Theologia dogmaticopolemica qua adversus veteres novasque haereses ex scripturis, patribus, atque ecclesiastica historia catholica veritas propugnatur. Recensuit p. Carolus Sardagna societatis Jesu ... Tomus 1. 8. Tomus 5. complectens tractatum 5. De

발행: 1820년

분량: 638페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

3DcONTROVERSIA X. AN HOMO ABSQUE GRATIA SUPER NATURALI , ET ABSQUE GRATIA FIDEI THEOLOG CAE, POSSIT EXERCERE ACTUM ALIQUEM NATURALITER ET MORALITER HONESTUM 3Contra Protestantes , et Jansentanos.

cc XXXVIII.

Bonum morale aliud est supematurale , quod ad aeternam animae salutem conducit; aliud simpliciter mora is , quod naturalem dumtaxat honestatem et rectitudi-Nem habet. In omni opere hono morali duo apprimedistinguenda sunt, officium scilicet, et finis. O cium seu objectum et materia operis , est ipsum opus quod exercetur , v. g. eleemoSyna Pauperi collata. Finis est id, Propter quod exercetur opus. Officium vocari etiam solet substantia operis; finis vero seu motivum actionis dicitur modus operis. Ad integram porro aetionis mo- Talis honestatem ac bonitatem necesse est eam re tam et Bonam esse tum eA officio, tum ex fine; virtates enim non iam officiis quam finibus a vitiis distingui testatur S. Augustinus Lib. I v. contra Iulianum , Cap. III. CCCXXXIX. Non hic quaeritur, an homo selis naturae viribus possit opus salutare elicere ; omnes enim catholici contra Pelagianos asserunt, sine fide et gratia supernaturali nullum opus morale fieri posse, quod siqvieritorium vitae aeternae , ao supernaturale: ideoquo infidelium opera sterilia ac plane inutilia esse ad ve- Tam Pietatem et vitam aeternam affirmant. Quaestio

372쪽

ARTICULUS I. CONTROVERSIA X. 3ro itaquo est, an homo solis naturae viribus , absque gratia superiaciturali ac fidei Theologicae , possit elicere bo nam simpliciter morale, sive ne tum naturaliter tantum bouestum, ita ut actus illo nou sit Peccaminosus , nequo ad Poenam imputari possit; sed potius ad praemium aliquod temporale , no mere naturale Baius et Janieuius docuerunt, Iu fidelium virtates vera esse vitia , et omnia eorum opera vera et proprie dicta peccata : adeoque ad bonum etiam Simpliciter morale necessariam esse gratiam fidei Theolagicae. Rino Jans Ditis Lib. IV de Stata naturae lapsae, cap. XVII nubla habita Pontificiao censurae ratione, qua iam ante. ComplareS anuos perstrictae fuerunt Michaelis Baii propositiones, scriboro nasus ost 2 Insania , error, imyietas contraria Christianorum sensui, Scripturis et Idei, quod iisdelium sit ulla uera siritis, uel Oρera sine Peccato , iuxta Augustinum , et Concilium Arausicanum Jocinues Wicvlestius, et Ioannes Uus , quorum ius viam. refutavimus. Num CCC V., ad opus naturaliter honestum requirunt etiam gratiam sanctificantem, qua si

homo ORreat, eum necessaria mortaliter peccare aj aut ,

quisquill tandem agat. Consentiant haici doctrinao M chai I Bajus propositione, inter damnatas , XXXV. Omne quod agit peccator , uel servus Peccati, Peccatum est, et Protestantium Patriarchae, Lutherus in Assertione ArticuIi VI et XXXVI, atque Caluinus in Au-tidoto Cono Trid. Sess V1., et Lib. II. Institutionis,

Cap. LII., qui insuper asserere nota erubescunt, etia i iustorum opera esse peccata, oti concupiscentiae labem ipsis adiuterentem, quamvis fateantur propter fidum i jas

modi peccata iustis neu imputari.

373쪽

BE NECESS. GRATIAE AD BONUM MORALE. 3ra CCCXL. Ex Doetoribus Catholicis aliqui, liquo

valde pauci, existimant aut nullas, aut si quae sunt,eα. beneficio gratiae esse in Infidelibus virtutes morales. Ita ex Veteribus Gregorius Ariminensis, ea regenti ribus post Concilii Tridentini tempora , Gaspar casa- Iius, Basilius Pontius, Franciscus Macedo, uenrieu 3 Card. Norisius. Vasquius in I. II. S. Thomae, Birpat. CXC. docet, nullum opus morali ex omni circum,ta tia honum . posse fieri sine aliquo divinae gratiae auxilio , saltem ordinis naturalis , quod consistit in si a-gulari Dei protectione ac Providentia, qua removentur peccati occasiones , ardor concupiscentiae ae tentationum minuitur, subtrahuntur externa obiecta et exempla , quibus ad malum incitamur; alia vero Proponuntur, quibus amor virtutis accenditur. CCCXV. Conclusio. Potest homo per solas vires naturae, absque gratia Fidei Theologicae, aut alia qua-vumque supernaturali, exereere actum aliquem naturaliter bonum et honestum , saltem quando nulla in oppositum tirget gravis tentatio. Prob. I. Authoritate Script rarum. Exodi cap. I. quia obstetrices Aegyptiae contra praeceptum Pharaonis mares Hebraeorum servarunt, mercedem a Deo consecutae sunt, nempe temporalia bona et Prolem copiosam , nota Oh mendacium, quando Regi responderunt, debraeas mulieres obstetriuibus Aegypti non indigero ; sed ob benevolentiam, qua masculos Bebraeorum servarant. Iosue cap. II. et iv.

Rahab meretrix Jerieuntina , quamlumvis infideli, et quaestu corporis infamis , in hoo tamen i ride et praemia digna judicatur, quod missos a Iosue exploratores servaverit. Eaechielis cap. XXIX. Rex Nahαchodonosor tufidelis oli vellam feliciter gestum adverius II-

Q si

374쪽

Tios, sicut ei imperaverat Deus mercedem temporalem

mcepit, Aegyptum sollicet et manubias Hus. Dedi eε terram Aegypti, pro eo quod laborauerit mihi, est Dominus Deus. Atqui Deus non remuneratus est actionem peccaminosarn , sed naturaliter honestam. Daniel Ca -

V. eidem infideli Begi consulit, ut peccata sua elee mosynis red meret, et iniquitates misericordiis pauperum. Atqui si omnia infidelium opera forent peccata , intestabile atque exitiosam Regi fuisset hoc Danielis tonsilium; peecata enim provocant, non mitigant iram' diis inam. Ad Rom. Cap. I l. disti tur: Gentes, quae I gem non habent, naturaliter ea quas legis sunt, factiunt. Atqui praecepta legis naturalis actionem impe-Fant, quae bona et ' reeta sit tum ex offigio tum ex findi Ergo quandoque Gentiles , natura duee , et ieiunt actiones naturaliter honas et honestas. Equidem Augustinus Lib. do Spiritu et littera, Cap. XXVI , quenu Postea secuti sunt S. Proπer advorsus collatorem, Ca NX Η . et S. Igentius Lita de Hearnat. et Gratia Christi , cap. XXV, citata Apostoli verba interpretaino de Gontibus ad fidem Christi conversis, ita ut ly naturaliter excludat tantum legem Mosaioam, non Evangelicam; eoquod haec interpretatio ipsi eo inmollior τ sa fuerit retunde in Pelagi cinorum perfidiae, qui .

eo loco ovincere eonabantur, a nonnullis Gentibus t tam lagem naturalem absque fido Et gratia Christi o servatam fuisse r at vero nostram eApositionem de Gentibus incredulis Augastinus nullibi reprobavit, hacqua alii Patres coinmunissimo sunt usi, Tertullianus Lib. de Corona militis, Cap. VI. S. Ambrosius in Epist ad Irenaeum , S. mero mus Comment. , tu capi. XXIV.

Isaiae , et in isti ad Algasiam , Quaest. VIII.

375쪽

DE NECESSIT. GRATIAE B0ηUM ΜοRAL E. 3M S. Chrysostomus , Theophylactus, et Oecumenius in huno

CCCXLII. Prob. II. Authoritata Patrum. S. Basilius Hom. IX. de opere sex dierum ait : Que admodum nulla disc*lina nos docet morbum odi se, sed

spontaneam halemus calumniam ac detestationem aspersus ea, quae nobis molesta sunt : sic etiam est animae quaedam declinatio et fuga vitii citra doctrinam. S. Hieronymus in cap. I' Epist. ad Galatas : Natura omnibus inest Dei notitia, nec quisquam sine Christo nascitur , et non habet semina in se sapientiae et justitiae , reliquarumque pirtutum. Unde multi, absque Ade et Euangelio Christi, uel svienter Iaciunt aliqua . sel sancte, ut parentibus obsequantur, ut inopi manum porrigant, non onrimant picinos, non aliena dir iant. Et comtoent. in Edechielis caput XXIX. Ex eo , quod Nabuchodonosor mercedem accepit boni veris intelligimus etiam Ethnicos, siquid boni secerint , non absque mercede Dei judicio praeteriri. S. Gregorius M. Hom. XXVII. in Eva'gelia. Sunt non nulli qui diligunt proximos per assectum cognatio iis et earnis , quibus tamen in hac delectatione sacra non condi tradicunt eloquia. Sed aliud est quod sponte impenditur naturae ; aliud quod praeceptis Dominicis ex ch ritate debetur obedMutiae. . CCCXLIII. Prob. III. Authoritate S. Aagustini. S. Doctor Lib. de Spiritu et littera, cap. XLvII. scri-hit . Si autem hi, qui naturaliter quae legis sunt faciunt , nondum habendi sunt in numero eorum quos Christi iusti cat gratia ; sed in eorum potius, quorumetium impiorum , nec Deum ueraciter justeque colentium, quaedam tamen Iaceta uel legimus, Mel novimu3,

376쪽

3ν4 ARTIcULUS II. c0NTROVERSIA I. sel audimus , quae secundum justiciae regulam non

solum pitUerare non possumus, uerum etiam merito rectequE laudamus : quamquam si discutiantur quo A- ne Aunt, pix inpeniuntur, quae justitiae debitam la dem degensionemve mereantur. Per verba illa, Vix inpeniuntur , denotat Augustinu, magnam Partem operum. Infideli itin vera esse peccata ob pravum finem , v. g. iactantiam , atque inanem ostentationem, philantiam , ad quam saepissime a Gentihus reseruntur: quaedam tamen, tametsi pauca, inveniri . quae nullo malo fine vitiantur, ac Proinde opera naturaliter bona et honesta dici debeant. Pergit dein S. Doctor , et cap. XXVIII. subiungit et Verumtamen non usque adeo in anima humana ima go Dei terrenorum assectuum labe detrita est, ut nulla in ea velut lineamenta extrema reman4erint, un

de merito dici possit, etiam in ipsa impietate uitae εuae sacere aliqua legis , pel sapere ; si hoc est quod iuictum est, Quia Gentes, quae legem non habent , hoc est, legem Dei , naturaliter quae legis sunt Iaciunt, et quia hujusmodi homines ipsi sibi sunt lex , et criptum opus legis habent in cordibus suis, id est. non omni modo deletum est, quod ibi per imaginem Dei cum crearentur impressum est. Et paulo interius: Sicut non impediunt a uita aeterna iustum quaedam peccata venialia, sine quibus haec uita non ducitur: ric ad salutem aeternam nihil serosunt impio aliqua bona opera, sine quibus di ciuime cita cujuslibet Messimi hominis invenitur. De Romanis Epist. CXXXVIII. alias V. ad Marcellinum scribit: Rempublicam primi

Bomoni constituerunt auxeruntque uirtutibus , etai non habentes peram Pteratem erga Deum uerum, quae illos

etiam in aeternam ciρitatem posset .alubri relisionη

377쪽

DE NECESSIT. GRATIAE 8ONUM MORALE. DI perducere ; custodientes tamen quamdam sui generis probitatem , quae posset terrenae cloitati constituendae , augendae, conseruandaeque suis cere. Deus enim sic ostendit in opulentissimo, et Praeclara imperio Romanorum, quantum valerent civiles etiam sine pera religione virtutes , ut intelligeretur hac addita fieri homines ciues alteritis cicitatis, cujus Rex veritas, cujus lex charitas, cujus modus aeternitas. Lib. IV. contra

Julianum, Cap. Iu loquens de virtutibus Infidelium, Quando ergo, inquit, tolerabilius illas, quas dicis in impiis esse , virtutes , diuino muneri potius, quam eorum tribueris tantummodo poluntati, licet ipsi hoc nesciant. Denique quotiescumque ferme Augustinus scribit , sine auxilio gratiae nihil fieri posse boni, addere solet limitationem , v. g. ad salutem, ad veram Pieta tem. Sic Lib. de Gratia Christi, cap. XXVI. scribit :G ratiam Dei, qua charitas Dei di unditur in cordi-bur nostris per Spiritum Sanctum qui datus est nobis, sic confiteatur; qui uult peraciter confiteri. ut omnino

nihil boni sine illa, quod ad pietatem pertinet veram que iustitiam, sieri posse non dubitet. Et Lib. de Gr,tia et Libero arbitrio, cap. XVII. Sine illo vel ope

rante ut velimus, set cooperante cum uolumus , ad badina pietatis opera nihil valemus. Ut nimirum S. Doctor significaret, auxilium gratiae necessarium non eSSe ad illa opera hona, quae ad Pietatem et salugem non pertinent CCCXLIV. Prob. IV. Anthoritate Principum Sch Iae. S. Thomas Il. II. Quaest. X. Artic. IV. ait: M offestum eat . quod I fideles non possunt operari bona vera , quae sunt ex gratia, scilicet opera meritoria :tamen bana opera ad quae sussci ι bonum naturae,

378쪽

3-6 ARTI ULΠs II. CONTROVERSIA I. aliqualiter operari possunt. Unde non πortet, quces in omni suo vere 'eccent. Sed quandocumque aliquod opus verantur ex dissidelitate , tunc peccant. Sicut enim habens Idem potest aliquod peccatum committere in actu , quem non regeri ad Idei Inem , vel uenialiter , pel etiam mortaliter Deccando : ita etiam in elis potest aliquem actum bonum facere , in eo quod non refert ad fnem insdelitatis. Et loco cit. Ad III. dicendum , quod per infdelitatem non corrum 'itur totaliter in i delibus ratio naturalis , quin remaneat in eis albqua ceri cognitio , Per quam facere possunt aliquod opus de genere b0norum. S. Bonaventara in II. Sentent. Dist. XXVIII. Art. II. Quaest. III. Hominis liberum ambitrium in puris naturalibus constitutum cum generali

Dei ininuxu, tametsi dii culter, potest tamen facere opus bonum morale, quod non disponit ad gratiam , nec ad gloriam. CCXLV. Prob. V. Authoritate Pontificum. S. Pius V. et Gregorius XIII. praeter alias Baii propositiones huc pertinentes, quas eahibuimus Num. CCCXIV , has

etiam proseripserunt. XXV. Omnia opera infletium sunt peccata , et Philosoρhorum pirtutes sunt pitia. TXXV. Omne quod agis peccator, vel seruus Peccati, peccatum est. XL. In omnibus suis actibus Peccator servit dominanti cupiditati. Alexander VIII. anno 1 Ocomplures Iansentanorum propositiones damnavit, atqui has inter ordine Vil. Omnis humana actio deliberata, est Dei dilectio, uel mundi; si Dei, charitas P tris est , si mundi, concupiscentia carnis , hoc eSι, mala est. VIII. Aecesse est insdelem in omni opere Peccare. XI. Omne, quod non est ex Ade Christiuuaaupernaturali, quae per dilectionem Ueratur, Peccatura

379쪽

BE NECESSIT. GRATIAE AD BONUU MORALE. 3υ est. Clemens XI. in Bulla Unigenitus plures Quesnelli

propositiones proscripsit , qui huq i lem error propugnatur. XXXVIII. Peccator non est liber niςi ad peccandum . sine gratia liberatoris. XXXIX. y Iunias , quam gratia non Praeuenit, nihil habet luminis, nisi ad aberrandum . ardoris, nisi ad praecipitandum, pirium,

nisi ad se pulnerandum ; est caseax omnis mali, et in-caρax ad omne bonum. XL. s Sine gratia n hil amare possumus , nisi ad nostram condemnationem. XLII. S

la Gratia Christi reddit hominem omum ad Sacrisicium fidei r sine hoc nihil, nisi im 'uritas ; nihil, nisi irem

dignitas. XLV. Amore Dei in corde peccatorum nanam 'litis regnante , necess est ut in eo carnalis regnet cupiditas , omnesque , actiones ejus corrumnat. XLIX. , M. nulliam ρeccatum est sine amore nostri, ita nullum

rat Opus bonum sine iam ore Dei. MX. Oratio im oriam rat novum peccatum, et quod Deus illis concedit oest nouum in eos judicium. 1 CCCXLVI. Proh. VI. Ratione Theologica. I. Bona opera simpliciter moralia , et naturaliter inulam hone sta, habent proportionem cum viribus naturae, quae Per peccatum infirmior facta non est, quam fuisset iustata naturae purae. Ergo uultu datu e ratio , cur nulla in Oppositum urgente. gravi tentatione , opera omnia Sino fide et auxilio supernaturali facta, sint peccata. II. Gentiles sine fide Theologica cognosceret possunt dari Deum, et uostri curam gerere. Ergo possunt operari Bonum morale, ut Deo authori naturae obediant. HI. Gentilis potest sacere aliquod opus honum ex o Toto et fine v. g. naturali pietate ductus honorare Parentes, ita ut Propterea nullam poenam mereatur. Ergo cum omni

Peccato Poeua respondeat, in tali opere eliciendo non

380쪽

D8 ARTICULUS II. CONTROVERSIA I. 'peccat. IV. Quema linodum iustus non semper agit ex justitia, sed quandoque peccat: ita infidelis etiam non semper agit ex infidelitate, aut ex malitia, vel hinhita pravo praedominante. Ergo opera non inquina tar a malitia agentis, uisi qantido ab ipsa malitia procedunt.

CCCXLVII. Prob. VII. Ex sequelis. Ut enim omservat Bellarminus Lib. V. de Gratia et Libero arbitrio , Cup. IX. , si nullum opus bonum fieri posset ab

infidelibus, sequeretur melius illis esse , remoto prae eopto , hona opera ex object x nou sacere . quam fac .re ; nam fac endo illa peccarent , non faciendo nota peccarent. Itaque monendi essent in fi teles, ne stipem egentibus ercgent, ne disgordias componunt, ne imp Titos doceant. Sequeretur praeterea Infideles , quotie-Seumque ob,ervanda ipsis laret leA maturalis neeessario peccare : si enim eam non observant, peccant: nequo tamen eam observando peccatum vitabunt, cum juxta Jansentanos omitia opera infidelium sint peccata; quo

sano nihil absurdius, inverisimilius nihil excogitari

o BIECTIONES. . CCXLVII1. Objicitur L Authoritas Scriptura

rum. Ad Rom. Cap. XVI. scribit Apostolus: Omne quod non est ex fide , peccatum est Il. Ad Ephes. Cop. IV. Testifcor in Domino, ut iam non ambuletis, SActit et gentes ambulant In panitate sensus sui, tenebris obscuratum habentes intellectum HI. II. ad Timoth. Cap. II. de Getitibus dicitur: A quo daemone capi isi tenentur ad ipsius poluntatem. At voluntas di .

SEARCH

MENU NAVIGATION