장음표시 사용
541쪽
64o ARTICULUS III. CONTROVERSIA Iv. sit soli Deo liberum, atque a sola voluntate Dei depρndeat. Ergo decretum praedesti ruttivum aulec dens Scientiam mediam, inferret necessitatem salutis antecedentem atque inimpedibilem. Verum non desunt eX sententiae nostrae patronis, qui Putent, non id roboris inesse huic argumento, ut commoda exceptione elidi nequeat. Nimirum Deus in hac providentia nullam creaturam producere decrevit, quae aliquibus auxiliis li-herrime non esset consensura: ideoque salva libertate creata, posset Deus aliquos ad gloriam praedestinare, antequam per Stientiam mediam actus nostros liberos conditionale futuros praevideat: et necessitas illa, quae
ex tali praedestinatione enascitur, non esset ante edens, Sed mere consequens liberum exercitium creaturae nDeo Previsum , non per Scientiam mediam ; sed per scientiam simplicis intelligentiae , aut visionis , qua Deus Cognoscit, .nullum in hac providentia se produxisse ereaturam, quae non aliquibus gratiis liberrimo sit consen- Sura. Sed pluribus non vastat firmitatem argumenti,
aut robur exceptionis examinare.
DXUI. Ex alio itaque capite, nimirum ex div nis persectionibus probatur Conclusio. Deus sapientissime ae providentissime omnia decernit. Ergo decretam praedestinativum ad gloriam antecedit Scientia media. P. C. Qui efficaciter decernit finem, nondum Praescius per quae media ille insallibiliter possit obti-Σcri , minus Sapienter, minusque Provide agit, quam ille qui clare cognoscit media determinata , quibus i callibiliter praefixum sibi finem obtinere queat. Ergis
Cum Deus omnia sapientissime ac providentissime decernat , non potest praedestiuare aliquem ad gloriam,
quin Prius res spientiam meliam praevideat, quid illo
542쪽
D PRAEDESTINATI0XE AD GLGRIAM. 6.1his gratiis adiutas esset acturus. Ergo decret rem prae destinativum antecedens Scientiam mediam, si non eve tit ii hirtat ira creatam . saltem dignum non videtur Dot sapientia. Quamquam enim Deus infallibiliter cerintus sit, Creaturam non omnibus auxiliis restituram; si tamem ejus decreto Scientia me lia non praelueeret, ignoraret quibus me tris tutentum finem conseqai va-Ieret , cogereturque has vel dilas gratias conserendova lum 'trio dummodo explorare, nitin tandem illa sint gratiae suae auxilia , quibus creatura expugnari se
DXVII. Conclusio II. Praedestinatio formalis ad gloriam est in signo rationis posteriori ad absolutam praevisionem meritorum; sive, qtiod idem est, fit protyler merita gratiae absolute Praevisa. Ρι oh. Authorita, te Scriptusarum. I. argumentum suppetitant nobis vertia Christi Iudicis Matth. cap. XXV. v. S.. Venite berri edicti Patris mei, Possidete paratum Oobis regnum a Constitutione mundi. Esurici enim , et dedisιis mihi manducare: sitici, et didistis mihi bibere. Et v. . i. Discedite a me maledicti in ignem aeternum , qui paratus est diabolo, et Angelis eius. Esurioi enim, et non dedistis mihi manducare. Ex quihus verbis duplex
instratiar argamentum. l. est. Eodem modo paratum
dicitur regnam electis propter bona , quo Paratum est reprobis supplicium propter mala illo uiri opera. Sed
supplicia n non est puratam reprobis uate mala eorum opera ab olute praevisa. Ergo similiter electis paratum non est iugnam ante absolute praevisa eorum bona ope ra. II. e t. Quod est causa moralis ac meritoria prae- Parationis gloriae, ebi etiam Oausa muralis ipsi as Prae,
deit aliouis ad gloriam; cari praedestia tio formalis
543쪽
5M ARTICULOS III. CONTROVERSIA IRad gloriam quoad ordinem intentionis nihil aliud sit quam praeparatio, vel destinatio gloriae. Atqui causa
moralis ac meritoria praeparationis gloriae sunt merita gratiae absolute praevisa. Ergo. P. m. Christus dicit Paratum , Seu Praeparatum esse regnum utique ab a terno , ae Secundum ordinem intentionis ), propter praevisa opera misericordiae absolute futura ; istnd enim importare videtur particula causalis enim. Esurivi enim .
et dedistis mihi manducare. Ex quo colligitur , non tantum hie agi de actuali retributione gloriae Propter
Bona electorum merita, seu Non tantum agi de Praedestinatione ad gloriam secundum ordinem executionis, ut absque sandamento contendunt adversarii, verum
etiam quoad ordinem intentionis de praeparatione et destinatione aeternae gloriae in mente Dei. ' DXVIII. Solidum etiam pro confirmanda hac se tentia argumentum exhibent nobis Apostolorum Epistolae Canonicae. I. at cor. Cap. II. dicitur: Oculus non uidit, nec auris audioit, nec in cor hominis ascendit, quae praeparapit Deus iis , qui diligunt illum. Ubi
dilectio Dei assertur tamquam ratio praedestinationis adstoriam. B. Jacobus in Epiriola sua Catholica, cap. II ait: Deus elegit pauperes in hoc mundo , diuites in I de, et haeredes regni, quod re 'romisit Deus diligentibus se. Ergo delectio Dei est causa praeparationis et electionis. Elegit, repromisit. Ergo prad0stinatio ad gloriam quoad ordinem intentionis, ad quem pleno jure pertinent electio et praeparatio est Propter praeViSam dilectionem. Ad. Roin. Cap. VIII. ait Apostolus: Quos praescipit et praedestinapis contormes feri imaginis Fi- iiιi sui. id est, quos praescivit beneficio gratiae Filio suo conformes futuros, hos et praedestinavit. ReSPQR
544쪽
DE PRAEDEsTIXATIONE AD GLdRIAM. 643 doni adversarii, qui systema Molinianum circa gratiam admittunt , per prae,cie ut iam intelligi ' Suientiam mediam , quae dirigit decretum praedestinativum : At vero , hona ipsorum paee reponimus. intelligi hic Scientiam visionis, qua Deus merita hominis absolute fui ra insallibiliter cognoscit; quam plurimos enim , immo omne homines cognoscit Deus p r aliqua Scientiam modiam, consormes futuros Filio suo, si gratias daret
congruas, neque tamen eos idcirco praedestinat: contra vero Omnes, quos Deus per Scientiam visionis Christo consermes esse futuros cognoscit, praedestinat. Ergo per praescientiam hic intelligi nequit Scientia media , sed tantuin Scientia visionis. II. Petri Cap. I. dicitur : Satagite, ut per bona opera certam pestram pacationem et electionem Jaciatis. Qui hus verbis innaere videtur B. Petrus , ante opera hona ab solate Praevisa incertam atque Suspensam esse nostram electionem ,
utpote quae tu sola generali et antecedente Dei voluntate Pro salute omniam contineatar; qaae quidem voluntas etsi absoluta sit ex parte Dot , quia tamen conditionata est ex parte creaturae , in absolutam prorSu ad simpliciter efficacem transire non potest, nisi post prae visam conditionis purificationem, hoc est, ni, i post praevisa merita honorum Operum gratiae absiaute fatura. I. ad Cor. cap. IX. ait. Apostolus: Nescitis quod ii qui in stadiu currunt, omnes quidem Currunt, Sed unus accipit bravium Τ Sic currite ut comprehendatis. Ergo quemadmodum agonOtheta, Cum cursus praemium proponit currentibus in stadio, non gratis et e X sola benignitate destinat victoribus praemium, et Palmam tribuit, sed carsa illorum et coulentione ad hontispellitur : ita etiam Deus , supremus agonolheta,
545쪽
ciun vitam aeternam nobis proponit, Iaborum nostrorum coronum et mercedem, eam non gratis oin uino
destiuat, praeparat, ct conseri, sci meritis gratiae ad id impollitur; nisi adver arii disertis Scripturarum testimo uiis ostendant , aliam in sulatis ae sculpiternae soliditatis agone Deum inter et homilies es o conventionem aD XIX. Prob. II. Authoritate Patrum. S. Hilarius in Psal. LXIV. seribit de praedestinatione a d gloriam rItaque non res indiscreti judicii electio est; sed ex meriti delectu facta discretio est. S. Hierony riuu Lib. II. adversus Jovinianiam , cap. XV. Paralae sunt in Coelo dicersae et plurimae mansiones Plurimis dicersisque ςirtutibus, quas non personae acc iunt, sed opera. Inducit dein Salvatorem ita loquentem : Frustra igitur a me petitis quod in vobis silum est; quod Pater meus illis paravit, qui dignis pirtutibus ad tantam ascensuri sunt dignitatem. Idem Epist. CL. ad uehidiam , Cap. X. Non salout irrationabiliter , et absque iudicii seritate , sed causis praecedentibus: quia alii non susceperunt Filium Dei , alii autem rec*ere sua UOnte soluerunt. Ex quo ostenditur , non gentes eligi, sed hominum poluntates. At hoc veram non esset Si ante voluntatum prae visionem . Deus ex mero Suo heneplacito hos eligere ad gloriam , non illos. S. Ambrosius Lib. v. l. Fide, Cap. VI. explicans illud Mut-th. Cap. XX. Non est meum dare uobis etc. Si ribit :Non est meum , qui justitiam soroo, non gratiam. Drnique ad Patrem referens addidit, Quibus paratum est, ut Os enderet quoque non Pelitioniblis dε erres Iere, sed metitis, quia Deuς Personaruri accUPtor non eat. Unde et Asto Stulus ait, seu as Praescι ii eι
546쪽
rraesciret; sed quorum morita 'raescipit. eorum yrae-
mia praedestinauit. S. Ioannes Chrysost. Hom. LT X. in Cap. XXV. Matth. o quantae gloriae, quantae beatitudinis haec uerba sunt i nec dicit, Acciρite , sed haereditate, quasi proρria. quasi Paterna , quasi Memstra , quae ςobis a princlaio debebantur. Nam antequam nati sitis, quia sciebam νος huiusmodi futuros , haec pobis a me 'ra arata fueritui. Teoloretas ita
cap. IX. ad Rom. Illud, inquit, Apostoli , Quae praeparapit in gloriam, diuinam praescientiam declarat, sicut illud, Quos praesciVit et praedestinapit. Apostoli enim scoρtis est ostendere , quod eos , qui digni
sunt salute , solus nopit Deus. S. Ioaunes Damascenus in Lib. contra Manicheos : Praepidens Deus ea , quae nos sponte facturi sumus, ea scilicet quae sunt in nostra potestate, etiam ea quae non sunt in nostra potestate, Argeia ipit. Id est, praemia et suin Plicia. Idem diserte docent in cap. VIII. ad Rom.. vhylactus et O Ecumenius.
DXX. Verum quid multa Τ S. Prosper Aquitanicus in Epistola ad S. Augustinum, quae inter Λα-gustinianas est CCXXV. putans, iuro an injuria hienon discutimus, Augustinum doguisse praedestinationem ad gloriam ante merita absolute praevisa , satis testatur, quaenam fuerit anteriorum Patrum circa praedestinationem ad gloriam sententia. Illud etiam, scri-hit S. Prosper, qualiter diluatur, quaesumus Patienter insipientiam nostram ferendo demonstres , . quod retractatis priorum de hac re opinionibus, pene omnium par inpenitur et una sententia, qua propositum
et praedestinationem Dei secusdum praescientiam re
547쪽
346 ARTICULUS III. CONTROVERSIA Iv. everunt; ut ob hoc Deus alios pasu honoris, alios contumesiae fecerit, quia sinem uniuscujusque praeuiderit, et sub imo gratiae adjutorio, in qua futurus
esset uoluntate et actione praescierit. Quibus omnibus enodatis, et multis insus er , quae altiori intuitu adeausam hanc pertinentia magis potes pidere , discussis; credimus et speramus, non solam tenuitatom nostram disputationum tuarum praesidio roborandam , sed etiam imos , quos meritis atque honoribu3 claros caligo iustius opinionis obscurat, defaecatissimum lamen
gratiae receptu OS. DXXI. Ad hos Patrum textris reponunt adversarii I. SS. PP. agere de exue utione praedestinationis in tempore, non autem de praedestinatione ab aeterno in mente Dei. II. Praescientiae nomine non intelligi ab ipsis Scientiam visionis meritorum , sed eam tantum , quae vocatur media , aut etiam approbationis. III. S. Prosperum verbis citatis non suam, se Semipelagianorum sententiam , seu potius querelam ne calumniana referre. IV. Patrum Augustino antiquiorum author itatem circa praesentem materiam ea exceptione enervari Posse, qua doctrinam suam tuebatur Augustinus , quando objectionem illam Semipelagianorum, ore Prosperiloquentium , dissolvit Lib. de Praedestinatione Sanetorum , Cap. XlV. Quid igitur opus est, ut eorum scrutemur opuscula, qui Priusquam ista haeresis oriretur , non habuerunt necessitatem in hac di telli ad soloen dum quaestione uersari y Quod procul Lbio Iacerent , si resρondere talibus cogerentur. Unde factum est , ut quid de gratia Dei sentirent, brepiter quibusdam scri-Ptorum suorum locis , et transeunter attingerent. V rum R. ad I ., haee absque ullo suadametito ab adve
548쪽
DE PRAEDESTINATIONE AD GLORIAM. 64
sariis dici; electio enim, diseratio. destinare, parare, Praeparare , PraeScire, praevidere etc. qai has verbis utuntur Patres, manifeste designant praedestinationem in mento Dei, se a quoad ordinem intentionis , non vero quoad executionem in tempore. Ad II. R. Si Deus iuxta Patres, praeparasset gloriam , quia aliquorum merita per Scientiam mediam tantum sub conditione pra vidit , tuno omnes omnino homines, ut superius a nobis observatum fuit esse ut praedestinati ; quia Deus per Scientiam mediam quemlibet hominem cognoscit in aliqua hypothesi consensurum, cum Deas in haGProvidentia nullam condiderit creaturam retractariam , ac rebellem, quae omnibus gratiae auxiliis esset dissensura. Ergo cum Patres dicant , Deum ad vitam aeternam aliquos praedestinasse, quia praevidit futura e Tum merita, non loquiiuntur de Scientia me tia . sed de Scientia visionis meritorum , quae Simul suppouit atque includit scientiam approbationis, eoquod Deus non possit non amare merita hominis viribus gratiae elicita. Ad lII. R. S. Prosper loco cit. suam meutem
exprimit, aitque videri sibi, Augastini sententium de
praedestinatione ad gloriam anteriorum Patrum scriptis contrariam esse : ideoque Augustinum rogat, ut modum ostendat, quo molesta haec objectio ex author it te Patrum petita diluatur. Hoe manifeste patet ex vem his laudatae superins epistolae: Quaesumus Patienter ins*ientiam nostram ferendo demonstres - - quibus omnibus enodatis speramus - - tenuitatem nostram ututionum tuarum praesidio roborandam. Praeterea praedestinatio adultorum ad gloriam ex praeviso merito finalis perseverantiae sub ipso gratiae adjutorio, ut ibi loquitur S Prosper, omnino repugnat Semipei
549쪽
348 ARTICULUS III. CONTROUERSIA Iv.
gianorum sententiae, qui negabant acerrime necessitatem praevenientis gratias interioris ad finaIem persevcrantiam , quam solis naturae viribus , ut etiam inchoatam fidem , tribuendam csse censebaut. Ergo, qaidquid Oh- ganniat inverecundus Tournelii conviciator Bi nu artius.
a veritate Prrrsas abhorret, S. Pro sparum verbis supra depromptis proposuisse Augustino Semipelagianorum
sententiam, ut eam confataret. Ad IV. R. Augustinum Ioeo cit. non in eo esse, ut objectionem ultimam a Prospero propositam solvat; sed ut Massilimsibus ostendat , gratiam Dei non secundum merita nostra dari,
sed gratis dari c ui datur. Certe Augustini responsio ad illam obieetionem nulli bi invenitur, ac longe probabilius
S. Doctor silentio suo declarare voluit extraneam hane esse proposito suo quaestionem, nee sibi cum Pelagi nis ac Massiliensibus controversiam esse de illa praed stinatione ad gloriam ex praevisis meritis gratiae; sed tantum de praedestinatione ad gratiam, quam non semel ait ad fidem Ecclesiae pertinere. Caeterum qu actAugustinus seribit de anterioribus fatribus circa praedestinationem ad gratiam, eadem dici de illis poterunt quidem circa praedestinationem ad gloriam, eos nimbrum breviter ad transeunter altigisse quibusdam seripi Tum suorum locis, quid de hac re sentirent: At profecto diei nequit, Patres Augustino anteriores tantum non omnes , Hilarium, Hieronymum , Ambrosium , Chrysostomum , aliosque praestantissimos Ecclesiae Doctores, quorum doctrina a Pontificibus et Conciliis aeque commendata est ac Augusti uiana, quosque ipso Augustinus maximo in honore ad veneratione habuit, in assignanda praedestinationis ad gloriam causa meritoria turpiter esse halluuiuatos, uuique Augustiuo mΥ-
550쪽
steriam hoe fuisse reseratum. Maidem certe vel ex honipso inserre, Augustinum recedere noluisse a Majorum suorum sententia. Videtur enim , si diversae fuisset opinionis, expositurus fuisse clare, nitide, ac missis ambagibus , quam ob causam a communi sententia dis essionem saceret: quod tamen ab Angustino numquam praes titum fuisse satis ostendunt lites de ejus mente imter utriusque systematis patronos ex ortae.
DXXII. Prob. III. Ratione Theologiea, eaqae triplici. I. est. Actualis gloriae retributio fit ex meritis, ut fides docel. Ergo et gloriae praeparatio sit oti merita absolute praevisa. Consequentia probatur I. Praedestinatio ad primam gratiam non cadit sub meritum , quia nemo
in tempore primam gratiam meretur. Et certe siquis in reretur primam geatiam , Deus non decerneret ab aetemno illam dare, nisi propter meritum. Ergo a pari, si datur homini gloria propter merita, Deus ab aeterno non decernit illam dare , nisi propter merita. Prob. II. Theologi inserunt reprobationem positivam ab aeterno fieri ex praevisis peccatis , quia sit in tempore propter peccata. Ergo a pari dicendum est, praedestinationem ad gloriam ab aeterno fieri ex praevisis meritis , quia gloria in tempore datur propter merita. Prob. HI. E dem modo Deus praedestinavit ad gloriam electos, quo
eamdem gloriam promisit in Soripturis. Atqui illam iaScripturis promisit ex suppositione meritorum. Matth. Cap. V. Gaudete et exultate, quoniam merces vestra copiosa est in coelis. ll. ad Timoth. Cap. IV. Reposita est mihi corona justitiae. I s. ad Timoth. cap. II. Aon Coronatur , nisi legitime certa cerit. Ergo ad illam praedestinavit ex suppositione et praevisione meritorum 2 non con litionata ; alias omnes essent Praedestinati: e