Eduardi Corsini ... Institutiones philosophicæ ad usum scholarum Piarum. Tomus primus sextus Institutiones metaphysicae in usus academicos, auctore Eduardo Corsino clericorum regularum scholarem piarum, in Academia pisana philosophiæ professore. Tomu

발행: 1754년

분량: 283페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

ritae biter . tiarac non in reperitur, ergo x rualibet etiam mimi contingentis entis Ero-uctione infinita Dei vis, aut omnipotentia deduci debet, certe quidem, ut siquid solo nihilo producatur; n. modo inmutam sed infinito quoque maiorem vim requiri Vet' es omnes existimarunt, qui celebre D

remersi

non modo de creatis omnibus , sinitisque caiissis , verum etiani de ipso quoque Deo intelligendum putarunt, ' quax vis illi infini- m prorsus 'gendi im concessierint . Etenim ipsi ne intinitar quidem Dei potentiar concedi polis censebant ut en aliquod e nihilo pio ducere repente posset ideoque Pla- eo , aliique phirimi materiam , aut chaos Deo eoaevum atque ab illo independens ad misere s ne alia ratione Deum niversi opificem, auctorem , aut eaussam vocarunt , nisi quod ille materiam hane antςa

confusam in ordinem di tasierit, ipsi prius

inerti motum concesserit , atque ex illa veluti subiecto singula rerum genera eduxerit Ergo, si materiae reatio ipsius. quoque infinitar potentia vires excedere vis detur, quis erre non videat quod si re vera Deus non modo rerum ordinem, morum , ae persectiones omnes sed ipsam quoque illarum materiem , quae prorsus comtingens erat aliorum entium contingentium ait h.

- Nulla in rem ὀ nihilo gigni dii intus inquantia

252쪽

instar , produxit , ' infinitam omnino vini, te potentiam habere o deoque 'anipotens

censeri ille debet

Haec ipsa tamen omipotentiis clarius ex infinito possibilium entium numero demonstratur , quae a Deo produci possunt . Etenim quidquid actu ab ip Deo aliquando pedulium fuit , atque nune temporis sese tuito solium , Qeontingenter existi , antequam fieret,is a Deo produceretur, erat Purum nihil , aut ensisa Fbile i sed illa, quae robilia fuerantes, adhuc possibilia remanent , ea nimirum , in quibus intrinisa .re pugnuria vei contrarictio nulla reperitur sunt infinita , eum nullum prorsus ensentis genus ab intellectu nostro concipi vel

oringi possie , extra quod ens aliud , aut aliud en is genus fossibile eoncuti. inel. bgnari non possit ergo quemadmodum Deuso thfinito entium possibilium numero , in quibus omnino parer aequalis Ufibilitas Ἀ- V non reflugnantia teperiebatur , quaedam selegit, uxilla ex nihilo ad esse, vel ex possῖ-

sus quodlibet en aliud, aut quodlibet entis genus, quod aeque possibile , vel non repugnans sit , errare poterat , eique proinde vis e potentia pratilitus est , ut infinita pro sus entium generari ae infinitum ipsorum numerum producere possit; sed infinitis illisentium generibus, sive infinito rerum num ro producendo infinita vis, & omnipotentia requiritur , ergo in Deo infinita illa asendi vis, ae omnipotentia admitti debet. Qua

' Deus facit 'sbi esse materiam , quia potest et pone enim Dei est; num, si non postet Deu non

esset Lact. Instit. Lib. Misae. -

253쪽

nita in Pe agnose debeat s ad illa tamenentia prisducenda extendi non poterit , quae: adtrinsece retrus Oayxta C contradictoria

taphysice , essentiaque sua impo*rilia snt Plurimi quidem ex veteri s. ae receritiorubus etiam Philosophis memorantur , a qui , Cartesii instar , eam agendi vim Deo tribuendam esse putayerim , ut nivem nigrani, circulum quadratum, pir tum bipat, marem creare ille posset , simulque efficere ut ea , quae facta fuerant . insecta sint . Sed, ut alibi iam demonstrarum , ejusmodi coiitradictoria neque retia . neque . possibilia in se sunt L leoque divina potentia , quae solis entibus, lieet infinitis, producendis pares e debet , ad non entia , sive ad contradu. ria e sendi mi debet, ae Deus ipse sem per omni im esse . Mailque poterit, quam . vis ejusmis di eontradictoria Eeere , vel rerum essentias inverteres, ac mutare Papossit. Uberta .

. lxinde quoque libera , ae prorsisIqdist

ax DL M.them in notis Ad cudvor. αν. . si β. Quod factum est , ut sit infectum fieri non intest . Unde optime Agatho Hoc namque dumtaxat n.gatum est Deo Quae s.cta sunt, insecta posse reddere. s. a Grai Ni an . b. s. cap. a.

254쪽

rens eligendi vel non eligendi vis , agendi, vel non agendi voluntas demonstratur , quae in Deo reperitur . Etenim entia mere possibilia sunt infinita, & psorum cuilibet prorsiis eadem , par aequalis possibilitas, sive capacitas , aptitudo , vel in disterentia convenire debet , uta exissere , sive produci fortasse possit nihilque prorsus in ipsorum aliquo concipi , vel eis potest , quo ceteris aeque possibilibus entibus praeserri mereatur, ideoque ex infinito possit bilium entium numero seligi , ceterisque omissis produci de .ibuerit. Ergo quod ex infinito possibiliumentium numero haec potius , quam alia producta , atque ex possibillitate ad existen- tiam translata fuerint , hoc potius , quam alio tempore, loco , .modo producta fuerint , id a solo divinae voluntatis arbitrio adeoque libera Dei electione pendere poterit 3 ut proinde persecta libertas in Deo admittenda sit . Leibnitius quidem , Volfius, aliique plures opinantur quod Deus in operando Ratione sufficient , veluti perenni constantique lege dirigatur, adeoque illa solum produxerit , aut producere siquando possit , quae magis ui rationi sumetenti convenientia sint , ideoque ceteris omnibus rite spectatis meliora, persectiora sntri ut proinde hic Mundus a Deo creatus Mundorum omnium possibilium optimus , ac perfectissimus esse debeat . Cui quidem sententiae Veteres illi facem praetulisse videntur qui temere existimarunt Deum nihil aliud efficere potuisse , quam quae fecit 3 ne alia

ratione Universum hoc disponere, ac moderari potuisse, quam vere disposuerit, ac moderetur . Sed ejusmodi stationis sinciemis Principium , quod in necessariis caussis admittendum esse iam vidimus, prorsus immerito in Deo quoque admitti opportunius ali-

255쪽

bi desii stravimus' cum in rebus possibilibus, quaecumque illae suerint, nihil prorsus intelligi, vel fingi possit, quo pr0duci potius, quam non produci meruerint nee alia

divinae duntatis ratio, motivum, aut sussi-oens agendi aussa eisngi possit , quam libera, ae indifferens potestas illa, qua ex in- sinitis entibus que pessibilibus unum potiusquam aliud elegit , ex variis agendi modis omni potius, quam alium adhibuit ex va-His entium ordinibus qui perfecti, persectiores, vel persectissimi esse poterant, illum se legit , qui perfectus esset sed ita tamen ut

Quaa doquidem vero Peus ex innumeris , planeque infinitis entium genetibus, quae aequaliter possibilia fuerant , unum seligere ivelle producere non potet tri nisi prius ans illud perspicue , distincteque cognovisi

i quod ex possibilitibus aliis elisendum ,

atque ex possibilitate ad existentiam transla- Tendum erat , simulque iniiversam entium ompium aeque possibilium seriem perspexi1-

adhue,ssibilia relinquenda fuerant, perspicue app iret quod entium omnium possibilium cognitio in Deo admitti debet Sed entia possibilia sunt infinita , ergo in Deo thgnitorum entium , vel objectorum cognitio , adeoque infinita scientia , vel omni- Iientia reperitur Eiusmodi vero Dei eognitio 1ta distinguilalet, ut illa quidem, qua Deus entia meres insibilia eosnostit Seientia simplicis intel-4.nii dicatur illa vero, qua res existem res ei futuras ognostic, eas nimirum ,

256쪽

quas Deus ipse produxit, vel producere decrevit Seientia visionis vocetur . Hinc Deus

ossibilia quaelibet in omnipotentia sua, ve- ut speeul eontemplatii , quod nimirum illa in infinita Dei potentia veluti austa

contiqeantur , existentia vero , sive sutura Deus ipse in libero suae voluntaris decreto cognoscit , quo res illas aliquando suturas esse eonstituit; adeoque ipsarum singulasveluti iam existentes, praesentes intueatur, eum in Deo , eiusque aeternitate nulla

temporis varie Vi esse possit , ut inferius pstendetur. Opportune veris sam Hibi dem mitia Iuliis quod nihil prorsus , ne liberi quidem , vel

contingentes humare voluntatis actus independenter Deo, vel divina volantatis d erem suturi esse possimis ideoqueDeus eius

quoque liberos huminae voluntatis actus non in ipsis hontinum voluntatibus ter tio quodam scientia genere speculatur, quae

Selenua, dia a pluriluis appellatur; sed intipso s.lius decreto suo scientia misioni ab arterno cogit it ' quamvis hare invariabilis divina eognitio vel praescientia , ac inmutabile divina voluntatis deerennii, quo ejus modi scientiae eonjunsim , humanae tir

bertatis arbitrio detrahese, desiste huma.

Prosecto desipit Pelagἰaur, ii dicente Verrutate: Non ex opcribus, sed ex vocante die um esta Iacob dilexi , Esai auteti odio habui r digitis en futuris operibiis, quae Deus illum facturum esse praesciebat, Iacob suiste dilectum atque ita cont radicitis Apostolo dicentici non ex operibus quasi non Posset incere non ex praesentibus , sed ex futuris

257쪽

2I METAPHΥSI caen voluntatis actibus necessitatem inferre: mrismilitas Riusmodi veroestientia, ae libertas 3 ita limrum cognitio, simuIque liberrima agendi vix, qua 1 eum praeditum esse iam vidimus , persiveu eertoque nobis ostendie Deum ipsum spiritualem. c. incorporeum in oporter . Etenim cognitio, atque indisserens agendi vel non agendi vix materiae , sive e pureae substantiae convenire certe noli potest , ut alibi iam demonstiavimus ubi de

Incorporea Mentis humana natura agebatur . .

Ergo . si in Deo psrsectissima , ac infinita

cognitio simulque persectissima ,. ae infinit libertas repemur, in incorporeus , o spiritualis esse debet . Accedit etiam quod'inter alia entium genera, quaelibere, consul togum a Deo producta sint, aliqua reperiuntur quae Fritualia, vel incorpo ea sunt, ut bu manete Mentes ,rae Angelis erist si Deus in eorporeos effectus quosdam produxit, alion que infinitos illorum instat . aeque possibilex creare potest , Ipse quoque incorporeus cem

sendus erit; ne silice essectus aliquis causica ua nobilior , atque persectitas filagi d heat 3 α Deus perfectionem aliquam alteri eoneessisse dicatur , quam in se non habebat . Denique prim Cainta, primusque Μο- tor qui corp*ribus omnibus, ipsique materiae motum impressit, corporeu ac nisterialis esse nota potest alioquin ipse tuoque monim illum materiae contingentem ab alimine e . . Ergo Moto, ille , primusque re-xum ossem omniis Diritus.. esse debet L.

258쪽

πAR m c A P. II xi; quemadmodum Alistoteles ' ipse Deum promtis immobilem, partium expertena, &incorporeum esse oportere ex perspicua primi notoris a talarandestissime demonstravit . . Insertur etiam divinam stinantiam ita et in plicem, hique indivisibilem esse oportere, ueeompositionem omnem ' excludat . Certe

eum Dei substintia spiritalis incorporea sit , plusiean 'compositioilam adesi iis , a .rii ue partibus constare noli poterit Nee ipsa quoque metaphysica partium varietas, ac distinctio in Deo eningi poterit, ut in illo p.rentia, in actui genui teaimerenti a sub stamia, de areidens , egistia gemum ab eri sentia distincta, aut alii quilibet metaphysei stadus invice in distincti reperiantur . Etersim quidquid vel Dimii, vel generis ideam

hibere eoncipitur . imperfectum censeri ,

ideoque ab actu , vel indifferentia perfici sive compleri concipitur 3 quemadmodum Prorsus accidentia , ut modi , vel attributa substantiani persi ere ipsique novum ali quod esse, quo destituta fuerat, 'birere eonspiei-

259쪽

censetur. Itaque , eum nulla prorsus impedi, sectio in Deo admitti possit , quidquid in Deo reperitur, ae ipsi quoque existentia n. tura essentiaque illi conveniat , adeoque ne que existentia neque eterae perfectiones ali eius essentia , sive substantia distingvantur, in 'eo summa , ae infinita simplicitas admitti debet. Quamvis ergo persemonesilae, ae attri . buta, quae in Deo reperiuntur, ira ab inte, lectu nostro oneipi consueverint perinde quasi inter se , aut a divina substantia , o

essentia distinis forent , illa ramen neque later se , neque a Deo distinguuntur ahὸ quidquid in Deo reperitur , est apse Deus divina regnitio , divina potentia Ae nihil est aliud, quam eadem illa divina substantita, quae eum infinitas vires , actus exerat , distinctis sere prine ipiis aequivalet;

adeoque perfectiones is , sive attributa , quibus actus illi adsti ibuntur, non entitative, neque modalirer . Ei miriuabia solum

tum a divina substantia, tum intellis diviti,

Infinitas aod vero Deus ipse in quHibet perseboionis genere infinite persectus se ex ipsius

natura seperius exposita demonstratur . Quen admodum enim finitis illis creatarum rerum

generunis, qua hini existunt , plurimi Persectiones inesse eonspiciuntur, quae prius quam libero divinae voliuntati, arbitrio productae , rebusque singulis coneessis forent .mere possibiles erant r ita quoque infinitis.

Gis infinitarum ruum aequaliter possibiliunti

260쪽

generibus infinita perfectiones alia inessep terunt adeoque aliarum existentium vel productarum instar ab infinita Dei potentia produci possunt. Ergo, sicuti finitae perfectiones illo iam productae, in Deo veluti causa continentur ita quoque perfectiones aliae possibiles , quamvis infinitae , quae a Deo infinitis entium possibilium generibus eoncedi possent, in Deo possibilium omnium

caussa eontineri debent ideoque Deus ih quolibet perfectionis genere infinite persectus erit A certe quidem, si Drus aliquo perfectionis genere , vel gradu carere posset, aut in illo persectionis genere finitus esset,

ab alio perfici, complerique posset quod ab

Entis necessarii, vel independentis idea perspicue abhorret quemadmodum Deus in. finitis infinitor uin generum, entibus possibiles omnes, hoe est infinitas persectiones tribue

re profecto potest, ita quoque illas ipsas si bi tribuere posset y nec ulta ratio Engi poterit cur possibiles persectiones omnes sibi non concesserit, eumque in Deo possibilitas ab existentia , sive potentia ab actu distingui nequeat, quidquid illi possibile, vel co

veniens esse concipitur, necessario, essentiaque sua in illo existere, vel admitti debeat dubitari certe non poteri quin possibiles iae infinitar perfectiones omnes ita illo repo

. Quo tante loco observari plurimum de bet quod perfectiones illae , tua oreatis re

bus inesse possunt, ita distingui solentis malia quidem simplicii ero absolute tales

aliae vero see ιιndum qisi perfectiones esse dicantur. Simpliciter,is absolute perfectio vo-catur illa , quae defectum aliquem adjunctum non habet, neque alteri maiori, no-

taliorjque perfectioni opponitur , quamvis ipsa finiti, ae limitata in se sit. Ita

SEARCH

MENU NAVIGATION