장음표시 사용
61쪽
Sapien- cta. Hos tam graves dominos, intertia sola, alternis vicibus imperantes, in- si e t pariter, dimittit a te sapientia, quae sola libertas est. Una ad hanc fert via , dc quidem recta . Non aberrabis tua de certo gradu. Si vis tibi omnia subjicere, te subjice rationi: multos reges , si ratio te rexerit. Ab illa disces, quid dc quemadmodu aggredi debeas.
Ex Epistola 38. De utilitate familiaritatis brevis, O inelabor
Sermo o Lurimum proficit sermo, quinii insere' nutatim irrepserit animo; dispu- praeparatae, & effusae,audiente prodes. populo, plus habent strepitus , minus familiaritatis. Nec enim multis opus est, sed essicacibus. Seminis modo spargenda sunt: quod quamvis sit exiguum , cum Occupavit idoneum locum, vires suas explicat. dc ex minimo. in maximos auctus diffunditur. Idem facit ratio, non late patet, si aspicias, in opere crescit. Pauca sunt quae dicuntur ι sed si illa animus bene exceperit , convalescunt, di exurgunt.
62쪽
s ENECAE. ssEx Epistola 39. sit proprium generosi animi, ad exee a
icitari , e r auatenus superfluitas noceat.
Abet enim hoc optimum in se generosus animus, quod conci-r ad honesta. Ita animus noster inu est,eb mobilior & actuosior, quo mentior fuerit. Sed felix , qui adora hunc impetum dediti Magnas est magna contemnere , ac me' prolperiri a malle, quam nimia. Illa enim v a vitaliaque sunt. At haec, eb qub cet. rfluunt, nocent. Sic segetem nimia iit Ubertas ; sic rami onere fran-ur. Sic ad maturitatem non per-t nimia foecunditas. Idem animis lue evenit, quo S immoderata fe-, is rumpit, qua non tantum in alio
injuriam , sed etiam in suam ver-ir. Quis hostis in quenqqam tam umeliosiis fuit, quam in quosdamptates suae sunt 8 quorum impo-ze, atque insanae libidini, ob hocn possis ignoscere , quod quae fe- . patiuntur 3 Inania & ex libidine, sine termino sunt. Necessaria ant anitur utilitas, supervacua qub redi- m rebus
oluptatibus utiq; se immergunt, is in consuetudinem adductis,
63쪽
εo FLOREscarere non possent, & ob hoc miserrimi sunt, quod eb pervenerunt, ut illis , quae supervacua fuerant, facta sint necessaria. Serviunt itaque voluptati- bus suis, non fruuntur, & mala sua quod malorum ultimum est amant. Tunc autem consummata est infelicitas , ubi turpi a non sollim delectant, . sed etiam placent :& desinit esse remedio locus, ubi quae fuerunt Vitia, .
Doeetpronuneiationem moderandam ; is belum tardiloquium.
N Ihil autem ordinatum est, quod praecipitatur & properat. Sic it que habe, ut istam vim dicendi rapi-Da m.- dam . atque abundantem, aptiorem Δώ- esse circulanti iudices, quam agentig quaei, magnam atque seriam, docentisque. AEque stillare illam volo, quam
currere. Nec extendat aures, nec obruat. Nam illa quoque inopia & exilitas, minus intentum auditorem habet , taedio interruptae tarditatis. Facialius tamen incidit, quod expectatur, quam quod praetervolat. Praeterea exercitatione opus est quotidiana, di a rebus studium transferen
64쪽
s ENECAE. 6Iferendum est ad verba. Haec autem etiam si aderunt, & poterunt sine ullo tuo labore decurrere tamen temperanda sunt. Nam quemadmodum sapienti viro, incessus modestior convenit , ita oratio pressa, non audax. Summa ergo summarum haec erit tardiloquum te esse jubeo. Vale. Ex Epistola I.
modo in unoquoque bonorum hominum Deus habitet ; o quod homo laudandus es pro his , qua habet intus.
T Ta dico Lucili, sacer. intra nos spiritus sedet, malorum bonorumque nostrorum observator & custos: hie prout a nobis traetatus est, ita nos ipse tractat. Bonus vir sine Deo nemo est.
An potest aliquis supra fortunam, nisi ab illo adjutus,exurgere 3 Ille dat consilia magnifica & recta. In unoquoque Misti,
virorum bonorum squis Deus incer-nntiatum est) habitat Deus . Si. tibi oc-lium. currit vetustis arboribus, & litam altitudinem egressis, frequens lucus,& conspectum caeli, densitate ramorum aliorum alios protegentium, submovens, illa proceritas sylvae, &s cretum loci, & admiratio umbrae, in . aperto tam densae atque continuae, si-
65쪽
dem tibi numinis facit. Et si quis spe
cus, faxis penitus exesis, montem sunpenderit, non manu factus, sed naturalibus causis in tantam laxitatem excavatus, animum tuum quadam religionis suspicione percutiet. Magnorum fluminum capita veneramur;subiista ex abdito vasti amnis eruptio aras habet. Coluntur aquarum calentium
fontes, & stagna quaedam , quae Vel opacitas, vel immensa altitudo sacravit. Si hominem videris interritum periculis, intactum cupiditatibus, inter adversa felicem, in mediis tem p flatibus placidum, ex superiore loco homines videntem, di ex aequo deos, non subibit te veneratio ejus t Non dices : ista res major est , altiorque,
quam ut credi, similis huic, in quo .est, corpusculo, possiti Vis istuc divina descendit: animum excellentem, moderatum, omnia tanquam minora transi
euntem, quicquid timemus, Optamus que ridentem, coelestis potentia agitat. Non potest res tanta, sine adminiculo numinis stare.
Nemo gloriari nisi suo debet. Vitem laudamus, si fructu palmites oeiat, si ipsa ad terram, pondere e
66쪽
s ENECAE. rum quae tulit . adminicula deducit. Num quis huic illam praeferret Vitem, cui aureae uvae, aurea folia dependent Propria virtus est invite fertilitas. In homine quoque id laudandum est, Laui h/quod ipsius est. Familiam formosam minis. habet, & domum pulchram : multum serit, multum foenerat: nihil horum in ipis est, sed circa ipsiurn. Lauda in ipso, quod nec eripi potest, nec dari. Quod proprium hominis, quaeris quid siti animus, & ratio in animo perfecta. Rationale enim animal est homo. Consummatur itaque ejus bonum, si adimplevit, cui nascitur. Quid est autem quod ab illo ratio haec exigit: rem facillimam: secundum natu Tam suam vivere : sed hane difficilem facit communis insania. In vitia alter alterum trudimus. Quomodo autem ad salutem revocari possunt, quos ne mo retinet: populus impellit tEx Epistola 62.
T Am iste tibi persuasit, se virum bonum esse . Atqui vir bonus, tam cito nec fieri potest, nee intelligi. Sed iste multum adhuc abest ab eo, quod profi-
67쪽
6 FLORES profitetur, dc si stiret quid esset vir bonus, nondum se esse crederet, fortasse etiam fieri posse desperaret.
Ex Epistola 3. Conscientia testis fidelis , se quod prava vita quarit abscondi a publico Fnsu.
unc te felicem esse judica, cum poteris in publico vivere, cum te, parietes tui tegent, non abscondent: quos plerumque nobis circumdatos iudicamus, non ut tutius vivamus, sed ut peccemus occultius. Rem dicam, ex qua mores aestimes nostros, vix quenquam invenies, qui possit aperto ostio vivere. Ianitores conseientia nostra, non superbia opposuit. Sic vivimus , ut deprehendi sit, subito aspici. Quid autem prodest recondere se, &oculos hominum auresque vitare Bona conseientia turbam adVOcat, mala, etiam in solitudine anxia atque solicita est. Si honesta sunt, quae facis, Oln-nes sciant. Si turpia, quid refert neminem scire, cum tu scias Θ O te misei um, si contemnis hunc testem.'. Ex Epistola quilibat potes feri vere nobilis, s velit. ID Lato ait, neminem regem non ex servis esse oriundum , neminem
68쪽
s ENECAE. e snon servum ex regibus. Omnia longa varietas miscuit,& sursum deorsumque fortuna versavit. Quis ergo generosus 3 Ad virtutem bene a natura compositus. Ex Epistola s.
De aeie ingenii, non in verbis, sed in rebui exercenda . Et quis sit vere beatus.1 ultum illis temporis Verborum cavillatio eripuit, & captiosis dissiputationes , quae acumen irritum exercent. Nectimus nodos , & ambiguam significationem verbis alligamus , deinde dis luimus. Tantum nobis vacatὶ jam vivere. iam mori scimus 3 Tot illa mente pergendum est, . ubi provideri debet, ne nos, non Verba decipiant. Quid mihi vocum simi- c.,isa litudines distinguis, quibus nemo un- inanem quam, nisi qui disputat, captus estὶ Cae-
terum qui Interrogatur, an cornua na- .
beat, non est tam stultus, ut frontem' suam tentet,nec rursus tam ineptus aut hebes, ut non habere se nesciat, quod
tu illi subtilissima collectione persuaseris. Sic ista sine noxa decipiunt, quomodo praestigiatorum acetabula dccalculi, in quibus me fallacia ipsa delectat. Effice, ut quomodo fiat, intelli
69쪽
gam, perdidi usum. Idem de istis ea- 'ptionibus dico , quo enim nomine potius sophismata appellem 3 nec ignoranti nocent, nec scientem iuvant. Si vis utique verborum ambiguitates diducere, hoc nos doce, beatum non eum esse , quem vulgus appellat, ad quem pecunia magna confluxit : sed illum , cu 1 bonum omne in animo est erectum, & excelsum, S mirabilia calcantem. Qui neminem videt, cum quo se commutatum velit : qui hominem ea sola pavie aest imat, qua homo est: qui natura magistra utitur, ad illius leges componitur, sic vivit, qu modo illa praescripsit: cui bona sua nulla vis excutit: qui mala in bonum vertit, certus judicii , inconcussus. i trepidus : quem aliqua Vi S movet, nulla perturbat: quem fortuna, cum in eum quod habuit telum nocenti simum, vi maxima intorsit, pungit, non
vulnerat, & hoc raro. Ex Epistola 67. De mi- D. familiaritate habenda cum servis , ipsa nisi is se diligendor esse.
magna- T Ibenter ex his, quae ad te veniunt, x- - cognovi, familiariter te cum servis
70쪽
s E N E C IE. ε vis tuis vivere: hoc prudentiam tuam, hoc eruditionem tuam decet. Servi sunt 3 imo homines. Servi sunt 3 imo contubernales. Sei vi sunt 3 imo humiles amici. Servi sunt Z imb conservi, si cogitaveris,tantundem in utrosque licere fortunae. Itaque rideo istos, qui turpe existimant, cum servo suo coenare. Quare Z nisi quia superbissima consuetudo, coenantem dominum , tium servorum turba circundedit. Est ille plus quam capit,dc ingenti aviditate onerat distentum Ventrem, ac desuetum tam ventris ossicio, ut majore opera omnia digerat,quam ingessit. At infelicibus servis, movere labra, ne in egerat. hoc quidem, ut loquantur, licet: virga murmur omne compescitur:& ne fortuita quidem,verberibus excepta sunt, tussis, sternutamenta, singultus: magno malo, ulla voce interpellatum silentium luitur, nocte tota jejuni, mutique perstant. Sic fit, ut isti de donii noloquantur, qui sus coram domino loqui non licet. Deinde ejusdem arrO-Mubriagantiae pro vel bium jactatur : Toti-o tamdem esse hostes , quot servos. Non
habemus illos hostes, sed facimus. Alia interim crudelia dc inhumana