장음표시 사용
81쪽
se fui 'Uti m. Aures ruini aperie S doctri nam iii Base ore uarii hauri In quo sensu etia, in inpossibile omiuem cum illa pocatioue non consen- mei, si 'eprctis dicio tamenti quia illa suppositio jub j a formalitate non es suppositio antecedens sim pliciteti, sed consequens quia supponit uistin libertatisfuturuin eisin auxilio simultaneo licet locatioco ru etiam ut conem proe latrans uxu ligeriai sitro iit iure ipsa datur , non tamen praeceditulltim ut futurum, imosupponit illum in praescientia praesentem,
ex hac parte est supposiitio concomitans, ex qua O- msequitur necessitas consequens, quae Iibertatem, quam supponit, non aufert. Vide in Suatio quid ille sentiat uter melius sentiat Tu an Ego. Et ab hoc uno Author disce omnes Idem tradit
Jam vero Iliona istae admissa illa sua Praedeterminatione Antecedente, qu ecunque illa tandem sit c nam id non est hujus loci ncccssitatem antecedentem Omnino ex chidunt quod sciant per eam auferri libertatem , distinguuntque duos sensus compositum S divisum apte excogitatos adversus illam necessitatem aiuntque in sensu diviso cum illa Praedeterminatione are potentiana ad utrarique partem, sive contrarieratis,sive contradictionis, pro naturari conditione actuum, quae ad libertatem satis sit i At vero in sensu composito fatentur amitti illam potestatem ad utrunque; salva tamen libertate,quod illa sit necessitas Consequens,
aqua nihil timent libertati Et hac disi inctione se
82쪽
muniunt adversus argumenta eorum,qui iis obiiciunt antecedentem nece talem. Ac ne de mea Fide dubites , etsi idoneus testis sim volo Authores producere ex eadem schola praecipuos, qui fidem milii apud te concilient. Hi sim Medina
I. a. q. O. a. . Banne ZI. P. q. q. a. I S. dub. I. concl. 3. dub se Sc q. p. a. g. - .&q. 23. a. g.&3. in a. a. q. I. a. i. docum. 3. Auila in opus c. c. g. et Ii et T. CabeZudori. P. q. a. a. s. q. . ad 8.&II. Didacu Alvare super Isaiam c. Io . . l. i. de Auxit. q. s. d. 8 . Petrus Ledes a Tracit de Auxi Lia. i. s. seq. Zumel. I. P. q. I . a. 13. q. p. a. 8.&q. q. a. i. &l. a. q. . a. 3. d. s.&in opus c. Tomo I. d. i. concl. 3. Cabrera g. p. q. 8. a. q. latissime N. 62. a. I. d. 8.&alii complures cum Patribu Excalceatis in suo Cursit Theologico ad i p. Idem te docebunt Patre Societatis adducti,dum eorum solutionem impugnant. Vide quanti momenti sit ista quaestio,in qua tu tam inepte ac futiliter versaris: homnino tollis eamdi bertatem , quam omnes conantur sustinere imo vis, ut in neutrassententia sit locus libertati, eum utraque velit excludere necessitatem Sane si tua ratiocinatio vera est nec nisi illo modo quem statuis,delibertate ac necessit: te Philosophari posti mus, de medio tollitur omnis contingentia, Ni bertas i sola necessitas dominatur. Nain si res semper sumuntur in sensu compositos reduplica tivo, uti de Gratia ratioci laxi F icax ut Essieuk,
Escax ut is, nec est locu Veii sui Diviso in bla
83쪽
est necessitas Consequens, e hac est metienda libertas&contingentia , nihil est in rerum natur, nisi necesiarium. Atque adeo omnia Fato aguntur,ut Priscillianistae,& Manichaei olim hodie Lutherant,et Calviniani affrinant. Sed tu adduciis infelicius, quoniam illi ex antecedente vi,&necessitate Fatum astruxeiunt, tu e consequente inducis, implicaris in adjectis vis enim , libertatem tollere eo per quod illa non tollitur, id est
De me, ut libet sentias, qui enim tam male de aliis judicet, eum de me bene sentire nolim. Idassirmo, me, Augustiniana Efficacia inducta, quae major est illa congrua minor illa Praedeterminante, uti in Cortina mea exposui, omnem necessitatis Antecedentis suspicionem removisse , consequentem, quae impertinens est, ad quaestionem cum Thominia,&Jesultis Patribus neglexisse, quod ea non laedat, nedum auferat libertatem. Nec tumetinum hac ratione impugnas sed omnes prorsus Theologos impugnas nemo est enim quin dicat modo Catholicus sit, Gratiam Efficacem non auferre libertatem. Jam quod ultimo ais Haereticis diceret' luntatem resistereposse Gratii efficaci,ut tali , quandi est talis Utcunque vera sit Censura non vides adsensum compositum pertinere, Si non simpliciter,
sed reduplicative sumi. Oeae ut meae pranquo sensit etiam Homiamus hi talis eli Albus: Propolitio necessaria est Moneo tamen te ne
84쪽
eadem ratio sit de utraque Propositione: nam duae hic sunt propositiones. Una, Voluiuas resisere potes Graii e scaci,ut tala in i potes refuere Geotiari, Mo Estea est si in putas nihil inter utranque intercite, cum multum intersit. Nam illa prima in voluit omnino reduplicationcm uim dcbet in sensu mores non potes negarii quia unius, tantum capax es sensus compositi, Reduplicativi. At vero secunda adhuc non includit reduplicationem, nec excludit sensum divisum : nam illud quando significat tempus quo Gratia Essicax est, connotat actionem in ea differentia temporis. Cum vel tempus duo admittat instantia,potest considerari illa Gratia ina stuprimo Win eiu secundo in primo verum est dicere iuxta sensum divisum quod resisti possi Gratiae E Ocaci, imo ita dicendum est. Cum simpliciter verum sit illam Gratiam ad iactiim libe rum concurreres actum illum cum e Gratia lici itum absolute liberum esse. Nesciolanist,s subtilitates ingenii tuum ferat, sed opus est iis uti, iis clasquid intersit inter utranque, Futilitatem; et subtilio ratem, non quod ego subtilis sim, sed quodipta te quivis opinor, subtilis , ideri Postri Itaque absolute ac simpliciter dicendum testici, uti a Cycaei, potesi resisti.
Venio ad tuam expositi Osscssa' l j . . t is iAis hune esse senium Cath unis Geth araxes talis , ut autequomstiescurum hoc vice sis
85쪽
ivtegraeirerum possit, hoe es dum adhue In p.
caci ad efficacem Per quid auteni fiat Essica non dicis An per entitatem intrinsecant, an per effectum Utrum libet autem dicas, non recte dixeris. Nam quo modo potest componi Gratia ex De scaci afficaci tui ta tuam doctrinam Sect . . nempe ues cacem mero esse ita imbi pejus eli. Et Eicacem vero esse,qua mihi uelius rursum est quae duae rationes PCori si melioris nescio quomodo meandem rem quadrenis Praeterca ibidem docuisti vocem Gratia esi aequivocii, Si non conveniret Proprie nisi Efficaci : Nunc autem doces Inesticaceminatiani ficta completam, integram secundum Eicaciam, ceu Essica si maiore intensior.sa autem ratione tibimet ipse contradicis. Nam si Incisca est Gratia remisia est vera,' propria Gratia: quemadmodum Calor remissus est, re ac proprie Calor. Probas hanc Propositionem: Gratiae Ineris caci
potes resilii. Exigo amplius. Nam id est Parum. lino omnes Theologi addunt best ijstitur Itaque cjune dicis, inepte dicis : nam
cui resisto,de eo sit pervacaneum est astar mare posse, sestere. Disce hinc de Gratia Incssicaci verumeti pronuntiare Cui resilii fur. ic Gratia aut cinx caci, non resisIitur; fedpoteli rei siti otiod si prae- oculis habere istam distinctione Actus Jotentiae rem sane ac tangeres: utriusq; Gratiae discrimen
86쪽
teneres, nec uti Andabata,meeu hoste oculato impar confligeres. Inspice illam, concedes Gratiae Inefficaci Resii Fi quidem tuu Eflicaci non aditu res ii, sed posse res ii Hac ratione jungemus In mutua foedera dextras , tua permagni interestri nam non me solum Ada Pontifice discrepabis definiente Errorem esse dicere : Gratiam talem es cui non possit res ii In quem tu omnino laberis, retenta illa acceptione Gratiae pro Esteae 8 expositione quod Efficax ssemper sumatur ut Essicax, quo sensu negas pos ei resisti, atque adeo Papae contradicib, qui assirmat Gratiae absolute poste resisti. Atqui tu Gratiam ita absolute nominatam ex tua doctri, na Sect g. intelligis Gratiam Efficacem. Huic quod semper includit enectum negas omnino posiste resisti. Ergo Gratiae de qua te Authore, loquitur Pontifex , cui assirmat pos resilii, tu negas possie resisti Proinde que Pontifici contradi
87쪽
SIqua est unquam a me accurate, Si nitide tractata quaestio, ea sane luit, quae petit: Utrum Christus Oxioinodo pro omnibus mortuus sit, nec quin id praestiterim, qui legat dubitabit Tu eam ad examen tuum revocans, tam obscuram, dissicilemque reddidisti,ut candorem, nitorem que omnem penitus abstuleris. Sed curabo detergere,&Fuligine detracta nitori suo re
stituere. ri a Rursum Cramben iteras tuam. Praecidis Con
ceptus a vocibus. Ego accepi in scholis humanum esse vocibus conceptiones mentis e primere ad idunt uoces institutas Tu sensus a vocibus se, parasita infelici uti humanus. Ais: tibi de tententia primum diccndum, post modum e recto vo cum usu. Agis Praepostere,nam voces, ut signa primuinspiciunda, te inde sensa Cuni praesertim rectum usum vocum antea debuisse, inquirere, ut de recto sensu constaret. Illud inepte iacis,quod cum quae
88쪽
ras sententia ina, lusus vocum alienos deflectas examinans genera voluntatem Hiens es absolutam Sc condition ames seu sticacem, inefficacem.
I einde illud absurde notas: Clarisium mori pro ,
quare lintum sΠare, acri esse propter merita Passionis suae hoesieri, vel ora Disse interposita obtectatione mortis suae iit lat. De divisione voluntatum infra commodius Nunc observatio expendenda Servabas de Coelo Palinurus, cum ita somniabas. Itaque mori Christum sonat: velles orare. Igitur ratione conversionis: orare velle sonat mori Christum. Ergo Christus cum volebat,in oriebatur, reum orabat. At in ventre matris Virgineo voluit oravit igitur mortuus est in utero matris, mortuus antequam natus Et cum Christus semel juxta Paulum mortuus sit, juxta Bla colum saepe mortuus
est. Apagesis cum istis tuis ineptiis. Itane tu voces adulteras' nihil integrum plane , castumque relinquis. Cum dicinatis mori Chrsum intelligimus Pati Christum mortem : Cum dicimus, velle, Sc orasse, intelligimus a stum volendis precandi. Cum quaerimus Au, mori voluerit, quomodo, Se pro quibus 8 Noluerit mori orare. Propositum ejus quaerimus, inmentem Orientis orantis tanquam argumcnta, unde Probetur quomodo
pro quibus mortuus sit. Ut tibi dem Chrisi, is
mori idem sonare,ac esse mori, nam is sane sensus
constare potest dare tamen illud non possum Christum mori, et orasse perinde est e. Potuit enim orare pro certis quibusdam donis, puta Fide et
89쪽
Gratia temporali, quae Reprobis Fidelibus concederentur,unde te Author potuit orare pro non Praedestinatis, pro quibus te author mortuus non est Amas, opinor, acuta , ego acutus non sum, sed adipalis tamen esse nolo. An erit Acumen , si tibi ostendam mortui Christu ne illa quidem ratione quavis, sumiq aut conjungi cum velles Excogitavi igitur quo acutus videri contra te posuem. Finge Christum cum moriebatur velle tantum mori pro veritate, vel Amore Patris sui nullo alio sibi proposito fine, adeo ut ne de salute quidem hominum cogitaret. Potuit ne aeternus Pater uti illa morte Fili ad Redemptionem generis humani, necne bon negabis. At tunc ego. Ecce an Christus Redemptor est generis humani, mortuus progenere humano non sua, sed Patris voluntate: nec erraret qui diceret eum esse hominum Redemptore mortuum Q pro omnibus, si de eo non cogitasset,nec id actu voluisset satis .esset quod ipse vere moreretur,ia a Patre mors ejus ad eum finem relata fuisset. Nec enim credo brahamiιincumDCo jubente Isaacum Fili uiuum sacrificare decrevit cuncta ea bona praevidit, quae inde futura erant, nec tamenta non Abraham tanquam Authori ob illud sacrificium accepto ferenda sunt. Itaque etsi Christus voluntate sua mortem pro hominibus non statuisset perferre posset absolute Pater eam Redeptioni applicare,ut ille re pro omnibus mortem pateretur,
nec ad id necesse esset mori velle pro iis, quibus saluti
Pergamus ad solidiora. me voluntate Christii synce
90쪽
syncerissime,li aptissime sum,opinor, locutus
quoniam ita vis, eodem redeo Ais volitionum genera esse duo. Absolutae resticacis' Conditionatae implicis Inessicacis. Minus bene: primum enim voluntas proprie est quae ita sumitur, non volitio. Deinde videris confundere conditionatam cum simplici, quod si omnino falsum nam simplex voluntas est quaedam actualis compi
centia Aia displicentia objecti in re posita sese aeonditione independens Cujus rei exempla suppeditabit summus Theologus Gabriel VasqueZ in
Sed rem, inquis, videamus Placet. Mortuum Christum pro solis Praedestinatis absoluta voluntate cons an esie assirinas. o. Verum moneo, Aliud es equaerere, Qua volim tale mortuus sit Christus 3 Aliud, An mortuus sit c liri sim aliqua voluntate Interim sustineamus judicium Adaicis, Fidem es Gratiam bona omnium Fidelium opera proficisci a meritis Passionis Chri sit. Eodem verbo uteris cum ulterius assirmas sacrameta,&alia iis ruamenta salutis omnibus parata cesse fructus Morti, Christi. Nec quae voluntas Christ fuerit circa haec bona clare ponis eo Verbo Pro misci contenatus. Tantum is ad sinem Paragraphi Eadem haeest,eminora Boui, sive remota,quatenus non sunt, no applicantue non pertinere ad absolutam toluntalom Chrisii omnes fatentur. Unde deduco te auathorem esiste, haec omnia cum applicantur,ad voluntatem Christi absolutam pertinere. Pudet metu interpretem agere qui unius Augustini eue volo i