Controuersiae theologicae inter S. Thomam, et Scotum; super quatuor sententiarum libros; in quibus discordantes opiniones referuntur, potiores difficultates elucidantur, & responsiones ad argumenta Scoti reijciuntur. Prima quarta pars. Auctore reuren

발행: 1617년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

491쪽

An corpora beatorum erunt impassibilia. 4 3

aliam causam, Lvoluntatem diuinam bare , quod indivisibilia immediate non coagentem cum corpore ad re- snt unum , sed quod continuum nonplendum locum. componitur e X ipsis; sinit ter duo coeoctaua Concluso. No est data po- pora in eodem loco non ficiunt, ut testas corpori glorioso coexistendi cor sunt in loco,HO tamen sequitur, quod pori glimoso,ticet sbi posset dari,quia sint v nuin. dos subtilitatis est , quae ad imperium animae gloriosae sit cum alio corporer Ad argumenta in principio Contro. at anima gloriola non habet imperiit uersi a posita. super corpus gloriosum alicuius beati, scut super non gloriosum. A D primum ait Scotus, quod si concedatur auctoritas Gregori j, Ad argumenta in principio Ar- quae tamen non videtur necessario coliculi posita . cedenda, ut moκ dicam,dicedum est, ut id, quod palpatur per aliquam qua A D primum neganda est maior, litatem sensibilem immutando ta- non enim oportet quod magis ctum,est corruptibile in se, &sbi de- conuenietia pollini ess e magis simul, relictum, Sc ita non plus e M illa auct. quia omnis similitudo e st ratio & cau- ritate sequitur, quam quod illud corsa simultatis;vnde si non concluderet, pus, quod palpatur, si non praeseruare

cuin due dimensiones plus conueniat tura Deo, esset corruptibile corrupti in interie u quantitas cu quat tale, qua- ne corrupti M. Quod vero non sequare magis pessent et se simul quam qua tur,hoc est Palpabile; ergo corruptibi. titas& quantitas3 quod est salsum. le, pater, nam quid impediret, v si di- Ad secundum, quod nulla acciden gitus esset propinquus celo, illud Pal-tia faciunt intrinsece individuum, & paret, hoc modo intelligendo palpa

consequenter minus t 'cum,na in cor- tionein, quod illud corpus lubtiliter Pus,quantum est de se, posset elle, e . resisteret tactui ilicet non immutandotiamsi locus non esset, & tamen esset per aliquam qualitatem senii bilem si indiuiduuin: Unde auctoritas Boetii bi derelictum, ut pote nec ut durum, sic est intelligenda,idem ostendit no- nec ut molle, nec ut calidii, nec ut fribis diuersitatem naturalem,quia facit gidum resisteret; ergo palparetur,sed accidens eam nobis innotescere. tactum non immutaret. Ad tertium patet eκ dictis, quod Ad secundum dico, quod tota vis inter dimensones est repugnantia, eius consistit in hoc, nullum violentia non formalis, sed virtualis, quae inor. est perpetuum; ergo cum elementa dine ad diuinam potentiam non im- sint in mixto violenter, non pollunt Pedit 'coexistentiam unius corporis esse ibi perpetuo, & sic corpus tadem cum alio, ut satis constat eX d chis. corrumperetur. Sed haec praepositio liAd quattum dico, qnod quantum . cet Plutosophis sit necessaria no tamenis duo in diuisibilia sint immediata, Theologis,quia potest Deuxconserua non faciunt unum,sed duo sunt, veru re perpetuo miκ tum aliquod ad op- est tamen, quod non faciunt maius: Positum eius, ad quod inclinatur,cum

neque Plutosophu ibi intendit pro- .n. ut ait Scotus, elementa non sint Dissiligod by Corale

492쪽

4 6 Controuersia Quintadecima.

in mixto violenter simpliciter, sed se- Ie,quia esset secundum naturam pari eundum quid, nam illud est s mplici' cularem aquae,& contra naturam to inter violentum , quod opponitur sim- tius uniuersi, quod magis est princi-pliciter naturali, & magis violenter, pium naturalitatis : Sic corpus miκtu, quod opponitur persectiori naturali. & maxime humanum, persectius est di minus,quod minori naturali. Exea quoddam naturali quocumque et Plum,aquam esse sursum, ut salvetur mento, & ideo quod' naturaliter est plenum in uniuerso, non est fimplici- illi corpori , hoe est simpliciter magister violentum, imino si tunc deicen. naturale, quam quod esset naturale de te tete licto vacuo, esset simpliciter unicuique elementorum secundum violentum, & secundum quid natura se .

CONTROUERSIA

a V INTA DECIMA.

Nurn resurrectio generalis sit futura.

Ars negatiua probatur, quia Iob i4 dicitur:Homo cum dormierit non resurget, donec atteratur caelum e sed celum nunquam atteretur, cum si incorruptibile;ergo homo non resurget. Secundo,Eccles 3 .dicitur: Vnus est interitus hominum.& iumentorum; sed iumenta non resurgent;ergo&c. Tertio, totum requirit unione partium;sed no redibit eadem vino, quae fuit ante corruptionem,quia interempta est,& omnino destructa;ergo nec idem totum ; ergo no erit relurrectio. In hac controuersia sc procedam. Ptimo inquiram de quaesito principali. Secundo, an per rationem natur Iem possit esse notum resurrectione esse suturam . Tertio, an natura possit

esse causa activa resurrectiam Quarto,an resurrectio sit naturali Qiainto, an resurrectio sit in in stanti. Ultimo, an in quolibet homine resurgat totii, quod tuit de veritate humanae nature in eo. Deinde ad argumenta in principio controuersiae posita respondetur.

Vtrum resurremogeneralis sit futura.

QVestionem hanc tractat Scotus in A.distili 43. quaest.prima,&ibidem alij Scholastici, in qua quoad

factum omnes conueniunt, s tutura generale resurrectionem hominum,

quia est de ea fidei articulus, ut postea dicemus; conueniunt similiter quoadpoisibilitatem eius,a gerentes e sse possibilem , concesso enim quod sit fur ra, necessario eius possibilitatem teneo

493쪽

Num resurrectio generalis sit sutura. s

mur concedere,alips aliquod i in possis bile esset pol libite,quod implicat: di ferunt tamen Scotus i& S. Thomas in hac possibilitate explicanda; ideo vnhiscuiusque opinio in hac recon

stituetur.

Explicatio opinionis s. T bome. D. Thomas in A. d.43 . I .ar.dicit, quod si in homine anima sensitiva e sset diuersa a rationalia Pe e CG- sequesco rruptibilis, sicut in alij, ani-imalibus, Optime concluderetur,quod in resurrectione non erit eadem an

masensibilis,nec idem homo; at si ponatur, quod eadem anima secundum substantiam ist in homine, anima rktionalis & sesitiva, nullas quoad resurrectionis possibilitate pateremur angustias,lioc e X plicat ubi iupra in sol u. ad primum ex dissecutia hominis ad corruptibilia taliorum inquit) anima hum forma non e it per se subsistens, ita ut post compositi corruptione co Tum Pitur : at anime rationalis esse qdsbi in corpore acquiritur,et am remaiiet post separationem eius a corpore, in cuius participatione corpus adducitur per resurrectioinem, ita quod non

sit aliud esse corporis&animae, Scaliud animae in homine,quia alias con' iunctio animae ct corporis esset acci dentalis, quia anima aduenit corpori liabeti esse actu;quocirca in morte hominis nulla interruptio facta est in esse substantiali eius,ut non possit idem

numero redire ,in alijs vero rebus corruptis esse substantiale earum corrumpitur, & ideo earum resurrectio e stim possibilis Sententia lige stat in hoc, quod licet interruptum non possit idenumero redire in alijs ab homine, tamen homo corruptus idem numcro

redire potest, quia esse animae intellectivae non fuit corruptum, estque idecum esse totius,&cu hoc materia prima manet eadem, setque in nullo pertinete ad substantiam hominis factae st corruptio e sentiae,ob idq; possibiale e st redire idem numero, quod in Mlijs corruptis non accidit; tenet e go ista sententia, quod cum esse alicuius substantiale corrumpitur, non

Pol ide numero redire. Hispositis sit. Prima Conclusio. Possibilis est ho minis resurrectio, tuta esse eius subst1tiale no corrumpitur, quia manet esse aiae ide&esse materiae primae &co . Poris, cum ese piae manens post moetem sit eise corporis vivi sensitivi. Secunda Concl. Resurrectio gene resis est futura.Conci .est de fide,credimus enim carnis resurrectionem. Explicatio opinionii Scoti.

ΡRo intelligentia opinionis Scoti

ctio est eius, φ cecidit Sc ditatutu est; unde necesse est prius cecidisse aliqd,

ut resurgere dicatur; luado vero totusho cadit a vita, & destruitur per mor te, ipse homo dr resurgere qn resuris git,non vero aissivi vere dicatur aliqd resurgere,opus est, Q illud ,qd cecidit, reparetur, Sc quia homo dicitur cadere a vita per separationem animaera tionalis ab eo,ideo ut resurgat, nece Lia est animam intellectiua in eandem re uni r i eius corpori, ut ex utriusque unione resurgat idem homo. Secundo obserua,quod in homine est aliqua entitas positiua,quae nec est Pars materialis, nee formalis eius,nec

partes simul sumptae , ut in Conir uersjs Terti ostendimus, dc sufficit unam rationem repetere,c aliquid in

494쪽

4 s Controuersia Quintadecima

compositione , 3c generatione homi-,us est causatum a causis intrinsecis , quae sunt materia & forma , quod nec est materia,nec sorma,quia idem non est causa sui ipsius; ergo est aliqua alia entitas a causis distincta ,sa materia di forma, Scentitas destruitur per coiruptionem, alioquin homo non esset vere mortuus,quia non esset corruptio totalis entitatis hominis,quae entitas debet eadem numero reparari, ut homo resurgere dicatur.

His positis sit

A., Prima Conclusio.Quamuis aliquid ere corrumpatur. S desinat esse omnino secundum suam substantiam, Potest a Deo reparari ad ide in esse numer'. probatur Conclusio primo ex Augustino 1 2.de ciuit .cap. 2 Q.Vbi is fluens de carne reddenda homini in resurrectione sit ait: Et si omnis perises et mundus, nec ulla eius materia in ullis naturalibus masiser, unde vellet, eam repararet omnipoten ,ergo rem

totaliter destructam Sc corrupta P test Deus eandem numero re Parare. Rationibus probatur etiam Cones so. Primo, quia nihil praecedens creationem non repugnabat, quin illud ,cui opponitur, posset creari; ergo nec nihil sequens rei anni hilationi obst abit, quin res an inhilata possit eadenumero reparari. Antecedens exemplo declaratuta non e si e lapidis ante creationem eius non impediebat eius creationem, quia alias creari nota potuisset; ergo verum est antecedens ἱConsequentia probatur,quia nihil le- quos annihil ationem rei, & nihil prς-ceclens eius creatiotie in sunt eiusde mPenitus rationis, an nihil alio enim &creatio oppositae mutationes habentidem pro termino, una Pro termino a

quo,alia pro termino ad quem, unde eterminus a quo treation s est te Lnus ad quem anni hilal cinis. Et confirmatur haec ratio, quia planum est, quod eκ Parte causae manet eadem Potellas, eκ parte etiam rei anni hilatae, v.g.lapidi s, tanta est possibilitas adesse post anni hi lationem, quanta ante creationem , quia non magis inci dit contradictionem illud nihil, in qd

cessat lapis, S magis priuat possibilitatem ad elli,qua nihil eius creatione praecedens.Secun do,tertia parte oste-dunus 'din homine est alia Arma substantialis ab anima intellectiva; ergos cuiuslibet formae sit dare esse, sequitur, quod tale esse hominis non est a forma intellectiva,sed alia forma alia ab anima intellectiva interrumpitur secundum esse,& tamen reducitur eidem; ergo interrupta secudum suum esse lubstantiale potest diuina pote

tia idem numero redire. Tertio, eκ hae radice, Lquod esse simpliciterinia terruptum vel destructum no potest redire idem, sequentur multa inem uenientia: Priinti quod Deus non posset brutum relastitare idem numero, cuius oppostum nonnumquam legi tur miraculose lactum a Sanctis,ut Patet de tauro, quem suscitauit Silueoster, in Legenda eiust &hoc negare

Deo et se possibile, est magnae in fide

i tati , Sc tame atram a se sitiua bruti,&esse eius, fuit in illo casu vere destru4cta .Seciindo sequeretur, quod omnia accideritia, quae corrumpuntur in corruptione hominis uniuertaliter ante resurrectionem, non possent eadem numero'redire, Se tunc non haberee

homo resuscitatus eand em propriam passionem numero, quam Prius,quia illa non mansit post morte, quia erae

totius ut totius, ct non animae latum

Consequens autem est impossibile, Disiti eo by CO Ie

495쪽

Num rei rectio generalis fit sutura. 4 7

quod sit idem sub specie. & non ha.

beat eadem passionem.Tertio sequeretur,quod homo resuscitatus non haberet eande quantitatem ,quia illa nomanet , nec in materia sola mala te, nec in anima intellectiva. Haeccon cl. est directe contra opinionem.S.ThOmae supra recitatam, seu contra fundamentum suae opinionis, quod per se

quentem etiam omnino destruitur.

Secunda Conclusio. Ratio,ob qua homo mortuus potest redire idem numero non est, quia Post mortem maneat totum esse eius in anima rationali manente. Probaturiquia haec ratio supponit unum falsum, scilicet totum esse hominis manere incorruptum, cum e X supra dietis entitas totalis hominis interrumpat alias homo non moreretur. Secundo, quia esse animae intellectivae non est elle mala hominis,ut ipse supponit, quia omne ens

habet aliquod isse i ropritim, quo estens: sed homo ut stomo est aliquodens,& non tantum aimna: ergo habet

aliquod isse propolim, Sc non tillum esse animae. Et confirmatur quia tertia parte ostendinauses, in hoc esse alia formam ab animam intellemita, de Per consequetis cum cuiuslibet serme sit dare esse, non consistit tG ala esse hominis in sola anima intellectiva . Tertia Conclusio. Positio, quae asserit , Deum posse resuscitare hominem,quia in resuscitando eo non agit Per mutationem,est false,quia supponis Deum non agere per mutationem

resuscitando, quod tamen est falsum, quia materia eius, quod resuscitatur, fuit sub prauatioue imae, Sc postea fit sub forma ergo peractionem age tis trasit a priuatione ad sormam:ied transitus Proprie est mutatio, luia Iota ratio mutationis ibi saluaturi ergo

supponit ita postio salsum. t

Quarta Conclusio. Possibilis est reis surrectio hominis. Probatur, quia est possibilis ere parte obiecti sinpliciter, q ua non includit contradictionem, ut probatum est prima conclusione auctoritate & r atione, ergo eX Pa rte obiecti est simpliciter pol sibilis. Ex Parte vero agentis Dei nulla est repugnantia , sed potentia ad faciendum quidquid non implicat contradictiois nem ; ergo tam ex parte agentis qua ex parte obiecti est resurrectio sibbilis; ergo e st siniphester possibills. . Quinta Conclusio. Generalis resuta rectio hominum est futura. Conclusio est de fide, nam ut articulum fidei eam eκ primit tam Symbolum Ap

stolicum, cum ait: Caralis resurrecti nem; atque Symboluin Nicenum, cudicit:Et expecto resurrectio ite iri mortuorum,qua etiam Symbolum A t lia. nasi, cum ait: omnes homines resurgere trabent cum corporibus tuis, e e.

H ibet ut haec Conclusio valde expresse in multis locis Sacrae Scripturae , ut Ioan . Sc Matth. 23. Cor. I s primo Machab. .& secundo Macliab. primo.

An per rationem naturalem positesse notum, quod resurrectio generalis - ' futura. -

PArs affirmativa probatur, quia seis

cundum Αuer. 1.Metaph. desideririum naturale non potest esse frustrat

ted homo habet desiderium naturale ad se in peresse, quod naturaliter Ici tur, & similiter quod non sit hoc ima possibile; ergo naturaliter notum est se potest,quod homo resurgat .Probatur minor , quia non fugitur aliquid

496쪽

48 Controuersia Quintadecima

naturaliter, nisi virnIte naturalis disiderij vel amoris ad aliud: sed naturaliter sugit homo mortem, ut Patet pereXperientiam, & patet per illud A postoli ad Cor. s. Nolumus eκpoliari,sed

saperuestiriligitur Sc Secundo per rationem naturalem notum est, quod omnia species, quae est de integritate uniuersi, est perpetua , quia totum integrum est Perpetuum; sed homo est species persectis. sima salte inter ista in seriora,est quodammodo finis omnium, ex Aristotele secundo PhysicaeX. 24. ergo&c. Tertio,notum e st naturaliter,quod tota species non caret fine suo,quia illum in aliquo indiuiduo colequatur, sed naturaliter notum est,beatitudine

esse finem speciei humanae ,& hominem posse consequi illam in aliquo saltem indiuiduo sed non potest eam consequi in vita ista ppmultas mise-

Iias concomitates ea; ergo m aliar sed

illa non potest haberi in sola anima separata, quia in hoc non consequitur homo finem suum; ergo habebit illam in alia vita in totos ergo resurrectio est futura Quaestione hac late tractat Scotus

in A.dist. 43. quaest.2. Pro cuius intelligentia notandum est,quod si aliqua ratio resurrectionem ostendere po-Iest,sumenda est eκ aliquo, quod est Proprium hominis,lla quod non coninueniat alis corruptibibb. haec autem non est materia etiam incorruptibilabnec serma aliqua destructibilis, quia etsi talis si in homine & eNcellentior omni forma bruti tame ex illa no Pintest sumi ratio sufficiei s ad probandam resurrect onem; ves s sumere. tur, probaret etiam resurrectionem cuctorum, quod est absurdum,& aratione alienum: ad Probandam ergo te. surrectionem hominum, oporterer tionem accipere a ratione specifica hominis, vel ab operatione conueniente homini secundum illam formam. Secundo obserua. quod ut consum damus animam esse hominis forma, non inuenitur facile ratio a priori,n

que a posteriori propria. nis ex pro

Pria hominis operatione, si quidem Arma innotescit ex propria operati

ne, sicut materia extrarismutatione r

e M operatione ergo intelligendi alia qui sic arguunt, intelligere est propria hominis operatios ergo eit a Propria forma: sed est ab intellectiva;ergo anima intellectiva est piopria hominis

forma.Sed haec ratio patitur instantia in opinione eorum, qui asserunt intellectum ad inteIligere se habere passive,& no active; et go illa propositio, operatio est propria forma, non ' bat intellectivam esse propriam so mam,siquidem ab ipsa non hst ipsa peratio secundum eos. Sed persistendo in horum sententia, sic probatur intentum, homo intelligit form aliter&ptoprie;ergo anima intellectiva est

propria forma hominis. Probatur antecedens eκ Aristotele 3. de Anima, dc I .Physiccap. 9. asserente, intellige. re esse propriam hominis operatione, operatio vero, ut di stinguitur contra factionem,inest si operanti. Cons- milit et I o. Et hic. n intelligere posuit hominis felicitate me at manifestum est,quod felicitas inest formaliterii mini; eigo S illa operatio,in qua consistit; ergo intelligere est af rma hominis;ergo anima intellectiva est foris ma hominis. Sed contra proteruum probatur illud antecedens,l.quod intelligere sit propria hominis DPer

497쪽

Num resurrectio generalis sit futura. ψις

dentem totum genus cognitionis senhunc modum; homo cognoscit actu cognoscendi non cognito; ergo intelligit proprie. Consequentia est nota, quia intelligere proprie est cognitio transcendens omne genus sentationis, omnis autem sensatio est cognitio organica, eκ Aristotele a. de A nima. Antecedens probatur, quia aliqua operatio immaterialis inest nobis: at nulla cognitio sensitiva seu organica potest esse immaterialis; ergo aliqua cognitio non organica nobis in est,quae non est nisi i ntellectio, totum genus cognitionis sensitiuae transcendes, est autem haec immaterialis tume X parte subiecti, quia nec organica, nec immediate est inhqrens toti com-Posito,quia tune esset extensa haec cognitio, non transcenderet genus cognitionis sensitivi, nec esset reflexiva, quia quantum non est supra te, reste-Xiuu, cuius oppositum in cognitione intellectiva experimur ; tum etiam eX parte obiectri,quia tendit in uniuersale,quod ab hic, & nunc, condition I-bus indiuidualibus, abstrahit. Praeterea habemus in nobis aliquam opera tionem obiecti sub aliqua ratione,sub qua cognitio sensitiva non potest in illud tendere; ergo in nobis est aliqua cognitio transcendes totum cogniti nis sensitiuae genus,que est in tellectio

in extensa, et immaterialis etiam ratione subiecti . Probatur antecedens, quia consequentia est nota, quia experimur in nobis, quod cognoscimus actu uniuersale; experimur quod cognoscimus ens, vel qualitatem sub ali qua ratione,i maiori quam ratio primi obiecti sensibilis,etiam respectu supremae sensitive; e Xperimur cognoicimus relationes consequentes natuin Iamreru etiam non sensibilium; eκ-

controu. Pari IIII. perimur etiam v distinguimus omne genus sensibilium ab aliquo, quod ii oest illius genetisi eXperimur Q cognoscimus relationes,quq sunt secunde intensiones, scilicet relationem uniuersalis,generis .la speciei, & aliarum intentionum logicalium; eXperimur Q co gnoscimus actum illum quo cogno scimus ista per actum refleXum; eNPerimur quod assentimus propositionibus sine possibilitate contradicendi vel errandi, ut primis principijs; experimur quod cognoscimus ignotu eκ noto per discurium, ita quod non possumus dissentire euidentiae discursus nostrae cognitionis illatae r at quocunque istorum cognoscere est impossibile alicuius sensitiuae potentiae. Si quis

autem proterve neget, inesse nobis illos actus, non est cum eo ulterius disputandum, sed dicendum sibi, quod

est brutum, sicut cum diceret, non vi deo colorem,ibi non esset cum eo conrendendum,sed dicendum sibi, tu in diges sensu, quia caecus es; eXperimur ergo in nobis praedictos actus cogno scendi,&ideo si quis eos neget, diacendum erit ei, tu non es homo, quiano habes illam visionem interlorem. quam habent alij est experimur se habere. Quod vero nullus actus istorum possit potentiae sensitiuae inesse,de se etiam est notum. Concludimus ergo, quod homo habet in se cognitionem transcendentem totum genus cognitionis organicae, quae cognitio est imtellectio,et propria hominis operatio; homo ergo proprie intellig t: sed intellectio est operatio ab anima intelleis chiua l. rocedens; ergo anima intellectiva est jppria hominis forma.Quod etiam auctoritatibus t 'hilosophorum probatur, Aristoteles 2 de Anima,di L fiuit animam, quod est actus corporis

498쪽

4 so Controuersia Quintadecima Iphysici organici &c. dc in primo letti j

ait. depone acta animς,qus homo cognoscit & sapit,ubi videtur ponere a Uaram intellectivam partem saltem subiecti u .im an unae prius di finitae incoi; ergoauMta Aristotelem anima inrellectiva est serma hominis propria. Omnes etiam Philosophi in dissim-tione hominis posuerunt rationale ta- quam eius disserentia propriam , per rationale autem intelligentes anima intellectiuam esse partem essentiale hominis . Nec breuiter inuenitur ali quis Philosophus notabilis,qui hoc neget,licet ille maledictus Auer.in fictione sua 3. de Anima , quae tamen non

est intelligibilis sibi nec abj3,ponat in . tellectum esse quadam substantiam separatam mediantibus phantasmatibus nobis coniungibilem, qua coniunctione nec ipse , nec sequaces eius adhuc potuerunt explicare, nec per illa saluare hominum intelligere. Est haec propositio certa & naturaliter nota ratione,quia anima intellectiva est propria hominis forma, cuius Operatio in homine eli intellectio. Tex tio obserua,quod haec propositio, anima rationalis est immoi talis , non fuit cella apud Ari stotelem, sed dubia, licet ad illam probandam sint rationes probabiles,non tamen demostrativae,imo nec neces atte. A d auctoritates vero, quae in contrarium eκ Pso dc alijs Philosophis adduci possunt, respondeo primo, quod dubium est, quid senserit Philosophus circa hominem, quia varie legitur in diuersis locis,& habuit diuet a principia,ex quorum aliquibus videtur sequi unum optositum, eκ alijs aliud: unde probaile est, quod in illa conclusione fuit

semper dubius,& nunc magis videtur accedere ad unam partem,ti nunc ad aliam,iuxta quod tractabat materiam consertam uni parti magis quam alii. Alia etiam responsio dati potest ad auctoritatem eius, videbitur, quod noomnia dicta a Philosoplus assertiue

erunt ab eis probata per rationes naturales necessarias, ised frequenter nota

habebat nisi quasdam probabiles pee

suasiones, vel vulgarem opinionem ipraecedentiuna Philosophorum, ut ex Aristotele 1. de cael. Sc Munae colligi arur, cap.de duabus quaestionibus difficillium; undequadoq; acquiescit pro pter tuas probabiles, quadoq; Propteeassertionem suorum principiolii; nuula ergo ratio naturalis euidenter con uincit animam hominis e lia r minor talem, licet ad illud proba dum simi multae probabiles rationes. Ad hanc Pa tem magis inclinauit Philosophus,te. netur tamen propositio tanquam de fide, sed non ratione naturali Pr

batura

Quario obserua,quod haec Propositio, anima hominis specifica luppo sito, ut de fide est,quod sit immutabilis, non est lumine naturali notum quod non remanebit perpetuo extra corpus, qua inuis aliqui oppositu pro bare contendant. Primo,quia nullum violentum est perpetuum secundam Aristotelem, de Cael.&Mui .at separatio corporis ab anima est violenta, quia est contra inclinatione naturale algiqus naturaliter inclinatur ad per fici edum corpus;ergo &c. Sed ista ratio non concludit,inclinatio enim naturalis est duplex; una ad actu primu ut inclinatio materiae primae ad soriamam substantialem, quae est imperisfecti ad perfectum; alia ad actum secundum, &est perfecti ad persectionem communicandam . De pri

m a Verum est, quod oppositum est violen

499쪽

Nu m resurrectio generalis si sutura. 4 s I

violentum, & non perpetuu, quia ρο nit imperfectionem Perpetuam, qual)hilosophus habuit pro inconuenienti, quia ponit in uniuerso causas ablati

da inclinatio licet perpetuo sui pendatur . nullum est sibi violetum proprie, quia nec imperfectio; nunc autem in cimatio animae ad corpus tantum est secundo modo. Vel potest dici secundum Avicennam, quod appetitus aniniae satiatus est per hoc, quod semel

Perfecit corpus, quia illa coniunctio est ad hoc,ut anima mediante corpo

re acquirat suas persectiones P sesiis, quas sine iis non posset, semel aut coniuncta quieicit, quia ipsa limpliciter appetit acquirere illo modo , Philoso.

Phus, ergo tenendo anima immorta. lem esse, magis Posuisset eam perpetuo manere uiae corpore,quam in cor Pore, quia omne compositum eκ contrariis est corruptibile. Ob jcies, pars extra totum est in Perfectili ergo pars tam nobilis, ut estata, non remanebit perpetuo impe Κω;ergo nec separata a toto. Rel PO-deo,q, haec ratio non conuinceret Ari stotele , quia illud ans non est verum.' nisi de parte, qui recipit aliqua perfectione in toto,anima vero non recipit

sed coicat; sicque ratio formari Pot ad

oppositu,quia non repugnat alicui ae. que persecto in se manere, licet alteri non coicet suam perfectione, icut causae efficienti non repugnat quantumcumq; manere sine suo effectu ; ergo alae non repugnat non c5icari corpori

sua perfectione;ergo absq; vlla impersectione pol manere eκtra corpus Sciau totu; habemus ergo has tres propositiones ἰPrima est,aia intellectiva est propria hoi, ima ac specifica.Secunda,ara cst incorruptibilis i eX qui b. sequitur, ψ sorma specifica hoIs est in

corruptibilE. Teitia est,q, serma specifica hois non remanebit perpetuo eκtra corpus. EN ijs Prima est naturaliter nota sed aliae duae non sunt sufficienter notae naturaliter , licet ad eas sint

quaeda persuasiones probabiles, & adsecuda sunt plures probabiliores qua

Arist. videtur tenuisse. H scostitutis sit Prima Concl. Non estiuificienter notum a priori Per rationem naturalem, quod resurrectio generali, sit futura. Probatur,quia si aliqua ro a priori sumi posset,maXime eκ forma specifica hois: s d iam patet ex dictis, none se ratione natura liter nota,illam sormam esse incorruptibile; S similiter, quod posita eius incorruptibilitate noest notum, quod non remanebit Per-Pctuo eXtra corpus, quae erant necessaria ad concludendam relurrectione; igitur a priori hoc concludi non P test ratione naturali, ad id enim n cessarium erat illas tres propositiones elle lumine naturali notas. Secunda Concl. Etiam a posteriori non porcst lumi De naturali probari, quod resurrectio generalis sit futura.

Probatur,quia om nes ratione S, qtis ad

id probandum adducuntur,sum sol bile , ut patebit de ii ,que in pruno ar. ad partem affirmativam probandam sunt posita, quibus additur una de iustitia Dei retribuentis, quae sic sormati potest: Deus est omnium bonorum

remunerator, quia id e X git eius usti- .

tia: sed videmus i hac vita holes studiosos, ac virtuti deditos maiores squas pati e vitiosos; ergo Deus in alia vita dct remuneratione ni facere studiosis. Sed haecisi a posteriori minus coracla d quam illae a Priori sum Plae a propria sorma hominis, quia non 3PPa- Iet Per rationem naturalem, quod cst Fi 1 uus Diuiligod by Cooste

500쪽

2 Controueri 1a Quintadecima.

unus rector omnium secundum leges iustitiae retributivae & Puniti uae, Praesertim retributione speciali, qualis est vita beata.Quod si in generali id probaretur,dici posset,quod retributio est in ipso opere bono,sicut poena in ope re malo; itaque operanti bene in ipso suo actu est retributio. sicut operanti male est punitio, iuxta illud Augustini libro primo Confessi. cap.primor Iussisti Domine, & ita factum est, ut sibi sit opera omnis peccati. Cum veam sancti retributionem illam bonorum operum in vita beata futuram nituntur probare, non intendunt facere nisi Persuasiones pinabiles,sicut Gregor. libro I 4. Moral. in fine, positis ad hoc quibuidam persuasionibus, dicit: Qui propter istas rationes noluerit credere, propter fidem credat. Similiter Doctrina Pauli Actorum IIS 26. dc prima Corin. I S. Per exemplum de grano cadente, & per resurrectionem Christi: Si Christus reis surreκit, & mortui resurgent, S per

istam retributionem generalem, re surrectionem esse futuram non est euidens ratione naturali, non enim

sunt illae rationes, nisi persuasio nes probabiles, vel tantum eκ prae missis creditis praecedentes, ut patet discurrendo per singulas . Breuiter nec a priori per rationem principij intrinseci in homine , nec a posteriori per rationem alicuius operati . nis, vel Persectionis congruentis homini potest probari necessario resurrectio ; lumine ergo naturali hoc

tanquam cer tum note ne

tur, nisi per fidem,

Ad argumenta in riseipio artio culi postua.

AD primum respondeo,quod deis

siderium naturale proprie dictum no est aliquis actus, sed sola imclinatio naturae ad aliquid ;& si sic a cipiatur desiderium nat uralemon P . test probari messe naturae ad aliquid, nisi prius probetur possibilitas naturae ad illud,quae ratione potest probari in ordine ad beatam visionem Dei, qua nobis esse possibilem ratio naturalis non ostendit. Alio modo potest suminaturale desiderium nimis Proprie sprout est actus elicitus concorditer inclinationi naturali; sed tunc non potest probari aliquod desiderium eliciutum esse naturale, nisi prius probetur quod ad idem sit desiderium nat rate primo modo. Sed objcies, illud naturaliter desiis derat utiquod apprehensim statim actu elicito desideratur, quia ista prioritas non videtur esse, nisi eκ inclinatione naturali.Respondeo, V ut illud desideriu elicitum sit recta, oportet, Usequatur apprehensione rectam non erronea, nam si apprehensione me γroneam statim omnes appetant actu elicito,no sequitur, illud esse consonuinclinationi naturet,imo magis oppositum: at non est manifestu per ration Enaturalem, P ratio ostendens hol semper esse tanqua appetibile, sit to non erronea, quia prius oportet ostedere,

quod istud pollet c5petere hol; breuiter, ergo omne mediu eκ desiderio naturali est inefficaκ ad probandam resurrectionem futuram,quia ad eiu- icacia eius oportet ostedere vel potetia naturale in natura ad illud sui seper esse,vel l apprehesibi statim sequitur

SEARCH

MENU NAVIGATION