Controuersiae theologicae inter S. Thomam, et Scotum; super quatuor sententiarum libros; in quibus discordantes opiniones referuntur, potiores difficultates elucidantur, & responsiones ad argumenta Scoti reijciuntur. Prima quarta pars. Auctore reuren

발행: 1617년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

511쪽

Num resurrectio genet alis sit futura. 4 7 3

stanti, in quo corpus formatur, ani. matur. Ratio est, quia forma corporis organici est dispositio necessitans ad animam, licet non absolute de ex natura reissed ex dispositione Dei age .lis ; quocirca forma ista corporis indu citur a Deo, forma quae est aris sua.

Si vero queras, an eadem mutatim

ne inducatur forma corporis, Sipsa anima 3 Respondetur quod non, quia inductio formae corporis est per mutationem realem, materia enim prius

existens sub priuatione sormae corporis vere mutatur ad Drmam corporis, at inductio antinae in corpus non est cum mutatione ad ipsam, vel ad aniniation qna, vel ad aliquem alium ter minum,quia in eodem instari, in quo

matur co pus, animatur; sicquensi prius tempore fuit sub forma corporis quam sub forma animae: quodcirco ll. lud corpus separatum m nullo instanti habuit priuationem animae , qua transeat ad animam, nec simul ea habuit cum anima, quia implicat, tune

enim forma & priuatio esset simul , neque prius habebit eam quam sormam,quia no Prius temPore erat corpus quam anima illi inesset: at nun

quam est mutatio , nisi quando sulce pimum termini ad quem alicuius in ductionis duratione praecedit iplum terminum ad quem; quia ergo forma corporis organici, quae est immediata

dispositio ad introductionem animae, seu animationem, non interuenit mutatio, quae necessario requirat substantiam prius tempore esse iub terminoa quo,quam 'id quem. Sed contra, si ibi non est mutatio;

ergo nec animatio, actio, nec animati

palsis,quia scut actio non est sine pastane, ita nec pastio sine mutat:one:

sed est impossibile ibi non esse actio.

nem, de animati pastionem; ergo est impossibile non esse ibi mutationem. Ad argumentum respondeo nega doconsequentiam, quia actio Sc passio absque mutation desse possunt, passo enim dicit respectum e Ririn Iecus ad uenientem, qui non necis sit: sequi tur extrema posta in esse, quique potest este etiamsi passio num ouam prς- cedat duratione sermam quam recia

beat formam, potest earia recipere ab alio, dcti me in introductione formae

loeux ipsi pata potest esse passo sine

mutatione o Exemplo ex Augustino delumpto 3. Conscis probari respotest,nam ut ibi ait,quodam modo prioritatis creatur materia priusquam forma, in illo priori materia non habet

respectum ad Deum, nisi producti ad

Producens, qui est rei pectus intrinsecus aduenien ς, & necessario consequitur naturam fundamenti; in secundo instanti nature recipit formam a Deo,& tunc dicit ad Deum respectum non

producti ad producentem Deum, sed est eius ut informati & recipientis ad

Deum imprimentem formam,qui respectus dicitur passio, & aduenit sta

materiae, ut absque ea posset a D 'o conseruari perpetuo; forma ergo ilia

si in ut duratione concreata est male

riae, sed posterius natura inducitur, ea imprimitur in materia palsione de genere pastionis, sed sine mutatione, quia numquam materia a priuatione illius transi ad formam, nec aliter &aliter secundum esse te habuit, quia aliter & aliter preponitur materia subiecti aliter & aliter se habentis,quod sine duratione accidere nequit, ita quod prius tepore steterit subiectu in sub termino a quo, quam sub termino

ad quem. Quinta

512쪽

4 64 . Controuersa Qulatadecima

Quinta coclusio. Resurrectio esum non erit m eodem instanti. Probatur eκ Augustino a. de civit. Deie.2o .ubi ex pron sso determinat, quod resurrectio eorum , qui in aduentu Domini inuenientur mortui,praecedet duratione resurrectionem illorum, qui inuenientur vivi,quia secundum verba Apostoli, illi viui prius rapientur obula Chr isto in aera,& ibi ut probabile est

secundum Augustinum morientur, dc subito postea resurgent, & ita eo. rum resurrectio sequetur resurrectio nem illorum, qui erant mortui. Unde

Augustinus ibidem dicit: Si sanctos,

qui reperientur Christo veniente vi uentes,eique obuiam rapientur,crediderimus in eodem raptu de mortalibus corporibus mituros, & ad eadem mox immortalia redituros, nullas ini, verbis Apostoli patiemur difficultates δε hoc videntur dicere verba Α-postoli: Mortui qui in Christo sunt rosurgent primi,deinde nos &c. Εκ iam dictis sequitur,quod resurrectio, quO-

ad sorinationem cuiuscunque corporis, S animationem eius, ac resurrectionem erit in instantis caeterum inter eos, qui reperientur mortui in aduentu Domini,& vivi, erit ordo,quod illi prius duratione resurgent quam isti. Ad argumenta in principio Ar-tιculι ρομα.

AD primum neganda est conse

quentia; ad probationem dico, quod primum non esse corporis corrupti est primum esse corporis genitis

scaeque non inscitur simul esse torruptum S genitum, quia illud instans, in quo est genitum, non est instans,in quo sit ciIe corrupti, sed potius est imstans,in quo corruptum tam Κon est. Ad fecundum d c . quod dictum Augustini potest referri ad collecti

nem pulue tu, non ad alia duo sequentia, quae lunt corporis sermatio. Sc Mnimatio.

Ad tertium patet in dictis in fine

conclusionis ultimae.

An in quotibet homine resumastosum, Pod fuit de ver

late humana natu ra in eo.

ΡΑrs negativa probatur, quia non

ita reparabitur homo, ut ad easdecorporis partes redeat, ut Augustinus ait in Enchitae. 8 6. alioquin si capillus redit,quem tana erebra tonsura dem

psit, immoderata erit deformitas in eis, & unguibus, quae secta sunt; ergo non redib t totum, quod fuit de veritate naturae, cum partes istae de eius sine

veritate.

Secundo,quod fuit de veritate carnis in uno, potest esse nutrimentum alteri,& consequenter conuerti in ve ritatem naturae alterius, sicque succes- sue esse de veritate naturet in duobus; ergo in altero non resurget quidquid, in ipso fuit de veritate naturae, aut idenumero resurget in duobus, quod imPlicat. Tertio Genes. h. dicitur, quod tulit Deus unam de costis Adae, & aedificauit eam in mulierem;ergo vel Eua noret urget,vel Adam non resurget cum toto illo, quod suit de veritate naturae eius, quaa non resurget cum costa illa.

Quaestionem istam tractant Dost. in η .dist. 44. & Scotus in terminis ibi. dem Dissiligod by Corale

513쪽

Num relurrectio generalis sit sutura. 4e

lani, quaest. I. Pro cuius intelligentia sciendum, quod homo comPonitur

eκ anima & corpore, cum velo antisma semper maneat eadem, nulli du-hium en potest,quod eadem redeat in resurrectione hominis ; de corpore vero organico est difficultas,quo modo idem redeat, componitur enim eκ multis partibus organicis, quarum distinctio requiritur propter multitudi

nem operationum , quarum anima

est principium per sui perfectionem,

quae quomodo eaedem redire possint non facile constat, cum enim istae partes organicae sint heterogeneae, videre oportet, quomodo inresurrectione istae partes homogeneae, verbi gratia,caro & sanguis identitatem habeant : quocirca primo videndum est in hac quaestione, quomodo pars ho

mogenea,puta caro, in continua nu tritione eadem maneat, vel non ea

dem . Secundo, quomodo redeat eadem in corpore immortali, quae

Prius fuit in corpore mortali ; hoc enim cognito facilius intelligemus quomodo redire possit, vel redeat id, quod est de veritate naturae hu

manae.

De modo nutritionis est una opinio quae asserit, nihil de nutrimento transire in veritatem naturae humanae, sed solum id esse de veritate naturae humanae, quod a parentibus contrahitur, quod multiplicatur ut augmentatio fiat. Hoc confirmat haec opinio eNemplo de multiplicatione Panum Euangelicorum: quod vero CX nutrimento generatur ait haec opinio adhaeret calori naturali quasi fomentum,ne eXtinguatur,sicut oleum

adhaeret lychno; & ita nutrimentum est necessarium, licet in veritatem naturae humanae non conuertatur. Sed haec sententia stare non potest, primo quia non minus perfecta est vegetatiua in homine quam in bruto;

igitur non minus potest in Propria in operationem , quae eli Nutrire , eo modo quo nutrire est conuertere subis stantiam alimenti in substantiam a

lendri sed in bruto vegetatiua id Potest Sc secit; ergo similiter Per Veg tativam in homine potest huiusmodi conuersio fieri . Et confirmatur, quia generatur homo imperfecta quantitatis, sicut bruta, Sita fit de

eo deperditso continua partium, sicut ibi; ergo ita oportet esse augmentationem S restaurationem deperis

diti in homine sicut S in brutor led in bruto est per hoc, quod terminus augmentationis est aliquid de esse ipsius substantiae nutriendi & aug mentandi; igitur similiter in homine. Secundo,Partes carnis, quae Progenerantur de nutrimento, sunt veis re animatae, etiam anima intellecti-uas igitur sunt vere de substantia viis uentis tali vita . Consequentia est nota; Antecedens Probatur, licerti tis notum sit, quia quaebbet pars carinnis est animata anima sensitiva, quia in qualibet exercera potest aliqua operatio animae sensit lux .ri t. chus; quaelibet etiam est: animata anima vegetativa, quaelibet enim pars deis bitae quantitatis potest habere a aliquam actionem vegetatiuae animae r at in homine vegetatiua de sensitiva sunt eaedem cum intellectiva ; ergo Scaetera . Tertio ,

quia secundum hanc opinionem non possumus ponere augmentationem in homine , nisi per muraculum , sicut patet de multiplicatione Panum Euangelicorum , in qua ipsa exemplificat: at hoc est

514쪽

Controuersa Quintadecima

absurdum,quia sic natura magis deficiet in augmentatione hominis quam in augmentatione bovis, quoad hoc quod est acquirere quantitatem Pericctam post imperfectam. - Secunda opinio est Henrici ques.

2.quaest. 9.& quolib. I 2.q. 3 6. asserentis,quod caro primo formata inducta a parentibus est de veritate naturet hurna uae,nutrimentum vero postea tra

se in ipsuo. hoc niodo, quia conuerti. tur in carnem praee Miste litem, non me ii recipit nouam sormam,neque fecundum se totam meque secundum

Partem, sed solum per hoc, quia deficiente sorma alimenti succedit in illa materia serinae carnis pr existes. Hoc declaratur eκemplo de anima intellectiva, quae de nouo perficit nouam materiam,quae suit sub forma alimenti,nec tamen ipsa anima in se est noua secundum totam, nec secundum partes.Haec sententia confirmatur eκ Aristotele primo de Gener a. de augmento,ubi dicit, carnem secundum specie

augeri,non autem secudum materia, carnem etiam secundum materiam

fluere,& secundum speciem manere, S sic induceretur noua forma carnis in nutritione pari ratione desineret in

diminutione pars sermae carnis, quae praefuit, dc sic non solum materia carinni,s i et&ss ieret, sed etiam serma, quod videtur esse contra Aristotelem. Sed contra hanc opinionem sic a guo, post nutritionem plures sunt partes materiae in toto quam prius; aut er o P r, materiae noua est in toto sineorma,quod est inconueniens, aut est ibi sub sorma noua,quod intendimus, aut sub Hrma praeeκ istenti, & tunc vel illa desinet perfidere partem materfae , qu MN Prius petii iebat, Sc tuncta grabit eadem pars formalis a Panc materiae ad aliam partem,quod est in

conueniens, aut illa pars formae prior eadem pei ficit simul partem materi nouam, quod fieri nequit,quia tunc fiam ut pei ficeret duo P crsectibilia,qu

rum utrunque est tibi adaequatuna. Praeterea caro ista nata est fluere,quia non est incorruptibilis, quia non ta .rum fluita materia, ted etiam a fota ma, quia illa tion porcst manere eadem, nisi maneat uafoi mando mat Nam, quam Prius, quia dependet na turaliter a suo perfectibili; ergo opor tet compolitum eκ illa materia dc parte formae fluere,& per coni equens copositum per nutritionem redire ; quae

igitur cum caro fluit,vpn solum fluet

secundum materiam,sed etiam secundum formam,quia totum eκ virlique compositum necesse est etiam redire in nutritionem , dc compositum eκ materia de forma. Istae rationes concludunt contra eos, qui tenent Arma carnis disiunctam elle ab anima,ut tenent Henricus3c Scotus, Se alij, nam

si non est alia, fieri potest a parte quod

forma prae istens, scilicet anima, insor mei materiam nutrimenti,quia est

in extensibilis,dc non secundum partes perficit partes materiae, sed tota simul indiuuibiliter totam materiam o& partem respicit. Pro eκplicatione huius difficultatis sit

Prima propositio.In nutritione est aliqua generatio, eXtendendo gene rationem ad omnem inductionem formae lubstantialis in materiam.Proinbatur,quia materia ali menti non manetlubsorma alimenti, nec sub alia quam sub sorma nutriti, Sc illam reci pit post nutritionem , vel in ipsa n tritione; ergo ibi est aliqua generatios quia inductio foratae substantialis , in materiam non est generatio simpliciter,

515쪽

Num resurrectio generalis sit sutura. 46

ter, quia non est generatio per se enistis, prout illud dicitur per se e sse,quod non est Pars alterius, sed potest dici aggerieratio quia est generatio alicuius , quod per generationem fit idem alicui praeexistenti, cui adiungitur: vel potest dici ingeneratio, quia generatio partis in toto,cuius Prius non fuit

Parsa

Secunda propositio. In illa generatione tali quali, Hrma carnis, quae inducitur in materiam nutrimenti , est noua, quia praeeNistens forma non potest duo perficere in illam materiam, quia hoc non competit nisi sermae omnino ine Riensi, cuiusmodi est intellectiva, quaelibet eκtensa per accidens habet partem aliam in alia &alia parte materiae,& ita si noua materia perficitur , non perficietur per aliam Par tem sermae praeeκi stentis, sed per nouam; quod patet in fluxu carnis,quando enim fluit, fluit absque dubio illa pars formet, quae ipsam inesse carnis constituebat; sicut igitur pars sermae desinit in illo fluκu & diminutione, ita noua pars formae gignitur in nutritione.

Tertia propositio. Cum cato distinguitur in carnem secundum 1 peciem,& in carnem secundum materiam, utraque habet vere formam &speciem carnis, dicitur tamen caro secundum materiam, quando sibi defuit operatio propria, ob idque incipit fluere, unde par secundum speciem quamdiu per qualitates suas agere potest & res stere corrumpenti; se

cundum vero omnes dicitur, quando deficit sibi operatio &actio, quae corruptioni resistit.Hac sic explicatur, forma dat esse & agere ; ergo pars secundum formam tunc species dici

potest,quamdiu habet esse secundum sermam, vel quamdiu habet agere

secundum sermam,& secundum inis fert primum, si enim habet ag. re, erisgo a forma, a qua est, non tamen Econuerso, quia citius rei deficit op ratio quam esse; pars ergo secundum speciem seu formam dicitur quan diu habet virtutem ita efficacem, Φpotest sibi competere actu secum dum sermam in ipso toto, quae requirit determinatam virtutem inten

suam & eκtensuam, sicque eadem pars dicitur secundum speciem quandiu manet in toto, & competit sibi illa agendi virtus,& secundum materiam, quia non sibi competit, sed incipit. EX ijs colligere licet, quod in homine partes istae similares & homo geneae fluunt Serefluunt, nec ma nent semper eaedem, sed aliae&aliae in homine assis constitutis ad princia pale quaesitum praesentibus conclusonibus respondemus , supposito

quod ad veritatem naturae humanae non tantum pertinet partes essentiales, ut materia & Arma , sed etiam partes integrales,non tantum heterogeneae , sed etiain homogeneae, ut caro & sanguis.

Prima concluso Quidquid fuit

in Petro, verbi gratia, pro tota vita sua de veritate naturae eius , resurget in eo. Probatur, quia ex quo partes multae fluxerunt invita eius, ut eκ dictis constat, & aliae multae rein dierunt, si omnes illae redirent, vel eulit corpus eius lina moderatae densitatis, vel quantitatis, quorum neutrum est concedendum. Secunda conclusio. Quilibet limmo resurget in ea quant:t..te, quam in fine triginta annorum,si vixisset,erat habiturus ,ut ille qui ad trigesimu

516쪽

-8 Controuersa Quintadecima

annum accessit, in ea quantitate resurgat, quam habuit nisi ob aliquod

impedimentum ad debitam quam litatem non peruenerit. Conclusio haec communiter defenditur a Doctoribus.

Tertia concluso . Probabile est, quod corpus hominis resuscitandi reparabitur eκ partibus purioribus, qua aliquando fuerunt, vel futurae erant partes illius corporis, quia id ratio eκ- Poscit; eκ quo sequitur, quod habebit totum illud, quod constructum est eκ parentibus, quia hoc fuit purissimum , & eκ alijs genitis eκ nutrimento purioribus ad quantitatem sufficientem toti corpori. . Quarta conclusio. Alio modo diacitur lic, usque ad debitam quantita tem illae erunt partes in corpore refulcitando, quas natura magis eκ i tensione fecit esse partes illius corporis: huiusinodi autem sunt illa, quae adueniunt & augent totum, non Vero illae, quae adueniunt dc restaurant; ergo resurget corpus eκ illo , quod Prius generatum est eκ parentibus, Seκ alijs partibus generatis eκ n trimento propter augmentationem debitam corporis, usque ad quantitatem sufficiemem illi. Consequentia probatur eκ differentia inter nua tritionem S augmentationem, nutritio enim non est per se necessaria,

nisi ad restaurationem deperditi,augmentatio vero per se est necessaria ut genitum attingat ad debitam quantitatem suae naturae; in quacunque ergo nutritione usque ad terminum augmenti, aliquid praecise conuertitus Pro 'ter nutntionem , ut scilicet

restauret illud , quod fluxit, aliquid autem ut acqairatur quantitas debita , etiamsi nihil fluxisset: quorum

primum non est de principali in

tentione naturae , simpliciter enim natura magis conseruat ad esse totius Partem , quae fluxerit si posset conseruare , quam Ioco eius aliquam imperfectionem restaurare ἔsed secundum est de principali 1 tentione naturae volentis attingere ingenito quantitatem perfectam; itaque hoc secundum est Propter perfectionem acquirendam , primum autem Propter euitandam

impersectionem . Isti modi dicendi in his duabus conclusionibus positi in hoc conueniunt , quod quidquid tractum est a parentibus resurget , quia secundum Priorem modum dicendi illud est purissimum inter omnes partes corporis, secundum vero posteriorem illud est maxime de intentione naturae

in isto supposito e differunt tamen quantum ad partes genitas in ri trimento , quia Primus modus P nit huic adiungi partes , quae fuerunt priores in illo corpore seiscundum totum suXum vitae eius, secundus vero Ponit adiungi Pa tes , quae magis ex intentione naturae fuerunt de veritate huius corporis , & nunc eaedem Partes sunt puriores in toto fluXu te poris , & magis de intentione nyturae in hoc corpore , quia sem per prius genitae regulariter erunt puriores, siue magis , siue minus

intente.

Et si obijcies contra utrunque mo dum dicendi, quomodo ergo res scitans habebit eandem carnem squam habuit uiuum 1 Respondeo,

quod non habebit eandem Praeci se carnem , quam habuit in alia quo instanti, ves in aliquo tempor vi Duiligod by Corale

517쪽

Num resurrectio generalis sit sutura. 4Ο

υἰtre suae,sed habebit totam illam, qua

habuit in illo tempore, praeter illam, quam contraXit a parentibus, hanc quidem totam,et alias partes,quas successive habuit. Iam ad iandamenta secundae opinionis respondemus. Ad exemplum de anima intellectiva respodeo,quod est ad oppositum, illa.n. modo ineκ- tensibili,&inexte sibiliter respicit materiam,quocirca nullam partem noua in se habet per hoc, Q nouam Partem materiae in se perficit, forma vero car- Discum sit in extensibilis, itae nouam Partem habet eκ eo,quod nouam Partem materiae perficit. Ad auctoritatem Aristotelica patet

tione.

Ad argumenta in principio Articuli po ta. AD primum dico,Partes corporis

esse in duplici differentia: ali . N. sunt,que ad identitatem totius sunt necessariae, atrae vero minime. Priores re' dibunt, posteriores vero non om ness

Scin ea quant: tate in qua fuerunt in corpore, ted tantum quo ad eius pulchritudinem erunt necessariae,ut capilli dc ungues, alias summa deformitas esset in eo; partes heterogeneae redibunt omnes, sed nunquid omnes homogeneae redibunt 3 D co, quod omnes illae, quae ad compositionem

Partium organicarum erunt nece

famae, sicque redibunt omnes Partes,quae a Parentibus tractet sunt,& aliae puriores sufficientes ad partium organicarum constitutionem , & hoc iuκta modos dicendi supra positos. Ad secundum respondet Scotus iisve ibis: Credo quod non fuit, nec erit Controu. Pars IIII.

usque ad finem mundi aliquid aeque

de veritate humanae naturae in dum bus suppositis,&ideo resurget praeciisse in uno, in quo magis fuit de verit te naturae: magis,inquam, vel quia in ipso purius,vel quia magis de intentione naturae fuit pars eius . Si vero simpliciter et omnino contendatur,quod aequaliter fuit de veritate naturae v-triusque dico, quod resurget in illo, in quo suit animata prius, ut ait Augustinus, Sc istud est rationabile,quia post primana animationem facta est illa cato illius hominis, & si postea quasi v-

surpetur ab altero, non amittitur illa

prima habitudo eius ad hanc materia; ii autem illi,in quo fuit secundo de veritate nature eius, sufficiunt ad quantitatem debitam partes aliae, quae suerunt corporis tui a successione viti su Per nutritionem,eκ illis reparabitur,si vero non sufficiant ad debitam quantitatem corporis illius, supplebit unde

voluerit om ni Pote ias.

Ad tertium dico,villa costa no fuit in primo homine de veritate naturae eius, quia Praeter illam habuit costas

sufficientes, secundum quam competunt homini communiter, illa autem

sibi data fuit tanquam lupei sua quoad hoc suppositu, sed necessaria quoad intentionem natureis cui in masculo est semen non tanquam aliquid naturale ipsius suppositi sed propter generationem alterius supposti. Ad argumenta in principio Controis uesic Psita. Α D primu dico, q, eis cstu iniqua quoad substatia, atteretur iii atteretur quantii ad efficacia,vel influetia in ista inferiora, quia post iudiciu ces

518쪽

47o. Controuersa Quintadecima Hiiuelligi illud Pauli Praeterit figura

huius nauudi . Vel posset dici,quod i quitur Iob de illo caelo, de quo non intelligitur nisi de caelo clementari. Ad secundum dico, quod ibi Sal

mon faciebat officium concio natoris, nunc allegans pro parte stultorum, nunc respondens secundum sententiam sapientum, illud vero dictu fuit concionando pro stultis, cui contradicit civit imo, dicens: Ibit homo in domum aeternitatis suae dcc. Ad tertium respondet Scotus uno modo, quod compositum, potest redire idem,licet non redeat unio partium eadem, quia illa unio non est cle essentia totius, nec unio e st illa entitas totalis, quae est ev partibus, verum quia v-nio est simplici ter requisita ad entitatem totius idc non videtur aliquid esse idem numero, nisi illud sit idem numero, quod neccisario requiritur ad sum. Alio modo,& verius dicendum quod virio redibit ea dena, Sc hoc si eccipiatur Pro illa relatione Partium

unitarum ad mu:cem, non autem Pro

ipsa passione, quae non manet ius iumstanti resuscitationis, illa enim Potest poni alia,sicut illa mutatio est alia a generatione. Ei cu in dicitur,quod illa Duo suit in tei rupta. Dico, quod interruptum potest redire idem nume ro non solum si est absolutu,verum eistiam respectivum, s eAtrema eius reis deant ea de numero, nam credo Ico tus inquit Beatissimam Mariam h buisse eandem relationem ad filium post resurrectionem,quam habuit aute,dc tame illa fuit interrupta in morte Christi propter de structionem tetimini , Sin morte Mariae Propter de structionem rundamenti. Sed obiicies, quod haec responsio videtur sibi contradicere, quia negat V nionem rissionem redir eadem: sed illa est necessaria ad fieri totius; ergo non erit idem totum, nisi illa una passo eadem redeat, quia ut dicit haec secunda responsio, non potest aliquid esse idem,nis sit idem id, sine quo esse non potest. Respondeo, quod unio ut rasso sit necessaria ad fieri totius,

dcton sequenter non possit elle idem fieri totius, ius si eadem unio,tamen non est necessaria adeste totius,ac proinde licet illa viaio non redeat eaden , potest totum esse idem, nec illa uti iopassio est eadem cum generatione.

Vel te itio dici potest , quod tam fieri totius quam esse erit idem,Sc similiter eadem passio, quia in hoc nulla elicontradictio.

519쪽

CONTROUERSIAs EXTA DECIMA. : Num anima separata possit intelligere quidditates

sibi ante separationem habi

tu aliter notaS.

Ari negativa proba

tur , quia operatio Propr a totius no pG

test esse operatio propria partis, quia necesse totale totius PO test esse partis: sed intelligere est pro Pria operatio totius, quia dicitur homo intelligere ; ergo non potest esse animae separatae , que est pari ipsius. Secundo , nihil posscte intelligere intellectus videtur, nisi illud, cuius separata cognoscere. In hac Controuelsa sic procedam Primo inquiram de qaaesito princi pali. Secundo an separata possit no

uam cognitionem acquirere alicuius prius ignoti. Tertio an possit recordari praeteritorum , quae coniuncta nouit. Quarto an beati cognoscant orationes, quas offerimus. Ultimo ad argumenta in Principio controuersiae posta. phantasma phantasiatur phantasia, per Aristot.in 3. de Anima: sed anima ARTICVLVs I.

separata non habet phantasiam, quia est potentia organo alligata, nec pha- An anima separata possis intelligerelasma.quia caret phantasia: ergo non ru-Hraues ante separarionem potest separata illas intelligere. sibi habitu aliter notas. Tertio,quidditates ante animae separationem erant habitualiter. notae Expositis opinionis D. Thama.

Per species intelligibiles in parte intellectiva reconditas,& per phantasma- N hac quaestione est sententia D. ta in phantasia conseruata, sed post I Tho. primae partis Sum.qusst.8 9.

separationem non habet illa pham art. Primo Sc 3 o. dist. uarta, quaestio. talmata, quia caret phantasia; ergo Prima , quod anima separata intelli-Scaeti gat per species sibi influxas a Deo, &Quarto, alius est modus cognosce- Angelis. di quidditates, dum anima est corpo- Pro intelligentia opinionis D.Thori coniuncta, & alius ab illo separ mae obserua primo, quod anima no ra ; ergo quod dum erat coniuncta stra habet duos modos essendit unus habitualiter cognoscebat, non potest est esse corpori unitar alius esse ab eo

520쪽

47o Controuersia Ouintadecima .

intelligi illud Pauli Praeterit figura

huius nauudi . Vel posset dici,quod Io-quitur I ob de illo caelo, de quo non intelligitur nisi de caelo clementari. Ad secundum dico, quod ibi Sal

mon faciebat officium concio natoris, nunc allegans pro parte stultorum, nunc respondens secundum sententiain sapientum, illud vero dictu fuit

concionando pro stultis, cui contradicit civit imo, dicens: Ibit holuo in domum aeternitatis suae Sc. Ad tertium res radet Scotus uno modo, quod cona positum, potest redire idem,licet non redeat unio partium eadem, quia illa unio non est de essentia totius, nec unio est illa entitas tota lis,quae est ex partibus,verum quia v-nio est limplic:ter requisita ad ent. tatem totius i& non videtur aliquid esse idem numero, nisi illud sit idem numero, quod necc ssario requiritur ad ipsum. Alio modo, & verius dicendum quod unio redibit eadem, laoc si eccipiatur Pro illa relatione Partium

viaitarum ad inuicem, non autem Pro

ipsa piissione, quae non manet ius in

itissanti resuscit itionis, illa erum po

test poni alia,sicut illa mutatio est alia a generatione. Et cuin dicitur, quod illa vitiosus intes rupta. D co, quod in-

terruptum potest redire idem num e ro non solum si est absolutu, verum e

tiam respectiuum, si intrema eius reis deant ea de numero, nam credo Icomtus inquit) Beatissimam Mariam habuisse eandem relationem ad filium post retur rectionem,quam habuit ante,& tame illa fuit interrupta in morte Christi propter destructionem ter mini ,&in morte Mariae propter deinstructionem sundamenti. Sed obiicies, quod haec responsio videtur sb contradicere, quia negat Unionem rissonem redir eadem: sed illa est necessaria ad fieri totius; ergo non erit idem totum, nisi illa via a Passo eadem redeat, quia ut dicit haec secunda responsio,non potest aliquid esse idem ius sit idem id, sine quo esse

non potest. Respondeo, quod uniovi Passio sit neccssaria ad fieri totius, est tonsequenter non poIsit et se idem

feri totius, nisi sit eadem unio,tamen non est necessaria adesse totius,ac proinde licet illa vitio non redeat eadem, potest tot utra esse idem , nec illa uti iopassio est ea dein cum generatione.

Velleitio dici potest , quod trui fieri totiusquam else erit idem,Sc sim liter

eadem passio, quia in hoc nulla est

contradi stro.

SEARCH

MENU NAVIGATION