장음표시 사용
381쪽
DE NEcESSIT. GRATIAE AD BONUM MORALE. 3ν holi est ut homines sempstr peccent. IV. Ad Hebr. Cap. XI. Sine Ide imρossibile est 'lacere Deo. U. Ad Titum cap. l. Coinquinatis et infdelibus nihil est mum
iam , sed inquinatae sunt eorum et mens et conscientia. I. l. Ioan . cap. li. Omne quod est in mundo, Co cupiscentia carnis est , et concuμiscentia oculorum , et superbia ottae. VII. III itth. Cap. VI. Si oculos tuus fuerit nequam totum corρus tuum ten brosum erit. AN
qui intentio tufidelis, quam files non dirigit: pervουrsa est. Ergo. VIlI. Multh. Cap. VI. Aemo ρotest duobus Dominis seruire : aut enim unum odio habebit, et adterum diaget: aut unum sustinebit. et alterum contemnet. Ergo infidρles , qui daemoni serviunt, non
possunt actum hunum elicere. sicque Deo servire. IX.
Joan. Cap. XV. Sine me nihil ρotestis facere. X. Psalia III. de Infidelibus diuitur: Omnes declinaperunt, si mul inutiles facti sunt: non est qua 1aciat bonum . non
est usque ad ianum. I. Isaiae Cap. LX. Ecce tenebraevertent terram , et caligo ρomlos. XIl. Jeremiae cap. XVII. Pruoum est cor omnium, et inscruptiabit . R. alI. Apostolum loco cit. nomine fidei non intelligero fi- .dem Theologicam , sed di tamen eouscientiae , vi catus indicat quis actionem illam sibi licitam esse. Manife- ste id colligitur ex contexta et scopo Apostoli; agit anim thi de ciborum delecta, ostenditque eum qui citium aliquem manducat, quem tamen illicitum existimat, re ipsa peccare, quia contra propriam agit conscientiam. Atque ita locum illum interpretati sucit, Praeter Augustinum paucosque ejus discipulos, Patres omnes Graeci ac Latini, ac conciliam Lateranense IV. Cap. XLI. Quoniam omne, quod non est ex Ide, peccatum est ,
is nodali judicio deflnimus, et nulla ualeat absque bo'.
382쪽
R. ex verbis illis id unum sequitur, plurima opera infidelium esse mala et immunda, omnia autem esse
vana et inutilia ad veram secilitatem; quia infideles et lumine fidei, et spe regni eoel stis destituuntur. At III. Peccatores dicuntur diaboli laqueis captivi teneri, quia propriis uiribus ab illa captivitate liberari nequeunt,
quamvis in omnibus obsequi diabolo non cogantur. Λd 1V. R. sine fide neminem Deo ita Placere, ut ami-eus ejus constituatur ; placere tamen aliquo modo γωse Deo propter moralem honitatem operis in ordine naturali , , ita ut Deus propter illud mercedem aliqua naturalem trihuat. Ad V. R. iuxta Hieronymum Comment . in Epistolam ad Vitum, et Augustinum Lib. XXXI. contra Faustum , Apostolum nou loqui de ope-xibus infidelium, sed de cibis mundis et i inmundis secundum legem , ita ut sensus sit, hominibus inja tis.
et qui nolunt credere legem Mosaicam esse abr igatam, quales sunt Iudaei, Omoes cibos esse immundos, non tantum eos quos len prohibebat, sed etiam caeteros: ac proinde semper illos peccare sive eis utantur, sive abstineant. Si enim abstinent . peccant superstitione , quia palant cibos illos esse immundos: si utantur et comedunt , Peccant inquinata et erronea conscientia ;quia putant sibi fas non esse illis vesci, et tamen vescuntur. Ad VI. R. Sermonem ibi esse de mundi amatoribus qua talibus, quorum peccata ad luxuriam, avaritiam , et superbiam, tamquam ad tria capita revoca tur. At vero mundi amatores non semper ngunt ut Inuu di amatores; sed aliquando secundum rectae rationis iudicium agunt , tuncque eorum actio est moraliter et
naturaliter Bona ac honesta. Ad VII. R. intentionem .
383쪽
DE NECESS. GRATIAE AD BONUM MOB ALE. 381 quam fides non dirigit, perversam esse Plerumqtae,
quandoque autem naturaliter rectam. Ad V1Il. R. sensum verhorum Christi esse , quod nemo possit duobus Dominis servire, id est, se addidere , amare obsequi in Om-hus, et obedire ; sive Se totum uni Domino dare . et totum alteri , aut finem suum ultimum et beatitudine in duobus inter se pugnantibos constituere. Ad IX. R. sermonem ibi esse de Operibus salutaribus et meritoriis vitae aeternae. Ad X. R. Ne unus qui dom Infidelium bonum facit, sicut oportet ad salutem. At hoe non ob stat , quo minus Infideles opera moraliter ac naturaliter bona exerceant, quae vires naturae, quamvis Per fee catum depravatae, non superant. Ad XI. R. Isaiam non
Ioqui de privationi Iaminis nataralis, quod ad honum
morale cognoscendum est necessarium e sed de privatione luminis supernaturalis , quo indigent homines adeognoscenda fidei misteria , ut oportet, et ad salutem consequendam. Ad. Xll. R. quamvis cor hominis propensum sit ad malum; non tamen idcirco omnes a tus voluntatis sunt pravi.
CCCXLIX. Obiicitur II. Autoritχs Patriam, prae cipue Augpstitit, qui frequenter tum aliis in locis ,
eum praecipue in libris contra Iulianum totuq in eo est, ut d tendat virinios Infidelium non eqqe veras virtutes. Ergo. R. D. A. Non esse vεras virtutes in eo sensu , in quo illas esse veras virtutes dicebat Julianus, C. A. In sen qu a nobis ρxplicato, N. A. et C ,nseq. Iesianus circa virtutes Infi letium doeebat I., opera quae ex officio dumtaxat bona sunt, eqsa
simpliciter hona, quamvis fiant ex pravo fine. Hine Augustistis Lib. IV. adversus Iulianum , Cap. III.
scribit: Aoςeris itaque, non visciis, sed Mibus a pitiis
384쪽
B8a ARTICULUS II. CONTROVERSIA Ldiscernendas esse pirtutes. - - Quae tu non attenis
dens ; snes ub G ciis separasti , et uirtutes peras in sicia sine sinibus υρρellandas esse dixisti. Ex quo te
tanta absurditas sequitur, ut peram cogitaris a mellare justitiam, etiam cujus dominam repeteris aparitiam. II. Docebat virtutes Gentilium nee exigaas, nec infrequentes csse , iactabatque exempla Fabricii, Beguli, Scipionis. lii. virtutes Gentilium tules esse , ut hominem vere iustum constituant, Dcoque Placentem, nouimmediate quidem, sed mediate, in q inutam per honum usum liberi arbitrii, et ter illas virtutes infidelis comparare sibi poterat ac '. pro moreri fidem, veramque iustitiam. Quanto igitur Augustinus contendit virtutes
infidi lium non esse veras 'virtutes, duo evincere conatur , s. Pleraque, non omnia, infidelium opera esse mala; eo quod ea perverso sine obtentationis, vanae gloriae etc. corrum stantiar. i I. Etiamsi ethnicus subi de exerceat opus aliquod tum ex olscio tum ex finationum , istud tanten non esse opus verae virtutis , sive
tale quod is um vere justum, Deoque gratum constituat; eoquod careat libe , sine qua impossibile est Plocere Deo.
CC L. Dices I S. Augustἱnus non tantum ait virtuti s infidelium non esse veras virtutes Sed eodem Lib. contra Iulianum, cap. III. atque alibi passim contendit; omnia infidelium opera esse peccata; idque probat ex verbis Apostoli ad Rom. Cap. XIV. Omne quod non est ex Ide, peccatum est. Augustinum alii Patres Sequuntur. S. Leo M. Serm. I l. de Jejunio Penteco .l. scribit: Astud ipsos ρaganos sunt vana quaedam iejunia. - ud nos Ides sancti cat etiam man
ducantem, apud illos insidelitas polluit jejunantem.
385쪽
DE NECESS. GRATIAE AD BONUM Μ0RALE. 333 de quia extra Catholicam Ecclesiam nihIl est integriam , nihil castum, dicente Ayostolo, Omne quod
non est ex fide, Peccatum est etc. S. Prosper Epist. ad Rufinum: Omne quod non est ex fide , peccatum est; ut scilicet intelligat, justitiam insidelium non esse justitiam.: quia sordet natura sine gratia. Idem scri-hunt Iulianus Pomerius Lib. I il. de Vita contemptri Cap. l. et Bonigacius it. Epist. ad S. Ceasarium Arelatensem. R. D. A. Ait, omnia tuli letiam opera esse Peucata vere, pioprie. ac formaliter talia, N. Λ. Id est, non os,e opera verae iusiitiae, quae operantem Deo gratum reddant, C. A. N. C. Nomine peccati Augustinus non tantam into iligit id, quod est culpi, bilis transgressio legis divinae , et hominem poenae obnoxium reddit, sed etiam illud omne, quod Iicet mora- Iem habeat honitatem , tumen ad salutem aeternam nihil prodesse potest operanti , ut ipse Augustinus montem suam explieat Lib. IV. contra Iulianum , Cap.
Iu . Setto nos illud bonum hominum dicere . illam poluntatem bonam, illud o 'us bonum , sine Dei gratia quae datur per unum m diatorem Dei et hom num nemini posse conferri; per Guod solum homo notest ad
neternum Dei donum regnumque Perduci. Atque ea-Hem omnino responsio danda est a l l xta r liquorum Putrum Augustino poψteriorum , v. g. ProUeri. vel
quiscumque demum sit auth Ir librorum de Vocatione Gentium, Lib. I. cap. Vll. Sine cultu peri Dei, etiam quod uirtus esse videtur, 'eccatum est. Gregorii M. Lib. II. Morat. Cap. Xv. Si non Prius in corde nostro Iides gignietur; reliqua quoque esse bona non POS sunt , Iicet esse pideantur. Atque ipsius etiam S. Hi ronoemi in Cap. lli. ud Galatas. Sine Christo omnis virtus in sitio eεt.
386쪽
ARTICULΓs II. CONTROVERSIA r. - 38 cccLI. Dices II. S. Augustinus docet saepi sim hominem nihil boni. po se facere. Sic Lib. de Gratia Chri qti , cap. XXVI. scribit: Ubi non est dilectio , nublam bonum Ορus i utatur, nec recte bonum Uus ς catur. Et Lib. I. contra duas epistolas Pelagianorum ad Bonitae tum , Cap. III. Nec potest homo boni aliquid eue: nisi adjuvetur ab eo qui malum non Potest pelle, hoc est , gratia Dei Per Jesum Christum. Ergo homo solis naturae viribus non potest actum naturaliter honestum elicere. R. D. Λ. Nihil boni sine gratia posse lac re , quod sit meritorium vitae aeternae, quod ad vexam pietatem, iustitiam , et salutem , pertineat, C. A. Nihil boni , quod tantummodo naturaliter sit honestum, N. Α et Conseq. Pelagiani non in hoc era ut haeretici, quod vellent hominem honeste posse quandoque agere sine gratia; sed quod gratiam interiorem ad eliciendos actus superuaturales ac meritorios necessariam esse insciarentur.
CCCLII. Dices III. Iuxta Augustinum virtutes morales sunt dona Dei, sive in fidelibus , sive in infideli huue inveniantur. E go G. citiles sine gratia Dei in
omnibus operibus peccant. h. L. A. N. C. Virtutes morales quoad habitum , de quibus tantum loquitur Augustinus, aequiri non possunt sine gratia christi. Cum enim habitus virtutum nascantur ex actibus saepius re petitis , et actus infidelium frequentissime sint vitiosi saltem eκ malo fine; Sequitur tu infidelibus non reperiri nisi habitus inoraliter inalos, cum Pauci quidam actus , contra eorum agendi morem recta intentione et, citi , habitum laudabilem producere nequeant. Accedit quod actus boni frequentos et constantes, ex quibus demum acquiritur habitus, elici nequeant, nisi cupid
387쪽
DE N ESs. GRATIAE AD BONUM MORALE. 325ta thus et tentationibus gravibus resistendo, quibus tamen infideles sine gratia Dei moralem potentiam nouhabent resistendi.
CCCLI H. Dices in. S. Doctor in Enchiridio ad
Laurenti lim, cap. CXVII. scribit: Regnat cannalis capiditas, tibi non est Dei charitas. Atqui in infidelibus non est Dei inaritas. Ergo in illis regnat carnalis cupiditas. Atqui ubi regnat carnalis cupiditas, nullus acti re elicitur, ne quidem naturaliter lautum honestus. Ergo. Confrm. Lib. H. de peccatorum merit. et rem is8. Cap. XVIII. scribit S. Augustinus: Si ergo coluntas aut bona est, aut mala , et utique mainam non habemus ex Deo; restat, ut bonam poluntatem habeamus ex Deo. Et Lib. I. Ret mct. Cap. XV. Voluntas sine charitale tota est pitiosa cupiditas. Ergo sine gratia Christi nullas datur actus naturaliter honestus. R. D. M. Regnat carnalis Cupiditas quoad habitum , et ratione subjecti. libi non est Dei charitas, G. M. Homo enitu necessario vel in statu gratiae est, vel in statu peecati. Regnat carnalis cupiditas quoad actum, qaasi omnis moralis actio necessario sit vel ex cupiditate , vel charitate ha-hituali proprie dicta, N. M. Sicut non omnis actio h minis justi, in quo regnat habitualiter charitas, bona est : ita quoque omnis actio hominis tu fidelis, aut peccatoris , in quo viget habituali ter cupiditas, mala nouest. Ut enim justus non semper operatur ex charitatis imperio; ita nec injustus ogit semper eκ tyrannide cupiditatis , sed aliquando ex instincta laminis naturalis, et ex amore honestatis. Igitur nec charitas nεc cupidi ias homini necessitatem imponunt ad actus sibi consormes semper exercendos. Ad. confrm. C. A. N. C. Augustinum per voluntatem non latet ligit volitionem, seu Iom. V. A.
388쪽
33s ARTICLLUS II. coNTROVERSIA I actum voluntatis , sed ipsam potentiam volendi: quae sὲ ch2ritate ornata est, bona est; si vero cupiditati subieeta est, tunc mala est. Similiter Lib. I. Retract. Cap. XV. nomine voluntatis ipsam potentiam intelligit volenui, quae sine charitate habitualiter mala est, quamvis non Semper agat ex mala cupiditate. CCCL lv. Neque negotium nobis facessit alius Au
gustini locus Lib. d. Gratia Christi cap. XXI. Quasi
vero aliud sit bona uoluntas, quam charitas : ex quo Jansentani sic argumentantur. Voluntas naturaliter honesta est bona voluntas. Atqui non datur bona voluntas sine charitate. Ergo non datur voluntas naturaliter honesta sine charitate. R. D. M. Voluntas naturaliter hon sta est hona volunras supernaturalis, N. M. Naturalis, C. M. Et D. m. Non datur hona voluntas supernaturalis sine charitate, C. m. Bona voluntas naturalis, subdist.
Non datur sine o haritate Theologica, N. Sine charitate latius tali, et naturali, prout haec nimirum dicit amorem Tetti, C. m. N. C. S. Augustinus nomine charitatis saepissime honam voluntatem intelligit, quae omnia reseri ad finem honestum; e contrario autem nomine e piditas malam voluntatem , quae malo sine vitiatur. Hino Lib. II. de Serm. Domini in Monte, cap. XXII. scri-hil : Voluntas namque non est nisi in bonis; nam in
malis AngitiosIsque factis cupiditas proprie dicitur, non
CCLV. Dices V. S. Augustinus Lib. de spirita
et Iiit. Cap. III. ait: Neque liberum arbitrium quidquam nisi ad peccandum ualet, si lateat peritatis ςIa. Ergo sententia asserens omnia Infidelium opera esse peccata, est vere Augustiniana. consim. Coneilium Arausica
num II. in quo doctrina Augustini de semipelagianis
389쪽
DE NE Ess. GRAULE AD BosUM MORALE. 38ν triumphavit, cap. XXII. ait: Nerno habet de suo, nisi mendacium et ρeccatum. Ergo. R. C. A. N. C. Quando Augustinus ait, liberum arbitrium non nisi ad pec- eandum valere, loquitur de potentia liberi arbitrii relate
ad salutem vel merendam vel demerendam ; aitque liberum arbitrium sine interioris gratiae auxilio sufficero quidem ad peccandum, ut non ad exercenda justitiandpera , ut expedit ad alternum stilutem. Patet id ex sec-po Augustini cum Pelagio decertantis, qui pertinacissime contendebat, sicut ad peccatum ita ad justitiam susticere sibi liberum arbitrium. Λd consis m. C. A. N, C. Duplex, eaque solida Capituli hujus explicatio asserri potest. I.
est , neminem, nisi munda iam et peccatum, habero de suo, quod omnino et unice sit suum, ut illi ut a
Domino non acceperit: caetera vero Omnia, etsi tantum sint naturalia , ut V. g. Opera naturaliter etiam et moraliter tantum hona, Dei dona esse ac beneficia. Altera est, per has voces non nisi non excludi omnia reliqua, Sed Solum opera salutaria, quae ibi cum malis o paribus comparantur; quasi diceret Conlilium : Ex his duobus Operum generibus, homo non nisi mala habet de suo; salutaria vero opera ex gratia Dei.
CCCLVI. Dici s VI. Saltem Propositio Baii XXVII.
Liberum arbἰtrium sine gratiae Dei adjutorio non nisi ad 3eccandum ualet. Et XXXVIII. Quesnelli. Peccator non est liber nisi ad malum , sine gratia Liberatoris, injuste a Ρontificibus proscriptae sunt. Prob. Hae propositiones depromptae sunt ex libris S. Augustini , et Capit. XXII. Arausicani II. Concilii. Ergo vel nullam merentur notam ; vel cum illis doctrina pariter Augustiniana et Arausicana damnata est. R. N. illatum. Ad probat. D. A. Ita tamen, ut quamvis verba sint ea-R 2 '
390쪽
383 ARTICULUS I. CONTROUERSIA X. dem, Sensu tamen longe diversum faciant in ore Baii et Quesnelli , C. A. Ut hoc non fiat, N. A. Augustinus ,
atque ex eo Arausidam Patres, loquuntur de potentia liberi arbitrii relate ad salutem merendam vel demerendam , ut paulo aute dicium est. At vero B ajus et Quesnellus, ut ex aliis eorum propositionibus, atque ex toto doctrinae systemate manifesto liquet, loquuntur de polentia liberi arbitrii relate ad actus naturaliter etiam et moraliter honestos. Quare quamvis verba sint eadem , sensus tamem longe diversus est Ab eo, quem Augustinus et Arausicana Synodus intendunt. Parum profecto in Ecclesiastica Historia versatus Sit oportet, qui easdem saepe voces et propositiones , si verba spectes , modo ab Ecclesia admissas , mo do rejectas ignorat , pro vario nem po sensu, quem a profere te sortiebantur. Propositionem hanc, Gratia adiuuat
uniuscuiusque bonum propositum , probabat Augustinus in Catholicis , rejiciebat ver in in Pelagianis ; sciebat enim ab ipsis intelligi, quod bonum in ipsis sit propositum sine gratiae adjutorio. Quae assertio magis Potest esse catholica , aut magis sancta, quam haec , Deus est unus 3 Et tamen in Ariani, Sabelliani, ac Mani chaei ore evadit haeretica ; cum constet per haea verba significare eos velle, non esse trinum in personis. CCCLVII. Objicitur III. Batio. Tenemur eX Praecepto dilectionis omnia nostra reserre in Deum tamquam finem ultimum , juxta illud Apostoli I. ad cor.
Cap. X. v. 31. Sipe ergo manducatis, siue bibitis, siue
aliud quid facitis: omnia in gloriam Dei Iacite. Et
I. ad Cor. Cap. XVI. Omnia pestra in charitate flant. Ergo cum infideles non agant ex charitate , neque Propter Deum tamquam finem suum ultimum, in omnibus autiu-