De sanctissima Trinitate : summa praelectionum

발행: 1920년

분량: 651페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

vitia prodii eunda. Quod eo iugi dicendiim si quia divinuo pseratio propior absolutum sei simplieitatona eum uti ira divina id se illi ea sest. Hi ne igitur divina p0rsona o unum principium eruationis Omniumque serum. Stitit.

agn0se itur se existit in trihus hypostasibus, atro ei illo set Spiriti Saneto, adeo, ut Pator o Filius se Spiritus Sanetus omnino uiam sint, exeopta ingeniti, genserationis ot proeρου-siouis proprietas ρ D silo orthodoxa l. i. e. 2.). Unus igitur eone optus ad Trinitatem sp0etans illitii xhibot quod

omnino nulla est et ρ aliter eo inmitiast, alter Pro quod multiplo et distinetum si sit illius qui dom obtuetum absolutum huius oro obieeium relativiana est atqu0 habitudin semopp0Siti0ni prae se sert. Porro hane e0ueoptuum distine-tion om ad intell0etum ut holi eum dogmatis pertinere eiusque intimam rationem pse 'tare saeti patet: Ih m ιν ubi,lis e conciliis Etsenim symbola profi-.ι7. tendum iopoliunt ex uti parte unum se una principiti m uni-

42쪽

3s De S. Trinitate. Thesis 1. versorum creatore in omnium visibilitum et invisibili iam sex

altora parto hunc qum declarant ess Patrem qui senserat Filium qui ρneraturi substantia Patris Spiritum Sanetum. qui sex Patre et Filio aeternaliter pro dedit. Iamvsero si 'uti profossio illa in o tota versatur, quod absolutum et tribus

ommuni sest ita haec id omnino e impl0etitur quod proprium se relativum st. - Pariiser eo Deilia dupli eo ut 0riSideration0m poessariam nobis sesse ostent adorinitatis rationem rite se reipiendam alteram, qua in D, quod ab Solutum et tribus personis ommvno usi absquo ulla distine-tione, tota Ersatur: alseram quilo ea tamquam Obi Hetum Suum complesttitur, qua propria utque ex intima Sua natura relativa sunt. Atquo expressis quidqui orbi hane eoneeptuum distinetionem concilinm forentinum exhibet anique

tamquam pringi pium atholica ii Trinitatu d0etrina statuit

δέ rium per8Onarum omma tin unum, ubi non obvia relα-ionis oppositio. 38. 2 Eae S. Patri festimonio. manae eon septionemvρ hune intollo 'tum sid0i in antiqua delesia vigui SS Imprimi e0nstat ex eoiitroversia quam Patres verunt eum Lun0mianis Filii divinitatis soribus. Hunomianis selli e et ar- gumentuntibus Pater ingHnitus atque principii inpers est

ι qu in hac quidem ratione ess sentia ipsius invenit ιν Filius utem genitus est atqu principium sui abi s eraso Filius eiusdem essentiae ac Fafer non est, S. Pati se Oeel 1

rerunt primo negantes pandem ess omnium quae de Deo dicuntur Dominum ratio nona vel omnibus ipsiim Ssentiam qua talem sigili fieari se secundo quid Ρ in duo praeSertim eorum qua de Deo praedi eamus. 0nera distin x0runt, quorum unum compl0etatur nomina qua simpliciter et inimediate id divinum naturam sei strantur trabsoluta sint, iterum tutem n imina conlpreh0udiit, qua iam tι luna ad in Vieem rei

tio nona dicant atqu0 illud signis fons, qu id singuli personis individunt Trinitatis proprium sit a squo ab invicem istiu-

ruat plaste vero selativa ab illis absolutis non re quidem difforro eo ne0dobant. serum aliuni se alium e0n septum diversis illis nominibus respondero id0oquo virtualom int0 -

43쪽

Mysteri una S. Trinitatis dogma fidei est. 37soluta illa set relativa distineti 0nem intere odor simul assereliant se instilleabant. Ita v. g. Basilλι et Gregorius Nyssentis i ii suis ontra Eunomiano operibus paSSim proeedunt al- quo H hae iniser rati0ueni ab Solutam et rationem relativam ilistinetione solutione ni re pugilantiarum ibi oetarum Merivant. Apposit omnino ad se in disserit otiam Cetustus auctor 39. Ap. Mai. Om. . i. 404. Saee. 6. SS Videtur hae Symboli Athanasiavi mus er9 Pater non tres Patres, explangias Hae Nun illa relativi numina vel appellativa in quibus Trinitus iiivonitur. Non nim si e dieitur unus Patet . aut unus Filius. Sicut dicitur unus immensu uiat unus aeternuSuut unus seus quin illa Domina sunt SubStantino . . unitatis ista vero: uiser videli e0t Filius Verbum Spiritus Sanetus n0mina Sunt pers0 nurum, . . Trinitatis. Et ideo relativa sunt nomina quia Pater ad Eum P0 fertur ii . . ad

Filium non uitii sibi ipsi si ator. sed ali 0ri . . Filio: similitor Filius ad utrem rosertur; sed et Spiritus Sanctu' vel Donum eum dieitur r010rtur ad Patrem t Filium a quibus proe sedit se datur. uin illa omina substantialia.

pientiam, tamen non ita St Hlutivum in se virtus se supientia sie ut si quod dieitur seri, uni aut Filius virilis nimet sapisentia in se substulitia st , orbum autem ut Iningo aut Filius relativum. Quodsi Pater, qui senuit Sapientiam, set ex ea sit Sapiens, neque hoe illi esse sit quod Sapere. qualitas eius erit Filius non pr0los eius et 0ri ibi erit iam Summa simplicitus; sed absit, ut ita sit. Ergo et ipS Sapientia sest et ita dieitur 'ilius sapientia Patris, quomodo dieitur lumen Patris i. o. ut quum admodum lumen de lumine, et utrumque unum tu uisen si intelligatur sapientia se Sapi sentia. t utruntque una sapientia Pater igitur ut Filius Si uiui una ess0utia et una ni agnitudo se una virtu et una Supientiu . Sed non ator et Filius ambo unum Verbum, quia non Simul ambo uni a Filius. Verbum nim relative,

44쪽

sapi sentia aliis. Si tui iam sen de uni in o. 3 Dotis se Deo, ut singulus Pater Deus, et Singulus illii Dous sergo et Singulus ut 0r apion iiii et Singulus Filius sapit itiit sicut utruinque simul uult in lumen, set unu D0us Sie utrinqui una sapioutia sod Filius suetus nobis est sapientiu a Duo. d qua eum aliquid in Seripturis dieitur Filius nobis usinuatur Spiritu quoque an tu sapisentia et stimul non tres Sapientes Sol una Supi sentia, Ptitur set Filius of Spiritus

Sanctus.

inseribitur se aliquando quide ui lustino Miseri, sebatur. sed saeeuli A. sses vid0tur. Videlices quaerenti qua ratione o sit distinctione inter Patrem si Pientem et Fit m genituis . atq)ι , /irhitim Sanct/ι procedentem et ratius processionis princi tum sat anten ut FHlius et Spiritus anetus illud idem κε n i. e. aridem essentiam habeant i a Pater respondet ingρ nitunt, sentium ne proceden non SSentiae Omina ess0. sed modos subsist0ntiae vita, inciDEEo ci, ita ut Patri qui dona ditarentia sit a Filio et Spiritu aneto S0euu dum nodum Nubsistentia T0V ii Dacis ξE03 τ ΟΠOVi id sentitas nutem secundum Ssentium TO TR OVota , ΟΥΟΝ ).-Quat unus nim illes quidem ingquit hab0 0sse hi autem genite se Spiritus proeed sendo. seeundum hae eo usi d0rari dist 'rentia S0l0 . . . uapropter iugonitum, senitum et procedens nomina sunt n0n essentium doeiurantia, sed hypo stasses signifieantiu Nobis namquo insorviunt ad diseernendas pers0nas et Patris a Filii et Spiritus auet poeuliaritor indieant hypostasim. ' Vide eo ex id huius uetoris ceu rat di Suernenda sunt a qua ad essentium referuntur et abSoluti sunt ab eis quae ad modum subsistendi poetant sit relativa Sunt.1 aud seni disti uetio usui ad intolloetum atholi eum mysterii SS. 'rinitatis pertinere, iam Augustinus quoque teStatur. Et fui in . . se Trinitato hane riuuoru in hie 'tionsem exantinuus . U/ idquire de Deo dicitur, et intelligitur, non κε

cundum accidens, sod secundum substransitim dicitur. Quia propter inste uisum esse ut i secundum substantiam est, ist

45쪽

Mysterium S. Trini. atis dogma iusti est. 399euitum esse Filio secundum si bstantiam Si diversum est autem ingenituis eas et genitum esse diversa est ergo ubstantia Putris et fili . s. 0etor sespondet nihil uideli in Doc, Seeundum edideris i. e. proprie diei una diei. 0 tamen omiti se eundum Substantium. Sed quaedam ad aliquid seu Asecundum relativum diei, quod aestiden non sit eum mutari

nequeat , illud, inquit, praecipue teneamus, quidquid ad se diditur rapstantissimi illa et divina Sublimitas, substantia-liis diei quod aut0m ad aliquid. 0n Substantialit0r Sed relativo e. i. Et interius . . Qu0d autom proprio Singula inoadem Trinitat di euntur, nullo modo ad seipsu, sed ad invidem aut ad reaturrim i euntur et id0O 0tative non sub stunttulit r ea diei manifestum est. Sicut seni ui Trinitus unus Deus dieitur magnus, bonus . . . noti Sic potest die TrinitasPatur, nisi ortu translute ad er0atura propter adoptionum filiorum. Quod uim Seriptum St: Audi Israel Domini Deus tuus Dominus unus est, non utique exesepio Filio aut exeopto pili tu Saneto oportet intolligi, quem linum Dominu in

Deum nostrum octo etiani die in tu Patrem nostriam Θ graiiam Suam nos θgonoruntoria. Triuitas utem Filius nullo inodo diei pot0St. 3 si unci uim theologorum consensione. - undena 42.

vor intolluetum id ei iii delegia Semper perseveraSSe diversarum aetatum theologi testantur. Audiatur imprimis . Thomas: Quid iiii iii divitii abs0luto dieitur, eoni mune est tunum in tribus personis. Sicut quod dieitur Deus honu N. Sapiens se omnia huiusmodi. Ibi enim solum invenitur distine tio, ubi aliquid in vo uitur pertinens ad relationem originis; quia sellieet Pater a nullo est, et seeundum lio innaseibilis dieitur. Filius autem dieitur Filius quia a Patre os per generationem, et Seeundum oe atri attribuitur nisi nitus it Filio filiatio. Spiritus autem Sanetus ab utroque proeedit. t seeundum ou Spiritui Saneto tribuitur proe essio, atri vero et Filio communis spiratio quia sei licet ommuniter spirant Spirituin Sanetum Opuse. 19. iu decret. 1.). Similiter . Bonane utura: In divinis sunt duo modi ι3.

0rasilien udi sellieet 0r modum substantia se rotationis . . .

46쪽

40 30 S. Trinitate. Thesis l.

Omnia igo hae piaedi et praedicati lenia Suiit id ipsum quod est illud, de quo praedicillitiir et ita per eoua parationem ad subluetum in 110 Sunt omnia dieiantur transire in subritantiam relatione tamen exe epta, quae eum dupli eoni habeat stomparationem, scillese ad Subieetunt in quo ad terminum ad quem primo Dii transit, ne laeta compositionem sed Sseeundo m0d manet ut sueta distinet tonsem Et hi ne si, quod substantia eontin set unitatem et relatio multipheatori iiii atsem set ideo auent ibi hi duo tantum modi raodi dandidissserenises do quibus talis datur regulit: uno di euntur se- eundum substantiam de uiuibus distuntur, set singillatim otsimul ut Singulariter quae oro secundum relationem aut nori do omnibus di euntur aut si de pluribus pharaliter ut relati, distineti simili S aequales propter retiation0m intrin- 'Se eam. Nomen antoni Trinitatis eoinprehendit utrum qu

14. 1 ih 00logi postserioribus testis sit Petam , , Seiri illud imprimis e0nv0nit, quidquid de S. 4rinitat vol 0gnos tendo capitur vel die0ud a nobis explientur, ad duci sustigia perti-nsere. Nam qualitam Deo ipsi 0r sese. tribuuntur, ne uni communia pers0ni tribus quaedam privatim uuieuique ou- veniunt per qua di Se 'ruuntur ne disersepunt. Primum genus naturam ipsam omple etitur Sivo esSsentia in quam Graeci ODoici et pUm voeant tum ab Solutas et ab omni respeetulit, seras volui assueti 0 0s quas pers0otion se set attributa niorisses distere ut sunt inam sensitas aeter uitiis bonitas, Supientia, iustitia. 0sterius personales, ut Voeant, proprietate ne notaS, qua vulgo notiones appellant. Gra0ei variis utuntur nominibu . . . EiuSm0di sunt proprietates illae quae IKTiκαi dicuntur ι Q, ob vi relativa Latini voeant ex quibu Spersonii Sive hypostusos aut eoustitiiuntur aut serto dignos-

47쪽

Mystelium S. Trinitatis ligna fidei est. 41priae sunt perSona ruin, et seas constituunt, velut est paternit ,

quae personum atri SubSi Stentsem facit. Aliae sunt quae tantummodo designa ut ut dign0Sei uelim pers0nam aliquam,

signare Onsuevserunt. Ita V. g. s. Dionysius caput . de divin. Dona inseribit ..do unita et di Stine in hoologia I tJoannes Damascenus de fide orthod. l. l. c. 10. . de divina unition si distinetioue se notat necnon Antiochus monachus animadvertit . Th0ologia omnis unita est et distineta D0 fide honi. 1. . 'uius distinctionis vo denominatiouis rationem si reddit ipse a Dionysius . Quodeviaque nomen abSolutum ad tota ni deitatem si . . ad tres ei Sonas in Ommuni portinere putaudum est . . . t si etiam in superess0ntialibus th00l0giis distineti 0 quatenus in ipsa unione quaselibet persona impormixta et ue0nsus: SuhSi Stit, et ea, quae Superessentialis processionis Sunt iniser se minime con Vertuntur.

Si istur se nos divina Sermon 3 eoniungere et distinguero satagimus, pr0ud ipsa in Se unita Sunt et distineta L. e. n. 5. et .): et aclymeres in paraphrasi , . Cum de divinis nominibus propositi im Sset Diony Sio loqui divina vero nomina ita Se inbeant ut quasedam e0mmuniter tribus personiis divinis eonveniant quaedum uni tantum ex perS0ni privatim ideire illa quidem nomina qua communiter divinae naturno congruunt, unitum inseribit th00logiam, uno ero euilibet por-Sonae privatim congruunt distinetam. nil se putot illam distinetion sem vel d0 nominationem supp0nere et includere pr0sessionem dogmatis SS Trinitatis prout supra Soeundum inisellectum eatholi eum propositum est. Apposite Curdinati Franaeline , Ex hal eontinuuione natura in tribus distinctis, quod personae rotationibus distine tu se absoluta vero SSentia Sunt unum, a R- tribus d 0etrina do ossontia i attributis bsolutis voeatur theologia uitu th0ol igia nitio uis. Si enim Sola singularitas

48쪽

posset qui doni de theologiu uitatis non pro do theologia unita ut uniti0nis sermo haberi. Porro quoniani relationρου. quibus orsonae singula eon Stituuntur et distinguuntur, ου .imo Sunt propriue in guli S. non utem ommuta soribus; ορ-

trinum do his uti se dixerunt theollagi in distinetum, quae

pra0supponitis iuchidit th00logiam unitain, Si qui deni personase unum uni sero nuturam ita in i ludunt ut non nisi hae unitato suppositu se simul eous id strata intulligi queat earum ori distinetio eoutrarii non minus divisioni Ariauno quani eousu sioni absellianae ' D DHo uno. Prolegomenon IV. n. Ι.). 6 2. D nomine THMuretis. - Antiquorum Seholasti eorum sontentia fuit nomen Trinitatis non Simplieit 3r numerat et ollectivum Sed quasi olleetivum esse utpote quod non modo multitudinisui Suppositorum, sed etiam Ssontiues uni tut0 in directo siguifieet eunt sex adverso nomina Sinipli - iis colli etiva praeter suppositorum aultitudiuem non quideme sentia unitatem vel unitatum Simplieiter, sed solum imitatom quandam ordini alienius vel unitat0m secundum quid signifieoni. Cuius opinioni Magister sententiarum uetor fuisso videtur, eo quod Isidorum putavit Trinitatem explicassis per Dium vitatem, adeo ut tymo speetato Trinitus idquisit a Triunitas. tu sero hase opinio salsa est iusque sexpli- eatio per Magistrum saeta sundamento arset. tenim voca buluit latinum rinitus id om pro sus val0t, e gri Deum id pici idρoquo si euti host notrion ost simplieiter numerale oteollectivum; quar unitat0m naturae directo n0n signiueut vel xhil, set quidem tros qui sunt unus DeuS, 0n vero un-

tenus unum. Sed quatenus praeci S ire Sunt. Consi iuntur. Q ratione loquendi apud latinos graeeosque Putres Sitata. quum his serbis expressit Fulgentius . Ips 3 serus Deus Hr- soni,sorinitas est se in una natura unus est De fido ad ΡΡtrum . . : Henon sex pio sessione fidei Coneilii olet. 11. :, Haec ago saneta Trinit , uno unus et emis Si Deus, ite recedit a numero nec ea pitur a num 'ro. In relatione Pliim perSollarum num serus ei initiir: in divinitati v ser substiuuin, quid num fratum sit non compie honditur. ig hoe

49쪽

Mysterium S. Trinitatis dogma iidei est. 43

Solo luna seritii ius in uni t is uod ni iuvie in sunt et in hocnu in io carent fluod in Se Suiit. Doniquo de tyniologi ea Magisti sexplieatione recte notat Metavius , Ratione caret

oi uni tynion thid voeabuli Trinisus nihilo tu pluit sibilius

St, quum Si dieani humanita est humana unitas benig-uitus bonigna initas bonitas bona unitus L. 3. , De M HMIi ratioue nomi/H m nes tribu, per ι7. κυui Drcle fiereto PMυι. - Supposito iniselige tu eat holi ei, i nysiserit S. rinitatis ut ex symbolis aliisquo fidei oeu ineniis serivatus est, iam opimi inno solvi potest quasestio aliqua logi ea quavi S. Thomas iii Neribit . . lJtrum nomina ses- sontialia pinsedi e sentur ingulariter se tribus sersonis OS. h. p. l. q. 3, . . .). Hasee qua0Stio satis in trieata sest atquρ ad intell0etum exsereondunt idon0a ut uelle putet conSideratis dii hiis luibusdam qua S0lutioni prase inittit: 1. Videtur quod nomina essentialia ut hoc noli uri Deus non praDdicentur singularit 3r se tribus personis, Sed pluraliter. Si eutonim homo signi sientur ut absens humanitat0m, in t ous signifieatur ut absens deitatsem. Sed tros personae sunt ros habsentes doliat0m. Ergo tres porsona sunt tres dii. Et:. 4. Pruse Pren sient hoc nomen Deus signis eat libent findi i tui0ni. ita io nomon perso ua signifieat subsistentem in natura aliqua intulleoluuli Aod die imus tres personas. Eigisi adem ratione diesere possumus tres deos. Potio V. Ionia in corpore eiusdem articuli hiancri ιαε ιη stionis e licationem proponit: Nominum 880ntiali uni qua0dam signi sidunt essentiam substantiu se, quaedam Θro die tivo. quidem quae ubstantiae essentiam igniscant, prae dieantur do tribus personis singulariter tantum, et non pluraliter qua vero adioetivo essentium ignisiesint, praedicanturdo tribus pers0uis in plurali. Cuius ratio est, quia nomina substantiva signifieant aliquid per modum substantiae, o in inavor adiectiva signifieani aliquid per modum aestidentiue quod inhaeret ubi Heio Substantia iitsem Sieut per Se habet oSS0. ita por se hab0 unitato in se inultitudin0m; unde et singularitas se pluralitas no ininis substanti vi attenditur Seeunduim formam si misenta in J0 nodia se n. Λ identia inlatena, rateut

50쪽

44 De S. Trinitate. Ihesis 1.

0- se habe ii iii subiecto ita sex ubi puto Suseipiunt unitate iii vel multitudine ni se ideo in dioetivis attonditur singularitaso pluralitas Seeundia in Supp0Situ In reaturi nutem non inv0nitur una forma in pluribus suppositis nisi unitate ordinis ut 0rma in utitudinis ordinatae. Undo nomina signifieantia taloni forinam si sint substantiva praedi eantur de pluribus in singulari, non auteni si sint ad loetiva dicimus Quini, quod multi homine sunt eois segium vel exseret tus aut populus diei mii ininen, quod plures ioni lites sunt ollegiati. In divinis uisem ossentia divitia signifieatur per modum sormae . . . quae quid Ρni Si inpl0 est et maxime una . . . Unde

ii0minu siguis euntia divinam essentiam substantive iugulAriter et non pluraliter de tribus personi praedi eantur. Hase igitur est ratio, quar Sostratum et laturi qui se Ciceronem die imus ti 0 homines; retrom autem et Filium t Spiritum Sanetum non distimus re DHos sed unum oum quin intribus suppositis humana natura sunt tr0s humanitates in tribu autem sei soni S S una divina SSentia. Ea vero, quae signifieant essentiam diuetive, praedientitur pluralit0r se tribu propter pluralitatem Suppositorum. Dicimus uim tres

existentes vel tr0s sapi sentes aut re u0terno se in ereatos et immensos. Si dieetivo Sumant iii . Si vero Substitutive Sumantur diei mu unum inerentum immon Sum, et uternum,

ut Athanasius diei in symb0l si dei. Ad argument ιι et ero Bupra Pelatia respondet , ad primum erg0 distendum quod ii eo Deus signi sidet absentem deitat0m, Si tamen alius m0du signifieandi. Nam Deus dieitur Substitutive Sed habens d0itatem dieitur adiuetivμ. Unii lieet tres si ut hab0ntes dei

intem, non tu uten SHquitur, quod ti0 sitit dii et . ad quai tum dicendum quod orna Signi neu tu per hoc nomen Per- Aona non est QSSentin Vel latura, Sed personalitas. Und0 eum Sint tro personalitates, id si tre per8onat se proprie uites in Puti se in Filio et Spiritu aueto non Singularit r. 80 plurali lor pru0dientur de tribus. Inmvsero hu0e S. Thomae Oxplieuti qua isti otii s0lvolida respondet ne veri est; sed con- Siderutis diu si Sorum ii 0 mi inim Signi sientione adsignifieatione. in Odo Siguis eundi P0mpli riduiti solentinis,sse vidi tur. Itaque:

SEARCH

MENU NAVIGATION