Legatio marchionis Lavardini Romam, eiúsque cum Romano pontifice Innocentio undecimo, dissidium. Ubi agitur de jure, origine, progressu, et abusu quarteriorum Franchitiarum seu asyli, &c. Et Refutantur rationes à Lavardini advocato productae, in libe

111쪽

alijs conditionibus , quam aliorum Principum admitteret nemo ist rum aliter acceptus est, quam ut Asylo cederet , Qtamen nemo istorum de injuria conqueritur, imb nec queri potest, cum non de Regum, sed Latronum beneficio, commodoque

agatur. Qui igitur injuria dici potest, quam nullus Regum pro injuria, pro dedecore habuiti Date locum justitiae, permittite flagitia puniri, subducite sceleribus patrocinium, eo jure Legati vestri potiantur , quo omnium Regum Legat, liceat domi suae Pontifici , quod omnibus Regi-gibus omnibus Principibus licet, Mquid dico omnibus Principibus imbquod omni Praetori, quodque omni Patrifamilias, sic tandem Romam intrate Qubd sine hoc quidem conceditis; non deinceps culpam Pontifici adscribites, rejecti Legati , sed

vobis tam honesta recusantibus. Quae a Rege in expellendis Haereticis

peracta , magna utiquei ingentia

112쪽

sunt, ac spem omnem superantia, sed quanto pretio compensata ' eum centur in memoriam infinita mala, quae Calviniana haeress Galliae invexit, de ut prope fuerit Mona

chiam in Rempublkam , Reges in Consules mutari; fateri cogentur plus Regni interfuisse,quam Religionis, has faces extingui , ne iterum Galliam incenderent. Taceo infiniatos Thesauros ex proscriptorum bonis, neque haec memoro, quasi eleV re velim quae a Rege praeclare sunt gesta, sed blum ut ostendam, pra nato non caruisse. Deinde si bonum, quod ex purgata Gallia provenit, cum malis comparetur, quae X contemptu Pontificis, ejusque factis, siripitique lacerati auctoritate proveniunt, haec muli majora nam in totam Ecclesiam redundant, docommuni defectioni viam aperiunt, era que minus malum, haeresin in una

Gallia tolervi, quam tam perniciosanxemplis, doctrinisque totam Euro-

113쪽

pam inficere, ac periculo exponere amittendae Religionis haec nun- quanta stetit dejecto Pontifices atque ut nulla haeres fuit non Romae inimica, ita nisi hujus societate nunquam

floruit vera matholica Religio; qua igitur gratia, ramos coluisse per cussa radice X. Quinto: say noras fuisse, disit, Lavardino Pontiscis Romani Bulgam. N. Ego Marchioni Lavardino tanto videlicet viro, antique Regis Ministro nihil non credam, si ita jusserit4 fidemque exegerit. Caeteriam negari non potest, dissicile id creditu es , ac persuaderi hominibus

vix posse. Quomodo enim latere illum potuit, de quo totus Orbis, ac GaIlia imprimis tanto tempore, tantoque strepitu loquebatur Z De quo cum Ranuccio Cardinali, Legatoque Pontificis Lavardinus sermonem habuerat ' cui tot Cardinales subscripserunt φ Quam Romae amram,ri in omnium manibus viderat φ De quasa Fol, a. loquem

114쪽

Ioquentem, scribentemque Cardinalem Estreum audierat, videratque; de denique cujus essectum jam lauserat, quando sanctae Lucite sestum differri

iussit, ne si templum intraret, conti

Duo sacra cum dedecore abrumpi videret. Si haec tam clara, tam nota ubique locorum vulgata ignorari poterant nescio quid non possit. Sed quoniam Marchioni Lava dino placuit ignorantiam praetexere, credamus ignorasse , at non dubeffectum excommunicationis morari potuit. Quis enim nescit, non tantum toto humanori Divino jure, sed etiam toto orbet omnibus Princ pum Tribunalibus neminem excusari ignorantia juris clari vulgatique Silari iij duello aliquis confligat, allegetque ignorantiam edicti Regij,

quo duella prohibentur , num pC nam effugieti Cum ergo ulla Innocent ij non in angulis, non in latebris scripta, nec domi retenta, sed

tota urbe popenderit, nec Tabellionis tantaen

115쪽

rra me Ab a Franchisiarum

tantum manu, sed ipsius Pontificis, ac triginta supra Cardinalium calamo substripta, ac septimo jam mense typis impressa, plane aut non

potuit ignorari, aut non debuit, praesertim a Regio Ministro omnium ar- canorum conscio, quanto magis omnium vulgatorum ' Sed ignoraverit Lavardinus, ac etiam veniam ignorantiae demus quaero an si ergo Buulam compertam haberes, morem illigereret, aut non gereret ' si non gereret, frustra ignorantia se purgat, quando etiam sciens, volensque paratus est obsequium negare si morem gereret, ergo jam saItem obtemperet, quando inficiari non potest , sibi de voluntate edictoque Pontificis constare; nihil ergo excusando, liberan-dbque Lavardino proficere ignorantia potest tot nominibus invalida. At Bulla Inηocenti, in Galli, provis atanon est.

Nihil dici potest Gallis humanius, venustiusque , etiam cum hE-

116쪽

ωntra sologistam Lavardini Iudunt, quippe osculum plagae praemittunt Romam Legatus ibit Pontifice invitori urbem armatus invehetur, bellanti similis ac velut cum hoste congressurus magnam urbis partem armis implebit Dominantis more, Scpublicum Asylum contra Principis edictum flagitij aperiet, non tantum, ut tuta sint, Verum etiam, ut insutitent prohibenti Palatium, totaminque viciniam excubiis , vigilijs, circutoribus occupabit , perinde ut fieri sistet in arce armis expugnata terra quo notitii ochare omnis erincipe

coram, nec alijs armis,quam precibus pugnante Ecclesias quoque perrumpet, sacri sque cum fastu, contemptuque assistet nulla vicarisChristi, nulla

Censurarum reverentur. Haec omnia faciet, &cum causam rogatus fuerittanti contemptus tantaeque injuriae,

respondebit Bustas Innocenti in Gallisenon esse promulgatas. Quid si ergo essent promulgatae, num ideo Lavardinus his omnibus abstineret Cur ergo

117쪽

promulgatio praetexitur, chira nihil eam Galli morentur φ finge nullas omnino Bullas esse, num ideo Lavardino licebit jus Gentium violare, alienum solum hostiliter ita gredi, ammisque occupare 'rac denique omnibus parricidis, adulteris, perduellibus Meleratisque non libertatem tantum . verum etiam stimulos delinquendi addere impunitate proposita' plane nullis Bullis opus est, nullaque promulgatione, ut ista non liceant. Sussiciant edicta natura , Legesque

Quod sibi quis non vultferi, alteri ne faciat. Qui Pastorem Ecclesia audit , Deum audire, qui Pumspernit Deu perneres Oὴ cun que Darius Chrisi ea super urram, ego etiam lmata in Coelis.

Haec tam clara sunt, ut neminem lateant, possintque a nullo negari; nisi forte quis dicat legem EVangeli, legemque naturae arisi j promulgata non esse Deinde quale illud est, ut oporteat Bullas, quae Romae fieri

aliquid

118쪽

eontra Apologistam Lavardim ras aliquid prohibent, etiam Parisij pr

mulgaria uoties Legati Pontilicij, aliorumque Principum uili sunt regno excedere, aut arnaatis custodiri, aut aurum Galliis non efferre, aut peregrinas merces damno Regiorum Vectigalium non vaenum proponere; num propterea aut Romae, aut in Hispania diploma quo ista vetabantur, propositum est licum nuper Legati Moscovitici, qui magnam vim perulium Galliae intulerant, justi sint, aut Mercatu aut Regno abstinere, num inqjam, priviaiocedi o pependit φ Cur ergo a Romano Pontifice petitur, quod a nullo Principum ' nisi forte quia Christi Vicarius est pejor illum conditione damnamus. Cum ergo Lavardinus Romae

esset, cum Romae deliquisset, debuit quoque suffectique Romae puniri Ecillic poenas dare,ubi pacem publicam, ubi jus Gentium, ubi Ecclasiam,

Prancipemque offenderat. Nec obstat, Legibus loci Legatum non tener; Quia,

119쪽

ut Politici scribunt, principalem repr sentat neminiflubditum, id enim verum sit de legibus paenisque temporalibus, non vero de parnis spiritualibus, in quibus ratio cessat, cum nemo in rebus conscientiam spectantibus negare possit,sie Pontifici subjectum esse. Νος poterat character, dignitasque Legati Lavardinum tueri, quem Pontifex nunquam pro Legato ha- fςpitve: cum enim Legatus sit, a Principe ad Principem, d mutuo pacto mittentis ac recipientis consti-xiaiatiar, rion potuit, niti ustriusque Principis consensu Legatus dici,sun que infinita cum nostri, tum antiquii temporis Nempla. Scio equidem multa esse, qua Galli Bullis Pontis

ei j eludendis obhciant, sed nec illud me latet, a Gallia Regibus regnantis Monarchar Antecessioribus,& Galliae

Praelatis summa hactenus veneratione exceptas esse. Carolus Magnus, quo nemo potentia, victorijs, fortuna Mor in suis

120쪽

contra Apologistam Lavardini is

suis Capitularibus: a Inmemoriam A. Petri apostoli otioremus sanctam O t- nam ct Apostolicam Sedem, ut qua nobis Sacerdotalis est Mater dignitatis, esse debeat Mapstra Ecclesastica rationis. Quarestrua da est cum mansietudine hnmilitas ct hces rix ferendum ab illa sincta sitae imponatur jugum, feramus, o pia devotione toleremus. Si vero quilibet aliquam perturbationeis machinando nostr ministeri m-

diando redarguatur falsam ab Apostolicae Sede detulisse epistolam uisam ct integra

humilitate penes visiopum potems, uirum eum in carcerem detrudat. quequo per σμsolam aut per idoneos Legatos postolicam inIerpellet sanctitatem, ut potis reum fluas cta Legatione dignetur decernere, θέ. Ludovicus Caroli Magni filius ammoriturus ita filios Reges alloquitur: byyubemus atque praecipimus super omnia, ut definitionem Ecclesia S. Petri simul susscipiam,Aut quondam proavo'sro Carolo