장음표시 사용
241쪽
'stentiam sustulerint , aut in dubium revoca 'varint. Qv d ii fortalis plures nostra hae aetate, ac supernaribus etiam rei inibias e frix, aut ex aliorum Antinis extorquere nati itierint, vividamque Iucem, qua Dei notitia nobis inuiget, extinguere serum cerae numerus, atquo uicto v. ''m a W Mesalla sit, nouis imponere, atque an erro rem abriper prosinoe non poteru eum ar gravioribus innumeris ae illussi oribus Plu llosophis sim eo Mi vim meremuti ar gumenta singula, quisus mini, vel abuti
VIII Nihil est autem cur in variis 1 modi theomina argamentis iste Hrdane re-ioasilidis, acaeselleia i iminoremur. ipso
rum pleraqse ae omnia sere ex eo repetun- eur, quod effectus aliqui in Universo repe- immixti, qui Dei bonitati, sanctitati, sin, er pinvidentiar do mimo in mum que Dei sancti ax, meque , Meque beneficentia, neque providentia adinia pom. test; cumque Deus ipse, si extiteret , ius attribatos e res,oel persecti M. illis a flum non posui, sed ipsariini quaelibet eum; Dei natura necessario quodam, Harctissimo . nexu coniuncta esse dineat, si divina perfer .mones, illa existere , vel admitti non nociunt ner ipsa qui gem Dei substantia existere vel admitti debebit . Quoa -- universis reperiantur, quae divinis attributis l illis repugnene , exinde fatale ostendi posse arbitrantur Atlini quot illuma in I in
se aisias ominant, quar inutilia Mucio α mala fines, demur divinar et irentiae adversantur plurima temere sesum, ac fortui-
242쪽
ARS L A P. I. et O hominibus aliquando faelicitas, iustis vi et Gai in honestisque hominibus infortunia ac infelicitas aliquando contingat , quod tametva divina iustitia perspicue abhorreret Ergo, si divinae perfectiones illa admitti non possunt, vel Deus attributis illis destitutus effingi deberet, quod ipsus deae a naturae repugnat, vel nullus omnino Deus admittendus erit i. adeoque singula ex fortuito
lum,imcontingenti matexta motu, vel infi- nita contingenti viri Entium serie repstenda erunt. Sed haec, asinque id genus Opportunius in extremo Capite mox diritarentur
ubi de moralibus Dei attributis, Iustitia nimirum bonitate, ae provi gentia agenduna erit. Interim vero observari facile poterit quod, quamvis etiam argumentis ipsi , qu ab Atheis afferuntur , vis aliqua inesse pol, set . atque ubi cum superioribus- argumentis iis e ferantur quibus Dei, existentia demonstrata suit, humanum Ammum ita oppositam partem inflectere fortasse possent, adeoque ambiguum adhue, obscurum emcere. an. Dei existentia admittenda potium, quam
neganda oret virtus tamen humanae prudentiae legibus ingenuus quisque impelli deberet ut Deum existere potius , quam non existere fateretur. Etenim Micumque Deum ipsum sustulerit; aperteque negaverit. tunOre quidem , anxietatem, religionem, Poena Iumque metum excutiet, quemadmodum Epi - Subjecis pedibus prepitiinmiue Acberontis
.iod unum sane Atheis cordi suerat, 'Ipsos
243쪽
que ad inapietatena impuleta k levismum
nempe fructum , aut commodum eonsequin
tuo ut liberius impune illud idem p rari seriisse possit, quod ab honestate , i hi tinanssilie etiarii Hibus veritiin, sh at si fortasse in neganda Dei existentia aberrave rit Deusque existat, aeterno supplieio, in nitaeque iacturae se exponet. yicuinque sonis lamine, ae praesidio 'stetur -leviis - mi quidem commodi, ae libertatis expers erit at si Deus existat , ideoque veram ille sententi m elegerit k limitum pinnatam binilalibiis austisque patriiniani consimi. tur. Quandoquidem ergo prudei,tis esse mbet ex duobus obiecti Tibi propositis illud iniuim eligere , in quo minoris mali timori, in totisque honi spes affligini respuere, in quo gravioris mali timor tes
viorisque boni spes obve setur , quia a perre' non videat quod ipsim etiam lairmanae r
Mntiae legibus nigellinium evisset
Masin alviti uim eiusque ooim iis ae νεμ suasionis praesidio ipsum eo erevereri venerari, leges ab illo eonstitutas servare velimus, qui hi uti ab illo traditum fuerit Micilire 'estam es quidqui ita plo' rominis sis nil iure re perare conemur, uolpoet nas ab ilis infligendas traxe, simulque pra -mium ab illo propositum obtinere pollim iis aurein ' eiusmbei da e litus mnior, ae relligio, quae ex aera a lii Marprudentiae dege, morali solum , vel extrinse- eo sere principio penderet, vera religi , ve--s amor, veru'se De eulius esse non m Dω .' eunti religi fera omne prorsus dubium
- excludere, atque in Deum perspicuo-ως--que cognitum dirigi debeati plurimum tamen ad Deum ipsem insenue mox inqui pei 'dum , t adam ierspitae ro ι- α - -
244쪽
ν AR m. CAP. L. scendum disponeret quemadmodun prorsum ad veram religioneni agnoscendam facilius inflectitur quieumque prius aliarum falsitatem rite per erit lieissim ver maxima theorum temeritas, impudentia, ae infelicitas ex ejusmodi argumenti genere deduci Poterit , qui reluctantibus etiam humatiae quoque prudentia te bus et entiam illam elegerunt , quae graviori periculo obito ci, esse debet, innemque fere facem extinxerunt, mra ipsos ad Dei cognitionem deducere potuisset
I. QApientes illi , qui puriori, lariorique in rationis lumine de rebus divinis disputarunt, quamvis Dei existemiam perspicuis adeo, eertisque rationibus ostendi posse pidiraveser, ut ipsius eo gnitio mentibus nouris
.ngenita videatur , atque humanis nimis vel invitis etiam affulgeata ipsius tamen 'Ideam, naturan , atque essentiam perfectant adeo, mentibusque nostiis imperviat exist marunt, ut ali a tenues humatis eognitionis vires excedat, ideoque ab intellectu nostro perspicue explorari, vel comprehendi erte
non possit . ' in optime acebat te se a quod quanto diuitas hae infinita Dei natura exploratur, ae subtilius inquir, iusta ruit illa obscvrio Qiublimior app.
245쪽
. reta quod nimirimi , ut facile mox ostendi rur persegiones illae, vel attributa, quae ix Deo reperiuntur cinfinita sint , adeoque a term finitoque rationis lumine comprehem
di non possint. mox mea 'antillia
QMeurata dii hic naturae cognitio, hie ab hominibus sperari , vel obtineri certe noci possit, ex in Mimeris tamen 'persectionibus il-jus quae in Dco rei eriuntur, eam facili laese quirere ves demonstrare nune possimas , quae uiarum natiuini eloti sons,is origo Matur Weujus ope Deus ipse veluti per- . spicuo certoque diserimine is charactere grebus omnibus distinguatur . Itaque breviqime de ejusmodi charactere , es principio agendum erit, ut intima Dei ipsius naturat .ae essentia, quantum mortalibus liceat, a
nisi initio quidem Illorum opinio ex- oonenda nobis oecurrit, qui characierem is Mna , quo Deus a et is rebus omnibus -rspicue, .aeeuritissime distinluatur, 3- ipsius essentiam. Q nstitutivum tu Me o positum, esse arbitrantur quod ille
infinitum ' persectionum omnium cumulun -κomplectatur; ideoque eum quoiatae aliud
, quod ab intellectu nostro concissitur finitum sit,is persectiones omnes', quae iii illa reperiuntur , quibusdam vehiti finibus circumscriptae sint , Deum ipse in uoliben
iit infinitar x perfectionua congerie ieeteris 4ntibus omnibus disti RU. s. sane pulcherrima divini Entis idea γ' mus ines illi est Facilluc dicimu quia omi ει , quam Oid si QUA, ια
246쪽
PARS III. CAP. II. a. II ' dea', sive deseriptio verissima censeri debet;
cum infinitus ille possibilium omnium perfectionum eumesuvio alteri, quam primae, supremaeque Caus, . necessario nimirum Enti conveniat, ut proximo Capite demonti rabitur cetera vero res omnes, qua is plurimas , earumque ingulas, in fialtas etiam proprietates habere pesse eenseantur, nunquam tamen a seipsis Q stere . adeoque sndem dentia, sive necessitatis perfectionem habere poterunt Quandoquidem tamen hoc oco ubi perspicuus ille Dei character inquaritur, nondum variae, ac infinitae ipsius perfectiones, atque attributa, demonstrata sunto atque in . infiniti illis perfectionibus , quasis inesse mox ostendetur, ordo quidam , aut series ab intellectu nostro concapitur u diu is alia oriri, una ab altera deduci omnesque sinaul ab aliqua veluti iam , ac
principio manare uideantur, a Philotioseat ,
ac Theologis etiam inquii itur quaenam' ex his persectionibus veluti aliarum eatissa &. origo ei seri facile postu, in qua Deli tura, .essentia posita sit, quo denique elariori certiorique discrimine Deus ipse aqualibetralia re, vel a creatis Eatibus distin
III. Itaque Philosophi plures , eum mmo duplicem agendi vim ac potentian admittendam elis observassent, intellectum scili
cet ac voluntatem Dei naturam, primumque velut ipsius principium is constitutivum in ipsarum prima, hoc est in intellectu, positum ess e dixerunt eum sane intellectus ipse, vel intellectus cogaitio alterius solemiae . seu voluntatis . actus praeeedere concipiatur. Ita vero distingui, vel disside- illi solent, quod alii quidem disinam e sentiam in ipsa potius intellii gendi potenta xi cultaeandam esse arbitrantur alii ver
247쪽
tellectionem ipsam, aut actum , quo H Isaexeritur , veluti primam divinarum perfecti num originem, divinaeque essentia prine, pium, ses characterem esse putarunt. V rrum, eum intelligere, ae velle vesin qu sedam substantia cogitantis actus a nobis eoi .cipiantur, mactus illi ab intellectu nostro percipi non possint, nisi prius vi , ac pote
tia quaedam percepta erit, a qua aduis li producuntur univique illud esse , quod eiusmodi intelligendi , a volendi virib praeditum sit, adeoque intelligendo ae v lando operetur, suspieari fortassis quis pote , tu quod in est eiuli vis, aut intelligendi actus, re ut Scholasti ei loquuntur, iatelli gere radicati, aut ἰηιeuis re actuati primus divinarum persectionunt omnium sens , origo, de ue primum di vinis naturae principium , eiusque haracter Qeonstitutivum haberi non possit eum praesertim duplex illa intelligendi, ae volendi vis in ereatis et i in quibusdam Entibus reperiatur Ideoque semper ambigere quis possit an persectiones
illae, sive principia, quae ereatis etiam re bus inesse, maliqua ratione convenire pos sint, peri cuos divinae ninuae haracter ideoque accuratum ipsus consinutivum imberi debeat. IV. Hinc facile , ut opinor, accurati
loquuntur ij ii, qui perspicuum hunc char eterem , quo Deus ipse a ceteris en iluis omnibu accurarissime distinguatur, non
esse arbitrantur, quam independentiam , vel ' necessitatem , qua Deus existi s ut proincla
ipsius essentia, in onstitutiviim in m e morositum sit , ut ille tuis. eost iam , Ensilio quolibet intiperulens. En denique
quod a se ipso natura essentiaque sua existit. Etenim, ut superiori Caarate jam demo
248쪽
s mura repezitur, fortuito solum, contingenter existit ut proinde non alteri , quam soli Deo , perennis , independens , necessaria is essentialis existantia convenire Oia sit Ita quoque quodlibet ens, quod in Uni verso existere , vel concipi potest , semper ab alio produci a pendere debet s solusque Deus a nullo fieri, sive pendere poterit; at que ubi fortasse Deus etiam ab alio fieri sue pendere concipiatur, jam ille Deus amplitis esse non poterit 3 perspicua nimirum Dei , vel Entis necessarii idea manifestissime destrueretur. Ergo character ille , sive principium , quod in ipsa Dei de repente affulget, quod ipsi inrrinsece ac necessario conjungitur, ipsumque constituere, atque a ceteris entibus omnibus distinguere concipitur erit illa uxositas, ac indεpendent ι quae in
illo manifessisti me concipi , vel admitti debet. Accedit etiam quod ceterae proprietates persectiones , atque attributa, quae iii Deo reperiuntur , aliqua ratione creatis et-Nam quorundam entium generibus cinesse ipsis nimirum a Deo concedi, vel communicari possunt ut in aliquibus agendi potentia, spiritualitas , immortalitas , sapientia bonitas, c. reperiri possit atque in illorum hypothesi , qui in quolibet Entis genere infinitum est quod a Deo produci posse arbitrantur , perfectiones illae , quae singulis.
aut certe pluribus creatis Entibus inesse posta sent, infinitae forent , adeoque Deus entibus illis attributa sua nobiliori , atque infinita Propemodum ratione communicasset. At fieri pro cto non poterit ut Ens ullum independente a De existat , adeoque creata res ulla independentiam illam a Deo recipere,
vel obtinere unquam possit - , quamyis Deus omnipotens sit .alteri e reatae rei in-
sinitam quoque, si libeat , persectioneP ali-
249쪽
. quam tribuere fortasse posthi, a tamen in aliqv- in peiulexas, vel neces arm exissem an inere, nim potest . eum an hae ipsa pro- . sitim , sim utique itura dentis Entis iam -eontradictio , ni estissima ι eperiatur . Itaque nullum aliud elarius distrimen astert, unquam Poterit , quo Deus ipse ad ceteris enodum omnimus i isti et iam , nulla Harim etnarum pessictionum inrigo, multisque certior divina natutae haracter asserri iam po - . terit, quam necesiua, independentia, sive ut barbare a Scholasticis libare, appinaturis si eonveniet, ut alieri convenire certe no ra-possit . Hinc in aeris etiam Titteris , , mus ipse, ut ei riam, naturamque tuam
Uxprimeret, ait: M sm qui sum, rei minustrius in s ko textu legitur ius -- , quod nimirum hoc. Entas. nomen intrin-
seee, ae meessati , , essentiaque sua ipsi Deo conveniat, atque hoe ipse neeessario. ae in dependenti vixistendi modesta mereres rebus omitibus aeeuratissi- istyngui possit, quia bus existentia fortuito solum, ae dependen- .eter ab alio conveniat, adeoque in iis esse
ab e iistentia dimium desinat , ut sine
litora Capite iam demonstratonius . a. Uemadmodum ex sola erratarum remas indole ac natina siperius e
existentia persiisue cursore inserendum esse
250쪽
PARS III pia P. Im is biam vidimus Ens aliud existere, quod inde .perariis, ae necessarium sit, adeoque ex re rarunt rerum eosnhion heremi cuiusdam Emis, priniaeque auita exim a dedise. eendam esse demonstrarimus 3 ita quoque Maceodem ut principis , ex libera nimirum, aut oenogenti rerum productione persemoneri illis, O attributa eognosti, Wost aifacile poterunt, quae divinae naturae conium esse debent, ipsique Deo necessario coniveniunt . Itaque de attributis ipsis lite ordia
Dei naturam , substantiam , atque inteli .ctum afficere, sive ad illiini referri videantur; proximo deinde loco cetera eroponam tur, quae ad Dei voluntatem referri , ipsamque perficere eculeipiuntur, ideoque moralia .cens ri, vel avellari sonsueverunt.
in primo quidem Dei omnipotentia, infi- ista mirum agendi vis, ae potentia nullis,omni ,-minis eireumscripta perspieuera duci vel ostendi pote it Etenim , si qui ruid in Universo reperitur eontusos aest in nimiruiis existic, ait edam non existere potuerit, perspieue apparet quod illud esse. quod habet , a Deo recepit se antequam existere inciperet, sire a Deo productum foret, erat purum nihil ideoque singulatiunt genera, quae nune ex ni ex solo nihilo a Deo eroducta sunt, sed , ut en ali quando ex tithilo producatur, sive ut ex nihilo transferatur ad esse , infinita vis aut po- ratia iemitritur, quae infestum illud interonum superet, quod in nis esse, sive