장음표시 사용
21쪽
tum divinarum frelaturarum, tum antiquorum scriptorum, interpretantur iuris naturasis mandata. vos diviησι Scripturas, pedum natura decreta , bumano subii erunt ratiocinio. 66.
CAPUT IX. Hobbesii. Cumberlandi , Pusendorfit, Thomasii, Heinnecti, Barbeyraei, UVolsi,
aliονum, abstrahentium a doctrina revelata in exponendo naturae iure, aberratio nes patefiunt. 69.
corrupti humanae naturae mores ex S. Mustino describuntur. Mysterium formidandum vita hominis. Sapientes Etbnicorum, hominum mala Uideruπt, caussam storarunt. svam sint eaeel betero xi Hobbesius, Cumberlandus, Pusendorfius, Thomasius, Barheyracus, V volfius, Helia necius, eeteriqxe, qui Iolo naturae lumine moderari hominum scietatem insipienter se iactant. 72.
Usus rectae rationis in iure naturali e sicando. Duo extrema vitanda. Immana nat ra fundus est in quo Das agit radices naturae ius. Qui veneficas istius soli qualitates ignorant, inepti sunt ad e licanda iuris naturalit dictata . Heterodoxi Hobbosius, Pulandorfius, Thomasius,VVolfius, He innectus, a reυelata doctrina abstrahentes, soli rectae rationi innixi, eaeeiores Ethnicis sunt , quod medicinam unieam morbo opportunam negfigant. Istorum methodus Pelagianimum, Nyturali iam fovet. Errores ab istis evulgati contra ius naturale. 76.
CAPUT XII. Adversariorum ophismata profligantur. 8a. CAPUT XIII.
ARCAENI suspicio, evr novi beterodoxi serietores Seripturarum usum in Aris naturalis explicatione reiiciant, manifestatur. Iliorum contra ius naturae errores gravissimi. Ineptissime exprobrant Cafuissιs nostris laxas opinio es, cum νυ cra bissimoν errores doceant. Moruis calumnia, quod apud nos Carbolicos lumen rationis fuπmmatur, denuo exploditur. Moniιum ad saperdas quosdam Italas, Grotianos, Pu en ον
De hominis ossiciis, seu de actionibus humanis. CAPUT I.
De DEO Θ HOMINE, quatenus funt iuris naturae principia. s. Thomae doctrina , oua exacta hominis idea νσeνtur, is fundamenta moramatis praeiaciuntur . Eorum quae de origiae entium moralium scribit Samuel P endo ur, examen. 94.
22쪽
nieardua Cumberlandus ad benevo=ηtiam 'gulorum hominum erga alios homine , ad eostensonem propagano stirpi , σή cerebri humani magnitudinem, ad eiusdem is eliηationem ad venerem non limitatam tempori, ad ampliora vasa spermatica Omniastembeai naturales leger. Hi, is alii errores profligantur. aol.
Bby ;isa S Thomae de homine propter Mem operante . Finis, quἱ prineipium evaretisseeum est humanarum actionum, notio, tu partitio . Plures bω de argumento .uaestiunculae. Admonitio ad Pinendor nos, inofanos, minneeianos. ato. Quaest. I. Quid, ir quotuplex sit Dis ἡ on homini agere propteν finem eonveniat ' - - ibid. Quaest. II. Solius ne hominis est propter finem eteres or. Quaest. III. Oseia bumana recipiunt ne a fine speciem, seu bonitatem, ae mali
Quaest. IV. Sit ne aliquis finis ultimus humanae vitae eQuaest. v. Unius hominis valent ne esse plures ultimi fines PQuaest. VI. Vult ne bomo, qus appetit, omπia propter ultimum finem 'Quaest. VII. Sit ne omnium hominum unus ultimur finis Quaest. VIII. Utrum in bre ultimo fine aliae ereaturae conveniant e
CAPUT I v. De benItud ne. quae est verus ultimus Mis bominum. In nulla bono creato, sed in f A Deo sita est. Christiani v vol fit de summo bono propositiones. ibid. CAPUT RDe Glatis voluntariis. Quam praeclare bdee S. Thomas, ceterique Theologi eatbοfici emponunt. Quam ieiune, im erate , is obscure de bis scribant Pufendor s, is Th. minus , ceterique earumdem sectarum. Iro. Quaest. l. Quid si opeium voluntarium st ibid. Ouaest. H. Sublato omui voluntatis actu , est ne voluntaria omissio, advertente ratio-
Quaest. Ul. Potest ne omssio esse voluntaria, quin urgeat praeceptum eQuaest. IV. Quae fini voluntarii eatissae 3 Qi,aest. V. Vim ne volantas pati post iu actibus tum imperatis, tum elicitis PQuant. VI. Au qua fiant ex metu, sint involuntaria Quaest. VII. ut ιι eontractus ex metu initi funt irriti stouaeli. VIII. Duae sunt ex eoneusti en is, sunt ne involuntaria rQuaest. IX. Utrum ignorantia inferat involuntariumst
Dὸ humana libertate. Hae homo ire fui ereatioπe pr.editus fuit, nee eam Wr Originalem euisam am sit. Lut beri, Calviπi, P endoini, Christiani Thomasii, aliorumque γνο resantium errores. G2.1. I. ne retieum Iutheri, Calviri, ἐν Iansendi sestema de libero arbitris in aeternae salutis ne potio.
Christiani Thomasii, Budari, Pa tendor hi, , aliorum tulerauorum de libertate opto nationes. - P. s. III. Haerei DUeniana de Mertare, in tertia propositione eo it Ita et Ad merendum , di
23쪽
demerendum in statu naturae lapsae non requiritur In homine libertas a neeessita. te, sed lassicit libertas a coactione ἰ paucis perstringitur. Istis. IV. Non visi ex Iacteranae, careisianae, is Iassenianae doctrinae θηorantia, Thomsarum do libero arbitrio, ἐν divinis auxiliis distema comparari cum Lutheri . Calυini AeIansenti systemate potestis g. U. Indieatuν P. Antoninus Mactulte ab impsura labis DUenianae', quam muria fumama illi impingit Doctor Sorbonicus D. Honoratus Turnely. . I 68. g. VI. Fallitur, is fallit D. Honoratus Turnely, dum asserit P. MisDulis ad figmentum , ac merum phantasma revocare sestema Iansentanum . In boe absurdum lapsum esse
Doctorem Sorbonicum evincitur. II1.
g. VII. Breves vindiciae P. Ioannis Baptistae GONET ab iniustis censuris D. Honorati TVR-2 EIT. 131. 1. VIII.
Refellitur tertia prostio Ianfensi : ἐγ libertas indifferentiae ad merendum , veI δε- merendum, προ ta Meessitati, seu determinationi ad unum, auctoritate tum faera Scripturae, tum S. Augustini, cui maxime fidunt caevinus , o DUenius, evinei
s. IX. Ex doctrina S. Thomae vera libertatis idea. calvisi, DUenii sopbismata in antecessum praefocata. 1m. g. X. Sola indifferentia eontradictionis ad essentiam sibertatis pertinet. Ns auferatur iudicii indifferentia, voluntas amittere Abertatem nequit. I . s. XI. Ex parte otius obiecti necessitas prosi itur voluntatis . Si Deus imprimere neresstaistem voluntati velit, iudieii indifluerentiam auferat oportet. Motio , quamvis e cacissima, perficit, non minuit liberta em. I97.
Mirabisis actuum humanorum barmonia , ἐν ordo . Quam inepte de bumanis inritidi putent Pusendorfius, Thomasius, Cumberlandus, Heinnectus, Oolfius, ceterique Protestantes. ΣΟΣ
De actuum humanorum moralitate . Vera istius moralitatis notio . Error Samuelis Pusendoifi, moralitatem constituentis in imputat/vitate, castigatur. 2 7. Quaest. I. Sita ne es in libertate, aut denominatione aliqua extrinseca actuum humanorum moraritas ρ ibid.
24쪽
Gua fierὶ ratione potes ut saepe Di bona mixta malis, Oi matv mista bonis ea rar
Actiones humanae, tametsi ex illam indifrentes, rei a tamen . fea in individus; aut bonae semper funt , aut mala . Plurium decentiorum commenta refellan
Quaest. I. Suelait ne babitualir directis operum in Deum , De in honestum smnem II Quae LII. In duabus propositionibus ab Eret a damnatis, is supra relatis , com prehenditur ne opinio de actuum ladisserentia in individuo' III.
Variae iuris aeceptiones. Pro lege Me aecipitur.
De rege in communi. Unde suam repetat originem. Et de' notio , is divi fila. Cur praeter naturalem is humanam, divinam positivam Deus indixerit . Pulendorfit. Cumberlandi, Thomasii, aliorumque gregalium ostema vanum. 233.
Sit ne lex propter eommunitatem, is bonum commune. De eius nectistate, iustitia Mox duratione. 239.
De legis promulgatione . Qualitas promulgationis legis humanae eivilis , Θ eeet aisflicae. Utrum Iusciat quod lex fue eivilis , sive eccloastica promulgetur in Curia P 243 . Quaest. unie. Aliquod ne temporis spatium interfuere debet a die promulgationis. antequam lex obliget e 248.
Sit ne popuIi aeceptatio ad legis sive ecclesiastieae , De eivilis valorem necessaria. Plures quaesiuncutic resori untur , profligatis caramuelis, aliorumque casusarum
Quaest. I. Valet ne Princeps sustremus sua lege iusta, ἐν legitime promulata inviatos subditos cogere ad eam aereptandam e ibid. Quaest. II. An summus Pontifex , is Episcopi possint, non expectato subdiurum consensu, leges ferre eQuaeli. III. Peccant ne subriti legem iustam non aecepto οδQuaest. IV. lex reiecta a populo in malida fiat '
25쪽
demerendum In statu naturae lapsae non requiritur In homine Iibertas a nectista. te, sed sufficit libertas a coacti0ae z pauci1 perstringitur. 1 ms. IR On 10si eae Lutheranae, cininianae, ἐθη DUentans doctrinae ignorantia, Tbοmsdrum de libera arbitrio, ἐν divinis auxiliis sestema comparari cum Lutheri , Calvini, &Iansenti systemate potest. ' I64. g. v. Undieatur P. Antoninus Massoulie ab i sura tabis DUeniaη quam iniuria fumama illi impingit Doctον Sorbonicus D. Honoratus Turnely. . 168. g. VI. Ilitur, is fallit D. Honoratus Turnely, dum serit P. MasDulie ad figmentum , ae merum phantasma revocare sestema Iansnianum . In boe absurdum lapsum esse Doctorem Sorbonicum evincitur. II1.
g. VILBretes vindiciae P. Ioannis Baptistae GONET ab iniustis censuris D. Honorati TVR-HELT. ID. g. VIII.
Refellitur tertia propositis Ianfensi : is, fibertas indifferentiae ad merendum , veI δε- merendum, opposita necessitati, seu determinationi ad unum, auctoritate tum sacrae Scriptura, tum S. Augustini, cui maxime fiunt caevinus , ἐν Ianferius, evinen
g. IX. Ex doctrina S. Thomae vera libertatis idea. camini, ἐν Iunonii sopbismata in antecessum praefocata. m. g. X. Sola indifferentia eontradictionis ad essentiam mertatis pertinet. Nisi auferatur iudicii indifferentia, voluntas amittere Iibertatem nequit. Is L XL Ex parte setius obiecti necessitas pro eiscitur voluntatis . Si Deus imprimere neetistatem moluntati velit, iudieii indifferentiam auferat oportet. Motio , quamvis e cacissima, perficit, non minuit liberta em. I97.
Mirabilis actuum humanorum barmonia , ἐν ordo . Quam inepte de humanis ossetis disputent Pusendorfius, Thomasius, Cumberlandus, Heinnectus, Vvolfius, ceterique Protestantes. Σ
De actuum humanorum moralitate . Vera istius mora Italis notio . Error Samuelis Pusendorfit, moνalitatem eonstituentis in impuratιUitate, castigatur. 2OP. Quaest. I. Sita ne es in libertate, aut denominaιione aliqua extrinseca iactuum Fumanorum morahias e ibid.
26쪽
Qua fieri ratione potes ut saepe Di bona mixta malis, im malu mista bonis fletis:
tactiones humanae, tametsi ex obiecto indifferentes, rei a tamen , fea is individuo; aut bonae semper sunt , aut mata . Plurium decentiorum commenta refel
QuaesL L Sineis ne babitualis directio verum in Deum , fue in honestum sm
II. In duabus propositionibus ab Ecelsa damnatis, is supra relatis , comprehenditur ae opinio de actatim indifferentia in iadividuo' III.
Variae iuras Meeptiones. Pro lege hic aecipitur.
De rege is communi. Unde suam repetat originem. Et rite notio , or divi . cur praeter naturalem cui humanam, divinam positivam Deus indixerit . Putendorfit. CumberIandi, Thomasii, aliorumque gregalium Mema vanum. a33.
Sit ne lex propter communitatem, or bonum commune. De eius Meesstate, iustitia: is, duratione. 239.
De legis promulgatione . Qualitas promulgationis legis humana ervilis, eeel aiasicae . Utrum juficiat quod lex sue eivilis , sive eccJoasica promuletur in Cais Via e 243. Quaest. unici Aliquod ne temporis spatium interfuere debet a die promulgationis, antequam lax obliget Z 248.
CAPUT RSit ne populi areeptatio ad legis sive ecclesiasticae , sive eivilis valorem necessaria. Plures quaestiunculae resolvuntur , profligatis caramuelis, aliorumque Casusarum laxis opinationibus. 2 o. Quaest. I. Valet ne Princeps supremus sua lege iusta, ἐν legitime promulgata inviatos subditos cogere ad eam aereptandam e ibid. Quaest. II. An summus Pontifex , cy uscopi possint, non expectato subditorum consensu, leges ferre e - - - 2 l. Quaest. III. Peccant ne subriti legem iustam non aeceptandost aset. Quaest. IV. An lex reiecta a populo invalida fiat e ibid.
27쪽
Quaest. V. Licite ne subditi possunt σή legislatorem appellare , ut legem a se iugo latam abroget e ibid. Quaest. VI. Tempore interposita supplicationis tenentur ne subditi legem serva re pQuaesLVIL Quid, fi Princeps non instet , nee reproducat legem a subditis reiectam' ibui
Quaest. unic. An D in Deo: is quid sit aeterna lex ' ibi
De lege naturassi promiseua, a lege naturati rationis distincta. corriguntur aberrationes Grotii, Pusendorfit, is aliorum. 2
De naturali lege rationis homini propria . Lutberanorum Thomas , Tufendorf, aliorumque absur a commenta. - 237.
Homo exlex natura sua repugnat . Bonitas, is turpitudo ante omnem legem insunt octionibus. Errores Hobbesii, Hostandri, Seldent, Pulandorfit, aliorumque Lutbe-τonorum, auctoritate M. Tullii Cieeronis refelluntur. 261.
b. Thomas in antecessum errores Hobbsi , P endorsi , aliorumque labefactavit iaDTictis argumentis evincit honestatem, in turpitudinem actionibus inesse ante omnem legem c . b.
Fundamentalis ne, an formalis dicenda est bonsas, vel malitur quae antecedenter ad legem actionibus haeret e a P.
Luis naturisis pictura. In quo sita vera illius notio sit , ex doctrina S. Thomae exinplicatur. 273.
QVAE prscepta eontineantur in lege naturali. Num omΠia Decalogi mandata includan
De iuris naturae immutabilitate , abrogatione , is dispensatione . Variae quaesiuneata dirimuntur Quaest. L Lex naturalis quantum ad principia universalia est ne seipsa immutarisi omnino ἐν invariabilis tam in commvni, quam in particulara . . Quaest. II. Lex naturalis quantum ad. praccepta mundoma est ης simiater in D ipse immutabilis P . .ec , c a A L ' LQuaest. III. Est ne potestas aliqua humana, sive cimi , De ecclesiastica, quae ab ob-Drvatione legis naturalis dioensere, μ δελος hominea queat f . DIV. Potest ne Deus sua abstula potestate dispensare in aliquibus rurra naturae praeceptis e Quaest. V. Locum ne in lege naturali habeat epustia f
De iure gentium disincto a iure naturali. Errores Hobbesii Pusendorsi, Heinneeii, aliorumque explodun μη Dit
28쪽
De lege positiva divina vetere, di nova. PR AE LOQUIUM. 293 CAPUT L
Lρω M.faica bona, a Deo lata soli populo Iudaeo . Eius finis, praecepta , is abrogatio. ibid. CAPUT II. De lege nova a Christo instituta. Eiusdem praerepta , a Mossaica discrimen, is diuturnitas. Errores Lutberi, Caluini, di Hobbsi. Da
DISSERTATIO IV. De iure positivo humano publico , & privato , seu de lege
Legum humanarum fundamentum hominum scietas . Obiter de Deietate conIugali , paterna , herili , domesica , is civica . Institutio civitatum legum necespuatem infert. Samuelis Pulandorfit, is Christiani Thomasii commenta refelluntur. ἔ2O.
De maiestate, seu fumma potestate civili. Eiusdem origo, is praeaogativae . Errores Vitriarii , Thomasi , Pulandorsit, ceterorumque Protolantium obiter refellun
De iure civili pubfico, is privato . Iurispubfieistae Protestantes turpiter confunduntius eiviis furemum cum facro . In examen praecipue vocatur doctrina quam tradit Samuel Pus endorfius in libello inscripto , De habitu religionis christianae ad vitam civilem. P. F. LOrigo iuris ovilis, eiusdemque acceptioπes variae. Discrimen ius publieum inter privatum . Inepte iactabundi gloriantur Scriptores Lutherici , se e tenebris in A. eem eduxisse ius publicum. 3 7 . 1. II. Iurispublicistae Protestantes, Grotius, Goldamis, Puseneorsus , Coringius , ceterique eiusdem sectae , ius fuerum eum eluiasi permiscentes , Rerum ublicarum regimira perturbarunt. nnulia effata ex libello Pusentorsi de habitu religionis chri-ilianae ad vitam civilem Glibantur. 332. Tom. n. b iij f. l. I.
29쪽
F. III. v Mestatis in saera distincta netis. Turpiter errant Doctores Iatheriri, qui iure naturali, ter divino convenire Triηcipibus hanc potestatem effutiunt . Nonnuna praemittuntur adversus Hugonem Grotium. f. IV. Tuviter errat Pulandorfius eum suis P ex divino antiqui foederis iure inferens δε- premis potestatibus convenire ius in farra. g. V. crassus errat Pusendorsus eum ceteris Luibericis , dum vi novi testamenti fummas potestates iure potiri in sacra contendit. g. VI. Errores Pusendorfit, tribuentis summis potestatibus ius in sacra , en ipso iure eitiali, canoniso, di Catholicorum consensu refelluntur. Π4.1. VII. Iurispublici ae Pusendorfit insana Tolitica. Illius, quibus illudit Principibus, fraudes. Momta ad imperitos, ut istius Auctoris, aliorumque fimisium lectionem sedurentem devitent.
De iure civili privato. Eiusdem notio, is partitio.
De iure eanonico, seu ecclesiastico.
De potestate legis condendae. y I. Quaest. unic. Quid de declarationibus sacrae Congregationis cardinalium Z Habentne vim cluis ad 376.
De personis quae legum humanarum ob νυation; subditae sunt. Quaest. I. Principes supremi astringuntur ne leges a se Dias servare eQuaest. II. Sint ne pueri septennes legibus subiecti 3 9. Quaest. III. auomodo infidios , amentes , ebrii a legum observatione excusan tur e .... ibid. Quaest. IV. Tenentur ne Clerici parere geribus civilibus e )8o Quaest. V. Terurini, b advens subiecti ne suηt legibus suae patriae, ἐν Deorum per quae transeunt Z ibid. Quaest. VI. Peregrini, reduenx, is forenses ostringuntur ne servare leges Dei peν quem traflsunt sine animo ibidem commorandi , si maneant unum aut alterum diem P ibid. Quaest. VII. Teregrini, is advenae tenentur ne legω patris, a qua absunt , femvare ρQuaest. VIII. Tereant ne qui deliberato animo disceae ut a proprio territorio , ubi sex ieiunii , aut festi viget , ut alio se transferant , ubi eiusmodi leges non
Quaest. X. Qui discedit a proprio Deo, in quo obtinet praereptum ieiunii , ad Deum in quo nullum est ieiunii mandaium, potest ne ientaculum sumere Z ibist. Quaest.
30쪽
discedis in loco ad quem accedis 8 . . 38s. Quaesi. XII. Diareefanus valet ne confinia diaeresis egredi eo animo ut a peecatis refervatis quae proprio Parocho confieri recuset, abfori tur . 3 36. Quaest. XIII. Si peregrinus committis delictum extra locum sui domist A, puniri ne a proprio superiore valet ob hoc delictum 38 .
DISSERTATIO V. De legum humanarum effectibus, & vi obligandi. P κλε Lo a UIUM.
Propositiones damnatae, di laxae Ca istarum.
89. EFid. mi ot legis effectus, is quaenam materia. 392. Quaest. L Quaenam fit legis humanae materiast 393. . Quaest. II. Possunt ne legislatores humani praecipere , aut vetare actus indifferentes 39 Quaest. III. Valent ne legislatores humani, sive ecclesiastici, sive civiles, actus mere internos directe, is absolute praeeipere e ibid. Quaest. IV. Potest ne Ecclesia praeeipere saltem indirecte actus interras cum externis eonnexos e 399. Quaest. V. Praecipere ne Ecelesta valet actus externos occultos e Go-
De tuis humanae ObJigatione . Unde eiusdem eoingenda obfigatio . Iusta ne fit oportet , ut obfringat . Quid de legibus iniustis es mures hac de re quoiune lae . ibid.
ibid. obliea- ibid. Quaest. I. Leges iniustae pariunt ne obligationem maeli. II. Leges iustae Urannorum servandae ne sunt e oaeli. III. Unde colligenda fit gravis obligatio legis Quaest. IV. Unde colligendum sit, legem fab mortali, aut sub veniasirer aest. V. 'θι ne legislator praecipere materiam levem sub gravi cu a ' IOIQQuaest. VI. Materia rei a gravis potest ne a legislatore sub levi obligatione imperari, aut prohiberi y Quaeit. VII. Quaenam sunt regulae unde eoluti materiae gravitas debeat 'Quaest. VIII. uuandonam materia levis per continuationem fiat gravis' uaest. IX. Quando interruptae reputari materiise parvitates debent. Quaest. X. Guandonam violatio Iegis in materia parva ex contς tu evadit p
m legis poenasiis obligatione ante, is post sententiam iudicis . 4 Io. uaest. I. Undenam argui potest , legem poenalem mixtam Obsigare sub gravi caenpa e ibid. Quaest. II. Paenae temporales, inflictae a lege poenali, sunt xe sufficien signum oblia gaιionis sub culpa gravi in qII. Quaest.