Hesiodi Theogonia librorum mss. et veterum lectionibus commentarioque instr uxit David Iacobus Van Lennep

61쪽

VARIAE LECTIONES.

scriptum nomen Nereidis ei iam apud

Il. Σ. 46. probabilius videbatur Nημερ- τις. Nira vulgatae forma visa etiam Coeitis linio. Sod Homero ibi dicta etiam altera Nereis 'AψευδQ. Est Mnertis apud Hyginum, sed ex totaeismo. Fuero, testo Sehol. ad. v. 253. qui post Ni μυτἡe superfluum θ' existimarent et esso νημερτὴς epitheton Προν-. Id enim Scholiasten voluisse manifestum est ex seq. οὐ μενη, quamvis apud eum nune

bis positum exstet Πατρονόη, qui vel librarii vel typothelao error fraudi fuit Valevenario ad Ammon. p. 16 , ita ut

superiore versu Θam ras Πατρου η τε unico veram lectionem esse si alueret.

In Veterum illorum sententiam eoncessit Goeliling. ut sic eiecia Nomerte numerus Nereidum ait quinquagenarius. Sed est Nil asprie Noreidis nomen etiam apud Homerum l. e. ut item Deae nomen apud Empedoclem v. 2 . videri tuo potest id latere in Naam ρις apud Apollod. in Nereidum recen u. vs. 265. αύτοι Belid. vs. 264. πεντήκουτ αμυμμ' υγ' εἰ

62쪽

vs. 269. ωκυέ ra H. Flor. C. u. Iunt. l. 2. ωκειησι Par. G. δικεθσι nolid. eraste Ald. Bas. μaταχρονιαι cum Seholiis h. l. Codd. agnoscunt omnes, sicut loetum vocabulum in aliorum quoque poetarum carminibus suisse constat, undo

glossae Grammaticorum, Apollonii et Suidae in v. , Hesγehit in v. μετάρσιος, Elymol. M. 581. 40. μεταχρ vaec explicantium μaτεωροe, μεταρσιος, εἰς Γλια Φερωεvoe, κούφος, quae explicatio utique convenit omnibus in Ioeis, ubi vocabulum etiam nunc exstat. Quod autem apud Apollon. Rhodium plurimis in loeis variant Codd. alii μεταχρόνιος, alii μεταχωνιος exhibentes, quodque sic variatum iam antiquitus suisse docent Scholia ad II. 589. III. 1150., hine iam II. Steph. in Lex. T. IV. p. 645 A., μετα-χνόνιοe haud intelligere so lassus, alteram formam praeserendam duxit; Ruhnvenius in Ep. Crit. II. p. 20I. item ad μεταχρ ιoe offendit, quamvis saetio largiens doctiores etiam Graecos depravatam vulgi consuetudinem secutos illud pro μεταχθουν oc scripsisse ; Brunevius in Apollonio Rhodio omnibus in locis, ubi μεταχρόνιοe legebatur, sed variantibus seri piis, constantiae, ut ait, causa μεταχεόνιος substituit: Reynius in Ep. ad Mol-sium, qui in Editione sua μεταχρουνιος, quamvis ipse vix sanum verbum haberet,iamen haud sollicitandum duxerat, μεταχθμιος dubitationem vix admittere seripsit: in quibus equidem summorum virorum iudicii partim soleri iam pari immodestiam desidero. Primum enim, eum sit μεταχεύω oe saeilo intellectu verbum. minus vorosimile videtur, in eum locum iam antiquitus immigrasse μεταχρήνιος, adeo quidem, ut doctiores eliam Graeei in hoe depravatam vulgi consuetudinem

sequerentur. Imo contra statuendum videtur, quod iam Apollonii Scholiasiae et librarii verbi πιταχρ si ος rationem minus perspectam haberent, eos pro illa scriptura maluisse intellectu faciliorem alteram. Deinde apud Apollonium quidem omni us in locis, ubi vario scriptum verhum exstat. pariter utrique seripturao eonvenit memorata supra exisplicatio Grammaticorum. Attamen, quamvis recte dicatur ibi IV. 1585 et 1568 navis per contin utem serri μεταχθονίη avo terram sublimis, non item II. 58 . do illa navi in mari medio recto dicitur υψού δὸ μιταχθονίη πεφθητο. Ilaquo erat, ut non omnibus in locis apud Apollonium conflanter ea seriptura servaretur. In versibus otiam incerti poetae apud suidam l. e. Tὰ γαρ ἐμοὶ eras μι-ε παξιος, σε διδαξω 'Υψιο ἰωὸν

πόντοιο μεταχρονίην ποτεεσθαι; vix est, ut μεταχθονί, s conveniret. Denique verbi χρόνοe, sive MAoc nam sic antiquitus suit ante χ receptum non est nobis hodie scitis expedita nolio. Quod ait Seholiasta ad h. l. χρόνου etiam pro coelo veteres dixisso, in eo nugari illum Buhn-ken. et Mols. pronunciaruiat: neque magis ego, quam quondam H. Stephanus. ialo quid ab uno isto Seholiasta mihi persuaderi patiar. Sed tamen fieri potuit, ut χρόνοe seu κρανοe aliquid sublimo,

μετεωρον, ut est astrorum in Coelo cur.

hus, significaret. Cons. Philemon Oganni 294. p. 206. Ita I. H. Vossio in Ep. Myth. XXXI. χρειος accipitur per signa eoelestia definitum tempus et μεταχρουνιαι h. i. reddi posse videtur is den HimmeD

63쪽

αθανατοί τε θεοὶ, χαμαὶ ἐρχομενοί τ' ανθρωποι,

dem conferro eum κραινα consummo,

hinc perficio, item cum κρώοe et aliis a radice M ortis: in quibus omnibus inest sublimi talis x et in altum elevationis no-lio. Est G illingio, ut μετανεμι ae celer instar vensi, ita μεταχρειιος celer instar temporis. Sed ea explicatio, quamvis sacere ad h. l. possit, certo ad plerosque Apollonii loeos non facit, in quihus sub

limitatis notio requiritur. In summa sa-iendum potius, veram nos rationem verbi μιτ pG m h. l. non perspectam habere quam scripturam hanc non sanam prO- nunciaro atque inde pro ea

invitis Codieibus recipere. vs. 2 6. Φόρκ/ι Flor. B. Par. C. F. Φόρκυ Bodl. quam formam dalixi agnoscit Lasearis in versu infra III. Pro Γραίαο τεκa Gooltlingius pociam

seripsisse opinatur πα7δας τεκε, quam coniecturam ingeniosam vocat Hormannus in Goetii. eens. videturquo ea plaeuisso ei iam Miret rellio p. 151. Codd. nihil variant , videturquo mihi sequens in v. 2 1. indicare iam h. i. positum a poeta Γραίας fuisse. καλλι- παρεας Flor. E. Taur. Par. I. Reg. Soe. καλλ παρἈρυe Par. A. celeri omnes καλ- λισαρεους, nequo aliter Draco Siratonicenus p. 34. 22. καλι πάρηος loctiosuit seleuet, polior visa Scholiastae ad h. l. quod etiam supra v. 258. sie di- eia Coto. Habent eam Ed. Farreatia i margo si ephani; amplexus est Graevius et hine sermo spriores, eamque Sin haesitatione recipiendam scripsit NeFn

in Ep. ad Wolf. quod aspectu foedas Graecis arguat Apollod. II. iv. 2. Scilicet ille post Aeschγlum in Prometh. v. 8is seqq. s 802 seqq. Εd. Sehuta.

refert Graecis suisso μονόδου e, unum quo trihus communem seulum; sed primo non constat, Hesiodum illas sibi tales informasso: deinde potuero quamvis tales tamen pulcris informari genis,

ut Echidna sinisci v. 298.ὶ quamvis pro

parte serpens. Pro luenda autem Coiadleum lectiono eximie saeit, quod, ut collatis versibus 21 . At I. III. II 8.so . heno doeuit Muet rellius p. 446. . eousians poetae eonsuetudo fuit eo versus Ioeo sitae vel saliarum epitheton ponere,

non matris.

ne id. et secundum nuhnhen. Par. D. non secundum inihl laetam collationem Πεν*s, Mis Flor. C., torru

pio apud Zenobium I. 43. Pampheriaiioin eorrupio apud Hyginum i Πε- Flor. D. Par. C. Sehol. V D. ei Io. Diaconus ad h. l. sicut Eudo.

64쪽

εν μαλακω λειμωνι και ανθεσιν εἰαρινοισι.

VARIAE LECTIONES.cia p. 105. et 288. schol. Paris. ad Apollon. Rhod. IV. 515. Schol. ad Aesch3l. Prometh. I95. Ed. Schuir. Codd. Troirae ad I Teophr. v. 855, quam veriorem formam statuit ueFn. in not.rrit. ad Apollod. p. 15 ., ut sic di- eia Graea suerii ἀπὰ τού φρωσειν.

sellieot ille Graeas totas aspectu terribiles sibi informavit, non tam ex Hesiodo , quam e recentioribus. Reserunt Seholia et Io. Diaconus ad horis rorem , quem maro ineutit navigantibus, Bartaeus ad ipsius maris horrorem φρ . Plerique autem codd. et sic Heraclitus do ineredibit. C. 1 . cui nominis somno lavero videtur prior Seboliorum pars ex utroque libro Prolata , ubi quod recto animadvertit Mucl-aeli. p. 4 T. σαθηναι ad Pertinet, quemadmodum ναυαγησαι ad Evυώ. τ' ἰοπεπλου Stephanus invitis C d. , neque reete. 'Ε-υω o Flor. D. Par. C. II. Iunt. I. 2. Idem vitium haesit etiam Ileraclito et Zenobio li. ce. Apud Sehol. Apollonii Bh. l. c. corrupto est 'Eυτω. κροκουπελου ne lid. vs. 2 4. Γοργουe αI Flor. D. E. s. 275. πρὸ ωνκτὀe Vat. 'Eσπεφία Me Par. H. Iuni. 1. 2. . s. 2I6. Σθεννω τ Flor. B. C. D. E. F. Pauli. Vat. Par. A. B. C. E. Bodl. Belid. Λlu. Bas. lunt. 1. 2. Frob. et sic est apud Herodian. περὶ μου. λεξ. p. II. init. vs. 2II. a a δ' Rehd. αγηρως Flor. A. B. E. F. Neap. Vat. Par. B. E. F. II. I. Bodl. Ald. Bas. Iuni. I. u. Froh. Trine. Steph. Comm. Primus Pasor. ἀγήριν reponendum vidit, ut est in Flor. C. Par. A. C. D. G. aυγηριν Flor. D. vs. 278. Κυανοχα ι Flor. E. vs. 2 9. aιαρινῶσιν Flor. Λ. C. Rohil. Post hune versum in Neap. Par. A. B.

c. B l. Bas. legitur versus 288, qui suo loco in his abest. vs. 280. τεο δ' ὀτι δὴ Flor. c. κεφαλι vmps ei e quidam Scholiorum Pindari ad

Ol. XIII. 89. Codices. απιδηροτιμησευ Flor. F. Par. E. n. Frob. Iunt. 1.2.vs. 281. Ε Parisino B. recepimus ἔκθορε eoniecturam GuSeti, quam Probavit Hermanu. in Orph. p. 419. in contextum recepere etiam Gaiss. et Dind. ἰξaclopa caeteri SS. et Edd. nec non Schol. Pindari l. e. verboquo hoc usus est in ro narranda Apollod. II. iv. ex tr. Id ut serves, erit cum Volso Xρυσάωρ eontrahendum in disyllabum, quod voeabulum tamen vereor, ut hanc sγnizesin pataliur. Xρυσάορ Taur. Ven. Pauli. Val. Par. C. s. Bodl. Ald. Bas. Trine.

65쪽

VARIAE LECTIONES.

Par. G. nolid. πηγῖiv etiam Flor C. Par. D. vs. 283. γένθ', ut legendum censuit Guyeius, et iam Trinc. scripserat. quem recentiorum nobinsonus et deinde G illingius secuti sunt, exhibent Flor. A. Par. Λ. C. D. F. G. B. I. Saiis sie firmata lectio notiis quoque recipienda visa est. Do γέντο pro γενετο supra dieiuna ad v. 199. Ninus consueta hace forma librariorum etiam h. l. variationibus ortum dedisse vid iur.*asas' habent Med. Flor. C. D. E. F.vai. Par. E. tunt. 1. 2. γί,εθ' est in Par. B. γε ψαθ' in Flor. B. Bodl. γήινεθ', ut post Aldum habent, paucis exceptis, Edd. . in nullo, quod seiam, dies exstat, nequo stare ut alia ratione polost, quam si avdρ in unam ullabam cogatur, quod fieri posse recto negat Muei rei l. p. 6 I. χρυσεον Par. n. pilam Flor. B. C. E. F. Par. C. E. C. H. I. Iunt. 1. 2. Trine. μετα ψpεσIFlor. E. Sie et Par. E. sed margo χερσι φίλη-. Flor Λ. Iunt. 1. 2.

vs. 286. βροτέω τε Par. C. vs. 28 I. υ κεψαλου P, p. Λ ld. Bas. Iunt. 1. 2. Frob. τρικάρπιον primus Trine. edidit, hine Stephanus, ac celeri deinceps omnes. Scriptum sic exstat in Flor. A. tum in Flor. F. ubi scriptum τρικεφαλον. margo habet additum ab alia manu τρικάρηνου. In ceteris Florentinis est τρικε ψαλμ. item in Parisinis omnibus. Med. Vcii. Neap. Bodl. n. S. Belid. neque aliter, qui versum eitant, Schol. ad Aristoph. Εq. v. 414. Suidas in v. -οκές,α- λοe, Lascaris Gramm. L. III. B. III. s. v. Ed. Ald. Similiter instav. 12. πεντηκον- τακεφαλσυ Codd. tantum non omnes Tumox Hesiodo populi nomen Masoκέφαλοι citatur a Strabone I. p. II. B. IIar erat. et Stephano Bya. in v. τρισσοκέψαλος

runt τρισσοκάρπιος. Sed κssmos et hine composita nimis nota suere librariis, quam ut causa excogitari possit, cur pro iis Omnes τρικέφαλον, πεντηκοντακεψαλος et similia scriberent. Potuit autem de meistro sollicitudo lacero, ut quemadmodum reeentiore aetate v v. DD., sic veteris aevi librariorum unus et alter pro τρι- κεφαλος seribendum censerent τρικάρηνος, et sic porro. Prorsus autem adsentimur Muciaellio, d te hac de re disputanti p. 449 seq. illam de metro sollicitudinem nobis demoro debere nona ri oi aliorum Κεψαλλῆν. Raψαλλευεc . Vid. ll. B. 651. Od. n. 3IG. Sophocles apud Eustath. p. 1596, 9, cum eius

populi nomen a κεφαλος κεδαλη re. petendum esse eonsentiant Strabo x.

66쪽

θον τε κτεινας, καὶ βουκολον Εὐρυτιωνα,

VARIAE LECTIONES.

p. 699. B. Epaphroditus apud Elym. l. p. 507. 26. Schol. R. ad Il. B. 63i. Eustath. l. c. et p. 1890. 5.

Steph. Byz. v. κρανιοι. Denique rem conscit, citatus item a Muel Zellio. versus Aristophanis l. c. πῶς οἶν Κυνὸς βορει σιτουμοος μάχει - κ-οκεφά- a. ubi dubium non est, quin, metro hic exigente, κυνοκεφαλλα pronunciarint. Ergo nequo nos dubitavimus et hic et infra v. 312. Codicum tantum non ο-rnnium seripturam sequi, nisi quod oreceni torum consuetudine, λ etiam scribendo geminantium, τρικέφαλλο et προ- τηκοντακεφαλλον scripsimus. vs. 288. abest a Med. Flor. A. D. F. Par. E. F. II. Bas. Iunt. l. 2. Frob. In aliis tum SS. tum Edd. praeposter post v. 2I9 exstat. Sed eum h. l. exhibent Flor. B. C. E. Vat Par. D. G. I. IIclid. R. S. κλω ν Flor. E. abest κλ. a Vat. vs. 289. ἄρ' abest a Par. C. D. G.

II. ct hoc vollo videtur lectio in Par. A. Ald. 'Hμουκκει .vs. 290. βουσὶν ἐπ' εἰλ. Med. Flor. F. Vat. Par. E. II. Iuni. l. 2. ut apud Hom. Il. Z. 424. εἱλιποδε- Par. B. D. Rehd. εIλοπύδεσσι Med. Iunt. 1.2. de qua forma vido Muel Zoll. p. 205. πολυ ιυτω Flor. D. πολυ ρείτω Par. A. εἰν 'Ερ abest a Vat. ἐν 'Eρυθ. Flor. Ε. F. Par. C. Iuul. i. 2.vs. 29 l. περὶ βρύς Vat. et sic erat in Par. E. seu corrector ι in περὶ delevit. vs. 295 seq. absunt a Vat. In Par. E. Primum aberant, sed post additi fiunt. vs. 295. Ορθω. quod dedimus, habent Flor. A. B. C. D. F. Neap. Veia. Vat. Metil. R. S. Par. B. C. D. F. G. Ald. et hinc Edd. deinceps usque ad nobinsonum , qui Ορθρον recepit e Bodl. ut iam olim correctum voluerat Guyelus. Alterius formae corruptela est in Taur. Flor. E. Par. I. Geuonis cani nomen Ορθον tribuunt etiam Sehol. ad Pindari Isthm. I. 15. ubi versus citatur, Sehol. A. ad Il. X. 29. Eustalii. p. 1352. 11. 1967. 28. Schol. Platon. p. 427. MLk. Eudocia p. 159.2l4 seq. 256. II 6. Cetorum Ορθρον non solus habet B l. sed sic scriptum etiam in Vat. meo, Rehu . sed crasalitera ρὶ Par. E. ilcm A., qui lamen v. 509. Ορθov. Iloc agnoscunt Schol et Allegor. ad h. l. alterum Schol. et Alleg. ad v. 52 I. Variat item informa nominis Codicum scriptura in Apollod. II. v. 10. Schol. Plat. l. c. Schol. ad Apollon. lib. IV. 1509. TEcla. Chiliad. I l. 56. 555. Λpud Palaephat. c. 40. P. 10. Ed. Gal. p. z5. Fisch. pro vulgato ex corruptela V2ρας, meis' liores Codd. cum Schol. B. ad Il. Θ.368. Ορθοe. Restitutum hic eliam a

67쪽

VARIAE LECTIONES.Coctilingio ' opso. Itermannus in Coell- lingianao Censura vix posse haberi veram formam ait, quod nimium simile sit ad ieei ivo. Paullo levior mihi illa ratio videtur. ιδὸ pro και Rehd. vs. 294. Iapbom Flor. F. περὶ κλυ-

Trinc. ἀμηχαsoe Trine. Οὐδὲ ἰο κος Par. C. quae possit vera lectio haberi ob digamma. v s. 296. θεοπσιυ Flor. Λ.vs. 29 . pi rectius visum R. Sic phano indico in Thesaur. P. II. p. II. sod vulgatum firmant loel Homeri Il. Σ. 402. n. 85. ἐν γλαφ. Flor. D. Par.

dos censuerunt. Cons. infra Commentarius.

68쪽

Tἡ δε Tυφαονα φασι μιγήμενα ἐν φιλοτητι,

ορθον μεν πρωτον κυνα γεινατο Γηρυονεῖ' 3l0 δευτερον αὐτις ἔτικτεν α ανον, Ουτι φατειὸν, Κέρβερον ω χηστῆν, 'Αίδεω κυνα χαλκεοφωνον,

πεντηκοντακέφαλλον, ανα δέα τε κρατερον τε

VARIAE LECTIONES.clum αγηραος, ut hahent ceteri omnes

seripit, pariterque editi, inde ab Aldo ad Sehrexel. cuius vitium editionis αγρατοe iii alios do ineeps migravit,

correctum demum a Volso. vs. 306. τοδε Flor. E. Par. C. Tin Σανα Ald. Trine. Steph. Commet. Τυφωεα Ed Farreana, incertum an ex Codice . Moiquidem omnes Tososa. ἐνι φιλοτ. Rehil vs. 50 . δεινου ύβριστὴν Par. c. δεινου δ' ιβν στην Par. I. Post υβρισπην abest . a Florentinis omnibus. Par. D. G. II. I. Behd. Ald. I t. l. 2. Frob. Trine. Steph. Comm. πιομου. ut Edd. illae, habent Flor. A. B. C. D. F. Med. Noap. Vat. Par. C. D. E. G. II. B l. R. S. Bolid. ανομον

sic Par. I. Boeent Scholia iam antiquitus alios ανιμον, alios ανομου seripsisse.

Tueri studuit Gos ueirellius p. 256Mq. Sed videtur κουρη Oppositum sibi

postulare Κυεμον, est que avfμec VO bulum magis Alticorum et oratorum, quam Hesiodi. Tum ut ανεμον, oblatum a Flor. E. Par. Λ. B. F. receptum abneiusio et ecteris hune ineuiis Editoribus,r lineamus. faciunt infra deTyphaono memorata v. 850 seqq. et inprimis.

v. 869, ubi pater ille veniorum dicitur. θ' Ω κ. Flor. C. E. Par. B. C. D. G. Bodl. R. S. ἐλικώπιδα κουρηυ Par. B. D κόπιλ κ. Frob. Iuni. l. 2. ἐλ. νυμψηB l. item Flor. C. sed in huius margin

ait Sehol. Soph. ad Trachin. v. 1002. Itaque hoc pro altero maluero quidam iam antiquitus, ἀνεδια Flor. Λ. αναδεα Par. I. abesi prius τε a Par. Il. I. κάρτερον Belid. vs. ala. potest antiquitus suisse λυγραγιδῶαν.

69쪽

i1 δε Xιμαιραν ἔτικτε, πνέουσαν αμαι ab Σκετον πυρ, 320 δεινην τε, μεγαλην τε, ποδωκεα τε, κρατερην τε.τῆς δ' ἡν τρεις κεφαλα ' μα πιεν παροποῖο λεοντος, η δε χιμαρης, η δ οφιος κρατεροιο δρακοντος. προσθε λέων , οπιθεν δε δρακων, μεσο1 δε χιμωροι,

δεινὸν αποπνειουσα πυρὸς μενος αἰθομενοιo. J

Ἀοe. unde Φώιos monti Boeotiae nomen. Se v. 3. Cons. Mueiroll. p. 343. x . 52 . Florentini omnes Val.

70쪽

το ρ θρε-νασα, Διὸς κυδρὴ παρακοιτις,

VARIM LECTIONES.

Neap. Par. C. D. E. F. II. I. Ald. et reliquae Edd. usque ad Robinson. Cons. supra dis . ad v. 509. Nεμάιον τε Par. D. G. Rehd. vs. 328. τὸυ δ' VHρη Flor. A. Par. . Trine. τὸν Np, Par. G. et negeto an sic prosectum ab Hesiodo. κυδρὴ malui ab longo pluribus oblatum Codicibus. Legitur Διδή κυδρὴ παρακοιτις, ut hic et Em. v. 255, ita quoque I l. T. 184. ubi nulla ah IIoynio Codicum variatio uolaia st. ΗIe κυλη est in Flor. C. F. Neap. Par. n. I. B l. habentque sic etiam Aldina et reliquao Edd. ante Graevium, a quo primum κυδφοῦ, positum, haud perperam quidem, allamen haud satis iustam ob eausam, quod κυδεη vocem nihili haberet. Vido in hoc redarguentes eumnuhnkon. Ep. crit. I. p. 8 . Bullmann Lexit. T. I. p. 206. vs. 329. γαμοῖσι Flor. D. E. F. Vat. Par. B. C. E. Rehd. Iunt. 1. 2. Frob. Naiaeso e Behil. vs. 550. ελεψαίρατο, ut Elym. M. p. 32s. Rehd. 2I. ἐλεφυρετο Flor. E. ελεψερετο Iunt. 1. 2. Froh vs. III. τρητοχ Naι εδε e Edd. ante nobinsonum, a Basil. aliisque interpretibus redditum carernosae Nemerae. Τρη-τso nomen proprium primus restituit Rohingonus; sed sic reponendum iam alii viderant. Cons. Boissotiadius p. 16 .

vs. 352. ἡ abest a Frob. Dαμασanehil. vs. 353. citat Lascaris Gramm . L. III B. VIII. s. v. ut socii probet non modo ἡ Φ6κυe, Tos Φορκυος, τῶὶ Φόρκυ7, sed etiam τού Φόρκυ τa Φόρκυ, agnoscitque hie e ὁρκυ etiam Flor. B. vitiose Φόρκ-ι Par. F. Ald. Iunt. 1.2. Frob. item Bas. ubi tamen interpres Phoreo. Ceteri autem Scripti ei Edd. Φόρκυ7, pro quo primus Wolsus recte reposuit Φουροι. Prin-eipio versus ὁπλοτάτα Vat. Niro Guγelus

καὶ ἔα Par. B. F. Bodl. Φόρκυας ven. Nod. Par. II. Bodl. Trinc. Steph. ex quibus variationibus colligas fuisse in quibusdam exemplis versum sie conee