장음표시 사용
111쪽
Iustitia originalis o Hii, cstc. 77
voluntarium probatur, quia non non fuit proprie Aostrum pecca-i est voluntarium voluntate pro- tum voluntariuM & per se, sed pria, sed aliena: at aliena vo- interpretati ue 'antum , & indi- luntas,non dicitur propria nostra recte : directfenim Adam tan- voluntas; ergo quidquid ea volu tum voluit cin ledere de lignotate est voluntarium no est pro- vitae, ut uxori complaceret;cOn-prie mihi voluntarium , ergo sequenter tamen, & indirecte non est proprie mihi peccatum : voluit se spoliare gratia, & per quamuis enim aliena voluntas se omnem suam posteritatem, , mihi imputetur, & mihi sit vo- sellim ergo secundum se non Iuntarium; hoc tamen solum , fuit nostrum peccatum, quid- contingit, quando ego volunta- quid illud sit voluntarium vo- te mea committerem aliquid luntate primi Parentis: sed quia faciendum alicui; sed hoc mo- secundum se non est volunta)do non potest pueris esse volum rium, ideo nec est proprie votarium originale peccatum; quia luntarium, nec proprie peccatu ;non commiserunt illud volunta- & tantum abest inquit Duranti primi Parentis. Alio ergo dus quod in primo Parente pro- modo voluntaria pueris debet prie, & per se fuerit volunta- esse voluntas primi Parentis , rium , quod potius illi fuit in- quia scilicet Adae voluntas dici- uoluntarium, siquidem illi matur fuisse omnium posterorum , xime displicuit. qui ab eo nascituri erant naturali Tertio probatur, quia nullus propagine in quantum ipse pro potest peccare in eo , quod vi se suisque posteris, aut conser- tare non potest, ex Augustinouandam, aut amittendam acce- lib.7. delibero arbitrio cap. 18.pit Iustitiam originalem, & quq sed non est in potestate paruulo- ipsam consequebantur; at hoc rum , qui ex Adamo nascuntur, genus voluntarij tantum est in- euitare priuationem Iustitiae, vel terpretatiuum ipsis paruulis na- quidquid aliud dicatur esse pectis ex Adamo, ergo illud origi- catum originale ; ergo non pec-nale non est. proprie volunt cant in eo, quod contrahunt per rium. originem ex Adamo, etiam si
Immo docet Durandus,quod volutate sui primi Parentis illud in Adamo, qui propria sua vo- accipiant per traductionem , seu luntate reos nos secit originalis; tr3nsfusionem .pRo-
112쪽
I8M essentia peccari originalis , est , nec mirum sit; si Aristoteles PROPUsITIO VI. oppositum doceat, cum tale pec
catum sola fide constet. Pro, Res δε πιν Margamenta. clariori solutione legantur, quae Et diximus de ratione voluntari,
AD primum desumptum , supra in Propositione quarta .
ex Aristotele dicentia , S. Thomas hic ad quintum . quod nullus reprehendi potest docet defectum tradu etiam in , ob defectum , qui non est in sua posteros Adae,quia habet veram potestate, sed habet ex origine. rationem peccati esse reprehen- Respodet Richardus in a.dis Io. sibilem in eo, qui illum habet,
art. I. qtiaest. I. Ad tertium, quod non si consideretur unusquisque non est eadem ratio de caecitate, secundum se in ordine tantum . V. g. quam quis habet natura . ad propriam voluntatem , sed si
sua ; & de hoc defectu, quia , consideretur in ordine ad suun caecitas non est aliqua deordina- principium , scilicet ad Pare tio animae: unde nec vitium eta tem, ciui sua voluntate traduxit potest , sed quod traducitur ex illum desectum ratione illius t Adam,est deordinatio animae, & lem desectum esse reprehensib consequenter vitium pugnat Iem. contra hoc, quia licet peccatum Videtur durum hoc, quia si
hoc sit animae inordinatio; ex eo quis exprobraret puerum ha- tamen .quod non est in nostrata bentem originale, cur ita nasce-Potestate, videtur quod propter retur; stultus esset, si ipsum in- illud non sit quis dignus repre- creparet ratione voluntatis Adarethensione,quod tantum ea ratio- sic enim aut solum increparetne Aristotelis probatur : nam, Adam, aut puerum nulla ratio- cur reprehendetur aliquis do ne increpare posset. eo, quod vitare non potuit Possumus dicere duplicem, Ad argumentum respondet esse increpationem, aut enim Scotus in a.dist. I a. quaest. I. g. Ad est damni poena consistens in argumenta, nullum alium defe- aliqua priuatione & damno, aut istum esse reprehensibilem a na- est poena sensus & afflictionis atiuitate prouenientem,nisi hunc: nam increpatio, aut exprobratio
ideo inquit licet alii omnes idem videtur esse; quod poena;
sint poena, hic tamen vere culpa frequentius tamen usurpantur haec
113쪽
Iastilia originalis oppositi , ει- ... 79lixe duo, pro ut denotant poe- honoris, ut dignitatis consistennam sensus inserentem afflictio. temnem aliquam , & ignominiam verbis . Quo sensu accipit Arrustoteles loco citato, ubi loquitur de his , quae sunt in nostra potestate, & propter quae digni sumus vituperio, vel laude,gloria , & praemio ; quod in laude consistit, & poena quae in opprobrij, ac increpationis afflictionesta est. Sic enim verissimum est , quod nullus increpari potest ob defectum, qui in natiuitate concipitur; quod etiam verum existimo de peccato originali , quod licet vere , & proprie peccatum sit, & iniustitiata, propter quod praeuidebatur ex
voluntate primi Parentis: tamen non debetur illi increpatio, verbis &c. nec ulla poena talem inferens afflictionem, ac ignominiam ; hanc enim meruit Adam,& propria est peccati ex propria
sed originali peccato debetur sola poena in priuatione consistens, & hoc tantum opprobrio dignum est, & hac poena , quae communiter increpatio non dicitur ; & si aliqui sunt, qui Pa
rentum poenam patiuntur, nullus tamen est, qui illos propter hoc incepet: sed solum patiuntur poena in priuatione alicuius quae saltem in ipsis per accidens est causa doloris, & affli ctionis , sed non in pueris, qui
tantum eandem priuationem patiuntur. Vnde immerito Cath rinus loco citato cap. 6. ut ostem dat fomitem appetitus non esse peccatum ex eo probat, quod nihil in nobis existens potest habere veram rationem voluntari j,
ut peccatum esse possit ; in quo cum Durando videtur senti reis ijsdem argumentis inductus,quS supra pro Durando adduximuS. Hinc etiam soluitur tertium argumetum ex Augustino,quod lataicet nullus peccat in eo,quod vitare non potest . Respondet primo Scotus quaestione, & paragrapho citatis, ηd secundum , quod peccare dupliciter contingit vel quia aliquis elicit actum peccati, vel quia habet peccatum . Primo modo verum est, quod nullus actu peccat in eo, quod vitare non potest: & sic paruuli non dicuntur peccare ἔsed si secundo modo accipiatur, non est verum, quod quis peccare non possit in eo , quod sua voluntate vitare non potest i est tamen verum, quod non peccat nec secundo quidem modo in . eo, quod nec sua nee alterius voluntate quae habetur ut propria
114쪽
go De essentia peccati origisalvs , pria vitare non potuit. Sic e- se , vel per aliud peccatum , t tiam docet Medina, quod paruuli saltem voluntate primi Parentis peccatum hoc vitare potuerunt: eodem modo respondet Richardus dist. I. art. I. qu. I. Ad secundum , & videtur corrigi ex Augustino lib. I. retractationum cap. II. ubi docet, quod paruuli tenentur rei; quia ex origine tenentur eius, qui non fecit,quod facere potuit, Diuinum scilicet seruare mandatum. Fateor dissicultatem, tamen puto suffcientem habere solutionem ex doctrina nostrae quartae Propositionis supra posita'. Posset responderi, quod pueri non dicuntur peccasse peccato originali, quod contraxerunt, quia vere peccauerint: nam peccare nullus dicitur , nisi actuali peccato, & actuale peccatum
nulli imponitur, nisi possit illud
sua voluntate vitare; quare pueri non dicuntur ipsi peccasse , nisi addere velis in Adamo, quod qua ratione possit, docet quarta nostra Propositio. Ad secundum de voluntario respondet , quod voluntarium non est de ipsa formalis ratio
peccati, sed tantum conditio ne-ccssaria ut fundamentum totius eneris moris;& ita licet peccatum sit directe, vel indirecte permen eiusdem rationis est, qui: qualecunque voluntarium fuit cit ut conditio, & fundam e tum generis moris et sed sicut sunt diuersa genera peccatorum, actuale ex una parte, ex alia vetro originale ; ita etiam diuersa ratio voluntarij requiritur in utraque, & in originali requiriatur voluntas alterius, a quo Per originem derivatur : in actuali
Illud vero quod dicit Durandus , quod scilicet respectu Adet
priuatio Iustitiae originalis non fuit directe volita, immo sortas. se inuoluntaria secundum se , quae potius displicuit, parum reseri; quia ad rationem nullius peccati etiam actualis in quo maius voluntarium requiri. tur est necessarium vel voluntarium , quod directe feratur in
peccatum, ut tale est, immo nec
in ipsum actum peccati. Denique nihil valet, quod af fert Becanus Lotianiensis; quod scilicet illud quod in nobis traducitur , est effectus peccati, di
non peccatum, cum in Concilio Tridentino, di Arausicano dic tur esse mors animae, quae est eia secuis peccati; hoc ergo notu, valet, quia quodcunque peccatum
115쪽
tu est mors animae apud Deum, ptione obtinerent, si ipse nota& non tantum causa huius mom peccaret. Quod merito perpentis; quia est ipsa ratio inimici- dit S. Anselmus libro de peccariae erga Deum , quae est vera , to Originali cap. 22.ut conuenien- animae mors . tissimum ad ostendendam magniatu dinem bonitatis Dei: Deinde ΡROPOSITIO VII. Deus cum sit Dominus omnium, absque nulla iniustitia hoc f Subsequuntur δ' soluuntur alia cere potest, & tam generale pec-
argumenta idem probaxtia. catum permittere . Denique
haec ipsa permissio fuit apprime A Liud argumentum , vide- conueniens,& Deo maxime glori admodum rigidum Deiariosa , quia inde sumpta est In- Consilium in hoc negotio ; nimi- carnationis mysteri; occasio, in-- om- de derivata gloriosa ipsius Chri
rum voluisse constituerentum hominum voluntates in Primo Parente , ut ipso peccante omnes peccarent, conciperentur filij irae inimici Deo, &addicti aeternae poenae. Confir-sti Domini,per quem decuit omnia instaurari et prouenit etiam Martyrum gloria, Virginum palma, Confestarum inuicta patientia , praedestinatorum in tanta innumera bona ; quae non ita lucerent in statu innocentiar, qui erat incapax mortis , & labo
Ad confirmationem respon- matur, quia seuerissime ageret naturae imbecillitate salus,& alia Imperator , qui propter unius Ducis delictum vellet omnes posteros eius nasci inimicos Deo, aut saltem Imperatori; ergo cre dendum non est id factuin fuisse a sapientissimo & p ijssimo Mun- detur Imperatorem non habere di Imperatore. Respondetur hoc dominium voluntatum quo ad Dei consilium fuisse plenum sa- culpam , ut propter eius volun-pientia , I bonitate : primum talem filis Ducis nascerentur in enim si in ipso Adamo constitu- mici Deo ; poterat quidem protae sunt voluntates omnium, non pler peccatum Parentis priuari solum id factum est ita, ut eo filios aliqua dignitate, aut ii peccante peccarent'; sed etiam iustitiam originalem, atque adeo Delicitatem in imam in Conce-nore, quem haereditario Iureis, aut ex ipsius Imperatoris beneplacito habituri erant, & id nos
116쪽
De Usensa pectari originam xeget ita rigidum , ut non soleat remissum quatenlis erat persona.
interdam accidere. Sed licet da. Ie , & ita in eius persona no remus hoc esse illicitum homini, non propterea esset denegan dum Deo , qui Dominus est suarum creaturarum , & sua sapientia ita nouit omnia disponere; ut ex peccato filiorum desumat occasionem conferendi maiora bona', unde S. Anselmus supra cap. 27. Aliter inquit Deus erga
infantes debet agere , aliter homo ἔnam homo non debet exigere a natura quod Us non desit , ct quod etsi
Aliud argumentum,peccatum habituale solum perseuerat,quan-cliti non deletur peccatum actua-le: sed actuale peccatum Adami iam deletum est,& fortasse etiam antequam aliquem filium generare remissum est; ergo in posteris eius nullum remanet peccatum originale,quod ut diximus est habituale. Confirmatur,quia non est magis potens culpa , quam gratia: sed Adamus ratione suae culpae dicitur generaro filios peccatores ; ergo rationi
gratiar, quam postea habuit, &quam modo habent plures Parentes cum generant producent filios infinitos gratia, ac proindesne peccato. Respondetur concessa maiori, delinquendo mino. rem: fuit enim Adae peccatu mansit , non tamen fuit delictum in quantum originale , seu natu rate , idest noluit Deus condon re culpam illam, nisi quatenus Adamum reddebat Deo inimicum, & ita semper mansit, &manet Ius transfundendi illud ad posteros media generatione n turali . Ad confirmationem, grati post peccatum collata Adamo,& quam modo habent justi Parentes , cst solum gratia person lis ; ac proinde non confertur, ut ad posteros traducatur et prima vero transgresso Adami fuit patrata originaliter, idest nomines, omnium ; & ideo in illos transfunditur . Explicuit hanc solutionem eleganter S. Augustinus libro de peccato original cap. o. Regeneratus inquit per Baprifimum, in quo gratiam accipit nox regenerat filios carnis ; sed generat ac per hoc in eos, Non quod regene-γatus , sed quod generatus est, tra cit. Quasi diceret, Parens non generat mediante gratia, ut illam transfundat: sed mediante natura, seu medio semine, quod ita vitiatum est,& cum natura transmittat,& culpam. Tertium argumentum, pia
prosui: Christus Dominus nobi ,
117쪽
quam nocuit Adamus: sed pue- mum malum poeiae , aut illuniari quando primum concipiuntur, inducere ad peccatum veniales a participant peccatum Adae; ergo ergo nec potest esse causa pecca- deberent potius participare gra- ti originalis. Confirmatur secun tiam Christi Domini. Responde- do, quia Deus creat amicum , ,
tur negando consequentiam,quia quae cum primum creatur,contra.
sicut pueri tunc solum participant hit originale ; ergo Deus etiam culpam Adae, quando fiunt illius foret causa peccati originalis, membra et per generationem ; ita quod est absurdum . ut participent Christi Domini De hoc argumento iam supra gratiam , debent fieri membrata disputauimus, nihilominus re- eius per regenerationem in Ba- spondetur negando consequen-ptismo: gratia autem tunc illis tiam & ad probationem dicitur collata ex meritis Christi Domi- Patrem non velle originale, nec ni iniumsta cum alijs donis , quae esse proprie causam illius : sed habet Ecclesia, excedit damna , solii in permittere illud , quate-
quae ab Adamo piovenerunt. nus vult generare ; licet sicut ad Quartum argumentum, si da- puerum derivatum in peccatum retur originale peccatum, forent originale propter culpam primi illicitae nuptiae, consequens est Parentis, quam non potest iam haereticum; ergo antecedens est euitare. Rei te autem potest non falsum. Consequentia maioris solum Deus , sed etiam homo probatur , quia si clim Pater ge- permittere peccatum alterius, manerat filium, iste ccntraheret ori- xime quando praeponderat maius ginale peccatum, Pater esset cau- bonum , ut in praesenti perspicuus a maximi mali, quod in filium , cernitur. traducitur, & a quo saepe non , Ex quibus patet ad secundam liberatur ; quia moritur ante Ba- confirmationem, Deus enim non
ptismum: sed esse causam tanti est causa peccati originalis, quia mali est illicitum; ergo & nuptiae illud non prouenit ab anima vi forent illicitae. Confirmatur pri- creatur a Deor sed ut infunditurmo, quia peccatum originale est corpori, & cum illo constituit maius malum, quam omnis pCe- prolem Adami, qui nomine tona , immo excedit grauitate om- tius posteritatis voluit transgredinia peccata venialia : sed nullus praeceptum Dei ; praeterquam
potest licite inferre alteri maxi- quod peccatum originale permise L a sum
118쪽
p m esseniis peccati rei, alis.
sum est a Deo propter bona mul. originali Can. vlti ubi decernit ita excellentiora. quod & si concupiscentia, quae remanet in baptizatis, nullate-D I p p IC.V LTA S. nu sit Peccatum; a peccato ta- . Virum sis necessaria connexio intre meu est, & ad peccatum incli-
loquendo, non habet ac- peccatu in necessariam con-
nat . Secundo quia Adam sicut amisit sibi totalem innocentiam , originalem videlicet , & actu tem, ita perdidit illam & nobis; ea tamen lege ut uniuersis, &singulis eius posteris infantibus
nexionem cum Originali, qui , o
quantumuis nullum penitus prae. amiserit Originalem , omnibus niterit in Angelis , & in primis vero & singulis adultis actualem: Parentibus originale; plurimi ni- α ςκ uoc capite fit, ut quantum-hilominus Angeli, di ipsi etiam ui absolute seu de possibili I primi Parentes in actuale prola- quendo non sit necessaria conta psi sunt. Sed an pro statu isto γio Originalis cum actuali, nec saltem habeat necessariam cum . actuali. cum originali; de facto ipso connexionem et dicendum , tamen loquendo tanta est interest, quod. de possibili loquendo Vtrumque mutuae connexionis nulla est implicatio , quin pro necessita , ut infallibili conse- satu isto dari possit in hominia quentia alterum alterum inferat, originaliter innocente actualo seu amissio alterius innocentiae dumtaxat peccatum; & econtra alterius inferat amissionem: unde cum originali solummodo sino Optima,& infallibilis consequen- omni actuali: de facto vero Io- tia est ab amissione actualis ad quendo necessariam habet cum amissionem originalis innocenti illo connexionem , & hoc ex du- & Optima item & necessaria enplici capite. Primo quia origi- illatio ab amissione originalis adnale non dimissum, seipso for- amissionem actualis innocentiae. maliter inquit ut causa in actuale; Istorum ratio a priori est, quia , si tamen deletum sit, influit in , cum Deus eam statuerit legem , illud virtualiter, media videlicet vel illud intuerit pactum cum concupiscentia, quae est proprius primo Parente; ut si Divinum esActus eius iuxta illud Triden- obseruaret ipsi datum praec
tini sessi. in decreto de peccato ptam do non comedendo de lignos
119쪽
Iustriae originali oppositi , t . 8 bgno, quod erat in medio Paradisi, esset tus,semper erit in fallibilis,&& sibi,& posteris suis conseruaret necessaria illatio a positione talis sanctitatem, & Iustitiam , in qua causae,ad positione talis effectus: constitutus fuerat , & econtra si transgrederetur illud, & sibi, &posteris suis perderet eam :cumq; Adam reipsa transgressus fuerit memoratum pi sceptum,& sibi,&nobis per consequens perdidit s
ctitatem,& Iustitiam,in qua constitutus fuerat,sanctitatem, & Iustitiam ; quae originalem simul &actualem comprehendebat:nam non miniis constitutus fuerat Adam in adluali, quam in originali factitate de Iustitia; hinc igiturifit, ut infallibiliter uniuersi,& singuli naturaliter propagati ex Adamo cum carentia originalis Iustitia concipiantur,& illi omnes qui ex ipsis aboleverint, in actuale aliquod peccatum labantur,&in fallibilis perconsequens sit illatio ab
amissione actualis, ad amissionem originalis innocentiar, & econtra ab amissione,ad amissione actualis innocetie.Et quamuis in huius generis moralibus positio causae non ita infallibiliter arguat positionem effectus,sicut positio essectus arguit positionem cauta si ta.
men concurrat cum causς positione Diuinum decretum,cuius virtute conditionath statu tu sit,quod adimpleta conditione decreti adpositione talis causet ponatur talia infallibilis inquam & necessaria
non necessitate simpliciter,& absoluta; sed necessitate suppositionis & consequentiar, ut dicunt.
Conditio hic decreti, seu pacti Diuini erat possibilis transgressio praecepti a Deo Adamo iniuncti: polita igitur in esse huiusmodi
conditione, sicut reipsa posita fuit & adimpleta,decretum illud conditionatum veluti transiit in . naturam absoluti, & per consequens tanta est ex vi illationis in- fallibilitas & necessitas a positione originalis ad positione a laualis, quanta est a positione actualis, adpositionem originalis peccati. Praedicta connexionis , & illationis mutuitas, quam intercedere dicimus inter originale, &actuale peccatum ex praefati decreti positione, & conditionis in ipso inclusis adimpletione inobedientiae videlicet Adami , qua nedum sibi, sed nobis omnibus etiam perdidit sanctitatem,& tu .stitiam, in qua constitutus fueralis iam ducit originem: quo fit ut si ex hypothesi non intercederet inter originale, de actuale relatio causae & essectus, adhuc positio unius infallibiliter inferret alterius positionem in adultis , sed quia
120쪽
rs De essentia precati originalis, quia cum hac praemissa mutuc, originale, sed originale ut eausa
connexionis ratione inter origi- actualis non ita necessario infert nate, & actuale concurrit alia non mutua, quae est actualis cum
quia cum actuale sit effectus originalis , & originale secundum nullam penittis rationem effectus sit peccati actualis in eadem persona, actuale igitur necessario arguit, & supponit originale, non
autem originale actuale; quia nunquam causa necessario habet coniunctum effectum,nisi sit causa physica naturaliter agens, vel moralis aliunde recipiens necessitatem , seu infallibilitatem influendi in effectum, sicut contingit in casu nostro:quia originale formaliter sumptum, moraliter
dumtaxat influit in actuale, & si habet ut infallibiliter, & necessa rio inquat in illud ,hoc non habet ex intrinsecis suis; sed aliunde exposito videlicet praefato decreto, seu pacto inito,& adimpleta conditione in ipso inclusa,vt dictu est. Supposita igitur veritate hac Catholica nempe quod omnes,&singuli naturali propagatione descendentes ex Adamo trahunt
peccatum originale, & supposito insuper quod originale sit causiactualis peccati; actuale etiam quatenus effectus originalis a
guit , & necessario inseri idem, actuale, sicut actuale quatenus effectus originalis infert illud ut propriam sui causam , nisi consideretur originale ut morale ii strumentum praeuaricationis Adami praefatum con notando, Diuinae voluntatis decretum seu pactum Adamo initum, & veluti cum ipso intimatum : quo Deus statuit, ut si contingeret, quod Adam initum ab ipso illi trans
grederetur prFeptum,eius trans gresso tunc causa foret, cur Omnes ipsius posteri cum carentia
originalis Iustitiae, & per consequens cum originali peccato conciperentur ; & originale ab illis
actualis peccati,seu potius omissionis innocentiae actualis ii adultis. Quamuis haec videantur benedieta, nihilominus tamen si res
attentius examinetur, non erit
explicatu dissicite; quod quemadmodum actuale quatenus effectus est originalis, necessario insertoriginale ut causam ipsius : ita etiam & originale quatenus causa actualis necessario infert idem actuale, atque adeo sicut haec est in fallibilis consequentia ab amissione actualis innocentiae ad amis sionem originalis;sic etiam econ-