Legatio marchionis Lavardini Romam, eiúsque cum Romano pontifice Innocentio undecimo, dissidium. Ubi agitur de jure, origine, progressu, et abusu quarteriorum Franchitiarum seu asyli, &c. Et Refutantur rationes à Lavardini advocato productae, in libe

발행: 1688년

분량: 339페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

DI De Alusis Franchmarum

se amo nostro Pipino, se Beata memoria Genia rore noesbii Crro. inperatore,cta nobisn ea si σι es, ut etiam cum E alutorio abhsibus defendere nitantur ustitiam siuam, quantum ad eos pertinet, a ratio posulaverit,h.ιberefaciunt, c. Quae autem major,

magii l lenecessaria Justitia, quam ut Pontifici de rebus sacris imperanti, suamque Jurisdictionem vi occupatam tuenti fideles obtemperenti Sanctus quoque Ludovicus inter alia monita, quae Philippo filio moriturus reliquit Sis de potus se obediens Matri nostra Roma Ecclesias Summo Pontisci tamquam Patrispirituali. Ipsi Galliae Eoiscopi, quando consecrantur, hoc se juramento obstringunt Decreta , Ordinationes, sementias

ct mandata Apostoseca totis viribus ob ervabo. Iuciam ab se hi militer observari . mandata postolica humiliter reti am, quaru diligenvssime obsequar. S. Bernardus praeclarissimum E elesiae Gallicana Iumen aliquorum

122쪽

mira sologi am Lavardini υνjectionem praeveniens: a Sed disii

quis debitam Pontisci reverentiam exbias . nihil amplius esto, fac quod uis: hdsi exhibeas debitam ct plenam, lenitosiquidem potesatissuper universas orbis clesiassingulari praerogativa Apostolica Sedinata es, qui igitur huic potestati resistit, Dei dinationi remit. Haec quondam Reum Praelatoriimque Galliae sententa fuit, possetque infinitis exemplisonfirmari, si vellem toties jam dictae libris vulgata repetere A quibus Nantum distet Lavardini exceptio

romulgationem causantis, nemo Ion videt. Prohibent Romana Diplomata Galliae inferri , prohibent recipi postea causantur, non esse

recepta, non esse vulgata, non esse nota, hoc nimirum Carolus Ivlagnus voluit, hoc Ludovici, hoc Bernardus, hoc ipsi Episcopi jurarunt, curn a cramento polliciti sunt ntis viribus Apostolis mandata recipere . quam diliginiissime exequi. Quamquam frustra

123쪽

consumor rebus probandis tam claris, tamque indubitatis, quaeque jamdudum ipsi Lavardino perspecta sunt viro tanta rerum experientia claror sed maluit aliquid diceres, quodcunque illud esset, quam seipsum silentio danmare more Athletarum etiam in easi luctantium ; idque praeclare quidem, si lusus , non res seria ageretur aut lucta cum alio adversario, quam cum veritate Sc justitia esset. XI. Sexto addit Anonymus' a Laxardinum fineforma, fine causa sine ratione, non auditum, non defensium Romapro Excommunicato desta tum esse.

N. Gallis nihil videtur quidquid

Lavardinus Romae deliquit at aliud non tantum Pontificis Romani, sed etiam totius Europae judicium est. Si ergo causa quaeritur, ob quam ese comunicari meruit dico non unam,

sed plures imb gravissimas fuisset via delicet qubd contra Pontificis BuIIam sub poena excommunicatonis viae

124쪽

eontra sologistam Lavardini rarlatae sententiae, ipsoque facto incurrendae, jus Asyli,4 Quarteriorum, ut vocant, usurpaverit , qud non

minimam urbis Romanae partem armis occupaverit,armisque retinuerit: quod contra omne jus Gentium non

Legati, sed hostis bellatoris more urbem invectus sit, Principe coram, ac magno publicae quietis periculo: qtibd Palatiori vicinae regioni excubias, circitores , armatosque cum te Liara militari circumfuderit, id quod nullibi terrarum, a nullo Legatorum hactenus factum, solique Prin-

gori XIII aliorumque Pontificum Bullis crimine laesis Majestatis obstrinxerit : quod publicanos L. Principis Vectigalia non paucis millibus fraudaverat,sol vique prohibuerit. Praesertim verbisub ingenti urbis offensione ac Religionis contemptu sacra profanaverit, idque tanto fastu, tantaque ostentatione ac derisu supremae in rebus Ecclesiastici Pon- tilicum

125쪽

ti ficum auctoritatis, ut post Attilae &Alarici aetatem, aut saltem post irruptionem Borbonij nihil simile Roma conspexerit, ueritque periculum tam perverso exemplo totam urbem, Italiamque corrumpi Hoc nulla aetas vardino ignoscet 'quidquid enim litis cum Pontifice fuerit, non ideo Religio in discrimen vocari, i dibrioque infidelium exponi debuit. Haec ergo tam multa& magna, cum Lavardinus deliquerit , innocenti tamen & admiranti similis quaerit: Quam ob causam Pontiscis indignationem meruerit Plane si non dico omnia, sed

Vel minimum eorum , quae Romae

torum contigissent num illum vel momento ex ferret Enim verbi unquamLavardinus praepotentium reorum more causam, delictum

fatebitur; sed hoc nihil morari Pontificem debuit justa enim, an injusta sit causa, ob quam anathemate punitus est, non Lavardini, sed orbis

teriarum,

126쪽

oontra Apologistam Lavardini ro

terrarum, aliorsimque Regnantium exemplo qui Asylo cessere ac praesertim Pontificis iudicio decidendum fuit, qui more aliorum Principum, Terum, urbuimque suarum lus Judexri moderator est; tam enim Pontifex Dominus Ronaae est, quam Rex Parisiis. Si ergo nullius Principis Legatum ea ratione Parisijs Rex pateretur, qua Lavardinus uti voluit Romae, nec suarum Legum causas ab alijs , quam a se uno examinari ferret, quid tandem deliquitannocentius, quidve commisit injusti, ii Romae fecit, quod ex Patisijs fecisset 'At excommantiare non debuit.

At muli minus debuit Lavardinus eXcommunicationem provocare, imo extorquere. Repetantur enim memoria, quae Romae peracta sunt,

nemo inficias verit, ex industria vehit studiose a Gallis cura messe, ut invito ac tergiversante Pontillae censuras ex pr merent. Q lae a enim

127쪽

Qa. De Ausi Franchisiarum enim necessitas fuerat, cum constaret de Pontiscis voluntate, aliorumque Regum exemploAsylo abstinentium, Legatum mittendi nam Gallicis negotijs Estreus Cardinalis sussicere poterat, imb abundare ) urbemque armis non militariter tantum, sed hostiliter etiam implendi φ nam qubdne pugnae, nec caedes contigerint, non humanitas invadentium, sed modestia Pontificis fuit arma prohi

bentis.

Rursus quid oportebat Lavardinum nocte Nativitati Salvatoris sacra tanta cum pompa, cultiique ac apparatu instillantis in Ecclesia comparere, sacrisque palam defungi, quae non ignorabat sibi a Pontifice interia dicta Si tanta, ut inquiunt, pacis cupido, cur non Xpectatum cur Legatio non aliquandiu dilata, dum imitescerent animi, dumque tempus remedia suggereret, aut saltem dum finis uretco bello imponeretur,

quod plane Galli praevidebant in '

128쪽

eonira sologistam gavardini rogenti cum damno Religionis Christianae abruptum iri, si pergerent

Pontillaem, Italiamque turbare V de multorum sententia fuit, studiose a Gallis hanc occasionem captatam esse, ut bello Italiae illato, aut saltem belli periculo, Italiae Germaniaeque Principes, ac ipsum Imperatorem a

Turcis averterent, cogerentque nem victorijs ponere, ac Imperio Ottomannico jam cadenti requiem, pacemque concederent, idque non tam

Barbari amores quod nefas de Christianissimo Rege cogitare)quam meta Austriacae Potentiae tot victorijs, tot Provincijs auctae. Sed absit a me creditam aliena a pietate magnitudine

Ludorici Regis, cui nulla major cura, quam Religionis, quique alienis

damnis non eget, ut crescat, viribus ac potentia sua tutus. Illud verum

est. negari non potest, multo gloriosus, utiliusque Regiam indignationem in Barbaros Turcassique, quam in Pontificem conversum iri, 3 cum

129쪽

cum causae, injuriae non desint longe atrociores. Nota sunt, quae Gallico Oratori Constantinopolie Venere, quando tam indigne a

ciet ImperiiMinittris habitus est, ej Et 4sque aula, mancipi more, &' men quam cum enter a Gallis dita mulatum Idem ergo sperari pro Pontifice poterat, praesertim cum nihil tale Lavardino contigerit,

saltem Innocentij aetas, merita, sanctitas, curaeque dolendis Ottomannis tam feliciter impensae veniam , aut saltem moras aliquas mererentur. Petimus pro Innocentio,quodTurcis sponte concessum. Quod verbdicitur Prore meme porali, qualis es immunitas a Gallis pratens, non debaisse Lavardinum excommanuari

Facile ignosci potest Advocato La- vardini, quippe sacrorum Canonum, Ecclesiasticae disciplinae,&4diomatis, quo sancti Patres ab initio florentis Ecclesiae semper usi sunt, ignaros

isti enim sume Ecclesiae, eoque

donata

130쪽

donata non pro rebus mere temporalibus, sed pro rebus sacris, ac Christipatrimonio habuebe, rideo istorum usurpatio etiam in ipsa Gallicana Ecclesia pro sacrilegio semper habita est, abstineoque exemplis . utpote in raclara, ac in omnibus taculis nota. Plane hanc Theologiam ignorarunt antiquae Ecclesiae Patres, quando in causis etiam temporalibus non Rege tantum, sed Orbis totius Imperatores anathemate perstrinxerunt. Sic Ana-brosiusTheodosium ob cladem Thesi salonicensem. Sic Stephanus VI. rolum Magnum, si nuptias cum Longobarda unxisset Desideri filia Sie Basileense,N Constantiensi Concilia toties a Gallis laudata, mallicis

Praesulibus plena in causis mere temporalibus Principes excommunicant, ut videre est sessionibus4o. 3I. 37. ultima Atque ne Gallijs,4 argumento , de quo agitur exeamus, placeat ea tantum audire, quae Parisiensist Turonensis Conciliorum Patres

SEARCH

MENU NAVIGATION