장음표시 사용
151쪽
baretica prauitatis in ciuitatitas,in quibus libri huiusmodi existunc, con ignasse debeant real ter, sc essem. Haec ibi. Vnde ad solos Inquisitores spectat pridictos libros N alios quoscum i 1 Sede
Apostolica reprobato S co burere. Secunda pars ex eo est manifesto , quia in Bulla tantum prohibetur retineri huiusmodi libros, coburens aute no retinet. Ad primum argumentsi respondetur, quamuis ea, qua ut mala, periculosa prohibetur,in se talia semper sint, cognitione tamencorum non esse intrinsece malam Nam,ut inqUlc. S.
Iustinus martyr in epistola Zenae, et ereno fratribus missa, Prodes cire conuersariones a ratione asenas, nequis
improuisostudio in eas incidit. Vnde lectio istorum librorum ex circunstitis licita
reddi potest. Quado ergo persona talis est quod non
timeatur periculum , imo speretur fructus, Concedenda est ei ad huiusmodi libros legendos facultas.
Ad secundum dicendu D IS P. XV.
cis legere haereticorum itabros, ut in fide firmentur: esse tamen necessarium, vethaeretici conuincatur. Est igitur haec facultas non passim, sed ex causa viris doctis, Vpissio cede la Neq; hoc Summo Pontifice prohibetur, qui solum in tendit non esse nece si ria haeresum confutatione ad Catholicos in fide firman-ilos, sed ad hoc satis esse doctrina in Concilis stradita. Ad tertium respondet inr primo non semper c6 sequi totum effectum est
libri haereticorum in particulari comburStur cum aliquando sit ex pedens,ut hoc ad terrorem, O detestationem haeresum publice fiat, tam ultoties necti sarium , ut sciatur 1 quo tales libri deuulgati sint . Repondetur secundo a tione praecepti, tacensurae non satisfacere praedictos libros in particulari com
Ad ultimum dicendum est, verum quidem esse,qui possidet iuru haereticorti,
152쪽
non amittere dominium illius donec liber ab co auferatur quod uite fit a Summo Pontifice propter bonum fidei interim
tam e testat e do mi ni uiri mancre impeditum ita ut de eo libro non possit ad libi tum disponere.
Vtrum retines hbrum haereticum haereticus,
haereticum sit haereticus iudicandus, re ut talis puniendus, tenet Archi d. Ioan Fautu mc. Sane. O. 2.2 . quae si . quos non ulli sequuntur, inter quos est: Iacob. de Grais lib. decis.
Prima conchisii, Qui et haereticorum libros haere-I Coci sim continentes, vel de
ter retinet, per hanc clausulam excommunicatur ,
riis breuissimo tempore illos retineat. Prima huius conclusionis pars ex verbis Bullae est manifes ba Secudam tradunt Grais citato loco,&Sayr. lib. 3 decensi. cap. I. Num. I s. ratio est, quia,ut de legentibus paucas lineas diximus disp. IJ. conclus . paruita materiae excusat si peccatomor. tali, sine quo excomm Unicatio non incurritur . Illi praefatos libros retinere dictitur, qui eos oblata opportunitate ad Inquisitores no deferunt. Vt etiam aliquis libros retinere dicatur parti refert Cuticitati Doctores aduertunt an apud se,uel apud alios an etiam nomine proprio, vel alieno eos habeat. Vnde, qui seruat librum ex his, qui hoc loco prohibetur, te qui illiina apud alitide ponit, excommunicationem huius canoni Sin cur rivit uterque enim istoruli brui in dicitur retinere
Circa quod habetur etiam censura in Concilio Late-ran. iubacone X. in indice librorum prohibi
153쪽
CAP. n. torti. Illud tamen aduert dum estposielibis apud se retinere, qui potest legere.
Secunda concluso Ille a. Co b in foro externo iudicJdus fio. est haereticus, apud quem liber haereticus ab ipso metcdpositus inuenitur. Hac tenent Repert Inquisit. veri, Libri. g. Se pone. Oari. de Rias in Sinqui fidei, Singul Ir ., Pegia inet. p. Direci: Inquisitorum comm. 3. . Horum tamen flententia. 3c in hoc sensu explicari possunt autho res initio citati Probatur conclusio ex illo Luc. s. De ore tuo te iudico Et Mat th. Ir Ex abundantia cordis os quietur. Et paucis in te tectis, Ex verbis tui iussi caseris, sex versis tusco embrassi ergo qui coponit, retinet librili reticum, haereticus iudicandus est Tertia conclusio: Qui
retinet librum haereticum c ab alio compositum, iudicandus est de de suspectus imagis vel minus pro ratione citcunstantiarunoccurientium. Prima pars huius conclusionis comu
nis est, habe tui in rescripto P j IIII incipiente, D minici regis, quod refert Pegii ubi su p. s. sed alter casus Secunda parte tenet ipse egia de qua tam eriali qualis contio uersia est. Nihilominus ex eo suade-tuer, quia qualitas personae, si sit petita,vel imperita, de qualitas etia libroru auget, vel minuit suspicionem.
Particulis, imprimi.tes, de quomodolibet defendentei qua ratio
cunq; scienter ad libro Arum hoc loco prohibitorui impressione proxime co-
currunt, per particulam, Im rimentes, ex comunicantur. Haec coiicluso csimu
ni est Qufi tradunt Graffilib. . decis. c. I 8. num.JZ.d Sus libri decens cap. s. num II. Omnes enim, qui in ne tore, proxime ad impres ionem concuri sit, propri dicuntur impria
154쪽
mentes. Hi sunt patronus ollicinae facientes CXpensas pro impressione ordinantes e componentes
typos, sic compositos typos atramento intingentes, torcularia prementeS,
chartam madefacientes aut madefactam torculari supponentes , exemplar impressum, aut typo corrigentes : nam hi omnes per se sunt causae proximae talis impressionis . Corre-etorem non excommunicari docet Ugolin. ad illud
ver bum , Imprimentes. s. a. vers Secundo. Hoc tamen non placet, quia proximo ad impression concurrit. Secuda conclusito Qui haereticorum libros scribunt, ut imprimantur,excommunicatur per particulam, Imprimen es. Qui vero alia de causa iniqua eos scribunt, excomm Unicatur perparticulam, Fautores Prima pars huius coclusionis probatur ex eo,
Proxime concurruntnmo magis concurrunt qu1 m
i Pol corrigentes Secuda lDI S P. XVII.
pars etiam ostenditur, quoniam qui iniqua de causahqreti corti libros scribtit, fauent haereticis in suis erroribus, quia tamen imprimentes non dicuntur, per hanc particulam non ex- Communicantur . Quod de scribentibus in hac secunda parte diximus, intelligendum etia volumus devedete chartas, atrame-tum,si sciant emi ad imprimendos libros praedictos: imprimetes tame dici non possut Ita g versis quid. Contra secundam partem huius conclusionis aragui potest ex cu Nouerit de sent excomm. ubi exco- municantur scribentes statuta contra Ecclesiasticam libertatem edita. Et exc6- municatio huius capitis comprehendit modo in pressores, qui eo tempore nondum prodierant impressores enim loco scriptorum substituuntur ergo etiam excrimunicatio co-tia impresseres, scripto rex
ganda est consequentia. Et rutio est, quia scriptorum
155쪽
nomine intelliguntur impressores: nu vero impres.sbrum nomine scriptores; nam qui inprimit, re vera
Tertia concluso Quirae publicd, vel occulte ibi cis hic prohibitos defendit, perparticulam, Defensres,
excomunicatur. Haec habetur expresia in isto a non Desedere Esentur,
libros istos bonos esse afirmant,vel non esse conanti.
redos, vel permitte los obsentetrarum grauitate, obsermonis elegatiam, vel ob reru,quetractatur, ordine, aut impedi ut ne ab Inqui sitoribus capiantur,ic5buritur. Nec opus es quod cred, doctrinam illorum veram esse jam qui hoc sibi persuadent, haeretici sunt,i per aliam particu
Sed sustici quod disputationis gratia illos defendJt publice , vel occulisi, siue verbo, siue scripto, siue Leto ut particulae, uomo-d libet, ex qua iis causa, iusti- DIS P. XVII. I
se vel occulte, ostendinat. Ex communicatur etiam
qui dicit se velle defenderet taedictos libros, si defensionem aggressus est, ut
si dicat, Qui vult contrarium asserere, huc veniat. Hoc enim est quomo dolibet defendere Non tam excomunicatur, si defe-sione non aggrediatur, ut dicit Veto ad illa verba, Aceorsi quomodolibet defenderer vers. Secundo excipitur. Sed hoc tutino existimo propter verbia, uomodo libet. Duo tam hic supers ut explicanda Prim si est, an particu a, usmodolibet, referatur ad quatuor illas personas ante illam relatas
videlicet, Legetes, Retinctes, Imprimentes, es Defendentes. Referri ad omnes videtur innuere Tolet in Sum. lib. I. c. IO S. Sextu genu Dice dum tamen est cuSay. ubi sup tanture ferri ad particula, Defendentes, cunn qua antecedenter coitangitur. Secundu estsi utrum particulae, Pulose, velocculte,referatur ad omnes illo quibus in antecedentibus loqui-
156쪽
CAP. II.l quitur Sumus Pontifex. Rebusi que citat, , sequitur Suar decens disp. i.
rit referri ad omnes quia omnes illi ta haeretici, qua fautores &c sue publici, sine occulti sint ex comunicantur. Haec sententia probabilis est. Nihilominus probabilius mihi videtur no referri nisi ad parti cula, Defindetes, cu qua CO iungitur. Voluit enim Ssi mus Pontifex omne libro C haereticorii defensione interdicere . Et ne aliquis existimaret disputationis gratia posse in occulto praedictos libros defendere, addidit Eequauis casa publice, vel occultae, quouis inge petio, etco re. Quod si haere
comunicatur, hoc nouit ex vi huius partieulae , sed ex eo, quod alia antecedetes Particulae eos inuoluunt.
D Ars negativa suadetur primo: Haeresis,&schismam,distinguunturi ergo particula,Sh aticos superflue additur,cuschismatici
perparticula, Flautic eXCAmuni centur. Probatur antecedes XC. Inter hare-
qua haeresimc vat, trecAea Eccles recessisse videatur. Haec ibi. Omnis etia haereticus est schismaticus ergo hqresis, inschisma recur rut Et co firmatur Schi maticus separat se ab Ecclesia:ergo tacto illius unitate negat,quod quide hqreti. cui est Eccotra articulu)des,Vna inctam Ecclesiam. Secundo, quod ultimae particulae, nimirum m
is a noma, ct Romani Po-i cis in tempore exissentis obedientis pertinaciter sub
trahunt, elucedunt, etiam redundent, probatur Vel
particula Schismathios, dicit eos, qui se separant ab Ecclesia quantum adtanta talem sidet, vel qui som
157쪽
Iam obedientiam negant Summo Pontifici. In primo sensu sunt haereticis si
in secundo accipiatur,abique necessitate adduntur particulae,s subtrahimi, vel recedunt ergo frustra tales particula adduntur. Pro resolutione huius dissicultatis adueitendum
est primo vocabulu, schi fana,esse Graecum,quod Latine scissura , ut ex Isidoro lib. 8. Elym cap. i. refert S. Th. 2.2. Q sp, art. I. Vnde
nitur unitati, quam iacit charitas:&quia unitas principalis est unitas Ecclesiae, schismatici illi propnhdicuntur,qui se spote ab unitate Ecclesiae separat. Vni
tas autem Ecclesiae in duobus attenditur, ut citato loco docet. S. h. scilicet in connexione seu cAmunicatione membroruic.elestia ad inuicem, Vin or dine membrorum omniuad unum caput; ex quo apparet duo in schisinate re periri, tu separatione Ro.mano Pontifices qui in ter
ris est caput Eccles umDI SP. XVIII. s
etia separation 1 inebris Ecclesiae, quatenus Ecclesiae inc bra sunt. Daturetii schisma, quido scieter receditur Cocilio authoritate Sum Potitia is legitime cogregato,cu per hoc etia fiat separatio 1 capite.
unitate Ecclesiae primo A per se cosistere in unitate fidei, omnisi enim credentisi fidesvna est, quasi vero secundario in obedientia , qua omnes habete fidem via Romano Potifici sub udutur,ei iobedi ut Ex qua distinctione sequitur schi inmaticu esse dupliciter co- ingere primo per separationem ab unitate fidei, dc qui sic se separat,hqreticus est secti do, per separatione ab obedientia Romani P Atificis. Quod etia duob'
modis eueniet: vnocostituedo aliud caput, negandoq; Romanu Pontifico esse totius Ecclesiae caput uniuersale ut faciunt Graeci, iri hoc casu dato rhqres formalis alter,n inficiando
158쪽
quidem interne Roman si Pontificem caput esse Ecclesie veitim externe aliuPontificem instituendo, praeter illum , quem ver8clectum , indubitatum esse constat A qui hoc faciunt haeretiqi non sunt, dicuntur tamen quasi per antonomasiam schismati ci de quibus in cap. Icet. de electione . Ali etiam dicuntur schismatici, non quia diuersum eligunt Po-tificem,sed qui 1 schismaricis electum sequuntur.
Suare decens disp. o. Z-m1m. 1. dicit per
schismaticos hoc loco intelligi eos, qui per anton Omasiam schismatici dictitur. Sed quia(inquit non tantum isto modo comis mittitur schisma sed etiam quoties a Romano Pontifice receditur, de huiusmodi schisinaticis intelliguntur verba sequentia.
- Prima conclusio: Schi a Coclumatici, qui haeretici non se sunt, excommunicantUr per particulam, Schisma
cos. Hanc conclusionein tenet Tolet in Sulaim. lib.
Et probatur: Schismatici qui a fide separantur, c negant Summum Pontificem esse caput Ecclesiae,
manifest excommunicatur per particulam, F eticos Nec alia ad maiorem explicationem necessaria erat, si maioris explicatio rus gratia apponeretur, esset iuxta particulam, Haeret os apponenda, iuxta
tatas, quae malo ris explicatio dis gratia est addita, et supra diximusta ergo per hanc particulam solum excommcnicantur schismatici, ut ab hiereticis distin-glluntur. Hi sunt, qui alici Pontificem a vero Romano eligunt, ipse electu se
Pontificem esse caput Ecclesiae, siue verbo,siue facto, id negent, dummodo me-
Quando hoc negatur Verbo, manifeste apparet. Tu et negatur facto, quando aliquis in terris infidelium, haereticorum vivens, ire
159쪽
num Pontificem tantum spectantibus d ad ipsum, sed ad Regem,vel potestatem saecularem recurrunt,
aut si cum fidelibus nolint conuersari , eo quod Romano Pontifici, subiiciun
Is Secunda conclusio Pera Coctu particulas, Se subtrahi tristo. et recedunt, excAmunicantur qui ab obedietia Romani Pontificis, aut 1 Acilia generalis fidato pertinaciter separatur. Probatur: Hae particulaen sunt explicata illius praecedensti S, Schismaticos, ut patet ex illis verbis, Et eos. c. quae verba os edunt dii inctio. nem pei sonarum: sed non
sunt aliae personae, quibus verba illa possint accommodari, praeter nominatas;
Hae sunt, quae scientes aliquod mandatum esse Ro mani Pontificis , obedire nolunt, siue maneant in
terris in quibus ipse Pontifex, ut Pontifex supremus cognoscitur , siue ad alias declinent, dummodo DIS P. XVIII. I fateantur ipsum vere esse caput Ecclesiaeu itaque siquis pertinaciter nolit obedire mandato Pontificis, ab eius ii iurisdictione recedat, recusando obedietiam debitam, erit eXCOmmunicatus per hanc viti mam particulam ille etiam qui in nullo vult obedire aut qui ideo noriobedit, qui 1 Summo Po-tifice res praecipitur. Ex dictis patet per primam particulam CXCOmmunicari schismaticos qui haeretici non sunt per alias vero recedentes Summo Pontifice per inobedientiam pertinacem , dummodo propri schis matici non int. Nam ino bedientia cum pertinacia,
ma omnis enim schismaticus inobediens est, non tamen conuerso. Vndo non placet explicatio Suares, quia per ultimas parti culas non schismatici, sed inobedientes excommunicantur. Nam verbum,
160쪽
tonomasia schismatici dicuntur, qu1m alios coprehendit. Dicet vero aliquis ex doctrina huius si chissionis sequi, quotiescumque aliquis incurrit ex comunica
tionem Summo Psitifice latam , excomunicari etiaper hanc clausu him, cum vero inobediens si Sumo Pontifici. Negatur tamen sequella, quonia subtractio
de qua hoc loco sermo est, non intelligitur de quacu, que inobedietia, sed de illa qua quis absolut intende-do ipsam inobedientiam, di subtractiones Romano
capite separatur, ut colligitur ex S. Th.ubi supra, ad I. Nam inobedientia, ius inuenitur in excomunicatione, non es per se intenta si peccate,sed accidit ex in ordinata conuersione a bonum speciale. Ad primi argumetum negatur antecedes inadprobationem cocedimus Omne haereticu esse schissmaticu, cu ab unitate Ecclesiae separetur, Iasi tamen
omnem schiunaticum esse DIS P. XVIII.
fidem neg2t, sed ex aliqua praua astectione 1 capite Ecclesiae recedunt. Ad C. Interiar resipddetur ne quod dicit nullum esse schisma sine haeresi, esse intelligendu regulariter , naibi ponitur distinctio inter haeresim,&schisma, distinctio aute, ut docet. S. Th. in solut ad 3 attenditur secu-du ea, quibus utrumq, per se indirect opponitur , hqresis aute per se opponit tu fidei, schisma vero unitati Ecclesitasti cicharitatis. Ad confirmatione re pondetur schismaticae, de quo hoc loco brmo est,iaci separari ab unitate Ecclesiet
obedientiam. Qui tamen facto videtur negare unitatem Ecclesii seu Romanu
Potificem esse caput illius, de fide redditur suspectus: est nam i schisma via adhaeresim sicut amissio charitatis ad amissionem si-dei,ut proxime citato loco docet. S. Tho. Et hinc est,