Theologia dogmaticopolemica qua adversus veteres novasque haereses ex scripturis, patribus, atque ecclesiastica historia catholica veritas propugnatur. Recensuit p. Carolus Sardagna societatis Jesu ... Tomus 1. 8. Tomus 5. complectens tractatum 5. De

발행: 1820년

분량: 638페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

531쪽

gloriam speetari posse vel secundum ordinem executio. nis , vel secundum Ordinem intentionIs. Primo modo Spectata, est ipqa actualis gloriae retributio spectata vero Secundo modo est actus divinae voluntatis ah aeterno decernentis alicui dare gloriam. Hic quaestio non eat de praedestinatione ad gloriam secundam ordinem

eXecutionis; certum est enim praedestinationem sic co sideratam habere rationem mercedis, et non rependide saeto nisi bonis operibus et meritis. Quaestio itaque rigitatur de praedestinatione ad gloriam secundum ordis nem intentionis , et quaeritur, an Deus decreverit clare alie ui gloriam, quia ejus merita absolute sutura, et viribus gratiae elicienda praevidet. Noto III. Quaesti

Dcm Don esse intelligendam de voluntate antecedente et conditionata dandi gloriam ; certum est euim hane voluntatem divinam priorem esse omni merito praeviso. Sed intelligendam esse de voluntate consequente, absoluta, et efficani, quam Deus habet dumtaxat respectu elegiorum , et non respectu omnium hominum : quae voluntas proprie dicitur praedestinatio, et electio ad gloriam Toto IV. Sermonem hic esse de adultis, non de parvulis post Baptismum morientibus ante usum rationis; hi enim nulla habent merita propria, adeoque gratui to praedestinantur ad gloriam. Noto V. Non agi de vo-Iuntate salvandi eleolos independenter a Praevisione me- vitorum Christi; constat enim electos in hac providemtia a Deo non praedestinari, nisi dependenter a meritis Christi: sed agitur de praevisione meritorum ab ipsis adultis per gratiam Christi Redemptoris consummando. rum. Binc praedestinatio saeta concipitur post praevisi

nem peccati originalis; quia intuitu meritorum Chri- li praeparantur gratiae, quibus adiuti Praevident ἔ

532쪽

BE PRAEDEsTINATIONE AD GLORIAM. 63a plurimi in gratia et bonis operibus perseveraturi. Noto VI. Praedestinationem formalem ad gloriam fieri non

posse ante, vel post merita absolute Praevisa, vera quadam prioritate vel posterioritate. Cum enim universim Scientia visionis sit inseparabilis a decreto divino , neque ab hoc distinguatur virtualiter ; Scientia visionis meritorum tam virtualiter quam realiter est identificata cum decreto prae definiente actus salutares, et decernem te gloriam , ita ut idem actus divinus indivisibiliter fungatur munere decreti et visionis: decreti quidem. quatenus est determinatio vel resolutio; visionis vero, quatenus est eApressio rerum decretarum. Quare status quaestionis in eo tantum figi potest, utrum praedestinatio formalis ad gloriam fiat in priore vel posterioro signo rationis ad absolutam praevisionem meritorum: sive , quod idem est, an iuxta nostrum concipiendi m dum , Non alitem a parte rei , ut superius diximus, oraedestinatio formalis ad gloriam Praecedat Seientiam visionis, qua Deus cognoscit merita absolute futura, vel eam subsequatur. Haec antem prioritas vel posterioritas rationis inter actus divinos, vel potius inter formalitates ejusdem indivisibilis actus divini convenienter de- sumi posse videtur ex aequival ntia quadam , vel analogia actus divini cum actibus creatis realiter inter se distinctis; ita nimirum ut quando unus aetas in creatis tempore, vel saltem natura solet esse prior ad

alterum, tunc illa formalitas actus divini quae aequivalet priori actui, sit in signo priori rationis ; in posteriori autem Siguo altera formalitas , quae aequivalet actui posteriori. DVII. circa celebrem hane controversiam dupleri est catholicorum Doetorum systema, quod suos habet

533쪽

patronos et oppugnatores. Primum est eorum, qui δε- Cent , praedestinationem sormaIem ad gloriam fieri , a tequam Deus ratione nostra praevidere concipiatur per scientiam visionis merita absolute futura; aiantque, Deum independenter a meritis absolute praevisis decrevisse gratis dare quibusdam gloriam, adeoque decrevisse dare illis gratias efficaces, quibus gloriam merere Iur. Admittunt insuper, Deum in tempore dare iisdem electis gloriam, ut meritorum mereedem. Ita ex The logis Societatis Bellarminus , Suarius, Tannerus , TO-letus, Rui Σ, Granado , Arriaga , Haunoldus , GormaZ, Simonnet, Anto iue, plurimique alii extra scholam Societatis , praecipue ii omnes, qui gratiam efficacem natura sua insallibiliter esse connexam volant cum zonsensu SaIutari; hoe tantam discrimine, quod hi Scientiam mediam omnino rejiciant , Theologi Societatis vero hanc Scientiam mediam velint praelucere decreto praedestinativo ; ita ut Deus, antequam quemquam ad gloriam praedestinet, per Scientiam mediam

cognoscat merita conditionate, non vero absolute sutura.

DUlII. In horum itaque systemate hie statuitur Actuum divinorum ordo. I. Deus per Solentiam si plicis intelligentiae cognoscit possibilem esse Praedesti-Dationem v. g. Petri ad gloriam, aut ejus reprobatio nem. II. Per Scientiam mediam praevidet haec merita a Petro ponenda esse, si haberet has determinatas gratias. III. Deus concipit decretum , hune habens tenuendi modum : Cum videam , quod si Petrus haberet haec auxilia , poneret haec merita , et moreretur in

statu gratiae ; prorsus patuito ψsum praedestino ad gloriam , et in hunc Anem solo ipsi conferre haec a xilia , dependenter a quibus ponet haec merita, pro

Diuiti eo by Cooste

534쪽

DE PRAEDESTINATIONE AD GL0RIAM. 633Pter quae ei dem conferam gloriam tamquam Praemium et coronam. IV. Deus per Scientiam visionis insalli-hiliter cognoscit merita Petri absolute futura , et glo-rIam e lem Conserendam esse tamquam mercedem. Ubi

vides gloriam decerni in signo ratio uias posteriori a IScientiam mediam , priori vero ad Scientiam visionis. DIX. Alterum systema est illorum , qui docent, Deum non prius efficaciter et absolute quemquam ad gloriam formalem praedestinare, quam per Scientia visionis praeviderit, eum gratiae certo atque insultibi

I iter consensurum, atque haec determinata merita absolute esse futura ; ita ut praedestinatio ad gratiam sit Tatione prior praedestinatione ad gloriam, et praedestinatio ad gloriam ratione posterior ad praevisionem absoIuta meritorum : adeoque vero dici possit, ideo hominem praedestinari ad gloriam, quia gratia Dei adiutus Ponet haec merita; non autem ideo quis gratia Dei adi Mus Ponet haec merita, quia est praedestinatus ad gloriam. Ita Alexander Alensis , S. Bonaventura, Aureolus , Gabriel Biel, Sadoletus, contarenus, Hieronymus Osorius, R uardus Tapperus, Dri edo , Echius, . St: plelonus, Gammachaeus , Isam herius, Turriani , M Iina , Gregorias do valentia, Vasquius , Lessius , Ba- canus , Petavius, Amicus, Cornelius a Lapide, Fra sen , Abelly , Coelestinus S landrati, Honoratas To-- nely, aliique quam plurimi. Hos inter merito recensem diis est S. I ranciscus Salesius, qui in Epistola ad P. Leonardum Lessium data XXVI. Augusti anno 16 IS.

scribit: Vidi in Bibliotheca Collegii Lugdunensis Tractatum de Praedestinatione ; et quamvis non nisi να sim , ut sit , oculos ιn eum conjicere contigerit, ca-gn i tamen, Paternitatem Vestram sententiam illam,

535쪽

534 ARTICULUS III. CONTROFERSIA IV. antiquitate , suavitate, et Scr*furarum natipa authoritate nobilissimam de praedestinatione ad gloriam ρost Praevisa operia amplecti ac tueri; quod sane mihi gratissimum fuit , qui nimirum eam semper ut Dei mia

sericordiae et gratiae magis consentaneam, periorem ac amabiliorem exissima.i, quod etiam tantisper in libello de Amore Dei indicaui. Autographum huius epistolae Antuerpiae conservatur in Domo Prosessa Soe. Jesa, thecae argenteae inclusum; ut adeo frustra asseruerit Serryias, epistolam hane commentitiam esse. Qua de re consule Theodorum Eleutherium , seu Liuinum de Mejer in Hist. Controvers. de Auxiliis vindicata, Lib. I. Cap. XI. DX. Porro in istorum systemate hie ordo divino-Tum Actuum statuitur. I. Deus per Scientiam simpli- eis intelligentiae cognoscit possibilem esse Petri praedestinationem aut reprobationem. II. Per Scientiam mediam praevidet Petrum positurum haec merita. si haheret has determinatas gratius; sicque gloriam aeterna

tamquam mercedem consecuturum. 1ll. Ex assectus spe- , cialiter erga Petrum benevolo statuit gratuito conserre

eidem has gratias efficaces ; et quia cognoscit per Seientiam visionis merita Petri absolute satura, praedestinat illum ad gloriam tamquam praemium, et mereedem honorum operum, ita ut decretum divinum hanc fero habeat tendentiam : cum Oideam , quod si Petrus ha- feret haec auxilia , poneret haec merita, et moreretur in statu gratiae, decerno ipsi dare haec auxilia. ut Ponat haec merita ; et idcirco praedestino ipsum ad gloriam. IV. Per Scientiam visionis absolute atque infallibiliter Deus praevidet, Petrum salutem aeternam Lonsecuturum esse, tamquam mercedem Piorum ope-

536쪽

DE PRAEDESTINATIONIS AD GLORIAM. 635rum. Ubi vides praedestinationem ad gratiam esse omnino gratuitam; praedestinationem vero ad gloriam es se in signo rationis posteriori ad Scientiam visionis me Titorum , eamque pendere a bonis operibas , tamqtiam

Causa morali ae meritoria.

DXI. Qui gratuitam praedestinationem ad gloriam

adstruunt, Λ aga linam sibi vicidiuare conantur plures e X eo textus asserendo, praccipae ex libris do Praede stinatione Sanctorum, et Dono Perseverantiae , quibus manifeste confici existimant, Angustinum Sententia

ipsorum suffragari, ita ut id aliquo modo in dubitationem trahi nequeat. Verum etiam illi , qui forma- Iem praedestinationem ad gloriam in signo rationis posteriori esse docent ad absolutam praescientiam merit Tum , his adversariorum clamoribus non deterriti, aiunt I. Augustinum iis locis , quibus praedestinationem uoci pendentem ex meritis statuit, loqui vel de praedesti natione completa et adaequata ad gratiam et gloriam simul, quo casu omnes Catholici ultro contra Ρelagianos et Massilienses latentur, in partem vocari nota posse merita hominis. II. Induci non Possunt ut credant , recedere voluisse Augustinum ab anteriorum Ρatrum sententia ; quandoquidem de illis hvuc in modum loquitur Lib. I. contra Julianum , Cap. V. Quod credunt credo, quod tenent teneo, quod docent doceo, quod Praedicant praedico. Et Lib. II. Cap. X. Quod inuenerunt in Ecclesia, tenuerunt: quod didicerunt, docuerunt; quod a patribus a verunt, hostliis tradiderunt. III. Complures as erunt Augustini tmAttis , in quibus praedestinationem ad gloriam haud

obseure sun dare videtur S. Doctor tu absoluta Prae-acientia meritoriam.

537쪽

ARTI ULIIs III. comRovo IA IV. DXII. Tractatu LXXVI. in Ioannem scribit se Doetor: Qui enim diligunt, quia diligunt, eliguntur. Serm. C. de verbis Evangelii S. Lucae, alias Serm. VII. He verbis Domini, Deum sie L,quentem inducit: Ego illos elegi, quia pidi mentes illorum de me praesumemtes, non de se. Enarratione in Psal. CXXVI. Non est meum dare uobis Τ Non est meum dare superbis: hoc enim adhuc erant. Sed si uultis illud acciseere , nolite esse quod estis. Aliis paratum est: et uos alii estote, et ςobis paratum est. Lib. I. ad Simplicianum, Quaest. II. Num. VI. Non quia inuenit Deus opera bona in hominibus quae eligat , ideo manet Propositum justi cationis ipsius; sed quia illud manet ut iusti cet credentes , ideo inuenit opera quae iam eligat ad regnum

coelorum. Nam nisi esset electio. non essent electi. -

Non tamen electio praecedit iusti cationem , sed electionem iusti catio. Nemo enim eligitur, nisi iam distans ab eo qui reiicitur. Ubi prioribus verbis praedestinationem ad gratiam omnino gratuitam esse RSSerit; posterioribus vero praedestinationem afl gloriam a meritis absolute furoris vult pendere. Lib. de Gratia et Lib. Arhit. Cap. VI. Cum dicunt Pelagiani hanc esse solam non sectindum merita nostra gratiam , qua homini peccata dimittuntur; illam pero quae datur in Ane , id est, aeternam pilam, meritis nostris Praece dentibus reddi: respondendum est eis. Si enim merita nostra sic intelligerent, ut etiam ipsa dona Dei esse cognoscerent, non esset reprobanda ista sententia :quoniam pero merita humana sic praessicant, ut ea eae semetipso habere hominem dicant, prorsus rectissime

respondet ApostoIus , Quis enim te discernit 3 Pluraxi de apud Laurentium Auic otium Sassimae Augustia

538쪽

DE PRAEDESTINATI INE AD GLORIAM. 63rnianae Parte VI. Quaest. II. Artic. IV., et Scipionem

Musii in Historia Theologica, Lib. X.

D ul. Q aod de Augustino, id etiam de eiu dera Di et pulis , - Prospero, Fulgentio , ae Doetore Angelieo dicendum est, extare nimirum in eorum libris, quas non modice secundo systemati faveant. S. Prosper ici Responsione ad objectionem X ll. Gallorum seribit rNon ideo Deus uires obedientiae cuiquam subtrahit, quia eum non praedestinacit ; sed ideo eum non Praedestinauit, quia recessurum ab ipsa obedientia esse pra uidit. S. Fulgentius Lib. I. ad Monimum , Cap. XX lv. ait : Ostensurus Deus , quid reddendum Praescicerit .

et quid donandum, praedestinavit illos ad supplicium,

quos a se Praescipit uoluntatis malae ritio discessuros; et ρraedes linapit ad regnum , quos ad se praescipit misericordiae praepenientis auxilio redituros, et in se mi sericordiae subsequcntis auxilio , esse mansuros. S. Thomas Leet. VI. iu Caput. VIII. ad Rom. scribit: circa ordinem praescientiae et praedestinationis dicunt quidam, quod praescientia moritorum bonorum et malo rum cst ratis Praedestinationis et reρrobationis, ut scilicet intelligatur, quod Deus Praedestinat aliquos, quia Praescit eos bene Operaturos, et in Chi istum credituros , et secundum hoc littera sic legitur , Quos praesciuit coiformes ineri imagιnis Filii ijus, hos praedestinavit. Et hoc quidem rationabiliter diceretur, si ρraedestinatioresseiceret tantum pitam aeternam, quae datur meritis ;sed sub ρtaedestinatione cadit omne beneficium salutare, quod est homini ab aeterno diςinitus serue 'aratum, unde eadem ratione Omnia ben sicia , quae nobis con-hrc ex temρυre, praestaravit nobis ab aeterno crate ponere quod aliquod meritum ex parte nostra stria 'su

539쪽

ARTICULUS III. COXTROVERSIA I v. ponatur, cujus praescientia sit ratio praedestinat Ionia , nihil est aliud quam gratiam ponere dari ex meritis nostris, et quod principium bonorum sperum est ex nobisi et consummatio est ex Deo. Hie manifeste distinguit S Thomas praedestinationem adaequatam ab inadaequata. quae tantum est ad gloriam ; et istam ex

oporibus boni absolitio praevisis fieri ait rationabiliter dici posse. . DXIV. Quod si etiam cum Petapio Tomo I. TheoIog. Dogmatum, Lib. IX. primi systematis patronis daretur ,

ah Augustino nullam aliam causam electionis ad glo- viam constitui, praeterquam solam Dei voluntatem ; neutiqua in tamen sequeretur conclamatum esse de illis,

qui praedestinationem ad gloriam cx maritis honorum operum fieri putant et modo illi ostendant opinionem suam solidiore diuini Verbi interpretatione fulciri, atque

antiqua traditione, ae vetustorum Patrum, et plurium et inter se magis consentientiam testificatione commendari. Quamvis enim maxima sit Augustini authoritas, Praesertim iis in quaestioni bas, quae ad gratiam, et

aeternae salutis adipiscendae rationem spectant; nota

omnia tamen , quae in refellendis Pelagianis aut Massiliensibus ab Augustino proposita sunt, pro Catholi- eis immotisque decretis habentur ab iis ipά is, qui i lius doctrinam commendant , Summis nimirum Pontiscibus, et Synodis; sed quaedam vere certoque constituta, qRaedam dicta probabiliter arbitrati sunt: ae prioribus ad Catholicao dogma religionis assumptis, de posterio xibus, velut in medio positis, libera posteritati iudicia reliquerant. Extat hae do re lueulentum S. Coelestini Papae Decretum in Epist. ad Episcopos

sindiar in Projundiores ςero di Acilioresque partes

540쪽

DE PRAEDESTINATI0NE AD GLORIAM. 533

occurrentium quaestionum, quas latius pertractarunt, qtii Maereticis restiterunt, sicut non audemus contemnere, ita non necesse habemus adstruere quia ad

constendum gratiam Dei, cujus operi ac dignationi nihil Penitus subtrahendum est, satis sus cere credimus , quidquid secundum praedictas regulas Amstolicae Sedis

nos scripta docuerunt. Ex eo genere prosaudio ram quae stionum . quae ad Catholi in de Gratia doctriciam non Pertinent, est haec de praesestinatione at gloriam controversia, ipso Augustino iudice ,. qui Lib M Grat.

et Lib. arbitrio, Cap. VI. quem lacum paulo ante exhi-Buimus Num. DXII , scribit, nota reprobandam essct eorum opinionem , qui praedestinationem ad gloriam pendero volunt a bonis operibus, modo, merita nostra sic intelligantur , ut etiam ipsa donum Dei esse lateamuria DXV.. Conclusio. I. Praedestinatio. formalis. ad glo, viam est posterior Scientiae media. , qua Detis actas li- heros hominis. sub conditione futuros cognoscit Cou- clusio. intelligendae nota esu de posterioritate temporis , quia in Deo simul ab aeterno, data est Scientia media, et decretam praedestinativum; sed do posterioritate qaasi naturae, ita ut sensus. conclusiotiis sit,. Scientiam mediam, quae virtualiter distinguitur a decreto praedestinativo, coastituero actum primum proximam m taphysicam ad decretum, quo Deus. aliquos. prae testi- inat ad gloriam. Assertio haec communiter probari solet ex eo , quia si decretam praedestinativam praecederet Scietitiain mediam, praedestinatus non libere sed necessario , neces sitato omnino ante dente salvaretur Nam ex una parte decretam hoc esset essentialites ac metaphrHe connexum cum gloria 2 ex altera parte neque imperiiri

SEARCH

MENU NAVIGATION