장음표시 사용
101쪽
quas patimur: Medina vero ex gine ex desecta voluntaris , quia eo, crabd senserit in nobis non scilicet non est in nobis aliquid traduci vere, & proprie peccatum, sed tantum poenam; immo& eiusdem sententiae fuisse Ca-
Pelagi j erroris notauit, & quidem Catherinus immerito reprehenditur, cum ipse reprehendit Durandum : quod dixerit
peccatum originale non esse vere peccatum traductum per originem, sed tantum poenam I reprehendendus tamen est, quod cum Durando dicat non posse esse formaliter aliquid , quod sit vero voluntarium, & imputetur ad culpam ob solam voluntatem primi Parentis, ita habet
opusculo citato cap.6. Praeterea licet Durandus negauerit vere, & proprie in nobis esse peccatum, id tamen
non ideo dixit, quod putet non traduci aliquid in nos, quod habere possit rationem cui pae : nam ut infra dicemus , existimat ipse peccatum originale, vel esse priuationem Iustitiae, vel reatum ad poenam, quod vult esse idem,& haec si propria voluntate essent contracti, non negaret Durandus habere propriam rationem peccati; solum ergo negabit veram , & propriam rati nem peccati esse in nobis ex ori- habens veram rationem voluntarij : Becanus vero Lovaniensis negauit, quia putat id , quod in nos traducitur ; solum esse effectum peccati , non ipsum peccatum proprie. Quare Durandi sententia sic impugnatur , quia in Concilio Tridentino definiatur propriam,& veram habere rationem peccati, qi od in nobis tollitur per Ba immum; sequitur quod nec defectu voluntarij, nec alia ratione dici potest non esse proprie peccatum, quod in nos traducitur per originem . Verba
autem Concilii sunt haec : Si quis per Iesu Chrisi Domini nostri gratiam , quae in Baptismo confertur , reatum peccati originalis remitti negat; aut etiam asserit non tollitorum id, quod veram cst propriam peccati rationem habet : sed illud dicit tantum radi, o non imput ri ; anathema sit. Supponit ergo esse aliquid quod veram h beat rationem peccati . Item Concilium Arausicanum a. Onone a. dicit: Si quis seu Ada
praeuaricationem suam , non etiam eius stropagini asserit nocui se, aut
qua petna peccati es ; non autem etiam peccaram, good es mors anι- I a mas
102쪽
hrae , per unum genus humanum transi se restatur
ociivbi non tantum peccati potanam, sed ipsum etiam peccatum araductum definitur.
originale peccatum esse vere, &proprie, ac formaliter culpam, non quomodocunque ; sed larthalem. Tridentinum enim sess.s .in decreto de peccato originali definit ipsum esse spiritualem
rationalis animae mortem ; ergo
de substantia fidei etiam debet esse ipsum idem esse imputabile habenti illud ad culpam, ergo de eadem etiam fidei substantia
est idem originale peccatum esse voluntarium illi, cui inhaeret, non voluntate propria, sed aliena ; quod tamen intelligendum est in genere cau sae dumtaXat enficientis , quoniam solus Adam fuit causa demeritoria amissionis Iustitiae originalis , non autem in genere causae formalis; quia sicut originale ipsum peccatum quatenus formaliter tale, se maliter inhaeret contrahenti illud, ita etiam quatenus formaliter voluntarium , formaliter insuper in heret contrahenti: quia sicut formaliter inhaeret illi quatenus vere , & proprie imputabile , ita etiam debet formaliter
inhaesisse s bi ut mero , & pr De essentia peccati ori,nalis,
hominem in omne prie voluntarium; esim volunta rium sit radix, & formalis etiam ratio imputabilitatis. Tota dissicultas nunc consistit in explicando, quomodo voluntarium alienum insit voluntati alienae per intrinsecam ne, an vero per extrinsecam denominationem ξ Deinde esto, quod primo modo vel saltem secun- do , unde fit; ut huiusmodi voluntarium respectu cuius merepassive se habet voluntas aliena
suffciens sit ad imputabilitatem carentiae vel Iustitiis originalispersonae, vel actualis rectitudianis actui debita Quantum ad primam dissicultatem , ratio dubitandi est; quia originale ipsum peccatum , &quatenus formaliter peccatum ,& formaliter imputabile est irocontrahente illud per intrinsecam denominationem, ergo etiam quatenus voluntarium debet esse in ipso per intrinsecam denominationem. Antecedens Tridentini est sessi s. in decreto de peccato originali Can. ubi definit: Originale peccatum inesse cuicunque proprium. Consequentia patet, quia sicut quatenus sorinaliter peccatum est formaliter imputabile, ita etiam quatenus formaliter peccatum est voluntarium; ergo sicut quate
103쪽
Iustitiae originali odipositi , cte. 6
ntis peccatum formaliter intrin- contrahenti peccatum originale, sece inhaeret contrahenti illud, non apparet quo pacto ratio v ita similiter & quatenus forma- luntarij , sed voluntarium ipsu in liter imputabile , formaliter in- reperiatur, & reperiri possit in trinsece inhaeret contrahenti il- illo per intrinsecam denomina-lud. Contra tamen est , quia principium liberum a quo desumitur ratio voluntarij in originali
peccato contrahendo, est omnino extrinsecum personae contrahenti illud; ergo & ipsa etiam ratio voluntarii debet esse omnino extrinseca contrahenti originale , ergo falsum est, qu6d originale peccatum sit per intrinsecam denominationem voluntarium contrahenti illud. Antecedens patet, quia in originalis peccati contractione nullum penitus aliud excogitabile est principium liberum, a quo desumatur in ipsa , seu refundantur in ipsam ratio voluntarii, nisi unica, & sola primi pacentis volunias transgressione Diuini praecepti sibi, & nobis Sanctitatem, &Iustitiam,in qua constitutus fuerat, amittens. Secunda consequentia patet, quia cum ratio
voluntarii nequeat intelligi, &e se in rerum natura, nisi a voluntate, quae sola est principium essentialiter liberum; supposito igitur , quod huiusmodi principium sit omnino extrinsecum tionem a & quamuis a principio extrinseco possit induci forma in
materiam extra, etiam distantem in sententia Scoti, cum ad ipsius aures dabilis sit actio in distans ,& reipsa detur, & voluntas per consequens primi pacentis,quantumuis extrinseca contrahenti originale peccatum ; potens nihilominus id refundere voluntarij rationem in voluntate contrahentis originale peccatum , seu potius . in ipsam originalis peccati contractionem et hoc tamen victimque defendi posset, quando ratio voluntarij, vel voluntarium ipsum esset quid physicum, vel physicus effectus, &causa productiva illius, physicuper consequens produceret ipsum : & cum realiter etiam existeret in rerum natura , alias non
est imaginabile quo pacto Adami voluntas post primum eius peccatum potuerit ad haec usque tempora , & poterit deinceps usque ad finem saeculi infinitos fere producere physicos effectus in omnibus , & singulis voluntatibus cunctorum hominum originale peccatum contrahentium τ
104쪽
o De essentia peccati originalis , tium:sed nec voluntarium ut lic, est passio, immo manifeste exce-& multo miniis id de quo agi- deret illud; quis enim est, quitur, & quidem nec causa ipsius dicat ens morale physicam habe- est physica, vel physice operans, re passionem seu proprietatem . ,
nec existit in rerum natura; er- aut constitutum esse ex physica
go in intelligibilis quidem est
huiusmodi successiva innumerabilium physicorum effectuum productio in tot voluntatibus, nedum alienis, vertim etiam distantibus , & recipientibus insuper illos, eo vel maxime quia nihil penitus ipsorum prius in medio ponitur propter incapacitatem , & repugnantiam, quam habet ad illos . Praemissae huic dissicultati omnino affirmative respondendum est , id enim efficaciter probat prior ratio dubitandi, & ostendent etiam aliae , quas mox subnectemus : sed antequam adducamus cas in medium, ad maiorem doctrinae & veritatis cui dentiam illud praenotandum consulto decreui; originale videlicet peccatum non physicam, sed moralem tantum maculam importare in contrahente illud , & per consequens voluntarium quod ex Adami praeuaricantis volun luntate sortitur, & claudit secum non esse , nec esse posse quid phusicum , sed moralem dumtaxat : alias passio non proportionaretur in modo essendi ei, eius& morali entitateξImplicat etiam posse voluntarium esse quid ph
licum, cum quatenus tale nequeat esse nisi a principio libero ,
& per consequens moraliter operante ; ergo nequit esse nisi e e-ctus moraliter productus, ergo nequit esse nisi moralis effectus , & ea insuper ratione ex vi moralis productionis in voluntatcm contrahentis originale peccatum refusus : ut quamuis in genere causae eis cientis dicatur de ipsa per extrinsecam ; in genere vero
causae formalis dicitur de illa per
intrinsecam denominationem . .
Ratio a priori secundar huius Propositionis ea est, quia cum demeritum Adami nedum respiciat ipsum Adamum, Verum etiam propagandos ex ipso sub ratione causae demeritoriar,& per consequens sub ratione causarmoraliter agentis in Adam, & in propagandos ex ipso ; ergo sub ratione causae reipsa producentis in voluntate Adami, &in concursu in cum Adamo ad propriam illius praeuaricationem, οῦ quasi Vero ideo dicantur perdidisse innocentiam in praeuaricatione
105쪽
nstitia originali opposivit, cyc- TItione Adami, quia ex vi alicuius in casu ablativo , in quo temper physicae continentiae, vel mora- solemus exprimere illa, quae caulis unitatis simul cum ipso influ- salitatem aliquam important, ita xerunt in praeuaricationem illius; ut idem omnino sit , Adamum sed ut designet, & importet cau- sua inobedientia, ac Adamum ex salitatem dumtaxat non physi- vi suae inobedientiae, vel per suam cam, sed moralem nempe deme- inobedientiam perdidisse sibi &ritoriam respectu carentiae & pri- nobis primam stolam . In quo uationis originalis Iustitiae in no- testimonio iterum notandum est , bis. quod Concilium inquit: Ita plusquam euidenter colligitur ex Tridentino sessis. in decreto de peccato originali can.2. ubi decernit; quod Adar praeuaricatio non sibi soli, sed etiam eius propagini nocuit. En igitur quomodo Concilium explicat praeuaricationem Adami in
ratione principis activi respectu
nocumenti & damni, quod attulit humanae propagini. Quam activitatem di causalitatem eX-plicatius exprimit paulo inserius per dictam praepositionem ore
dum etiam in significatione acti-ua loqaens inquit,ut inquinatum illum per inobedientiae mortem ,& poenas corporis tantum in omne genus humanum transfusile ; non autem est Peccatum ,
quod mors est animae. Id ipsum etiam colli itur ex eodem Tridentino sess.6. cap. 7. in fine, ubi repetens quod Adam sua in obedientia sibi & nobis perdidit primam stolam, utitur inobedientia
scilicet propria , c T non communicum posteris inobedientia . Inquit
insuper, quod Ipse es non posteri cum ipse, perdidit sibi ct πο-
bis , o c. Sed audiamus praedictam causalitatem in terminis expressam a Spiritu Sancto, Romanorum I. ita
enim inquit Apostolus ibi: Ieitur sicut per unius delictum in omnes homines in iusti rationem , sico per unius Iustitam in omnes homines in iustificationem Uitae. & immediato subiungit: Sicut enim per inobedientiam Unius homines peccatores constituti sunt multi, ita per Unius obeditionem iusti cons&- tuemur multi. Et supra etiam dixerat : Sicut per Unum hominem peccatum in hunc Mundum intrauit, c. Quid clarius desiderari
In quibus testimoniis illud est
summopere aduertendum, quod ex vi contrapositionis & paritatis , qua D. Paulus contra ponit
106쪽
7a De e sentia peccatἰ originalis .
a comparat inobedientiam Ada - nentiam , vel unitatem; & dic ini ad obedientiam Christi; ea prorsus debet admitti causalitas inobedientiae Adami respectu nostrae condemnationis, quae admittenda est in Christi obedientia respectu nostrae iustificationis: sed talis admittenda est causalitas in Christi Domini obedientia respectu nostrae iustificationis, ut
soluς Christus, & sub nulla penitus ratione nos cum ipso per suam obedientiam meruerit nobi et nostram iustificationem; ergo talis & non alia ad mitrenda est causalitas in inobedientia Adami respectu nostrae damnationis ut
ipse solus , & sub nulla penitus
ratione nos cum ipso per suam propriam inobedientia in meruerit , & attulerit nobis nostram
Si dicas, quod similitudo non tenet , quia non ita Christus fuit naturale caput humanae propaginis , sicut fuit Adamus, & ideo non potuit humana propago ita
communicare cum Christo obedientiam respectu iustificationis, sicut habuit communicare posse,& communicauerit cum Adam inobedientiam respectu nostrae condemnationis. Respondemus, sicut supra respondimus ad banc eamdem communicationem , seu contimus insuper esse omnino falsum posteros Adami communicasse cum Adami inobedientia respe-ehu nostrae condemnationis , ex eo quod fuerit ipse naturale caput illorum, quia tunc nulla ratione saluari posset, quin etiam
ex eadem radice communica uerit cum ipso in aliis peccatis illius , & quin etiam quilibet u strum communicet a fortioricum peccatis proprii Genitoris: cum iit iste immediatius, quam Adamus naturale caput filij g niti .
didra communicatio non possit colligi, ex eo quod Adam fuit naturale caput colligetur saltem eκ eo quod fuit morale caput humanae propaginis . Nos it
rum respondemus ad communicationem, & unitatem hanc moralem sicut supra respondimus. Et addimus insuper, quod etia in Christus fuit uniuersorum hominum , & Angelorum caput morale respectu iustificationis; ditamen nullus est, qui dicat, vel qui dicere possit nos per hoc aliquo pacto concurrisse cum ipso ad eius obedientiam respectu nostrae iustificationis. Fatemur igitur fuisse Adamum constitutum a Deo morale caput humanx
107쪽
digiti origi,alis ensii , es. 7 3 propaginis, sed sub ea rationO Ndumtaxat ut accipiens ipse pro P R O P O SITI O IV.
se originalis Iustitiae donum , , etiam pro posteris quorum prae- Proponitur alter moris explicandistitutus erat morale capv t acce- rationem voluntarν in pecca- perit illud , ea tamen lege, ut to originali. si obseruaret iniunctum sibi prae- ' iceptum, ut pro se, & pro poste- ' T Otandum est,quod volun ris, tunc conseruaret originalem tarium per participatio Iustitiam : sed si transgrederetur est necessario tale ab eo, quod Diumum mandatum , pro se , de est per essentiam tale ; vel quod Pro posteris tunc amitteret il- est voluntarium voluntate alteriam , unde fit, quod quando po- na , necessario est tale a volun steri Adar dicuntur accepissis, de tario voluntate propria οῦ huiui, amisiue originalem Iustitiam in modi tamen participatio volu illo , non ita intelligendum sit , tarij per essentiam, seu volunta
quod ipsi simul cum ipi, nolis xij quod est tale non alien a , s ut in se ipsis 1 sed ut in ipso ex ui propria voluntate nequit conci Physica: continentiae, vel . exivi pi , fieri, & esse; nisi ubi partici
ratis. Vnitatis ,& communita. pans est aliquid eius , quod estiis voluntatum eadem commuis voluntarium per essentiam, dcnicatione receperint , & eadem nisi quod est voluntarium per communi transgressione perdi- essentiam moueat id, quod est derint originalis Iustitia donum; tale per participationem ab eo, sed in eo sensu tantum accipien- vel motione imperativa qua v dum est, ut in illo scilicet per Iunias mouet omnia corporis illum, seu mediante illo ac. ceperimus , & amiserimus originalis Iustitiae do-
membra , vel generativa qua primus homo per seminalem rartionem ab ipso dimanantem, veluti propria membra , propriam ipsius naturam participantia, seu in & cum propria eius natura conuenientia ad proprium illorum esse , & existere mouet omisnes , dc singulos propagatos . ex ipso k.unde fit in ut sicut corporis
108쪽
membra Imperio voluntatis mo- propria , sed aliena voluntate , ;ta partieipant rationem volva- vel dicitur talis , non per intri tarij per essentiam, seu ut sic mo- secam, sed per extrinsecam de-ta dicuntur, & sunt voluntaria 3 nominationem. Hinc dem Gnon propria, sed aliena voluntate : vel dicuntur talia non per intrinsecam, sed per extrinsecam
denominationem; ita etiam omnes . I singuli homines ex primo homine propagati propagatione , seu simili ratione ab ipso derivata ad proprium ipsorum esse moti, & promoti in ipsa eadem illorum propagatione participare dicuntur rationem voluntarij per essentiam primi h
minis : vel eorum promulgatio dicitur voluntaria non propriatas sed aliena voluntate, seu non per intrinsecam, sed per extrinsecam denominationem. Fundamentalis ratio memoratae similitudinis in eo consistit , ut sicut ideo
corporis membra voluntatis ii perio mota , rationem volunta-
xij per essentiam eiusdem voluntarij per essentiam eiusdem v Iuntatis imperantis participant, quia sunt aliquid eiusdemmetvo luntatis imperantis ; ita similiter propagatorum generatio,
seu positio in esse simili ratione ab ipso derivata , & posita in esse
participare dicitur rationem v luntarij per essentiam primi h minis:seu dicitur vesuntaria non fit, ut sicuti membra voluntatis imperio mota, imputabiliter in uentur i ita etiam propagati ex
Adam seminali ratione ab ipso derivata ad proprium ipsorum
esse, de existere moti, & pr moti imputabiliter moueri,atque promoueri dicuntur ad illud.
Hanc rationem volunt ij explicat S Thomas quaest. 8.artic. r. per similitudinem membrorum, quae in eodem corpore mouen tur ab una totius hominis v luntate : nam motus ipsius ma, nus, quo occidit, non esset peocatum ; neque imputaretur monui secundum se, quia ab illia
non est voluntarius': sed imputatur manui , in quantum est aliquid hominis, quia mouetura voluntate totius hominis , ita
etiam inordinatio , quae est ilia isto homine descendente ab M
late propria ipsius hominis : sed voluntate sui primi Parentis,qui
mouet motu generationis omnes, qui ex eius derivantur oligine. Multis hoc exemplum impugnat Catherinus opusculo citato cap.6.licet illud defendat Ca
109쪽
ietanus & Medina. Certe exem, Nec tamen ratio voluntarii de plum illud non debet in omnibus esse simile, sed in eo solum quod sicut actiones membroru ;quia membra unita sunt in ipso toto , & sunt aliquid illius , sunt
voluntaria voluntate totius et sic etiam peccatum cuiuscumque ,
quia quisque,suit in Adamo quando ille peccauit existens
in lumbis eius , ideo fuit volu tarium voluntate ipsius Adae, &vt notat nobilis quidam Thomisti in illo articulo , hoc voluit silum Angelicus Magister , ut
doceret, quod omnes homines voluntate primi Parentis ; chir fit unus homo in natura humana, quam accipiunt ex Adamo,quare reputantur voluntate illius peccare .iEt cum docet , quod omnes in Adamo intelliguntur quasi ciues, qui sunt unum co Pus,non vult S.Thomas ostendere; quod sola comunitate in natura generica, vel specifica, vel per predicationem peccatu primi Parentis nobis conueniat,nec vere peccatum possit esse, sine proprio consensu , ex voluntate
superioris : sed quia in Adamo
erat natura nostra traducendata
in posteros , & in eo virtualiter omnes eramus; ideo eius voluntas , nostra reputatur, ut ex illa in nobis possit esse peccatum , . riuatur a voluntate primi Paremtis solum ex eo, quod caeteri homines in ipsius lumbis fuerint , sicut in causa propaginis; quia etiam nunc quisque dicitur esse in lumbis sui Patris, quando ipse
peccat: & tamen ex voluntate Patris peccantis non derivatur
aliquis effectus in filium , qui
habeat rationem voluntarij. Quare ideo nostra originalia peccata sunt vere , & proprie peccata habentia rationem voluntarij, quia desectus in nobis cxistens in natiuitate, quicunque ille sit, habens rationem peccati ex pacto Dei; quod cum Adam commissum est voluntate illius accipientis pro se, & tota proprietate donum Iustitiae, eistiam defectum oppositum quicunque ille sit ut unum in suis filijs ex ipsius voluntate, ex qua voluntate in nobis habet rati nem voluntarii. Quod vero do. num Iustitiae, & desectus hobens
rationem peccati, commissilm sit Adae voluntate, constat.
Ratio ista voluntatij explicari solet hoc exemplo: ut si Rex alicui dignitatem filii conferret, ocipsum in filium adoptaret, ratione cuius filiationis multa illi
ptionem tam illi quam eius po X a steris
110쪽
steris eontulisset, propter quam rana rationem peccati. M tota posteritas multis donis pri- Quas habeat dissicultates hie uilegij ' ue gauderet; eo tamen modus explicandi rationem v pacto quod si ille peccatum in , luntarij in peccato originali, no-
Regem committeret, non tan- tauimus supra. tum sibi , sed etiam toti suae po-
steritati & filiationem perderet, PROPOSITIO R& seruitutem incurreret: & in- Proponuntur is soluuntur ars menta probantia peccatum ornginale non habere vera, ct propriam rati peccati.
I. docet peccatum origi super propter praedictam filiationem , & ipse, & tota posteritas omnia illa dona, & priuilegia filiorum amitteret. Certe tunc defectus ille filiationis in , posteris ex voluntate primi Parentis voluntarij rationem habe. ret ,& non voluntate personali, nate non posse dici vere , & pro sed voluntate ut aiunt naturali prie peccatum ; quia non habet primi Parentis unde origine, & voluntarium requisitum ad ra- natura, siue natiuitate volunta- tionem culpae . Probatur primo,
rius esset ille desectus ; & si ille quia Aristoteles in Ethica docenex se haberet rationem Iustitiae , quod per ea , quae nobis a natu esset quidem originale pecca- ra insunt, nec laudamur, nec vi- tum voluntarium voluntate pri- tuperamur: sed potius miserimi Parentis propagantis natu- cordiam meremur , si sunt deis ram , & ratione illius desectiis ctus a natura; sollim autem requisquis ex posteris Regi esset prehendimur inquit propter
inimicus, & dignus, qui priua, vitia , quae in nostra sunt pote retur caeteris donis, & priuile- state et sed peccatum originale gijs: & quia quando nostri alis non est in nostra potestate; ergo Parentes peccant suae voluntati, ob illud merito reprehendi non a Deo non est commissa nostra , possumus, non ergo habet ratio Iustitia , nec desectus aliquis nem peccati. alius posterorum ; ideo nihil in secundo de ratione peccati ipsis esse potest, quod sit des est voluntarium, sed originaleactus voluntarius voluntate pria non est proprie voluntarium ;mi Pareotia , habeatque -- ergo dici Quod autem non st