장음표시 사용
161쪽
D Vita Christiati ante Constantin iv
apud Chrissitanos illis temporibus, quibus ipse scribebat verisi alle tamen eis in sermula iuramenti militaris, qua utebantur tempora ante Ostantinum, fuisse comprehensa illa verba , per salutem , aut per maiestatem Imperatoris Caeterum illud monere non omitto, quod praeclari interpretes diuinarum rerum aflerunt per creaturas iam iurare secundum se fas non esse, licere autem, quatenus ipsae ad Deum te feruntur, knobis diuinam veritatem quatenus possunt, ob oculo ponunt.
Christianos fre inuitos Imperatorem appellasse Dominum. a P X
Dominum non lubenter appellabant Imperatorem Christiani, tum quod piae scric superbiam, ktyrannidem eiusmodi vocabuluin, tum quod Donabnus esset D us. En Tertulliani verba in Apolog.c. 3 q. Auguctus ne o mum qui cm dicis No. ebat hoc enim
Dei est cognomen. in tu alluit talia len Domini nomen, m
pitq; tribui etiam optimi Imperatoribtis. Plinius profecto in Epistolis, dum alloquitur Traianum, semper eum Dominum vocat, non id facturus, si turpem adulationem cum eiusmodi cognona in putasset esse coniunctam ut mi una non sit, si ipsi Christiani non renuerent imperatori tale tribuere nomen, quod tamen non firbat tota an inii sententia lubcstius enim abstinuissenta vocabulo, quod diuinitatem sapere videbatur sic loquitur Tertullianus: quaudo nou cog r, τι Dominum, t
162쪽
Dei vis aliam cum verbRomani Dominum appella-hant Caesarem, non ided putabant se libertatis esse erapertes nam christiani ipsi tandem priuatim se coeperunt inuicem Dominos appellare Imperatorem vero non aliter in sermonem trahebant, quam primisso nomine Dominus , qua de re prolixe ago alibi.
Plurimos ChriBianos consueuisse accendere lucernas, diu bronare fores tititiae publica causa Cap. X. AMbigebatur inter Christianos, an liceret lucem
naSaccendere , lauro coronare seresit blicae causa, rut hoc daretur honori Caesaris passim Christiani tale ossicium non renuebant. Tertuli de Idolol cap. II. Nunc lucent tabernae,s ianuae nostrae plures iam inuenies Ethnicorum fores sine lucernis, s iureis quam Chrissianorum nitebantur hac ratione, quia hominis causa haec fiebant, neq; honor Dei propterea vid batur tribui homini inquiebant Christiani An honor Dei e lucernae profaribus, st laurus in possibus constat Iudaeos quoq; diem natalem Herodis celebrasse accensis lucernis, ut discere est ex Persio. Non id fecissent, si putassent Idololatriarn committi accensis ob laetitiam lucernis. Hodie quoq; moris est ob victoriam, obi sum diem, ob aduentem Principis, ob natum filium , Principi accendere lumina. An Idololatriae nos hac, liciae obnoxios reddimus P nequaquam. Tertullianus
163쪽
D Vita Chrissian ante Conctant. Iar
tamen, ut admodum seuerus suit, docet nefas fuisse id facere.nam licet fateatur Dei honorem non esse accen fas lucernas,&posita lauros, es tamen inquit, eius qui pro De eiusmodi osci, honoratur,scilicet Imperatoris. sed negassent etiam Gentiles se putare Caesarem est Deum nam diuinis honoribus non solebant colere In peratores Ethnici, quamuis aliquando, sed admodum raro id factum,n5 absq; reprehensiione Occulta eorum, qui tales honores aut poscebant, aut admittebant Domitianus quoq; male audiuit, quod voluisset vocari Deus sed , inquit Tertullianus, ostia sunt sacra ostiorum dijs Cardeae Forculo, Limentino, lano. Ergo acern S lauri tribuuntur ipsorum honori, atqs adeo coluntur idola,& Daemones. Respondissent Christiani illi, se
accendere lucernas, clauros ponere prae oribus, non tribuentes hoc honori talium Deorum, sed praeserentes signa laetitiae . perstat tamen in sua sententia Tertullianus , Rexistimat Deos ostiorum tanquam honorem ad se rapere, quamuis,qui accendunt lucerna S, negant se ijs accendere ut vocum fateamur, tunc res periculo non carebat Ub cultum talium Deorum, qui vigebat.
nunc extra discrimen posita sunt signa publici laetitiae, cum superstitio antiqua antiquata suerit.
164쪽
re Christiani non renuerent accende re lucemnas et coronareonia r Cap xj
EA etiam de causa lucernas accendebant, postes lauro coronabant ob publica gaudia Christiani,
ne viderentur alieni a solemni laetitia, neq se prode rent palam, si omitterent signa gaudii, quod ab omnibus praeserebatur . Quis enim non interrogasset, cur ille vel ille nonaccenderet lucernam, non postes coronaret ξ facile erat cogitare,aut eum potius dolere laetantibus omnibus,& non esse propenso animo erga Rempublicam,erga Imperatorem hoc ver,non tantum oste-debat abhorrere homine a religione, sed nec fauere publicae felicitati ne ergo vulgi odium in sederiuarent Christiani, facile obibant tale officium, quod Idolol tria carere videbatut. quamuis narret Tertullianus tib de Idolol cap. is vapulasse noctii invisione Christianum cuius serui ipso inscio coronarant octium annuntiat audiripvicia fides eius rei sit penes scriptorem
ratione possint defendi Christiani, qui a cendebant lucernas e Map. xij
Potuisse accendi lucernas, postes coronari a Christianis, idq; tribui honori Caesarum absq; Idololatria, ex eo etiam probauerit quis, quia Christianis Im
165쪽
Dὸ Vita Christian anu Constantis. 23
peratoribus postae sunt statuae a populo Christiano, non ab .signis publici gaudij id caruisse Idololatria nemo negauerit, nam caeteroqui pietas ipso um non passa fuisset tali se astici honore is autem honor longe amplior fuit, quam si accensae fuissent lucernae, aut postes coronati. de statuis porro Imperatorum Christianoria habes C. de stat Mima g. sane ex l. a.discimus diebus sostis solitas eiusmodi statuas, imagines erigi non ab apraesentia iudicis, absq; tamen adorationis ambitiosolastigio in quam rem constitutio a Christianis Imperatoribus edita, &Codici inserta est.
Gentiles auersalos fuisse etiam nomen ChriIli
norum 8frpenduntur verba Tertulliani.
SToici existimabant nullam turpitudinem es in vocabulis. id videtur etiam sentire Tertililianus in . Apolog. cap. 3. conqueritur mulios esse inuisos ideo tantum uod Christiani vocantur. Nunc igitur,'edium Ii, quis nominum reatus P Sanὰ ipsum vocabulum, ut res est, siue sonus, turpe non est siue enim scribatur, siue exprimatur lingua, in sua substantia, Ni sic loquar, in absoluto nihil mali continet sed vocabulorum ratio posita est insignificatu, relatione ad aliud. Quis neget discrimen esse inter vocabula ut propterea reiicienda vcniat sententia Stoicorum, quam Q. a non
166쪽
non sequitur Tertullianus . nam subijcit ibidem:
accusatio vocaMorum , nisisiaut barbari sonat anqua Nox nominis, aut infaustum,aut maledicum, aut impudicum sic explodit Tertullianus Stoicos Cur ergo conqueritur de Gentilibus, quia nomen Christianorum auersabantur aiebant saepe hunc esse virum bonum, sed mox addebant esse Christianum.se: videbantur existimare Omnia bona esse in eo homine, praeter nomen, at, inquit, Tertullianus,nominis reatus est nullus si namq; face hris luctum esse virum probum , virum sapientem, cur auersaberis ipsum ob solum nomen Raudi Tertullianuis Gentilas bonum adisui te Timonium ferentes, admiscent
nominis exprobrationem, Bonus et irmius Seius , tantum
γ' chrissianus. Revera tamen Gentiles detestabantur viros caeteroqui probos, sed Christianos, quod dicti Christiani spernerent Deos, veteremq; cultum ipserit.
nam ibidem postquam Sixit: ctitur in iaminibus inuocuis etiam nomen innocuum subdit quasi nomine Gentilium e
At enim secta oditur in homine utiq; sui auctoris SicorioSquandoq; de Turcis, Iudaeis, Lutheranis, Caluinianis, dicimus Samuel vir est bonus, sed Iudaeus non enim innocuum hominem putamus esse eum, qui Iudaeus est. crimen certe ponimus in Religione . Atq; ita odimus nomen, quia significat hominem a vera Religione,
roque numinis cultu aberrantem per auia. Iustinus Martyr in Apol. 2. inquit Nec enim ad bonorum, malorumq; discrimensola nominas ciunt ni considerentur , quam rebus ipsis conuentant.vides Ius iunii non negat habendam rationem nominum,sed addere dispiciendum esse,num conuelliant rebus . Vtiti
167쪽
De Vita Christian ante Constant. 2ς Vulgus apud Gentiles multa mala intulisse Christianis Capoi V.
V Vlgus apud Gentiles valde vex abat Christianos,
LIudices, quasi inuitos impellebat in capita innocentium capitum. En verba Tertulliani a. ApoIosecap. 3 3. quoties etiam praeteritis et 'obis suo iure hos immiis cum vulgus invadit iapiraus, et incendijs ipsis Bacchanalia Iurijs, nec in ortuis parcunt Chrinianis quis N illosae requies puis rae, cu a lo quodam mortis, auellant,dissicent, i Da- Bani eap. o. docet, si Tiberis adscendit ad moenia,si nilus non ascendit, in area solitos clamare. Christianos ad leonem. Alibi de puella Christiana, ad Lenonem in lib. ad Scaput Non sint areae cap. q. inquit. πνissimas seminas, ociarissimos iros Semrus sciens butus f. dia spe, non modo non L siit, eruurg γ testimonio exornauit,t populo furenti in os patim re titit Iuttinus martyr Apolog. r. agit de vulgi maledicentia in Chri ilia nos in Apolog narrat telaentem Philosophuna ad gratiam voluptatem decept et ut i solere garrire contra Christianos Euseb. lib. s. his acclas cap. I. persecution adis uersum nos p pulis per ciuitates πrgeotibua augescente cap. 2. scribunt ex Gallia Christiani, quae a turba uniuersa aceruatim inferebantur fortiter pertulcrunt, inciamationes, plagas , tractus, direptiones, dilapidationes, clausuras, quaecunq; alia a multitudine fcrata Nelut iactibus, miniamicis inferriolent. Nonne populo clamante ad mor-
168쪽
tem raptus est Seruatori legantur acta Apostololimia , ubi non pauca in eam rem.
Gentilis solitos impingere Christianis causas
publicarum calamitatum Cap. XV. I De etiam erant inuisi Christiani Gentilibus, quia
ipsis calamitatum publicarum causas imputabant. Cum enim viderent Deos contemni a diuina religione, dicebant Deos iratos humano generi clades immittere. In hanc rem proferre licet verba Tertulliani, Arnobis,& Cypriani Tertulliani verba sunt in Apolog. cap. O. Praetexunt Gentiles ad odij defensionem iliam quoque veritatem, quod exi timent omnis publicsctidis, omnis popularis incommodi Chrinianos esse causam apud Arnob lib. I. haec leguntur omperi nonnullo dicere ponquam esse in mundo Christiana gens enit, multiformibus malis lectum esse genus humanum ipsos etiam caelites derelictis curis solemniabus, quibus quondam solebant inuisere res noctras, terrarum ab regionibus exterminatos . Cyprianus contra Demetrianum. Dixi liper no eri, quod nobis debeant imputari omnia tua, quibus nunc mundus quatitur , vexatur quod Dij euria nobis non colantur.
169쪽
De niua Christian ante Constant. ret
cui ratione a ChriHianis refutati fuerint Gentiles,impingentes Christianis publicarum calamitatum causam Cap. XVJ
CAlumniae huiusmodi varie occurrerunt Chiisti, ni scriptores, qui de sensionem Religionis sust perunt Cyprianus dixit consenuisse Mundum,ut mirandum nequaquam sit, si non illis viribus stet, quibus pruus steterat haec responsio exponenda est in opusculo,
quem de Senio mundi componere cogito no enim ad imittent omnes Cypriano mundum consenuisse; nam iam omnino peri)sset, cum post S. Cypriani tempora mille tercenti,&plures excurrerint, lapsiq; fuerint amni. Ait deinde mahi eiusmodi euenire, quod verus Demus non colatur. Sed ante Christum multo minus cole ibatur Deus. Tertullianus cum talibus cladibus conflictatum genus humanum, antequam essent Christiani,
respondet lege cap. 4o Apolog sub ijcit melius agicum renere humano, ex quo caeperunt esse Christiani cum ipsi placent Deum. Si mi as,inquit,cti de conlparemus. Duiora nunc accedunt, ex quo Christianos a Deo ombis acceyt ex eo enim j innocentiaseculi iniquitates temperauit,s deprecatore Dei es caeptrunt non dubitatque pronunciare ideo mala immitti, quia Deus spernitur; statuae adorantur Arnobius prolixe declamat; bit non esse inuectam labem terris, cuin natura, totusq; orbis
170쪽
suis constet legibus . Si vero memorentur res quidam noxiae ut bella, contagio. eiusmodi, recentes profe- non sunt, cum ipsa nomina antiqua satis indicentantiqua quoq; & olim usitata esse mala haec sere pros runtur ab illis scriptoribus, ut defendantur Christiani.
Chrinianos υnde dictosputarem Gentiles p
VNde dicti Christiania pertrita res est sunt verba
Tertulliani in Apolog. cap. 3. bri Banus,qua tum interpretatio ea, de unctione deducitur. Sed Gentiles non lubenter sic proferebant nomen malebant enim dicere Chrestianus,cum dissicile esset apud ipsos cogitare, ab unctione impositum nomen. Hinc Iustinus in Apolog et nomen Christianorum non petit ab unctione sed inquit alioquin quo ad nostra appetiationem attinet fumus: ηςο At aes commodi simi non potuit tamenianorare Iustinus dictos ab unctione Christianos, non aliunde, sed ipse secutus est opinionem Gentilium, qui eiusmodi appellatione videbantur fauere Christianis; quasi diceret Iustinus, cur odistis nos ob nomen, cum vel fatentibus vobis sic dicamur, quod ρηςensi simus scribit graece Iustinus,ut miru non sit si Gentiles loquentes latine, dicerent Chrestiani respexit Tertullianus in Apolog. cap. 3.fed cum perperam Chrentianus protium tiatura verbis diuauitate, vel benignitate impositum est.