Relectio de censuris Bullae Coenae, Sacrae Deiparae de Rosario dicata: autore fr. Antonio de Sousa Vlyssiponensi, ex Praedicatorum familia, sacrae theologiae praesentato, eiusdemque in vniuersitate Sancti Dominici Vlyssiponensis primario professore

발행: 1615년

분량: 469페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

111쪽

CAP. II. Excomniimicantur etiain hac clausula apostatae fide , quales sunt , quia fide Catholica ex toto retrocedunt et ut qui 1 fide Christi ad aganismurn,

aut Iudaismum se conuertunt Apostatam tot modis esse contingit quot haereticum et scilicet pure

metalem, puro externum, internum , externum

simul, siue actusequo apost asia ostenditur, sussicienter, vel insuffcienter illam manifestet. Et quamuis apostataea fide simpliciter sint

haeretici, qua rationet cCnsura contra haereticos lata

ipses etiam eomprehedite additur tamen xpresse

contra apostatas, ne ali quis crederet eo non manere excommunicatos,ea

nixus opinione, quae asserit apostatam proprie, simpliciter Ircticum non esse additurergo particula fossatas maioris expli cationis gratia Quidquid insequentibus disputationibus de haereticis dictum fuerit deapostatisiuomodo intelligatur

trum haereticus surpinei talis tu hoc cano

DRO parteae irmativa arguitur primo: Si qua

esset causa,ob quam haereticus pure mentalis none comunicaretur hoc canone , raestet quod Summus Pontifex in actibus pure internis iurisdictionem non habet, haec enini ab aduersarijs assinatur;

sed hoc es falsum Ccrgo&illud Minor(quam tenent Sum Rosel. verb. Haeresis Et Ang eodem verb. veti, Hora canonica. .r . Gloris in Clem. I. e. haereticis Alber. Pigius lib. c. Ecclesiastice hierar. c. etc. Adrian quod lib. 8 .art. I.lit. H. ua . de consensione .q.de oratione quam

ctiam ut probabilem sequi

112쪽

pure interno indulgentias concedit: ergo aetiis pure interni non effugiunt tu, risdictionem Ecclesiae. Probatur consequentia, UO-niam eiusdem potestatis est ligare, det soluere; erito si

Ecclesia circa relaxatione obligationis actitas interni potestatem habet , e fidem etiam habebit, ut propter eos pumat. Et confirma-rur: quia de facio in cap. cassiendam de haereti c. CX communicatur, qui aliter de Sacramentis, quam quod Ecclesia docet , se n. serint,aut docuerint.

Secudo Ecclesia potest: Te seruare haeresim pur8mentalem, ut in aliquibus diaecesibus sit: ergo poterit

pro illa excommunicationem ferre, ergo haereticus pure mentalis hoc loco ex comunicatur , dc eius cri me Sed Apost. reseruatur.

re Sit nihilominus certa

Cocli, Conclusio Haereticus pu-

D. rementalis in huius Bullae

censura non comprehenditur. Hanc tenent Tolet.in Summa lib. I. Cap. s.

Suar de cens tota disp. DIS P. IIII

bent omnes, qui asserunt Ecclesiam in actibus pure

internis non habere iuris dictionem,ut S. Thom. I. a. q. s I. arr. q. e. q. IOO. arti C. O. DUra Dd. in .disi . T. q.

Versi in line, Castio dolust haeret punit. lib. 2. I S. 5 lib. r. de lege poenali c. vltim Soto in . d. r.

de legibus disp. 6. Emmanu Rod in expositione Bulla Cruciatae, si O dub. ii se M reali non pauci. Et probatur Ecclesia non potest praecipere, aut prohibere aetiis, de quibus sententiam ferre naevalete sententia enim , .lex eo differunt,quod lex est: rq ceptum uniuersale , sen

tentia vero est ipsius legis in

113쪽

CAP. u.

in particulari declaratio

applicatioque coactionis: sed circa actus interno S, qui exterius nullo modo manifestantur, non potest Ecclesia sententiam ferre, cum sentcntia non eratur

nisi in illud, quod cognosci

potest, cuiusmodi no sunt actus plue interni ergo nequit propter illos exco-

in Unicare, atque adeo haeretici pure mentales censu aci u us B ullae in oligit it r. Ad primum'rgumentum in cotrarium negatur minor. Et ad probationem

conceditur posse Ecclesiam in voto pure interno dispensere,, pro interno actu indulgetias cocedere: hoc tamen non ex eo prouenit quod Ecclesia secundum potestatem gubernatiuam in actibus pure internis iurisdictionem directe exerceat, sed quia ad hoc specialem potesta.tem 1 Christo Domino accepit, ut traditio Ecclessiae confirmat. Si quis ta- naen arguat Prasatus Religiosorum potest irritare Motum intcUnim etiam

de actu interno,ut de contemplatione ergo dispensare in voto non pro Uente ex speciali concessione , sed ex iurisdictione circa astus interno neganda es consequentia. Et ratio est , quia Pra latus eat Unus votum internum demateria interna irritar, quatenus ea, ad quae ex vi

obedicti e Religiosi tenentur, per illud impediuntur: contemplationi enim applicati, quae a Praelato praecipiuntur,rect8 facere non valebunt. Ad probationem consequentiae argu

menti principalis dandum est antecedens, sed nihil concludit, nisi quod ex vigubernatiu potestatis propter eos actus, quoru dire-ote potest obligatione relaxare, valet etia directe punire,de quado ei in direct sub ciuntur, inde recto etia &relaxare obligatione, repunire culpam poterit. Adco firmatione resipddetur et ago Aiore intelligendaequa do interna credulitas externo signo manife-

114쪽

Ad secundum neganda

est consequentia, quia reseruare non est per se actu internum i dicare, vel culpam illius punire, sed tantum subditorum potestatem ad absoluendum auferre, vel limitare. Quamuis etiam negandum non sit posse Summum Pontifiliae resim internam reseruare admittendum tamen

non est id praestare hoc lo-CO , cum Iuxta doctrinarn Caiet. in Sum verb. Casus.cx S. Ant sententia, Nau. in Man. et a T. RUID EGI.&Cras lib. . deciS.C. I 8.nu. I. Sum m. Pontis nihil sibi reseruare soleat, cui Censura non sit annexa Igitur

cum in hoc casu censura nulla cla r nulla etiam Summo Pontifici crit re

seruatio.

DI SP. V.

I.&q. O .art. I. ad I suadetur primo; te comunis Catio contra haeicticos lauta incurratur, sufficit haeresim exterius proferre; ergo non est , quare ab hac excommunicatione haeretici pure externi excludantur. Probatur antecedens ex Concit. Tolet. I. in assertione fidei ubi multa excG- municationes sub hac forma feruntur; requis dixerat, melcrediderit. Vbi sit distinctio inter dictiam,&credulitatem . Et confirmatUr,

quia idolatrae , qui idolis

siue ex leuitate, sitre eximetu, quanta is ea emcrentur, immolant, manent CXCommunicati excommunica

tione cotra eos lata a Ioan. a et qua habetur in Directorio Inquisit. p. a. q- 3.

Secundo: Ecclesia illud punit, quod iudicat sed

actus e ternos iudicat cr-go proptetallo punit&ex communicationem fert a patet, cum haeresim proferentes, S de haeresi exteri ricon uictos quasi haere

inctu

115쪽

. CAP. It

inetia adulterium comittit, tota poena adulteri infligitur, quia coacta voluntas non excusat in maleficiis: ergo haeresim proferens,

licet ex metu , excolo nu-nicationi contra haereti, cos lata subiacebit. Conclis Sit tamen coclusio: Qui verbo vel facto se haeretie uostendit, non XCOmmu municatur in hac Bulla, si haeresim mente lari teneat. Haec conclusio communis est, incerta. Quam tenet

S. Anton. a. p. tit. I 2 Cap. s.

Say libo decens c. q. n. 2 s. Et probatur breuiter Ex-

tra haereticos fertur sed haeretici tantum externino sunt vero haeretici ergo per hanc Bullam non X-

communicantur.

Ad primum argumentum negatur antecedens.

Et ad probationem dicendum es cum Bania loco citato,Conc Tole . non

DI S P. V. T

intendere distinctionem facere inter dictum externum, Vinternuissensum, sed blum velle manere e communicatum, qui dixerit cotra fidem illud, quod mente tenet. Vnde particula, H, facit huc sensum; Qui dixerit credendo, vel explicando signo externo senserit, etiam si non verbis. Et ita est usus loquendi sacrorum anonum, ut per actus interiores intel ligant etiam signa externa; vc cum dicitur quod solo consensu matrimoniti contrahitur. c. Cum apud de Sponsal. nihilominus necesse est, ut signa externa interni consensus manifestativa dentur C. Tuae laternitati eod. tit. Ad confirmationem concedimus ex comunicaticinem anoa.11 . latam illos idolattas coprehendere, non tamen excommunicationem huius Bullas, nil vere idolis diuinitatem inesse credat: poenas tame haereti cortim, praeter bonorum confiscationem,incurrunt.

Ad secundum respondeund

116쪽

i CAP. II.

demus , quantiis Ecclesia possit propter actu externum punire , etiam si ex

astecti interno non procet. dat,&defacto puniat,non tamen censeri contra illuexercentes sententiam terre, quando lex, quae talem actum prohibet, de eo non verificatur, nisi ab interno astectu prodeat, ut In prO- posito casu cotingit. Nam Ecclesia fert sententiam contra haereticos; quorum nomine non comprehenduntur, qui solo externo actu haeresim proferunt , cum de illis non veri ficetur quod sint haeretici; LU- retici enim illi sunt, qui per intellectum contra fidem errant. Ad confirmatione primo negatur antecede S, siue de poena imponenda per iudicem, siue 1 Deo infligedaintelligatur. Nam . que Deus culpam, in qua minus de voluntario inue

Litur , qualis profecto est

quae ex metu admittitur, leuius punit. Cuius more, puniendo adulteram, cui tota legis poena non inflictus, ius commune obser.

DIS P. VI.uat, ut docet Panorm in Consil. . quod incipit; Flicti contingentia. Quod probatur expresse in Vim passsam. Et in . Sivxor. . Si tus. isde adult quia adulteriure spectu legis no committitur sine dolo, licci interm ueniat cui pa etiam morra, iis,ut probatur ni permir. de adult glosis in .s .q-L. c. In sectare. Et S. q. I. c. Inebriaverunt . Secundosi admisso antecedentC, neganda es consequentia; quia adulterari ex metu dtolli , , acti rationcmadulterii; haeresim vero sine

intentione proscrre, haere, licum non tacit.

DIS P. VI.

t um in hac ciuisula

excommunicenturhim

retici, quisiigua extet

na in t sinentia adhaeresim Bende fam

T Alsa Trinatiua sic sua. dei potest Ideo haeret lici

117쪽

C A P. II

tici pure mentales non ex-COmmunicantur, quia Ecclesiae in aetiis puro internos iurisdiction Acopetit: sed actus externus insta ficiens ad ostendendam haeresim suis ciens est ut Ecclesia in actus internos habeat potestatem Vergo propter tales actus potest

cxcommunicare ergo propter illos excomm Unicat.

Maior,& prima cosequentia patent. Secunda ex eo etiam est manifesta , quia in hac Bulla excommunicatur illi haeretici, ad quos Ecclesia iurisdictio extenditur Minor, in qua est tita dissicultas , probatur

uno,uel altero Xemplo. I. ex Clem. i. de statum Onachorum uia et ero. ubi

excomm Unicantur mona

chi, qui sine suorum Praelatorum licentia, animo inferendi damnum Practatis, aut monasterijs ad curias Principum se conferunt. 2. X lem. I. de hae reticis. s. Verum. Iri qua eX- communicantur Inquisitores,qui odio amore,aut

prauitatis flectu Onusc- DIS P. VI actrint procedere contra haetaticos, aut eos, qui haeretici non sunt, vexaverint: Et tam huiusmodi actus, cum non suffcienter oste- dant animum , quo procedant suffcientes sunt,

ut propter illos excommunicatio feratur; ergo ., c. Confirmatur eadem minor Actus internus , qui ver informat, inver influit in actum externiam , qualis est voluntas finis,potestat Ecclesiae sub citur, ut docet Caiet in Stamin.

veri, Excommunicatio. c. s. .vcrb. Horarum Canonicarum omissio. 3. VSoto lib. Io. de iust Wiure quaes. s. artic. s. quos sequitur Lor-

gibus dissi memb. 2. M tamen actus ille, saltem trespicit finem, externo illo actu non ostenditur ergo ut aliquis excommunicari possit, satis est quod actus externus ab interno procedat, licet illum non oste-

Pro resolutione huius difficultatis aduertendum

est actum externum ab hq

retico

118쪽

CAP. II.

rexico sectum aliqua dolas se in disterentem adhaereo

sim internam, vel quem Cumq; alium internu actuos endendum , ut si ex interno flensu contra fidem

dicat, Da est: qu verba in differentia , iniuisicientia omnino sunt ad malaife standam h ae resila vel si accedat ad non suam, credes sibi licere, qui actus etiam de se talis credulitatis nUnifestativus non est: aliquido vero actum externum internalia: resim sussicieteros edere. Quod displiciter euenire potes . Primo , si in determinat haeresimostendat, ut si haereticus di Cat , Ego erroricontra dem firmiter adhaereo quod dici

tur haeresim in genere ma

nifestare. Secundo, si illam

in specie os endat, non ta- naen eam , cui haereticus

ad hiret ut si dicat, In Chri s sunt duae personae , aeret

dat unam tantum esse, sed firmiter teneat non esse in Deo Trinitate Persis Narci.

Hoc posito sit prima coi clusio: Haereticu qui ver

ss. ba,vel signa insufficientia

I S P. VI.

ad internam haeresim oste-d cndam profert, nisi illam ex circunstantijs manife

stent, non ex com mimicatur. Hanc conclusionem tenet Bann. 2. q. II arti c.

. conclu. 3. in solui. ad 3. contra Candem conclusio.

Vivat d. in Candet in expl. Bullae Coenae n. 2.5 . 3. deSay decens lib.3 NU. Jo. Et probatur quoad primam partem Nerba illa non sunt de se manifestativa haeresis internae ergo qui illa profert, adhuc a ne intra limites haeretici

mentatis,atq; adeo ex communicationem non in curor et, cum haereticus mentalis non exc5 municet Ur, Vedii p. g. probauimus. SECH

da pars etiam ostendi cur, quia verba de se in sufficie-tia multoties ex circunstatias interna haeresim declarant : arqui possent enim verbo, vel signo haeresis manifes alitio ergo, Cum iam haeresis interna exterius illis verbis alenda tuta qui illa profert, erit ver haeretiacus externus, rideo ex comunicatio em incurret.

119쪽

C A P. II. Quae autem sint huiusmodi signa,in circunstantiae ex particularibus euentibus iudicandum est. Coueniunt tamen Doctoressuleeve no solualiquoruatauum exercitiu, ut imaginc conculcare, sed etiacarentiam, A priuationem aliorum , ut si haereticus ad cleuationem augustissimi Eucharistia Sacram etinon assurgat Existimo ex se sufficientia non esse ea signa , quae faciunt leuiter suspectum deside, sufficere vero, saltem regulariter, quae vehementer, vel violetersum ectu reddut Qvqautem sint ista signa,iradui Sylla ver b. IcIum.&Verb. Praesumptio Bern Comens in Lucer. Inquisii verb. Praesumptio.&veri, Sas uio Si- manc. in Ench tit. I. Albertin. de agnoscedis. q.3 . Re per t. Inquisitoruuerb.

origine Inquifitionis lib. s. quaesto. concla Secunda conclusi, Si

quis verbo, vel nolά- DIS P. VI. resim persecte proferat,

quam mente non habet, licet alteri diuersae adhaereat, excommunicationet non incurrit Probatur et

Haereticus iste, quoad haeresim, qua est infectus, censetur pure mentalis, cum verba , 5 signa, qua profert illam non explicent, quamuis aliam , cui ipsEnon assentitur , perfecto ostendant, respectu cuius haereticus pur externus dice lus est: sed neutra ista

rum rationum e X communicatio incurrituri ergo hae

reticus, qui pr dicto modo profert haeresim no exc5- municatur. Et confirmatureX. c. Ad abolendam do haeret ubi dicitur Excommnicamus, qui aliter senserint,&c quod Doctores communiter intelligendii esse dicunt, quando id, quod senserint, externo signo explicauerint; sed in casu conclusionis id, quod haereticus contra fidem sentit, externo signo non explicat; ergo non eX comunicatur. Cftra hanc cAclusione

iugulaeotest, Qui dicit se Til a

120쪽

ad aganismum retrocessiste , cum ad Iudaismum retrocesserit manet excomunicatus ergo similiter qui tali haeresi se esse infectum fatetur, cum non illi, sed alteri assentiat Consequentia videtur bona,Cum

uter si vere se esse haereticumanifestet, licὰt medium, quo 1 fide recessit, non oste dat. Antecedem probatur Qui dicit se esse Paganum sufficienter declarat ex toto fide recessisse, qua ver ex tot retrocessit ergo est pcrtecte apostata externUS. Ad hoc arg negatur anteced. Et adprobationem dicedum est, verba illansi indicare per se verum errorem Contra fidem , qui in eo homine reperiatur,

sed esse me iactu quod da quod, qua tale, apostasiae manifestativum non est. Sicut Lixur necesse est, ut taeteticus errorem, cui ad haeret dicat vel saltem se esse haereticum , sic de apostata es sentiendu: quia, idocet Sylu in apostatis locum ha benicona ua rura, DI S P. VI.qus de haereticis o utitur, cum ver sint haeretici. Tertia conclusio: Qui s. verbo, vel signo arieticu 3. Conclus esse ostendit b. V serti ..cularem haeresin ad haeret, no declareti fetet

excommunicatus. Hanc videtur tenere ann. v bisu p. Probatur Isbe est vero haereticus,vereque,& perfect internam haeresim exterius manifestat ergo

nihil est, quod illum ab XCommunicatione liberet.

Quod autem in specie

quem sequatur errorem , non ostendari non tollit quominus se est haereti Cum declaret. Quod est setis, ut haereticus externus

censeatur.

Ad regia initio positum negatur minor ad pri p

n m exemplum, quo probatur, dicendum est, non sufficere animum, nisi externo actui explicetur , ut monachus ad curias Principum se confercnSCxco- municetur, sed requiritur externa animi manifestatio. Et sic intelligitur Cle.

illa,nomvero de animo in

SEARCH

MENU NAVIGATION