Theoremata. Marci Antonii Zimarae sancti Petrinatis, philosophi solertissimi, seu memorabilium propositionum limitationes cum additionibus ab ipso auctore post primam impressionem factis. Mendis quaàmplurimis repurgata, & ad normam prioris ac fidelio

발행: 1563년

분량: 557페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

Theoremata.

G genere cauta materialis. Huic etiasentetiae astipulatur authoritas Aristo in s. nas philos hiae.tex. co. I. vld rem morans quae dixerat in se Ii & ii 18. inquid De prinio quidem ,, igHur ente, & ad quod aliae cates is Alidentis ieferuntur dictum est. videlicet de substantia Nam fm substa-clla rationem alia dicunc entia qualitas,qualitas, & alia lic dicta. oianan : habebun frationem substan triae daximus in ptimis sermoni ubi Arist. seipsum declarat quo a ridentia dicuntur entia ratione sub I stant ae quia videlicet dissiniuntur H per uibstantiam & rationem iubsta. tiae recipiunt. Mani senum est aute

i ex his quς docuit in . primae philois sophiae, substantia in ratione acci. . dentas non cadit tanq- rma, sed t, . quam si ibiectum & materia, cadit . . D. t additum, S licet dicatur in eo

..dod 7. texicona. 3 sq, partes diffini. Donis sunt formae,intelligis de eartibus,quae sunt de quid litate, sicut est genus Sc disserentia. ii . UA D D I. Amplius Alex. in principio libri priorum dicit φ modus abstrahen-- da mathematicus in aliquibus deseruit naturali, puta de serina, quae esti I se irabilis a materia sin rationem, , physic. ivx.com. 11 Et sicu t e de accidentibus que m licet sint in subiecto riri este,sunt separabilia a sub-- lecto ni ratione: quod non esset ve

rum si in rentia εsset de sciditate

.. accidetis. Amplius lationibus illud

probari potest, non magis est de gdditate accidentis habitudo eius ad. sim stantiss,e sit habitudo prini ima. teriae ad Bum 1 aut habitudo krm .i materialis ad materiam: sed habitu .. do primae indet iasi est de prima no-

. tione materiet, sicut pulchre declara

uit lucidissimus Thera. in T. phy s. nauscultationis in digressione de potentia,& priuatione materiae, de etiaCom. I. physi. incom. O.&in libro de substatuta orbis, &in sua media expositione super libro physico. ubi vult potentiam esse sicut proprietatem 'vanda materiae ,&q, non sit vera differentia eius, & quandoquidem materia est ens absolutum , de potentia est ens ad alterum,& idem

est iudicium de habitudine Elmae

materialis ad materiam proptet eadem causam. Et confirmatur similitudo:quia Bimae eductς de poten tia materiae dicuntur constitutae in Lesse per subiectum, sicut accidentia dicuntur constitutae in esse p stubstatiam na que bene essentiali dependentia dependet forma malesialis ama, sicut accidensa subiecto. Vnde Arist. in praedicametosir A Ditantie inuestigans jppria substatici asserit m non elle in subiecto est coeomni substantiae.tunc sic: sicut non

esse in subiecto est inprietas substantiae, sic esse in subiecio est proprietas accidentis, unde illud non potest esse ratio costitutiva substatiae quia es us positi s di habere causam positivam. sic per oppositum esse in Msubiecto est proprietas accideri , qadiuersorum entium diuersi sunt P-prietates. Amplius Com. I. meta. m. 3 I. mixtio intentionis uniuet .vsalis substantialis,cum suis particu- laribus est sortior mixtione accii tisi cuni suis subiectis. Amplius Auic. in 2. suae metaphy.expresse testatutu inhqrere non constituit accides, iuuadmodum no inhaerere,nec pore inhaerere no costituit substantia.

ubi prius diviterat,ens ta ens P se, &iu

32쪽

Theoremata. 3

A inemper accidens:diuidit ens per se mentorum sint eadem vel diuera, Din decem praedicamenta. tandem perlongum processum dea n D I. Et subdit. C5m.ibidem .com. I . ciditur istunt eadem proportione,&. quod hoc nomen ens,'uod signifi- ιν principia proxima decem pdica- - cat essentiam rei, est aliud ab ente mentorum sunt diuersa, licet rem quod significat verum, & ideo expomores diuersantur in quaesito simplici .s dicere aliquid est in 1. topi. Vtrum collocetur in qu stionib' generis,uel quaestionabus acciatis: qui .n. intelligit de ente, id quod est coedere sidi camelis,dicit φ collocat' inqon tuus Fliis, & si intelligit de ente id qd dr de vero, dicitu colloca cinquaestionibus de accidente , & I. B phy.co. 27- inquit dicere aliquid esse, non est pdicatio per acidens, tiaeut ydicatio albedinis.Et eandem diuisionem repetit in6. primς phylo

. eapreae testatur φ ens essentialiter est qd diuiditur in decem pdicamenta.& ita et dicit in s. meta. postqConi, et . Arist. diuisi i modos entis per actas, incepit declarare fm quot modos dicitur ens essentialiter. ubi explie colligitur φ accntia sermali ter prone propria includunt ens,& rone entis. ADDIT. Amplius Arist. I. phy. cotra Par

C tione eius esse malam de ma, Vt ex ponit Com. inquiti utebatur ente

multipliciter dicto,ac si esset simpli- . citer atinum. unde m sitio ista est salsa , quicquid est pr ter ens, est

non ens siens. n. significat substantiam tm,aut quantitatem UM,Vt Inquit Com. non sequitur' quicquid est priter ens quod est substatia aut

quantitas. sit non ens. ubi colligiturens formaliter dici de Oibus decempi dicamentis. Amplius Arist. 0.

meta. tex. I'. Vbi mouetui illa quoslio. virum plincipia decem pr dica

M.& Q. usq; ad 26. & Com. inco. 19. ubi Arist. facit illam rationem,m si substantia esset elemetum omninm,omnia reliqua bdicamelaesi sent substantiae,& si praedicamentuoium esset relatio, mn ia pdicameta essent relationes. quia omne cui

elementum est substatia, ipsum est substantia,& si relatio,oia ellent relativa. Com. ibi in calce comenti in Equit. tingeret uti aliqua hora dis . clueret' substantia in relatione,aut relauo in substantiam, & subdit, Schoc contingit in gne, quod est ma, nsu ri

non in eo quod est serma. Nam cin I: i

suetudo Auer. est respodere ad quae o anteitiastionem ante magistrii. Et quia in- giluun tentio Aristo inferius est ista, quod substantia est principuam,&ele me

tum,ad quod ola alia habent re I-ui,& hoc in genere caust materialis non sermalis, ut diximus de mente

potest bene patere error, tenentium habitudinem accidentis ad substan Etiam esse causam serinalem accide. itIS.cum Auer. ubiq; huic sententiae aduersetur,& Aristo. expresse in pridicto loco, ubi ex intentione deterriminat accidentia ex propriis constare principiis,ex quibus sua serma dependesivi a causa proxima: licet dependeat a principiis substa ne, tanda causa remota. Amplius Arist. I. topicorum. capit. expresse vultu

in omni genere est inuenire,ppria quidditatem Amplius Arist. in I 2 metaphysi. in tex. comen. 3. quod

33쪽

Theoremata.

pulchre exposuit ibi cimen. deter-iminat quo accidentia non sunt entia, nisi quia entis. volens. n. Aristo.

alia assignare rauam,quare de su stantia tantum si consideradum,in is quit. Et insuper nec entia, ut simpliis citer est dicere,alia: sed qualitates&is motus,aut di non album,& non rein is elum: dicimus. n. esse&hoc puta est ,, non album. ubi Com. in comento

M inquit. Haec est alia cauta propter ,, quam consideradum est de subitan

,, Ua tantum. Nullum. n.aliorum in-- uenitur simpliciter, sed in substan-H ria,verbi gratia, qualitas usi diciturm ens simpliciter neq; motus: sed dici 'se esse qualitas,&ee motus. Motus. n.

is est motus alicuius,& qualitas e qua ,, luas alicuius. Substantia vero no estis substantia alicuius. Ensigi Nar simis pliciter,&principaliter est substan- ria. Et quia aliquis pol dicere,qu is modo alia prςdicameta diminuu is tur tantum a substantia,& hoc n is mes ens dicitur de omnibus Dixit se respondendo,similiter inuenitur nose album. i. & hoc nomen ens, quavisis dicatur de eis, tame dicitur φ fioc est I album,& hoc est mobile, tame hoc se non dat ut persecte habeam G, quoniam hoc etia dicitur ens In negando esse cum dixit, hoc est non albu,& non rectum. Vbi maniseste colligitur de mente PhiloBphi,& Com. ens Hrmaliter dici desuba,& de accidentibus,licet simpliciter, & ab Iute dicatur,ut sic de substantia tintquia accidentia no habent esse simpliciter ita persectu,sicut habet insasubstantia,& ratio, ut inquit Aristo.& Com.in com .eshqa sela substantia separabilis est,quia ipsa pse existit,aliorum autem nullum. unde sola substantia, I t inquit ibi comen.

- Ain commen.est constans per ser sed Q. alia sunt in substantia,& isto modo accidentia dicuntur non entia, quia non per se existunt sine substantia, non in quod nullum ee sermale de se habeant, quia habent,licet no ita persectum sicut est esse substantiae. Nam creaturae etiam no habent esse aeque perfectu sicut habet Deus,

propter noc in non dicimus, neque negamus creatura esse ens sermaliter,nec dicimus creaturam sermaliter esse ens per essentiale habitudinem,seu dependentiam, qua dependet a Deo. Nam ut scribit Aristo. s. I.

tae sunt causae, sed quare homo sit homo nulla est causa: secundum se .n. homo est homo,unde non quia Deus e Deu ideo homo est homo, licet a Deo sitho. Forte dices 'uod impedit analogia entis ne accidens sermaliter sit ens,quia analorice dicitur de substantia, & de accidente . . Sed nec hoc stare potest. Nam susa etiam analogice aicitur de materia,& de serma,& de seva com posita ex

materia,& serma. ut dicitur. 7. met. rex. m.T. Attamen materia secun Mdum se est substantia, sicut suo mosorma. Nam ut inquit Albertus cognomento magnus. F. Qq metaph. trin. 2. Com. . in speciali digressi ne, quam facit declarando quom 3do serma causa si quod materia sit in actu,&quq sit causa unitatis ma isteriae, inquit, serma secundum se is actus est sed serma non est causa. ,, quare materia sit substantia, tamen is forma est causia,quare materia est, is seu sit in eflectu, siue in actu, non istamen est eausa, quare materia sit is materia. Bene verum est, quod sox rima est quae dat esse in actu ipsi mat is

34쪽

Theoremata.

a teriar,&non dat esse in actu inquanis tum est haec forma, vel illa, feci in is quantum Erma,&ziCo firmatur, uia natura etia analogicὰ diciture materia,&forma,& tamen ma ..teria est natura,&alia a natura B

sermalis. nota. n. reduplicationis po otest unumquodq; genus must redaplicare. Tolemni modis dicitur finse,quot modis dicitur causa. s. metateX.com. 2 3.& sic intelligitur dicta Auer. In libro destruc. in disputat. 6

mae. Amplius, cum accidentia sint in solutione sexti dubii, ubi inquit. principium sermale agendi,& in a- radix nanq; accidentiu est,quod ab octione reali, sicut corpora cclestia a- aliis habeant sustetatione, & quid- gunt mediante lumine, & motu, de ditatem. Similiter etiam quando di AceldMaro Ari. dixit in principio. 8. de phy citur,accidcntia non esse entia sim co auditu,quod est tanquam vita pliciter, intelligitur quia no habena ' omnibus natura subsistetibus. & in esse perionum, sicut habet substan gitu principio lib. metheororum,inquit. tia quia re simpliciter est per sie exiB oportet mundum inferiorem supe- stere,& p se constare,& tale esse sub- Ε. moribus lationibus esse cotinuum, stantiarum est, quia omnia acciden Iut omniseius virtus inde guberne . tia fiandantur in substantia, Senui . d in I.degeneratione&corrupi.& lum separari potest ab ipse. ita gose in .metheororum reducat nem al- sat Commen. I 2.metaph. com . terationem,& transmutatione su stantialem ad quatuor primas qua- Iitates,& virtutes elemetorum, quarum duc sunt activae,&duae passiuς, sunt et accntia principium in acti Gespirituali in sciitiua,sia obiecta sen-

ccidens non potes alteri

FAmos est propositio,&elicitur ex diistis Philosophi primo physuum, aut sunt sensibilia Epria,aut sic : auscultationis. te X. com. 27. M ut sensibilia coia,& talia sui quali 3 o. ubi dicitur,quod vere est,accidit rates,& accntia sicut patet. na sensi- nulli. Aduerte igitur, vacciis apud C bilia propria sunt qualitates de ter- Philosophos sumitur quandoq; ut Ftia specie,quq dicuntur passiones,& distinguitur contra substantiam: αi passibiles quali in te ut inquit Arist. qnq; sumatur il extraneo, ut distin- an pr dicam ctis,eo quia passionem guiccotra id,quod est de rei quiddi- inserunt in sensu: sunt etiam princi tate, eo modo quo logici sumunt mpium agedi in actione spirituali in- fallacia accidentis,& diuini Oe id Vtellectus,quia primo de anima tex. no est de quidditate rei accris appelis Commen. II. accidentia magnam lant. sic dicimus, φ ho accidit an, se pariem conferunt ad cognoscendu mali, & vir omnia inferiora dicunt' quod quid est Accidentia igitur sor suis ituperioribus accidere. maliter sunt entia per propriam, & Sic etiam Aristo. in praedicamen Annti intrinseca ronem non. n.quia suda tis dicit, quM homo est accidens doest su5a,ideo accidens est accidens. mino, & in secundo de anima tex. . 6 I. inquit, φ accidit albo Diari j filius. ubi Themist. inquit, quod in more Aristotelico est substantio

ssima tin Propositio agitur famosa quae dicit, tuis limi' accidentia sunt eucia,quia entis,ue . inest Iu gne caulae materialis, ma

35쪽

Theoremata.

G &subiecto nome accidentis assistere.& Boethius in pridicamentis ubi supra dicat, i consuetudinis Aristotelici est,qui secundo loco de extrinsecus pridicantur,dicere secundum accidens presicari. Acci deus igitur . vidistinguitur contra substantiam respectu unius, non potest bine su stantia resipectu alterius,in his quae

Uni uoce participant rationem eius. se damnatur Alex. ab Auer. 8 met. . 2 . qui posivit caliditate esse sormam substantialem in igne, cu in men sit qualitas in mixtis,&st eiusdem rationis in utroq; , nam sensus II tactus , qui est verus iudex qualita tum laetiuilium,uniformiter Immutas a calore ignis, & a calore mixtisne aliquo discrimine. Scientia taetme in nobis est qualitas,ut patet ex sententia Philosephi I. phy. tex .co. 2 o. ubi probat Q ad primam specie qualitatis non est per se motus,quia virtutes & stienti et non acquir irper alterationem,& tamen scientia in Deo est substantia,&ro est quia scientia non uni uoce, sed aequivoce dicitur de scientia nostra, &destia Dei,sicut scribit Commen. I 2. me taphystex.s i.&in libro destructio, I in disputatione. 6. in lutionC. F.&I s dub. accidens igitur non pIO EX traneo,sed ut distinguit contra substantiam respectu unius, non p8test esse sit bstatia resipectu alteri u sa ea

dem ratione viriq; conueniat. PRO Pos ITIO V.

Ogccidentur solo numero dissi renita in eodem βbiecto

esse non possisnt.

C, olligitur propositio ista ex in. . tutione Philosephi in . s . primae Philosephio in cap.illo. fiagem vero dicuturJ & est in tex. m. vacare T

dos secundum quos aliqua diuersa dicuntur ponit quinque dicens, Rqu cunq; in eadem substantia en ,,, tia disterentiam habent. Veraesh, , propositio de accidentibus realibus

eductis de potentia materiar, per Verum motum &trasmutatione quae fit, cum abiectione eontrarii, nam actio est merito cotrarietatis. ex primo de generat.&corrupi.tex. comaso. ideo Arist. lixit in lib. de sensuψ& sensiato,q, ignis non agit inquan tum ignis, sed inquantum calidus, quia ratione qua calidus, contrarie- Ltatem habet. Ex primo etiam de ge o

bilibus prcsentibus in materia nondum generatur aliquid, sed iam est, propter hoc agens inueniens subiectum insermatu aliqua forma, n5pot similem eiusdem rationa sintroducere per verum motum,& alterationem,quia no reperit illud sit bforma contraria, talis aut contrarietas est necessaria in tali actione. Fallit aut de accidentibus non eductis Per vera actionem, ci est merito con trarietatis, sicut probatur argumeto

sensato de duabus candelis, produ- Meentibus in eodem medio duo lumina. Nfi si fuerint tres candelς accesse in aliquo medio posita tabula petis rata trabus raminibus causantur tres umbrae,quod non esset nisi ibi .essent tria lumina. Fallit etia propo- .stio in accidetibus spiritualibus, Ra . in eodem intellectu possunt esse plures cognitiones numero disterentes, aut fatem in eadem virtute cogita istiua.ut inquit enim Philosephus ex si pluribus sensibus fit memoria,&ex is pluribus memori s fit experimenta. δε

36쪽

Dei natu.

ratis in quoli. P

Theoremata.

λ ex Poemio metaΘb.Item eo te medio piat esse duet spes sensibiles eius dem speciei. Item propositio vera e in accntibus absolutis,fallit fm aliquos in respectitiis, quia in eodem possitnt esse plures paternitates. ista aut dicta vera sunt apud tenetes ac cidentia no distingui primo persubiecta. sed qui tenent accidentia numero distingui ad distinctionem subiectorum,negant Omnia pr dicta. unde Herueus in quolibetis, quot.

7.q.'. tenet duo accidentia solo numerodria in eode subiecto simul eum posse,& ratio Paest, quia ut in-B quit. in omni actione litet illud qd facit aliud tale essective,oportet po

marum non potest intelligi nisi per

hoc usunt,uel natae sunt esse in diuersis sebiectis,uel in eode in diuersis temporibus, & tunc talis forma ex hoe solo est talis, liabet quanda latitudine,non ad intensum & remissis m,sed ad pluralitatem numerale excepta quati rate,quae ex serii psa habet quandam latitudine partium selo numero differentium. Et ita etiam tenet in quolib. s.'.9 quaquςrit vitu in copositis ex materia,& forma materia sit principium indiuiduationis, arti c. 3 . ubi mouet in .dubio talem difficultatem,si unu-ouodq; per essentiam numeralitercistinguitur ab alio, quare duo accinere aliquod intrinsecu,quo sit tale dentia solo numero disserentia no'sermaliter,ita etiam pr ter illud qd possimi concurrere in idem subie- secit aliqua esse distincta effective, ctum, recipiedo suam distinctione. oportet dare ex parte secti aliud in- Et ad hoc respondet 'licet unaquet

ti insecu,quo sint distincta formaliter. Vnde impote est a quocuq; agente fieri duos holes specie dineretes.quiano lint aliquid intransecuquo differant sermaliter specie fm quod holes. Sed duς formς numero no hiat aliquid intrinsecum quosnt luet: nisi vel quia sunt, vel quia nat sunt esse in ciuersis subiectis, vel His iuersis ivibus in code successue.crgo duq sor solo numero disserentes no possunt ee simul in eo. de sibiecto. Maior vi plana. c quod oportet ex parte sermς dare aliqua intrinseca quibus sermaliter distinguanc Minore probo, quia formaeque res non habeat distinctionem trinseca nisi suam essentiam: tamen

istud principium in quibusda non sustici salte naturaliter sine aliis cocurrentibus subiective . vel disposiriue.&ideo sicut impose est susam habere partes integrales sine quantitate,ata vῖ lim polle est accides plurificari in eode subiecto, quandiu a subiecto dependet Epter hoe,q, sibi Fdeest illud qd natum est ipsi im plurificate subiective. Et ista et est opi- Opi. beati

non possent distingui, nisi vel p suas duum suBae pcedit indiuidua alio-rones sormales,vel per hoc q) natae ru pdicamentoria,&per pras In Vn sunt esse in diuersis subiectis vel diuersis teporibus in codem subiecto. Distinctio aut sormarum per suas rationes formatri est distinctio sp quoq; praedicamelo acciatium, pos lumus imaginari duas formas indiiii duales seipsis itrinsece disseretes,

nec est veru q, ois distinctio sermacifica.ergo distinctio numeralis sor ru sit distinctio specifica,sed uerum est

37쪽

Theoremata.

C est de tormisa ut additates . namtio est dubiu q, Sortes & Plato disterunt ab inuice per suas formas indiuiduales,& in no distersit Gecifice. Nec obstat quod dicit, ' cistinctio accidentiu non potintelligi,nisi per hoci natae sunt ee in diuersis subiectis,uel in eode subiecto in diuersis Uibus successive, quia hoc coringit intellectui qn a posterioribus,& extrinsecus venatur numeru, &distinctionem sermarum, na vi superius diat inaus, subiectu,& habitudo ad subiectu non est ca formalis entitatis H ipsius accidetis,&vnitatis eius. Sed . extrinseca,& subiectiva tantum.

Ommim Aiactura constantium temminus est, et ratio ma ItumJ, in augmentι.

Ar)DIT. r Hilosephi est propo in propria

No tame I forma In. 2.de aia.intex.cO. I. Ci i pro ubi argumentat' cotra Empedoc.adi Miluo probandum motu augmenti in cor stari sole. poribus non iuuenire principalitera: ii hoc ab igne,sed ab ipsia anima. Ionis aut et cm, concurrit,ut concauia,&instim ani ' ma cum aut iustrumentum no mo. ueat ni fi motu a principali agente, di mini- agit secundum, test regulatu a mimo con- Ina cuius est instim, terminatio aut rebus a serma proficiscitur,no a matia ute: terra,nec instrumento principari illiba liter. Non intelligitur in propo. I i, qu a tio quod natura constantia sint terire.' λ it dς minata per serm1 ad certam mensuram quantitatis, aut qualitatis,pum inruiti. Γ clualem. Sed cum certa latitudine, '. d. co. Et inter duo extrema vagatur, sicuti . G- or' escit optime Princeps cie coplexio'

'' ne humana. Nam experimento sen

i-r t. iam cernimus no omnia indiuidua

ciuitam speciei esse eiusdem precise

quatitatis,nee eiusdem eomplexio-Tnis. dedit. n.Deus,& natura unicuique indiuiduo propriam complexione,

in qua aliud indiuiduu coicare estim possi bile, & imaginari debes, Pest aliqua , tam magna quantitas ultra quam species humana no p test saluari, &alia tam parua ultra quam humanitas non costat. Et ita intelligas etiam de qualitatibus, &aliis dispositionibus. nam sermς naturales pro se, & siuis operationibus non Elum prςdicto modo limitant sibi certum terminu ex parte dimensionum: verum etiam ex parte alia- Lrum qualitatiuarum dispositi anu , .

sicut testatur Com. in plerisq; locis in philosephia. Et pr sertim in lib.

de substantia orbis,& in. s. physi. iacommen. 9 I. ubi stribit,omne generabile naturale habet aliqua quantitatem naturaliter in initio generationis&fine. Et ista quantitas habet extrema,& medium, verbi gratia, quoniam quantitates embry num sunt terminatae. . minimi embryonas,& maximi embryonis. V de impollibile est augeri in infinitum,aut minui in infinitum: nam Msi transierit quatitatem naturalem in diminutione,&in additione, sta-

tim corrumpetur ens. Actio. n. cu

iuslibet entis perficitur per quantitatem, & qualitatem terminata : sicut est disipositio in entib' artificialibus. Et ideo dixit Comen. in 3.cςli,com. 6. &in tertio phy.com. 6O. P natu talis non conuenit cum geometra in hac propositione dicente. continuum est augmentabile in infinitu, quia ire ad augmentum est ire ad formam,attamen bene conuenit cugeometra in alia propositione dicotc.continuum est diuisibile in inbnitums

38쪽

Theoremata. 6

A nitum,quia diuisio sinuenit in infi quenter in doctrina eius, y augmen onitum ipsi magnitudini in se,&etia ratio littoparati, tam ad mam,qua ut est in materia. Sed tunc in hac re etiam ad Ermam, tanquam ad duo. R inmaxima dissicultas. Nam ex au- principia diuersa. Et tune certu est. EmἡEna iraiec6--m. 3 .c li. augmen' quod augmentatio diuersis compa-iuiali. & rario in infinitum prouenit ama- Iata principiis, diuersia contrahit, αν eua teria, ut declaratum est I physicis,ut oppost diuerserum.n.diuerset sunt expresse dicit in com .6. si igitur m proprietates,unde finitas e a serma. teria de se est causa augmenti in in- & infinitas est a materia, sicut dicit finitu, ficut de se e causa diuisionis Commen. 3. physi. m. 6O. Et unI-

in infinitum: Igitur mathematicus, uersaliter aduerte, P omnes condbputa geometer, debet concordare in trones quae sunt inuentae incompo traq; illarum propositionum, vide- sim,si attestatur imperfectioni prolicet, tam in illa quς dicit. continuit ueniunt a materia, eccopetunt comB est diuisibile in infinitum, qua etia posito propter materia. Et illae quae Ea in ista quς dicit. cotinuum est aug- attestantur perfectioni proueni ut aalmentabile in infinitum, quia conti- serma,& competiit composito pro- nuum ut est in materia rone mate- pter serniam. augmentatio igiturriae,sicut est diuisibile in infinitum, quantum est metato materiae finem sic etiam ratione eius est augmenta non habet,quia infinitas stat pm bile in infinitum. Quod conrmatur teriam,& ideo in infinitum progi ex pretisto tex. 2. de anima. ubi Aric deretur merito ipsius propter natu- contra Empedoclem arguit,q, si au- ram suae potentialitatis inuetam in gumentatio in animatis proueniret substantia eius,quae est causa infini- ab igne iret in infinitum,manifestu tudinis. Et ideo bene sequitur ratio est autem lignis in mixto anima- Arist.lsi augmetatio in viventibusto concurrit,ut materia,& ut instru- principaliter Eueniret a virtute elemetum, & ut imperfectius reiectu mentali,tunc ubi desinat no habet, .

C animae, respectuςaute imperfectio- sed quia simpliciter augmetatio est Fris ad persectius, & instrumenti ad dedi sipositionibus attestatibus per- .

--. agens est respectus materiet ad Er stioni, augmentatio. n. est motus ama. 2.de anima. te .cΟ. 14.& 3. de de quantitate impersecta ad quati- .anima. com. 3 6.& in eodem teX I. ratem persectam, ut dicie in. s. phyc .

Philosephus concludi hq augmen- tex. m. I g. ideo abselute attribui c tatio potius e rationis,&serme qua sermo&hoc est quod dicit Com.φmateriae. Habes igitur lucidissime, ire ad augmentum est ire ad servi, si augmentatio proueniret a ma- peroppositam rationem eius quod

. teriaqd ubi desinat no habet. Ignis in diminutione estingit,quia ire ad ...n apposito combustibili in inlini- diminutione est ire ad nihil.&non

tum crescit. Et est locus multu pedi esse, ut insit,cuius causa est materia.

Mita strutabilis sicut vides. Et silutio ista Et pphoc diminutio in infinitum

Auer. in hoc non satisfacit,immo vi simpliciter attribuic materiae, quia detur sibimet contradicere si bene attestaturiperfectioni,& corruptio, consideras. Dicamus igitur const- H.Vnde naturaliter substanti com .positae

39쪽

Theoremati.

C postre resistunt diuidetibus causis. siue unumquodq; denomInare rumcEt ideo Philosephus in. 1.de animai stum est,&absolute augmentatio oin tex.allegato, simpliciter augmen Vt dicitur in primo de generatione ratione attribuit alae,quq concurrit dccorrupi. sit per sermam, non per, sicut forma,& non igni qui concula materiam principaliter,ut bene dem rit,ut materia, Scansrum. vi inquit, clarat Commen. in primo de gen hqe autem aiς sunt, sed non ignis dc ratione,& corruptione,in tex. com. rationis magis qua materi . A fine 38. hinc est quod naturalis non co-, .n.denominare unumquodq; ses e, cordat cum geometra in illa, contiri - . t scribi cin. 2. de anima, tex. co. 9. nuum est augmentabile in infini- quia igitur ire ad augmetum est ire tum, seeus autem est de illa,contia

ad esse,& ad serma inde physice lo- nuum est diuisibile in infinitum, quendo simpliciter, & absolute py 'uia diuisio in infinitum attestatuerr di stafrsines ascribitur Hrm , de impei sectioni,& ire in diuisione est: sa denoIationes fiunt a talibus sim ire ad non esse,&estire ad nihil. viri plicitet absolute loquendo,inde est dicit. 3. phy.com. 6o & talis disposi-. I. quod in ista propositione geometra tio simpliciter reducit' ad materia rno dicitur concordare. videlicet,con nam serma per se indivisibilis est detinuu est augmentabile in infinitu, si diuiditur hoc est per accides, & staquia ut dicit in com. 6. tertii de cito cundusid,& ideo in ista simpliciteris Auer.cu considerauerit mathemati & absolute geometer concordat cuis cus in continuo fim additioneinon naturali. uterq; igitur stimo verus

se erit impose augmetare corpus I infi est sm diuersos respectus,na si augis nitum cu consideret in eo inquan- mentatio comparetur materiae, Mis tumest abstractum a corpore nati. sermς, a materia habet interminaqis Naturalis aut dicit hoc re impose, tionem,a forma vero finem, de ter se quoniam inquan tu est ultimum ter minum. sed si absolute augment is minas,corpusnale est quas forma. tio dc simpliciter consi)eratur,ut estis Erma aut inquantu Drma impote motus,ctui a fine denominationem is est augeri in infinitii. Augmentatio sumit,sic simplicitere ipsius formae I .n.in infinitu est ex ma non ex ser- non materiae, & hoc expresse dicit Mis ma,ut determinatu est, in physicis. Aristo. quod iis c animae est,& nonis Et ideo dicit Arisq, geometer debet ignis,& rationis magis quam mateis ponere quod magnitudines augent ria ut commen. ibi in commento'2 is in infitinum,sed potest ponere ma- inquit,&dixit hoc, quia apparet. P tagnitudines in quacunq, quantitate actio augmenti est composita ex a voluerit&e. Cu igitur augmentatio ctione ignis,&ex aliqua intentione ,, smpliciter reducatur ad serma, de in igne,alterare enim quod est 1 eo non ad materiam, nisi fmquid,& debet attribui igni,&quia est termi is denotationes fi ut ab eo qd est sim- natum debet attribui virtuti colun- pliciter,non ab eo, quod est smild, ctu cum iῖue,&da texeplum de ar- .enam homo mortuus no est homo, te,quod vide si placet. dc continuum,ut respicit augmentii Pr

habet rationem finis,de peristi. de a

40쪽

spssunt esse sine alse , DRxu δ' posset esse secundum rem et alia non fine ipsis. 'ς postpriori, tunc sequeres m coti pnilosophiae in cap.de priori,& noesset simplieiternis,

'sed secundum intellectum ,

ι. ra particularibus,quaecum auserun

pinancto, P quemadmodumuerealia postunt intelligi per in lactum 1 racta a singularibus,

uina acutissim us, eum quo incedit Antonius Andri &sequaces, quo modo i hac propositione defecerit.

sic priam in rerum n οῖ tanti 'Vῆς P l' sitione desecerit. siparata a si laris sent insi

hbstanti sed Aristo opinio fuit γintellectus multa pol separare,quae oatura non potest,sicut scribit Commenta Ii.metaphys com. 39. Et confirmatur,quia secundum omne viam Dropositiones per se primi, &lecundi modi sunt simpliciter neces

inanima intellectiva prius naturaehςe,quam uniatur materi ,quia est praus natara terminus creationis et

Infundatur,quam propositione isto modo probat, quia illud quod siue secundi modi sunt simultei ἡ Λ ἡ-e 'm 'βycti Q potest eta sitne alio. Quinto

SEARCH

MENU NAVIGATION