장음표시 사용
191쪽
Patione earnali ni italium priu aliquid onstipiatur. se inii parturiatur et delude conveniat ibi adsesso parturienti tua si sibi eonfodiutum ne ab se distinetum haec omnia in divit agenseratione sint ut esse intρlitigantur nam c. buni o simul eoneipitur parturitur et deSt. I, quia quod ptii iuri tui. Sutero proe odit, Sicili gen0ratio Verbi Dei ad instituandum perlectati distinctionem eius a stiterante, dieitur Rrtu S, Simili ratione dicitur generatio ex toro Sueundum illud: utero ante luciferum genui te Ps. 109, 3. . . ui tana seu non os talis distineti v rbi a dicerit 3 qua imp0diat verbum esse in distente . . . sicut ad insini :.ndam distinetionem verbi di eitur parturiri volis utor seniluni ess0, ita ad siqndondum
quod tulis distineti non sexeludit orbum ess in diesent0, dicitur, quod est in sinu iatris Isan. q. 18. Ibid.). Tandent adhue aliam Eerentiam ibidum S. Thoinas 58.
notat: Attendendum aut 3 in qu0d 0ner8tio carnalis animalium perfiditur per virtuton aetivum e passivam se ab ae-tiva quidem virtute digitur pater, a passiva sero dieitur mater unde lorum quae ad ganeia ti0u0m roli requiruntur quaedam e0nvseniunt patri se quaedam eonveniunt matri: dare enim naturam se sp M iem pr0li, domi se sit atri ponet per autem et parturir competit matri tamquam patienti trecipienti. Cum autem prodessi Verbi oeundum lio dierasit 8s quod Deus seipsum iniselligit ipsum aut fui divinum intelligere n0n si per aliquam virtutem piisSi Varia, sed quasi aetivam, quia intellestius divinus non est in possentia. Sed in actu tantula). ideo in gen0rationi Verbi se nou competithoe ratione matris sed solum patris. Unde quae in seneratiori earnali distinetim patri Hi ni atri conveniunt omnia in senorationi Verbi Patri attribuuntur in ueris seripturis: dieitur seni in ator o dat Fili vitam et constipere et purturir ' Ibid. i.
192쪽
59. Quae eum ita Sint nomen matris orbi Deo atri non tribuitur nequo in seriptura neque in traditione utpote quod nomon essentialiter imporsecti0nem ueludit. Quare S. Patres, eum adretiei quidsem illud nomon alia iii eognatis eireasS. rinitater usurpare ausi esssent, eosdem graviter iner0
quam ii sus Hi in libi is sapientialibus nomin Aus generis
feminim appelletur, ut . . , Ego tam primogenita, ego sum mater pulchrae dilectionis.' inque pioxima rati grammatica est quia vox hebrate cho ma sapi sentia g0noris feminini si seilleo sapi sentia in in abstrueto signis eat atque dis sapientia erent et uereat usurpatur. Rati vero realis St, quia h0 modo melius mat0rna Dei benignita atque tenera ergo homines aritas signifieatur. Coterum quia nom0 filias Seen Re nomen matris nullam prodessionis imperseetionem signifieat, de nomen filia hae in re adhib0ri 0tuit at ius seriptura adhibetur. 60. 2. Num verbum nici possit --ο - 08pon-dsendum est affirmativo. Et rati imprimis est, quod ipsa oeelesia hune terminum adhibot eum in miss et mei dominiea infra octavam nativitati dieat: omnipoten Sermo tuu8 Domine, a regalibus sedibus venit' es. Sap. 18. b. . Praeterea etiam atr0s plures o nomon Filio Dei tribus-runt. Selli est antiquiores quidam antenteae ni Patres oe bulum λογος promiseu fere vel serbum vel sermouem Verterunt ut . . Tertuli innus, NovatianuS, Cyprianus, a tantius, Rusticus es. elavius, . . . . . .). P08 Nicaeuum vero e0ndilium eum dogma S. Trinitatis magis evolveretur app0llatio Verbi ita praevaluit, ut a paueis tantum ρ raro no inen 0rmonis adhiberetur. Quem quidem p08t0riorum atrum usum rasinus Calvinus, B0Za aliique aer liet mirati sunt atqu ipsis vitio verterunt vorum immerito et perperam num re accuratius in ecta Filius Dei magis Froprie et vere Verbum, suum Sermo appellatur apposito
193쪽
Dei Filius per operationem litellectualem ex Patre σε nerat ii I87
,ontra illos novatoro animadv0rtit Petamus: In quo imperitiam non ninus Suam produnt, quam vanitatem a tem0ritatem. Ut enim demus, apud profanos auetores λογo Sermonem magi eSSe, quam verbum tamen, ut in reliquis Oe- trinis stoetibus, si in theolo ἔi multa sunt voeabula quae modio ex usu petita, paulo aliter, ad Vulgus solet, usurpantur. Sane V rbi nomen usu diu inveteratum et ommuniiser receptum fuisse. o Ausonius ipse poetu fide in saeit qui in Eidyllio 1 ita ei init: Tu Verbum Pater alme tuum, natumque Deumque, o Deedi terris totum, Similemque paremque. μQuamobrem, tamet8 Sermonis oeabulum ab nonnullis a- tribus tributum sit Filio hoe tamen tempore non nisi temere atquρ etiam ridicule anteponatur alteri, quod et multo sitatius est, et ex aliquot saeeulis iam solum s i. e. sere solum in seelosia retinetur, si ad signis eandam Filii personam longo est aptius. Etenim Verbum eum dieitur, non ad sexternam loqu0lam qui S proprie Sermo, e0mparatur, quae sex pluribus dietionibus onstat, sed ad interiorem animi notionem et Eooiau, quae a philosophis verbum metitis, non sermo Dominatur: uno re est natura simplex et uniusmodi,
non ut ratio diversis texta partibus. Quare multo magis divina citio qua sint plieissima st V0rbi sibi nomen vindi-
ear debet potius, quam sermoni S cum unico verbo, nou
Ceterum quod voeabulum oro attinoi probe animad-61. Vertendum est, e0dem apud prosan0s auctores aequ0 atque apud sacros et Oeelesiasticos etiam magis verbum internum significari ae sermonem externum; eum qua animadversi0ne lare eoiissentit hae Hetavit notatio: Non est praetereundum,
vocabulum oro propris cogitationem animi et mentis, ut Vulgo non inani, Significare verbum. In quo a λεξε distii guttur. Quod Ammonius in commoutario ad librum Aristo-tolis s Interpretation o tertio Platonis de republiea probat. Nimirum oro esse dictvoi-, Eii vero h ΔΠαγγελi-,
i. e. rationism, quae est interpres cogitationis. lenamque tamen ambo ista 00dem του oro nomine eontinentur, in
194쪽
63 6 Ouinis origo transitum de potentia in actum inno itatque χιο Oritur necessario ens ab olio est atqui in in initati mulus potest esse fransitus de potentia in actum, atque ques Deus est, mesa 'hysice repugnat, ut sit ens ab alio; oris Filius Dei aut non procedit in non est Deus. - . d. ni. l. part in Origo per pH rati0nsem transeuntem involvit transitum do pot0nii in autum α; origo 2 Operation se ui imitari uerit m bd. Si quod oritur. aeeipit aliud ess0 i. e. ΝSentiam Vel naturam diu sersu in a uitura priueipii ori uini c: Si nud0m numero ossentiam Reeipit n. Paritor . alleram maioris partem Quod oritur iis ab alio est, Si steti0 ne irrita Seunto oritur . si elion 3 immane ut oritur bd. si aetion immuneni Reeidioniali oritur e si aetion immanent Sul stantiali vostedit qui a prindiuio Suo idem una ero ΘSS S sortitu Nimilitor . minorem . . In divinitato
195쪽
Dei Filius ei ipHrationem intellectualem ex Patre generatur 189
nullus est irati situ de potentia in aetiim α; lii Hil est. metaphysico repugnat ut sit ens ab alio se sui ipsius 110 tionem habsens sessentiam diversam ab esssutia principit c. ut
volvit transitum d potentia in aetum quia per ealido non uovum esse neque substantiale seque euidental produeitur. sse aliora solii in strSona ex Stat, quae idem on: nin esse absolutum et indo pendous habet eum relatione priueipiat ad principium. Quare per80n proceden neque en ab alio est: natura enim, quam necipit, ipse ille eius purissimus ess0ndi est qui nec ausam nee prinei pilam habet quieuitque igitur in hae natura subsistit sua virtut et iis re se est. App sit S. Thomas: Filius. qumvis totum ess suum habeat ab ali0, nihilominus tam 3n Sse Suum n0u Si dependens quia aeeipit a Patre ii se in umor sessse quod ipse Pat0 habot
lino. Sent. . . . . . . ad 2.). - Praeterea maximo considerandum est personam divinam progi dentem non prOeodere ser liberii in sui prinoi pii 1 fiet sentiam sed naturali et
noees8aria emanationem De undi tutona 'turae divina0. Etenim non lib0ra voluntas Patris sed inturnii et absoluta neeessitaS natura divina ratio generationis sest utpote quae natura divina hane perationem tamquam propriam perfecti0nem postulat Iani v pro natura divina postultius generationem, eo ipso p0Stulat etiam ut Filius sit ut tu ideo in eadem natura per absolutam exigentiam piusdem uatiata iam DoeeSSario Subsi Stit Filius quam neesessari subsistit niter Ergo Filiusnseque neceSSario per esseritiam suam et id00 n li 0 S aeritor; leut enim Pater per Asentiam Suam xistit i stille a tuo alius, ita Filius se ossentiam suam existit et stillo qui ab alio. - Denique ex omnibus intelligitur omnem quam tu hae r m experimur difficultatem in d pr0v0nire qu0dgquerulionem Dei Filii tamquam illaetion0m eoneipiamus: hae vero es neepti a seneratione erent desumpta St. ut-
196쪽
tionem triuissori ur ab omni priu imperfectioni purgaudiis est cuni igitur Metio se transitus a pot0nlia in actum impertineti ovem dieant, divina generati non dieit Metionsem vel transitum d potetitia in actum, ideoque ex ereata generatione ion retinet nisi tantum relationes opp0sitas priueipii H pro 'edentis i. o. relatio eius qui est ut a quo alius et ρ- lati opposita illius qui est ab alio per qua relatione noli Sane eeid sentules et inha0r0ntos. Sed substanti ut 0 et subsistentes adem natura divina in Patre ine0mmunieata in Filioeoni munienti existit. Simili ηtione quando eo neeptuni v. g. intelloetionis cereaturis oriuntum ad divinam intoli peti0nemiransferimus, eundem eoneeptum ab omni imperseetiori prius purgamus negantes divinRm intelloetionem involvere transitum de potentia in Retum sive mutationem accidentalom t tu
porro, 65. 2 Deus rater Filium genuit ut eaeissentem aut non eaeis tentem atqui non genuit iam existentem, quia dius
terminus est generation demum productus nequκ genuit oraeaeistentem, quia qui aliquando non eaeistebat, Deus non est; ergo repugnat, quominus persona divina generetur Id.
primo: d. mai. Deus Pater Filium genuit aut ex istontem
ipsa generatione aut non existentum c. ut existentem aute- dedenter ad generationem aut non existentem . d. min. Ν0n genuit non existentem c. non genuit existentem abd. 0ugsenuit existentem independ0nter a senseratione, non genuit ei istent0m neeessario Semper per ipsiim generationem . Et
et Simplieius . suppositum. Nimimi in tiam haste disiieultas in salsa conceptione innititur in genuratio u Filii inveniri aliquem traii situm ex potentia in aetiun alii sunm effoetionem set Sui P0SSionem. Atqui hae e uinin salsa lini itasta figmenta sunt. Deus uim Filius eandem necessariam, abSolutam, ueternam existentiam habet qua exstat Deus Pater Sed eam habet cum relation utae tum qua ab alio Si per generationem intellestiuale in vel eadem aeterna ab S0lula neceSSari ιρxi Stentia quae si in Patro eum relation priueipii in priv
197쪽
D i Filius per perationen intellestiualem ex Patre generatur 191cipio ex interna neeossitat in Fili 0ς eum rotati in principiati. Quare generatio ullo paeto si transitus ex potentia in uetum, nulla aetuatio Sub reSpeetu existentiae nulla effectio, verum incomprehensibili et iii se stabilis ommunieatio eiusdem absolutae et seessaria et aeterna exist0ntia est. Quae eum ita int, etiam omnis Suecessio ab hae divina generati0ne exclusa esse intelligitur; quare proprio et absoluto Sensu aetorna est atque de non ut praei strita vel sutura imaginanda est sed tantum ut prasesens eo nuipi 0t0st adeo ut didondum sit Pater eternaliter generat Filium semper per
fectum Donique intelligitur non obstanto senserati0n Filii iii divinitat nihil prius esse aut posterius, ut dieitur in Symbolo Athanasiano naui quamvis in creatis priueipium prin-eipiat prius sit vel tempore vel naturn divinae perS0nne,
utpote qua vi eiusdem essentiae absolutae set infinitae xi Stunt pr0rSus necessario Simul sunt sie ut in erseaturis non
quid0m priueipium et prinei piutum. sed relatio u0s prinei pitot principiat simul osse inveniuntur.3 Procedens et is, a quo procedit, realiter distiugu-66.
untur, sed in De simplicissimo non Potest esse ιlla reali idistinctio: an quae realiter distinguuntur non sunt unum simplicite . sed tantum Hr compositionem unum esse po8- sunt. Ergo in Deo nulla potest es8 procesSiO. - . .
minor0m utque etiam rationem additum; nam divinue Hi Sonae non sunt unus seus, quia per modum partium in unu ni 0 ni unguutur, Sed quia quu0libet trium personarum os illa una summai res videlie et substantia, Ssentia seu
natur: divina Conei lium Lateranstia se . Aliis serbis: DivinaqperS0nae Sub eo re8pste tu, sub quo distinetae sunt selli estii per80nalitate, nequaquam e0:ilescunt in unum: Sub eo HroreSpletu ub quo unum sunt, . . in natura ab invistem
nullo paeto distinguuntur. Neque diei potest, etsi n0n ip a Trinita eo inposita sit, saltem singula personas ex e0mmuni 08Sentia e8 personalitat singularimi propria o distinetiva componi. Nam phrsona divinae non aliquo absoluto constituuntur et ab inviesem distinguuntur, Sed relationibus originis; eiusmodi lautem aselationes non l0nu ut 40rseetioriem re aut
198쪽
rati0nse distinet uin perseetion in AES Sentiae . communis, iam qua identis eantur quar stompol iston qni non insoriant. Tet iuni mii praecipua Minius d0β matis dii fistultas tangitur quae interius aesturatius sex ptistabitni solvetur. 67. Quod operatione immanente procedit, operantem per-
sciat Hecesse est Deu aut v in ulci Op ratione per fici potest: nam cum sit ipsum esse subsistens, eo inso, quod existit, omnino perfectus est. Ergo in Deo nulla est processio.
diutita Se 'undunt sem est ipsa Sssentia divina ita etiam 3sssentui ui vina e in serua 0008sitato S ipsa Trinitus Pater, Filius Spiritu Nanelia se non niΝ ratio iis ab iis distinguitur.
199쪽
Dei Filius et perationem intellectualsem ex Patre generatur. I935 Aotus intellectus et voluntatis productivi non sunt; 68. ergo pQ ipsos non habetur productio uerminorum ideoque
ut supra explicati' est, eius vitai intentionalis in nobis eum veram et physicam actionsem subaudiant etiam serminum
physi eum productum die unt. Et similiter se vita divina iudi
dandum Sse ex ipSn QV0latione dem0nstratum est. Termini autem per vitam divinam ir0dueti non possunt esse aecidentales sergo Substantiale sive personae sunt.
69 Opera tho, per quam Filitis procedit, Patri, atque ea, 69. per quam Spiritus Sanctus procedit, Patri et Filio propria est; tqui operationes intelligendi et amandi tribus personis
divinis communes sunt; quare per has divinae personae non
procedunt. - . Hae obieeti iam satis soluta esse intesti-gitur per ea, quae supra irca intelle eti0neni divinam et Verbum eius notata sunt. Ita tu breviter sespondeo Int0lligere divinum, ut absolutum est tribus personis divinis e0mmune est ut autem relativum est . . in eo in munieatum et secundum Patri proprium est eumque pers0nam distentem constituit, in Filio ver sit Spiritu aueto non generat, quia tu ipsis aret illa proprietat Patris et qui dona necessari car0t, quia etiam vel isti minum suum rem habet unum enim intelligeroe unum tantuna verbum pr0dueero potest apposite S. Π omas . V ut 0do 0nvenit Fili esse intulligentem, qu000nvenit se esse Deum eum intelligere ess0ntialiter dicatur
in divinis. Est autem Filius sus genitus, non alitem eue' rari Deus; unde est quidem intelligens non ut producenSVerbum, Sed ut Verbum proeedens pr0ut dilicet in Deo Verbum procodens seeundum sena n0n dissor ab uiuileetudivin0, Sed relati uti s0la distino uitur a priueipi Verbi S. h. l. p. q. 34. . . ad . . Similit0r ver dicendum est de intellectione Spiritu Sancti. 7 IIomo. quamuis intelligenti praeditus sit, Ῥ0n Per 70.
inteἰlectionem, sed ut cetera animantia, per ipsam Suam a turam genuerat ergo etiam Deus. Sane, cum natura divina per seipsiam vel per infinitatem sinam hoc habeat, ut communicari OsSit consequenter si fiam dicendum est, per ejSam
V ii De Sanctissima Trinitates. Io
200쪽
194 De S. Trinitate , Thesis . eandem communicari . . Filium seuerari. - . ita0libset
perseetio reata in Deo sine ulla impersectione admixta re periatur neeesso St. roeessionis autem perfectio in duobus invenitur 1 rimo in eo quod proe0den proe08Sionis prin-eipio intimum sit; aeeundo quod in ad0m natura Subsistat. Iam, sero in operatione ereatae metiti Soluin prima in BD0iatione animantium altera tantum perseetio invenitur m divina igitur processione utraque illa persectio eoniuncta sit oportet et oipsa est, cum terminus eiusdem procedat prim non peruetionem transseuntem. sed se op0rationem immanentem intelleetus et voluntatis Secundo tamquam perSona Subsiste Βου , eadem ntura. - Quae eum ita sint saeti iam ad argu montum respondetur Homo quidem eum, ut ceter animantia, per Retionem transeuntoni generet, non per anima 'operationes, sed per aliam quandam natura suae virtutem
generationis aetum perficit Deus autem per operationem immanentem tantum generar potost ergo inter hominem et Deum ne in se nulla paritas nee proportio esse p0test. Ad rationem additum Natura divina sane se ipso, quia infinita est etiam ommunieari posso dicenda est, ut non alit0 P0mmunicari nisi per opprationem intelleetus se voluntatis Sieotiam natura humana, quia in multis individuis subsisters
potest multis ommunieari pot0S ae reipsa communientur, non tarneu liter a per seu erutioli seria communicatur. Ergo
natura divina communieari potest proxime non quia infinita sed quia intolloetio et amor subsistens est nam communi- atio hae operation ininianente sint,portet in Spiritu autem stiam infinito nulla op0ratio immation praeter intellectioneniet volitionem invenitur.
procedere atque S. I. Damascenus generationem Opus naturae vocat De fido l. 1. . . . - . S. PatreS, quando Pa ration loquuntur. Fili uni non libero Dei consilio, Sed naturalit0 ut ploudorem a lue pr0esedere neu leare volunt. lin V. g. Athanasius: Num qui Deus est, unquam erit Sine Verbo αλογος An qui lux est. Sine plendorM . . . Ann0n Verbum proprium Suae natura Duetum Ssessum Semper