장음표시 사용
311쪽
galutem. Se i infidelibus saepissime fides non proponitur. Ergo saepissime nullam habetit gratiam sufficientem. P.M. Iusta Tridentinum Sess. V1. Cup. Vli I. Rdes est humanae salutis initium , Jundamentum et rudix omnis justificationis. Ergo si non fides ipsa, saltem vocatio adsidum est Prima gratia supernaturalis. R. D. A. Voc tio ad fidem inchoatam, seu vocatio ad fidem latius diota, eSt prima gratia supernaturalis, C. A. Vocatio
ad fidem perfectam et stricte talem, N. Λ. et Con- seq. Gratia sufficiens ad servandam legem naturale. n, atque excitans ad Inquirendum mundi hujus Autho-Tem, Gubernatorem et Iudicem, cum ordinetur a Deo tamquam medium efficacissimum ad obtinendum donum fidei persectae et supernaturalis, nisi homo gratiae contumaciter resistat, merito recari potest vochtio ad fidem latius dicta, sive vocatio ad fidem inchoatam. Atque hanc esse primam gratiam supernuturalem ultro
concedimus, quae a Deo homini infideli liheraliter comoeditur. Vocatio vero striete talis ad fidem perfectam alias suppsnit gratias, quae praecesseruat. Fidem hane inchoatam haud dubie agnovit iam S. Angustinus Lib. I. ad Simplicianum , Quaost. II. scribens: Fiunt ergo inchoationes quaedam indei, conceptionibus similes: non tamen solum concipi, sed etiam nasci opus est, ut ad xitam Meroeniatur aeternam, Ad probat. c. A. N. C. Fides a Tridentino dicitur humanae salutis initium, su clamentum et radix omnis iustificationis, non quia est Prima gratia, siquidem fides in stricto sensu sumatar; sed quia inter pietatis opera ad iustitiam et salutem condueentia est primum, et ad caetera requiritur. Hinos. Augustinus Serm. XXVII alias XX. do verbis Apo-
Moli , ait: Domus Dei credendo fundatur, Verando
312쪽
sia, ARTICULUS I. CONTROPERSIA VII. erigitur, diligendo perficitur. Et S. Prosper in Responsione ad Excerptum VIII. Genuensium: Fides est virtutum omnium fundamentum. Sed inde quis prudens eo, ligat , fidem gratia non praeveniri, fidem elici absquo ulla praevia dispositione Τ Quamvis igitur fides dieatur iustitiae radix , non desinit tamen ipsa radix esse ex semine , quod est gratia. Accedit quod sine fide persectaae striete dicta , homo quidem gratia adiutus possitaetum supernaturalem eli ere , numquam Vero actum
meritorium vitae aeternae, qui supponit gratiam sanctificantem in homine operante ; haes vero fidem perseolam
CCLXXXI. Dices III. S. Augustinus Lib. de Praedest. SS., Cap. VII. scribit: Ex inde autem c Apostolus ideo dicit iustifcari hominem. non ex veribus; quia ipsa Prima datur, ex qua impetrentur caetera, quae Prurie opera nuncuPantur , in quibus juste vivitur. Et Enuhiridii cap. CXVII. Fides imρetrat quod lex imperat.
II. S. Augustinus et S. Prosper, ut videre est apud Suarium Lib. IV. de Gratia , cap. XV. Num. XXIII. et XXIV, saepius repetunt, hominem nihil meriti habare ante fidem : vocationem ad fidem non posse sub cujuscumque boni operis meritum cadere : fidem aequiparari eum Incarnatione ; quia sicut in humanitate assumpta nihil potuit praecedere, quo ista mereretur uni nem hypostaticam : ita in homine nihil possit praecedere , quo mereatur fidem. Ergo iusta Augustinum et Prosperum vocatio ad fidem est prima gratia supernaturalis . quae homini consertur. R. ad I. S. August nus Lib. de Praedest. SS arguit Seini pelagianos, qui praedestinationis initium naturalibus viribus liberi ar-hitrii tribuebant. dicentes , gratiam non Oserum, Sed
313쪽
cR TiA SUFFICIENA DATUR INFIDELIBUS. 3a a fidei merito obvenire , atque in omnium Potestate esse absque gratiae auxilio pium credulitatis affectum in se excitare, seque ad fidem disponere. Ait itaque S. Doctor , ipsam quoque fidem Dei opus esse , per fidem tamquam radicem proxime impetrari caetera : per fidem , persectam illam et iustifieantem , haberi opera meritoria r fidem anteriorem esse operibus meritoriis et vero
Christianis, sive illis, in quibus iuste pluitur; at nul- Iibi dicit fidem anteriorem esse omni gratia , etiam illa , qua ipsa fides producitur. Ad II. N. C. Quamvis
aetus fidem praecedentes elie tantur ope gratiae superna turalis , sintque et ipsi supernaturales; sinteque et ipsi supernaturales , mereri tamen non Possunt ipsam fidem , Seu vocationem congruam ad fidem , et gratiam efficacem ad credendum ; nam ipsa semper manet donam Dei, quod
Dcus juxta beneplacitum suum potest per gratiam effi-Ca em dare uni, et non dare alteri. Neque mereri quis potest actinus illis gratiam sufficientem ad credendum ἔnon enim videtur , quod ille, qui nondum est filius adoptivus Dei, proprie mereri possit donum aliquod supernaturale, quamvis supernaturali auxilio non careat. Quare qui Praecedentibus gratiis cooperatus est, infallibilis ter quidem vocabitur ad fidem ; hanc tamen vocationem accipiet non ProPter sua, sed unice proPter merita
314쪽
C TROUERSIA VIII. DE NECESSITATE GRATIAE.
AN AD QUEMLIBET ACTUM SALUTAREM, ATQUE ETIAM AD 1NITIUM FIDEI, ET PIUM CREDULITATIS AFFECTUM NECESSARIA SIT GRATIA SUPERNATURALIS 3
ntra Pelagianos Et Semi elagianos.
circa necessitatem gratiae divinae Pelagianorum ac Semipelagianorum , seu Massiliensium errores fuerint, diligenter notavimus in praevia Dissertatione Historica II. et III., ad quas proinde Lectorem remittimus. Quid vero sit gratia actualis, et quae ejus divisio, dis X imus Num. CI. et C II. CCL LXXII. Conclusio. -Ad quemlibet actum sest larem , atque etiam ad in ilium fidei, et pium credui, talis affectum necessaria est gratia supernaturalis. Prob. Conclusio haec dogmatica contra Pelagianos et Semipelagianos 1. Authoritate Scripturarum. Joan. cap. VI. ait Christus : Nemo ρ otest penire ad me, nisi Pater qui misit me, traxerit eum . Ioan. Cap. XV. Sine me nihil potestis facere. His verbis saepius adversus Pelagia-NOS uSus est Augustinus , praecipue Trael. LXXXI. ita Joannem scribens : Ne quisquam putaret saltem Parvum aliquem fructum ρosse a semetipso palmitem ferre , cum
dixisset, Hinc fert fructum mulium , non est, Quia sine me Parum Poetestis facere : Sed, Nihil potestis fac re. Sipe' ergo parum , siue multum, sine illo fieri non Pori si, sine quo nihil seri potest. I. ad cor. cap. VII
315쪽
DE NECESSIT. GRATIAE AD ACTUS S1LUT. 313ait Apostolus : Misericordiam consecutus a Domino , ut sim fdelis. Uhi iterum observat Auga tinus l .ib. de Gratia et Lib. arbitrio, Cap. V s. Non enim dixit, MAsericordiam consecutus sum , quia Melis eram ; sed , ut indelis essem : hinc ostendens etiam ipsam filem haberi, nisi Deo miserante . non Posse, et esse donum Dei. Ad Ephes. Cap. II. idem Apostolus ait : Gratia sulcati estis per sdem , et hoc non ex uobis , Dei enim donum est; non ex oPerihus. ut ne quis g orietur. II. ad Cor. Cap. III. Non quod sui Iesentes simus cogitare aliquid a nobis quasi ex nobis; sed si scientia nostra ex Deo est.
I. ad Cor. Cap. lv. Quis te discernit 3 quid autem habes quod non accepisti Τ Si Mutem acce 'isti, quid gloriaris quasi non acce 'eris Τ Α l Philippenses Cap. II.
Deus est, qui veratur in o obis et pelle et 'erscere, pro bona uoluntate. Ja bi Cap. I. Omne datum optimum, et omne donum Perfectum , desursum est; descendens a Patre luminum. Haec a atem Seripturaram Ioca non externae tantum, se i interioris etiam gratiae nece sitatem ostendunt, qua oculi mentis interius aperiantur . dum prae linator Est angelieas exteriuq auribus insonat; quae exponat Scripturarum sensa n , et cor lapi. eum in carneum mutet; quae distandatar in cordi-hus per Spiritum Sanctam, iuxta illu l Apostoli I. at Thessalonic. Cap. I. Eoangelium nostrum non fuit adpos in sermone tantum, sed et in pirtute . et in Spirit ESuncto, intus nimirum movente et inspirante. CCL XXIII. Prob. II. Authoritate Conciliorum. Diospolitana Synodus A. 415. septimum hunc Pelagii articulum proscripsit : Gratia Dei atque adjutorium nora ad singulos actus datur, sed de libero est arbitrio , cel in lege atque doctrina. Carthaginense III. in ca
316쪽
3, 4 ARTICU S I. CONTROvgRSIA viIt. sa Pelagianorum A. 418. Can. VI. ait: HacvIt, ut quia cumque dixerit, ideo nobis gratiam justifcationis dari, ut quod facere per liberum iubemur arbitrium. Deilius possimus imFlere per gratiam , tamquam etsi gratia non daretur . nun quidem facile, sed tam in possimus etiam sIne illa implere diuina mandata , anathema sit. Αrausicana II. Synodus Semipelagianorum errores pluristius Capitulis damnavit. Capit. VII. ait : Siquis per naturae uigorem bonum aliquod, quod ad salutem pertinet vitae aeternae, cogitare ut expedit, aut eligere, siue salutari , id est, euangelicae praedicationi consem tire posse confrmat, absque illuminatione et instur
tione Diritus Sancti, qui dat omnibus suapitalem in ConSentiendo, et credendo peritati; haeretico Iallitur spiritu , non intelligens uocem Dei in Evangelio dicentis , Sine me nihil potestis facere. Plura ex Ara sicanis Capitulis exhibuimus Num. LIII. Arausicanam doctrinam innovavit Tridentina Synodus Sess. vl. de Justi si eatione , Can. I. Si quis dixerit , hominem suis operibus, quae vel per humanae naturae pires, pel per regis doctrinam fant, aIsque diuina per Jesum Christum gratia posse iusti cari coram Deo; anathema sis. Can. II. Si quis dixerit, ad hoc solum diuinam gratiam per Christum aestim dari, ut facilἰtis homo iuste
viὐere, ac vitam aeternam Promereri possit; quasi per
libertim arbitrἱum sine gratia utrumque, sed aegre tamen et di culter possit; anathema sIt. Can. III. M is dixerit, sine praeueniente Spiritus Sancti ἱnvir lione, atque ejus adiutorἰo, hominem credere , sper re , diligere, aut poenitere Posse , sicut oportet, ut ei iustifcat onis gratia conferatur; anathema sit.
CCLXXXIV. Prob. III. Authoritate Pontificum. S. Innocentius I. in Epist. ad Patres cono. Mileuitani
317쪽
berae non nisi adiutorium Dei legamus esse nectendum ,
eamque nihil posse coelestibus praesidiis destitutam, quonam modo huic soli possibilitatem hanc pertinaciter defendentes, sibimet , immo plui imis Pelagius Co
lestiusque persuadent Τ S. Zosimus in Epist. tractoria ad omnes orbis Episeopos : In omnibus actibus , causis, cogitationibus , molibus, adiutor et protector orandus est. Superbum est enim, ut quidquam sibi humana natura praesumat. S. Coelestinus in Epist. ad Episcopos Galliarum : His ergo Ecclesiasticis regulis , et ex diuina sumptis authoritate documentis , ita adiuoante Domino conformari sumus , ut omnium studiorum omnia umque uirtutum, quibus ab initio /dei ad Deum tenditur , Deum Proteamur authorem : et non dubitemus ab ipsius gratia omnia hominis merita Praeveniri; per
quem si ut aliquid boni et uelle incipiamus , et facere.
Boni iacius il . damnatis massiliensium erroribus , ra tam habilit doetrinam Synoli Arausisianae. CCLX XXV. Prob. IV. Authoritate Patrum. S.'cyprianus Lib. II. ad uairinum, cap. IV. seribit,
D nullo gloriandum , quando nostrum nihil sit. S. Αm-hrosius Lib. de fuga saeculi : Non est in potestate nostra cur nostrum , et nostrae cogitatἱones. Et Lib. II. in Lucam, Cap. Iti. Ubique Domini Oirtus studiis cooperatur humanis, ut nemo Possit aediscare sine Domino , nemo gnidquam incistere sine Domino. S. Hieron. Lib. III. contra Pelagianos ait, Dominum gratia sua nos la sιngulis operibus iuuare, atque sustentiare. S. Att-giistinus indefessis XVIII. annorum laboribus, et i ihris pIas quam triginta orthodoxam de divina gratia doctrinam eontra Pelagianos et Semipelagianos propo-
318쪽
3, 6 ARTICULUS I. CONTROvERAIA VIII. gnavit. Magistrum secuti sunt Discipuli relatis de impia secta triumphis insignes, S. Prosper Aquitanteus,
Paulus Orosius, S. Fulgentius, S. Caecarius Arelatensis etc. Quis caeterormn per orbem Episcoporum hao de re sensus fuerit, resert S. Augustinus Lib. IV. contra duas Epistolas. Pelagianoriim a s Bonifacium, Cap. VIII, ubi ait. Se rectam et antiquitus stiridiatam Catholicam Iidem aduersus recentem Pelagianorum hia reticorum praesumptionem Perniciemque defendere. Tum
disertis verbis asserit, eorum prophanas pocum Πουλtates Ecclesiam Christi et Orientalem et Occidentalem horruisse. Idem S. Doctor Lib. II. contra Julianum, Cap. VlΙ. Nunc, inquit, senten iis Discoporum, quissuerunt ante nos, urgere te institui; atque id ita praestat , ut totam hunc sere libram in authoritatibus et te timoniis consumat. Asserit sub illius finem, Cap. X. aut tot sententiis sanandum fore Iulianum . aut nihil amplius de ipso sperari posse, si non vereatur tot SamCtos Doctores egi egios atque memorabiles Catholicae ritatis accusare, Irenaeum , C rianum , Rheticium ,
nocentium , Veronymum, caeterosque Socios ac Pari cipes eorum i insuster et uni persam Ecclesiam. CCLX XVl. Prob. V. Ratione Theologica. Beatitulo, ad quam homo de facto ordincitus est a Deo , est supernaturalis, Ut ostendimus Tomo IV. Αrtio. IV. Comtroversia , I. Ergo etiam actus , qui ad illam conducunt , debent esse supernaturales. quia inter finem et media debet dari proportio. Atqui actus supernaturalis elici non potest per vires mere naturales , et absque gra tia supernaturali; alias non esset supernaturalis , quia
319쪽
DE NECESSIT. GRATIAE ADACTUS SALUΤ. 3i
non exce teret vires totius naturae creatae. Ergo aflomnem actam Salutarem necessaria est gratia superuaturalis.
CCLXXXVII. Ex Catholiea hac iloctrina sequitarI, hominem sine gratia supernaturali neque moralem. neque physicam habere potentiam eliciendi actum sali
larem ἔ eoquod aliquo careat constitutivo actus primi proximi, sive gratia supernaturali, quae neuessario re quiritur , ut potentia in aetum salutarem exire queat. II. Hominem solis naturae viribus disponere se nou POs se ad gratiam actualem recipiendam ; tum quia haeo dispositio esset actus ad salutem condacens, qai tamen solis naturae viribas elici non potest: tum q ita fiagratia daretur Secundum merita , atque ita desineret esse gratia , essetque pedissequa naturae.
CCLXXXVIII. Obiicitur L Authoritas Seripturarum. Proverh. Cn P. XVI. v. I. dicitur : Hominis est animam praeparare. Et v. 9. Cor hominis disponit uiam suam: sed Domini est dirigere gressus ejus. Lucae Cap. AI. Petite, et dabitur uobis : quaerite , et incenietis :Pulsate , et aperietur Oobis. Ergo praeparatio, desiit Tiam salutis , ac bona volutatas praecedunt gratiam. u. Ad Ro in. Cap. VIII. Velle adjacet mihi; perscere ait rem bonum non inoenio. ΙΙΙ. Zachariae Cap. l. Conpertimini ad me, ait Dominus, et conpertar ad vos. Iv. Matth. Cap. XXV. Uni dedit quinque talenta, alii au- item duo, alii uero unum, unicuique secundum propriam pirtutem. Confrm. Zachaeus Lucae XIX. gram iam consecutus est ob meritum aliquod praecedens ua-
320쪽
ARTICULUS I. eoΗΤRMER'IA VI. tortile, atque oti desiderium qua flagrabat christum videndi. Latro in cruce pondon Lucae XXIII. ob ve
ha illa, Domine cum uen ris in regnum tuum, memento mei. Cornelius Centurio A t. cap. X. ob eleemosynas et Orationes. Ergo. R. C. A. N. C. . Textus illi liberam quidem volantatis nostrae cum gratia En per tionem commendant. ni neuti si iam necessitatem gratiae praevenientis Oxeludunt. rumo enim mortalium petere , pulsare, vinx suax disponere, atque animam Prae
parare putest a quo auxilia gratiao Dei, qui solas praeparat voluntates n. qua . A st. R. Asto tol ἰ mentem non osso, quot voluntaq illa nit ab quq auxilio gratiae; secust non scripsi int a l Phἰ in enses cap. II. Deus est, qui operatur in sobis et uelle et 'eincere, pro bona poluntate. Hoc unum itaqeto ibi docet, praeter gratiam quae faci t velle, aliam esse necessariam , quaa det n-gere et perficere. Ad III. res nημt Hentinum Sess
VI. Cap. V. Cum dicitur, Convertimini ad me , et ego
convertar ad pos; libertatis nostrae admonemur: cumresstondemus, Converte nos Domine ad te , et Conoerintemur; D i nos gratia ρraeueniri constemur. Quare homo gratia excitante praeventus ni Deum eonverti aPcooperan to gratiae , ne tum Deus convertitur ni hominem infundendo ip i gratiam sanctificantem. Ad IV. R. Si do gratia sanctificanto ibi sit sermo, nihil inde consequi ; quia gratia illa datur secundum mensuram Pra
vlao dispositionis, quae non est a natura , sed a Pra
veniente gratia. Quod si vera de gratiis gratis datis is Istus intelligondus sit , sensus parabolae erit , quod Deus gratias gratis datas illis distribuat, quos vel ipso idoneos sauit , aut quos natura ad illud munus idoneos invenit, quia Mea caraeitas natarsis sit causa moralia