De sanctissima Trinitate : summa praelectionum

571쪽

De cognitione S. Trinitatis naturali. 565

Demonstratio. l. p. S. Trinἰtatis dogma rationem habet mysterii stricte dicti. I. Probatur ex s. Acristu 'a. - Ηue sp0etiit atque G. breviter ade0m0 dari pot0st tota demonstrati0 qua in traetatudo vera seligi0ne. Th. 15. n. 18. S. 4 1. C0r. 2, 1. S.;Matth. 11. 25. 26. J0an. 1, 18. Sisensum est in revelatione mysteria triete di et e0ntineri I Cor. 2 I. s. - Nimirum p08t0lus loe eitat0 haec seeundum ordinem x80quitur Primo v. . . . dupli dem sapientiam vel c0gniti0nem di sesernit naturalem alteram alteram vero Supsernaturalem sellicet hae sest valde sublimis n0n si hujus saeculi, sed a Deo originem dueit, per rati0 nos divinitus revelatas prostedit, absc0ndita est et in pysteri p0Sita humana rati0ni naturaliter impervia nobis autem per Deum eo minuui data. Quibus d 0tibus e0nsidoratis jam manifestum si ab p08t0l tamquam objectum sublimis illius scientia veritates sex hiberi, uno naturalem ogniti0num ab80lut sexcedunt. - Secundo v. 9. 0Xpressius arundem veritatum mnem Sive per xperientiam ive per testim0nium humanum sive per eogitationem mentis neeepiam n0titiam imp0ssibilem stelarat; quare eum alii nulli sontus naturalis cogniti0ni sup0rsint, arundem seritatum sup0rnaturalitas insta ut 0r et sine adissim ineuleatur. - Tertio v. 1 l. rationem ignorantiae humana respeetu harum veritatum explicans Ap0stolus declarat s0lum Spiritum Sanetum est veritates naturalit0r 0gn0sesere, quia 80lus ip0 te Dei Spiritus pr0funda Dei serutatur i. . 0ntempland penetrat. Quare veritatum ordin0m adstruit, eujus e0gniti non s0lum h0 minis sed innisereaturae vires naturales tam longe exesedit, ut nulla reatura nisi per supernaturalem revelationem ad eum pervenire possit.

Quarto v. 2-15. denique Ap0st0lus de elarat, n0s 0nnis: psi Spiritum qui x 00 est, illas aesti p0r et quadan tenus intelliger veritat0s, utp0te qua ab Se0ndita sint in pr0 fundis Ddi id00que rati0ni suis viribus stlietae Stultae appareant. Quibus satis manifestum ust, illas de quibus post0lus β. agit, veritates rationem maturalem omnem cita sexdedere, it

572쪽

566 De S. Trinitate. Thesis 20.

9. Jami sero ic mentes ali 0st0li in iis myst0riis e0ui ineri primarium dogma S. Trinitatis dubium esse sequit. Dii 0etqquid om t xplieit Ap0Stolus eo usii serui se vid0tiar myst0ria inesti nationis ut redemptionis ha00 autem prim l0e Christum Do Filium; seeundam S. Trinitatis per80nstrum Sp0 et antid00qu040 mysterium implieit saltem eontinentis inv0lvunt. Et pr0s0 et ad profunda Dei, qua in or 0 minis nonas donii serunt, quae S0lus erutatiar Spiritus Dei qua stulta apparo ut 0mini animali, nihil magis ori inset quam immanente proe sessione et relati0neS quibus pers0na divinae distinguuntur set 0ristituuntur. Ergo x doetrina Ap 0st 0li dogma S. Trinitatis rati0nem habet mysterii stri et dieti. 10. 2 Cous, matur eae verbis Christi apud Matth. i. 25, 26. Christus uim ibi dire et agit se cogniti0u per80-

vulis i. 0 humilibus per se velati0u0m Sapi0ntibus aulom et pr identibus i. . superbis eandem denegari. Itaque quamvis humilitas tamquam eonditio exhibeatur sin qua ad 0gniti0nem illius uritatis perveniri n0n possit medium tamen

uni eum quo qui ad 0gniti0nem illam pervenire p0ssit. 80la assigna filio se volatio divina. II. I Confirmatur item eae Ioanne l. 8. - Verbis nimillis: Deum nemo vidit unquam Unigenitus qui est n inus tris, ipse enarravit, evangelisto d0etrinam suam d0 00V rb eo ne ludit quae eontrum S at suo sedulla dogmatisSS. Trinitatis. S. Joann0s igitur testatur hane veritat0m naturali 0r imp0rvium Ase inni intelleetui ei sento ut p0te quae si lis Hrs0nis qua ' in sinu Dei sunt naturulit 'r pateat.

573쪽

De cogit itioile S. Triti itatis naturali. 56 T. 2. Ex S. Patrum uocis lucre. Ja in indu ab X0i illis 12. 0eelesia v0 1h00l0gia, ehristiana p0r totam antiquitat semetiristiana iii utribias set 0etoribus delesia Semper in eo m-peri erat. 0o ma S. Trinitatis natural0m saeuitatem int0lleolus humani imo iij iis vis int0ll0etus er0ati prorstis excedere. Quod imprimis trahi festum est eae multis et praeclari eorum disputatio uibus, quibus contra haereticos fidem Trinitatis

negantes et impugnautes nominatim sonarchia nos et unomia u0s dogma catholicum egregie indicarunt Illi enim M0uare hiani. 0n aliam ration sim leganda unitati perS0na ruin

nihil sane mirandum restat imo vero pr0babile et eouv0nion se8Se apparet, qu0d revelati plura de divinitato ei sed seu dupr0p0nat, ullo rationem naturalem pr0rSUS ex dedant, vj si tamen cum eadem pugnent. Intor hae autem mysteria trinitatem pers0narum in unitate natura eminere atque primum l0 cum sensere iidem Patres ρ distrarunt. Quapr0pter h0 d0gman0n seeundum plastita phil080phien serutandum t examinan-

574쪽

568 D SS. Trinitate. Thesis 20.

eo si firmatio. 11. Verum pecimini causa e ressa quaedam adjicere te

uud intelligitur sit distinguitur hyp0stas et n0n dirimitur Subieel sse natura).' Orat eate eli. e. 3.). Item Epiphanius -D0us ingenitus, ut ex ips genitus, et Spiritu Sauctus pr0

575쪽

De cognitione S. Trinitatis naturali. 569t0rv0lant enim sit sedunt milia si quidem int0lledius x iis ad Trinitatum e0gu0seqndam velit pr0eed 0r0 0 pr rati0einiis totam ausam relinquunt verb0 oetrinali in divina Seriptura qu0 dicitur nemo no sit Filium nisi Pater, neque Patrem nisi Filius, et cui reuelane Dit. Revelat autem se Spiritum Sanetum nou iis, qui syllogismis intelligere v0lunt 80 sincere et periiset tu ipsum ered sentibus '' Η'aser. 6. ad caput T. 0tii). - Similit0r Cyrillus Aleae. . Disie illima res est, Hermia, et pr0p0m0dum inextricabilis, e vel disertissimo

s sermo de De sit. P0suit natura n0mina Patrem Filium, Spiritum Sanetum. Extra signifieantiam Serm0nis St, extra s0 usus intentionsem quidquid ultra quaeritiar: 0n nuntiatur non attingitur, n0n tenetur. 0rb0rum Significantiam rei ipSiu natura eo usumit, sensu e0nt0mplati0nem imperspista

576쪽

ab S0lut ex deder0. Audiatur imprimis . Thomas: Qui pr0bar nititur trinitat0m per80narum nuturali ratione sid0i duplieiter der0gat. Prim quidem quantum ad dignitatem ipsius fidei qua se si ut sit de rebus invisibilibus qua rationem humanam ex dedunt unde Ap0st0lus diei ad Hebra00s11 Q. , qu0d fides est de nou apparentibus; et idem 'p0-

577쪽

De cognitione S. Trinitatis naturali. 571st0lus dieit 1. 0r. 2 6. Sapientiam loquimur inter per

fectos, sapientiam vero si hujus aeculi, eque principum

hujus saeculi sed loquimur Dei sapientiam in myaterio, quae ab8condita est. Sedundo quantuni ad utilitatem trah0ndi ali0s ad dem. Cum enim aliquis ad probandum idem indueitrati0 ne qΠne 0n Sunt cogent μου dedit in irrisionem insid0lium Credunt enim qu0d hujusm0diciali 0nibus innitamur et pr0pter eas redamus. Qua igitur dei sunt, n0n sunt tentanda pr0bari visi ser uet0ritates his qui an 'toritatos suseipiunt apud alios ver sui si ei dessenii re non essu impossibile qu0dpi a die a fides.' S. th q. p. q. 32. a. l. 3.

nee pluralitatem, nisi hab0rent aliquom habitum fidei sic ut habent aliqui haer0tiei. Und qui dicunt liniae trinitat0m aut l0e uti sunt non ut selligentes ut sidus radi illustrali. In l.

578쪽

572 De S. Trinitate. Thesis 20.

19 a. Ex eclarationimus assisterii authentici.

579쪽

De 0gnitione S. Trinitatis naturali. 23

voritatum revelatarum summa sit atque rati0ni humanae maxime abseondita atque ardua.

reprobavit: Et re an vera, Nu0d 0n sine paterni animin0stri d0lore Signifieamus, neque pavea neque levia in Om-m0m0ratis libris se periuntur. quae tum verbis tum rebus aeat hos ea stritat n0n minimum di Seedunt Qv quidem numer ea praesertim ensentur, quae auctor tuetur et affirmat

de augustissima Trinitate ..., de habitu phil080phiae e the0l0giae scientia ae dei Nequ0 enim satis int0llexit phil080phiae esse, in iis, quae ad siligionum pertinent, non dominari, sed ustillari, n0 Draeseribere quid credendum sit, sed rationabili bsequio ampl0eti neque altitudinem serutari mysteriorum Dei, sed illam pie humiliterque revereri. Br0v ad 0 seop. Wralistav. d. 30. Mart. 1857. es. Brev ad Cardin. are hi sepis d. 0l0 n. d. b. Iun. 1857. 0en0n pist0l ad arehie

ti stea fieri estiserae; si enim ipsa negatur, d0etrina th0080 si ea pura rationis 110 m0d incompleta maneret, sed etiam omni ex parte absurditatibus Ieatens anni hilaretur. Denique

etiam Concilium provinciale Coloniense ann 1860 habitum atque Pi IX appr0batum superrati0nalitatem Ἐ0gmatisSS. Trinitatis dedi arat et inculeat: Augustissimum hoc ri-

580쪽

574 6 S. Trinitate. Thesis 20.

nitatis mysteri una. tiam vis S Patres delusi neque Doet0res similitudinibus ad fid0lium ruditio non illustrui se piasti sint, tamen ii quasi r ineffabile set incompreh0nsibit sesse pr0elamant. Et jur qui dona m0rit0. Etenim eum si invisibilia per a qua saeta sunt, intell0et 00ns pie iantur, erebus reatis ad personarum Trinitatum pertingsendum n0bis esset. Id autem fieri nequit, eum eius ille qu0 Deu erea

11000880 8t, Se eundum quod est mnium entium pringi pium ...

Virtus aut0m reativa Dei est e0mmunis t0ti Trinitati; unde

pertinet ad unitatem essentiae non ad distineti0nsem perS0narum. Per rationem igitur natural0m 0gn0sei 0ssunt de De 0st, qua pertinent ad unitatem essentiae, non autem ea, qua pertinent ad disti ueti0n0m 0rS0naraim.' S. h. l. p. q. 32. . . . ii ad argumentum Sane 80lidum, ut plene perspiciatur, pavea quaedam addHr juvat: 22. mirunt primo, rurgumentum sic eformari pot08t. Ut manifestum si ex traetatu de De uno ad 0gn08cenda perseeli 0 ne singulas divinas eo pervenim HS qu0d De tamquam prim priueipi 0mnium rerum atque enti Se nane perlaeti0nes reuturarum sive minenter Sive 0rna aliter est non unimam perfla eti0neni puram p0S8ibilem Sunam et insuit gradu 0uv0nir intelligimus. Ut igitur est via ad 0gn0seendam Trinitat0m perveniamus, x 0la rati0ne int0lligendum laret tum trinam subsistentistin in unitate naturae necn0n alteram et alteram immanent0m et sub Stant in lem