장음표시 사용
151쪽
Dei Filius per perationem iitelloetualem sex Patre generatur. . 14 3
b Piasti orea verus Dei Filius pen0n proprius Dei i lilius Oeatiar. Si v g. l. Ionii. 5. 20: .Filitis Dei reuit et
dedit nobis sensum, ut cognoscamus vera m Deum et simus
in vero Filio eius. Quibus ei bis euilem ratione leui Deus vortis Duus est ita Filius serus Dei Fili iis diditur eum igitur Deus ex natura vel Ssentia sua seu sit, pariter Filius Iossentia sua vel natura Filius Dei esse dieitur ideoque non adoptivus. ρd naturalis o Filius esse Oxhib0tur. - Deiud Rom. 8, 32 , , Quι Deus etiam proprio Filio suo non λε- ,ercit, sed pro nobi omnibus tradidit illi an quomodo non etiam cum illo omnia nobis donarit' Seille et proprius filius
ille est, qui proprie illud iubet, qu0d nomen filii Oxprinait:
quare pr0prius filius naturalis filiu sest vel eandein generation a patre desepit naturum impr0prio sero tantum et perpartieipati0nom filius est, qui non eundoni u Patre naturam sed tantum aliquam eum adem similitudinem ad eos it vel filius n0ii natura, sed nutum udoptatus si Christus igitur naturalis sei Filius est. Conjirmatur quia tantum in raditidii Filii naturalis iueomprehensibilis illa eariis Dei Spion-d0Seit, quam Apostolus sextollor intendit Apposito Hilarius
. Numquidnam etiam nune udoptionis in eo serit nuneupatio in quo proprietatis Si noni seu Aliostolus enim olen cha ritatem erga nos se os fonder0. ut mugiat se0ntia se dilectionis ex comparationi genere n0Sesti eiur, non pep 'rei Sse Deum pr0prio Fili suo doeuit. 0 utique pro ad 0piundi Sadoptato, ne luse pro reatis orsenturae, Sed pro alieni SU0, pro e0nnuneupandis proprio. uaere virtutem leti, ut magnitudinem caritatis iniselligas. Quid sit proprium I pende ueignor0 veritatem' D Trinit. l. 6.).e ooeatur Filius unigenitus unigenitus a Patre, uni se. ge nitus Dei Filius, qui est in si nu Patris: Et verbum caro factum est et habitavit in nobis; et vidimus gloriam eius gl0rioni quasi unigeniti a Patre plenum gratiae et eritatis I0an. l. id . . , Deum nemo vidit unquam unigenitus Filius, qui est in sinu Patris ipse enarravit Ιb. 18.3. Sic uim Deus dilexit mundum ut Filium suum unigenitum daret; ut mul8, qui credit in eum. non pereas, sed iubeat vitam
152쪽
credi in Domine nigeniti Filii Dei Ib. 8.). , In hoc apptipuit amitas Dei in uobis. thoniam filium suum uni 'enitum Deus misit in niundum, ut rivomu per eum, si Ioan .
4. 9.). Iam Vero, iii ita in rostri eii in it0ratis la ilius Filius unigenitus, et nigenitu a Putre, uni genίtus Dei filius, qui est in sinu utris sicitur, Filii a Dei naturali p0 generatio noui produetus ei sed 'ridus St. AppGSit S Thomas: ..inim rationsecreationi, noua seu filiati uti divinae multis eonveniat quia omni ius otia Pli 0 Sanctis. Si tium eadem ration Christus lilii is die0rsetur non esset unigonitus ii 'et 0r xttollentiam Suae natura inter e0iseros primogenitu posset diei. Assoritu uisem eum seriptura SSe unigenitum se. . . . c. i. i. Ei Chrysostomus: Ne itaque ob nominis consortium ui res illum sex eorum num pro esse, qui per rutium filii sunt ad
os uriteulus qui distingunt illi in 'b ii, qui per gratia uasunt filii. Quodsi liue tibi non sit uiis, magi pr0prium
153쪽
Dei Filius per pirationρm intellectualem ex Pati generuiui'. 14i
insti ii in tali aut seni ausa creata nainistra Filius esse in Oxceptione dieitis r. pposite Basilius . Si ergo non quoniain solus genitus est, Sed quonia in a Solo, Unigenitus dietus est si rursus idem est secundum tu genitum SS et reatu in osse erit nou etiam linier0atum eum p pellas tu quia omnias belle set exe0gitas et prosei Sy enio autem iomo ut video,
sex ustra sententia est unigenitu . . . Iam Vser et reatura
Do Vorbo dignitatu inserior St eausa nomine eum b id solum et ipsa unigenita non sit quod ilius una eum Patroereationem attigit quam qua ui ne hoe quid seni ab ipsis one0ditur. Nam persectissimum ni iiii Strum eum nominant. Quomod igitur non a Solo reatura ei iam faeta si seeundum vos qui velut inanimatum qu0ddam instrumentum puni Verbum uiri adiungitis . . . lauro unigenita Si et creatura. imo se illius partes, mi invisibile virtutes olum, sed Or- porti otium Sensibilia et 0rum iuni illima . . . Ipse enim ui rit et facta sunt. Quo enim mini Siseri indigere possit, qui
nutu solo erent, una eum v0luntati ei Hatura subsistente
Adv. Eunom. 2. n. l.).2. Argumentum alterum. In Sc litteris seeunda per i 4. sonu non s0lum Filius vero et proprio sen Su V0statur Sed etiam dissertis set x pressis orbis ius generi ιtio X ubi lautia Patris pro sediuntur
a Iu primis huc speetut 0b. 1 4-T: Tanto 'melior cingelis sectus, quanto sterentius prae illis nomen aer dilonit. Cui enim dixit liquando angelorum filius Mus es tu, ego hodie genui te Quibus verbis Apostolus, quantum Christus aug0lis anteeellat, ex nomino Stendit angeliseilleset x nomino sie nuntii et ministri Dei sunt, Christus vor Filiu Do est et x es genitus. Atqui angeli qu0que necnon ii iminos in seriptura improprio filii Dei v0eantur te D00 uti Sei vel eustrari diduntur Ioau. 1 13.). Ergo Αp0sic lus Christo prasi angsilis iliati0nsem et generationen tribuens nomina Filii Dei et gignere proprio Sensu adhibet: quar Christus naturalis di Filius est et per senerationem sex substantia Patris pr0eedit. Confirmatur, quia Apostolus ibidem in 1. eap. p. ad Iob. Christo aperte diversas prae-
154쪽
alibi Aet. 13 32. ad resus Te et tori se in liristi potius se ferat; sectindo quod duna Apost0his te uti alibi Hob. 5 4. iisdem verbis Saeerdotium Christi xpressum Sserlit denique tortio quod tiam multi t. Patres adem verba non de generali 0 ne, sed te ut Apost0lus vo do restiri stetion Christive do eiusdem sacerd0ti intelisexserint, vel tiam ad aptis-mii in Christi rotulerint. - - . Primo qu0d attinet Act. 13, 32. , re explieata Si in Traelatu de V 0rbo ueum intoth. 4. n. 22. - Secundo quod Spectatis eb. 5 4. item nulladiisse ultus est. equo enim postolus ibi en ratione ui selsali uti oriona qu0eunque saeordotio absolvi dieit, sed verum ge- noration0m t liatione in lai suam rationem Saeerdotii assignat, vel Christum n 00 patre, qui ipsum generavit, etianasnepi dotona e0nstitutum esse de elarat. - tertio deniquo ἡqu0d Patre illiinset, plurimi interpretati0nsem quam d0dimus, Su Suffragio compr0bant. Si vero multi verba: ego hodie senui te isel se mavissestation Christi in baptismate saeta,v0 de resurruetiori aut aseensi 0 ne intellexerunt, ut his tamena udduei 0i est unum si ex deperis Th00dore tum in h. l. euiu tamen fides hae in re suspeeta si rupter favorem Nestori impensu in , qui prius iii ei sunt Filius meus es tuu 0n iniselloxerit o Fili nuturuli pr0pri di et a genseratione genit0. Qu0d Si in ulteraim in ei suiu de impropria et metaldiori ea euoration intelligunt, naturali in ii in exeludunt aliis vero in oei uestri imo propugnant in ipsis etiam loei 0bieetis iapponit ut ina ratio non improbabilis reddi potust,
serunt ad Christi , aptismi im quod in suis eodd. 0gebant a Patre ei usion baptiς mi Christi di et Muttii A. p. . seli Seb int in pr0piersea iis tempore baptismi uel rutum luisses liati itiem eius naturalom: es. Hilarius de Trinitu tu . . e. o. vel a reserunt ad Christi resurrectionem tum quod
155쪽
Dei Filius str operationom intellρctualem ex Patre generatur. I49itarim Paulum ad sena res ure0eii 0ni appliearo olim propteriaiidam extensionem quia per resurreetionem Christus vitro veluti gentius est ad nova inamortalisqu0 vita se pens Splendorem Secundum eorpus, qualis oelii Filiuiti si earn ut uni. s. Petaurus II l. . t Thomassinus III, 11. in furnat. IIurter, Comp. . . n. 138. li Adhue hirius ore, si seri potest, genseratio Filii Ox atro exprimitur s. 109 3. , , Tecum principium in die vir-tis tuae, tu splendoribus sanctorum eae fero rate luci-rum semii te . Et0nim primo hunc Salinum messia utenm Se ut iam supra diei una St. th. 3. n. 63, praetermi Ss ipsa iis indole orto e0nsf9 tum ex testim0n iis . 0tri S. Pauli, eu0u ipsius Christi tum X 0mmuni St. atrum nee non 00l0g0rum P0BS0nSu. Praeterea V i Siculum allatum gelii allia ess quoad substantiam tum ex iis doni rationibus in x vorsionibus Vulguia, Septuaginta virali 0eu in syriaea tritor eonfiat. Quibus supp0si iis versi erit aetoria a Filii xbstituti a Putris enserii lio inr0 xhibstri manissest perspieitur.3nsia Unim eiuSdein psest talo eo ut 0X tu sie explieandus si liquando se ille set tu irili ei se mundi se noxati0ne virtus tua volubitur atque priueipatum licis, idoliis uenon gloria an 'rum te ei reum dubit: te uim i iii iluani Ludisserunt sive quidiani aliud rostros n. se intima in ea Suhstanti te tonui. --firmatur argunt selit in X comparatione eum Ioun. l. 18 :
iqenitus Filius qui es in sinu Patris, ipse en narravidi . enim voeabula uterus et simι id0m siguis eant. Unde ap- , sit Augustinus: Qui est Sirius, ipso S uterus, et sinu et erus pro Heret' 0Sittire St. uid os ex utero Ex 0stroto. oestulto de meipso, do substantia naua In s. 109. n. 16.). Dunte tamen exceptio contra argumentum proposita est. 16. primo quidpin luxius hebrateus senstruit0n0m Filii eou- iero non videtur utpote ni si nunc Vortitur . . Populusus spontanea oblatio in diu virtutis tune in spl0nd0ribus iactis ex utero matutin tibi ros nativitatis tua0 niquq militer Hieronymus vertit: . Quasi do vulva orietur tibi ros 0leseontiae tuae . Secundo vero eum inulti Patre versi-shim de aeterna Filiis clonoration intellexeritat, plures alii
156쪽
iainen undeli, si te inp0rarin nativitate ex toro . Virginis interpretati sunt. 17. Iana quod primam exceptioneni attinet. Speetati irin ei piis atholi ea exeges00 non b8tanto disserentia sextus litibi aiei in hasisi tutione dicendum St, tamquam cortum retin seudum ess0 in sei Sieulo aeternana Verbi generationum tradi ratio est, quia tum VerSione vulgata et septuaginta-viralis set syriae eum eo utin0ni tum Patre eommuni consons , orbi generationem e0dem xpressam vident. Restat igitur sola quaeStio qu0modo eum hae eerta xplicatione textus lisebrateu componatur. Itaque d Fleae eaepirenatio eaestat: si textum Mu80rethi eum eorruptum SSe atque textum liebrat eum primigenium eum textu grae eo perleete eonsonaSS0eenssent; cuius Sententiae ratione hiseo comprehenduntur: . . Ite hoe textu notentur 1. eum Sse X pr0SSum ad versi0nem et interpretum, eum qui quoad enSum etiam eisio syriae eone0rdat. 2. Cum hine textus originalis, quem re-eensi ma80rethie praeb0t, praesertim in libro susinorum valde negleetus apparent inde vero al0xandrina versio sit ad
virali sit vulgata set rabie et Syriaca) non Pro in textumus0rethieo aut Targum aut versione . Hieronymi pr0pria),Ε0que magis . posse id admitti, quod textus maforethicus,
ut nune ex sint, est nonnisi post adventum Christi eonstitutus se ad unum exemplar re voeatus, quod doetores iudaei proprio marte elegerunt, relictis e0teris sorte meliorem sextum habentibus. Decursu aute in tot saeculorum ex tempore 70interpretum usque ad Magorei has pol iisse fieri inimulationein imo multas esse saetas probari potest argumentis in vietis. Immutatio non revera . in nostro versu esse laetam suadetur a versione 70 interpretum conliditur . ex vetustioribus interprotibus Aquila et Symmacho, ex quorum Vel Sione liquet, eos aliter legisso hune textum e. ex obseuritate quan . testantur tot interpretutiones varia es Richard . . . in collat ad h. l. subiunetis ommentario Lombardi in s.
157쪽
Dei Filius per operationem inte lectitatem ex Patre generatur. Ibi
Masorethicus inducit oest in novam et inauditam mischar pro aurora, quae alia Sρna per dieitur schachar Aeeeditis quod suffiei duas vostes expungere, ut textus eum vel Sion alexandrina Oneiliari possit. Illud neommodum textum emendatum otiam aliis vocalibus ornari deberρ, non multum obstat; nam mutati0ne voealium non pertinent ad textum proprie dictum. Ne desunt s. odd. ei rei ter 100 qui faveant versioni alexandrinae. Mirum vero . videri nou. debet, in MaS0rethae elegerint et praetulerint luetionem, quae textum tam splendidum pro doctrina hristiana obseurset mrter, C0mp. II. p. 117'. notui. - lii vero ipsum textum Masorethidum de aeterni. Verbi genseratione explicari posse eerissent, atque ii Hieronymum provocant utp0te qui textu Orethi eo avet quidem, sed ex iis hoe textu a in muni utrum traditione non deste etstus auternam Verbi onerati0nem ostendit C Aa ιlen
1898 615. S. Altera excepti ex eo p0tita quod liqui Patre verba; 18.eae utero ut luciferum gemia te de nativitate ex utero B Virginis Reeeperint, nullius momenti est. F tentia Patres moraliter omn0S, praesertim illi, qui ex professo Arianam haerssim rosellia ut verba illa eae ter de substantia Patri expliearunt; ut iam supra diei iam est. Tantum paucissimi explieationem obioetum proposuerunt atque hi ipsi aliis in loeis ommunem
Patrum sententiam sequuntur es. Tertullianus, coni. raX. c. T. Oll eoni Mare. . . e. 9 Eusebius, demonst. v. l. l.
e. 14. .ll. comment in h. s. in opinati enim sunt, do utraque gensatione textum intelligi posse. Quas cum ita sint,paueisSiniorum illorum qualiseunque dissensus ommuni atrum interpretationi n0u obstar manifesto int 3lligitur. Iam- vero a communi hae Patrum interpretatione eo minus recedere ieet, quo magis t0xtus noster dogmatieus est et quo certius in versionibus auth0ntieis Isint.
2. Ex traavlono. Plura traditionis documenta 19. afferre Supervastaneum fuerit, eum multa jam superius allata vel symbola vel eoneiliorum deeroia hue speetent. Notanda vero est Rem0nstrantium assertio, qui eum Simone Episcopio
158쪽
152 De S. Triti itate. Thesis D.
theologie institui. . . . . c. 34. Assirmarunt, neeeSSitatem crodendi uetornant Filii ex stiri onstrationem aestui de- ilium quarto ad ni eaenae Syn0di definiti0ne induetum esse. Quant alsa sit ηρ assertio, inde a tot qu0d etiam Patres anteni eaoni de generistion Filii aeterna testantur atqu0 de ipsa textus seripturuis allat0s est non alterum Genera leonem eius quis enarrabit I8. 3 8. interpretantur. Ita v. g. Iustinus Cuna Verbum sit primogenitum Dei, stus sest
Apol. 2. . l. t TertuIlianus . Nec dubitat prim Filium dister et Adidis fruti eum, o sontis fluvium t 0lis radium;
quia ni nil rig paretis St, et mne, qu0 ex origine profertur, pr0genie est; multo magis Sermo Dei, qui etiam pr0prie nomen Filii est epit. e fruto iam on a radice, noe fluvius a fotite, ne radiu a s0le discernitur si e ut ne R D00 Ssermo C0nt. Prax. e. 8.). ρen0n Dionysius Aleaeandrinus . , Deu en in manifestatu est in earn se, sae tu ex muliere qui x Deo Patre genitus si x utero ut Ludisserum velut 0 0rd V 0rbum sex Patre diiuna Ep. synodie ad aulum SamoSat.). Denique Aleaeander Aleaeanda . . . Quid illud: Eae
2. Dei Filius per operationem intellectualem a Patre procedit, quae processio rationem verae et proprie dictae generationis habet.
20. I. Dei Fi IIus Noi utionem intellest ut Iemra refre PDocestu. - ae prima huius partis SSertio tribus uuasi rossibus absolvitur os prim qui deni ratio interna voi hi in toll0etualis xplieunda μt seratndo Vero processi, intelle et ualis Filii sex lipp0llationibus verbi, sapientiae, D Filio in seripturis tributis deuiuii Miratur: sertio Rderi pr0eessi ex traditione e0lisi nantur. I Natio interna Verbi intellectualis. - Αppellatio verbi 0u una ratione adhibetur a sit primo quid seni serbi up pselluli Spuetata nominis imp 0sitione pri in ii 0rali 0eutione Surpati tr. In qu verbo
159쪽
Dρ Filius ei operationem intelleetualem ex Patre sinerat hir. 153
orstii, ut reete monet chi fui sueta pli. I. n. 30 l.), x Ommuni natura Sensu tria notanda sunt, quae sormnl0m ius rationem eonstituant. Et primo quid ρm iusm0di orbum est aliquid pr0dedens ab eui intellig0nto formalit0r ut ostiniolligens; nam l0entio euius isti minus Verbia in est, rationsentaetionis intolle etivae propriam habet. Secundo serbum si fient intelligontia praedit id se profertur ut am quam de re aliqua e0ngepti0nem absent, intellig0nii manis sestset set nim. , nihil si alii id loqui ad alt0rum quam e0 ne septum neniis alteri manifestar0 S. humas, . h. i. p. q. 10T. n. l.). 'Tertio verbum in eiusmodi manifestation rationem Signi
suppositivi habet, quippe quod l0eum tenet ipsius rei, quae
neaeiovem et similitudinem. Etenim primo uiusmodi notio QN0nte e0ncepta ab isnto 22.
160쪽
ibi De S. Trinitate. Illegis .
simplieiter apprehondit sive iudieitim forniat in utroque casu veritatem, quam veluti in emine eonceptam tenebat, non
quid om ulteri s0 sibi ipsi manifestat adeoque seeum ipsa loquitur. 'ertio ius modi actus intelligendi imm0diutum ordinem ad obioetum diei eius tu similitudo et quasi imago
est; quare signum bieeii non pure manisostativum sed suppositivum est. Qua eum ita sint. Dianifesto intelligitur rationem verbi aetu inisellectus proprie convenire imo magi Soidem compet0re quam orati locutioni, eum selli det, quaeliane in ratione verbi constituunt in illo maxilii relucent et ox eo in ano deriventur. Hine pariter actio, qua Verbum mentale produeitur, dictio v0eatur: se distorse eum de intellectu sermo St, idem est, a Verbuin produeere. Itaque verbum mentale definiri potest terminus intellectuali operatione productus, quo obiectum intentionaliter e rimituri e cognoscitur. Unde se diverSa nomina verbum, conceptus obieetivus aetus intolloetus, speetes expreSSa, dea, vel potius eorundo in signisi tuta non re sed summum solum Onsid0ratione se respeetu, quem dicunt ab invieem distinguuntur. Si v. g. idea si actu intellectus, quatenus ad rem eognitam ut exemplar eiusd0m efficiendae resertur idem vero aetus verbiani dieitur, quatenus eius rigo ut intulleetu dicente necnon iusdem iissimilatio eum obieeio spectatur. 23. Adversantur quid seni ut explientioni ex parte plures theologi liani graves imprimis Thomistae quatenus realem tutor etiam intelleetus et verbum distinetionem ponunt. Ex eorum enim pinione in processu intellectionis haec comprehenduntur: Primo prinei pium intelleetionis, id est intelleetus informatus speei intelligibili impressa seeundo operatio lieita, id est intelloetio qua eum esse non possit, quin it simul produetio tormini qui primo et per Se apprehenditur, hinc tertio dest verbum ut terminans operationem, in m in ratione operati quam in ratione obieeti in ratione quidem operati, quia est forma quaedam secundum operationem intellectivam produeta tu ratione vero obieeti, quia est Spedies tutellecta, in qua se ili det intelligitur res extra intellestum consistens. Et hoe leo, quit speetem expreSSasn Seu Verbum