectum.
Deus autem multo magis insuit in consensum saluta rem , quam nostra poluntias, quia nimirum concurrit vires Iribuendo suρernaturales , insuper interne ςOCando , et sua pocatione faciendo , ut poluntas sedeterminet: praeterea simultanee concurrendo. Ad Pro
bat. D. M. Si causae quoad rutiqua omnia sint pares, c. M. Secus, N. M. At vero gratia Dei est causa primcipalior , utpote quae elevat voluntatem creatam, dat ipsi vires , inclinat ipsam ad salatariter operandum, et 'eum, ipsa in acta secundo operatur. Atque haee ipsa est ratio , quam S. Gregorius Nazianz. Orat. XXXI. ass gnat Per hanc causalem et Quia licet ipsum pelle nostrum sit; non tamen nisi Deo opitulante et adjupante , et principaliter operante. Ad confrmat C. A. N. C. Deus non ideo specialiter henevolus c=t. quia gratiam coufert indisserentem ; sed quia congruam confert, et prae visam conjungendam cum consensu, quam pro libito suo quibus vult concedit. Ergo quia Deus majori benevolentia prosequitur illos , qui actum salutarem ponunt, donando cis misericorditer gratiam congruam ut sequatur effectus , merito actus bonus Deq tribui potestae debet ratione majoris benevolentiae.
CLXXXII. Diees Saltem juxta dicta consensus alutaris non esι opus solius Dei misereatis, sed etiam
214쪽
uia ' ARTICULUS I. CONTROVERSIA III. hominis volentis atque currentis. Atqui hoc repugnaro videtur Apostolo , qui illimitate consensum salutarem Dei misericordiae tribuit, non voluntati humanae. Ergo. P. M. Voluntas creata juxta nos determinat gratiam ac
influendum in actu secundo in opus salutare, non nu tem vice versa gratia determinat voluntatem. Ergo. R. D.
M. Ita tamen, ut principaliter sit opus Dei miserentis, qui ex sola misericordia dat gratiam congruam, C. M. Seeus , Pψ. M , et N: etiam m. Apostolus Ioeo eit. principalem tantum causam assignat actus boni, minime a tem excludit causam secundariam ordinis inferioris. Pr secto Consensus salutaris, cum sit opus meritorium, d
het esse liber, atqne ita in dominio creaturae, ut vO- Iunias hunc libere eligat et elleiat. Ergo excludi non potest electio et cooperatici voluii tulis creatae. uino Ap Molus I. ad Cor. Cap. XV. ait r Noeri 'ουν, sed gratia Dei mecum. Quae verba interpretans Augustinus Lib. do Gratia et Libero arbitrio, Capi V. ita loquitur: Non πὸ autem , sed gratia Dei mecum : id est, non solus, sed gratia Dei mecum : ac ρer hoc nec gratia Dei sola , nec jse solus, sed gratia Dei cum illo. Et Lib. I.
ad Simpliciu uum . Quaest. II. Ut uelimus, et silum esse ipsiuit, et nostrum : suum pocando , nostrum Sequendo. Ad probat. D. A. Voluntas creata viribus suis relicta , N. A. voluntas creata, a gratia corroborata et elevata,
C. A. Antequam volunta gratiam determinet ad iustae dum in acta secando in opus salutare, debet a gratia Praeveniri , corroborari. atque habilis reddi ad agen lummeritorio. Tum vero viribus gratiae adiuta semetipsam formaIiter et immediato determinat ad acta eliciendum opus qalutare indivisim cum gratia, cum omnipotwntia,
et reliquis comprincipiis, per uuam eamdemque in-
215쪽
dum actionem concurrentibus: ex quo mi ui me sequitur voluntatem esse causam principalem actus boni; sed tam tum veram libertatem habere, non a coactione modo, quam omnes haeretici admittunt, verum etiam a ne-eessitate, ae suorum actuum dominium.
CLXXXIII. Objicitur III. Authoritas Conciliorum. Arausicana Il. Synodus Capitulo IV. ait: Siquis, ut
a Peccato Purgemur , poluntatem nostram Deum c ectare Contendit , non autem ut etiam purgari petimus,
per Sancti Spiritus infusionem et Uerationem in nos fieri confitetur; resistit iosi Diritui Sancto 1 er Salomonem diacetiti : Praeparatur Moluntas a Domino. Atqui in nostro SΥstemate Deus expectat voluntatem nostram, ut purgari ae consentire velimus. Ergo. P. m. Deus juxta nos, saltem ordinario , nec physice nee moraliter voluntatem nostram praedeterminat, sed liberam determinationem nobis relinquit. Ergo expectat consensum voluntatis nomstrae. Confrin. Saltem Deus ut det gratiam efficacem , debet juxta nos expectare tempus et circumstantias congruas. Ergo. R. G. M. D. m. EXPe tat conatum, aut desiderium solius naturae viribus eligitum , ut Settii-
pelagiani docebant ab hac Synodo damnati, N. m ; sa-temur enim, ac propugnamus, gratiam supernaturalem praevenientem omnino necessariam esse etiam ad initium fidei Et salutis. Expectat voluntatem nostram , hoe est, noci decernit dari illam gratiam, antequam per Scientiam mediam cognoscat, illum si daretur fore comgruam, C. m. Dcus, proprie loquendo, non oSpectat couSeusam voluntatis nostrae; sed eum ipse tamquam causa principalis efficit, licet non sine nostra voluntate libere se determina ule dc pendenter a gratia. Ad.
Urmat. N. A. riam Deus infinite potens infinitum
216쪽
α,4 ARTICLLUS I. CONTROVERsIA III. habet thesaurum gratiarum diversissimarum , quas in . ter Semper sunt aliquae, per quas quemlibet hominem .
quovis tempore, et in quibusvis circumstantiis movero Potest , sicut ei congruit ut consentiat. Quare nullum tempus, nullaque circumstantia Potest esse ineongrua, ut non opportuna respectu Dei : nam tempus quod si incongruum respectu hujus gratiae, non est tempus in Dongruum respectu aliarum gratiarum , quas Deus dare Potest ad eliciendum consensum salutarem. Ergo D cusnon expectare debet tempus congruam , multoque minus , proprie loquendo , explorat genium hominis acicircumstantias; nam explorare est investigare et inqui
rere cum labore et sollicitudine quod quis ignorat: quoi nulla ratione convenire potest Deo, qui uno simplici intuitu ab aeterno clare et distincte cognoscit, quid quid creatura in quacumque hypothesi esset faetura. CLXXXIV. D eis L Tridentinum Sess. VI. Cap. V. ait, justificationis exordium a Dei praeveniente gratia sumendum esse. Atqui juxta nos suinendum csset ndeterminatione voluntatis , gratiae praevenienti libero consentientis. Ergo. Ρ. m. Gratia Praeveniens a Deo eOI-
lata, non est eX natura sua connexa cum actu salutari. Ergo per talem vocationem Dei, et gratia in praevenientem , nondum laetum est initium iustificationis. Emgo fit per liberum voluntatis consensum. R. c. M. N.
m; quia antequam voluntas se determinet ad aetum salutarem , roboratur et movetur, licet resistibiliter, a gratia praeveniente et excitante, gratuito prorsus collata.
Ad probat. c. A. N. C. Qi uvis gratia ex natura sua non sit insallibiliter connexa cum actu salutari,' est tamen insallibiliter connexa per scientiam mediam, Perquam Deus praevidet iasallibiliter secaturum esse eou
217쪽
DE CONNEx. GRATIM CUM ACTU SALUT. 216 Sensum, si hominem vocet, quomodo scit ei congrue
CLXXXV. Diees II. Iuxta Tridentinuam consensus salutaris est donum Dei. Atqui si gratia ex natura sua
non est connexa cum illo, eonsensus salutaris non esset donum Dei. P. m. consensus salutaris est a voluntate se ipsam delerminante. Ergo non est donum Dei. R. C. M. N. m. consensus salutaris est simul donum
Dei, et meritum nostrum ; Donum Dei; quia non et icitur nisi per gratiam exeitantem cong ruam , tamquam causam principalem , dantem vim ao potentiam agendi supernaturaliter , et per gratiam adiuvantem , gratis et absque merito datas. Idem consensus salutaris est etiam meritum nostrum ; quia non fit nisi ex propria et libera determinatione voluntatis adiutae per gratiam. Ad probat. D. A. Est a voluntate se ipsam determinante, sed adiuta et corrohorata a gratia, et quidem congrua c. A. Viribus suis relicta, N. A. CLXXXVI. Objicitur IV. Authoritas S. Augustini. S. Doctor Lib. de corrept. et Gratia , cap. XIV. docet, Deum habere inclinandorum cordium omnipotentissimam potestatem. Atqui hanc non haberet, si gratia ex natura sua non foret connexa cum actu salutari. Ergo. P. m. Si gratia est de se indisserens, nequit quidquam perfieere , si voluntas humana ei resistat. Ergo Deus non haberet omnipotentissimam hanc potestatem inclinandorum cordium. R. C. M. N. Ad probat. D. A. Nequit quidquam perfieere in sensu composito sum resistentia voluntatis, C. A. In sensu diviso, qui semper datur, quo tiescumque a Deo consertur gratia congrua, N. A. Sensus compositus gratiae congruae et dissensus voluntatis
est omnino impossibilis ; non impossibilitate orta ob i
218쪽
s16 ARTICULUS I. CONTROVERgIA III. trinsetiam connexionem gratiae cum actu salutari', sed ob infallibilitatem divinae praescientiae. Impossibile s quidem est, ut gratia congrua, et praevisa a Deo in his circumstantiis coniungenda cum consensu, conseratur in iisdem circumstantiis, et non conjungatur cum zo sensu, sed potius cum dissensu; quia sic salsifiearetur divina praescientia. Illuc eamdem objectio uem sibi proponens Augustintis Lib. I. ad Simplicianum , Quaest. II. scribit: Illud autem nescio quomodo iacatur, frustra Deum misereri, nisi nos petimus. Si enim Deus miseretur , jam polumus : ad eumdem qIi me misericordiam yertinet ut celimus. Difficiliores alios Augustini textus ,
qui hic obiici possent, jam expendimus Num. C Mi L.
CLXXXVII. Objicitur Authoritas Facultatis Theologicae Lovaniensis et Duacunae, quae Anno 1587. hanc, Pluresque alias Lessii et Hamelli propositiones: Fieri potest, et de jacto saeρe sit , ut quis auxilium
habeat praeceniens , et omnino su sciens in genere Guxilii seracoenientis ad conversionem 3 et tamen nora conpertatur, quia non ςuit , damnarunt ut Peregrinas, offensi vas , et periculosas. R. Censuram illam , quae
ex omisinu potissimum Michaelis Baii prodiit , exigui
csse momenti ac ponderis. Displicuit illa Facultati The logicae Academiae Moguntinae, Trevirensis, Ingo istadiensis, ag Sorbonae, quarum sententiam exquisierant
Lovanteusos. Displicuit illa viris doctissimis, Thomae Stapletono Duacensis Academiae Prosessori , Laevino Torrentio Aniuerstiensi , Joanni Strieno Middel burgensi Episcopo, Octavio Calatino, Pontificio ad Belgas et Rhearum Legato, alii que viris gravissimis in Ecclesia i ca diguitate constitutis. Et Strierius quidem Middelh
219쪽
DE CONNEX. GRATIAE CCM ACTU SALUT. a1rgensis Episcopus in opistola ad Ioannem Ηauchinum Mechliniensem Archiepiscopum XIX. Februarii data
Anno a 588. scribit: Post mortem meorum Praece 'ts-rum , Ruardi Tuneri er Iodoci Tiletiani , et reces-stim ex hac Academia Lovaniensi ad Episcoρalem residentiam Martini Rithocii Urensis, et Cuneri Leo-oardiensis Antistitiam, ut Africa semper aliquid monstri , ita haec Facultas noς doctrinae aliquid gignit: adeo ut liberas opiniones a ligat praetextu δε-ctae haeresos. Horum autem Michaelis Boji et Joannis a Lovanio, sive IIesselli discipuli sunt quicumque nunc temporis Lopanii , et in recentiore L iApersitate Duacensi Theologi nominantur. Denique , quod rei caput est, importuna atque iniusta haec censura displicuit Sixto V. Romano Pontifici, qui a Lessio rogat iis, ut ipse sentetitiam ferret, convouato coeta Camdinalium , pqst longam et profanda, discussionem , Pro-Positiones illas L sit approbavit tamquam artieulos sariam doctrinam continentes, mandavit Octavio Calatino Nuntio suo, ut hanc suam sententiam Lovavit promat-garet , Praeciperetque sub poena ericommvssicationis. ne quis eosdem articulos damnaret, vel eensura ulla notaret: quae omnia a Calatino executioni fuere ma data Lovanti die X. Julii anno 1588. Atque ex eo tempore Patres Societatis satis quieto egeruut . multique Doctores Lovanienses sensim 'sentetitias suas mutare coe-Perunt. Vide, quae ita. hae controversia scripsorunt Isaacus Haberius Vabrensis Episcopus in desens. Fidei , cap. XIV. Paragr. UuI. et Theodorus Eleutherius, seu Lirinus de hexer Tomo I. Hist. Controvers. de Auxi liis Divivae Gratiae, Lib. I. a Cap. VI. usque ad cap.
220쪽
s18 ARΤIc LUS I. CONTROvER IA III. LXXXVIII. OHIAtur VI. Libertas creaturae. Non potest a nobis explicari , quomodo qui non habet
gratiam congruam, possit nihilominus actum salutarem ponere. Ergo ex hoo capite, quod gratia eoncilietur eum libero arbitrio, systerna nostram aliis praeserri non debet. P. A. Ut actu sequatur consensus 'alutaris , necessario requiritur gratia congrua, seu talis quae in- fallibiliter a Deo per Seientiam mediam praevi 'eatur' esse connexa cum consensu. Ergo qui non hibet gratiam congruam , non tantum salutariter non aget, Sed neque agere potest. P. C. Quod requiritur ad agere , requiritur etiam ad posse agere. Atqui ad agere requiritur , gratia congrua. Ergo etiam ad posse agere. At qui actum salutarem non ponit, non habet gratiam Congruam. Ergo qui actum salutarem non ponit. non habet veram potentiam ad illum ponendum R. N. A.
Ad probat. c. A. N. c. Ad huius probato D M. Quod
requiritur ad agere propter aliquam virtuti m. sine qua impoςsibilis est actio , requiritur etiam ad posse agere, C. M. duod requiritur ad agere propter ali-qriam conneXionem. ex qua insallibiliter sequitur esse-Ctu' , requiritur etiam ad posse agere, N. M. Et flodi t. minore. N. C. Ut quis actu agat, et Deus i fallibiliter praevideat gratiam de se indisserentem coniungen flam eqse cum consensu salutari conditionale sat iro, necessario reqtiiritur Scientia media , non quod
illa det gratiae virtutem aliquam officiendi consensum ;sed quia sine illa essectus insallibiliter a Deo sub co ditione sibi soli libera praevideri non posset. Ergo Sine Scientia media datvr tota virtus ad ages flum rεquibsita . ae consequenter potentia complet. ad agendum. uao lamen responsione uti nequeunt ora i a