장음표시 사용
291쪽
GRATIA SUFFICIENs DATUR INFIDELIBUS a89
animas. At quomodo miseretur omnium, et parcit omnibus si non dat gratiam , qua iustificationem com sequi possint 2 Neque verba haec ad solos electos restringi
queunt; nam ratio , quare Deus Omalum misereatur, et omnibus parcat, petitur hic ex creatione , qaod beneficium certe omnibus commune est. I. ad Timoth. cap.
II. ait Apostolus de Deo : Qui omnes homines uult saboos fieri , et ad sontionem Meritatis oenire. At quomodo hoc Deus potest serio velle, si media non det ad consequendum sufficientia 3 certe seria Dei v luntas otiosa et sterilis esse non potest. I. ad Timotb. cap. IV. Qui est Saluator omnium hominum, m ax, me Idelium. At quomodo omnium hominum, adeoque etiam infidelium Salvator dicendus est, si intuitu moritorum christi nullae eis conserantur gratiae 3 II. Petri cap. III. Πolens aliquos perire , sed omnes ad sto nitentiam reperti. At poenitentiam agere sine gratia impossibile est. Ioan. Cap. I. dicitae de Christo: Ecae lux pera, quae illuminat omnem hominem penientem
in hunc mundum. Ergo illuminat etiam infi teles, qι
utique ad homines perlinent. Matth. cap. XI. Christus omnes homines ad se invitate Venite ad me omnes siqui laboratis et onerari estis, et ego reficiam vos. Elago ne irrisoria sit haec invitatio, dicenduin est quod omnibus det gratias sufficientes , quibas a liuti venire possint, et sine quibus venire non possent.
CCLX. Prob. II. Autfioritate S. Augustini, ejusque Discipulorum. Lib' de Spiritu et littera , Cap. XXXIII. scribit S. Doctor: Instiles quidem contra Dei poἐuntatem faciunt, cum ejus Euangelἰo non credunt'. nec ideo tamen eam uincunt, perum se ipsos
Iraudant magno et .ummo bono, malisque poenalibuε2 om. q. N
292쪽
34 ARTICULUS L CONTROVERSIA m. implicant, experturi in suppliciis potestatem eius , ω i us in donis misericorssiam conte serunt, gratias nismirum internas supernaturales , sine quih us credera non possunt; quae si non dentur, iuste puniri nequeunt, quod non erediderint. Lib. de Praedest. SS. cap. XVI: Vocat enim Deus praedestinatos multos Aios suos .
tit eos faciat membra praedestinati uniri Filii sui.
non ea pocatione qua pocati sunt et qui noluerunt uenire ad nuptias ; illa quippe pocatione et Iudaei pocacati sunt, quibus Christus cruei xus scandalum est; et Gentes , quibus cruci us stultitia est. Enarrat I. in Psal. XVIII. Non est qui se abscondat a calore ejus. Cum autem Verbum caro factum est, et habitauit
in nobis mortalitatem nostram suscipiens , non Permisit ullam mortalium excusare se de umbra mortis per ipsam enim penetrauit MerH calor. At justam ex
cusationem non ademisset , nisi gratiam sufficientem et necessariam ad oredendum omnibus daret. Passius
Orosius, inter primos Augustini discipulos, ipsi coae meus et amicus, in A pologetleo suo pro libertate ar hii ii ita Pelagium assatur: mea semper haec est Melis et indubitata sententia, Deum adiutorium suum non solum in corpore suo , quod est Ecclesia, cui spe eialia ob credentIum A Jem dona lar tvr ; perum etiam tiri resti in hoc mundo Gentἰbus, propter longanimem
sui aeternamque clementἰam subministrare , non ut tu
assesis cum diso ulo tuo coelestio, cui iam apud Africanam Synodum occulta illa impIorum dogmatum n dira contusa est, in solo naturali bono . et in libero amhitrio generalIter unipersis tinam gratiam contritatam; sed speciatim quotidie per tempora, per dies , Per m menta , mr atomas, et cunctis et singulis ministrare.
293쪽
cRATI A supFI IENS DATUR INFIDELIBΓS. IsrPost plura sic concludit: Ex quo euidentissime declaratum est, nemini hominum deesse adjutorium Dei , Praesertim cum et seductor instat, et insit infrmitas. S. Prosper, aut quidumque sit auctor Lihrorum de Vocatione Gentium, quem S. Gelasius I. Papa, si quisquam alius certe ex asse Augustinianus, in opusculo suo, Dicta aduersus Pelagianam haeresin, vocat sapientem Ecclesiae Magistrum. Lib. I l. Cap. XXIX. scri hit: Universitati hominum ita muli lex atque ineffabilis bonitas Dei consuluit semper, et consulit, ut neque ulli Pereuntium excusatis sumetat de abnegato sibi lumine peritatis , neque cuiquam sit liberum de sua justitia gloriari. Lib. II. cap. XV H. Nunc in extremis mundi partibus sunt aliquae nationes , quibus nondum gratia Saluatoris illuxit, quibus tamen illa mensura generalis auxilii , quae desuPer omnibus sem . Per hominibus est ρraebita, non negatur. Lib. II. Cap. AXVI. O tulatio per innumeros modos, sire occultos siue manifestos omnibus adhibetur , et quod a multis refutatur, ipsorum est nequitiae; quod autem a multis suscipitur, et gratiae est dioinae , et poluntatis humanae. Lib. II. cap. XX xl. Elaboratum est, quantum Dominus adiuuit, ut non solum in nopissimis diebus, sed etiam in cunctiq retro saeculis probaretur, gratiam
Dei omnibus hominibus ad uisse, proςidentia quidem pari et bonitate generali , sed multimodo opere, dioersaque mensura: quoniam sipe occulte sive manifeste
ipse est, ut Apostolus ait , MIςator omnium hominum, maxime fidelium. CCLXI. Prob. III. Authoritate aliorum Patrum. s. chrysostomus Hom. VII. in Joan. scribit: Si illuminat omnem uenientem in hunc mundum, quonam Par
294쪽
aρα ARTICULUS I. CONTROPER IA PII. do tot homines sine lumine permanent' neque enim omnes Christum cognoscunt. Quomodo ergo illuminat omnem hominem 3 Illuminat profecto . quantum in ipso est. si qui autem sponte sua , mentis oculis con moentibus , ad hujus lucis radios aciem dirigere noluerint, non ex luminis natura in tenebris perstiterunt , sed malitia sua, qui sρonte tanto se dono indignos reddiderunt. Nam gratia in omnes diffusa est et
non audaeum , non Graecum , non Barbarum , non Scytham , non liberum , non semum , non virum , non
mulierem , non senem , non jupenem effugit , aut dedignatur : Omnibus eadem est , omnibus se facilem exhibet, omnes pari honore aduocat. Qui autem 6 is munere frui negligunt, hanc suam caecitatem
sibi ipsis imputent. S. Ambrosius in Psalm. CXVIII. Sermone VIII. Super omnes Sol oriri iubetur. Et hic
idem Sol super omnes oritur. sticus autem Sol ille justitiae omnibus ortus est , omnibus penit , Omnibus Passus est, et omnibus resurrexit. Ideo autem Passus est , ut tolleret peccatum mundi. Si quis autem non credit in Christum, generali benescio ipse se fra dat : ut si quis clausis fenestris radios Solis excludat, non ideo Sol non ortus est omnibus, quia calore ejus
se ipse fraudauit: sed quod Solis est, praerogatisam
suam seruat ; quod imPrudentis est , communis a se gratiam lucis excludit. Clemens Alexandrinus in Orat. exhortatoria ad Gentes: Audite qui estis longe , audite qui prope: nulli celatum est Verbum rlux est communis , omnibus , elucescit hominibus.
CCLXII. Prob. III. Ratione Theologiea duplici
I. est, quam saepius insinuavimus. Christus est Redeminptor omnium hominum, et Deus serio vult omnes o
295쪽
cRATIA sΠFFICIENS DλTUR INFIDELIBUS. 293nino homines salvos fieri. Ergo per Deum stare non de-het, quo minus omnes homines salventne . Atqui nisi Deus omnibus , etiam infidelibas, conserret gratias sus-ficientes , sine quibus impossibile est ut illi ad fidem et iustificationem se disponant, per Deum Staret, quominus infideles salutem consequi possint. Ergo. II. Deus impossibilia non praecipit. Atqui si infidelibus gratias remote saltem sufficientes non conferret , Praeci peret ipsis impossibilia. Ergo. P. m. Deus juxta S. Thomam I. II. Quaest. LXXXIX. Art. VI. et albhi saepius, omnibus et singuIis hominibus, cum ad usum rationis perveniunt, praecipit ut sese ad Deum
tamquam finem suum supernaturalem convertant, steat
id exigebat ad Adamo primum condito , paratus de iu: ulteriores gratias cuilibet homini conserre, quibus paulatim persectius converti, algae ad ipsam justificationem perduci possit, modo ipse prioribus gratiis O'oper tus fuerit. Atqui homo nullo modo Potest se convertexe ad Deum tamquam finem suum supernaturalem Sine auxilio gratiae interioris. Ergo. CCLXVI. Neque dicas , Deum seriam habelle salutis omnium voluntatem , modo paratas sit omnibus et singulis hominibus dare primam gratiam supernaturalem, si omnes et singuli minutorio aliorum hominum in rebus fidei sufficienter instruantur , etiamsi conditione hac per accidens non purificata, Deus nullas ipsis gratias supernaturales actu conferat. Resp. enim N. A. Nam Deus vult homines adultos et ratione utentes salvos fieri per actus propriae voluntatis supernaturales : et ideo omnibus et singulis, cum ad usum rationis perveniant, praecipit ut sese ad Deumsamquam ficum suum supernaturalem convertant. Ad
296쪽
a94 ARTICULUS I. CONTROVERSIA VII. hoe autem omnino necessarium est ut omnibus et singulis immediate per se ipsum conserat gratiam aliquam
CCLXIV. Quaeres, quis sensus sit verissimi a quo indubitati illius axiomatis Theologiei, Deus facienti quod est in se non dὰnegat gratiam 3 R. Missis
haereticorum erroribus, duae sunt celebriores Catholi- eorum Doctorum opiniones. I. est eorum, qui cum
Durando, Scoto, Gabriele BieI, Alphonso a Castro eis. axioma illud intelligunt etiam de saeiente quod est in se viribus naturae. Docent nimirum hi Theologi , Deum ob merita Christi Redemptoris de se paratam esse si gulis infidelibus conserre primam gratiam supernatura- Iem , necessariam ad fidem et salutem, modo infideles illi viribus suis naturalibus relieti, certo tempore , et usque ad terminum sibi a Deo praefixum , Deum eo- Iant, et legem naturalem integre observent. Quod si eg Tint , certa atque insallibili lege conferendam ipsis esse primam gratiam supernaturalem vocationis ad fidem , eoquod Daris ex pacto cum Christo fideiussore nostro inito se obligaverit ad conserenda illis auxilia supernaturalia, eosque ad fidem vooandos, qui viribus naturae et auxilio mere naturali adiuti, iecerint quoa est in se, nullumque obicem praecepta transgrediendo gratiae posuerint. Quod si vero infideles mandata n glexerint, eos culpa sua supernaturali gratia carituros esse,
quin Deo hoo imputari possit, qui vi pacti cum Chrissio initi, omnibus et singulis hominibus offerre tantum, non etiam conserre divinae gratiae suae dona teneatuT. Aiunt tamen praecedentia opera bona ordinis mere naturalis lege non ita indispensabili requiri, ut si illa deluerint, Deo integrum non sit Positive iudigno gratiam
297쪽
GRATIA SsFFICIENS DATUR INFIDELIS Us. as
supernaturalem conserre ex mera liberalitate et misericordia ; eademque opera ne do congruo quidem priamae gratias supernaturalis memoriam esse, aut dispositi nem positivam, sed mero negativam. quatenus rem ventur Peccata, quas collationem gratiae impediunt: ao durum terminum, cui nimirum Deus, etsi in se 'nu Iam habenti virtutem et congruentiam, affixit collati nem primae gratiae supernaturalis , ad quam conse in clam aliunde movetur, scilicet ex meritis christi. CCLXV. II. eaque valde communis est eorum,
qui axioma illud do iaciente tantam quod in se est ubribus gratiae intelligi volunt. Putant enim hi hominem numquam sacere quod in se est, nisi viribus gratiae supernaturalis adjuvetur. Quare iuxta hos Theologos Deus ob merita christi Redemptoris omnibus et singulisi infidelibus, ante vooationem ad fidem , confert gratias supernaturales, quibus inventur aa observandam legomnaturalem, ae paulatim disponantur ad ipsam gratiam fidei, ut superias a nobis explicatum fuit. Atqua haeci opinio priori longe probabilior mihi videtur, expedita magis , ac Pacidioribus tricis obnoxia, Scripturae , P tribas . M Conciliorum eritis Ionga conformior. certaneo leves nee contemnenstae difficultates primam opi
CCLXVI. Nam I. pactum illud, quod Ddum inter et Christum initum fuisse dicitur, Iongo probabilius
est commentitiam, cujus nec vota nee vestigium extat
in Scripturis . aut Patribus; nullaque urget necessita3 illust adstruendi, oum seria voluntas Dei ut omuea homines malvi fiant , longe connaturalis explicatur a secundae sententiae patronis , qui cuilibet infideli a Deo auxilium aliquod superuaturale conferri dicunt ob me-
298쪽
opera mora1iter hocia non esse causam moralem , qua
Deus moveatur ad conferendam primam gratiam super naturalem: item non habere illa ration m meriti, non esse lispositionem positivam, set mere negativam a Purum terminum a non videntur tamen satis recolere
SemipeIngianortim confiniis. Si enim ex parte hominis est aliquid, quot Deum ex certa lege moveat adeonserendam gratiam; explicari nequit quomodo gratia sit pure gratuita, nisi ad commentitium illud pactum. Deum Inter et christum confugiatur , dicaturque , gratiam quidem respeeta hominis gratuito et liberaliter, resphctu Christi tame . conferri ex obligatione. Cerini ab his Theologis simpliciter.ut vorae a 3mitti debent: quatitor propositiones, quas Araus cana II. Synodus, i ut laconi, damnavit cap. IlI. Iv. VII. .et XXV. nulla facta. mentionis meriti. I. est. Ad inooeationem humanam gratia potest conferri : non autem ipsa gratia facit, ut invocetur a nobis. II Voluntatem nostram sine Spiritus Saneti infusione conceptam Deus e ectat, Mea peccato purgemur. III. Potest quis per naturae ν rem ibonism aliquod cogitare et eligere, quod ad salutem pertinet vitae aeternae. IV. In opere hono nos inclaimus, et postea per misericordiam Dei aluoa-mur Nam si Deus saetenti viribus naturae quod est in se, insallibiliter deinde confert gratiam, saltem alia
qaando expeetat volantatem pure naturalem ,.ut RPeccato purgemur. Denique opera illa mere naturalia vere ad Salutem pertinerent, .nam disponerent insallibis
Iiter ad gratiam Supernaturalem. ω
299쪽
mΑΠΑ sdFFICIENS DATUR INFIDELIBUS. N CCLXVII. Respondent primae sententiae patroni, has
propositiones damnatas esse in sensu Semipelagianoriun, qui docehant opera illa naturalia esse meritoria gratiae saltem de congruo. Verum reponimus, has propo sitiones damnatas fuisse ab Arausiuana Syaodo ut jacent , nulla facta mentione meriti. Est autem omnino i eredibile, quod concilium damnarit tot propositiones sim, pliciter veras ac catholicas , et in omnibus praetermiserit illam unicam vocem meritum, quae tamen unico
damnanda erat, et qua ablata , tota illa doctrina sal; set catholica. Ergo illae propositiones , etiam prout iacent, sunt falsae et rejiciendae. Prosecto Semipelagianis ad intentum et scopum suum fecisset , si ipsis
fuisset concessum, praece flentia opera hona mere nyturalia esse saltem Ocoasionem, qua Posita oorto et
insallibiliter conserretur gratia, licet simul ipsis negatum fuisses, illa Opera esse meritum , causam moralem , vel motivum Deo ad conserendam gratiam. CCL LVIII. Solent adversarii sententiam suam authoritate S. Thomae communire. Verum quamvis S.
Doctor alicubi adversariis favere videretur , in Summa tamen Theologica, quae postremus fuit illias partus , aperto nobis patroalaatar. Scribit enim I. II. Quaest. Artio. IV. Ad II. Dicendum , quod nihil homo μotest facere , nisi a Deo moueatur , secundum illud Joannis XV . Sine me nihil potestis facere. Et ideo cum dicitur homo jacere quod in se est, dicitur hoc es, se in potestate hominis- secundum quod est motus a Deo. Idem dioit l. II. Quaest. CXlI. Art. III. Et in commentario Epist. ad Roman. , Lectione III. CCLXIX. Ex hactenus dictis facile colliges, caediolari a nobis fuerit ipso quaestionis hujas initia,
300쪽
ARTICULUS I. CONTROVERIAS FIL298 Deum omnibus et singulis infidelibus conferre gratias
sufficientes supernaturales, quibus disponantur pa latim ad fidei et justificationem, modo illis coopere tur. Qui enim priinam sententiam defendunt. aiunt a Deo non oonserri quidem omnibus, attamen offerri
gratiam supernaturalem, se a Deum paratam esse si
gulis illam clare, modo viribus naturae faciant quod in se est. At vero seeundae sententiae patroni aiunt gratiam sapernaturalem omnibus dari, ut faciant quod
CCLXX. objicitur I. Authoritas Scripturarum. Aet Cap. XIV. ait Paulus: Qui Deus in praeteritis
generationibus dimisit omnes gentes ingredi ψias suas. II. Act. Cap. XVI. Paulus et Timotheus transemites Phrygiam et Galatiae regionem petati sunt a Diritu Sancto loqui uerbum Dei in Asia. III. Ad Ephes. Gad. II. Eratis illo in te ore sine Christo, alienati a con-ςersatione Israel, et hovites testamentorum, promissionis spem non habentes, et sine Deo in hoc mundo. Ergo ante conversionem carebant Ephesii omni gratia
suffieiente. IV Ad Rom. Cap. V. ait Apostolus: Iusti cati ergo ex fide, pacem habeamus ad Deum Per Dominum nostrum Jesum Christum, per quem et habemus accessum per Idem in gratiam istam , in qua stamus, et gloriamur in spe gloriae Isiorum Dei. E go ante fidem non datur gratia. Confrm. audaei in veteri Testamento usuas habuerunt gratias ad salutem sufficientes. Ergo multo minus infideles. P. A. MKnova dicitur lex gratiae. Ergo. ad I. Deus diciturio Praeteritis generationibas dimisisse omnes Getates